Στο σημερινό «Α μπα»: πέρα από κάθε ηθικό φραγμό

Στο σημερινό «Α μπα»: πέρα από κάθε ηθικό φραγμό Facebook Twitter
73

 

__________________
1.

Καλημέρα υπέροχη Αμπά. Ο γάμος μου μάλλον θα καταλήξει σε διαζύγιο σύντομα και σκέφτομαι-προετοιμάζομαι για το θέμα του σπιτιού. Το ερώτημα δλδ. ποιος θα κρατήσει το σπίτι που νοικιάζουμε. Εκείνος θέλει να φύγω εγώ και εγώ δε ξέρω τι θέλω (παιδιά δεν έχουμε). Από τη μια ένα νέο σπίτι θα έχει ανανέωση -είμαι αρχιτέκτονας και παλιά τρελαινόμουν να ασχολούμαι με ένα νέο σπίτι- από την άλλη όμως νιώθω τόσο κουρασμένη ψυχικά που δεν καλωσορίζω και τόσο την "αλλαγή σελίδας". Εσύ τί θα μέτραγες για να αποφασίσεις;- ουφ-ουφ-ουφ

Σε περιόδους μεγάλης ψυχικής κούρασης, και είναι βέβαιο ότι περνάς μια τέτοια, συνίσταται η μέθοδος της ελάχιστης προσπάθειας σε συνδυασμό με ικανοποιητική (και όχι μέγιστη) απόδοση. Αυτό σημαίνει ότι το σημαντικό είναι να διατηρήσεις τις δυνάμεις σου, ψυχικές και σωματικές, και να τις φυλάς σαν τα μάτια σου, ιεραρχώντας τες πιο ψηλά από τα πιθανά οφέλη, και όταν λέμε οφέλη, εννοούμε αυτά που θεωρούσες οφέλη πριν μπεις στην συναισθηματική κρίση.


Δηλαδή, το ότι παλιότερα σου άρεσαν τα καινούρια σπίτια δεν είναι λόγος για να μπεις σε ένα καινούριο σπίτι, αν αισθάνεσαι ότι τώρα δεν μπορείς να αντέξεις ψυχικά μια τέτοια αλλαγή. Άλλο το παλιά, άλλο το τώρα – τώρα πρέπει να συντηρήσεις δυνάμεις. Όμως, αν ο σύζυγος σου κάνει τη ζωή δύσκολη και πρέπει να πολεμήσεις για να μείνεις σε αυτό το σπίτι, πρέπει να ζυγίσεις ποια ψυχική φθορά θα είναι λιγότερη: η μετακόμιση, ή η αντιμετώπιση του συζύγου;


__________________
2.


γεια σου αμπα. το πρόβλημα μου ειναι το εξής. εχω μια σχεση πολλων χρόνων.σε καποια φαση χωρισαμε για λιγους μηνες και μετα απο καιρο μου ειπε οτι ειχε κανει κατι με μια. φυσικα και δεν μπορω να πω τιποτα γιατι και ηταν ελευθερος και δεν ειχε εμπειριες περα απο μενα και το θεωρω απολυτα κατανοητο οτι ηθελε να δει πως ειναι να πασ και με αλλη.(δεν ηταν ο λογος χωρισμου).το θεμα μ ειναι το εξης: πως καταπινεισ κατι τετοιο που εσυ επιδιωξες να μαθεισ και το θεωρεισ απολυτα κατανοητο?πως μπορεισ να εξισσοροπησεις τη καρδια με τη λογική?θελω να το διαχειριστω γτ εγω ηθελα να μαθω ουσιαστικα το ηξερα και δε θελω να χαλασω την σχεση μου για κατι που το καταλαβαινω-Σ

Η καρδιά και το μυαλό δεν είναι ανταγωνιστικά κόμματα. Είναι σε απόλυτη συνεργασία. Η καρδιά σου από το μυαλό σου παίρνει εντολές, πάντα, ακόμη και αν δεν το καταλαβαίνεις, ειδικά όταν δεν το καταλαβαίνεις. Οπότε αν νομίζεις ότι η καρδιά σου και το μυαλό σου δεν συμφωνούν μεταξύ τους, αυτό σημαίνει ότι το μυαλό σου δεν λέει αυτό που ισχυρίζεσαι ότι λέει (επειδή ξέρεις ότι αυτό θα έπρεπε να λέει), αλλά πιστεύει κάτι άλλο, που δεν καταλαβαίνεις ή δεν παραδέχεσαι.


Για παράδειγμα – και είναι παράδειγμα, τονίζω – μπορεί να πιστεύεις, με το μυαλό σου, και καθόλου με την καρδιά σου – ότι ο φίλος σου σε πρόδωσε. Ότι αυτό που έκανε είναι απιστία, γιατί αφού τα ξαναφτιάξατε, εξακολουθεί να είναι «δικός σου». Είναι συναισθηματική σκέψη, αλλά παραμένει σκέψη. Μπορεί να είναι διαστρεβλωμένη λογική, αλλά είναι η λογική του εγωισμού και στις σεξουαλικής ζήλειας.


Βρες ποια είναι η λογική πίσω από το συναίσθημα, καταπολέμησε την, και το συναίσθημα θα ακολουθήσει. Ή μην την καταπολεμάς, δέξου την, και το συναίσθημα θα μειωθεί σε ένταση. Παραδέξου όμως τι είναι αυτό που σκέφτεσαι για το θέμα, με το να επιμένεις ότι δεν θα έπρεπε να νιώθεις κάτι αυτό που καταφέρνεις είναι να κλείνεις πιο καλά την πόρτα στις σκέψεις σου.


Πέρα από τα φιλοσοφικά τώρα, για να μιλήσουμε κανονικά: δεν πήγε με άλλη απαραίτητα επειδή έπρεπε σώνει και ντε να δει πώς είναι να πας με άλλη. Δεν είσαι εσύ η αναφορά για ό,τι συμβαίνει. Μπορεί να πήγε με άλλη επειδή του γυάλισε με άλλη, όπως συμβαίνει σε όλο τον κόσμο, κι επιπλέον όταν του γυάλισε, εσύ δεν υπήρχες στη ζωή του. Για να πω την αλήθεια, δυσκολεύομαι να καταλάβω τι είναι αυτό που προσπαθείς να καταπιείς και μάλιστα φοβάσαι ότι «θα χαλάσει τη σχέση σου». Το γεγονός ότι δεν φύλαξε τον εαυτό του για πάντα, μήπως και σε ξανασυναντήσει;

__________________
3.


Βρίσκω τις απαντήσεις σου ειλικρινείς και το εκτιμώ. Μένω εδώ και λίγο καιρό στη Αθήνα, είμαι 27, επαγγελματικά καταξιωμένος, κοινωνικός και γενικά ευχαριστημένος με τη ζωή και οπτιμιστής. Γνώρισα πριν κάποιους μήνες σε άλλη χώρα έναν Έλληνα σε διακοπές, ήταν κάτι δυνατό αλλά της μιας βραδιάς. Ακούγεται σενάριο βιβλίου αλλά όταν μετακόμισα Αθήνα έπεσα πάνω του στην ίδια γειτονιά, είχε μετακομίσει και αυτός. Είμασταν αμέσως μαζί τολμώ να πω τον ερωτεύτηκα σφοδρά. Σε λίγο καιρό, δίμηνο δηλαδή η καθημερινότητα μας έφθειρε. Έδειξε σημάδια ανωριμότητας, εγώ δούλευα πολύ, είναι και πολύ ανασφαλής και για ασήμαντη αφορμή που νόμιζα για απλή διαφωνία τελειώσαμε. Δεν είχε καν το θάρρος να μου το πει. Με πόνεσε αρκετά, πέρασε λίγος καιρός έστειλε κάποια μηνύματα τυπικά. Εγώ ποτέ. Τον θέλω σίγουρα. Υπάρχει λόγος να κάνω κίνηση; Και με έστειλε και έδειξε ανασφάλεια και ανωριμότητα. Να σημειώσω ότι έχω τρομερή αυτοπεποίθηση και δεν περνάω απαρατήρητος. Δεν ξέρω αν μπορώ να τον εμπιστευτώ.- Γιάννης

Γιατί ήθελες να σημειώσεις ότι έχεις τρομερή αυτοπεποίθηση (τρομερή!) και ότι δεν περνάς απαρατήρητος; Για να καταλάβουμε ότι αν ήθελες, θα μπορούσες να βρεις και καλύτερο από αυτόν, οπότε θα του κάνεις και χάρη αν γυρίσεις πίσω; Αυτές οι δηλώσεις προκαλούν αντιπάθεια. Η αυτοπεποίθηση δεν κρύβεται, είναι σαν τα λεφτά. Δεν χρειάζεται να την διαφημίζεις.


Ως συνήθως, δεν είναι λεπτομέρεια το ποια ήταν η «απλή διαφωνία» που για σένα ήταν «αφορμή» για να σε αφήσει και μάλιστα από μήνυμα. Οπωσδήποτε το SMS είναι κατακριτέα μέθοδος, αν και δεν έχει τόση σημασία το τι έγινε, αλλά γιατί διαφέρετε τόσο πολύ για το πόση σημασία έχει αυτό που έγινε. Δεν μπορεί κάτι που για τον έναν είναι λόγος χωρισμού για τον άλλον να είναι απλή διαφωνία. Κάποιος από τους δύο είναι στον κόσμο του, αλλά φυσικά μπορεί να είσαστε και οι δύο. Ο ένας λόγω τρομερής αυτοπεποίθησης, ο άλλος ποιος ξέρει, δεν μας έστειλε ο άλλος την ερώτηση.


Νομίζω ότι είσαστε και οι δύο συγκρατημένοι, ή φοβισμένοι, ή δεν ξέρω τι, και δεν έχετε καταφέρει ακόμα να χτίσετε μια γέφυρα επικοινωνίας. Επίσης μοιάζει σα να μη γνωρίζεστε καλά. Για να βάλεις κάποιον στη ζωή σου, πρέπει να δείξεις και τις αδυναμίες σου, την τρομερή αυτοπεποίθηση κράτα την για τους έξω. Αν δεν θέλεις να το κάνεις αυτό τώρα, ή δεν θέλεις να το κάνεις με τον συγκεκριμένο, εντάξει, αλλά αυτή τη στιγμή το πρόβλημα σου δεν είναι «αν μπορείς να τον εμπιστευτείς» αλλά αν μπορείς να τον γνωρίσεις.

__________________

4.


Χθες το αγορι μου (7μηνες ειμαστε μαζι) μου ειπε, ενω μιλουσαμε με μηνυματα, πως νιωθει οτι εχει κατι σαν καταθλιψη, πως ολα του φταινε και δεν εχει διαθεση για τιποτα. Τον ρωτησα κ ειπε πως ειναι ετσι εδω κ δυο μηνες κ πως στο παρελθον εχει περασει τετοιες φασεις. Ειμαστε 32 και οι δυο και εδω και καιρο εχουμε αρκετα θεματα στη σχεση μας. Εχω αισθηματα γι αυτον και αυτος για μενα. Πως μπορω να τον βοηθησω; Ισως ειναι απλη μελαγχολια, ισως φταιει που δε μπορουμε να τα βρουμε μεταξυ μας κ μαλωνουμε συχνα. Εψαξα στο διαδικτυο και διαβασα αρκετα. Αλλα δε θελω να μεγαλοποιησω το προβλημα αντιδρωντας ισως υπερβολικα. Ποια θα πρεπει να ειναι η σταση μου; Ειναι κλειστος χαρακτηρας και λιγομιλητος. Και μονο που μου ειπε πως νιωθει ετσι ειναι ενα μεγαλο βημα.- Μαρια

Αν έχει ή δεν έχει κατάθλιψη μόνο ειδικός μπορεί να πει, αλλά είτε έχει, είτε δεν έχει, σίγουρα δεν υπάρχει λόγος να ταλαιπωρείται. Πες του ότι δεν χρειάζεται να υποφέρει και να ελπίζει να περάσει αυτό από μόνο του, πολύς κόσμος είναι έτσι, και χάνει χρόνο από τη ζωή του ενώ θα μπορούσε να βελτιωθεί θεαματικά και να προχωρήσει. Ρώτα και βρες έναν ψυχολόγο, και δώσε του το τηλέφωνο, πρότεινε του να τον συνοδέψεις μέχρι εκεί και να τον περιμένεις για να γυρίσετε μαζί. Ας ελπίσουμε ότι θα δεχτεί. Αν δεν θέλει, δεν μπορείς να τον αναγκάσεις.


__________________
5.

Καλησπέρα. Εκτιμώ πολύ τη γνώμη σου και τη γνώμη των περισσότερων σχολιαστών. Είμαι σε αδιέξοδο. Ο εδώ και 13 χρόνια σύζυγός μου αποφάσισε ότι τον καταπιέζω πολύ. Σαν παραδείγματα αναφέρει πράγματα που έχουν γίνει στο παρελθόν και δεν ισχύουν πια. Όμως αυτός τα έχει μαζέψει στο κεφάλι του και δεν το συζητάει καν. Θέλει να μείνουμε μαζί συμβατικά για τα παιδιά. Εγώ δεν το δέχομαι με τίποτε. Πώς να τον αντιμετωπίσω; Τί στάση να κρατήσω; Έχουμε τα θέματά μας αλλά δεν θέλω να χωρίζουμε...τα προβλήματα μας δεν είναι σοβαρά , χαζοπαρανοησεις είναι κυρίως και αυτό γιατί δεν εκφράζει τη γνώμη του σχεδόν ποτέ. Τί να κάνω;


Να σπάσεις με κασμάδες το μπούνκερ που σε περιβάλλει για να δεις τι υπάρχει έξω από τον κόσμο στον οποίο βρίσκεσαι.


Ο άντρας σου – ο ΑΝΤΡΑΣ ΣΟΥ – ο άνθρωπος που σε ξέρει καλά, σου είπε ότι θέλει να χωρίσετε επειδή είσαι καταπιεστική. Να χωρίσετε. Επειδή τον καταπιέζεις. Έγινε κάτι πάρα πολύ σοβαρό, με ένα παράπονο/σχόλιο πολύ βαρύ, κι εσύ το εκμηδενίζεις, και επιπλέον αγνοείς και ακυρώνεις εντελώς τα συναισθήματά του, λες και είναι παιδί και δεν ξέρει τι νιώθει. Στο τέλος κάνεις και ένα σούπερ γύρισμα και αποποιείσαι κάθε συμμετοχή – αυτός φταίει, που δε μιλάει! Σουτ και γκόλ (στα μούτρα ποιανού, δεν ξέρω).


Από φόβο το κάνεις ή λόγω πλαστικοποίησης; Ποιος ξέρει. Ποιος ξέρει και αν έχει δίκιο ο άντρας σου, αλλά δεν είναι (ακόμη) αυτό το θέμα. Το θέμα είναι πώς νιώθει, και πόσο εσύ τον ακυρώνεις. Τα προβλήματα σας για αυτόν είναι πάρα πολύ σοβαρά, και αν δεν μπορείς να καταλάβεις γιατί είναι για αυτόν τόσο σοβαρά, αν τα καταλαβαίνεις σε βάθος και δεν μπορείς να σεβαστείς ότι γι'αυτόν είναι σοβαρά, αν τα καταλαβαίνεις και δεν μπορείς με τίποτα να δεχτείς ότι για κάποιον μπορεί να είναι σοβαρά, το ρήγμα μεταξύ σας είναι πάρα πολύ μεγάλο.


Η πρόταση του να μείνετε μαζί συμβατικά για τα παιδιά είναι λάθος, και σε αυτό έχεις δίκιο. Δεν ξέρω γιατί το λέει. Μπορεί να μην είναι έτοιμος να ζήσει χωρίς εσένα, τα παιδιά μπορεί να είναι δικαιολογία. Αν καταφέρετε να επικοινωνήσετε, μπορεί να μάθεις.


Επίσης – ότι δεν μιλάει δεν είναι κάτι καινούριο, πάντα έτσι ήταν. Με ποιο τρόπο το είχες λάβει αυτό υπόψη σου αυτά τα δεκατρία χρόνια;

__________________
6.

 

Αγαπητή α,μπα,

Χθες, διάβασα πως ο Feynman είχε ένα τετράδιο. Στο τετράδιο αυτό έγραφε τι δεν ξέρει και ύστερα απομονωνόταν μέχρι να το μάθει. Προσπάθησα να το κάνω κι εγώ αλλά ούτε καν στο τετράδιο δεν έφτασα. Ξέρω τόσα πολλά που δεν ξέρω (όχι μόνο γενικά αλλά και ως προς το αντικείμενό μου-χημεία) που μόνο η σκέψη μου προκαλεί πονοκέφαλο. Αλλά και ήρεμα να το κοιτάξω, ακόμα και ένα πράγμα που θα θελα τώρα να μάθω θέλει 25 διαλέξεις και έντονο διάβασμα...Μου αρέσει το διάβασμα γι αυτό εξάλλου παραμένω και σε έναν επιστημονικό κλάδο που χρειάζεται συνεχής ενημέρωση αλλά πως αποβάλλω το στρες που σχετίζεται με το αυτό?- επιστημόνισσα

Επιστημόνισσα, χαλάρωσε λίγο, μην παίρνεις τόσο στα σοβαρά τον εαυτό σου. «Κλάδος» και «αντικείμενο», και Feynman, και στρες που σχετίζεται με «αυτό» - με τη χημεία ασχολείσαι, δεν διοικείς το Manhattan Project.


Όλοι οι «κλάδοι» απαιτούν συνεχή ενημέρωση. Και παλαιοντολόγος να ήσουν, θα χρειαζόταν συνεχής ενημέρωση. Αν έφτιαχνες νύχια, θα χρειαζόταν πολύ πιο εντατική ενημέρωση. Και τίποτα να μην σπούδαζες, και σχολείο να μην είχες πάει, πάλι θα έπρεπε να ενημερώνεσαι συνεχώς, αν είσαι άνθρωπος που σκέφτεται και δεν θέλει να τον κοροϊδεύουν και να τον παραπλανούν με υποσχέσεις και ξόρκια. Οπότε την «συνεχή ενημέρωση που απαιτείται» μην την ξαναπείς εκτός οικογενειακών συγκεντρώσεων. Εκεί μπορεί να εντυπωσιάσεις μερικές θειάδες, αλλά στον έξω κόσμο θα προκαλέσεις πολλά χαμόγελα.


Πολύ καλά κάνεις που διαβάζεις τι έκανε ο Feynman, αλλά μέχρι να γίνεις ο Feynman, δεν θα μπορείς να τον φτάσεις, οπότε δεν είναι αξιοπερίεργο που δεν μπορείς να κάνεις ό,τι έκανε αυτός. Φανερά δεν θα μπορέσεις να μάθεις ποτέ ό,τι υπάρχει. Ούτε ο ίδιος ο Feynman δεν το κατάφερε αυτό, οπότε δες τι μπορείς να κάνεις ενώ είσαι ο εαυτός σου. Αυτό το ένα που λες ότι θες 27 διαλέξεις για να το μάθεις, αν πας σε μία, θα έχεις άλλες 26. Ξεκίνα από κάπου, και η γνώση θα σε οδηγήσει. Και μην ξεχνάς ότι ο ολοκληρωμένος άνθρωπος πρέπει να ενημερώνεται για τα πάντα, αλλιώς θα είναι ένας εξειδικευμένος αγράμματος (και αυτή η ενημέρωση πρέπει να είναι συνεχής).

__________________
7.

Αγαπητή μου α μπα, η στήλη σου είναι πάρα πολύ ωραία και με έχει βοηθήσει πολύ! Να σου πω κ γω λίγο το πρόβλημα μου. Ενω θελω να εχω παιδι με τον αντρα μου δεν θέλω να κάνω παιδί μαζί του κ εξηγούμαι: είμαστε μαζί 10 χρόνια, δεν υπάρχουν προβλήματα μεταξύ μας κ όλα καλά. 2-3 χρόνια που συζητάμε για παιδί δεν το παίρνουμε απόφαση γιατί υπάρχουν στην οικογένειά του πολλά σοβαρά κληρονομικά προβλήματα με αποτέλεσμα σχεδόν όλα τα παιδάκια που υπάρχουν στο σόι να έχουν σοβαρά θέματα. Ζώντας από κοντά αυτές τις οικογένειες είμαστε σίγουροι ότι εμείς δεν θα μπορούσαμε να αντέξουμε κάτι τέτοιο, ίσως λόγω αδυναμίας χαρακτηρος ή κ για άλλους λόγους που δεν τους ψάχνω. Σκεφτήκαμε την υιοθεσία αλλά τον δωρητή σπέρματος δεν θέλει να τον ακούσει σαν λύση κ το καταλαβαίνω. Εμένα αυτόν τον καιρό με έχει πιάσει ο διάολος κ σκέφτηκα να πάω με φίλο μου κ αν εγκυμονήσω να το παρουσιάσω σαν δικό του κ ο φίλος να μη μάθει κι αυτός τίποτα. Ηθικά απ όπου κ να το πιάσεις πάω στην κόλαση σε όλες τις θρησκείες κ από κάθε συμπαντική άποψη. Με πιάνουν οι τύψεις κ θεωρώ ότι δεν είναι σωστό, δίκαιο κτλ για κανένα μέρος της ιστορίας, κ μόνο που το σκέφτομαι. ακόμα κ τώρα που γράφω ντρέπομαι. Θα ήθελα να μου πεις εσύ ή οι αναγνώστες αν υπάρχει έστω ένα ηθικό ελαφρυντικό για να το αποτολμήσω, καθώς ψάχνω κάπου να πιαστώ.

Το ελαφρυντικό που ψάχνεις είναι το εξής: έχεις δικαίωμα να θεωρείς την απόκτηση του δικού σου παιδιού ως απαραίτητο στάδιο για την προσωπική σου ολοκλήρωση, οπότε αν δεν μπορείς να το καταφέρεις με τον άντρα που έχεις, πρέπει να χωρίσεις και να βρεις άλλον άντρα, ή να χωρίσεις και να το κάνεις μόνη σου.


Οι δολοπλοκίες και εξωφρενική, πέρα από κάθε ηθικό φράγμα εξαπάτηση, δεν δικαιολογούνται με καμία Παναγία (ή με κανένα Μακαρονοτέρας). Κάπου ξεχνάς ότι το παιδί αυτό θα είναι ένας αυτόνομος άνθρωπος. Δεν είναι ιδιοκτησία σου, για να παίρνεις τέτοιες αποφάσεις στην καμπούρα του.


Τώρα γιατί άφησες δέκα χρόνια να περάσουν, και γιατί δεν ήξερες την στάση του για το ενδεχόμενο δωρητή σπέρματος από πριν, και αν την ήξερες, τι σκεφτόσουν, αυτά είναι μόνο δικά σου λάθη και εσύ πρέπει να τα υποστείς. Όπως και μόνη σου πρέπει να πάρεις το ρίσκο του ενδεχομένου να μην καταφέρεις να κάνεις παιδί, επειδή μπορεί κάτι να πάει στραβά, ή λόγω έλλειψης άλλου συντρόφου.


Παρεμπιπτόντως, αυτό συμβαίνει πιο συχνά απ' όσο πιστεύουμε. Έχουν γίνει δύο έρευνες, μία από το Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ, και μια από ένα άλλο που δεν βρίσκω τώρα, και τα αποτελέσματα λένε ότι σχεδόν το 4% των πατεράδων μεγαλώνουν το παιδί κάποιου άλλου άντρα χωρίς να το ξέρουν. Επίσης, σύμφωνα με τους New York Times, τα τελευταία χρόνια που έχει γίνει πιο εύκολη η εξέταση πατρότητας, ο αριθμός των αντρών που έχουν υποψίες και κάνουν αυτό το τεστ έχει αυξηθεί κατά 64%, και από αυτούς που υποψιάζονται ότι το παιδί δεν είναι δικό τους, το 30% επιβεβαιώνει αυτό που φοβάται.


Αυτές οι πληροφορίες για σένα, αγαπητή αναγνώστρια, που μέσα στην παραζάλη σου πιστεύεις ότι κάτι τέτοιο θα έμενε μυστικό για πάντα.


73

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
Απ' όλα το πιο σοβαρό ήταν ίσως το #4, και δε σχολιάσαμε τίποτε. Μαρία, δεν αναφέρεσαι καθόλου στα θέματα που έχετε στη σχέση σας. Γιατί νομίζεις ότι δεν μπορείτε να τα βρείτε μεταξύ σας; Γιατί μαλώνετε συχνά; Σκέψου μόνο ότι σου' πε κάτι σημαντικό με μήνυμα κι όχι από κοντά. Φοβάμαι ότι είσαι κι εσύ αρκετά κλειστή. Η Α μπα καλά λέει, αλλά εγώ θα πρότεινα να πας εσύ πρώτη στον ψυχολόγο/σύμβουλο να του πεις μερικά πράγματα για τη σχέση σας και το σύντροφό σου κι αυτός να σε συμβουλεύσει πως να προσεγγίσεις το θέμα και να επικοινωνήσεις καλύτερα μαζί του, κι έπειτα του λες να' ρθει κι αυτός μια βόλτα μαζί σου και βλέποντας και κάνοντας. Καλή επιτυχία!
Αγαπητη μου 5,Σκεφτηκα να γραψω απαντηση κατω απο το σχολιο σου,μετα ειπα οχι,μετα το ξανασκεφτηκα και κατεληξα εδω.Θα ειμαι σκληρη και σου ζηταω εξ αρχης συγγνωμη...Αρχικα χαιρομαι που αυτη την στιγμη εισαι καλα και ευτυχισμενη παλι αλλα δε νομιζω πως θα κρατησει πολυ...Ολοι οι ανθρωποι νομιζω λιγο η πολυ εχουμε αρνηθει να δουμε την αληθεια που ξερουμε σε διαφορες σχεσεις στη ζωη μας γιατι μας ποναγε,φοβομασταν,πληγωνε τον εγωισμο μας κλπ,ποσο μαλλον εσυ μετα απο 13 χρονια γαμου και παιδια.Ο αντρας σου μετα σπο 13 χρονια γαμου,καθημερινοτητας,παιδιων,προβληματων και σε μια ηλικια υπολογιζω γυρω στα 45 σιγουρα,ξαφνικα βγαινει με φιλες καθε παρασκευη,θυμηθηκε και εκανε χαμο για πραγματα χαζα που συνεβησαν μια δεκαετια πριν,εγινε εξαλλος οταν του εθεσες ζητημα εμπιστοσυνης...λυπαμαι αλλα δεν εισαι εσυ το προβλημα και η συμπεριφορα σου και μην κατηγορεις τον εαυτο σου...απλα ο ανθρωπος κουραστηκε και επειδη δεν θελει να παραδεχτει πως αυτος εχει την ευθυνη της ληξης του γαμου σας σου πεταει το μπαλακι.Επειδη ξερει πως αυτος δεν ειναι ενταξει και δεν του αρεσει το βγαζει πανω σου.Δε θελει να διαλυσει την οικογενεια του και να μεινουν τα παιδια του χωρις πατερα,να αφησει ισως εσενα μονη σου και να εχει τυψεις γι αυτο και εγωιστικα προτινει να μεινετε μαζι για τα παιδια και να εχει ο καθενας τη ζωη του.Αυτο ομως θελει,να εχει ο καθενας και κυριως αυτος τη ζωη του και επειδη προφανως σε ειδε εσενα να στεναχωριεσαι και να αντιδρας εκανε προς στιγμην πισω,η ισως για να γινω ακομα πιο πεζη η "αιτια" που ηθελε να κανει τη ζωη του βαρεθηκε να τον περιμενει να χωρισει και εψαξε αλλου.Ειλικρινα λυπαμαι που ειμαι τοσο κυνικη αλλα εστειλες ενα ερωτημα και πιστευω πως ηθελες να ακουσεις ειλικρινεις γνωμες...Εχεις καθε δικαιωμα να μεινεις στο γαμο σου,να παλεψεις,να προσπαθησεις και σου ευχομαι μεσα απο την καρδια μου αν αυτο θελεις να τα καταφερεις ας εισαι προετοιμασμενη ομως πως δεν τελειωσε πιθανα ο χαμος...Σου ευχομαι καθε ευτυχια οπως και αν καταληξουν τα πραγματα στη ζωη σου και ελπιζω να μιλανε οι κακες δικες μου εμπειριες και να κανω λαθος απο την πρωτη μεχρι την τελευταια λεξη...
Οσα λες πέρασαν από το μυαλό μου πολλές φορές εκείνο το διάστημα,και τα έβαλα κάτω για να δω αν όντως έτσι είναι.Τελικά όμως ,βλέπω και σήμερα ξεκάθαρα ότι καθένας σχολιάζει με βάση τα δικά του βιώματα,και επίσης,κάθε σχέση εχει τις δικές της μικρές λεπτομέρειες που θα κάνουν τη διαφορά με την επόμενη παρόμοια.Προς το παρόν τα πράγματα είναι σε πολύ καλό δρόμο,καλύτερο από αυτόν που βρισκόμασταν πριν.Δεν ξέρω αν στο μέλλον θα γίνουν χειρότερα,νιώθω όμως τώρα που ηρεμήσαμε ότι υπάρχει μεγαλύτερη επαφή.Μετά το πρώτο διάστημα αμηχανίας,το μεταξύ μας δέσιμο έγινε πιο ισχυρό,γιατί επιτέλους μιλήσαμε για τις ανασφάλειές μας.Λαμβάνοντας υπόψιν το πόσο κλειστός άνθρωπος είναι,αυτό ήταν μεγάλο βήμα.
Εισαι μια αγνωστη που απευθυνεις μια ερωτηση σε αγνωστους και περιμενεις με τα λιγα που εκμυστηρευεσαι να εκφρασουν μια αποψη.Προφανως και θα ειναι η προσωπικη τους αποψη,απο τα βιωματα και τις εμπειριες τους,δεν γνωριζουμε τη ζωη σου,τη σχεση σου,τον αντρα σου και εσενα για να εχουμε αποψη για το δικο σου γαμο και τους χαρακτηρες σας και δεν υπαρχουν fixed λυσεις καθως οπως ειπες η καθε σχεση ειναι διαφορετικη.Σου ευχομαι πραγματικα να ηταν μια κριση που σας εφερε τελικα πιο κοντα και να τελειωσαν εδω τα προβληματα σας!Εχουμε δει σ'αυτη τη ζωη και στραβα και ομορφα,ελπιζω να συγκαταλεγεστε στα ομορφα!
Πάνω κάτω, πιστεύω ότι υπάρχει λόγος που δεν έγραφες στο γράμμα σου αυτό με τις εξόδους και τις φίλες και τις Παρασκευές. Γιατί δεν ήθελες να ακούσεις την πικρή αλήθεια από τα συμπεράσματα που θα βγάζαμε. Οπότε τελικά μας παραπλάνησες. Με το μήνυμα σου ξεκαθάρισαν πολλά και απέξω φαίνεται τελικά πως έγιναν τα πράγματα ως εξής: ο άντρας σου γνώρισε κάποια, άρχισε να βγαίνει μαζί της, στο μεταξύ προετοίμαζε το έδαφος μεταξύ σας, αρχικά με καβγάδες, κατόπιν με πρόταση για συμβατική συγκατοίκηση ώστε να μην νιώθει ότι απιστεί. Είτε γιατί απλά δεν έκατσε το θέμα είτε γιατί το πάλεψες και του έδειξες ότι τον διεκδικείς σταμάτησε εκεί το θέμα. Κέρατο μπορεί να μην υπήρξε τελικά -μόνο αυτός το ξέρει- αλλά νομίζω η πρόθεση ήταν ξεκάθαρη. Εύχομαι ειλικρινά να τα βρείτε γιατί έχετε και δυο παιδιά. Απλώς έχε τα μάτια σου ανοιχτά.
#3Αγαπητέ Γιάννη, Εγώ διαβάζω ότι δε σας έφθειρε η καθημερινότητα, διότι δεν πρόλαβε να υπάρξει η "καθημερινότητα" σε 2(!) μήνες. Αυτός μόνο είναι ανώριμος κι ανασφαλής;(!!) Γιάννη μου, μάλλον δεν είχατε καν σεξουαλική σχέση, ας πούμε ότι είχατε sex sessions ή το πολύ μια περιπέτεια, τώρα μάλλον σε θέλει για καβάτζα. Τυπικά μηνύματα = κρούση για σεξ. Εσύ ποτέ δεν έστειλες μήνυμα, διότι πονάει ο εγωισμός σου, φίλε μου! Αυτός πιθανά ήθελε (κι άλλο) σεξ. Εσύ "θέλεις σίγουρα" κάποιον που σε θέλει λιγότερο, κι αυτό σε τσούζει..Τι κίνηση να κάνεις, ρε Γιάννη, τις κινήσεις τις κάνει αυτός! Θέλεις να τον φτύσεις εσύ, αλλά δεν μπορείς! Τρομερή αυτοπεποίθηση δεν έχεις, απαρατήρητος μπορεί να μην περνάς, αν μιλάμε όμως μόνο για casual sex. Για fuck buddy, εμπιστεύσου τον. Υ.Γ. Παρά ταύτα, μη χάσεις εντελώς το ρομαντισμό σου!
#7Κουκλίτσα μου αν σε καβαλάει ο διάβολος κάνε και κανα ευχέλαιο ίσως και κανα εξορκισμό. Βοηθάει. Επίσης αν θέλεις σώνει και ντε να γίνεις μάνα (που ανάθεμα και αν ξέρεις τι μπορέι να σημαίνει ένας τέτοιος ρόλος για μια γυναίκα) σου προτείνω μια ωραιότατη κουκλίτσα (ξέρεις, από αυτές που είναι σαν πραγματικά μωρά). Έτσι είναι καλύτερα. Δε σου φταίει καμία ψυχούλα να την τυραννήσεις με τον ανώριμο χαρακτήρα σου. Αρκετά βασανισμένα παιδιά υπάρχουν. Δε χρειάζονται άλλα.
#2 Highschool sweethearts, ο λόγος χωρισμού ήταν ακριβώς ότι ήθελε να δει πως είναι να πας και μ' άλλη, κι εσύ προσπαθείς να το εκλογικεύσεις (ότι το' θελε), αλλά δεν μπορείς να το δεχθείς συναισθηματικά. Προετοιμάσου ή να (ξανά)χωρίσεις, ίσως και με δική του πρωτοβουλία, ή για σποραδικά(εύχομαι) κερατώματα, που, για τη δική σου ψυχική ισορροπία, μην επιδιώκεις να μαθαίνεις!
#7Πολλούς διαόλους και κολάσεις και θρησκείες και συγχωροχάρτια διαβάζω αγαπητή φίλη, μήπως για ένα τέτοιο θέμα να στρεφόσουν λίγο στην επιστήμη και να πήγαινες σε κανένα γιατρό; Όχι τίποτ' άλλο, τρέχα γύρευε και τί μπορεί να κουβαλάει ο φίλος που λιμπίστηκες...
Σατανικότατο 7 μου,Ας σκεφτούμε μαζί λίγο σατανικά το εξής: Πόσο καρπερός είναι αυτός ο φίλος σου που θα χρειαστεί μόνο 1 φορά;Και ακόμα λίγο πιο σατανικά: Ποιος σου εγγυήθηκε ότι εσύ μπορείς να τεκνοποιήσεις;
Δεν γνωρίζω τι κληρονομικά προβλήματα υπάρχουν αλλά νομίζω ότι σε πολλές τέτοιες περιπτώσεις είναι δυνατή η τεχνητή γονιμοποίηση με προγεννητικό έλεγχο στα εμφυτευόμενα έμβρυα,το έχεις ψάξει καθόλου;
#6 Δηλαδή βρε Λένα λες να μην εννοούσε "όπου" με το "που χρειάζεται συνεχή ενημέρωση";Γιατί σε αυτή την περίπτωση παίζει πολύ γέλιο.(και συνεχής ενημέρωση για τον Feynman;)
#1 Εφόσον δεν έχετε παιδιά, δεν μπορεί να ρυθμισθεί νομικά το θέμα του σπιτιού. Ίσως έχει σημασία σε ποιού όνομα είναι το μισθωτήριο συμβόλαιο, αλλά νομίζω ότι δεν αξίζει να φθάσετε σε δικαστικό αγώνα για ένα νοικιασμένο σπίτι. Συμφωνώ απόλυτα με την Αμπα, να σταθμίσεις αν αξίζει πόλεμος για κάτι τέτοιο. Η άποψη μου είναι άστο το σπίτι και φύγε αν είναι να σκοτωθείτε #2 Η κοπέλα έκανε το λάθος, να μη σκεφθεί αν έχει το σθένος, να ακούσει την απάντηση στην ερώτηση, που έκανε. Αυτά τα πράγματα δεν τα ρωτάνε φίλη της ερώτησης. Αφού ήταν μόνος και χωρισμένος, όπως λες, γιατί φαγώθηκες να μάθεις τι έκανε εκείνη την περίοδο; Προφανώς για να τσεκάρεις πόσο εξαρτημένος ήταν από σένα. Η ματαιοδοξία και ο εγωϊσμός είναι απολύτως σεβαστά μεγέθη και δεν κατακρίνω καθόλου, το πως νιώθεις, αλλά τι περίμενες; Τώρα κάνεις εικόνες με το μυαλό σου και υποφέρεις. Προσπάθησε να δουλέψεις μέσα σου τα θέματα του εγωϊσμού και από δω και πέρα πρόσεχε τι ρωτάς...#3 Θα συμφωνήσω και πάλι με την Αμπα. Η κοπέλα αναφέρει στην αρχή της ερώτησης ότι ο σύζυγος της αποφάσισε ότι τον καταπιέζει...Πόσο ειρωνικό και ακυρωτικό για τον άλλον. Συνεχίζει ότι τον ενόχλησαν πράγματα, για τα οποία πάλι η ίδια αποφασίζει ότι δεν ισχύουν σήμερα. Ότι δηλαδή ο άνθρωπος της, δεν τα ξεπέρασε ποτέ, ούτε που το σκέφτεται.Το κλου, πάλι η ίδια, μόνη της, αποφασίζει ότι τα προβλήματα δεν είναι σοβαρά..Φίλη, που ρωτάς, σε αυτή τη σχέση την έχεις κάνει με τον εαυτό σου. Έχεις σχέση με εσένα. Εσύ αποφασίζεις τι είναι σοβαρό γι' αυτόν, υποβαθμίζεις τα προβλήματα γιατί τα βλέπεις μόνο από τη δική σου πλευρά, τον ειρωνεύεσαι κι από πάνω ότι αποφάσισε μόνος του ότι είσαι καταπιεστική...Λες να χρειάζεται συμβούλιο, για να καταλάβουμε αν καταπιεζόμαστε;Δεν τον ακούς και δεν τον βλέπεις. Πολύ συνηθισμένο φαινόμενο αυτό, λέγεται αυταρχικός χαρακτήρας. Να αλλάξεις δεν το βλέπω εύκολο, γιατί είναι πολύπλοκος ο μηχανισμός, που κάνει τους ανθρώπους να νομίζουν ότι ελέγχουν τους άλλους και θέλει αρχικά επίγνωση και μετά ποοολύ δουλειά.Αυτό που πρέπει νομίζω να καταλάβεις αρχικά, είναι το κακό που κάνεις στον εαυτό σου με το να μην επικοινωνείς καλά. Πόσα χάνεις από την επικέντρωση σε εσένα, αλλά δεν είμαι ειδικός.....Σχετικά με τη συγκατοίκηση, πιστεύω ότι γίνεται φιλικά, όταν υπάρχουν παιδιά ή και όχι. Δεν το ονομάζω συμβατική συμβίωση, γιατί η λέξη συμβατική, περιέχει καταπίεση και ψυχαναγκασμό. Μόνο αν οι άνθρωποι έχουν καταφέρει να μείνουν φίλοι, μπορεί να λειτουργήσει. Στη δική σου περίπτωση δε νομίζω ότι γίνεται
Λοιπόν,εγώ είμαι η 5 και όντως ήμουν τότε πολύ κοντά στο διαζύγιο.Ο άντρας μου ήθελε να βγαίνει κάθε Παρασκευή με φιλους,στην πορεία οι φίλοι έγιναν μόνο φίλες,εγώ αντέδρασα κι αυτός ,όταν του είπα ότι τίθεται θέμα εμπιστοσύνης και δεν μπορώ να το καταπιώ όσο φιλικό κι αν δείχνει,πήρε ανάποδες στροφές.Και θυμήθηκε ό,τι παράπονο είχε από τον πρώτο χρόνο που είμαστε μαζί ως σήμερα.Κι επειδή γενικά έχω πολλες δραστηριότητες εκτός σπιτιού αυτό με την εμπιστοσύνη του στοίχισε γιατί αυτός ποτέ δεν με έχει αμφισβητήσει.Τελικά στις γιορτές τα ξαναβρήκαμε,μετά από περίπου ένα μήνα έντονης αντιπαράθεσης.Ναι,είμαι καταπιεστική,εχω καταφέρει όμως να το βελτιώσω πολύ στη διάρκεια της σχέσης ,και τελικά το παραδέχτηκε.Και συμφώνησε να σταματήσει να βγαίνει μόνο με γυναικεία παρέα.Ξέρω ότι δυσκολεύεται πολύ να μιλήσει γι αυτά που τον απασχολούν αλλά δεν μου είναι πάντα εύκολο να το διαχειριστώ.Είπα να σας δώσω μια εικόνα του πως εξελίχθηκαν τα πράγματα γιατί, ευτυχώς,όταν υπάρχει θέληση κι αγάπη διορθώνονται πολλά αλλά και για να εφιστήσω την προσοχή σε όλους τους εφησυχασμένους(τώρα κάπου έχω ορθογραφικό λάθος):οι ανατροπές έρχονται εκεί που δεν το περιμένεις ,μη χαλαρώνετε,δείχνετε συχνά στον άνθρωπό σας την εκτίμηση που του έχετε.
Η ιστορια σου μου χτυπησε χιλια καμπανακια. Ειχε το ιδιο προβλημα η κολλητη μου. Ο σντρας της την ελεγε καταπιεστικη οταν αυτη αντεδρασε στο οτι αυτος εβγαινε μονος του τα βραδια. Τελικα αυτος ηταν ενας χειριστικος ανθρωπος που προσπαθουσε να τη βγαλει τρελη ενω ηξερε οτι δεν ηταν σωστο αυτο που εκανε. Χωρισαν γιατι αυτος εκανε αλλη σχεση,την ωρα που εσκιζε τα ιματια του για την καταπιεση κ την ελλειψη εμπιστοσυνης απο τη μερια της. Δεν λεω οτι ειστε το ιδιο αλλα εχε το νου σου αν αρχισει να ξανασυμβαινει.
#2Το θεωρώ πολύ ύποπτο που δεν μας λες αν εσύ πήγες με άλλον την περίοδο του χωρισμού και αν ήταν κι εσένα ο πρώτος σου. Επειδή δεν το αναφέρεις θα υποθέσω πως είχες κι άλλες εμπειρίες και πριν από αυτόν και τότε. Σ'αυτή την περίπτωση είσαι σαν άντρας που θέλει τη γυναίκα του παρθένα και να έχει παει μόνο μ'αυτόν από κει και πέρα. Τι δεν θέλεις στην ουσία, τι σε χαλάει; Το μέτρο σύγκρισης. Ήθελες να έχει γνωρίσει μόνο εσένα στο κρεβάτι και να είσαι γι'αυτόν η μία και μοναδική, η ασυναγώνιστη. Όπως καταλαβαίνεις αυτή είναι καθαρά δική σου ανασφάλεια. Μπορεί κάποιος να έχει πάει με 100 και να βρει στην 101η την απόλυτη γυναίκα και κάποιος να έχει πάει μόνο με μία αλλά να νιώθει ανικανοποίητος χωρίς να ξέρει το γιατί, τι είναι αυτό που του λείπει. Όλα είναι θέμα χημείας στο σεξ και δεν χωράνε σε κουτάκια, στατιστικές και νούμερα σεξουαλικών παρτενέρ μέχρι τα 30. Το ότι γύρισε σε σένα μπορεί να σε καθησυχάσει πιστεύω. Αν ταίριαζε περισσότερο με την άλλη θα είχε μείνει μαζί της. Μην χαλάς την ευτυχία σας με συγκρίσεις γιατί ποτέ δεν θα είσαι κερδισμένη.
#7. Κι εγώ δεν κατάλαβα τι παίζει με την υιοθεσία. Αν εκείνος είναι θετικός στο ενδεχόμενο, μου φαίνεται παράλογο να θέλει υιοθετημένο παιδάκι (ξένο ωάριο και ξένο σπερματοζωάριο) και να μη θέλει με τίποτα δωρητή σπέρματος. Εάν εκείνη δεν θέλει υιοθεσία, και εκείνος δεν δέχεται δωρητή σπέρματος, να πάρει τίμια τις αποφάσεις της. Άλλος σύντροφος - υποψήφιος πατέρας, με το εγγενές ρίσκο να μην αποκτήσει παιδι έτσι κι αλλιώς, ή καθόλου παιδάκι με τον τωρινό σύντροφο. Και οπωσδήποτε έρευνα και επισκέψεις σε ειδικούς πριν αποφασιστεί οτι δεν γίνεται να αποκτήσουν δικό τους παιδί. Η λογική αυτο λέει νομίζω.
#2Τις σκέψεις μπορούμε να τις αλλάξουμε, τα συναισθήματα όμως; Γίνεται ν αλλάξουν με ένα κλικ; Είναι άραγε τόσο απλό;Δε γίνεται να αγνοήσεις το συναίσθημα ότι νιώθεις, οχι προδομενη, ισως πληγωμένη (κατονόμασε εσύ το συναίσθημα).Υπεραναναλυοντας αν είναι σωστό ή λάθος, δίκαιο ή άδικο απλά καταφέρνεις να το κουβαλάς και να ερχεσαι σε σύγκρουση με τον εαυτό σου. Από την εμπειρία μου αυτό που πετυχαίνει κάποιος πνίγοντας τα συναισθήματα του είναι είτε να του βγαινουν αντανακλαστικά σε αντιδράσεις και συμπεριφορές είτε να εσωτερικευονται και να παίρνουν τη μορφή ψυχοσωματικών.Θα πρότεινα να επικοινωνήσεις αυτό που αισθάνεσαι αποφευγοντας ομως την κριτική.
#5 Το να επισκεφθείτε σύμβουλο ζευγαριών δεν το έχετε σκεφτεί? Πιστεύω ότι στην περίπτωση σας είναι η ιδανική πρώτη -σοβαρή- προσέγγιση του θέματος. Εσύ δεν θέλεις να χωρίσετε, ο σύζυγος σου για τους δικούς του λόγους δεν θέλει να χωρίσετε, άρα τι περιμένετε αφού όπως λες η μεταξύ σας επικοινωνία είναι στα χειρότερα της? Ένας επαγγελματίας θα σας καθοδηγήσει να επικοινωνήσετε όντως και να αποφασίσετε τι τελικά θέλετε και οι δύο από τη σχέση σας.
#7Τεράστιο λάθος από όποια πλευρά και να το δεις. Και ποιος είναι αυτός ο φίλος που θα δεχόταν να σε αφήσει έγκυο και μετά να εμφανίζεται σαν οικογενειακός φίλος ενώ ξέρει ότι ένας άλλος μεγαλώνει το παιδί του χωρίς να το ξέρει. Και πώς θα παρουσιάσεις την έλλειψη προβλημάτων υγείας στο έμβρυο, θαύμα θαύμα; Ό,τι να'ναι.Αφού θέλεις οπωσδήποτε να μείνεις έγκυος, γιατί δεν ξεκινάς με το να μείνεις έγκυος από τον άντρα σου με εξωσωματική με μικρογονιμοποίηση ώστε να αποκλείσετε από το πρώτο λεπτό το αν θα νοσήσει το έμβρυο και βέβαια με προγεννητικό έλεγχο για τα συγκεκριμένα προβλήματα. Έχει προχωρήσει πάρα πολυ η επιστήμη. Μιλήστε με έναν εξωσωματικό να μάθετε τις επιλογές σας.Αν πάλι δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση, στη θέση σου θα του έθετα βέτο: ή δέχεσαι τον δωρητή σπέρματος ή τέλος. Να κάνεις όμως ολόκληρη σκευωρία εναντίον του το θεωρώ τρομερά ανήθικο. Και βέβαια το ψέμα έχει κοντά ποδάρια και ουδέν κρυπτον υπό τον ήλιο. Φυσικά μόλις αποκαλυφθεί η αλήθεια στο μέλλον, θα το χάσεις το παιδί σου να ξέρεις, συναισθηματικά εννοώ. Είναι τρομερά μεγάλο το τίμημα πιστεύω.
Εγώ φαντάστηκα ότι ούτε στο φίλο θα το πει πως το παιδί είναι δικό του. Αλλιώς μιλάμε πάει γυρεύοντας!Πάντως η μικρογονιμοποίηση δεν έχει σχέση με το θέμα, δεν γίνεται γεννετικός έλεγχις στα σπερματοζωάρια αλλά στα γονιμοποιημένα έμβρυα, και πάλι δεν τα βρίσκουν όλα και δεν είναι χωρίς κόστος για τη βιωσιμότητα του εμβρύου. Είναι θετικό ότι γνωρίζουν ποια γονίδια πρέπει να ελέγξουν αλλά είναι τελείως κούκου ότι δεν το έχουν ψάξει καθόλου ενώ το συζητάνε λέει 3 χρόνια!
Αυτό που κατάλαβα εγώ, τελικά, είναι ότι της κυρίας #7 της έχει γυαλίσει κάποιος φίλος και θέλει να τον καβατζώσει με την δήθεν μυστική πατρότητα, καθώς τον νυν σύζυγο τον έχει για σουτάρισμα οσονούπω.(Χώρια που στην αρχή της επιστολής, με τα "κληρονομικά προβλήματα", νόμισα ότι πρόκειται για τίποτε χωράφια εξ αδιαιρέτου...)
#7 συγγνώμη, πάτησα καταχώριση κατά λάθος. Συνεχίζω. Πως επειδή είναι η δική του οικογένεια που έχει τα προβλήματα έχει μεγαλύτερο μερίδιο ευθλυνης αυτός. Αν σκέφτεσαι έτσι έστω και στο βάθος να ξλερεις πως είναι λάθος. Είστε μαζί στη σχέση και το ξέρεις το θέμα χρόνια τώρα.
#2 you were on a breaaaaaaak!!! Αν δεν τα ξαναφτιάχνατε δε θα το μάθαινες ή δε θα σ' απασχολούσε. Τα ξαναφτιάξατε. Μηδενίσατε το κοντέρ και το ξαναβάλατε μπρος. #7 είναι τόσο μα τόσο σοβαρό αυτό το θέμα που δεν ξέρω πως να το αγγίξω. Δεν μας λες ακριβώς τα προβλήματα αλλά υπάρχουν πλέον εξετάσεις που προσφέρει η τεχνολογία πολύ νωρίς στην εγκυμοσύνη για να αποκλείσεις κάποια από τα ενδεχόμενα. Δυστυχώς όχι όλα. Λες πως θες να κάνεις οικογένεια μ' αυτόν τον άνθρωπο που σημαίνει πως στοιχειωδώς τουλάχιστον τον εκτιμάς. Αυτό που θέλεις να κάνεις λοιπόν είναι να εξαπατήσεις αυτόν τον άνθρωπο με μία τεράστια απάτη ενώ σου έχει πει πως δε θέλει ούτε τον δωρητή σπέρματος. Θ' αφήσω κατά μέρος το ηθικό κομμάτι που είναι υποκειμενικής σημασίας και θα ασχοληθώ με το πρακτικό. Εάν στο μέλλον μαθευτεί σκέψου τη θέση τη δική του, τη δική σου και του παιδιού. Θέλεις αλήθεια το οικοδόμημα της οικογένειάς σου να στέκεται σε τόσο σαθρά θεμέλια; εσύ τι θα έκανες αν ήσουν στη θέση του. Υγ. Έχω μία μικρή υποψία πως ο λόγος που το σκέφτεσαι αυτά είναι γιατί αφού είναι η δική του