Στο σημερινό «Α μπα»: ο σύντροφος που νόμιζα ότι είχα

Στο σημερινό «Α μπα»: ο σύντροφος που νόμιζα ότι είχα Facebook Twitter
101

__________________

1.


Α,μπα μου καλησπέρα

Σε διαβάζω από τότε που ήμουν 18 χρονών και πάντα έβρισκα χρήσιμες τις συμβουλές σου και τις γνώμες σου και νομίζω με έχεις βοηθήσει πολύ όλα αυτά τα χρόνια. Θέλω να σε ρωτήσω κάτι γιατί δεν ξέρω αν είναι η ανασφάλεια μου που με ωθεί στο να ερμηνεύω τα γεγονότα έτσι. Νομίζω πως το αγόρι μου δεν με θεωρεί όμορφη. Επίσης νομίζω πως μου κάνει νερά γι αυτό το λόγο. Πάντα έχω μια ανασφάλεια με το αν είμαι όμορφη και αν ο άλλος με θέλει και τον ελκύω και το παραδέχομαι. Όμως έχουν γίνει τρία περιστατικά που με κάνουν να νιώθω ακόμα πιο ανασφαλής. Πέρυσι τον Φλεβάρη, μετά από ένα πάρτι μιλάγαμε με το αγόρι μου, είμασταν και οι δυο ψιλομεθυσμένοι και μου λέει ότι εγώ τον έκανα να καταλάβει πως η γυναίκα της ζωής του δεν θα είναι μια οπτασία αλλά πολύ έξυπνη όπως εγώ. Εγώ εκεί σκάλωσα και του είπα ότι δεν καταλαβαίνω τι εννοεί και ότι δεν ακούστηκε πολύ ωραίο αυτό που είπε. Του είπα μάλιστα ότι σιγά τις οπτασίες τις πρώην του και γιατί μου βγήκε αντιδραστικότητα και ζήλια μου απάντησε, "ωραίες ήταν, γιατί;". Μετά που το ξανασυζητήσαμε μου είπε ότι δεν εννοούσε την έννοια της οπτασίας ως μια πανέμορφη γυναίκα αλλά ως κάτι μαγικό και απόμακρο, ότι γνωρίζεις κάποιον, τον βλέπεις ως κάτι άπιαστο, σαν οπτασία, ως κάτι μαγικό και μετά καταλαβαίνεις ότι δεν είναι έτσι, ενώ με μένα νιώθει η δική μας σχέση δεν αντιστοιχεί σε αυτό. Οκ, το κατάπια και είπα ότι έτσι θα το εννοούσε κι εγώ θα παρεξήγησα, μου φάνηκε και ωραία η άποψή του. Το πιο μπαμ σκηνικό έγινε πριν κανα μήνα, που τρώγαμε έξω και του έλεγα πως όταν ήμουν μικρή ήμουν πολύ όμορφο μωρό σε αντίθεση με τον αδερφό μου που ήταν κακάσχημος αλλά τώρα είναι κούκλος. Και μου λέει, καλα δεν είσαι και κακάσχημη. Φταίω εγώ που το μετέφρασα ως ότι είμαι κάπως άσχημη, όχι και τέρας; Και όταν του το είπα, μου λέει, ε, ντάξει, εσύ άλλωστε στιλ έχεις κυρίως, δεν είναι ότι έχεις την τέλεια μύτη ή τα τέλεια μάτια. Ε, εγώ από τότε δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι αυτά τα δύο σκηνικά ξανά και ξανά και να μου φαίνεται . Λίγο που δεν είναι τρυφερός πλέον, λίγο που το μάτι του παίζει, λίγο που σπάνια να με πει όμορφη, ομορφούλα, γλυκούλα, αναρωτιέμαι αν εγώ είμαι ανασφαλής και βλέπω πράγματα που δεν υπάρχουν η αν αυτός δεν ξέρει να εκφραστεί με κομψότητα και ευγένεια, και τι να κάνω που είναι και χοντράνθρωπος;
-Ασχημόπαπο


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αυτό που έχει σημασία σε αυτό που μας λες δεν είναι αν φταίει που είναι χοντράνθρωπος, αλλά αν ο φίλος σου εκμεταλλεύεται το κουμπί σου για να σε χειρίζεται και να σε έχει μόνιμα σε θέση άγχους. Πρόσεχε πάρα πολύ, όχι μόνο με αυτόν, γιατί το κουμπί σου φαίνεται από δορυφόρο και είναι μεγάλος πειρασμός για τους κοντινούς σου ανθρώπους, όσο τραγικό και αν ακούγεται: οι κοντινοί σου είναι που θα το χρησιμοποιούν για να περνάει το δικό τους. Το «μάτι του που παίζει» είναι επίσης πιο σημαντικό από τα υπόλοιπα, και δεν καταλαβαίνεις και πώς συνδυάζεται με το κουμπί σου. Σε κάποιο επίπεδο ίσως να δέχεσαι ότι το μάτι του παίζει επειδή δεν είσαι αρκετά όμορφη.


Αν διαβάζεις α μπα από τα 18 (περνάνε τα χρόνια!) τότε θα ξέρεις ότι το κλειδί είναι να καταλάβεις εσύ γιατί σου είναι τόσο σημαντικό να σε βρίσκουν οι άλλοι όμορφη. Δεν αναφέρεις πουθενά την δική του εμφάνιση. Βλέπεις τι λέει αυτό; Είναι τόσο μεγάλο το ντέρτι σου που έχει φτάσει σε σημείο να σου δυσκολεύει τη ζωή. Το παραδέχεσαι, αυτό είναι καλό, αλλά φαίνεται σα να το έχεις δεχτεί όπως δέχεται κανείς το χρώμα των ματιών του. Δεν είναι το ίδιο. Τα στοιχεία του χαρακτήρα μας που μας δημιουργούν προβλήματα πρέπει να τα βλέπουμε ως σημεία που πρέπει να αλλάξουμε, όπως όταν αντιμετωπίζουμε προβλήματα στη ζωή μας.

 

__________________
2.


Θελώ να σου πω κι εγω την ιστορία μου. Ημουν φίλη με μία κοπέλα από το Δημοτικό μέχρι και τα πρώτα χρόνια του Πανεπιστημίου. Τότε λοιπόν εγω είχα τσιμπηθεί με έναν τύπο και πήγαινε αυτή η ιστορία για 1,5 χρόνο. Φλερτάραμε, κάναμε σέξ εγώ πάντα ήθελα πιο πολλά αλλα αυτος δεν ψηνόταν και σταμάτησα και εγώ να ζητάω άλλα, οπότε απλά περνάγαμε καλά όταν και όποτε. Δεν βρισκόμασταν συχνά προς το τέλος και κυρίως βρισκόμασταν φιλικά και όχι μόνοι μας. Εγώ τα φτιάχνω με έναν τύπο τότε όχι κάτι σοβαρό και έρχεται η κολλήτή μου φίλη μια μέρα και μου λέει πρέπει να σου πω κάτι. Χθες σε ένα πάρτυ φιλήθηκα με τον τάδε (τον πρώτο τύπο). Για εμένα αυτός ήταν κάτι σαν απωθημένο, σαν ανεπλήρωτος έρωτας για τον λόγο που σου είπα πριν οτι τον ήθελα πάντα περισσότερο. Τότε ήταν ο έρωτας της ζωής μου! Κοκκαλώνω με αυτό που είπε η φίλη μου αλλα μου λεει μην ανησυχεις απλά είμασταν μεθυσμένοι δεν σήμαινε κάτι κτλ. Οκ της λέω εγώ ευχαριστώ που μου το είπες κανένα πρόβλημα. Δεν περνάνε 3 μέρες και μαθαίνω απο τις άλλες δύο φιλές μας (συνολο είμασταν 4), ότι η κολλητή μου τα έφτιαξε με τον τύπο. Και η ερώτηση μου ρε Αμπά ήταν γιατι δεν μου είπε ότι τον θέλει, οτι δεν ήταν μόνο ένα φιλί, ότι τον ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα? Δεν επικοινώνησε ποτέ ξανά μαζί μου και έχουμε να μιλήσουμε απο τότε (πάνε 6 χρόνια). Το ξέρω ότι αν ερχόταν τότε να μου μιλήσει θα νευρίαζα στην αρχή αλλά ξέρω ότι θα μου πέρναγε. Αλλά το να πάω εγω να της μιλήσω ενώ εκεινή είναι που έκανα κατι "λάθος" δεν υπήρχε περίπτωση. Και ερχόμαστε στο τώρα όπου μαθαίνω ότι παντρεύονται. Και κάτι με τσίμπησε στο μέσα μου, ενώ αυτά τα έξι χρόνια είμαι με ένα παιδί που περνάμε τέλεια, τον αλλον ούτε που τον έχω ξανά σκεφτει. Και νομίζω ότι με πείραξε πιο πολύ ότι τελικά αυτή η σχέση δεν ήταν κάτι επιπόλαιο αλλ΄αόντως μπορεί να ερωτεύτηκαν κεραυνουόλα. Αν χώριζαν σύντομα θα ήταν σαν δικαίωση για εμενά (μέσα μου). Εχουν καποια λογικά αυτά που σκέφτομαι ή είμαι απλά κακιά?


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Έχουν κάποια λογική αυτά που λες, την λογική του εγωισμού. Δεν είναι όλες οι λογικές ωφέλιμες. Θα ήθελες να ήσουν εσύ η πιο σημαντική για αυτόν, ακόμα και αν αυτός δεν ήταν ο πιο σημαντικός για σένα. Επίσης το βλέπεις ανταγωνιστικά με τη φίλη σου επειδή αυτή ξέρεις, αυτή ανταγωνίζεσαι. Η φίλη σου δεν ήξερε απαραίτητα από το πρώτο φιλί ότι είναι κεραυνοβόλα ερωτευμένη και θα καταλήξει σε γάμο μετά από έξι χρόνια για να σου το πει. Ένα φιλί ήταν. Αλλά φυσικά έχει το δικό της μερίδιο ευθύνης που εξαφανίστηκε λες και πήρε το Κελεπούρι και όλες όσες Τον γνώρισαν τώρα είναι σημαδεμένες για πάντα, οπότε είναι καλύτερο να αποσυρθεί για να γλιτώσουν από περισσότερο πόνο.

__________________
3.

Τι θα μου πρότεινες τώρα που τελείωσα την σχολή μου να κάνω για να βρω αυτό που μου αρέσει;

Το πρόβλημά μου είναι πως τον τελευταίο καιρό, γνωστοί, συγγενείς κτλ ρωτάνε (ασκώντας όμως πίεση κατά κάποιον τρόπο) τι θα κάνω τώρα που τελειώνω, αν θα κάνω μεταπτυχιακό. Η οικογένειά μου δεν έχει χρήματα στην άκρη - ούτε και γω έχω δικά μου, ενώ επιπλέον νιώθω πως έχω χάσει ένα σημαντικό μέρος της ζωής μου.
Δεν είναι ότι δεν έκανα τίποτα - αντιθέτως: μπήκα στο σχολείο χωρίς να ξέρω ελληνικά, οπότε για πολύ καιρό έπρεπε να γεμίζω κενά, έδωσα Πανελλήνιες χωρίς εξωτερική βοήθεια. Αυτό είχε και ως αποτέλεσμα να είμαι αρκετά εσωστρεφής σε συνδυασμό βέβαια με το γεγονός ότι πιο παλιά ήμουν άσχημη και χοντρούλα.
Τώρα όμως, έβγαλα το πανεπιστήμιο με την ψυχή στο στόμα, με πολύ καλό μέσο όρο, αλλά νιώθω σαν να μην έχω ζήσει εφηβία/ φοιτητική ζωή, λόγω διαβασμάτων και χαμηλής αυτοεκτίμησης. Δεν έχω κάνει ποτέ σχέση.

Βέβαια, θα μπορούσε να πει κανείς πως είμαι σε ανοδική πορεία - νιώθω πλέον καλά με τον εαυτό μου, βγήκα από το καβούκι μου, αδυνάτισα και εμπιστεύομαι τις δυνάμεις μου.

Δε ξέρω καλά καλά αν θέλω να ακολουθήσω επαγγελματικά το αντικείμενο που σπούδασα (μου άρεσε, αν και τον τελευταίο καιρό άρχισα να αμφιβάλλω σχετικά με το αν θα μου άρεσε μια δουλειά σε αυτόν τον τομέα. Διεθνείς σχέσεις, άκρως θεωρητικό, και με δουλειά σε υπουργεία, γραφεία κτλ).

Εμπιστεύομαι τον εαυτό μου υπό την έννοια ότι ακόμη και να μην ξέρω τι θα κάνω τώρα με τη ζωή μου, δεν χρειάζεται να πιεστώ και να πάρω βεβιασμένες αποφάσεις. Οι άλλοι βέβαια πιέζουν συνειδητά ή υποσυνείδητα να ξεκαθαρίσω τα πράγματα, αλλά εγώ αρνούμαι να το κάνω στον χρόνο που θέλουν εκείνοι. Θέλω πρώτα να γνωρίσω κόσμο, να κάνω σχέση, να δουλέψω (ίσως και σε κάποια χειρονακτική εργασία), να γνωρίσω περισσότερο τον εαυτό μου.


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Το πρόβλημα ποιο είναι; Τι να απαντάς στους αδιάκριτους; Ή ότι φοβάσαι ότι οι αδιάκριτοι μπορεί να έχουν δίκιο;
Αυτό εσύ μόνο μπορείς να το απαντήσεις, αν και υποψιάζομαι ότι ρωτάς και τα δυο. Αυτό που θα ήθελα να σκεφτείς είναι το γιατί αυτό που σου λένε «εκείνοι» σε εμποδίζει από το να γνωρίσεις κόσμο, να κάνεις σχέση, να γνωρίσεις περισσότερο τον εαυτό σου. Νιώθεις ότι η αναμενόμενη, «κανονική» ζωή σε αποτρέπει από το να κάνεις αυτά που νομίζεις ότι δεν έκανες όταν έπρεπε να τα κάνεις; Η αλήθεια είναι ότι δεν γίνεται να αναπληρώσεις όσα δεν έγιναν με τον τρόπο που θα ήθελες να είχαν γίνει. Δεν θα γίνεις τώρα η έφηβη που πιστεύει στον εαυτό της, γιατί δεν είσαι πια έφηβη και οι προσπάθειες να ξαναγίνεις κάνοντας πράγματα που πιστεύεις ότι θα έκανε μια έφηβη δεν είναι ο πιο έξυπνος τρόπος για να το προσεγγίσεις. Ο χρόνος δεν γυρίζει προς τα πίσω. Είσαι μια γυναίκα που πιστεύει στον εαυτό της όμως. Και με αυτό το εφόδιο μπορείς να κάνεις πολλά, εντός των αναμενόμενων και εκτός, αν το θέλεις οπωσδήποτε. Πάντως, δεν είναι απαραίτητο να απαρνηθείς το πτυχίο σου για να κερδίσεις σε εμπειρίες που πιστεύεις ότι σου λείπουν.

__________________
4.


Ήξερες πως στην κουζίνα του σούσι οι γυναίκες σεφ σπανίζουν? Ή τουλάχιστον έτσι είπαν σήμερα στο επεισόδιο μαστερ σεφ που παρακολουθούσα. Γενικά έχω μία κακή εικόνα για το πώς αντιμετωπίζουν στις ελάχιστες γυναίκες που υπάρχουν μέσα στο διαγωνισμό. Αλλά δεν ήξερα πως ο σεξισμός είναι τόσο ευρύτερος στο χώρο ώστε να θεωρούν σε έναν τόσο μεγάλο κλάδο το έτος 2018 ότι λόγω αυξημένης θερμοκρασίας χεριών (!) σε σχέση με τους άντρες οι γυναίκες δεν μπορούν να φτιάξουν σούσι γιατί χαλάει το ψάρι πιο εύκολα..(?) Και το αστείο-ή μάλλον τραγικό- είναι ότι όσο έψαξα η διαφορά θερμοκρασίας είναι μόνο μία από τις δικαιολογίες. Λένε επίσης πως άλλος ένας λόγος είναι ότι στις ημέρες της περιόδου αλλάζει η αίσθηση της γεύσης στις γυναίκες. Δεν έχω κάτι παραπάνω να ρωτήσω απλά σάστισα από την γκάμα των μορφών που παίρνει αυτή η ανισότητα κ ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας.
υ.γ. Λένα να σαι καλά για το δωρεάν άνοιγμα ματιών-μυαλού που μας κάνεις κάθε μέρα! Σ'αγαπώ <3


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Η φοβερή και τρομερή περίοδος ήταν από αρχαιοτάτων χρόνων – από τον Ιπποκράτη, αν όχι πιο πριν - δικαιολογία και «επιστημονική εξήγηση» για την κατώτερη θέση της γυναίκας. Κάθε φορά που οι γυναίκες διεκδικούσαν μια θέση στην κοινωνία, πχ δικαίωμα στην ψήφο, η απάντηση ήταν ότι η περίοδος τις τρελαίνει, τις αλλοιώνει, θολώνει τη σκέψη τους, τι κάνει ανεξέλεγκτες και ασταθείς, τις κάνει αναξιόπιστες. Είναι τόσο πολλά αυτά τα χρόνια με αυτή την επαναληπτική υπενθύμιση, που πολλές γυναίκες δυστυχώς το έχουν πιστέψει, το βιώνουν στην πραγματικότητα, και το έχουν δεχτεί ως μέρος της «φύσης τους». Το μεταφέρουν αυτούσιο στις κόρες τους πολύ πριν οι κόρες τους αποκτήσουν περίοδο, με τις γνωστές ατάκες «θηλυκό μυαλό» και «γυναικάκι», και «είμαστε όλες τρελές».


__________________
5.


Γειά σου Α,μπα και σχολιαστές!Είμαστε 3 αδέρφια που ζούμε στην Αθήνα και μένουμε μαζί. Την Καθαρά Δευτέρα πήγαμε σε μια θεία μας για φαγητό και της πήγαμε μερικά σιροπιαστά. Αφού φάγαμε, περάσαμε στο γλυκό, και η θεία άνοιξε και αυτά που της φέραμε, δοκίμασε και βγάζοντας μια κραυγή αηδίας φτύνει στο χέρι της το γλυκο και το πετάει! Μας λέει έχει πάρα πολύ βούτυρο, δεν μπορώ να το φαω, δεν μου αρέσει! Και μας είπε να τα πάρουμε πίσω γτ αυτή και ο θείος δεν τρώνε βούτυρο και θα κρατήσει λίγα για το γιο της. Και τώρα συζητάμε το περιστατικό με τα αδέρφια μου. Εμένα μου φάνηκε αγένεια αυτό που έκανε και αν τόσο δεν μπορούσε να το φάει θα μπορούσε να το φτύσει πιο διακριτικά και να πει ότι δεν τρώει. (Αλλά δεν ασχολούμαι παραπάνω). Η αδερφή μου ενοχλήθηκε πολύ και το θεώρησε τεράστια αγένεια και ασέβεια. Μέχρι που είπε ότι δεν θέλει να ξαναπάμε και ότι δεν πρόκειται να της ξαναπάει τίποτα. Ο αδερφός μου το θεώρησε αυθόρμητο και πολύ αληθινό και λέει θα ήταν χειρότερο να πει ότι μ αρέσει ενώ δεν της άρεσε. Και θέλω να σε ρωτήσω, όχι για τη θεία, αλλά για τον αδερφό. Πως θα καταλάβει ότι το να είσαι τόσο ευθύς δεν είναι πάντα καλό; ούτε εγώ ήθελα να πει ψέματα (η θεία) ότι της άρεσε, αλλά να είναι πιο ευγενική. Και ναι οκ, έχουμε οικειότητα και δεν παρεξηγούμαι αλλά θα ήταν ωραίο να φτυσω το δικό της φαγητό με τέτοιο τρόπο;


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ο αδερφός σου πιστεύει ότι είναι αποδεκτό να φτύνεις κάτι που σου πρόσφεραν επειδή δεν τρως το βούτυρο; Το έχει κάνει ποτέ; Φίλους έχει;


Μεταξύ της ευθύτητας και της ευγένειας υπάρχει ένα χάσμα και ο αδερφός σου έχει πέσει μέσα και κινδυνεύει να χαθεί και να τον ψάχνουν τα διασωστικά ελικόπτερα. Ό,τι δεν λαμβάνει υπόψη τα συναισθήματα του άλλου δεν είναι ειλικρίνεια, είναι τεράστια χοντροκοπιά.

__________________
6.


Αγαπητή Α,μπα

Τι γνώμη έχεις για το μπλοκαρισμα στο facebοok?Προσφατα μπλοκαρα ενα παιδι που ειχαμε ξεκινησει κατι..το εκανα οχι γιατι τον μισω ή τον απεχαθανομαι..το εκανα για μενα για να μην μπαινω στην διαδικασια να βλεπω post ή να μπω στο τρυπακι να στειλω μηνυμα ριχνωντας την αυτοεκτιμηση και τον σεβασμο μου για αλλη μια φορα...απλα αναρωτιεμαι πως φαινεται στο αλλο προσωπο αυτη η κινηση...

ευχαριστώ πολυ΄!
-Σόνια


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Είσαι σίγουρη ότι το κατάλαβε;


_________________
7.


Είμαι 34, παντρεμένη με ενα παιδακι 3. Γενικως δε θελω 2ο παιδι διοτι με εχει απογοητεύσει ο άντρας μου στις στιγμες κρίσεων! Εξηγούμαι:
πριν εναμιση χρονο που μπήκε το παιδι στα λεγόμενα terrible twos, σχεδον κάθε περιστατικό έντονης γκρίνιας του παιδιου, κατεληγε με τσακωμό δικό μας, γιατι είχαμε διαφορετικό τροπο αντιμετώπισης της δυσκολης ωρας. Μου ελεγε διαρκως και για ολα οτι εγω εχω κακομάθει τον μικρο (εγω τον φρόντιζα όλη μερα, που εκεινος δουλευε, εκτος απο 1 ωρα καθε μερα που τον κράταγε για να κανω ενα μπανιο) λες και έπρεπε να τον πειθάρχησω απο 6 μηνων ωςτε στα 2 να ειναι έτοιμος και στρωμένος!
Τωρα που ο μικρος μεγαλωσε κι εχουν μειωθεί οι γκρίνιες, ειμαστε κι εμεις καπως καλυτερα, αν και εγω δεν τον εχω συγχωρήσει που μου εβγαζε το λάδι επειδη δεν καταλάβαινε (αν και ιδιαίτερα ευφυης) αυτονόητα πραγματα!
Μεχρι που πηγαμε σε ειδικό να μας πει τι να κανουμε στις δυςκολες ωρες. Η παιδοψυχιατρος πανω κατω συμφώνησε με τις τακτικές που προτεινα εγω, οποτε κι αυτο βοηθησε λιγο τη σχεση μας. Πρεπει να τονίσω οτι οι συμπεριφορές του παιδιου ηταν απόλυτα φυσιολογικές για την ηλικια του!
και τωρα στα 3 του ειναι ενα εξαιρετικά καλο παιδακι, τρυφερό και χαρούμενο που αναπτύσσεται οπως πρεπει!
Γενικως ο άντρας μου ειναι πολυ καλος πατερας, ο μικρος τον λατρεύει, και ειναι ενταξει στις υποχρεώσεις του.
Ειμαστε μαζι 7 χρονια και πριν κανουμε παιδι στα γενικα συμφωνούσαμε. Τελοσπαντων είχαμε βρει μια ισορροπία και οι τσακωμοί μας ηταν λίγοι και για χαζά θεματα του στιλ τα πεταμένα παπουτςια μεσα στο σαλονι! Ομως δεν είχαμε ιδέα (τελικα) για το τι θα πει μεγαλωνω παιδι!και τα βρήκα σκούρα στο να συνεννοηθώ μαζι του τις δυσκολες ωρες!

Ολα αυτα τα προβλήματα που προέκυψαν τα θυμαμαι κάθε φορα που μου περνά απ το μυαλο η ιδέα ενος ακομα παιδιου! Και μου περνά συχνά λογω των αδιάκριτων ηλιθίων που με προτρέπουν να κανω αλλο ενα παιδακι και με κατακλύζουν με συμβουλες για τη σπουδαιότητα των αδερφων, λες και αυτους περιμενα! Και φυσικα αυτους χεσμενους τους εχω, ομως μου θυμίζουν οτι ακομα κι αν ξεπεράσαμε την πρώτη κρίση, ο άντρας μου δεν ειναι ο partner μου οπως τον ειχα εκτιμήσει! Γιατι αυτος ειναι ο λογος που δε θα κανουμε αλλο παιδι!

Εχει παραδεχτεί τα λάθη του (μετα την επίσκεψη στη γιατρο) αλλα δεν ειμαι σιγουρη οτι πραγματικά δε θα μου ξαναέλεγε τα ιδια αν το ξαναζουσαμε όλο αυτο! Και για αυτο δε θα το ξαναζήσουμε. Και αυτο καπως με λυπεί..
Ποια ειναι η πρώτη σκέψη που κανεις γι αυτα που σου γραφω;;

Whereismypartner??


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ότι αυτό που βίωσες και περιγράφεις είναι πολύ καλός λόγος για να μην θέλεις να κάνεις άλλο παιδί. Δεν κατάλαβα όμως αν η συζήτηση για το δεύτερο παιδί υπάρχει, ή την κάνεις μόνη σου εσωτερικά. Είναι πιθανό να κατάλαβε και ο άντρας σου ότι με τη δυναμική της οικογένειας σας τώρα, μετά τα λάθη που κατάλαβε ότι έχει κάνει, δεν μπορεί να προτείνει να περάσετε ξανά από τέτοια δοκιμασία. Μπορεί να ξέρει ότι δεν θα τα κάνει σωστότερα την δεύτερη φορά. Αν δεν υπάρχει καν η συζήτηση στον ορίζοντα, δεν χρειάζεται να αναλύσετε περισσότερο γιατί δεν κάνετε το περίφημο αδερφάκι. Αν υπάρχει, τότε με κάποιοι τρόπο πρέπει να του πεις τι αισθάνεσαι. Θα είναι πολύ δύσκολη συζήτηση, αλλά είναι μια συζήτηση που δεν κάνατε όταν έπρεπε, γιατί δεν ξέρατε ότι υπάρχει αυτό το θέμα για να το αναλύσετε. Τώρα όμως, ξέρετε.


Όμως είναι βέβαιο ότι είτε κάνετε, είτε δεν κάνετε κι άλλη προσπάθεια, πρέπει με κάποιον τρόπο να επικοινωνήσεις την απογοήτευση σου. Το ξέρει ότι δεν τον έχεις συγχωρήσει για εκείνη την περίοδο; Λες ότι έχει παραδεχτεί τα λάθη του. Τι θα ήθελες να γίνει για να μπορείς να προχωρήσεις; Είναι αδύνατον να δεχτείς ότι δεν ήταν ο σύντροφος που νόμιζες ότι θα είναι; Ίσως είναι πιο ειλικρινής η σχέση σας τώρα που ξέρετε περισσότερα ο ένας για τον άλλον. Αυτό που νόμιζες ότι είναι ως ένα σημείο ήταν περισσότερο ευχή παρά πραγματικότητα. Δεν ξέρεις τον άλλον αν δεν βρεθείτε σε κρίσιμο σταυροδρόμι, και ένα παιδί τεντώνει μια σχέση σε σημεία εντελώς άγνωστα, και για τους δύο. Μπορείς να χρησιμοποιήσεις αυτή τη γνώση για το μέλλον; Το παιδί μπορεί να ξεπέρασε την κρίση των 2, αλλά δε νομίζω ότι τα προβλήματα σας έχουν τελειώσει εδώ. Θα έρθουν και άλλες δύσκολες ηλικίες, κι άλλες κρίσεις. Δεν είναι καλή ιδέα να εξαρτάται η μεταξύ σας ηρεμία από κάθε εξέλιξη του χαρακτήρα του παιδιού.

101

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
#7. Διάβασα σήμερα το χθεσινό Α μπα και δεν ξέρω αν γράφτηκε ξανά στα σχόλια (τρέχω λίγο αυτές τις μέρες). Η δική μου αίσθηση από το κείμενο σου είναι ότι τον εκδικείσαι τον άντρα σου. Δεν ξέρω αν εσύ θέλεις ή δε θέλεις άλλο παιδί, νομίζω πως ούτε εσύ ξέρεις γιατί όταν η εκδίκηση μπει στη μέση, θολώνει τη δική σου επιθυμία και έτσι δε βλέπεις καθαρά τί εσύ θες να κάνεις.
#1 Αν δεν σε θεωρεί όμορφη και πιστεύει οτι είσαι κατώτερή του σε οποιοδήποτε τομέα ενώ άλλες τις θεωρεί όμορφες γυναίκες τότε να σε αφήσει ήσυχη και να πάει στις άλλες. Δεν καταλαβαίνω τα μάτια σου και η μύτη σου γιατί να περνάνε απο δικαστήριο και να βαθμολογούνται (σε σύγκριση με τα μάτια τίνος??). Οι θεωρίες του περί γυναίκας της ζωής του είναι κενές και δεν βγάζουν νόημα. Σου αξίζει ένας άνθρωπος να σε θαυμάζει σαν σύνολο και όχι να ξεχωρίζει τη νοητική σου λειτουργία από την εμφάνισή σου. Εάν είχες μια άλλη εμφάνιση δεν θα ήσουν εσύ. Εσύ είσαι αξιαγάπητη όπως είσαι ακριβώς. Δε σας προξένεψαν. Με επιλογή του είναι μαζί σου!
Η #1 με στενοχώρησε. Οι μπηχτές και τα σχόλια για την εμφάνιση είναι μια από τις πιο συνηθισμένες συμπεριφορές χειριστικών ανθρώπων γενικώς και ανδρών ειδικώς. Το ξέρω πως δεν είναι είναι εύκολο αλλά σε τέτοια σχόλια και πράξεις η επίθεση είναι η καλύτερη άμυνα. Σου λέει ότι δεν είσαι κακάσχημη; Πες του ότι δεν είναι ο Μπραντ Πιτ (ή κανένας κούκλος κολλητός του που ζηλεύει θανάσιμα αν χοντρύνει το πράγμα).Παίζει το μάτι του όταν είσαστε μαζί έξω; Κάνε ακριβώς το ίδιο και εσύ. Σε μερικούς αρέσει να τεστάρουν τον άλλο. Δείξε του λοιπόν ότι έχεις επιλογές και ότι αν δεν του αρέσεις, καλύτερα να μαζεύει τα μπογαλάκια του και να μην σου τρώει χρόνο. Αν δεν συνετιστεί, σούταρε τον. Όχι επειδή δεν σε θεωρεί αρκετά όμορφη, αλλά επειδή αυτή η συμπεριφορά είναι χειριστική, ανώριμη και δεν υπάρχει κανένας λόγος να την υποστείς.Τέλος, θα ήθελα να σου πω το εξής: το πιο όμορφο πρόσωπο, το πιο όμορφο σώμα στον κόσμο είναι αυτού που αγαπάμε. Ούτε πρόκειται κάποιος να παραμείνει κοντά σου από την ομορφιά σου, ούτε να σε αφήσει επειδή δεν είσαι σαν τις αδερφές Χαντίντ. Οπότε κούλαρε.
Αρχικά, ένα μεγάλο μπράβο στην κοριτσάρα της #3 για όσα έχει καταφέρει μέχρι τώρα! Οι προβληματισμοί σου είναι πολύ καίριοι, ουσιαστικοί και κυρίως ώριμοι. Ως συνάδελφος θα σου έλεγα να μην ανησυχείς για το μεταπτυχιακό σε αυτή τη φάση, καλύτερα να επικεντρωθείς στο να αποκτήσεις εργασιακή εμπειρία. Από τη μια θα δεις τί σου αρέσει πραγματικά από την άλλη θα σου δώσει πολλά points στην περίπτωση που θες να πάρεις κάποια υποτροφία (οπότε να και το μεταπτυχιακό). Κι ακόμα και αν αποφασίσεις ότι δεν σου κάνει, θα είναι καλό για να βρεις δουλειά και για να αποκτήσεις γνωριμίες. Θα ήταν καλύτερα να ξεκινήσεις από κάποια πρακτική ή να δραστηριοποιηθείς σε κάποιον ΜΚΟ σε κάποιο θέμα που πραγματικά σε ενδιαφέρει. Οι διεθνείς σχέσεις δεν είναι μόνο έρευνα και υπουργεία/διπλωματία. Επίσης, αφού έχεις και καλούς βαθμούς, δοκίμασε να ρωτήσεις τους πρώην καθηγητές σου αν έχουν κάποια πρακτική ή οργανισμό υπόψη τους. Δυστυχώς ή ευτυχώς, οι δημόσιες σχέσεις παίζουν πολύ μεγάλο ρόλο σε αυτόν τον κλάδο και θα ήθελα να το έχεις υπόψη σου. Σε κάθε περίπτωση, σου εύχομαι τα καλύτερα!
#2Κατα τη γνωμη μου μου, η φιλη εξαφανίστηκε λογω δικη της ανεπάρκειας, για να μη πέφτει με το νεο γκόμενο πανω στην "πρωην" του κ δικη της φιλη, γιατι, ποιος ξερει, μηπως υπαρχει η πιθανότητα να ξαναγίνει κατι μεταξυ τους;Μια χαρα ηξερε οτι τον ηθελε απο οταν φιλήθηκαν, απλως δεν ειχε κανει καμια νύξη για να αποφύγει τις σκοτούρες. Αλλιώς δεν θα εξαφανιζόταν.
1. "αλλά αν ο φίλος σου εκμεταλλεύεται το κουμπί σου για να σε χειρίζεται και να σε έχει μόνιμα σε θέση άγχους"ρε λένα με όλο το θάρρος, πόση εμπειρία έχεις στις σχεσεις για να τα λες αυτά; είναι δυνατόν; τετοιες "γυναικουλιστικες" συμπεριφορες εξεφραζαν οι ανθρωποι 50 χρονια πισω και ποτε σε κανεναν δεν πετυχαν. ποτε κανεις με τετοιο τροπο δεν πηρε αυτο που ηθελε.- ο ανθρωπος οντως την γουσταρει τρελα αλλα δεν ξερει οτι το να μη την λεει τελεια και ομορφη την ενοχλει. δεν το καταλαβαινει γιατι δεν παει εκει το μυαλο του. εμας τα αγορια λιγο μας νοιαζει να ειμαστε ομορφοι και πολυ μας νοιαζει να ειμαστε εξυπνοι αρα δεν το θεωρει προσβολη.
στενοχωριεμαι που βλεπω τοση κακια, σχεδον σε ολα τα σχολια. αληθεια, ετσι φερεστε στις σχεσεις σας οσοι υποθετετε τετοια σεναρια; κουμπια εχουν τα λαπτοπς, οχι οι ανθρωποι
Αγαπητέ Ανώριμε μην το παίζεις ανώριμος γιατί δεν είσαι. Ξέρετε ήδη από την εφηβεία ότι την έξυπνη κοπέλα θα την πεις όμορφη και την όμορφη έξυπνη ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΤΟΥΣ ΛΕΙΠΕΙ ΝΑ ΑΚΟΥΣΟΥΝ. :)
Αν παίζεις σε ταινία ή σε σίριαλ ίσως. Όχι στην κανονική ζωή. Δε γίνεται να υποκρίνεται κάνεις με συνέπεια εκτός αν είναι ψυχοπαθής αλλά και τότε θα τον έχει διαλέξει κάποια επίσης ψυχοπαθής. Αλήθεια της λέει, δεν την υποτιμά. Ίσα ίσα την εκτιμά κιόλας αλλά δεν ξέρει ότι την πληγώνει αυτό που της λεει γιατί δεν το έχει στη νοοτροπία του. Τουλάχιστον έτσι πιστεύω από αυτά που διάβασα να λέει η κοπέλα.
θα το αναλυσω λιγο. τουλαχιστον απο ο,τι εχω καταλαβει, σε αυτη την κοινωνια μεγαλωνουμε τα μεν αγορακια με την πεποιθηση οτι αν δεν ειμαστε εξυπνοι,ικανοι,κουβαλητες,γαματοι,κουλ, οτιδηποτε, ειμαστε αχρηστοι και οτι οι κοπελες (νομιζω) αν δεν ειναι ομορφες, αιθεριες, υπεροχες, γουατεβερ, ειναι για πεταμα. αυτο, εκτος του οτι απο τη μια μας οδηγει σε μια ολο και αυξανομενη καταθλιπτικη επιδημια αφου κανεις αντρας δεν ειναι ετσι και καμια γυναικα δεν ειναι ετσι (γιατι πολυ απλα ειμαστε.. ανθρωποι) και στεναχωριομαστε που δεν περναμε “ετσι” στους αλλους, μας οδηγει και σε λαθος προτυπα και λαθος εκτιμησεις.οχι μονο την εκτιμα οταν της λεει οτι “παρολο που δεν ειναι η ζιζελ, την θαυμαζει” αλλα μεσα του κιολας νομιζει οτι της λεει ο,τι καλυτερο. γιατι αυτο το παιδι εχει στο κεφαλι του οτι η γυναικα ειναι ενα ωραιο κοσμημα και τιποτα παραπανω. ανακαλυπτει οτι η γυναικα ειναι κι αυτη ενας ανθρωπος που εχει παρα πολλα περισσοτερα να προσφερει απο την εικονα της και της το λεει με θαυμασμο. αν εκεινη, απο την αλλη, οντως ΔΕΝ ειναι η ζιζελ και η μυτη της δεν ειναι και τοσο ισια κλπκλπ (σιγα τα ωα) ειναι ΔΙΚΟ ΤΗΣ θεμα να το αποδεχτει και να μην τσαντιζεται που της το λεει. καλο ομως ειναι να του εκφρασει και τον προβληματισμο της. αν εκεινος συνεχισει να της λεει τα ιδια, τοτε πια θα το κανει επιτηδες και θα εχετε ολοι δικιο.η μεγαλυτερη αντιστοιχη προσβολη του να πεις μια γυναικα ασχημη, ειναι να πεις σε εναν αντρα οτι ειναι ανικανος να προσφερει. θα του κοπουν τα ποδια. (γιατι ετσι εχουμε μαθει, οχι γιατι ετσι ειναι σωστο)
προσπαθω να εξηγησω οτι δεν το κανει απο κακια, οχι ομως να το δεχεται. δεν προτεινω πουθενα να τον συγχωρεσει που της μιλαει ετσι. της εξηγω τον τροπο με τον οποιο, κατα τη γνωμη μου, σκεφτεται ο φιλος της μονο και μονο για να την βοηθησω να ειναι πιο ευθυς απεναντι του. αν δεν καταλαβεις τον αλλον δεν μπορεις να τον ακουσεις, αντιθετα, αν εχεις στο μυαλο σου οτι με ο,τι λεει παει να σε πλανεψει ή να σε χειριστεί για κάποιο λόγο (αν δηλαδη εισαι τοσο κελεπουρι και τοσο ατυχη ταυτοχρονα και μπλεξεις με τον πλεον ραδιουργο ανθρωπο) τοτε μονο σε ρηξεις και γκρινιες και μετεωρα παραπονα θα οδηγηθεις.
Αγαπητο 4 ξερεις γιατί οι Ιταλοι πινουν το κρασι σε κολονατα ποτήρια; για να μην αλλοιώνεται η θερμοκρασία του κρασιου απο την παλαμι που κρατάει το ποτήρι, πηγα σε ιταλικο οινοποιείο και μου εδειξαν πως ειναι ο "σωστος" τροπος να κρατας το κολονάτο ποτηρι, πως να αναδευσεις τον οινο κτλ και εγω είμουνα "α ρε κρασι που δεν μπορεις να πιεις σαν ανθρωπος σε ποσότητα δεν αξιζει ουτε δραχμη ποσο μαλλον εκατοπενηντάρια ευρω". Ο ελιτισμος απο ενα σημείο και μετα επινοει τροπους για να κανει διακρίσεις, θελεις ωμο ψαρι τυλιγμενο σε φικι; θα το φας απο χερακι που δεν αλλοιωσε την θερμοκρασία του φικίου. Θες φερερο ροσε; θα πεις και "κυριε πρεσβη". Το μαστερ σεφ είναι ελιτιστικη μαγειρικη, ενα επεισοδιο εχω δει, αυτο με το ψαρι και τα 14 μακαρόνια...όχι 16, όχι 13 αλλααααα 14! και όλοι τοσο "υπευθυνοι, αγχωμενοι και σοβαροι και δως του τρεχαλα σαν τα νοσοκομοι σε εμπολεμη κατασταση", μεγαλε ψαρι με 14 μακαρόνια εφτιαξες όχι παστιτσιο, αποδειξη; μονο το "μακαρόνια με κιμα" εχουν συγκινησει τα πληθη...Σακηηηηηηηηή!Οταν το "'πιας τ' αυγο και κουρευτο" δεν το καταλαβαίνουν ολοι ως παροιμία ο σεξισμος είναι το λιγοτερο ως προβλημα.Αυτα συμβαίνουν οσο απομακρυνεται κανεις απο το λαικο στοιχείο.
αν γίνει μια φορά εκ παραδρομής του λόγου, λες εντάξει, καμιά φορά σε όλους μπορεί να συμβεί να πούμε κάτι που ακούγεται αλλιώς στο κεφάλι μας μέσα στη σκέψη μας και να παρεξηγηθεί, αλλά να σου κάνει κάποιος γενικά άγαρμπα κοπλιμέντα λες και μιλάει στον 15χρονο κολλητό του το λες και ντεκαβλέ το λιγότερο
Καλά δεν της έκανε γενικά άγαρμπα κοπλιμέντα. Δυο φάσεις αναφέρει ως αλησμόνητες, κάποια που υπογράφει ως "ασχημόπαπο" και δε φαίνεται να κάνει χιούμορ πουθενά κιόλας για να το πεις αυτοσαρκασμό, η μία πέρυσι τον Φλεβάρη που την είπε έξυπνη και όχι οπτασία και μια πρόσφατη που της είπε ότι δεν είναι κακάσχημη, χρησιμοποιώντας λέξη που η ίδια πρώτη χρησιμοποίησε. Σε λαιβ διάλογο, όπου είναι πανεύκολο να επαναλάβεις ατυχείς εκφράσεις του άλλου. Και μετά πήγε να το μαζέψει πιθανότατα και τα έκανε μαντάρα. Μπορεί το αξιόλογο σ'αυτόν τον τύπο να είναι ότι δεν θεώρησε ότι πρέπει να τη διαβεβαιώσει ότι είναι όμορφη χτυπώντας τη στην πλάτη. Να της ζητήσει και συγνώμη που δεν μπορεί στο φτερό να της διδάξει ότι η ομορφιά δεν είναι το παν; :P Να ψαχτεί η ίδια γιατί της κλωτσάει οτιδήποτε δεν επαινεί την εμφάνιση της.
#5 Μου έχει τύχει παρόμοιο περιστατικό σε οικογενειακό τραπέζι σε συγγενή! Είχα φτιάξει ένα γλυκό και το πήγα. Μόλις το είδε αυτή η θεία, το πήρε, δεν είπε ούτε ευχαριστώ και το εξαφάνισε. Αφού φάγαμε και ήρθε η ώρα για το γλυκό, έβγαλε ένα γλυκό που είχε αγοράσει η ίδια, όμως τα ξαδερφια άρχισαν να ζητάνε το δικό μου γιατί το είχαν ξαναφαει και τους άρεσε. Αυτή έκανε την ανηξερη, τάχα δεν θυμοταν που το είχε βάλει, και τελικά το βρήκαμε στο μπαλκόνι κάτω από το τραπέζι (χειμωνας, κανείς δεν έβγαινε έξω από το κρύο). Είπε ότι το έβαλε εκεί γιατί δεν είχε χώρο στο ψυγείο, παρόλο που το γλυκό δεν ήθελε ψυγείο. Όταν αρχίσαμε να το τρώμε αυτή επιδεικτικα εφτυσε την μπουκιά λέγοντας ότι ήταν τόσο γλυκό που θα ανεβαζε ζαχαρο. Ευτυχώς όλοι οι υπόλοιποι το φάγανε όλο σε λίγα λεπτά! Φυσικά δεν ήταν η πρώτη φορά που κάνει κάτι τέτοιο, σαν να φοβάται ότι θα της πάρουμε τα εύσημα της μαγειρικής και της νοικοκυροσυνης. Αλλά την επόμενη φορά που ήρθε στο παιδικό μας παρτυ και έφερε ένα εντελώς ακατάλληλο δώρο για το διχρονο που γιορταζε, με την ίδια χοντροκοπια της είπαμε ότι μιας και δεν έχει κάρτα αλλαγής, θα το βάλουμε στο πατάρι, ώσπου να μεγαλώσει και να μπορεί να το πάρει! Τέτοιες συμπεριφορές μόνο με αντίστοιχο θράσος αντιμετωπιζονται.
"...έβγαλε ένα γλυκό που είχε αγοράσει η ίδια"δευτεράντζα η θεία, μετά συγχωρήσεως, αν ήθελε να σε "ανταγωνιστεί στα ίσα" θα έπρεπε να έχει ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣΕΙ γλυκό, όχι να το έχει ΑΓΟΡΑΣΜΕΝΟ.τσκ...τσκ...τσκ...
#1Πήγαινα για μακροσκελές σχόλιο αλλά το έσβησα και ξαναπροσπαθώ. Έχω ακούσει τα ίδια και χειρότερα επί μακρόν. Κάθε τύπος που μού είπε τέτοιες μπούρδες τελικά ξεσκαρταρίστηκε για άλλους λόγους, αλλά στον 4ο-5ο πλέον αυτού του είδους η ατάκα ήταν αυτόματο Χ.Αν δεν είσαι όμορφη στα μάτια του, τι στην ευχή κάνει μαζί σου; Να πάει στο καλό να βρει μια "όμορφη" κι εσύ να βρεις την ευκαιρία να γνωρίσεις τον εαυτό σου, την αναγνωρίσεις την ομορφιά σου σε όλες της τις εκφάνσεις, και να είσαι σίγουρη για το πώς θέλεις να σου συμπεριφέρονται όταν αποφασίσεις να ερωτευτείς ξανά. Μέχρι τότε, όπως είπε και η Λένα, είσαι τέρμα ευάλωτη και το κουμπί σου είναι μοχλός, με κιτρινομαύρη ταινία για να κάνει μπαμ και να τον χειρίζεται άνετα όποιος σε πλησιάσει.
#4 Πρέπει να υπάρχει αλλά αν δεν υπάρχει θα έπρεπε να γραφτεί ένα βιβλίο με τίτλο " Περίοδος, μύθοι και πραγματικότητες". Το τι έχουν προσκομίσει στην περίοδο δεν λέγεται! Εντάξει υπάρχουν γυναίκες που τις πρώτες μέρες ίσως αισθάνονται μια μικρή αδιαθεσία όμως έπειδή είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μια γυναίκας είναι κάτι που το ελέγχουμε! Αυτό με τη γεύση πρώτη φορά το ακούω πάντως. Και δεν νομίζω οτι έχει κάποια επιστημονική βάση. Οσο για την θερμοκρασία των χεριών οι περσσότερες κοπέλες που γνωρίζω έχουν συνήθως κρύα χέρια και πόδια. Είναι κλασσικό παράπονο αντρών οτι η σύντροφός τους τους ακουμπά στο κρεββάτι με τα παγωμένα πόδια/χέρια της.Φυσικά όποιος θέλει να βρει δικαιολογίες για τον αποκλεισμό μιας ομάδας ανθρώπων από μια δραστηριότητα θα το κάνει, όσο γελοίες κι αν ακουγονται
Φυσικά όποιος θέλει να βρει δικαιολογίες για τον αποκλεισμό μιας ομάδας ανθρώπων από μια δραστηριότητα θα το κάνει, όσο γελοίες κι αν ακουγονται Πηγή: www.lifo.grΑυτό μου θύμισε τη Δραπετομανία, έναν όρο που επινοήθηκε για να περιγράψει την προσπάθεια των σκλάβων στην Αμερική να ελευθερωθούν. Πώς θα νομιμοποιήσουμε τη σκλαβιά; Ας ονομάσουμε ασθένεια τη φυσική ροπή του ανθρώπου προς την ελευθερία και ας πούμε πως όποιος σκλάβος προσπαθεί να δραπετεύσει, πάσχει από δραπετομανία.Άσχετο λίγο αλλά μιας και σίγουρα δε θα γίνω ποτέ σούσι σεφ...
Κι εγώ απορώ που δεν το έχουν συμπεριλάβει αυτό το θέμα στο εγχειρίδιο της καλής συζύγου!! Πως και δεν υπάρχει ειδική παράγραφος που να δίνει οδηγίες τι να κάνει η ιδεατή σύζυγος τις δύσκολες μέρες της περιόδου?!!! :D :D :D(Αν δεν το έχεις διαβάσει το εγχειρίδιο googlισέ το. Θα κλαις από τα γελια!! Είναι το ίδιο αστείο με το Κρασάκι του Τσου!!!! :D )
Γιατι το ότι ο πρωτος μηχανικος δονητης δημιουργήθηκε για να ανακουφίζει τις γυναικες απο "περιστατικα υστερίας" τι σου λεει; προφανως την περίοδο της Δυση που είχαν ξεχασει όλοι (οι μη λαικοι) απο τον πολυ πουριτανισμο τι εστι γυναικείος οργασμος. Οντως τις ανακουφιζε αλλα όχι απο την "υστερία" αλλα των συνεπειων του πουριτανισμου.
#4Α, γιατί, ωραία επιχειρήματα είναι αυτά. Αντίστοιχα πρέπει λογικά να υπάρχει και χαμηλό όριο τεστοστερόνης ως προϋπόθεση για τους άνδρες που διεκδικούν θέσεις ευθύνης (άρα και ισχύος). Γιατί αν έχουν υψηλή τεστοστερόνη, δε θα μπορούν να είναι συγκεντρωμένοι και ήρεμοι και τότε δε θα φέρνουν τα επιθυμητά αποτελέσματα. Για το καλό της δουλειάς λοιπόν, μαζί με το βιογραφικό να δίνουμε όοοολοι μας κι έναν ενδοκρινολογικό έλεγχο, οι γυναίκες πριν και μετά την περίοδο, οι άντρες πριν και μετά το σεξ. i sixtir.
#1 Είσαι ανασφαλής με την εμφάνισή σου αυτό είναι σίγουρο κι ο φίλος σου πέραν από χοντράνθρωπος που λες, το έχει καταλάβει κι ίσως να πατά τα κουμπιά σου. Πάντως υπερβολική δεν είσαι γιατί είσαι με έναν άνθρωπο που ξέρει οτι έχεις μια ανασφάλεια και στην χτυπάει. Επίσης οταν ο σύντροφός σου κοιτά δεξιά κι αριστερά και σταματά να είναι τρυφερός (που σημαίνει οτι πριν ήταν άρα κάτι άλλαξε) κάτι συμβαίνει. Μίλα μαζί του και αν ξανακάνει τέτοια σχόλια μην τα αφήσεις να περάσουν χωρίς σχολιασμό. Στο κάτω κάτω αν σε θεωρεί άσχημη και το εκφράζει γιατί είναι μαζί σου; Εκείνος τη εμφάνιση έχει; Το σημαντικό όμως είναι να καταφέρεις να μην δίνεις πάτημα σε κανέναν με την ανασφάλειά σου. Ωραία και να μην είσαι όμορφη ή να μην έχεις τα τέλεια χαρακτηριστικά προσώπου τι πειράζει; Κανείς δεν είναι τέλειος και το στυλ του καθενός είναι πολλές φορές πιο σημαντικό απ τη φυσική ομορφιά. Μια κοπέλα που απλά έχει φυσική ομορφιά αλλά κανένα στυλ πολλές φορές τραβά λιγότερα βλέμματα από μια κανονική ή και λίγο άσχημη κοπέλα με στυλ. Το στυλ είναι ισως πιο σημαντικά από την φυσική ομορφιά γιατί είναι κάτι που χτίζεται και εμπεριέχει στοιχεία της προσωπικότητάς σου μέσα του.
1. Μοιάζει σαν να έχουμε άλλη μια καταπληκτική περιπτωσάρα που θεωρεί το πνεύμα πιο σημαντικό από την εικόνα. Αυτό κάτι λέει, κυρίως για εκείνον. Και το χρησιμοποιεί κιόλας, πολύ καλά μάλιστα. Γιατί από τη μία σε έχει στην μπρίζα, από την άλλη σου λέει ότι δεν τον νοιάζει. Και από την άλλη παίζει το μάτι του, ώστε να φροντίσει να μπλοκάρεις αρκετά. Όχι αρκετά, τελείως. Σε τέτοιες καταστάσεις πρέπει να έχουμε φροντίσει να θωρακίσουμε τον εαυτό μας καλά, και να ξέρουμε πώς να το δείξουμε, όταν σκάνε τέτοιες περιπτώσεις. Το να μη σου λέει ο σύντροφος σου καλά πράγματα για την εμφάνιση σου δεν είναι ωραίο. Να πω κι εγώ το δικό μου πόνο τώρα, είχα κάποτε έναν βλαμμένο, ο οποίος ήταν μια πολιτισμένη και σύγχρονη έκδοση του "η εμφάνιση είναι πράγμα αμαρτωλό". Δηλαδή, απλά δεν τον ένοιαζε. Ούτε για τον εαυτό του. Ντυνόταν σαν λέτσος, τον ένοιαζε απλά να είναι ευπρεπής και καθαρός. Ποτέ, μα ποτέ στον ενάμισι χρόνο που ήμασταν μαζί δεν είπε ότι είμαι όμορφη, ή τι ωραία που ντύθηκα σήμερα, ή πόσο μου πάει εκείνο το χρώμα. Εμένα μου άρεσα και ήξερα και ότι αρέσω γενικά. Αλλά πώς να το κάνουμε, με ένοιαζε να μου λέει. Και δεν θα το έλεγε ποτέ, ούτε όταν τον χώρισα που ερχόταν πίσω "κλαίγοντας" για κανα δίμηνο και είχε χρησιμοποιήσει ότι πολιτισμένο τρόπο υπάρχει για να πάρει πίσω.
ΧΑ εγω παντρεύτηκα έναν που έλεγε οτι δεν τον νοιάζει η εμφάνιση ,η δίκη του δηλαδή , οποτε ηταν τελείως λέτσος σε οπλές τις περιστάσεις και δεν ήθελε να ντύνομαι καλυτερα εγω, εξάλλου οταν γνωριστήκαμε στα είκοσι φοιτητές αλλιως ντυνόμουν σε σχέση με τα τριάντα πέντε, ντροπή μου. ....βεβαια οταν άλλαξε δουλειά και χωρίσαμε ειναι στην πένα και στη δουλειά με κοστούμι !!!χαχαχα. Φοβερές αρχές μονο για την γούνα μου μετα ...κύριος !!!!
#4αγαπητό 4, ένα πράγμα μόνο, τράβα τον δρόμο σου, αυτόν που εσύ πραγματικά θέλεις. κι αν δεν έχεις σιγουριά για το τι κάνεις, είσαι σε μικρή ηλικία, δεν σημαίνει ότι οι αποφάσεις σου τώρα θα καθορίσουν και τη ζωή σου για πάντα (το βλέπεις και με το πρώτο πτυχίο).μπορείς να κάνεις τις δοκιμές σου, να δουλέψεις, να μείνεις σε δικό σου σπίτι, να απεξαρτηθείς από τις φωνές γύρω σου, να, να, να...σε καμιά περίπτωση όμως μην ακολουθείς μια ρότα που χαράχθηκε για σένα ή νομίζεις ότι αυτό πρέπει να είναι αφού όλοι αυτό κάνουν.σε 10, 20, 30 χρόνια μπορεί ακόμα να ψάχνεις ή να ψάχνεις κάτι άλλο από αυτό που έχεις και δεν είναι απαραίτητα κακό, αλλάζουμε κιόλας, κι εσύ δεν είσαι ότι ήσουν στα 17-18 όταν επέλεγες τη σχολή σου.μην κοιτάς πίσω, είναι χαμένος χρόνος, μην αγχώνεσαι πολύ για το μέλλον, ποτέ δεν ξέρεις, αποφάσισε εσύ για το τι εσύ θέλεις τώρα. αυτό θα είναι και θα παραμείνει το πιο σωστό.πολλά πράγματα τελικά, όχι μόνο ένα.
#7Κι εγώ νομίζω πως δεν έχεις συγχωρήσει τον άντρα σου, και κατά συνέπεια, τον εαυτό σου που τον διάλεξε για πατέρα του παιδιού σου ενώ δεν ήταν "κατάλληλος".Όμως ποιος έρχεται με προεγκατεστημένο λογισμικό ανατροφής παιδιού; Όση επαφή με παιδιά κι αν έχεις, όλα στην πορεία τα μαθαίνεις, αλλά και τότε βγαίνουν οι εμπειρίες από τη δική σου ανατροφή. Μήπως ο άντρας σου είχε πολύ αυστηρούς γονείς και άκαμπτους κανόνες; Μήπως είχε εξαιρετικά λάσκα γονείς που δεν έβαζαν όρια, και αποφάσισε ενδόμυχα πως το δικό του παιδί θα οριοθετηθεί από μικρό αλλά το ανέθεσε σε σένα (σιωπηλά πάντα); Τα έχετε συζητήσει αυτά; Έχει/έχετε προσπαθήσει να βρει τη ρίζα των πεποιθήσεών του;Θα φέρω το παράδειγμα φίλων με γιο συνομήλικο της κόρης μου, τώρα 1,5 έτους. Η κοπέλα έχει φέρει επίσης το μεγαλύτερο βάρος ανατροφής, με ελάχιστο προσωπικό χρόνο, μια μετακόμιση και μετέπειτα ανακαίνιση του σπιτιού, και τη μητέρα της μακριά και άρρωστη. Ο άντρας είναι σε μεγάλο βαθμό ένα μεγάλο παιδί και έχει ανάγκη προσωπικό χρόνο για να παίζει παιχνίδια ή μουσική, εξόδους μέχρι πρωίας με φίλους, και επίσης λείπει σε παρατεταμένα ταξίδια με τη δουλειά του ψιλοσυχνά (δεν τα προσάπτω όλα αυτά, απλά εξηγώ πως δεν έχει χρόνο για διάφορους λόγους, αντικειμενικούς και μη). Μέχρι και μετά το πέρας του πρώτου έτους άκουγα υπέροχα πράγματα του στυλ "ο γιος μου δεν θα μεγαλώσει με πρόγραμμα, θέλουμε να είμαστε ελεύθεροι και να βγαίνουμε όταν μας καπνίσει" "θα μάθει να κάθεται ήσυχος όταν θέλω να κάνω άλλα πράγματα, από 7 μηνών, βεβαίως, εγώ ήσυχος καθόμουν όταν έπρεπε" "πρέπει επιτέλους να ξεκολλήσει από το βυζί της μάνας του, μαμάκιας έχει γίνει πια". Όπως καταλαβαίνετε εγώ γελάω με αυτές τις προγραμματικές δηλώσεις γιατί ήταν τα λέω στο σκύλο μου να τ'ακούσει η ουρά του, όπου ουρά, η δόλια μάνα. Όταν γνώρισα τη μητέρα του εν λόγω, κάποια πράγματα ξεκαθάρισαν. Η γυναίκα δούλευε και μεγάλωνε δίδυμα, δεν είχε ώρα για τα καπρίτσια του καθενός. H παιδική ηλικία του ήταν αυστηρή και μετά κατάφερε να ξεφύγει. Όσο πιο μακριά μπορούσε.Κατά τα ενάμισι, έμαθα ότι ο άντρας διάβασε ένα βιβλίο που τον έπεισε για την ανάγκη ρουτίνας και επανάληψης και άρχισε να προσπαθεί να την επιβάλει, περιμένοντας άμεσα αποτελέσματα. Ο μικρός έχει συνηθίσει τελείως αλλιώς και φυσικά αντιδρά, και καταφεύγει στη μαμά του, που συνεχίζει να έχει το υπερόπλο του θηλασμού για κατευνασμό κάθε κρίσης. Αυτό εκνευρίζει τον πατέρα, που θεωρεί ότι είναι άνισο "αβαντάζ" (αυτό το καταπληκτικό το έχω ακούσει ακόμη κι από τον δικό μου, που κατά τα άλλα έχει λογικές απόψεις) αλλά και τρόπος να αποφύγει ο μικρός όποια προσπάθεια για πειθαρχία. Αυτός ο εκνευρισμός μεταφράζεται σε πανζουρλισμό και χάος για τη μητέρα, που το αντιμετωπίζει με τον τρόπο που γνωρίζει και πιάνει ή απλά τα βροντάει, τον αφήνει στον πατέρα και φεύγει για να αναπνεύσει. Το αποτέλεσμα; είναι και οι δύο άυπνοι συνεχώς γιατί δεν κοιμάται ο μικρός, εκνευρισμένοι, μισοτσακωμένοι, και φυσικά δεν αντέχουν να κάνουν συζητήσεις εις βάθος για να συνεννοηθούν και να προσπαθήσουν μια μέθοδο μαζί.Το γενικό μου συμπέρασμα είναι ότι αυτοί οι δύο άνθρωποι δεν είναι συμβατοί γονείς, και δεν το ήξεραν πριν το παιδί. Και χωρίς έξωθεν βοήθεια ίσως να μην μπορέσουν να αλλάξουν. Αλλά αγαπάνε ο ένας τον άλλον, παρόλες τις δυσκολίες, και προσπαθούν να το προσπεράσουν. Χωρίς συνεννόηση μεταξύ τους και απαγκίστρωση από τη συμπεριφορά του νηπίου δύσκολα θα συμβεί το θαύμα. Προσπαθούμε οι γύρω να τους βοηθήσουμε μιας κι εδώ είμαστε μια οικογένεια, αλλά υπάρχουν στιγμές που πρέπει κανείς να κάνει πίσω. Γι'αυτό, τώρα στη σχετική νηνεμία, άδραξε την ευκαιρία και μιλήστε με τον άντρα σου, συμβουλευθείτε έναν ειδικό για εσάς, πρότεινέ του να διαβάσει ή να παρακολουθήσει κάτι που σε βοήθησε στην ανατροφή του παιδιού και κατανόηση της συμπεριφοράς και των αναγκών του σε κάθε ηλικία. Καλό θα είναι να συζητήσετε και τι επιθυμεί ο καθένας σας για το μέλλον. Πάντως συμφωνώ μαζί σου ότι πρέπει να σκέφτεσαι τον άνθρωπο που έχεις και τη συμβατότητα που επιτύχατε μέχρι τώρα, και να μην επαναλάβετε το πείραμα αν δεις ότι δεν αλλάζει τίποτε.
Δεν ξέρω αν είναι θέμα συμβατότητας όπως το λες, ή θέμα timing στη ζωή του καθενός.Σε αυτό που περιγράφεις εγώ βλέπω έναν τύπο ο οποίος επιμένει να συνεχίζει την "εργένικη" ζωή του, χωρίς να έχει αλλάξει τίποτα. Κάνει η ζωή του, παίζει τα παιχνίδια του, ακούει τη μουσική του, πίνει τα ποτάκια του, κάνει τα ταξιδάκια του κλπ. Αυτό θα πρέπει να ήταν αρκετά φανερό στην σύζυγό του και πριν κάνουν το παιδί. Πριν μπουν στη διαδικασία να κανουν σπίτι-οικογένεια μαζί. Ότι ίσως αυτή να ήταν πολύ πιο έτοιμη από αυτόν. Αλλά προφανώς αυτή το αγνόησε. Και τώρα λούζεται τις συνέπειες.Τώρα όλες τις σοφίες που λέει αυτός τις ακούμε βερεσέ. Συνήθως τέτοιοι τύποι ανθρπωπων, ότι κάνουν κι ότι λενε, δεν έχει σχέση με το well-being του παιδιού και τη σωστή ανατροφή, αλλά με τη δική τους υσηχία. Ποιος τρόπος υπάρχει να ξεφορτωθούμε το πιτσιρίκι και να μη μας ενοχλεί? Αυτόν κάνουμε σημαία ως advanced παιδαγωγική μέθοδο και πουλάμε και μούρη από πάνω! Το έχω δει πολλές φορές αυτό το έργο!
#6 Βρες μια δικαιολογία να πεις και ξεμπλόκαρέ τον. Δεν φταίει τιποτα ο ανθρωπος , επειδή έπαθες ΄΄γρύλο΄΄ , ναι το ανεκδοτο εννοω και σκεφτηκες να τον μπλοκαρεις προληπτικα, για να μην το κανει αυτος. Διότι τα περι αυτοεκτιμησης κλπ , μαρτυρουν πως σε αγχωνει αυτο το ειδος προσεγγισης ή γενικα η εγγύτητα και φοβασαι την απόρριψη ' μαλλον σου εχει συμβει . Μπλοκάρισμα λεγεται και αυτο έπαθες . Θα ψαχνόταν ο άνθρωπος να δει τι εκανε λάθος. Ακόμη και στο facebook όμως λίγη ενσυναίσθηση δεν βλάπτει .