Στο σημερινό «Α μπα»: μαγικό ταξίδι

Στο σημερινό «Α μπα»: μαγικό ταξίδι Facebook Twitter
49

__________________
1.

 

Απόψε πήγα σε ένα μπαρ με μια φίλη. Ούτε απόψε δεν έγινε τίποτα, ούτε ματιές με κάποιον ούτε φλερτ ούτε παιχνίδι ούτε τίποτα! Ποτέ δε συμβαίνει τίποτα! Όταν επικοινωνούν μαζί μου από φίρμα ρούχων (όχι πολύ ξακουστή, but still), βγαίνω έξω με αυτοπεποίθηση, περιποιημένη με όρεξη και γενικά πεπεισμένη για τις ικανότητες μου αλλά παρόλα αυτά κανείς ποτέ δε με προσεγγίζει και όχι απλά να με προσεγγίσει να με κοιτάξει λιιιιγο παραπάνω, παρόλο που είναι ψηλή. Δώσε μου τα φώτα σου και πες μου τι ΣΚΑΤΑ κάνω λάθος πια. Η μέρα άρχισε όμορφα και τελείωσε χλιαρά έως απαγορευτικά.


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Έχω σπάσει το κεφάλι μου να καταλάβω τι σημαίνει το «όταν επικοινωνούν μαζί μου από φίρμα ρούχων».


Ό,τι και να σημαίνει, όμως, έχω να σου πω το εξής. Είσαι υπεύθυνη για την διασκέδαση σου. Μην την περιμένεις από άλλους, και οπωσδήποτε μην την εξαρτάς από την τυχαία ματιά ενός άντρα. Οι ικανότητες σου, για τις οποίες είσαι πεπεισμένη, δεν παίρνουν σφραγίδα έγκρισης μόνο αν κάποιος σου δείξει σε ένα μπαρ ότι δεν θα είχε πρόβλημα να περάσει μια νύχτα μαζί σου. Αυτό μας λες. Ότι αν πας κάπου και δεν δεις αποδείξεις ότι κάποιος – κάποιος, οποιοσδήποτε κάποιος, που έτυχε να είναι εκείνη την ημέρα σε εκείνο το μπαρ και να κάθεται σχετικά κοντά - θέλει να κάνει σεξ μαζί σου εκείνο το βράδυ, τότε αμφισβητείς τις ικανότητες σου. Τις ικανότητες σου, γενικότερα.


Για δοκίμασε μια φορά να πας σε ένα μπαρ με μια φίλη με στόχο να τα πεις με τη φίλη, να γελάσετε και να περάσετε ωραία οι δυο σας. Για κάνε το, μια φορά μόνο. Για μένα.

__________________
2.

Αγαπημένη Αμπά,
Καλησπέρα. Σου γράφω για δεύτερη φορά. Είναι βράδυ.
Αμπά θέλω βοήθεια...
Μου αρέσει ο καθηγητής της ιδιωτικής σχολής που πάω. Ναι το γνωρίζω ιστορία πιο παλιά και από το ναό του Καρνάκ αλλά ειλικρινά δεν ξέρω τι να κάνω. Είμαι 22 είναι 37 σε σχέση, αλλά όχι παντρεμένος. Φυσικά δεν έχω δείξει τίποτα και είμαι τυπικότατη στο μάθημά του. Αλλά κοντεύω να τρελαθώ. Εκείνος είναι τυπικός. Ενδιαφέρεται γενικά να μου δείξει online sites για σεμινάρια που με ενδιαφέρουν αλλά μέχρι εκεί.Και είναι τόσος άψογος στη δουλειά του. Είναι τόσο λάθος όλο αυτό και το γνωρίζω. Κυρίως γιατί έχει σχέση και μετά διότι δεν είμαστε ίσοι. Είναι σε μια θέση ισχύος. Αλλά ειλικρινά με ανάβει τόσο πολύ όταν παραδίδει και με κοιτάει στα μάτια...
Πες μου σε παρακαλώ πώς στο καλό να ξεκολήσω.
(Ούτε-15-χρονών)
Ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων.
-Ο-Φροιντ-θα-γελαγε

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Σου αρέσει ο καθηγητής στη σχολή επειδή είναι έτσι η ζωή σου αυτή την περίοδο που δεν έχεις άλλη διέξοδο και χρειάζεσαι μια φαντασίωση για να ξεσκάσεις. Εξέτασε την καθημερινότητα σου. Κάνεις αρκετά πράγματα για σένα; Διασκεδάζεις; Ασχολείσαι με σημαντικά πράγματα; Είσαι εντάξει με τις παρέες σου; Είσαι εντάξει με τις προτεραιότητες σου, με τις υποχρεώσεις σου; Με λίγα λόγια, τι είναι αυτό που προσπαθείς να αποφύγεις κάνοντας όνειρα για κάτι τρομερά ακατάλληλο;


__________________
3.


Μόλις έμαθα ότι δύο φίλες μου με κουτσομπολεύουν όταν βγαίνουν μόνες τους. Συζητούν για τα λάθη που έκανα σε μία μου σχέση (τα οποία εγώ η ίδια τους τα έλεγα) και για ορισμένες επιλογές (λανθασμένες για τις ίδιες) στα επαγγελματικά μου. Ωραία, και τώρα που με ψυχαναλύσανε οι δυό τους πίσω από την πλάτη μου, τι κατάλαβαν; Ότι αυτές είναι οι τέλειες κι ότι εγώ είμαι η λάθος;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αυτή η διαδικασία φέρνει τις ίδιες πιο κοντά και δημιουργεί μια συμμαχία μεταξύ τους, με αποτέλεσμα να νιώθουν λιγότερη μοναξιά. Δεν έχει να κάνει απόλυτα με σένα. Εσύ όμως προσφέρεσαι γιατί έχεις δώσει από μόνη σου εμπρηστικές πληροφορίες. Το θάρρος για τα επαγγελματικά σου το έδωσες επειδή έδωσες λαβή με τα γκομενικά σου. Χωρίς να το θέλεις έδωσες το μήνυμα ότι επιτρέπεται η κριτική, και πήραν φόρα.


Όλο αυτό σημαίνει ότι αυτές οι δύο δεν είναι ακριβώς φίλες σου, γιατί σε χρησιμοποίησαν για να νιώσουν καλύτερα με τον εαυτό τους. Το μάθημα που πρέπει να πάρεις είναι α) ό,τι λες γίνεται αντικείμενο κριτικής, ακόμα και με τους πιο κολλητούς, με τους πιο έμπιστους γιατί έτσι λειτουργούν οι ανθρώπινες σχέσεις. Δεν είναι ρεαλιστικό να λες κάτι και να περιμένεις μόνο ωκεανούς κατανόησης. Αν θέλεις μόνο αυτό, μόνο ψυχολόγος μπορεί να βρεθεί απέναντί σου και β) είχες δυο φίλες που θεωρούσες περισσότερο φίλες απ' όσο έπρεπε. Πώς κατάλαβες ότι σε κουτσομπολεύουν, και κατά πόσο έπεσες από τα σύννεφα; Όλες αυτές οι πληροφορίες είναι σημαντικές για τις μελλοντικές σου φιλίες. Πρέπει να τις αναλύσεις μέσα σου.

__________________
4.

Πριν κάποια χρόνια ξεκινήσαμε εγώ κι ο άντρας μου να κάνουμε παρέα με ένα ζευγάρι που ως τότε ήταν μόνο γνωστοί μας, ως φίλοι της αδελφής μου. Οι συγκυρίες της τότε εποχής, μας έφεραν πιο κοντά και αρχίσαμε να κάνουμε όλοι μαζί (εμείς, αυτοί και η αδελφή μου με τον άντρα της) καλή στενή παρέα. Στην πορεία κατάλαβα ότι αυτοί οι δύο άνθρωποι είναι πολύ ανταγωνιστικοί σε όλους τους τομείς, με μια εμμονή να πρέπει να αποδεικνύουν διαρκώς την υπεροχή τους σε όλα, ιδίως η κοπέλα. Αρχικά το ανεχόμασταν γιατί φαινόταν να είναι διαχειρίσιμο και επιπλέον η παρέα τους ήταν, κατά τα άλλα, πολύ ευχάριστη. Όσο περνούσε ο καιρός όμως και όσο περισσότερη οικειότητα αποκτούσαμε, αυτό το αρνητικό τους χειροτέρευε και γινόταν όλο και πιο κουραστικό. Πολλές φορές γινόντουσαν κακοί (ιδίως αυτή και ιδίως όταν ζήλευε.. ζήλευε πάρα πολύ τα πάντα και όλους) δυσάρεστοι, και έκαναν σχόλια πολύ καυστικά. Μου έθαβαν συχνά την αδελφή μου (την οποία ζήλευουν απίστευτα για πολλούς λόγους), όταν προφανώς εκείνη δεν ήταν παρούσα, και πιστεύω ότι το ίδιο έκαναν και σε μένα. Το χειρότερο είναι ότι είχα μπει κι εγώ σε αυτό το ανταγωνιστικό τριπάκι και έπιανα τον εαυτό μου συχνά να γίνεται σαν αυτούς. Δηλαδή όταν μου την "έμπαιναν" για κάτι, έκανα αντεπίθεση, προσπαθούσα κι εγώ να τους αποδείξω ότι είμαι καλύτερη από αυτούς. Ή γνωρίζοντας ότι υστερούν σε κάτι (που αυτό τους έκαιγε) φρόντιζα να τους το τρίβω στη μούρη. Έπαιρνα κάποια εντελώς καμένη ικανοποίηση από αυτό. Κι εκεί ήταν που φρίκαρα. Είπα στοπ. Και τερμάτισα τη σχέση, τόσο απότομα και ξαφνικά όσο η συνειδητοποίηση ότι γίνομαι κάτι που δεν μου αρέσει καθόλου. Δεν έγινε κάτι συγκεκριμένο. Δεν υπήρξε κα
μιά ιδιαίτερη αφορμή. Έτσι απλά. Μόλις συνειδητοποίησα τι κάνω, φρίκαρα και ξέκοψα κάθε επικοινωνία. Και έκτοτε δεν τους έχω ξαναδεί.
Το θέμα είναι ότι η αδελφή μου κράτησε μια πάρα πολύ παράξενη στάση σε όλο αυτό. Κατ' αρχήν συνεχίζει τη σχέση της μαζί τους κανονικά και αμείωτα, ενώ ξέρει πάρα πολύ καλά πια, τι είναι και τι λένε πίσω από την πλάτη της, παρόλο που κι εκείνη εξέφραζε όλο και πιο συχνά τη δυσφορία της για τους ανθρώπους αυτούς. Αρκετά άσχημα πράγματα που έλεγαν για εκείνη και τον άντρα της, της τα είπα εγώ. Αλλά πολλά περισσότερα της τα έχουν πει άλλοι φίλοι που ήταν επίσης σε αυτή την κοινή παρέα και επίσης έχουν απομακρυνθεί για τους ίδιους λόγους. Η αδελφή μου όμως συνεχίζει.
Από τότε που ξέκοψα εγώ, μου τους αναφέρει πάρα πολύ σπάνια και κάνει μια αναπάντεχη και ακατανόητη, μεθοδική προσπάθεια να μην χρειαστεί να συναντηθούμε εμείς με τους άλλους. Αυτό είναι δύσκολο προφανώς γιατί εγώ είμαι οικογένειά της αλλά και οι άλλοι κουμπάροι της, οπότε αναγκάζεται να λέει και ψέμματα στους μεν ή στους δε κάθε φορά ανάλογα με την περίσταση. Εγώ τουλάχιστον δε της το έχω ζητήσει (δεν της έχω πει ουδέποτε πχ. "μην τους καλέσεις στο πάρτι σου γιατί δε θέλω να τους δω!") γιατί πιστεύω ότι αυτό δεν είναι δικό της πρόβλημα. Λογικά, όποιος δεν θέλει να δει κάποιον, απλώς δεν πάει εκεί που ξέρει ότι ο άλλος θα είναι σίγουρα!
Όσες φορές έχω προσπαθήσει να της το συζητήσω ανοιχτά, δείχνει νευρική, δεν δίνει καμιά απάντηση και αλλάζει τη συζήτηση αμέσως. Το χειρότερο όμως είναι ότι από τότε που σταμάτησα εγώ να κάνω παρέα με αυτούς, η αδελφή μου έβαλε απόσταση μεταξύ μας. Δεν βλεπόμαστε πια τόσο συχνά, είναι πιο τυπική και όχι τόσο θερμή μαζί μου όπως πριν (πριν πχ. μιλούσαμε στο τηλέφωνο κάθε μέρα και λέγαμε τα πάντα, ενώ τώρα ζήτημα αν θα με πάρει μια φορά την εβδομάδα, είναι απόμακρη, μιλάει μόνο για τα τυπικά) και ο άντρας της ακόμα χειρότερα.
Έκανα προσπάθειες να μιλήσουμε για το θέμα, να το ξεκαθαρίσουμε, να μάθω μήπως έκανα κάτι που την ενόχλησε. Τίποτα. Κανένα αποτέλεσμα. Δεν θέλει να μιλήσει καθόλου για το θέμα, και επιπλέον με διαβεβαιώνει ότι όλα αυτά είναι στο μυαλό μου και ότι όλα είναι καλά. Όμως δεν είναι. Δεν είμαστε όπως παλιά.
Το συζήτησα και με τη μητέρα μου η οποία πιστεύει ότι η αδελφή μου, που θέλει να συνεχίσει τη σχέση, απλώς προσπαθεί να κρατήσει ουδέτερη στάση. Σε τι? Αφού κανείς δεν της το ζήτησε και δεν υπάρχει ανάγκη ουδέτερης στάσης. Δεν τσακωθήκαμε, δεν υπήρξε σύγκρουση. Δεν χρειάζεται να πάρει το μέρος κάποιου. Δεν χρειάζεται να κάνει τίποτα. Απλά ξεκόψαμε. Και η μητέρα μου προσπάθησε να μάθει τι σκέφτεται η αδελφή μου για το θέμα, αλλά και σε κείνη η αδελφή μου σχεδόν αρνήθηκε να μιλήσει γι'αυτό.
Θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί ότι κάτι είπαν οι άλλοι, κακό και προφανώς αναληθές, που όμως το πίστεψε η αδελφή μου και έχει ενοχληθεί απίστευτα. Αλλά δεν μπορώ να φανταστώ τι, όσο κι αν σπάω το κεφάλι μου. Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω και με πληγώνει πάρα πολύ είναι το γιατί αρνείται η αδελφή μου να το συζητήσει. Να μου ζητήσει, έστω, τα ρέστα αν πιστεύει ότι έκανα κάτι κακό. Να μου δώσει την ευκαιρία να υπερασπιστώ τον εαυτό μου, να της πω την δική μου οπτική γωνία. Αδελφή της είμαι στο κάτω κάτω. Τι μεγάλο κακό μπορεί να έκανα που δεν αξίζω καν τ
ην ευκαιρία να απολογηθώ και να ζητήσω συγνώμη, να επανορθώσω? Γιατί ο λόγος των δυο αυτών ανθρώπων ξαφνικά είναι τόσο αδιαμφισβήτητος? Γιατί η συναναστροφή μαζί τους είναι σημαντικότερη από την οικογένεια? Κι αν όντως έκανα κάτι τόσο άσχημο που κάνει την αδελφή μου να ζορίζεται να έχει την οποιαδήποτε σχέση μαζί μου, πως γίνεται να μην το έχω καταλάβει? Τι είναι αυτό που δεν μπορώ να δω και να αντιληφθώ? Με βασανίζει πολύ αυτό το πράγμα και είπα να ζητήσω την πολύ καθαρή και οξυδερκή σου άποψη. Συγνώμη για το σεντόνι.
- Η αδελφή της αδελφή μου.


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δε νομίζω ότι της είπαν κάτι αυτοί για σένα. Πιστεύω ότι συμβαίνει κάτι άλλο. Αυτή η παρέα, με όλα τα στραβά της, είναι πιο αρμονική για αυτή και τον άντρα της απ' ό,τι εσύ και ο άντρας σου, και για να κρατήσει την ευκολία στην ηρεμία με τον δικό της άντρα διάλεξε το στρατόπεδο που διάλεξε αυτός. Το ξέρει ότι είναι λάθος, και γι 'αυτό αποφεύγει τόσο πολύ την κουβέντα. Δεν ξέρει τι να πει, και τρέμει να το παραδεχτεί. Σκέψου την σχέση που είχες εσύ με τον άντρα της και την αντίληψη που είχε αυτός για την σχέση μεταξύ σας. Αν ένιωθε ποτέ ανταγωνιστικά για την καθημερινή σας επαφή, αν είχε εκφράσει ποτέ δυσαρέσκεια, αν εσύ ένιωθες περιφρόνηση ή αδιαφορία γι'αυτόν, τώρα πήρε την εκδίκησή του.


Αν μας διαβάζεις πες μου αν έπεσα μέσα, γιατί μου ήρθε αυτή η επιφοίτηση σαν σε όραμα. Δεν μάσησα φύλλα δάφνης, αλλά κάπως κατάλαβα τις μάντισσες.

__________________
5.


Α μπα βοηθησέ με να ξεπεράσω σκέψεις που κάνω όταν ακούω για άτομα οτι κοιμούνται με τον πρώτο τυχόντα. Εννοώ άτομα αποιουδήποτε φύλου, μην κατηγορηθώ για μισογυνισμό. Διαβάζω πολλά άρθρα για το μισογυνισμό και με έχεις βοηθήσει κι εσύ πολύ σ αυτό το θέμα. Δεν μιλάω λοιπόν για γυναίκες που πηγαίνουν με πολλούς. Μιλάω για ανθρώπους που πηγαίνουν με πολλούς. Και εξηγούμαι. Όταν ακούω κάτι τέτοιο αμέσως σκέφτομαι οτι το εν λόγω άτομο δεν δένεται εύκολα με άλλους ανθρώπους και δεν αποπνέει εμπιστοσύνη ή οτι ψάχνει απο παντού την επιβεβαίωση, η οποία έρχεται πολύ πιο εύκολα μέσω του θαυμασμού απο ερωτικό σύντροφο παρά μέσω νέων φίλων ή επαγγελματικών δεξιοτήτων. Πώς θα σταματήσω αυτές τις σκέψεις?Επίσης είναι εντελώς λανθασμένες ή μπορεί να υποκρύπτουν και κάποια αλήθεια?
Ηelp


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Είναι εντελώς λανθασμένες γιατί υποθέτεις ότι όποιος το κάνει αυτό ψάχνει επιβεβαίωση. Αυτό λέγεται προβολή. Αυτό θα έκανες εσύ αν πήγαινες με πολλούς, αλλά δεν πας με πολλούς γιατί έχεις μάθει ότι το σεξ με πολλούς σε κάνει φτηνό. Όμως, αγαπητή, υπάρχει κόσμος που είναι σεξουαλικά πιο δραστήριος από σένα (το «πάει με πολλούς» αρνούμαι να το χρησιμοποιήσω γιατί το «πολλοί» και «λίγοι» είναι εξαιρετικά, εξαιρετικότατα ρευστό ανάλογα με την ηλικία, χώρα, κοινωνική τάξη, κουλτούρα, θρησκεία ή έλλειψη αυτής, μόρφωση και πολλά άλλα) απλώς επειδή μπορεί – είναι ελκυστικός ή ελκυστική – και επειδή θέλει – έχοντας ξεπεράσει την ηθική διάσταση που έχουμε μάθει να δίνουμε στο σεξ και στην επιθυμία. Υπάρχει κόσμος που μπορεί να το δει ως διασκέδαση. Ως απόλαυση. Όσο και αν δεν το καταλαβαίνεις. Μερικά πράγματα πρέπει να τα δέχεσαι χωρίς να απαιτείς να ταυτίζεσαι. Υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν σεξ χωρίς να ψάχνουν επιβεβαίωση. Συνήθως την έχουν σε άφθονη ποσότητα από αλλού, από πολλά χρόνια πριν, έτσι κι αλλιώς. Θα τολμούσα να πω ότι είναι το θέμα είναι ταξικό, άρα πολιτικό. Χρειάζεται να αμφισβητήσεις αρκετά πράγματα ακόμα.


(Δεν λέω ότι όποιος είναι δραστήριος – δραστηριότατος - σεξουαλικά είναι πεφωτισμένος. Λέω ότι όποιος είναι, δεν το κάνει απαραίτητα επειδή του λείπει κάτι. Αυτά τα λέμε όσοι τα κάνουμε κρεμαστάρια.)

__________________
6.

Έχω δυο φίλες, που κάνουν το ίδιο πράγμα. Δεν γνωρίζονται μεταξύ τους. Τη μία την ξέρω πολλά χρόνια, η άλλη είναι σχετικά πρόσφατη γνωριμία. Κάνουν ακριβώς το ίδιο πράγμα και μου έχει δημιουργηθεί μια απορία σχετικά με αυτό. Τι εννοώ. Λέω εγώ πχ. Πήγαμε για 4 μέρες στη Φλωρεντία τον Ιούνιο. Ήταν πολύ ωραία.. μπλα μπλα μπλα... Απάντηση: Ε καλά. Η φίλη μου η τάδε έχει πάει πάρα πολλές φορές εκεί. Την τελευταία φορά που πήγε, έμεινε σε ένα σούπερ ξενοδοχείο στην Πιάτσα ντε λα Σινιορία και είχε θέα το Παλάτσο Βέκιο! Ή άλλο παράδειγμα. Λέω εγώ: προπονούμαι για να τρέξω τον Μαραθώνιο της Αθήνας τον Νοέμβριο. Είναι κουραστικό αλλά ωραίο. Ελπίζω να τα καταφέρω. Απάντηση ( με κάπως απαξιωτικό υφάκι): Ο φίλος μου ο τάδε είναι φοβερός δρομέας. Έχει τρέξει τρεις μαραθώνιους. Ο χρόνος του είναι κάτω από 3μιση ώρες. Την προηγούμενη Κυριακή ήρθε πρώτος στον τάδε αγώνα! Αυτός σίγουρα θα τα καταφέρει τέλεια τον Νοέμβριο!
Στην πρώτη περίπτωση, μου φαίνεται κάπως ανόητο το σχόλιο, το οποίο ενδεχομένως να κρύβει και μια μικρή δόση ζήλιας. Στη δεύτερη περίπτωση όμως μου φαίνεται απογοητευτικό, από την άποψη ότι ενώ περιμένεις να ακούσεις μια ενθαρρυντική κουβέντα, ακούς το πόσο καλύτεροι δρομείς από σένα υπάρχουν. Και στη μία και στην άλλη περίπτωση πάντως οι "ανταγωνιστές" είναι τρίτα πρόσωπα και όχι οι ίδιες οι φίλες μου. Και σαν αυτά, υπάρχουν πολλά άλλα περιστατικά. Αυτό και οι δύο το κάνουν συνέχεια. Πάντα κάποιος άλλος και όχι οι ίδιες.. αυτό είναι το περίεργο, κάνει κάτι καλύτερα. Ότι και να τους πεις, υπάρχει πάντα κάποιος άλλος που έχει περισσότερα, τα έχει κάνει καλύτερα, είναι πιο σπουδαίος, κάνει καλύτερες επιλογές κλπ. Όχι όμως οι ίδιες. Κάποιος που γνωρίζουν. Σαν να υπάρχει ανταγωνιστική διάθεση από μέρους τους αλλά μέσω τρίτου.
Υπάρχει εξήγηση γι' αυτό? Γκούγκλισα λίγο αλλά δεν βρήκα κάτι.


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Κοινός ανταγωνισμός μου φαίνεται, σαν προσπάθεια να μετατοπιστεί η συζήτηση από εσένα και να πάει αλλού. Έστω και σε κάποιον τρίτο (που όμως τον ξέρουν) ή κάποιον ανύπαρκτο (που ισχυρίζονται ότι ξέρουν). Δεν έχουν τα κότσια να ανταγωνιστούν στα ίσα. Αφού τη μία την ξέρεις πολλά χρόνια, δεν έχεις μπει στον πειρασμό να της το πεις; Όχι με μομφή. Πες της ότι αισθάνεσαι ότι προσπαθεί να μειώσει αυτά που λες αναφερόμενη σε κάποιον που τα κάνει καλύτερα. Εντάξει υπάρχει και ο Μπολτ. Πάντα θα υπάρχουν καλύτεροι. Αλλά τώρα μιλάς για τον εαυτό σου. Δεν γίνεται να μείνει εκεί η κουβέντα;


Για δοκίμασε το.

_________________
7.

Είμαι 21 και πριν λίγο καιρό βγήκα από μία σχέση 1,5 χρόνου με όχι άσχημο τρόπο. Το θέμα είναι ότι κάνοντας τον απολογισμό της σχέσης συνειδητοποίησα κάτι. Έμενα με αυτόν τον πολύ καλό άνθρωπο που με αγαπούσε, γιατί ένιωθα μόνη. Έχω ενδιαφέροντα, τη σχολή μου που με ενδιαφέρει το αντικείμενο, γυμνάζομαι, διαβάζω υπερβολικά πολλά βιβλία και μου αρέσει να ταξιδεύω και να γνωρίζω μέρη και ανθρώπους, ΑΛΛΑ όλα αυτά για να μη νιώθω μόνη. Φεύγω από την Ελλάδα για να ξεφύγω από την πραγματικότητα. Φλερτάρω, κάνω σεξ, αλλά στο τέλος της μέρας νιώθω μόνη. Έπιασα μόνη μου σπίτι για να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου και τελικά το μεγαλύτερό μου πρόβλημα δεν ήταν το οικονομικό, αλλά ότι ένιωθα μόνη. Αυτή τη στιγμή είναι αργά το βράδυ και σου γράφω γιατί μόλις το έληξα με ένα παιδί που δεν πολυταιριάζαμε, πολύ ευαίσθητο και ειλικρινές, με το ίδιο πρόβλημα με εμένα: νιώθει μόνος του, απλά εκείνος νιώθει έτσι πολλά χρόνια περισσότερα από εμένα. Το θέμα είναι ότι ενώ εγώ δεν έβλεπα μέλλον και δεν περνούσα και φανταστικουπέροχα, ήμουν διατεθειμένη να το «προσπαθήσω» γιατί στην ουσία νιώθω μόνη μου. Ξέρω ότι μία σχέση δεν μπορεί να σου καλύψει αυτό το κενό, αλλά αυτό που θέλω να ρωτήσω είναι αν φεύγει ποτέ αυτό το συναίσθημα της μοναξιάς και πώς. Το διώχνεις / αντιμετωπίζεις μόνος σου; Ή «φεύγει» μόλις βρεις τον άνθρωπό σου; Τείνω να πιστεύω ότι αντιμετωπίζεται ατομικά, αλλά επειδή δεν ξέρω πώς να το κάνω, προσπαθώ να βρω ανθρώπους που θα καλύψουν τα κενά μου. Νομίζω πως αυτό που χρειάζομαι να μου πεις είναι ότι δε θα νιώθω έτσι για πάντα. Μάλλον αύριο το πρωί δε θα τα βλέπω όλα τόσο μαύρα, αλλά πες μου σε παρακαλώ τι νομίζεις εσύ, όχι αυτό που χρειάζομαι να ακούσω.


AΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Νομίζω ότι θα σου έκανε πολύ καλό να ξεκινούσες θεραπεία για αυτό που νιώθεις. Όχι επειδή είναι λάθος ή προβληματικό. Επειδή είναι σωστό και λογικό και ανθρώπινο, αλλά όπως το έχεις τώρα είναι ανεπεξέργαστο και σου δημιουργεί προβλήματα. Είναι κάτι που χρειάζεται πολύ ανάλυση και δεν γίνεται ούτε στο πόδι, ούτε με ευχές και γενικές κατευθύνσεις. Φαίνεσαι αναλυτικός τύπος και θα τα πας περίφημα. Είσαι ιδανική για αυτή τη διαδικασία. Θα πάρεις πολλά και θα το απολαύσεις πολύ. Ψάξε μήπως κάνεις κάποια ψυχαναλυτική μέθοδο που είναι για γερά μυαλά, θα απογειωθεί η σκέψη σου και θα φτάσεις σε σημείο σοφίας. Πολλές ευχές από εμένα και καλή επιτυχία.

49

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
Στην περίπτωση της #3 έχω προβληματιστεί. Θεωρώ οτι πολυ απλά οι συζητήσεις της διεξάγονται όπως όλων των υπόλοιπων ανθρώπων. Εισάγεις ένα θέμα και στη συνέχεια ο συνομιλητής για να συνεχίσει θα πει μία δική του αντίστοιχη εμπειρία, ή κάτι που έχει ακούσει επί του θέματος. Γιατί είναι κακό που είπε ότι η φίλη της έμεινε στο τάδε παλάτσο; Μπορεί να το προσφέρει σαν πληροφορία, ότι είναι ωραία εκεί, να πας. Γιατί πρέπει να το δούμε απαραιτήτως σαν ζήλια; Μήπως είναι περίπτωση όποιος έχει τη μύγα;
Θα μπορούσε να είναι έτσι όπως τα λες, Dory, εάν έλειπε αυτό το "Ε,καλά". Το απαξιωτικό ύφος που υιοθετεί η συνομιλήτρια εκτροχιάζει τη συζήτηση από απλή ανταλλαγή πληροφοριών σε ανούσιο παιχνίδι ανταγωνισμού. Τουλάχιστον, εγώ αυτό κατάλαβα :)
4. “Εγώ τουλάχιστον δε της το έχω ζητήσει (δεν της έχω πει ουδέποτε πχ. "μην τους καλέσεις στο πάρτι σου γιατί δε θέλω να τους δω!") γιατί πιστεύω ότι αυτό δεν είναι δικό της πρόβλημα. Λογικά, όποιος δεν θέλει να δει κάποιον, απλώς δεν πάει εκεί που ξέρει ότι ο άλλος θα είναι σίγουρα! “Αν είναι τα γενέθλια της αδελφής σου, ή του συζύγου της ή Χριστούγεννα, Πάσχα, ή κάποιο άλλο σημαντικό γεγονός, όπως μια επέτειος γάμου και θέλει να γιορτάσει, έρχεται αυτόματα σε δύσκολη θέση, γιατί ξέρει ότι πρέπει να καλέσει την αδελφή της επειδή είναι οικογενεια, αλλά θέλει να καλέσει και τους φίλους/κουμπάρους της που για ανεξήγητους λόγους σε σένα, ακόμη γουστάρει. Σε τέτοια σημαντικά γεγονότα θέλεις να εισαι στη ζωή της αδελφής σου ή να απέχεις επειδή δεν θελεις να τους δείς;Εμμέσως πλην σαφώς την βάζεις σε μια θέση που σίγουρα δεν θέλει να βρίσκεται.Διευκόλυνέ την λίγο, λέγοντάς της ότι δεν έχεις θέμα να πας στην επόμενη βεγγέρα, ακόμα κι αν είναι κι αυτοί. Αν κατάλαβα καλά απο τα συμφραζόμενα, υπάρχουν κι άλλα άτομα στην παρέα κι έτσι δεν χρειάζεται να μιλάς αποκλειστικά με αυτούς.
#7.Δεν ξέρω,αναρωτιέμαι,υπάρχουν άνθρωποι,που δε νιώθουν ποτέ μοναξιά;Νομίζω,πως όχι.Έχω την εντύπωση,ότι είναι ένα συναίσθημα,με το οποίο πρέπει να μάθουμε να συνυπάρχουμε.Δεν είναι και το πιο ευχάριστο,αλλά δεν ξέρω,αν γίνεται,να το ξεφορτωθούμε μόνιμα.Μάλλον αυτό ψάχνεις.Να βρεις έναν τρόπο,να το διαχειρίζεσαι.Και καλά θα κάνεις.Συνειδητοποίησες,ότι κάποιες από τις επιλογές σου εξαρτήθηκαν αρκετά από το φόβο σου απέναντι στη μοναξιά και δε σου άρεσε αυτό.Αν δεν είναι ένα συναίσθημα,το οποίο επιμένει και δε νιώθουμε ποτέ να ελαφραίνει το βάρος του από πάνω μας,δε χρειάζεται να το πολεμάμε συνέχεια.Μάλλον πρέπει να το αποδεχτούμε,ότι κάποιες φορές θα πηγαίνουμε παρέα.Δεν είναι και πάντα αρνητικό.Μας δίνει την ευκαιρία να αναζητήσουμε συντροφιά στον εαυτό μας,να μάθουμε να περνάμε καλά μαζί του.Έχει κι αυτή η διαδικασία τα κέρδη της.Κέρδος είναι βέβαια και η ώθηση,που μας δίνει,να γνωρίσουμε κόσμο,να αναπτύξουμε σχέσεις,για να μην είμαστε τόσο μόνοι.Συχνά παλεύουμε με αυτές τις ισορροπίες.Πόση μοναξιά είναι καλή,πόση μπορούμε να αντέξουμε,πώς θα την αντιμετωπίσουμε,όταν δεν είναι επιλογή μας.Και μια βοήθεια,για να τα βάλουμε σε τάξη αυτά,δεν είναι κακή ιδέα.Κι αυτός ο δρόμος στην ουσία μοναχικός είναι,αλλά σου δίνει τουλάχιστον κάποιος ένα χάρτη,για να ξέρεις,ότι βαδίζεις σωστά.
#1. Εγώ πάντως στα νιάτα μου θυμάμαι ότι ολόκληρες παρέες γυναικών βγαίνανε με σκοπό να βρουν τον επόμενο να απορρίψουν. Τόσο πολύ άλλαξαν τα πράγματα;
Ποτέ δεν ήταν έτσι τα πράγματα,αυτό το λένε στον εαυτό τους αυτοί που τρώνε χυλοπίτα για να μην παραδεχτούν ότι απλά η γυναίκα δεν τους βρήκε του γούστου τους. Οπότε τις κατηγορούν ότι παίζουν και επιζητούν την προσοχή για να ρίχνουν χυλοπίτες για να σώσουν τον ευαίσθητο εγωισμό τους.
Παιδια εγω την αμαρτια μου θα την πω για το 2. Κι εγω τον συντροφο μου στις ιδιες συνθηκες τον γνωρισα: καθηγητης μου και σε σχεση (επισημως). Περιμενα λοιπον να τελειωσουν ολες οι μευαξυ μας ακαδημαικες υποχρεωσεις (μαθηματα, βαθμολογια κλπ) και του προτεινα να βγουμε για εναν καφε. Προφανεστατα κι οντας στο μαθημα του με ειχε σαγηνευσει ο καθηγητης, ομως για καλη μου τυχη ο ανθρωπος που κρυβοταν απο πισω ηταν -για τα δικα μου κριτηρια- ακομη πιο ερωτευσιμος. Επισης η σχεση του αποδειχθηκε τελειωμενη συναισθηματικα, και συντομα και πρακτικα. Και οχτω χρονια μετα, εδω ειμαστε ακομα :)Δεν διαφωνω καθετα με τη Λενα, γιατι οντως η εξουσια που εχει στην παρουσα φαση ειναι μεγα προβλημα. Αν γινει κατι τωρα, ή κινδυνευει να χασει τη δουλεια του -εστω, να του βγει το ονομα-, ή θα ανακαλυψεις οτι ειναι κατι που κανει τακτικα, οντας ωριμος αντρας με εξουσια και καθημερινη προσβαση σε νεαρα κι επιρρεπη ατομα (ειχαμε κι απο αυτους στο πανεπιστημιο). Εκει που διαφωνησα λιγο με τη Λενα ειναι στο ποσο καθετα απαγορευτικο ειναι, γιατι καμια φορα υπαρχουν και γνωριμιες ειδικων συνθηκων που αξιζουν τον κοπο. Εσυ ομως πρεπει να εισαι υπερτριπλασια προσεκτικη απ'οτι με οποιαδηποτε αλλη γνωριμια. Περιμενε οπωσδηποτε να τελειωσουν τα μαθηματα σου μαζι του -ιδανικα, να τελειωσεις και με τη σχολη. Να εισαι ΑΠΟΛΥΤΑ ειλικρινης με τον εαυτο σου ως προς το ενδιαφερον που πιστευεις οτι μπορει να σου δειχνει. Το να σε συμβουλευει για το μεταπτυχιακο σου ειναι η δουλεια του, δεν ειναι ενδιαφερον. Το να τον πετυχεις στην καφετερια και να δειξει προθυμος να πιασετε μια πενταλεπτη κουβεντα, ισως να ειναι ενα πατημα για να του προτεινεις να το ξανακανετε μεθαυριο, για δεκαλεπτη κουβεντα αυτη τη φορα. Πρεπει να εισαι παρα πολυ αυστηρη με τον εαυτο σου για να κρινεις τις καταστασεις με την απαραιτητη διαυγεια και νομιζω οτι εκει βρισκεται η μεγαλυτερη δυσκολια.Αν παλι ολα αυτα που σου περιγραφω σε αποθαρρυνουν, κρατα τον απλα στο μυαλο σου σαν ενα εβδομαδιαιο οφθαλμολουτρο και τιποτα παραπανω :)
Επειδη κι εμενα μολις μου ηρθε η επιφοιτηση, μηπως στο 4 παιζει θεμα προσβολης κι εχει ερθει σε δυσκολη θεση η αδελφη σου; Εχει τυχει να γνωρισω ατομα τοσο -ψευτικα- καθως πρεπει, που το να κοψεις απλα καθε επαφη μαζι τους χωρις περαιτερω εξηγησεις ή εστω εναν καβγα το θεωρουν υψιστη προσβολη. Το ολο σκηνικο που περιγραφεις θα μου ταιριαζε για ατομα τετοιου βαθμου δυσκοιλιοτητας, οποτε ισως η αδελφη σου να ειναι στη φαση οπου ακουει απειρες θιγμενες σποντιτσες για σενα και προσπαθει να το αφησει ολο αυτο να κοπασει χωρις να κανει τη συντονιστρια.
#5.Για κάποιους μπορεί και να ισχύουν αυτά,που σκέφτεσαι.Για όλο τον κόσμο όμως δεν μπορείς να ξέρεις.Μια συμπεριφορά δεν έχει απαραίτητα το ίδιο ακριβώς υπόβαθρο.Ούτε μπορούμε να κρίνουμε συνολικά έναν άνθρωπο μόνο από μία όψη,που είναι ορατή σε μας.Ας το δούμε κι ανάποδα.Ένας άνθρωπος,που έχει κάνει μόνο δυο σχέσεις στη ζωή του πχ και τίποτα σεξουαλικό πέρα από αυτές,είναι αυτόματα αξιόπιστος;Είναι συναισθηματικός και δοτικός;Τα έχει βρει με τον εαυτό του κι όλα καλά;Είναι αρκετό αυτό το στοιχείο από μόνο του,για να απαντήσουμε σε αυτές τις ερωτήσεις;Προφανώς και δεν είναι.Σαν άνθρωποι όμως,συνήθως έτσι λειτουργούμε.Πριν προλάβουμε να συλλέξουμε περισσότερες πληροφορίες,βάζουμε τους άλλους σε κατηγορίες σύμφωνα με φίλτρα,που δεν ξέρουμε κι ακριβώς πώς,γιατί και πότε εγκαταστάθηκαν μέσα μας.Κάτι μας κάνει θετικό κλικ,κάτι τους στέλνει στην ξου κατηγορία.Δεν αλλάζουν εύκολα αυτά τα φίλτρα.Θέλει δουλειά με τον εαυτό μας,θέλει γνώση και θέλει κι εμπειρίες,για να έχουμε μια πιο πλατιά αντίληψη του κόσμου.Και πάλι δεν είναι βέβαιο,ότι η πρώτη ενστικτώδης αντίδραση θα είναι διαφορετική.Αν αρχίσουμε όμως να το σκεφτόμαστε,όπως εσύ τώρα,ίσως καταφέρουμε να δίνουμε στο μέλλον παραπάνω χρόνο στον εαυτό μας και στους άλλους,για να τους κρίνουμε με περισσότερα και πιο ασφαλή κριτήρια.
#5: Εγω θα πρότεινα να σκεφτείς επάνω σ'αυτό, για αρχή: Γιατί νιώθεις την αδήριτη ανάγκη/την πρεμούρα να παρατηρήσεις, να υπεραναλύσεις και να αιτιολογήσεις τη σεξουαλική συμπεριφορά ανθρώπων, που δεν σχετίζονται με εσένα, τη ζωή σου και τις δικές σου επιλογές; Τί είναι αυτό που σε ωθεί να ασχοληθείς μαζί τους;Τί αντηχά μέσα σου; Βρίσκει τοίχο ή άβυσσο; Εκτός και εάν η ερώτηση είναι κατ'επίφαση γενική, αλλά στην πραγματικότητα αφορά τον Εναν ή τη Μία που σε ενδιαφέρει. Αλλα και τότε πάλι, μην βιάζεσαι να βγάλεις το οποιοδήποτε συμπέρασμα με βάση λογικοφανείς συνδέσεις. Η ανθρώπινη συμπεριφορά (ειδικά σε ένα τέτοιο θέμα) είναι πολυπαραγοντική και πολυδιάστατη και υπόκειται σε αλλαγές και διαφοροποιήσεις κατά τη διάρκεια του βίου.
#3 Μήπως, λέω, έχεις απορροφηθεί τόσο από τον εαυτό σου που στις κοινές σας εξόδους μιλάς συνέχεια για τα δικά σου θέματα, δίνεις ένα σωρό λεπτομέρειες χωρίς να σου τις ζητήσει κανείς, έχεις σταματήσει πλέον να ρωτάς τι κάνουν εκείνες, και αν πάνε να αλλάξουν θέμα το γυρίζεις πάλι στα δικά σου και συνεχίζεις; Ε οι καημένες απλώς ξαλάφρωσαν γιατί τις έχεις τρελάνει. Δεν ξέρω αν όντως μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Επίσης χωρίς να δίνεις περισσότερα στοιχεία για το πως έκανες τη διαπίστωση ότι πρόκειται για κουτσομπολιό, δεν καταλαβαίνω πού είναι το πρόβλημα. Από πότε απαγορεύεται να συζητήσεις με έναν φίλο για έναν άλλο;
#6 Αχ τι μου θύμισες τώρα! Εχω έναν ξάδερφο που κάνει το ίδιο χωρίς μάλιστα αφορμή (χωρίς δηλαδή να του πω εγώ κάτι). Παράδειγματα έχω πολλά όμως θα αναφέρω δύο. Παλιότερα ζούσα στο Παρίσι και στις καλοκαιρινές μου διακοπές που γύρισα Ελλάδα και συναντηθήκαμε με ρώτησε τι κάνω κλπ και άρχισε να μου λέει πόσο όμορφο είναι το Παρίσι και ποια μνημεία θα έπρεπε οπωσδήποτε να επισκεφτώ και γενικά να μου δίνει συμβουλές για το που να πάω. Ε κι εγώ τον ρώτησα πότε είχε πάει στο Παρίσι γιατί μου φάνηκε περίεργο που δεν με είχε ειδιοποιήσει ενώ ζούσα εκεί και μου κάνει "α οχι εγώ δεν έχω πάει αλλά ο φίλος μου ο Α πήγε πριν λίγο καιρό για διακοπές". Κι άλλο πιο γεια σου παράδειγμα. Ο ξάδερφός μου εργάζεται ως πωλητής σε κατάστημα ρούχων και η τωρινή του κοπέλα κάνει μια παρεμφερή με τη δική μου δουλειά που δεν έχει καμία σχέση με τη δική του (είναι αρκετά μεγαλύτερη ηλικιακά οπότε εχει περισσότερη προυπηρεσία, εκείνη όχι ο ξάδερφος. Και το λέω γιατί από εκείνη πιθανόν να δεχόμουν συμβουλές). Ε λοιπόν επειδή έχουν σχέση ο ξάδερφος έγινε ειδικός στο πως θα έπρεπε να κινηθώ κι εγώ επαγγελματικά (πότε έπρεπε να ζητήσω προαγωγή, να αλλάξω εταιρεία κλπ). Και μου έδινε αυτές τις συμβουλές χωρίς φυσικά να τον έχω ρωτήσει ούτε να του έχω πει κάτι αρνητικό για τη δουλειά μου. Εμεινα λίγο να σου πω την αλήθεια αλλά βλεπόμαστε λίγες φορές το χρόνο οπότε το βλέπω ως αστείο περισσότερο.Αυτά τα είδους άτομα τους αρέσει να τραβάνε την προσοχή κι επειδή δεν έχουν κάτι δικό τους για να καυχηθούν το κάνουν με εμπειρίες άλλων ή απλά πλάθουν ιστορίες. Την επόμενη φορά τρόλαρέ τις λίγο. Πες για την φίλη σου την Καλλιόπη που έχει κερδίσει τρεις μαραθώνιους και μένει πάντα στα καλύτερα ξενοδοχεία. 'Η θα σταματήσουν επειδή θα σε πιστέψουν ή θα καταλάβουν οτι τις τρολάρεις και θα σταματήσουν και πάλι
#5Να σου πω, ένα τέτοιο συμπέρασμα συνεπάγεται ότι γνωρίζεις πολύ καλά την ανθρώπινη συμπεριφορά, το τι κάνει τους ανθρώπους να φέρονται όπως φέρονται. Τους γνωρίζεις; Όλους; Ένας ψυχαναλυτής, που είναι φαντάζομαι εκείνος που γνωρίζει καλύτερα τον ανθρώπινο ψυχισμό, θα ήταν σωστό να κάνει ανάλογες δηλώσεις; Όποιος δεν είναι ψυχαναλυτής, έχει άλλοθι;
Οι φίλες της #6 μου θύμισαν κουβέντες που κάναμε στο δημοτικό που πήγαιναν κάπως έτσι "εμένα ο μπαμπάς μου είναι αστυνομικός" "ναι, αλλά ο δικός μου μπαμπάς είναι σερίφης και βάζει δέκα κακούς φυλακή τη μέρα"
Με αφορμή την #4Υπάρχει μια συγγενής του άντρα μου οικονομικά ανεξάρτητη, διαζευγμένη, χωρίς παιδιά, ζει μόνο η μητέρα της, πολύ κοντά με τους κοντινούς συγγενείς (δεν έχει αδέρφια), ασχολούνταν με μεγάλη ευχαρίστηση, επιτυχία και αποτελεσματικότητα με τα πολιτιστικά του τόπου καταγωγής της και με ένα θεματάκι στο ποτό που λίγοι αναγνώριζαν. Επίσης, καμία σχέση με την πολιτική.Μέχρι που γνώρισε κάποιον, λίγο καιρό αφότου την είχα γνωρίσει κι εγώ. Είχα πάθει σοκ με το πόσο εθελοτυφλούσε, δεν ήταν καψούρα αυτή, ήταν μια τεράστια ανάγκη για να νιώσει ότι αξίζει, μιλούσε σαν 15χρονη με την καθόλου χαριτωμένη έννοια. Δεν είχα σταθεί σε διάφορα χαζά αλλά κυρίως στο ότι αυτός ασχολούνταν με τα πολιτιστικά εθελοντικά*, διατηρούσε και συντηρούσε έναν χώρο εκδηλώσεων που ήταν συνήθως άδειος, δεν είχε καμία άλλη επαγγελματική δραστηριότητα, κι εκείνη, παρόλο που δεν είχε απάντηση στο "και πώς ζει", δεν έβλεπε τίποτα άξιο απορίας. Ο τύπος φαινόταν ότι εκμεταλλευόταν το ταλέντο στην επικοινωνία και τις γνωριμίες της και αυτό αποδείχθηκε όταν μας ανακοίνωσε ότι θα μπει υποψήφια με το κόμμα του τύπου, ενώ ξαφνικά είχε αρχίσει ήδη να μιλάει σαν Χελωνίτσα. Αφού ντροπιάστηκε τραγικά με τα αποτελέσματα των εκλογών, ο τύπος άρχισε ν'απομακρύνεται, κρατώντας την απαιτούμενη επαφή για να μην τη χάσει από γκρούπι. Εκείνη απομακρύνθηκε από όλους και άρχισε την κολλητή παρέα με κόμμα, για να είναι μαζί του. Μέσα σε 4-5 χρόνια από τότε που τη γνώρισα, σήμερα μιλάει με ελάχιστους από τους συγγενείς και φίλους με τους οποίους ήταν μια ζωή οικογένεια και υπήρχε αλληλοϋποστήριξη, επειδή κανείς δεν την στήριξε στα πολιτικά, σε κάτι ομολογουμένως άκυρες ενέργειες που την εξέθεταν, αλλά το κόμμα τη διαβεβαίωνε ότι "οι δικοί" της είναι όλα τα κακά του κόσμου και δεν της αναγνωρίζουν την προσφορά. Όσο τα σκέφτομαι τόσο τραβάω τα μαλλιά μου. Επειδή λόγω της σχέσης που έχουμε μπορώ να δω από απόσταση τα πράγματα αλλά έχω και εικόνα εκ των έσω, στα δικά μου μάτια είναι ένας άνθρωπος που είχε την ανάγκη, την αφέλεια, να πειστεί ότι οι επί 50 χρόνια άνθρωποι που έχουν αποδείξει την αγάπη τους, θέλουν το κακό της και να τους απομακρύνει, ενώ με την ίδια τραγική αφέλεια πιστεύει ότι ξένοι άνθρωποι που το μόνο που τους ενώνει είναι μια ιδεολογία, ενδιαφέρονται για εκείνη και τη ζωή της. Όταν όμως μας μιλάει για τα προβλήματα που έχει στην καθημερινότητα και στη ζωή της, λόγω κρίσης, λόγω καταστάσεων, αυτοί οι άνθρωποι, οι σύντροφοι, είναι απόντες. Τη θυμήθηκα γιατί μόλις χθες έκοψε σχέσεις με ακόμα έναν άνθρωπο.Γνωρίζω ότι δεν λέω κάτι πρωτοφανές, η τραγική ειρωνεία όμως είναι πάντα θλιβερή και επειδή βλέπουμε κάποιον να πληγώνεται και λόγω της αίσθησης της ανημπόριας να τον βοηθήσουμε. *Από τότε μέχρι σήμερα γνώρισα κι άλλους εθελοντές, έτυχα μάλιστα και σε συζήτηση όπου κάποιος έκανε λόγο για εθελοντική αντιμισθία, είπε πάρα πολλές λέξεις για το περιγράψει, το ποσό όμως δεν το είπε. Και πάλι δεν λέω κάτι πρωτοφανές (αν και πρωτάκουστο) αλλά να, είναι που είμαι κι εγώ κατά βάθος μια Μπλανς Ντιμπουά.
#7 Αν έχεις φίλους, ενδιαφέροντα και μια γεμάτη μέρα αλλά αισθάνεσαι μόνη ίσως ένας ειδικός να σε βοηθούσε. Εμενες με κάποιον για να καλύψεις αυτό το αίσθημα μοναξιάς όμως σκέψου αν στην πραγματικότητα ένοιωθες και πάλι μόνη. Εχεις ήδη εντωπίσει το πρόβλημά σου, αν δεν μπορείς να το λύσεις μόνη σου θα χρειαστείς βοήθεια
#6 Λίγη ειρωνία και αυτοσαρκασμός χρειάζεται. Σίγουρα ο φίλος της τα καταφέρνει καλά στο τρέξιμο αλλά τι γίνεται με τα ψώνια; Πόσες σακούλες σηκώνει; Σε πόσα μαγαζιά αντέχει να πάει; Κι εσύ πιθανότατα έχεις ένα φίλο (από το χωριό, δεν τον ξέρει) που ΑΓΟΡΑΣΕ το σούπερ ξενοδοχείο στην Πιάτσα ντε λα Σινιορία. Πιθανότατα θα πας να μείνεις εκεί σύντομα, δωρεάν. Αν σου πει, "μα τι λες, αυτό είναι ξεκάθαρο ψέμα" απάντα: "αν συνεχίσεις αυτή τη δουλειά σε λίγο θα αγοράσει και το Παλάτσο Βέκιο"Στα παπάκια μας κυρά μου τι έκανε η φίλη σου κι ο φίλος σου!
#5 Οποιος κοιμάται με όποιον γουστάρει (δε θα έλεγα με τον πρώτο τυχόντα γιατί δεν κάνει σεξ με το πρώτο άτομο που βλέπει στο δρόμο, όλοι έχουμε φίλτρα) δεν ψάχνει πάντα επιβεβαίωση, συνήθως έχει απενεχοποιήσει το σεξ και το κάνει για να περνά καλά. Δεν έχει πάντα πρόβλημα δεσίματος, απλά δεν έχει βρει κάποιον για να δεθεί και μέχρι τότε απλά περνά καλά. Δηλαδή κάποιος που δεν έχει σχέση πολλά χρόνια και δεν κάνει ευκαιριακό σεξ θεωρείς ότι δεν έχει θέμα δέσμευσεις γιατί περιμένει στωικά τον κατάλληλο σύντροφο; Ισα ίσα κάποιος που κάνει σεξ χωρίς να είναι σε σχέση δείχνει οτι δεν φοβάται να δεθεί (και το σεξ ένα είδος δεσίματος είναι)Οσο για την εμπιστοσύνη μου φαίνεται λίγο άσχετο. Το ότι κάνει κάποιος σεξ δεν τον κάνει αναξιόπιστο. Αλλο ένα άτομο που κοροιδεύει τους εκάστοτε συντρόφους για να κάνει σεξ κι άλλο κάποιος που απλά δημιουργεί ευκαιριακές σχέσεις. Και δεν είναι πιο εύκολο να αντλείς θαυμασμό από τους εκάστοτε ευκαιριακούς συντρόφους απ οτι από την δουλειά ή τους φίλους. Το εργασιακό και κοινωνικό περιβάλλον είναι κάτι που μας παίρνει καιρό να καλλιεργήσουμε και αποδεικνύουμε την αξία μας. Ο ευκαιριακός σύντροφος είναι κάτι προσωρινό, μας γνωρίζει λιγότερο κι άρα είναι πιο εύκολο να μας κριτικάρει αντί να μας θαυμάσει. Δείχνει ενδιαφέρον που είναι διαφορετικό, ο θαυμασμός κερδίζεται και είναι δύσκολο να το καταφέρεις.Αν εννοείς οτι ανεβάζει την αυτοπεποίθησή μας έχεις δίκιο όμως δεν σημαίνει απαραίτητα οτι δεν αντλούν αυτοπεποίθηση από την εργασία ή τους φίλους.Γενικά μην έχεις τόσες αντιλήψεις και σκέψεις σε κουτάκια. Πριν δοκιμάσεις κάτι μην το κρίνεις τόσο αυστηρά.
#1. Έτσι είναι ξαδέλφη, πανάθεμα δηλαδή και εγώ βγαίνω κάθομαι σαν το αγγούρι και δεν έρχεται καμια να μου μιλήσει μόνη της, δηλαδή έλεος δηλαδή αναγκάζομαι να κάνω κινήσεις εγώ, ποιός εγώ. Που καταντήσαμε...
#4Στο ίδιο πνεύμα με την απάντηση την επιφοίτηση της Α,μπάντισσας:Χαρακτήρες σαν τους κουμπάρους είναι ασύλληπτα γοητευτικοί για ανθρώπους που μεγαλοπιάνονται/είναι μεγαλομανείς και με αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση στα τάρταρα. Οι δεύτεροι νιώθουν πολύ σημαντικοί όταν τέτοιοι τύποι, με υψηλά στάνταρ (not) τούς κάνουν παρέα, αισθάνονται ότι αξίζουν. Δε θέλουν κανείς να τους κατεβάσει από το συννεφάκι τους γι'αυτό και όποιος απειλεί να το κάνει, μπαίνει στον πάγο. Νομίζω πως δεν υπάρχει κανένα απολύτως παρασκήνιο, τίποτα παραπάνω από το προφανές δηλαδή, ότι εσύ έκοψες σχέσεις, οι κουμπάροι σε απαξιώνουν συστηματικά φυσικά με πλάγιους ή όχι τρόπους (υποκρίνονται ότι δεν υπάρχεις ή σε αναφέρουν για να σε κατηγορήσουν έμμεσα ή άμεσα), η αδερφή κάνει αυτό που περιμένουν από εκείνη, δεν διαφωνεί μαζί τους άρα δεν σε υπερασπίζεται, και βεβαίως σε αποφεύγει γιατί νιώθει ενοχές. Δεν έχει σημασία αν σε βλέπει σαν το μαύρο πρόβατο ή σαν ένα θύμα που όμως αδυνατεί να το υπερασπιστεί· ξέρει ότι έχεις δίκιο. Και όπως συμβαίνει πάντα-πάμε όλοι μαζί-δεν_θα_σου_το_πει_ποτέ, ειδικά όσο το ζητάς. Τα λες και λίγο γενικά όμως και δεν ξέρουμε τι της έχεις πει. Μην περιμένεις να σου δώσει την ευκαιρία, μίλησε της για το πώς αισθάνεσαι εσύ χωρίς να κρίνεις και να υποδεικνύεις τι πρέπει να κάνει εκείνη και ξεκαθάρισε της ότι δεν πρόκειται να της ξανακάνεις κουβέντα για το θέμα, ότι ολόκληρη γυναίκα είναι, έχει τη δική της κρίση, απλά να προσέχει μην της τρώτε λεφτά. Αιφνιδίασε την. Μην ξεχνάς επίσης ότι αποφεύγει να βρεθείτε όλοι μαζί επειδή αυτή δεν αντέχει να βιώσει στιγμές αγωνίας. Ο άντρας της γενικά, τι τύπος είναι;Δεν γίνεται επίσης αντιληπτό, το αν ανησυχείς για την αδερφή σου ή είσαι θυμωμένη που διαλέγει τους ξένους αντί της οικογένειας. Εσύ την ξέρεις, αν είναι γενικώς υπάκουη, παθητική και σαγηνεύεται εύκολα, θέλει πιο σοφτ προσέγγιση από το αν είναι τρεις λαλούν, οπότε και χρειάζεται κάτι πιο χαρντκορ.
Εγώ την καταλαβαίνω την αδερφή της πάντως γιατί συνεχίζει να τους κάνει παρέα τους κουμπάρους. Έχω και γω μια φίλη/φίδι που την βλέπω μια φορά το μήνα καθαρά για την δική μου προσωπική διασκέδαση. Αρχίζει να λέει για τα ρούχα που πήρε (που πάντα είναι απ' τα ακριβότερα μαγαζία) τα ταξίδια που σχεδιάζει που είναι πάντα καλύτερα από τα δικά μου και όσων γνωρίζουμε, στα εστιατόρια με μισελεν που πάει (μόνο 5 είναι όλα κ όλα στη Ελλάδα ). Τέλος πάντων σε αυτό το μοτίβο οι συζητήσεις και εγώ αράζω και απολαμβάνω γιατί μαζί πάνε και τα κουτσομπολιά για κοινούς γνωστούς (εννοείται και μετά λέει τα δικά μου στους άλλους). Θέλω να καταλήξω ότι δεν είναι όλες φιλίες για να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι ή να συζητάμε τα βαθύτερα νοήματα της ζωής. Μερικές φιλίες είναι καθαρά για να σκοτώνουμε τον χρόνο διασκεδάζοντας ...
Λες η αδερφή δηλαδή να είναι απλώς κουλ και η #4 να μη σηκώνει μύγα; Μπορεί, δεν το σκέφτηκα έτσι (προφανώς :P).Να είναι ιδέα της ότι η αδερφη της κρατάει αποστάσεις, ή όντως να κρατάει επειδή η #4 γίνεται πιεστική; Είναι και κουμπάροι σου λέει, τι να κάνουμε τώρα.Μακάρι να είναι έτσι, η δική μου εκδοχή είναι πιο μελό. Βέβαια κι εγώ διασκεδαστικό το βρίσκω γενικά, το μάτι μου γυρνάει όταν κάποιος για προσωπικό του συμφέρον ή ευχαρίστηση, χαλάει σχέσεις άλλων.
Πόντια στο κομμάτι γιατί κάνει παρέα με τους κουμπάρους την καταλαβαίνω την αδερφή της. Αλλά στο κομμάτι που έχει ψυχρανθεί με την αδερφή της, είναι απλά ηλίθιο. Είπαμε να γελάσουμε αλλά όχι και να χαλάσουμε την οικογένεια για τους τρελο-κουμπαρους.
#4 Ξεκάθαρη περίπτωση μαγείας. Έχουν μπει στο μυαλό της αδελφής σου και την ελέγχουν. Πιθανότατα το έτερο ζευγάρι είναι εξωγήινοι, να τους προσέχεις, ειδικά αν δεις κάποιο μαύρο υγρό να βγαίνει από τη μύτη τους. - Sci-fi mode off -Όπως είπε και η Α,μπα κάτι θα βρίσκει η αδερφή σου στην παρέα μαζί τους - είναι και κουμπάροι - και συνεχίζει. Εσύ έφαγες την φλασιά και ξαφνικά σταμάτησεες να κάνεις παρέα μαζί τους, μέχρι τότε όμως έκανες κανονικότατα και αντλούσες αυτή την - τοξική έστω - ικανοποίηση. Επειδή την είδες αλλιώς τώρα δεν σημαίνει ότι έχει αυτή την οπτική και η αδερφή σου. Ενδεχομένως αυτό που έκανες εσύ εύκολα, το να ξεκόψεις, για την αδερφή σου είναι ιπο δύσκολο ή, απλά, μη επιθυμητό. Εσύ, με την επιλογή σου, της θυμίζεις ότι κάνει μια λανθασμένη επιλογή και ίσως, για τον λόγο αυτό, δεν αισθάνεται πλέον ανετα. Καλά θα κάνεις να τα ξεκαθαρίσεις με την αδερφή σου. Και να καταλάβεις την ανάγκη να κάνει παρέα με την κουμπάρα της, παρόλο που εσύ την θεωρείς τοξική. Δεν χρειάζεται να κάνεις κι εσύ. Αργά ή γρήγορα μπορεί να φτάσει στο συμπέρασμα που έφτασες κι εσύ. Μέχρι τότε δεν χρειάζεται να υπάρχει ψυχρότητα στις σχέσεις σας.
Δεν κατάλαβα ότι η γράφουσα ευθύνεται για την ψυχρότητα στις σχέσεις με την αδελφή της. Το αντίθετο. Και νομίζω αυτή είναι και η ερώτηση. Επίσης αυτό με τις κουμπαριές που γίνονται on a whim είναι γνωστό σκηνικό. Πολλοί κάνουν κουμπάρους ανθρώπους με τους οποίους τους δένει μια συγκυρία και όχι μια βαθιά φιλία. Και μετά όταν λήξει αυτή η συγκυρία χάνονται και δεν ξαναβρίσκονται ποτέ. Πρώτη φορά το ακούς? Οπότε δεν νομίζω ότι η κουμπαριά στην συγκεκριμένη περίπτωση μπορεί να σταθεί ως δικαιολογία για την συνέχιση της σχέσης. Κάτι άλλο συμβαίνει. Ποιος ξέρει... Μπορεί η Λένα να έχει δίκιο.
Όχι, δεν το ακούω πρώτη φορά, αλλά προφανώς δεν είναι αυτή η περίπτωση (on a whim), αφού έκανε παρέα με την ίδια και την αδερφή της. Αλλά είναι και άσχετο. Το θέμα είναι ότι επιδιώκει, η αδερφή, να κάνει παρέα με τους κουμπάρους της. Το θέμα είναι επίσης, ακριβώς, ότι η γράφουσα δεν βρίσκει καμία ευθύνη στη συμπεριφορά της, αλλά και καμία ίδεα για το πως να προσεγγίσει την ψυχραμένη αδερφή. Και αυτό ακριβώς λέω. Να μην αισθάνεται μονίμως έκπληκτη και αποστασιοποιημένη, όταν η ίδια έκανε κολλητή παρέα με την ίδια κοπέλα για τόσο καιρό. Κι επειδή εκείμη "έτσι απλά" "χωρις αφορμή" σταμάτησε να κάνει παρέα με κάποια άτομα, δεν σημαίνει ότι "έτσι απλά" και "χωρίς αφορμή" πρέπει να σταματήσει να κάνει παρέα και η αδερφή της με το εν λόγω ζευγάρι. Η άποψή μου είναι ότι ευθύνεται και η γράφουσα για την κατάσταση (έστω άθελά της) διότι δεν προέβλεψε ότι το έτσι απλά και χωρίς αφορμή θα προκαλούσε προβλήματα. Ίσως έπρεπε να είχε προετοιμάσει την αδερφή, να το είχε συζητήσει κλπ κλπ. Και εν τέλει αυτό πρέπει να κάνει τώρα αφού διαπιστώνει προβλήματα. ΝΑ ξεκαθαρίσει ότι την ενδιαφέρει η σχέση της με την αδερφή της και μόνο, να συζητήσει και να λύσει ότι χρειάζεται. Κάτι άλλο δεν μπορεί να κάνει.
#1 Αν κατάλαβα καλά κάνεις κάποια δουλειά ως μοντέλο καταλόγων και επικοινωνούν φίρμες ρούχων μαζί σου ή τα προωθείς μέσω social media; Σου ανεβάζει την αυτοπεποίθηση αλλά το να μην σου δώσει σημασία ένας άντρας το βράδυ σου την χαλάει. Δίνεις πολύ έμφαση στο φαίνεσθαι και μετράς την αξία σου με το πόσο επιθυμητή είσαι στο άλλο φύλο. Μέγα λάθος! Οταν βγαίνεις με τη φίλη σου, βγες με τη φίλη σου, κοίτα να περάσεις καλά μαζί της, γι αυτό βγήκες άλλωστε. Σε φαντάζομαι να κάθεσαι με το ποτό σου και με ύφος μπλαζέ στην μπάρα σκανάροντας τον χώρο και περιμένοντας τους θαυμαστές. Το ύψος δεν εξασφαλιζει τον θαυμασμό των άλλων ούτε το πόσο όμορφη είσαι γιατι πάντα θα υπάρχει μια ομορφότερη και καλύτερη. Γι αυτό και απόλαυσε την έξοδό σου με ή χωρίς φλερτ. Και στην τελική οι άνθρωποι που περνάνε καλά και φαίνεται έχουν μεγαλύτερη επιτυχία στο άλλο φύλο γιατί φαίνονται πιο προσιτοί και ανοιχτοί