Κυριακή 21 Απριλίου 2019, τρεις η ώρα τα ξημερώματα. Ο Συνταγματάρχης Ιωάννης Παπαδημητρίου έδωσε εντολή στις πιστές Αμαζόνες του που τον ακολουθούσαν τυφλά στο facebook (όπου δρούσε με ψευδώνυμο), μέσω κωδικοποιημένων μηνυμάτων στο viber να καταλάβουν τη φρουρά των Αθηνών. Μια καλοστεκούμενη σαραντάρα στάθηκε μπροστά από την πύλη του στρατοπέδου και έδειξε το στήθος της στους φαντάρους της σκοπιάς. "Αγόρια, κοιτάξτε τι σας έχω!" τους είπε. Αυτοί γέλασαν πονηρά και πήγαν να την σταματήσουν.
Από εκεί και πέρα, όλα ήταν εύκολα: Με δυο κινήσεις καράτε στα αχαμνά τους εξουδετέρωσε, άνοιξε τον ηλεκτρικό μηχανισμό της πύλης και ο φανατισμένος στρατός της γυναικείας libido ξεχύθηκε στο προαύλιο. Άνοιξαν το οπλοστάσιο και πήραν τα G3 και τους γεμιστήρες και κλείδωσαν τους στρατιώτες στους θαλάμους. Δεν αντέδρασε κανένας. Άλλωστε ήταν όλοι τους βύσματα του κερατά.
Έπειτα, γέμισαν πετρέλαιο τα τανκς, τα έβαλαν μπροστά και ξεχύθηκαν στους δρόμους της Αθήνας. Οι ερπύστριες άρχισαν να κυλούν πάνω στην φρεσκοστρωμένη άσφαλτο εν όψει δημοτικών εκλογών. Πρώτα κατευθύνθηκαν προς το ραδιομέγαρο του ΟΤΕ για να ελέγξουν το διαδίκτυο. "Αρχηγέ, δεν πρέπει να πάμε και στα τηλεοπτικά κανάλια;", τόλμησε να ψελίσει μια πραξικοπηματίας. "Ποιος τα χέζει τα κανάλια", απάντησε ο Συνταγματάρχης, "τα βλέπουν μόνο οι ογδοντάρηδες". Έπειτα κατέλαβαν την Κολοκοτρώνη, την πλατεία Αγίας Ειρήνης και την Μηλιώνη. "Τα βασικά τα κάναμε", είπε ο Συνταγματάρχης. "Ας κάτσουμε να πιούμε κάνα κοκτέιλ και να φάμε κανένα βρώμικο πριν συνεχίσουμε" δήλωσε στις Αμαζόνες του.
Το επόμενο πρωί οι Αθηναίοι ξεκίνησαν για τις δουλειές τους. Οι περισσότεροι άργησαν κάνα μισάωρο να καταλάβουν ότι κάτι περίεργο συνέβαινε γιατί χάζευαν τα κινητά τους. Όταν τέλος πάντων παρατήρησαν τα τανκς τα προσπέρασαν με αδιαφορία καθώς θεώρησαν ότι είναι κάποιου περίεργου είδους installation από αυτές που είχαν μπουχτίσει τα τελευταία χρόνια και δεν έδωσαν περαιτέρω σημασία. Όσοι ψυλλιάστηκαν ότι κάτι δεν πάει καλά σκέφτηκαν: "Και τι με νοιάζει εμένα;", σήκωσαν αδιάφορα τους ώμους και συνέχισαν τον δρόμο τους. Για να μην τα πολυλογούμε, η αντίσταση ήταν μηδενική.
Ακριβώς στις δώδεκα η ώρα το μεσημέρι, οι σειρήνες ήχησαν και η φωνή του Συνταγματάρχη ακούστηκε παραμορφωμένη μέσα από αυτές. "Καλύτερα να μη σε βλέπουν" είχε σκεφτεί, "επιτείνει το μυστήριο."
"Λοιπόν, καργιόληδες, εμείς κάνουμε κουμάντο από εδώ και πέρα! Το θέμα είναι απλό: Για μια βδομάδα θα περάσουμε σαν βασιλιάδες, μετά βλέπουμε. Ένας μόνο κανόνας υπάρχει: όποιος εξαναγκάσει τον άλλον να κάνει κάτι που δε θέλει θα εκτελείται επί τόπου."
Οι πραξικοπηματίες μπήκαν στην Τράπεζα της Ελλάδος, πήραν τα αποθέματα χρυσού και τα πούλησαν όσο-όσο στους ξένους. Η τιμή του πολύτιμου μετάλλου στα διεθνή χρηματιστήρια κατέρρευσε. Έπειτα, με τα κεφάλαια που εξασφάλισαν αγόρασαν και του πουλιού το γάλα!
Την καλύτερη ποιότητα γαλλικών τυριών και κρασιών και ιρανικό χαβιάρι, εκλεκτό παστουρμά από καμήλα και prosciutto Πάρμας. Τα πολυτελέστερα ξενοδοχεία των Αθηνών υποχρεώθηκαν να ανοίξουν τις πύλες τους στον λαουτζίκο που όρμησε λυσσασμένος και άρχισε να τρώει χωρίς αύριο. Πάνω στα αφράτα king size κρεβάτια και τα σεντόνια από αιγυπτιακό βαμβάκι, αλαβάστρινα αλλά και σταφιδιασμένα σώματα ζούσαν στιγμές ηδονής. Επτά μέρες φαγητού, ποτού και ακολασίας. Μόλις η βδομάδα πέρασε, τότε ήχησαν ξανά οι σειρήνες και η φωνή του Συνταγματάρχη ακούστηκε και πάλι: "Λοιπόν, αυτό ήταν, κάντε τώρα ότι καταλαβαίνετε..."
Ο κόσμος σαν να ξύπνησε από θολό όνειρο βρέθηκε ενώπιος ενωπίω με τις συνέπειες των πράξεων του. Άλλοι γύρισαν ντροπιασμένοι στις γυναίκες και τους άντρες τους, άλλοι πήραν απογοητευμένοι τον δρόμο προς τις δουλειές τους και άλλοι έβγαλαν διαβατήριο για το εξωτερικό.
Κάπου στα Μεσόγεια μια μητέρα ρώτησε τον γιο της που έμενε ακόμα στο πατρικό του και έγραφε διηγήματα:
"Βρε παιδάκι μου, νομίζω ότι κάτι περίεργο συμβαίνει στο Κέντρο, δεν πετάγεσαι να δεις;"
"Καλά μάνα, θα πάω", απάντησε εκείνος.
