Το ζήτημα του σεξουαλικού προσανατολισμού και του μείζονος ζητήματος της ομοφοβίας, ήρθαν ξανά στο προσκήνιο με τη θεσμοθέτηση διατάξεων που δίνουν δικαιώματα σε ανθρώπους με διαφορετική ερωτική προτίμηση από τη σεξουαλική νόρμα της πλειοψηφίας.
Ήρθε ξανά στην επιφάνεια, η ερώτηση που περιμένει μία απάντηση από τους περισσότερους: Επιλέγεις το σεξουαλικό σου προσανατολισμό ή είναι απλώς επιλογή;
Καταρχάς, είτε είναι επιλογή είτε όχι, η σεξουαλικότητα του ανθρώπου όταν γίνεται μεταξύ συναινούντων ενηλίκων οι οποίοι δεν έχουν συγγένεια μεταξύ τους, είναι ελεύθερη και δεν πρέπει να στοχοποιείται.
Όλες οι επιστημονικές έρευνες καταδεικνύουν πλέον πως ο σεξουαλικός προσανατολισμός υπάρχει στην οντότητα και τη φύση του κάθε ανθρώπου, ο ίδιος δε μεταδίδεται σε άλλους και δεν είναι ασθένεια προκειμένου να θεραπευτεί. Είναι έωλο επιχείρημα να θεωρείς πως επειδή ένας άνθρωπος θα διδαχτεί τους διάφορους σεξουαλικούς προσανατολισμούς που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος, θα ''αλλάξει''- με αυτή τη λογική, και τα lgbt άτομα που έβλεπαν τους ετερόφυλους γονείς τους να αγκαλιάζονται και να φιλιούνται, θα έπρεπε να ''αλλάξει'' και αυτό.
Δεν μπορείς να μισείς έναν άνθρωπο ή να τον κρίνεις για τη συντροφική του επιλογή, όπως δεν μπορείς να μισείς έναν άνθρωπο γιατί γεννήθηκε κοντός, καραφλός, υπερβολικά ψηλός, επειδή έχει αυτή την καταγωγή, γιατί πολύ απλά αυτό είναι ανόητο!
Ας το δούμε όμως λογικά, για εκείνους που επιμένουν πως ένας άνθρωπος απλώς το επιλέγει: Ποιος άνθρωπος με στοιχειώδη λογική, θα είχε μία συντροφική ζωή η οποία θα μπορούσε να τον στιγματίσει κοινωνικά; Ποιος άνθρωπος θα είχε μία ερωτική επιλογή η οποία θα δεχόταν το μίσος των θρησκευτικών ηγετών, την απόρριψη των φίλων και της οικογένειας, θα κινδύνευε με δική του προαίρεση να στιγματιστεί από το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας;
Για ποιο λόγο ένας άνθρωπος θα αγαπούσε έναν άνθρωπο τον οποίο δε θα μπορούσε να παντρευτεί, να αγκαλιάσει και να φιλήσει ανοιχτά, να αποκτήσει μαζί του οικογένεια ή να τον συνοδεύσει στο νοσοκομείο αν ασθενήσει; Ποιος άνθρωπος, εσκεμμένα, θα επέλεγε να ζει κρυμμένος, φοβούμενος την απόρριψη και δεχόμενος την ειρωνεία, τη στέρηση δικαιωμάτων και τη βία όλων των ειδών;
Είναι λίγο χαζό να σκεφτεί κάποιος πως ένας άνθρωπος εσκεμμένα επιλέγει να ζήσει μία κρυφή ζωή ή να δεχτεί τόσο μίσος και ρατσισμό. Είναι σα να έχεις την επιλογή να ζήσει μία πλούσια ζωή και εσύ να επιλέγεις να γεννηθείς φτωχός και μη έχοντας ούτε ψωμί...
Δεν μπορείς να μισείς έναν άνθρωπο ή να τον κρίνεις για τη συντροφική του επιλογή, όπως δεν μπορείς να μισείς έναν άνθρωπο γιατί γεννήθηκε κοντός, καραφλός, υπερβολικά ψηλός, επειδή έχει αυτή την καταγωγή, γιατί πολύ απλά αυτό είναι ανόητο!
Μακάρι να ζήσουμε σε έναν κόσμο όπου όλοι θα ζούμε ελεύθερα, θα αγαπάμε ελεύθερα, θα είμαστε ο εαυτός μας και θα σεβόμαστε τις επιλογές των συνανθρώπων μας, οι οποίες δε μας βλάπτουν εμάς προσωπικά.
