Στο σημερινό «Α μπα»: εμότζι

Στο σημερινό «Α μπα»: εμότζι Facebook Twitter
75

__________________

1.


Σε ποια ηλικία πρέπει μια κοπέλα να αρχίζει να ξυρίζεται κι αποτριχώνεται (πόδια, μασχάλες, κ.λπ.); 12;13;15;18;......


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Έχεις δίκιο, πρέπει να βρούμε ένα όριο για όλες τις γυναίκες ανεξαρτήτως, δεν είναι θέμα για να το αφήνουμε τυχαία στην καθεμία. Τώρα που το σκέφτομαι, επειδή τα γυναικεία σώματα είναι θέμα δημόσιας διοίκησης, κανονικά πρέπει να μπει αυτό το θέμα στη νομοθεσία, όπως το όριο για να ψηφίζουν, και μετά βέβαια πρέπει να σκεφτούμε με ποιον τρόπο θα τιμωρούνται όσες δεν υπακούν. Αν και αυτό έχει καλυφθεί ήδη, εδώ που τα λέμε.

__________________
2.

Για πες μου και εσύ βρε Αμπα μου, γιατί τέτοια περίπτωση μέχρι τώρα στα 35 μου δε μου έχει ξανατυχει και άκρη δε βγάζω. Μέχρι τώρα όποτε γνώριζα κάποιον ή θέλαμε και οι δύο και προχωρούσε ή δεν ηθελε ο ένας από τους δύο και τελείωνε το πράγμα.. Μου ζητάει κάποιος ραντεβού, η πρώτη βδομάδα σούπερ, λόγια που δε μου έχουν ξαναπεί. Μετά το σεξ, αποφεύγει να με δει, παρόλα αυτά, η επικοινωνία καθημερινή, μου λέει να μην ανησυχώ.. Εν τέλει μετά από τρεις εβδομάδες μου λεει ότι χώρισε πρόσφατα άσχημα, πήγαινε για γάμο και δεν είναι έτοιμος για σχέση. Θέλει να μείνουμε φίλοι, του λέω ότι δε θέλω, αλλά συνεχίζουμε να μιλάμε για άλλες δυο εβδομάδες 3-4 ώρες την ημέρα. Μου το ξαναγυρναει, να το δούμε για σχέση αλλά δε ξέρει αν θα μπορεί να υπάρξει συναίσθημα.. Βγαίνουμε, δε γίνεται κάτι, θεωρώ ότι δεν του βγήκε και θα απομακρυνθεί. Την επόμενη ημέρα όμως ξαναεπικοινωνει και όταν τον ρωτώ μου ξαναλέει να έχουμε φιλική σχέση. Το έκοψα και του είπα ότι με έπαιζε. Ήξερε πως ένιωθα και μου εδωσε ελπίδες. Δεν ήθελε σχέση, ας το εκοβε. Ήθελε να μείνουμε φίλοι, ας το τηρουσε. Όχι τη Δευτέρα με θέλει για γκόμενα, την Τετάρτη για φίλη.
Και σε ρωτώ, ότι δε με ήθελε το ξέρω. Αυτό που δε μπορώ να καταλάβω είναι γιατί ασχολιόταν επί ενάμιση μήνα καθημερινά. Να πεις ότι έπαιρνε σεξ, ούτε αυτό το έπαιρνε. Του έφτιαχνα τη ψυχολογία επειδή τον γούσταρε μια ωραία γκόμενα? Ξεχνιοταν από τις συζητήσεις μας και δε σκεφτόταν την πρώην? Αν μπορείς να μου δώσεις μια πιθανή εξήγηση γιατί είναι η μόνη απορία που μου έχει μείνει..
Ευχαριστώ πολύ!


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Γιατί δεν σε καλύπτουν οι εξηγήσεις που έχεις ήδη δώσει από μόνη σου; Επειδή θα ήθελες να ισχύει κάτι άλλο;


Ασχολήθηκε μαζί σου γιατί περνούσε ωραία. Αυτό δεν σημαίνει ότι ήθελε να τα φτιάξετε. Σε ήθελε αρκετά ώστε να κάνει όσα έκανε, όχι περισσότερο.

 

Για άλλη μια φορά: τα λόγια που δεν έχετε ακούσει ποτέ στη ζωή σας από την πρώτη εβδομάδα είναι κακά μαντάτα.

__________________
3.

Α μπα μου αγαπημένη, πιστεύεις ότι δύο άνθρωποι που είχαν κάποτε σχέση και έχουν χωρίσει μπορούν να ξαναείναι μαζί;
Η ιστορία έχει ως εξής: ήμουν 18 και ήταν 22 όταν τα φτιάξαμε και για μένα ήταν η πρώτη μου σχέση. Περάσαμε μαζί 6 χρόνια που είχαν μέσα από όλα, απόσταση, συγκατοίκηση, στρατό, εράσμους δικό μου και όλα ήταν όμορφα. Κάποια στιγμή στην 5ετία, και σε μία μεταβατική φάση και για τους δυο μας, φάνηκε ότι θέλαμε διαφορετικά πράγματα εκείνη την περίοδο. Εγώ σκεφτόμουν το εξωτερικό για μεταπτυχιακό, αυτός ενώ υποτίθεται ότι ήθελε να έρθει μαζί μου, έκανε μια στροφή και αποφάσισε να μείνει Αθήνα για ξεκινήσει να κάνει αυτό που αγαπούσε. Το παλέψαμε για ένα χρόνο ακόμα, εγώ τελικά έμεινα Ελλάδα για μεταπτυχιακό, αλλά είχε αρχίσει η κατάσταση να ξεφτίζει. Και χωρίσαμε..ήταν κοινή απόφαση, αλλά πληγωθήκαμε και οι δύο πολύ.
Έχουν περάσει 2,5 χρόνια από τότε μέσα στα οποία έχουμε μιλήσει αρκετά, μου έχει στείλει δώρα, έχει προσπαθήσει να τα ξαναβρούμε, αλλά για μένα ποτέ δεν ήταν κατάλληλη στιγμή. Αυτό γιατί πάλευα να βρω ποιο θα είναι το επόμενό μου βήμα, και φοβόμουν πολύ να δεσμευτώ. Σήμερα σου γράφω από την Αγγλία όπου και κάνω διδακτορικό εδώ και 1,5 χρόνο και πλέον νιώθω πιο ήρεμη και κατασταλαγμένη με το επαγγελματικό κομμάτι της ζωής μου. Στο διάστημα που έχει περάει έχω νιώσει ότι έχω ερωτευτεί κάποιον άλλον, έχω κάνει σχέσεις και dating, αλλά για κάποιον λόγο αυτόν τον άνθρωπο τον έχω στο μυαλό μου πάντα σαν τον άνθρωπο που θα ήθελα να περάσω τη ζωή μου και να κάνω οικογένεια. Ενώ εκείνη τη στιγμή που ακυρώσαμε τα σχέδια που κάναμε μαζί είχα νιώσει θυμό, σήμερα είμαι πολύ χαρούμενη που έκανε τελικά αυτό που αγαπούσε και εξελίχθηκε σαν άνθρωπος, όπως και εγώ. Ξέρω ότι πάντα θα είναι χαρούμενος με τη χαρά μου κι εγώ το ίδιο. Αλλά...καμιά φορά τον σκέφτομαι και λέω πως θα ήταν αν ξαναγνωριζόμασταν τώρα; Από απόσταση ξέρω ότι δεν δομείται κάτι αυτή τη στιγμή, αλλά αναρωτιέμαι ρε συ α, μπα: είναι η γλυκιά ανάμνηση της πρώτης και όμορφης σχέσης ή μήπως τελικά είμασταν και οι δύο ακόμα ανώριμοι και ανέτοιμοι και τώρα μπορεί να δούλευε κάτω από άλλες συνθήκες;
Συγγνώμη για το σεντόνι, αλλά με έπιασε μια γλυκιά νοσταλγία...
Σε φιλώ, να σου ζήσει το αμπάκι!
-Προβληματισμένη


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ευχαριστώ πολύ!

 

Εδώ έχουν ξανπαντρευτεί άνθρωποι που έχουν πάρει διαζύγιο. Δεν είναι συχνό, αλλά στα ανθρώπινα φαινόμενα πάρα πολύ λίγα είναι αυτά που «δεν γίνονται». Η επιτυχία εξαρτάται από την ενδεχόμενη πικρία που έχει κρατήσει κάποιος απέναντι στον άλλον, και μερικές φορές είμαστε τυφλοί απέναντι στα συναισθήματα του άλλου, ακόμα και όταν τα έχει εκφράσει. Τείνουμε να παραγκωνίζουμε τις πληροφορίες που δεν μας αρέσουν. Αν και αυτός νιώθει τη νοσταλγία με τον ίδιο τρόπο, χωρίς να σκιάζεται η εμπειρία του από κάποιο άλυτο αρνητικό συναίσθημα απέναντί σου, τότε αυξάνονται οι πιθανότητες να πάει καλά.


__________________
4.

Δεν έχω κάποια συγκεκριμένη ερώτηση αλλά ήθελα να μοιραστώ με σένα και τους αναγνώστες της στήλης μία σοκαριστική ανακάλυψη που έκανα πρόσφατα, μετα απο μια συζητηση εκ βαθεων με φιλους, μόλις στα 35 μου χρόνια... Υπάρχουν άνθρωποι που δεν ερωτεύονται, δεν εχουν ερωτευτεί ποτέ, άγνωστο αν θα ερωτευτουν καποια στιγμη και δεν ειναι στη δεκαετια των 20. Δεν ειναι φτιαγμένοι έτσι από τις εργοστασιακές τους ρυθμίσεις; Φοβουνται τοσο πολύ που έχουν αναπτύξει άμυνες και αντισωματα; Δεν ξερω. Και για να σε προλάβω, όταν λεω "ερωτευονται", επειδη ο καθενας μπορει να εννοει κατι διαφορετικο, εννοω αυτο το αισθημα του απιστευτου ενθουσιασμου, να νιωθεις οτι χανεις τον έλεγχο, οτι τρελαινεσαι απο την επιθυμία να δεις και να αγγιξεις τον αλλον, να αναπηδας καθε φορα που χτυπαει το τηλεφωνο ή εχεις μηνυμα μήπως ειναι αυτος, να νομιζεις οτι ειναι ο πιο ομορφος ανθρωπος που εχεις δει ποτε, να πεφτεις και στα πατωματα έτσι και κατι δεν παει καλα. Υπαρχουν ανθρωποι που γουσταρουν αλλους ανθρωπους, τους θελουν σεξουαλικά, κανουν σχεσεις, τους αγαπουν, νιωθουν συντροφικότητα, εχουν αισθηματα αλλά ενθουσιασμό όχι... Πώς ζουν; Όλα αυτα τα ερωτικά τραγουδια που ειναι μεσα στο πικ της καψουρας και της υπερβολης κάποιες φορες, συμφωνοι, τι τους λενε; Νομιζουν οτι περιγραφουν εξωγηινους;
-Μαρίνα


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Το πώς εκφράζεται κανείς είναι κάτι πολύ διαφορετικό από το πώς νιώθει, ακόμα και πώς εκφράζεται με λόγια, σε μια κουβέντα μαζί σου. Μερικοί έχουν μάθει να υποφέρουν σιωπηλά. Άλλοι δεν καταλαβαίνουν καν πότε υποφέρουν. Άλλοι δεν το παραδέχονται. Μην πιστεύεις πάντα αυτά που σου λένε.


Ακόμη γενικότερα, η έκφραση του έρωτα είναι έκφραση εγωισμού. Ναι, έχει να κάνει με τις εργοστασιακές ρυθμίσεις, αλλά ακόμα και με την ανατροφή και την κουλτούρα. Για να ερωτευτείς πρέπει να το θέλεις, να θέλεις αυτό το χάι, που είναι η αίσθηση αθανασίας του εαυτού, πάνω από όλα. Δεν είναι απαραίτητο να «φοβούνται» όσοι δεν πέφτουν στα πατώματα. Δεν είναι ικανότητα ο έρωτας για να λυπάσαι που κάποιοι δεν κάνουν λογαριασμό στα μπουζούκια όταν ερωτεύονται, γιατί νομίζω ότι βγαίνει κάποιος οίκτος από αυτά που γράφεις.


__________________
5.

Δεν μπορώ να κατασταλάξω σε μια γνώμη για ένα θέμα και θα με ενδιέφερε η οπτική γωνία σου. Έχω μια πολύ καλή φίλη η οποία πριν κάποιους μήνες γνώρισε κάποιον και έκτοτε είναι μαζί. Αυτός έχει πολλά καλά και ταυτόχρονα πολλά κακά στοιχεία. Μεγάλες αντιθέσεις. Ενώ είναι καλός και δοτικός άνθρωπος (χαλί να τον πατήσεις ώρες ώρες), είναι πάρα πολύ κυκλοθυμικός. Και όταν κάτι του πάει στραβά, του μαυρίζει όλη του την ύπαρξη και αυτό έχει πάρα πολύ έντονο αντίκτυπο στη φίλη μου φυσικά. Ότι νεύρα μπορεί να έχει αυτός πχ. γιατί είχε μια δύσκολη μέρα στη δουλειά, τα ξεσπάει πάνω της. Της μιλάει απότομα και άσχημα, συχνά της κρατάει μούτρα, ή την απομακρύνει (δεν την παίρνει τηλέφωνο, εξαφανίζεται κλπ). Μετά το μετανιώνει και της ζητάει συγνώμες. Και όταν είναι όλα καλά, περνάνε σούπερ. Αλλά κάθε φορά που γίνεται κάτι ζόρικο γι' αυτόν, η φίλη μου περνάει δύσκολα μαζί του. Και όταν τη ρωτάω πως τα πάνε, εκείνη πάντα μου απαντάει "Κάνω πολύ υπομονή μαζί του. Ελπίζω να το εκτιμήσει"! Της έχω ήδη πει ότι αυτή η σκέψη είναι από προβληματική ως επικίνδυνη. Ότι δεν χρειάζεται να κάνει υπομονή με κανέναν και ότι αυτός δεν θα αλλάξει, και η υπομονή κάποια στιγμή θα εξαντληθεί. Και ενώ το ξέρει και η ίδια ότι είναι έτσι, παρατηρώ ότι συνεχίζει να πιστεύει (ελπίζει?) ότι η σχέση αυτή θα έχει κάποιου είδους μέλλον. Παρόλο που φαίνεται ξεκάθαρα ότι δεν είναι έτσι.
Αυτός έχει παντρευτεί δύο φορές και χώρισε και τις δύο. Έχει ένα παιδί από τον κάθε γάμο του και τα παιδιά του έχουν περίπου 10 χρόνια διαφορά μεταξύ τους. Επίσης και τις δύο φορές, παντρεύτηκε σχεδόν αμέσως μόλις γνώρισε τις συζύγους του, και τις χώρισε όταν τα παιδιά ήταν πάρα πολύ μικρά. Η ερώτησή μου είναι η εξής: είναι λογικό να σκεφτεί κάποιος ότι αυτοί οι δύο γάμοι-χωρισμοί, σε συνδυασμό με τη δύσκολη συμπεριφορά που έχει, είναι πολύ ενδεικτικοί για το ποιόν του? Θα μπορούσες να πεις ότι είναι μια σαφής ένδειξη για τη φίλη μου, για να φύγει μακριά και να μην θεωρήσει ότι μαζί του θα υπάρξει μέλλον?
Επειδή η φίλη μου έχει πολλά παράπονα από αυτόν, και θέλει σε κάποιον να τα λεει, εγώ ακούω κυρίως παράπονα και λιγότερα καλά. Οπότε μπορεί και η δική μου γνώμη να είναι στρεβλή. Αλλά το γεγονός ότι αυτός έχει χωρίσει δύο (όχι μία, αλλά δύο) φορές από βιαστικούς γάμους με πολύ μικρά παιδιά, μπορεί κάποιος να το θεωρήσει κακό δείγμα? Είναι δίκαιο?
Η φίλη μου λέει ότι κάποιος που χωρίζει και φεύγει από έναν γάμο, μια σχέση κλπ. είναι γενναίος, γιατί νίκησε τη συνήθεια και βγήκε από τη σχέση που ενδεχομένως και να τον βασάνιζε. Αλλά και η φίλη μου ήταν 11 χρόνια παντρεμένη με το highschool sweatheart της και χώρισε όταν κατάλαβε ότι δεν ταίριαζαν καθόλου και ότι από τα 20 στα 30 τους άλλαξαν πάρα πολύ τα θέλω τους και δεν συνέπιπταν πουθενά.
Τελικά είναι σωστό να καταλογίζουμε σε κάποιον τις "αποτυχημένες" σχέσεις του? Ή ισχύει αυτό που λέει η φίλη μου περί γενναιότητας? Ποια είναι η άποψή σου?

- Miss Απορία 2018


AΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Το πιο προβληματικό στην ιστορία δεν είναι οι δυο γάμοι, δεν είναι η υπομονή που κάνει, είναι το «ελπίζω να το εκτιμήσει». Η φίλη σου προσπαθεί να εκβιάσει σχέση μέσω αφοσίωσης χωρίς όρους. Δεν αποκλείεται να πετύχει, αλλά αν πετύχει, θα γίνει στη βάση της περιφρόνησης. Ο άλλος θα μείνει μαζί της επειδή είναι βολικό θύμα, αλλά δεν θα την σεβαστεί γιατί η ίδια δεν σέβεται τον εαυτό της. Η ανισορροπία αυτή είναι ό,τι πιο διαβρωτικό για έναν χαρακτήρα, και για τους δύο χαρακτήρες. Ο ένας θα σιχαθεί τον εαυτό του που εκμεταλλεύτηκε ένα θύμα, ο άλλος θα σιχαθεί τον εαυτό του επειδή δεν τον προστάτεψε. Και τα δύο παίρνουν πολύ καιρό για να γίνουν, και πολύ περισσότερο για να γιατρευτούν.


Και για την ερώτηση: γιατί χρειάζεται να του κάνουμε ψυχογράφημα βάσει του παρελθόντος του; Όταν περνάει άσχημα, ξεσπάει πάνω της. Χρειάζεται να έχουμε περισσότερες πληροφορίες; (Μάντεψε γιατί ξεσπάει πάνω της: επειδή τον αφήνει, περιμένοντας ως αντάλλαγμα τη «σχέση»).

__________________
6.

Ρε συ άμπα η πρώην του αγοριού μου με είπε άσχημη και αυτό με πείραξε. Με πειράζει που με πείραξε. Πριν τους γνωρίσω η σχέση τους ήταν σε τέλμα. Τον γνώρισα στο εργαστήριο που πήγα για πρακτική και αρχίσαμε να κάνουμε παρέα. Νιώσαμε μια έλξη και αυτός της το έιπε άμεσα. Αρχικά αυτή δεν ασχολήθηκε καθόλου , λέγοντας ότι εγώ αποκλείεται να τον ήθελα. Μετά από κάποιες μέρες του είπα ότι νιώθω ενδιαφέρον και αυτός αποφάσισε να χωρίσει. Της το έιπε, αυτή θεώρησε ότι τον θέλει πίσω και ότι θέλει να κάνει προσπάθεια μαζί του. Τελίκα χώρισαν και αυτή σε κάποιο παραλλήρημα είπε ότι είμαι κακός άνθρωπος και άσχημη. Πως απορεί με το ότι αυτός νιώθει έλξη γα εμένα. Γενικά όυτε κακιά με θεωρώ ούτε άσχημη. Το αντίθετο έχω καλή εικόνα για τον εαυτό και με σοκάρει που κάπως με στεναχώρησε το άσχημη. Έφαγα χυλόπιτα από την πρώην και με πείραξε? τι μου συμβαίνει?
- απόρριψη για πρώτη φορά


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Τι να σου συμβαίνει; Σε πείραξε που σε είπαν άσχημη. Φυσικά και σε πείραξε. Ειδικά οι γυναίκες έχουν μεγάλη ευαισθησία σε αυτό το θέμα. Εσένα σε είπε και η πρώην, και μπήκες σε ανταγωνιστική πλατφόρμα. Αν κρίνω από το ψευδώνυμο, θεωρείς ότι είσαι όμορφη, μάλλον είσαι, και πιστεύεις ότι δεν πρόκειται να σε απορρίψει ποτέ κανείς. και έτσουξε διπλά. 


_________________
7.

Αγαπητή μου α,μπα γεια σου!Εύχομαι να είσαι καλά!Να σε ρωτήσω τι γνώμη έχεις για την άποψη πως δεν ξέρω αν αυτός είναι ο καλύτερος για μένα αφού δεν έχω γνωρίσει αρκετούς ή όλους τις άντρες ή γυναίκες της γης?Ακούω από πολλούς αυτό και λέω μα είναι λογική αυτή?λες και είναι δυνατόν να γνωρίσεις όλα τα δισεκατομμύρια του πλανήτη και μετά να εκλέξεις?Θα ήθελα τη γνώμη σου για να μπορώ να τους τη λέω και να μην έχουν να απαντήσουν(φατσούλα που βγάζει τη γλώσσα,δεν ξέρω πως γίνεται με το πληκτρολόγιο)
- λοβερ


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

«Δεν ξέρεις αν αυτός είναι ο καλύτερος για σένα επειδή δεν ξέρεις τον εαυτό σου.»

75

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
#7# Ρε συ αμπα αυτο το "δεν ξερεις ποιος ειναι ο καλυτερος για σενα γιατι δεν ξερεις τον εαυτο σου" ειναι λιγο σχετικο. Θεωρειται κατι σαν ταιριαζω με αυτον που μοιαζω. Αλλα εγω ποτε δεν διαλεγα ανθρωπους ετσι. Απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου με ιντριγκαραν οι διαφορες που ειχα με τον αλλον και οχι οι ομοιοτητες. Συμπληρωνε αυτα που δεν ειχα εγω. Μαθαινα πραγματα που δεν ηξερα. Γινομουν π.χ. πιο εντονη ως προσωπικοτητα εκει που νομιζα οτι ημουν ντροπαλη. Με τις περισσοτερες σχεσεις μου ζουσα τη ζωη που δεν ειχα. Και αυτο δεν πρεπει να κανει ο ερωτας; Ισως βεβαια με ρωτησεις ποια κρατησε σε βαθος χρονου. Καμια. Αλλα το καλυτερο για σενα δε σημαινει απαραιτητα αυτο που θα διαρκεσει για παντα. (Εκτος κι αν φοβασαι τη μοναξια). Ο ερωτας εξαλλου δεν διαρκει για παντα. (Μαλλον). Οποτε τι ειναι τελικα το καλυτερο για μας; Αυτο που μας μοιαζει και διαρκει η αυτο που βγαζει κρυφες πλευρες του εαυτου μας και το ζουμε οσο παει; Και απο την αλλη αν ο αλλος μας βγαζει στην επιφανεια κρυφες πλευρες μας μηπως σημαινει πως παντα τις ειχαμε; Αρα μηπως τελικα εγω ξερω καλυτερα τον εαυτο μου εστω και υποσυνειδητα (αφου επιμενω να τις κρυβω αυτες τις πλευρες και να τις βγαζω οποτε βρω εκεινον που θα μου τις θυμησει); Αλλα αν ξερω καλυτερα τον εαυτο μου, τοτε αυτοι που επιλεγω γιατι δεν κρατουν για παντα; Σε εκαψα; Με εκαψα; Δεν ξερω...
Δε νομίζω ότι το να ξέρεις τον εαυτό σου σημαίνει ότι θα βρεις κάποιον ίδιο με εσένα.Ούτε ότι το να βρεις κάποιον ίδιο με εσένα εξασφαλίζει διάρκεια στη σχέση.Συμφωνώ με αυτό που λες, ότι συνήθως είναι σημαντικότερο να βρούμε αυτόν που μας συμπληρώνει. Ομως κι αυτό προϋποθέτει να γνωρίζουμε τον εαυτό μας.Πώς αλλιώς θα ξέραμε τι μας μοιάζει και τι είναι διαφορετικό;
1.Συμφωνώ κι εγώ ότι η Λενα αποπήρε την ερωτώσα.Μπορεί να πρόκειται για αγχωμένη μαμά με κόρη στην εφηβεία, μπορεί να είναι και η ίδια η ερωτώσα.Το ξύρισμα στη μασχάλη, κατά την δική μου άποψη, είναι ΟΚ από μικρή ηλικία, γιατί εκτός του ότι είναι αντιαισθητικό προκαλεί και μυρωδιές (Αλήθεια ποιός είδε τη Λούρδη στη φωτό με την αξύριστη μασχάλη και δεν αηδίασε;).Θυμάμαι την κόρη μου στα τέλη του δημοτικού, να γυρνάει από το σχολείο και μπαίνοντας στο αυτοκίνητο να μου προκαλεί λιποθυμικά επεισόδια από την μασχαλίλα, παρά το αποσμητικό που της είχα μάθει να βάζει μετά το καθημερινό ντους. Τότε ήταν και η πρώτη φορά που ξύρισε τις μασχάλες τη, επειδή η ιδια το ήθελε.Οι ορμόνες στις ηλικίες 11,12,13 κάνουν πάρτυ και οι μυρωδιές του σώματος και η τριχοφυία είναι πολύ έντονες.Είναι κρίμα για τα κοριτσάκια που θέλουν να βάλουν ένα αμάνικο μπλουζάκι,σορτσάκι ή ένα μαγιώ το καλοκαίρι να ντρέπονται να κυκλοφορήσουν λόγω έντονης τριχοφυίας.Εγώ προτείνω στους γονείς να αφουγκράζονται τις ανάγκες των παιδιών τους σε κάθε ηλικία. Μην ξεχνάμε ότι τα συμπλέγματα στην εφηβεία γιγαντώνονται.
Θα ήθελα να προσθέσω επίσης, ότι σε θέματα προσωπικής υγιεινής, αισθητικής και γυναικείας φιλαρεσκειας,δεν χωρούν φεμινιστικές κορώνες.Αν η άλλη δεν θέλει να βγεί με φούστα με την τρίχα κάγκελο,να βάλει πέδιλο ή σαγιονάρα με νύχια αρπακτικού πτηνού και σκασμένη φτέρνα,αερινο φορεματάκι με αξύριστη μασχάλη ή μπικίνι που να βγαίνουν μουστακια δεξιά κι αριστερά(ξέρετε τι εννοώ) κάνει καλό και στον εαυτόν της και στην αισθητική των υπολοίπων.
«Το ξύρισμα στις μασχάλες είναι αντιαισθητικό» : μόνο για τις γυναίκες, όπως η Λούρδες, ή και για το υπόλοιπο 50% του ανθρώπινου πληθυσμού εννοείς;Σε αυτήν(/όν;!) που ρωτάει:Ως προς την ηλικία που «πρέπει» να ξυριστείς ή βγάλεις τις τρίχες σου από τη ρίζα (δεν είναι αναγκαστικό αλλά φαντάσου μια γυναίκα π.χ. 30 ετών να βγει με μίνι αμάνικο φόρεμα στο δρόμο και με τις κανονικές της τρίχες, τι γιουχάρισμα θα φάει) εγώ θα έλεγα, εφόσον το κάνεις «αναγκαστικά» για να ενταχθείς στα πρότυπα ομορφιάς κι επειδή απλά δε θέλεις την κατακραυγή ή γέλια των γύρω σου, στο Γυμνάσιο θεωρείται οκ πάνω κάτω (κι εγώ έχω ανάλογες εμπειρίες όπως ειπώθηκαν σε άλλα σχόλια, που προσπαθείς να ισορροπήσεις ανάμεσα στο να σε πουν τσούλα ή παρθενόπη για τις τρίχες σου).Εάν το κάνεις οικειοθελώς (βέβαια πόσο οικειοθελώς είναι όταν έχουμε υποστεί πλύση εγκεφάλου και όταν δεν υπάρχουν διαφορετικά πρότυπα -είδες πόσοι είπαν αηδιαστική τη Λούρδες-, δύσκολο να το πεις), κάντο όποτε θέλεις εσύ. Κι όπου θέλεις εσύ. Εγώ, αν είχα την πραγματική επιλογή, δεν θα ξύριζα καθόλου τα πόδια μου, θα τρίμμαρα ελαφθώς το αιδοίο μου και θα ξύριζα εντελώς τις μασχάλες μου. Επίσης, γενικότερα, μουστάκι, χέρια, κοιλιά, μέση δεν θα άγγιζα ποτέ με προϊόντα ξάνθυνσης ή αποτρίχωσης.
"Το MH ξύρισμα στις μασχάλες είναι αντιαισθητικό", ήθελα να γράψω παραφράζοντας τα λόγια σου. Ότι μόνο στις γυναίκες το βλέπεις αντιαισθητικό, όπως είδε και το βλαχάκι πιο κάτω.
"Το ξύρισμα στη μασχάλη, κατά την δική μου άποψη, είναι ΟΚ από μικρή ηλικία, γιατί εκτός του ότι είναι αντιαισθητικό προκαλεί και μυρωδιές (Αλήθεια ποιός είδε τη Λούρδη στη φωτό με την αξύριστη μασχάλη και δεν αηδίασε;)."Προσωπικά δεν αηδίασα καθόλου, διότι οι ξυρισμένες μασχάλες μου βγάζουν κάτι το ντεκαβλέ, σε όλα τα φύλα. Ανεξάρτητα από τα προσωπικά γούστα, όμως, μου φαίνεται πολύ περίεργο που θεωρείτε ότι στις γυναίκες και στις έφηβες (που συνήθως πλακώνονται και στα μπάνια και αρώματα) είναι που βρωμοκοπάνε τόσο πολύ οι μασχάλες αν τις αφήσουν αξύριστες, ενώ στους άνδρες και στους εφήβους (που αποδεδειγμένα ο ιδρώτας της μασχάλης είναι πιο έντονος και πολύς ...και παίζουν περισσότερο μπασκετάκι και κάνουν λιγότερο συχνά μπάνιο) -προφανώς- και δεν είναι απαιτητό να ξυρίζουν τις μασχάλες τους. Μέχρι και άρθρα που να "υμνούν" την δυσωδία της ανδρικής μασχαλίλας ως σέξυ και καλά υπάρχουν, ενώ οι γυναίκες σε λίγο θα φτάσουν στον κλίβανο ολόσωμης αποστείρωσης, αυτοβούλως (;)Νομίζω πως για κάποιον που κάνει καθημερινό μπάνιο και χρησιμοποιεί αποσμητικό, για κάποιον που δεν έχει ειδικό θέμα έντονης και επιμένουσας οσμής που στις μασχάλες, το θέμα είναι καθαρά αισθητικής.
Επειδη έχω και γιό ο οποίος πέρασε κι αυτός από αυτήν την ηλικία και μάλιστα πριν την κόρη μου, που και μπασκετάκι και ποδόσφαιρο και κυνηγητό έπαιζε, αλλά τέτοια μυρωδιά δεν είχε. Ίσως έχει να κάνει με τις γυναικείες ορμόνες, δεν ξέρω. Περίπου σε αυτήν την ηλικία έρχεται στα κορίτσια και η περίοδος, οπότε μπορεί να πηγαίνει πακέτο το όλο θέμα με τις μυρωδιές.Όπως είπες είναι θέμα γούστου του καθενός. Θα αισθανόμουν πολύ άβολα με αξύριστες μασχάλες και πόδια γιατί καταρχήν δεν θα άρεσα σε μένα. Όπως είπα κάπου παραπάνω είναι και θέμα γυναικείας φιλαρέσκειας. Όπως δεν θα βγω έξω με λιγδωμένο μαλλί και βρώμικα ρούχα, έτσι δεν θα βγω και με αξύριστα πόδια και μασχάλες. Νιώθω ότι σέβομαι τον συνάνθρωπό μου,
Oh no!εσύ έχεις αυτό το παράδειγμα με τα παιδιά σου και είναι σεβαστό, μ' αυτά "πομπούς" και εσένα "δέκτη" των οσμών, φτάνει να μην θεωρείται πως αυτό το παράδειγμα αποτελεί παγκόσμια σταθερά, γιατί κάτι τέτοιο δεν διαφαίνεται να ισχύει. (π.χ. συνάδελφος μου παραπονιόταν πως ο έφηβος γιος ζέχνει παπουτσίλας, μασχαλίδας και αρχιδίλας, αλλά ποτέ δεν είχε παραπονεθεί για την κόρη χαχαχα!). Γενικώς η οσμή των ανδρών, στις μασχαλίστες, θεωρείται πιο έντονη (για διάφορους λόγους λένε). Πάντως, εξετάζοντας λίγο παραπάνω τα θέματα εκκρίσεως ιδρώτα και του παραγώμενου ΒΟ (body odor) από το σώμα μας, αλλά και αντιλήψεως των εκπεμπόμενων BO των άλλων, από την μύτη και εγκέφαλό μας, είναι μάλλον κάτι το αρκετά πολύπλοκο αφενώς και κάπως υποκειμενικό αφετέρου. Υπάρχουν από γενετικοί παράγοντες (και του "πομπού" και του "δέκτη") και θέματα υγείας ("πομπού"), μέχρι παράγοντες σεξουαλικού προσανατολισμού, μέχρι και κοινωνικοί. Τυχαίο παράδειγμα: Εδώ σου λέει ότι την ανδροστενόνη το 1/3 του πληθυσμού την βρίσκει σχετικά ευχάριστη σαν βανίλια, το 1/3 δεν την μυρίζει καθόλου, ενώ στο υπόλοιπο 1/3 μυρίζει χάλια, σαν ούρα: Male Body Odor Can Stink Like Urine Or Have A Pleasant Vanilla Smell, Depending On One Genehttps://www.sciencedaily.com/releases/2007/09/070916143523.htm).Το προσωπικό γούστο είναι καθόλα σεβαστό επίσης, ο καθένας θα έπρεπε να κάνει ότι θέλει αναφορικά, χωρίς κριτική εκατέρωθεν. Και εμένα -προσωπικά- π.χ δεν τυγχάνει να μ' αρέσει, αισθητικώς, η έντονη τριχοφυΐα στους ώμους-πλάτη, ok! Όμως δεν μπορούμε να συγκρίνουμε την συνειδητή/επαναλαμβανόμενη απλυσιά ή την βρομιά με το ...π.χ. αξύριστο πόδι της γυναίκας ή την μην αποτριχωμένη πλάτη ενός άνδρα. Το αξύριστο πόδι δεν ενοχλεί κανέναν, παρά μόνο την "αισθητική" διότι το αξύριστο πόδι δεν συνεπάγεται με βρομιά, προφανώς υπάρχουν πολύ καθαρά αξύριστα άτομα, η τρίχα δεν είναι βρομιά, αν η τρίχα ήταν βρομιά γιατί δεν κουρεύονται όλοι γουλί ας πούμε και γιατί δεν είναι το πιο σύνηθες πράγμα του κόσμου να αποτριχώνονται οι άνδρες από πάνω μέχρι κάτω; Οι γυναίκες έχουν τρίχες κι αυτό είναι νορμάλ, κάποιες γυναίκες όπως και κάποιοι άνδρες έχουν πολλή τριχοφυΐα και άλλες-οι λιγότερο, υπάρχουν γυναίκες που έχουν πολύ περισσότερη τριχοφυΐα από κάποιους άνδρες κι αυτό είναι και πάλι νορμάλ. Το τι μας αρέσει, προσωπικά, είναι πάρα πολύ δύσκολο να το διαχωρίσουμε από το τι μας έχουν μάθει να μας αρέσει και το τι έχουμε μάθει πως είναι η κοινωνική νόρμα: Αγοράκια -και καλά- στα αριστερά, κοριτσάκια στα δεξιά, μην μπερδευτεί κανένας! Δηλαδή θες να μου πεις ότι αν μεγάλωνες σε μία κοινωνία όπου η γυναικεία τρίχα στο σώμα θεωρούνταν κάτι το πολύ όμορφο και θεμιτό, αν είχες μεγαλώσει σε μία κοινωνία που θα έτρωγες χλεύη αν από προέφηβη τολμούσες να ξυριστείς, αν παντού ...στην μαμά σου, στις φίλες σου, στις διαφημίσεις, στις ταινίες, στα μοντέλα, έβλεπες εικόνες τριχωτών γυναικών εσύ θα έλεγες: "Όχι παιδιά εμένα μου αρέσω ξυρισμένη; αβίαστα και απροβλημάτιστα θα πάω κόντρα σε όλους σας;" ...Αυτό που ίσως θέλω να πω, με λίγο λιγότερα λόγια, είναι πως κάνεις μία επιλογή (την αναμενόμενη σύμφωνα με τα πρότυπα, όπως και ο περισσότερο κόσμος) και καλά κάνεις, δικαίωμά σου ...απλά μην υπονοείς ότι αυτοί που δεν την κάνουν ή δεν την κάνουν σε όλες τις περιστάσεις ή εποχές είναι βρωμίλοι που δεν σέβονται τους συνανθρώπους τους, διότι έτσι όπως το θέτεις, κάπως έτσι αναγιγνώσκεται το πράγμα (νομίζω).@Οld dogχαχα, καλά η Πάττυ ήταν και στο androgynous :-) Ας δούμε και Σοφία Λορέν με ολίγηhttps://goo.gl/images/YVDFWN
#1 Πάντως εγώ που είχα πάντα ελάχιστη τριχοφυία (τύπου θα μπορούσα να μην έχω κάνει ποτέ αποτρίχωση) είχα λυσσάξει να ξουριστώ γιατί στα εφηβικά μάτια είναι κι ένα σημάδι ωριμότητας, αφήνεις πίσω την παιδική ηλικία κλπ κλπ. Με το ζόρι με κράτησε η μητέρα μου ως τα 14 λέγοντάς μου ότι θα το κάνω μια ζωή και θα βαρεθώ άρα γιατί να ξεκινήσω από νωρίς αν δε χρειάζεται; Πραγματικά αυτό ήταν το κίνητρό της. Πάντως λέγε-λέγε, γιατί είχα αρχίσει να νιώθω μειονεκτικά σε σχέση με συμμαθήτριες, κάποια στιγμή ενέδωσε και μου έκανε το πρώτο μάθημα αποτρίχωσης. (Για ξυραφι δεν το συζητούσε καν και καλά έκανε νομίζω, μέσα στα χρόνια η τριχοφυία μειώθηκε κι άλλο με την αποτρίχωση). Όσο μπορείς καθυστέρησε το γιατί πραγματικά μεγαλώνοντας θα σκέφτεσαι συχνά πυκνα "ποιος ξυρίζεται τώρα". Αλλά αν δε νιώθεις άνετα, ήρθε η ώρα σου!
@1: Αν η γράφουσα είναι μητέρα: Εγώ πρωτοξυρίστηκα στα 12, κρυφα απ'τους δικούς μου, αλλά θα ήθελα η μητέρα μου να με είχε μυήσει στον γυναικείο καλλωπισμό νωρίτερα, γιατί σε όλες τις σχολικές φωτό, να το μουστάκι και το φρύδι αλά Φρίντα Κάλο. Σέβομαι την επιλογή ορισμένων γυναικών αν μην ξυρίζουν κάποια ή και όλα τα μέρη του σώματός τους, αλλά εγώ προσωπικά θα ήθελα να έδειχνε η μαμά μου κάποιο ενδιαφέρον κατά τη μετάβασή μου από παιδί σε "γυναίκα". Μια συζήτηση μαζί της και λίγη βοήθεια να διαλέξει τι θέλει και γιατί δεν θα έβλαπτε.Αν η γράφουσα είναι το παιδί: Όταν δεν σου αρέσει ο εαυτός σου όπως είναι (με τις τρίχες του), πάρε ένα ξυραφάκι και ξυρίσου, αν σε κάνει να νιώσεις καλύτερα. Προφανώς για να ρωτάς εδώ, δεν τολμάς να το συζητήσεις με τους γονείς σου. Δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου για ένα ξύρισμα, μη μεγαλοποιούμε τα πράγματα. Ο καθένας ωριμάζει με το δικό του ρυθμό. Ακόμη και να εναντιωθούν, ε τριχες είναι, ξαναφυτρώνουν. Όλοι έχουν το δικαίωμα να αισθάνονται όμορφα με τον εαυτό τους, ας μην δημιουργούμε ενοχές στον κόσμο πετώντας βαρύγδουπες λέξεις. Τα γούστα (και τον αντρών και των γυναικών) διαφέρουν, πάντα υπάρχει κάποιος που θα του αρέσουμε έτσι ή αλλιώς.
#6Τον λες και λίγο χειριστικό και δολοπλόκο τον τύπο. Πήγε και είπε στην κοπέλα οτι νιώθει έλξη για σένα πριν χωρίσουν. Πιο πολύ κίνηση για να την κάνει να ζηλέψει μου φαίνεται (με τη λογική οτι της το είπε αλλά συνέχισαν να είναι μαζι στην αρχή). Αυτή οκ το έπαιξε κουλ και αδιάφορη (και τι να κάνει?). Χώρισε για να τα φτιάξει μαζί σου, οκ μια χαρά. Και μετά έρχεται και σου μεταφέρει τι του είπε η πρώην του για σένα??? Με τι σκοπό? Να σε βάλει στο τριπάκι του ανταγωνισμού και να νιώσει λίγο πιο κελεπούρι που σφάζονται τα κοράσια στην ποδιά του?Εκτός αν δε στα μετέφερε αυτός και ειπώθηκαν όλα αυτά σημόσια, που και πάλι πως φτάσατε στο σημείο αυτό? Μου φαίνεται οτι τον ψήνουν οι σαπουνόπερες γενικως.Κατα τ'άλλα, υπερβολή που σε χαρακτήρισε έτσι, αλλά δες το από τη μεριά της, είσαι η κοπέλα που ήρθε κ φλερταρε με το γκόμενο της και η αιτία χωρισμού (ακόμα και αν είναι και άλλοι οι λόγοι). Ε, τι να πεί? Τι υπέροχη κοπέλα, καταπληκτική επιλογή μωρό μου? Ίσως το πει και αυτό όταν ξεπεράσει το χωρισμό.Και παρεπιπτόντως, το "κακιά" δε σε πείραξε τόσο ε? Μόνο το άσχημη?
#5 Αχ τι να σου πω εσένα! Τραβάς ότι τράβηξε η δική μου φίλη! Έχω ζήσει το έργο, όπως ακριβώς τα λέει η Λένα. Ξεσπουσε πάνω μου το παραμικρό ακόμα και το ότι δεν έβαζε πρόγραμμα στη ζωή του πχ γυμναστήριο γιατι του ελεγα οτι δεν εχει οσο πρόβλημα νομίζει για να καταλήξει να μου λέει ότι δεν τον παρακινω! Του μιλούσα όμορφα και ανεχομουν τρελές κυκλοθυμιες. Μια η γυναίκα της ζωής του μια 'ότι να ναι'. Γκρινιαζε που άφηνα ανοιχτά τα καπάκια στο σαμπουάν - αφρολουτρο στο μπανιο. Σκεφτόμουν ότι περνάει δύσκολα και θα αλλάξει στάση και θα εκτιμησει. Μάντεψε ποιος βολευοταν και ποιος έφτασε 2 χρόνια μετά να νιώθει πάτος. Πες στη φίλη σου να πάει σε ψυχολόγο άμεσα να βρει γιατί έχει τόσο χαμηλή αυτοεκτίμηση και ανέχεται τόσα και γιατί αυτός είναι κελεπούρι που τα αξίζει όλα αυτά.
#3Από απόσταση ξέρω ότι δεν δομείται κάτι αυτή τη στιγμή, αλλά αναρωτιέμαι ρε συ α, μπα: είναι η γλυκιά ανάμνηση της πρώτης και όμορφης σχέσης ή μήπως τελικά είμασταν και οι δύο ακόμα ανώριμοι και ανέτοιμοι και τώρα μπορεί να δούλευε κάτω από άλλες συνθήκες; Πηγή: www.lifo.grΤη σχέση που είχατε, που είχε δοκιμαστεί "Περάσαμε μαζί 6 χρόνια που είχαν μέσα από όλα, απόσταση, συγκατοίκηση, στρατό, εράσμους δικό μου και όλα ήταν όμορφα." δεν την αποδομήσατε, για να χρειάζεται να δομηθεί εκ νέου. Την βάλατε στην άκρη για να προχωρήσετε:"Κάποια στιγμή στην 5ετία, και σε μία μεταβατική φάση και για τους δυο μας, φάνηκε ότι θέλαμε διαφορετικά πράγματα εκείνη την περίοδο."Βάλατε σε προτεραιότητα τους εαυτούς σας για να κάνετε αυτό που θέλατε. Δεν ξέρω τι πιο ώριμο από αυτό να σκεφτώ, στην ηλικία που ήσασταν. Πόσοι παντρεύτηκαν από το φόβο μήπως χωρίσουν και εγκλωβίστηκαν σε γάμους με απωθημένα ή έζησαν διαζύγια που στοίχησαν ζωή και χρήμα, να σηκώσουν το χέρι. Άσε που δεν χωρίσατε τζάμπα, εξελιχθήκατε και οι δυο στο μεταξύ. Ποια ανωριμότητα παιδάκι μου;Δεν καταλαβαίνω να το βλέπεις ρομαντικά και να το έχεις ωραιοποιήσει, από τα λόγια σου. Νοσταλγία νιώθουμε για εκείνα που πέρασε ο χρόνος και δεν έχουν αντικατασταθεί ισάξια μέσα μας. Ψάξαμε να τα αντικαταστήσουμε, αλλά δε βρήκαμε κάτι ισάξιο τους και είχαμε το δικαίωμα της επιλογής να μη συμβιβαστούμε με κάτι λιγότερο από εκείνο που μας ικανοποιούσε. Η γλυκιά ανάμνηση δεν είναι και νοσταλγία. Έχει μεγάλη σημασία να βρίσκεις τις κατάλληλες λέξεις για να περιγράψεις τα συναισθήματα σου, τα αναγνωρίζεις καλύτερα και παίρνεις σωστότερες αποφάσεις.Αυτός θέλει; Μη φοβάσαι να το μάθεις, αδίκως χάνεις χρόνο, είτε από τη χαρά του να είστε μαζί, είτε από τη χαρά που σε περιμένει αλλού.
#7.Περίμενες από πρώην πληγωμένη και ανταριασμένη να πει "μπράβο,παλικάρι μου,εξαιρετική επιλογή";Άντε να το έλεγε ειρωνικά.Τα έχει πει κι η Κοκκίνου αυτά:"τι της έχεις βρει".Αναμενόμενο να νιώσεις κι εσύ κάπως άσχημα.Ποιος αισθάνεται άνετα με τέτοια σχόλια;Ακόμα κι αν ξέρει,ότι βγάζουν απλά χολή.Αν κάτι θα με πείραζε πάρα πολύ σε ανάλογη ιστορία,πολύ περισσότερο απ'το να με στολίσει η άλλη,θα ήταν αυτή η μεταφορά διαλόγων και συμβάντων για το όλο νταραβέρι.Πάει ο Γιώργος πχ στη Μαρία και της λέει η Ελένη μου είπε αυτά και έγιναν εκείνα και τούτα και σκέφτομαι το άλλο κτλ.Και μετά του λέει κι η Μαρία τα δικά της και πάει να τα πει και στην Ελένη.Ξεκατινιάζεται το πράγμα.Οικογενειακές ιστορίες γίνατε.
#5, χμ κάπου την έχω ξανακούσει την ιστορία....όχι δεν εννοώ ότι ξέρω τους πρωταγωνιστές αλλά το έργο. Συμφωνώ με αυτό που λέει η Λένα και επεκτείνω. Αρχικά πρέπει να καταλάβει ότι η κακή συμπεριφορά του δεν έχει στόχο εκείνη, οι προσβολές μπορεί να εκτοξεύονται σε κείνη αλλά δεν είναι προσωπικές. Έτσι έχει μάθει να εκτονώνει το θυμό του. Στη συνέχεια πρέπει επειγόντως να του θέσει όρια. Είναι πολύ σημαντικό θέμα τα όρια. Την επόμενη φορά που θα ξεσπάσει πάνω της να σηκωθεί και να φύγει (από το δωμάτιο, από το σπίτι, απ' όπου βρίσκονται) και να του πει ψύχραιμα ότι δεν είναι διατεθειμένη να ανεχτεί τέτοια συμπεριφορά. Και ο άγιος φοβέρα θέλει. Πιάνει. Και να συζητήσει την άσχημη συμπεριφορά του όταν εκείνος θα είναι ήρεμος, χωρίς να τον προσβάλλει, μιλώντας μόνο για τα δικά της συναισθήματα. Και φυσικά, μακάρι να καταφέρει να τον πείσει να πάει σε ψυχολόγο. Σχετικά με τα διαζύγια, μην κρίνετε ίνα μη κριθείτε.
Τι ήθελες #6; Να σας δώσει την ευχή της; Αφού ήσουν ένας καθοριστικός παράγοντας για να τη χωρίσει το αγόρι της. Σε κανέναν δε θα άρεσε να τον αποκαλέσουν "άσχημο", το ερώτημα είναι πώς το έμαθες. Αν το είπε μπροστά σου ή αν σου το μετέφερε το αγόρι σου, και αν έγινε το δεύτερο τότε με τι σκοπό σου το μετέφερε; Δεν ήξερε ότι θα πληγωθείς; Εκτός και αν το είπε τρίτος, καλοθελητής.
#5 Είναι λογικό να σκεφτεί κάποιος ότι αυτοί οι δύο γάμοι-χωρισμοί, σε συνδυασμό με τη δύσκολη συμπεριφορά που έχει, είναι πολύ ενδεικτικοί .Αλλά όχι για το ποιόν του.(Πολύ ηθικοπλαστικό ακούγεται αυτό,το ποιον του).Για το πώς μεγάλωσε είναι ενδεικτικό,τι εμπειρίες είχε πριν και άλλα συναφή.Θα επισημάνω το εξής,η φίλη σου δεν ξέρει για ποιον λόγο κάνει υπομονή.Θεωρεί ότι, αν κάνει υπομονή, θα απαλειφθούν ως δια μαγείας οι προηγούμενες σχέσεις ή εμπειρίες και θα διαμορφωθεί στο πιάτο ,δια της υπομονής, ο επιθυμητός σε αυτήν χαρακτήρας και θα στεφθεί η κατάλληλη για τον δύσκολο αλλά αξιόλογο; τύπο σύντροφος;(Που στην συνέχεια ποιος ξέρει πώς θα αποκαλυφθεί).Τι να εκτιμήσει ο τύπος;Πριν καλά καλά παντρευτεί την πρώτη χώρισε και πριν χωρίσει ξαναπαντρεύτηκε την δεύτερη και μετά ξαναχώρισε,το πρόβλημα το έχει με τον εαυτό του.Η φίλη σου ,εάν θέλει να βαυκαλίζεται με την ιδέα ότι υποφέρει για την αγάπη της ζωής της ,μπορεί να το κάνει,αλλά νιάου νιάου στα κεραμίδια κάνει η κάκιστη σχέση που έχει ο τύπος με τις γυναίκες λόγω της κάκιστης σχέσης που είχε με την μαμά του. Ας πάει κάπου να το λύσει διότι δεν του χρωστάνε τίποτα διάφορες γυναίκες.Εκτός αν την βρίσκουν να βασανίζονται μαζί του.Σόρρυ για το ακατέργαστο σήμερα,θα επανέλθω στον ευγενικό εαυτό μου σύντομα. Απλά είναι πολύ πιο εύκολο να μπουκώνουμε το εγώ μας με ενισχυμένη παραμόρφωση της πραγματικότητας επειδή είναι λιγότερο οδυνηρό από το να αντικρύσουμε τον εαυτό μας και την δική μας πραγματικότητα κατάματα.Ενίοτε δε, αδυνατούμε να την αναγνωρίσουμε,βλέπουμε κακούς λύκους που θα τους ντύσουμε καλούς με το στανιό,ενώ είμαστε ανελέητοι κυνηγοί.Να το ξανασκεφτούμε.
"Σε ποια ηλικία πρέπει μια κοπέλα να αρχίζει να ξυρίζεται κι αποτριχώνεται (πόδια, μασχάλες, κ.λπ.); "Δεν υπάρχει πρέπει στο τι θα κάνει κάποιος με το σώμα του. Μπορεί να ξυριστεί σε όποια ηλικία θελήσει. Μπορεί και να μην ξυριστεί ποτέ. Μπορεί και να κυκλοφορεί με διαφορετικά παπούτσια αν θέλει. Δικαιολογώ την ερώτηση μόνο αν προέρχεται από έφηβη, λόγω άγνοιας της ηλικίας. Ας μάθουμε επιτέλους να μην αναμασάμε τις καραμέλες που μας ταΐζει η κοινωνία με τα στερεότυπά της.
#4: Μπερδεύεσαι γιατί έχεις εξισώσει τον έρωτα με την καψούρα. Για μένα (κ φαντάζομαι κ για κάποιους ακόμη), αυτό που περιγράφεις, δεν είναι έρωτας. Δεν μπορείς να ερωτευτείς κάποιον που μόλις γνώρισες, διότι ακριβώς δεν τον ξέρεις. Μπορεί να νιώσεις έλξη, να νιώσεις την επιθυμία να τον ξαναδείς, αλλά για μένα έρωτας δεν είναι.Νομίζω ότι όλα αυτά τα στερεότυπα σκηνικά με τον υπέρμετρο ενθουσιασμό στην αρχή και το χτύπημα στα πατώματα με αλκοόλ και ''καψουροτράγουδα'' στη συνέχεια, είναι1) Μαθημένη συμπεριφορά κ θέμα κουλτούρας όπως λέει κ η Λένα2)Ταιριαστά στους ανθρώπους που έχουν γενικά έναν χαρακτήρα με ροπή προς το ''Drama Queen''Οπότε όχι, δεν είμαστε ψυχρά καημένα ρομποτάκια. Κ εγώ αντιθέτως αναρωτιόμουν πώς το καλό τόσοι φίλοι / γνωστοί ερωτεύονται συνέχεια κ εκεί που γνωρίζουν τον ''έρωτα της ζωής τους'' κ είναι όλα τέλεια, μετά από λίγους μήνες είναι ''ο/η χειρότερος/η ΜΠΙΠ'' και κοπανιούνται, αλλά μετά δεν τον/την έχουν ανάγκη γιατί μάντεψε: ΜΟΛΙΣ ΓΝΩΡΙΣΑΝ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥΣ!
Αυτό ακριβώς σκέφτηκα κι εγώ αλλά με πρόλαβες και το έγραψες πρώτη ;)Πιο πολύ μου μοιάζει για κινηματογραφικό έρωτα όπου η πρωταγωνίστρια πέφτει στα πατώματα επειδή ο μόλις μιας μέρας γκόμενος άργησε μισή ώρα να της απαντήσει στο μήνυμα και μόλις το κάνει ένα ουράνιο τόξο εμφανίζεται στο ροζ δωμάτιό της και να λουλούδι στο περβάζι ανθίζουν.Κι όσοι της είπαν οτι δεν είχαν ερωτευτεί ίσως να μην ήθελαν να της το πουν ή να το παραδεχτούν (σε περίπτωση που ήθελαν να δείξουν ένα προφίλ ανεξάρτητου και μοναχικού ατόμου). Υπαρχουν ανθρωποι που γουσταρουν αλλους ανθρωπους, τους θελουν σεξουαλικά, κανουν σχεσεις, τους αγαπουν, νιωθουν συντροφικότητα, εχουν αισθηματα αλλά ενθουσιασμό όχι... Πώς ζουν; Πηγή: www.lifo.gr Νομίζω οτι τη #4 μπερδεύει τον έρωτα με τον ενθουσιασμό, το να ενθουσιάζεσαι για κάτι δε σημαίνει οτι είσαι ερωτευμένος...είσαι σίγουρη Μαρίνα οτι εσύ έχεις ζήσει τον έρωτα κι όχι μια απλή καψούρα;
Καψουροτράγουδα, αυτή η μάστιγα. Ανάθεμα την κουλτουρα μου, θα είχα γλιτώσει πολλές καψούρες και θολούρες αν δεν ήταν αυτά. Σου μεταδίδουν ότι είναι οκ να σε φτύνει, σε όλους συμβαίνει. Και ο τρόπος να το αντιμετωπίσεις είναι απλά να πιεις πολύ, να κλάψεις και να τον παρακαλέσεις να γυρίσει. Έλεος
BabyDoll, δεν πειράζει, συμπλήρωσες με τη λογοτεχνική περιγραφή σου! :)Mia Idea, μιλώντας κατόπιν επιστημονικής παρατήρησης (p<0,05), το 98% του νοήματος των καψουροτράγουδων, πάει ως εξής:1) Αν τραγουδάει γυναίκα: "Μπορώ κ μόνη μου / χωρίς εσένα η ζωή είναι καλύτερη / έχω όλους τους άντρες στα πόδια μου / ήσουν ένα άξεστο γουρούνι"2) Αν τραγουδάει άντρας: "Ήσουν αχάριστη / δεν άξιζες την αγάπη που σου δωσα / με πούλησες για τον άλλον / δεν εκτίμησες τον άντρα τον σωστό"Ποικιλία συναισθημάτων ρε παιδί μου, τι να λέμε...
#7Αυτή η απορία "πρέπει να γνωρίσω τα δισεκατομμύρια του πλανήτη για να διαλέξω", δείχνει νομίζω ότι είσαι νεαρό άτομο, αρκετά νεαρό, που βιάζεται να πάρει απαντήσεις, οπότε πάρε μια:Οι ανθρώπινοι χαρακτήρες είναι πάρα πολύ κοινοί, αυτό το μαθαίνεις αν αποφασίσεις να μάθεις πώς λειτουργούν οι άνθρωποι και τους παρατηρήσεις. Γνωρίζοντας τους θα διαπιστώσεις ότι παρόλα τα κοινά, κανείς δεν είναι ίδιος με τον άλλον. Θα δεις επίσης ότι δεν υπάρχουν κανόνες στο ποιος ταιριάζει με ποιον, εκεί που κάτι φαίνεται βέβαιο, την επόμενη στιγμή μπορεί ν'ακυρωθεί. Αν εσύ γνωρίσεις καλά τη δική σου λειτουργία, θα γνωρίσεις ταυτόχρονα και αναγκαστικά, μοιραία, και το πώς λειτουργούν οι άνθρωποι, οπότε "κανονικά" μετά θα σε γοητεύουν και θα σε ελκύουν αυτοί που ταιριάζεις. Προσοχή: δεν ταιριάζουμε βάσει κανόνων! Ταιριάζουμε για τους δικούς μας μοναδικούς λόγους με τους μοναδικούς του λόγους που διαθέτει ο άλλος. Όσοι δεν γνωρίζουν τους μοναδικούς τους λόγους, πρέπει να είναι απολύτως κ@λόφαρδοι για να κάνουν σχέση που θα τους ταιριάζει και θα πετύχει, χωρίς να προσπαθήσουν.Επειδή όμως όλο αυτό θέλει χρόνο και υπομονή, που αν είσαι όντως νεαρό άτομο καταλαβαίνω ότι δε διαθέτεις, ξεκίνα από το να ανακαλύψεις πώς μπαίνει η φατσούλα που βγάζει γλώσσα. Δε θα χρειαστεί πάνω από ξέρω ΄γω 2'.Γενικά, πολλά μπορεί να βρούμε έτοιμα στη ζωή μας, η ευτυχία μας δυστυχώς δεν είναι ένα από αυτά. Αν όμως τελικά ευτυχήσεις, ξεχνάς το περπάτημα που έκανες για να τη βρεις, σου μένουν μόνο όσα ωραία συνάντησες. Και μετά κάαααθεσαι.
#2Αγαπητή αμπα "Μέχρι τώρα όποτε γνώριζα κάποιον ή θέλαμε και οι δύο και προχωρούσε ή δεν ηθελε ο ένας από τους δύο και τελείωνε το πράγμα.. "Α. Αλήθεια; Σου έτυχαν αυτά τα δύο εντελώς απίθανα ενδεχόμενα; Κι εγώ όταν φτιάχνω μπάμιες μέχρι τώρα μου έχει τύχει μόνο ή να βγούν τέλειες ή όχι και τόσο. Β. Μα και τώρα αυτό ακριβώς έγινε! Δεν ήθελε ο ένας τόσο και δε γινόταν να προχωρήσει η ιστορία. Απλά δεν ήσουν εσύ.Μια χαρά μπορεί ο καθένας να σε έχει για ο,τι θέλει, επιβεβαίωση, δεκανίκι για να απαλύνει τον πόνο του χωρισμού, υλικό για πρακτισ ώστε να ξανασυνηθισει το φλερτ μετά απο μακροχρόνια αποχή και άλλα πολλά. Εσύ γιατί τον κατηγορείς για αυτά απο τη στιγμή που έβλεπες οτι δεν ενδιαφερόταν αλλά το συνέχιζες; Λες " ασχολιόταν " κάθε μέρα. Μόνος του ασχολιόταν; Δεν ήσουν στην άλλη πλευρά του διαλόγου; Κάτι μου λέει πως ήσουν διψασμένη για σχέση και προσπαθούσες να κάνεις τα πικρά γλυκά, να καταφέρεις τελικά να τον "κερδίσεις". Κι αφού δεν πέτυχε, θυμήθηκες εκ των υστέρων οτι η συμπεριφορά του ήταν αλλοπρόσαλλη.
Τόσο διψασμένη που η προσπάθεια να κάνει τα πικρά γλυκά δεν της γινόταν καν αντιληπτή. Όταν ο άλλος σου κρατάει το καρότο προς στα μούτρα και όλο το φέρνει πιο κοντά, όλο το τραβάει πιο πέρα, καμιά φορά ξεχνάς πόσα χιλιόμετρα έχεις κάνει για να το πιάσεις. Απλά τα βάζεις με τον άλλον, δεν καταλαβαίνεις γιατί παίζει με το καρότο. Ενώ το θέμα είναι να σταματήσεις να τρέχεις, γιατί το μόνο που καταφέρνεις τελικά είναι να λαχανιάζεις και να αναμαλιάζεσαι.Αυτό μου ήρθε στο μυαλό με αυτήν την ιστορία και το σχόλιό σου Λυ Τσέρυ, μπορεί να είναι και κοτσάνα.
6.Έχω γνωρίσει ανθρώπους, και γυναίκες και άντρες, που νομίζουν ότι είναι εκπληκτικά όμορφοι και τραβηχτικοί, και έχω βρεθεί σε δύσκολη θέση. Γιατί μονίμως κάνουν σχόλια - ή αστειάκια, να το πω έτσι - για την ομορφιά τους, θεωρώντας ότι είναι ηλίου φωτεινότερη... και δυσκολεύομαι να τους πω ότι στα μάτια μου δεν είναι και τόσο ελκυστικοί - ή και καθόλου ελκυστικοί. Δεν θέλω να γίνω κακιά και να τους πληγώσω, κι έτσι τα προσπερνάω όλα αυτά. Πιθανότατα το ίδιο κάνει και ο περίγυρος τους. Το αποτέλεσμα είναι, όμως, ότι πορεύονται με αυτή την εικόνα για τον εαυτό τους, κι έτσι, όταν έρθει το πρώτο "χαστούκι", καταρρέουν, γεμίζουν απορία, ή και οργή. Η πρώην του φίλου σου μάλλον από θυμό το είπε το σχόλιο, αλλά κανείς καλά που αναρωτιέσαι για την αντίδραση σου, και γιατί σε πείραξε τόσο (και από αυτή την άποψη, σου έκανε δώρο). Σημαίνει ότι έχεις δουλειά μπροστά σου. Είμαστε όμορφοι / καλοί στα μάτια κάποιων, αδιάφοροι στα μάτια άλλων, ή ακόμα και αντιπαθητικοί. Είναι μέρος της ωρίμανσης μας να το αντιληφθούμε και να το αποδεχτούμε.