Στο σημερινό «Α μπα»: η αφέλεια της νιότης

Στο σημερινό «Α μπα»: η αφέλεια της νιότης Facebook Twitter
91

__________________
1.


Πολυαγαπημένη και πανσοφη Α,μπα γεια σου!
Στα 18 μου έφυγα από την Ελλάδα για σπουδές κι έτσι τα τελευταία 5 χρόνια ζω στο εξωτερικό. Τον πρώτο καιρό αδημονούσα να επιστρέψω τουλάχιστον δυο φορές το χρόνο, όμως τα τελευταία τρία χρόνο αυτό έχει αλλάξει ριζικά. Πλέον περνάω «μόλις» ένα μήνα το καλοκαίρι στην Ελλάδα και τίποτα άλλο. Κι είμαι απόλυτα οκ μ'αυτο, γιατί δεν μου λείπει καθόλου στο ενδιάμεσο. Οι γονείς μου πάλι, δεν το παίρνουν τόσο ψύχραιμα. Πάντα με ρωτούν ποτέ θα ξανακατεβω, και μάλιστα προσφέρονται να πληρώσουν και το εισιτήριο για να με διευκολύνουν. Όμως εγώ δεν έχω όρεξη να κατέβω μες το χρόνο γιατί δουλεύω παρά πολύ και τις οποίες διακοπές μου θέλω να τις περνάω χαλαρά εδώ που είμαι, εδώ που έχω τη ζωή μου και τους φίλους μου. Αισθάνομαι όμως να τους απορρίπτω, κι έτσι κάθε φορά προφασίζομαι δουλειά ή κάποια άλλη υποχρέωση για να δικαιολογήσω την απουσία μου, ενώ στην ουσία απλώς δεν γουστάρω να κατέβω. Και τώρα η καθαρά προβοκατόρικη ερώτηση: είμαι κακή κόρη; Υπερβάλλω; Πιστεύεις ότι θα μπορούσα να το χειριστώ κάπως αλλιώς; Είναι τόσο κακό που δεν πάσχω από homesickness?
Stay awesome!
-Ξενιτεμένη


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Για να βγάλουμε τα εύκολα από τη μέση, κακιά κόρη δεν είσαι, ούτε είναι κακό ότι δεν σου λείπει η Ελλάδα. Αυτά τα ξέρεις όμως. Αυτό που ρωτάς και δεν θέλεις να ακούσεις είναι αν θα μπορούσες να το χειριστείς κάπως αλλιώς, και η απάντηση φυσικά είναι ναι, θα μπορούσες να το χειριστείς αλλιώς, το θέμα είναι ότι δεν θέλεις. Μερικές φορές κάνουμε πράγματα που δεν θέλουμε για να ευχαριστήσουμε άλλους, και πότε είναι αυτό το καλύτερο και πότε είναι πιο σωστό να κάνουμε αυτό που μας ευχαριστεί προσωπικά, είναι μια ισορροπία πολύ δύσκολη, καθόλου αυτονόητη, και σίγουρα όχι σταθερή. Δεν μπορεί να απαντήσει άλλος στη θέση σου. Η απάντηση πάντως εξαρτάται και από το πού είναι η μυστηριώδης χώρα του εξωτερικού, πόσο μεγάλο είναι δηλαδή το ταξίδι, πόσο κάνουν τα εισιτήρια, η σχέση με τους γονείς σου -γιατί σε ρωτάνε τόσο επίμονα, ας πούμε, υπάρχουν πολλοί λόγοι για να το κάνουν αυτό- και φυσικά ο όγκος της δουλειάς σου και η ανάγκη σου για ξεκούραση. Για το τέλος αφήνω κάτι που πολλοί σκέφτηκαν, ότι ένας συνεχόμενος μήνας διακοπών στην Ελλάδα για τους περισσότερους ξενιτεμένους είναι ένα άπιαστο όνειρο.


__________________
2.

Γλυκιά μου Α,μπα,
εύχομαι με αγάπη ότι καλύτερο για την οικογένεια σου :)
Θα ήθελα πάρα πολύ να δω μια συνέντευξη σου κ να σε γνωρίσουμε έτσι κάπως.
Το δικό μου πρόβλημα είναι η πολυκατοικία. α) σε κάθε όροφο υπάρχουν 2 διαμερίσματα κ η γείτονες μας (οικογένεια με 2 παιδιά) έχουν έξω στον διάδρομο ότι δεν χωράει στο σπίτι τους.. τεράστιες κούτες, χάλια ,ξύλα, παιχνίδια, ράφια, σακούλες με ρούχα, βαλίτσες γενικώς τα πάντα που κατά καιρούς ανανεώνονται. Όπως καταλαβαίνεις αντιμετωπίζουμε ΤΟΝ χαμό κάθε φορά που βγαίνουμε ή γυρνάμε σπίτι. Κ ενώ έμαθα από σένα το 'μη φοβάσαι να γίνεις δυσάρεστος' μου είναι πολύ δύσκολο τώρα στην πράξη. Έχουμε κάποιες τυπικές σχέσεις με τους γείτονες, πως κ τι θα μπορούσα να πω; Και β) η καθαριότητα. Στην πολυκατοικία δεν υπάρχει καθαρίστρια και δεν καθαρίζει κανείς κ ποτέ! Κ ενώ είναι καινούρια είναι τόσο βρώμικη και είναι πολυ κρίμα. Βρώμικοι τοίχοι, τζάμια ,σκουπίδια, εννοείται κ κατσαρίδες καταλαβαίνεις. Θα μπορούσαμε να καλέσουμε εμείς μια συνέλευση; Έχουμε λίγους μήνες στην οικοδομή όλοι είναι χρόνια κ είναι οικογένειες με παιδιά εκτός από μια κοπελα που ήρθε πριν ένα μήνα. Τί μου προτείνεις; Ευχαριστώ..
-Σκέψου το για τη συνέντευξη.


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν κατάλαβα αν είσαστε ενοικιαστές ή ιδιοκτήτες, είναι διαφορετικά τα πράγματα σε κάθε περίπτωση, αλλά θέλω να σου πω ότι θα είναι πολύυυ ανηφορικός ο δρόμος. Μιλάς για οικογένεια που βάζει ρούχα σε βρώμικο διάδρομο σε βρώμικη πολυκατοικία – άρα κανείς δεν ενδιαφέρεται για την καθαριότητα – και οι μόνοι που ενοχλούνται από τα συμπράγκαλα είσαστε εσείς. Δεν ξέρω πώς θα μπορούσατε να αναγκάσετε όλο τον κόσμο να αλλάξει μια παγιωμένη κατάσταση, εκτός από το να γίνετε τρομερά δυσάρεστοι. Η ελπίδα σου είναι μήπως υπάρχουν άλλοι ενοικιαστές/ιδιοκτήτες που είναι αγανακτισμένοι αλλά δεν έχουν εκφραστεί ακόμα. Προτείνω να ρωτάς αν ενοχλείται κανείς άλλος από την βρωμιά, γιατί ξέρεις μια πολύ καλή καθαρίστρια που παίρνει πάρα πολύ λίγα χρήματα. Από τις αντιδράσεις θα καταλάβεις αν υπάρχει ελπίδα.


ΥΓ. για να δώσω συνέντευξη πρέπει κάποιος να μου το ζητήσει πρώτα


__________________
3.

Αγαπητή Αμπα, είμαι ο Χρήστος 34 σε σχέση με την Ζ. 42 εδώ και 2 χρόνια. Ζουμε στην Πατρα. ολα ξεκίνησαν ιδανικά τον πρώτο καιρό. Έρωτας τρελος, ταιριαζαμε σε ολα,μειναμε κατ ευθειαν μαζι.εγω είχα βγει μόλις από μια τεράστια σχέση(μαζί από το σχολείο)απίστευτα πληγωμένος. Μεγαλύτερη σχεση της ηταν 4 χρονια πριν πολλα χρονια,από δω και από κει με τον έναν και με τον άλλον όλη τη ζωή της χωρίς να βλέπει ουσιαστικά σοβαρά κανεναν.τα λέω αυτά γιατί στη συνέχεια το παρελθόν του ενός κατέτρωγε τον άλλο.πλεον η ζωή μας είναι μαλωματα,μπηχτες, υπονοούμενα, μηδενική σεξουαλική ζωή.αν ήμουν παρατηρητής θα αναρωτιομουν γιατί είναι μαζί αυτοί?έχουμε δώσει δικαιώματα ο ένας στον άλλον πολύ περισσότερο εγώ.αυτη δεν θέλει ουδεμία σχέση με τους φίλους μου λόγω πρώην(η οποία υπάρχει αντικειμενικα παντού και φαίνεται σαν να είναι στην αναμονή ποτέ θα χωρίσω για να κάνει την κίνηση της)έχω ηδη χαλάσει αρκετές και καλές φιλίες για χάρη της και δε θέλω να ξαναγίνει.εχω φτάσει πλέον σε σημείο να μην αντέχω όταν είμαι κοντά της αλλά να τρελαίνομαι και μακριά της.οταν σκέφτομαι αντικειμενικά θεωρώ πως θα είμαστε καλύτερα χωριά αλλά μετά τρελενομαι στη σκεψη.δεν ξέρω πως να τα διαχειριστω όλα αυτά.
Αυτά τα λίγα λοιπον
Χρηστος


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Χρήστο, ποια είναι η ερώτηση; Ότι δεν ξέρεις πώς να διαχειριστείς όλα αυτά; Εξαρτάται από το τι θέλεις για τη ζωή σου. Όλοι μας έχουμε θέματα που δεν ξέρουμε πώς να διαχειριστούμε, αλλά δεν μπορεί να μας πει άλλος τι να κάνουμε, και ενώ νομίζεις ότι λες πολλά, ουσιαστικά δεν λες τίποτα. Γιατί τρελαίνεσαι στην σκέψη του χωρισμού μαζί της; Τι είναι το αφόρητο; Είσαι ερωτευμένος; Γιατί χάλασες φιλίες «εξαιτίας της»; Τι δικαιώματα έδωσες;


Η μικρή χαραμάδα που μας δίνεις χωρίς να το καταλαβαίνεις είναι ότι τη κρίνεις που δεν είχε «σοβαρή σχέση» εκτός από την τετραετή της και την θεωρείς κατά βάθος ελαφριά, για να μην πω κάτι χειρότερο. Αν ισχύει, και να χωρίσεις πρέπει, αλλά και να σταματήσεις να πιστεύεις ότι οι μακροχρόνιες σχέσεις δείχνουν οπωσδήποτε καλής ποιότητας άνθρωπο. Βασικά ζηλεύεις τις εμπειρίες της. Αν νιώθεις στερημένος δεν σου φταίει κανείς άλλος.

__________________
4.

Εδω και ένα πεντάμηνο ξεκίνησα να κάνω παρέα με μια κοπέλα από τη δουλειά. Βγαίναμε για καφέδες, μιλάγαμε στο τηλέφωνο, γίναμε φίλες. Έβλεπα μια συνεχή θλίψη στο πρόσωπό της και σταδιακά άρχισα να διακρίνω και μια έντονη κυκλοθυμία. Έγινε ένα περαστικό που τη θύμωσε (δεν είχε να κάνει με 'μένα) και ξέσπασε πάνω μου. Κατάλαβε μετά από μέρες ότι πειράχτηκα, μετάνιωσε και μου εξομολογήθηκε ότι πάσχει από κατάθλιψη (διεγνωσμένη). Το σεβάστηκα, συνεχίσαμε να κάνουμε παρέα μέχρι που ξανάγινε κάτι (πάλι άσχετο με μένα) και την ξαναπλήρωσα εγώ. Επειδή δεν θέλω να γίνω ο σάκος του μποξ κανενός, κι επειδή η συγκεκριμένη κοπέλα δεν μου λέει κάτι ως χαρακτήρας και ως άνθρωπος γενικότερα-κοινώς δεν την εκτιμώ τώρα που τη γνώρισα καλύτερα-απομακρύνθηκα οριστικά (χωρίς να τσακωθώ). Πλέον έχουμε μια τυπική καλημέρα στη δουλειά, άλλαξα το ωράριό μου ώστε να μη φεύγουμε μαζί, και γενικά της έχω δείξει ότι δε θέλω πολλά πολλά. Εκείνη τα έχει καταλάβει όλα και βγάζει έντονο θυμό και αγένεια προς το πρόσωπό μου κάθε φορά που απευθύνεται σε' μένα. Νιώθω ότι με κοιτάει με μίσος και κακία. Τελευταία μου μετέφεραν κάποιοι καλοθελητές ότι λέει και άσχημα λόγια για μένα στους συναδέλφους-υποτιμητικά και απαξιωτικά σχόλια-τύπου ότι δεν έχω μυαλό και ικανότητες κ.τ.λ. Τί κάνω από εδώ και πέρα; Πώς χειρίζομαι την κατάσταση;
--αγανακτισμένη


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Όποτε σου μεταφέρουν οι καλοθελητές τα καθέκαστα, θα τους λες ότι την έχει πληγώσει η απόρριψη επειδή κάνατε παρέα κι εσύ απομακρύνθηκες. Οι καλοθελητές θα της το πουν και θα καταλάβει πώς ακούγεται στους άλλους. Μετά, βλέπεις. Οι καλοθελητές θα σου μεταφέρουν και τα υπόλοιπα. Εσύ πρέπει πάντα να εξηγείς τα πράγματα από την πλευρά σου. Ό,τι και να γίνει όμως, μην πεις ποτέ οτιδήποτε σου είπε εμπιστευτικά.

__________________
5.

Αγαπητή αμπα
Έχω μια σχέση εδώ και 4 σχεδόν χρόνια εγώ 27 κ 29.πρόσφατα έκανα κ την δεύτερη αποβολή και είμαι ράκος .την πρώτη φορά το πήρα ψύχραιμα δεν το ήξερε κάνεις μόνο εγώ κ αυτός κ έλεγα στον εαυτό μου ότι είναι κάτι φυσιολογικό που κάποια στιγμή θα μου συνέβαινε .ο σύντροφος μου είχε στάση συμπαράσταση ς κ ήμασταν κ δύο συμφωνοι στο ότι δεν ήμαστε έτοιμοι .αυτή όμως η δεύτερη φορά με πόνεσε πολύ.έκλαιγα κ έλεγα να πάω γρήγορα μόλις είδα το τεστ να κάνω αποβολή δεν ήθελα ούτε μια ώρα να κάτσω ετσι , να σκέφτομαι ότι είμαι έγκυος .περίμενα 10 μέρες μέχρι να γίνει κ ήταν ότι χειρότερο έχω ζήσει .ένιωθα διαφορετικα ακόμα κ στην γεύση που είχε το φαγητό .ήμουν μόλις 5 βδομάδων και φαινομουν έγκυος εμφανισιακά .μετά από την επέμβαση πήγα στους δικούς μου (γιατί μενώ με τον σύντροφό μου) κ όλοι μου έλεγαν ότι είμαι σαν έγκυος .(δεν τους ειπα παλι τπτ )νιώθω τύψεις και αποτυχημένη εδώ κ 3 μήνες που έχει γίνει αυτό .αρχίζω να σκέφτομαι κ να κατηγορώ τον σύντροφό μου ότι αν ήταν διαφορετικά τα πράγματα σε θέμα δουλειά ς κτλ με τα πολλά με έκανε να νιώσω ασφάλεια δεν θα το έκανα αυτό .τον κατηγορώ ότι ειναι ανίκανος κ μαζί κ εγώ για κάτι τέτοιο ..είμαστε μαζί τόσο καιρό κ λέω στον εαυτό μου μήπως δεν είναι αυτός ο ιδανικός για πατέρας του παιδιού μου ? Στην πράξη έχω απάντηση 2 φορές σε αυτή την ερώτηση .θέλω να πονέσει όπως πόνεσα εγώ κ πονάω ακόμα .ούτε σε φίλους το έχω πει ούτε σε κανέναν. .αυτά νιώθω κ θα ήθελα την γνώμη σου .σε ευχαριστώ
-μποκαμβιλια


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αγαπητή φίλη πριν κάνεις κακό στη σχέση σου και πριν αρχίσεις να σκέφτεσαι άλλα ακατάλληλα πράγματα, πήγαινε γρήγορα σε έναν ψυχολόγο να αρχίσεις να το επεξεργάζεσαι γιατί επιπλέον δεν μιλάς σε κανέναν και το μυαλό σου κάνει πολύ λάθος και βλαβερές συνδέσεις. Οι αποβολές στην συντριπτική τους πλειοψηφία έχουν να κάνουν με χρωμοσωμικές ανωμαλίες, αλλά ακόμα και αν δεν είναι αυτός ο λόγος των αποβολών, σίγουρα δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με ικανότητα του καθένα σας, με το αν είναι γραφτό, αν είναι κατάλληλος ο άλλος για πατέρας, αν το θέλει η μοίρα και το σύμπαν. Στην πράξη δεν έχεις καμία απάντηση σε δεν ξέρω ποια ερώτηση, και πολύ κακώς συνδέεις κάτι τόσο τραγικό με τον σύντροφό σου, που επίσης έχασε το όραμα του παιδιού, ακριβώς όπως εσύ. Δεν φταις εσύ, σίγουρα δεν φταίει αυτός, δεν φταίει κανένας, είναι θέματα βιολογίας που δεν ξέρουμε καλά ακόμα. Αν θέλεις να νιώσεις ότι έχεις τον έλεγχο, το καλύτερο που έχεις να κάνεις, εκτός από το να πας σε ψυχολόγο, είναι να πας και σε έναν γυναικολόγο και να απαιτήσεις να ψαχτείτε περισσότερο και οι δύο, και λέω να απαιτήσεις, γιατί είσαι πολύ νέα και το πιθανότερο είναι να σου πουν ότι δεν χρειάζεται να κάνεις τίποτα, και να συνεχίσεις τις προσπάθειες.

__________________
6.


Σου στέλνω το link αυτού του άρθρου σε περίπτωση που σε ξαναρωτήσουν αν όλα γίνονται για κάποιο λόγο. Νομίζω ότι έχει ενδιαφέρον.


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Κι εγώ πιστεύω ότι έχει ενδιαφέρον, και παρακαλώ όποιον πιστεύει ότι όλα γίνονται για κάποιον λόγο, να το διαβάσει.


_________________
7.


Αξιαγάπητη και αξιοθαύμαστη Α μπα,
Λατρεύω τις απόψεις σου και κάθε δημοσίευση σου είναι ο ορισμός του food for thought! Πολλές φορές μέσα στο καιρό που σε διαβάζω σκεφτόμουν να σου στείλω τους ενίοτε προβληματισμούς μου αλλά επειδή διακρίνω τον ογκο της δουλειάς σου, σκεφτομουν να μην σε φορτώνω και με τα δικά μου. Δεν θέλω να ρωτήσω κάτι θέλω να αναφερθώ στο "επεισόδιο" 10/11/17 ερωτηση 7, όπου κλασσικά γυναίκα 34 ετων δεν έχει κάνει σοβαρή σχέση (αμαν πια με αυτή την καραμέλα) και δεν ξέρει αν ευθύνεται η επιλέκτικότητα της ή αν φταίνε οι σημερινοί καιροί και τα φεγγάρια και μπλα μπλα μπλα.
Η απάντηση σου με έβαλε σε διαδικασία να σου γράψω, την οποία λάτρεψα και την οποία έχουμε δει πολλές φορές να δίνεις γιατί αύτο είναι μονίμως το hot θέμα και το πιο πολυπαιγμένο. Αυτό που θέλω να πω, μην ψάχνεται μονίμως αιτίες, αφορμές και λόγους. Κυνηγήστε, διεκδικήστε, μπείτε σε σχέση με τον άνθρωπο που θα σας κάνει αυτό το μαγικό κλικ χωρίς πολλά πολλά. Απλά ζήστε το η ζωή είναι μικρή για να αναλώνεστε. Αυτά τα λόγια τα λεει ένα κοράσιο που στα 21 του χρόνια άφησε οικογένεια συγγενεις και φίλους για να ζήσει τον έρωτά της σε ένα πανέμορφο κυκλαδίτικο νησί και αισίως έχουν περάσει 3 χρόνια από τότε. Ετών 24 πια, και αύτο που ξέρω σίγουρα είναι στο να είσαι και να περνάς καλά ευθύνονται οι άνθρωποι και όχι το μέρος. Τέλος η γκρίνια, ζήτω ο αυθορμητισμός!
--ερωτική μετανάστρια


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αχ, αυτή η νιότη. Σε ευχαριστώ για την εκτίμηση, αλλά θα σε στενοχωρήσω. Αγαπητή ερωτική μετανάστρια, δεν έχεις εμπειρίες για να το καταλάβεις, οπότε θα σου το πω εγώ. Σου έτυχε το λαϊκό λαχείο με την πρώτη και εσύ νομίζεις ότι τα κατάφερες με τις δυνάμεις σου. Αν ήμασταν όλοι αυθόρμητοι και δεν ψάχναμε τις αιτίες και τις αφορμές και τους λόγους θα ήμασταν ή στη φυλακή ή στο φρενοκομείο. Το μαγικό κλικ που εσένα σου βγήκε σε καλό έχει κάνει πολύ κόσμο να μην ξέρει από πού του ήρθε τέτοια σφαλιάρα. Περίμενε λίγο να μπαρουτοκαπνιστείς και μετά δώσε μας τα φώτα σου. Επίσης, σε κυκλαδίτικο νησί πήγες, όχι στην Αμερική. Γυρνάς και για σαββατοκύριακο.

91

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
#3.Εσύ ζηλεύεις,που εκείνη δεν ήταν σε σοβαρές σχέσεις κι άρα δεν τη θεωρείς και πολύ εμπιστοσύνης.Εκείνη ζηλεύει,που ήσουν τόσα χρόνια με συγκεκριμένη γυναίκα και δεν σε εμπιστεύεται,ότι έχεις κλείσει τελείως αυτόν το κύκλο ή ότι δε θέλεις να ρεφάρεις για το χρόνο,που ήσουν σε αποκλειστική σχέση.Η ζήλια σας σας τρέφει και σας τρώει ταυτόχρονα.Πόσο θα το αντέξετε,εσείς το ξέρετε.
#5.Έγραψε κόσμος και ντουνιάς,αλλά λείπει ο Μάρτης απ'τη Σαρακοστή;Για αρχή μια μεγάλη αγκαλιά Μποκαμβίλια,που νομίζω,ότι είναι από όλους μας.Έχεις κάθε λόγο,να νιώθεις έτσι.Μοιάζει να είναι υποστηρικτικός ο φίλος σου,αλλά κατά βάθος ξέρεις,ότι δεν είναι έτσι.Εσύ πονάς,υποφέρεις κι εκείνος το μόνο που έχει να σου πει είναι ότι δεν υπήρχε άλλη επιλογή.Και τι να κάνετε,που δεν έχετε αρκετά χρήματα,κι αυτό ήταν το καλύτερο κτλ.Που δεν είναι και ψέματα μάλλον.Θα ήθελες να το είχε προσπαθήσει παραπάνω όμως,έτσι δεν είναι;Να έχει κάνει κάτι,για να καταφέρετε να στήσετε τη ζωή σας αλλιώς.Να είναι γενικά πιο υπεύθυνος.Έστω και τη στιγμή,που μάθετε ότι θα γίνετε τρεις,να σου πει,ότι θα το παλέψετε.Κι άντε την πρώτη φορά ανακουφιστήκατε και οι δύο.Τη δεύτερη όμως μόνο εκείνος.Εσύ όχι.Και δεν τον εμπιστεύεσαι,ότι θα αλλάξει κάτι στο μέλλον.Εσύ νιώθεις το βάρος της ευθύνης,καταλαβαίνεις,ότι ήσασταν επιπόλαιοι,ότι δεν προσπαθείτε αρκετά,ώστε να έχετε διαφορετικές επιλογές αργότερα.Εκείνος βολεύτηκε,ξαλάφρωσε,δεν τον αφορά άλλο και δεν του το συγχωρείς.Γιατί για σένα όλο αυτό είναι πόνος και δεν το νιώθει.Και κάτι μου λέει,ότι αυτό και καλά ότι είναι φυσιολογικό να συμβαίνουν αυτά δεν είναι ακριβώς δική σου σκέψη.Να μιλήσεις σε έναν ειδικό.Κι εκεί μη φοβηθείς τις λέξεις.Ούτε εκείνες που θέλεις να πεις ούτε εκείνες που θα ακούσεις.Να προσέχεις.
Τι να σου πω βρε acantholimon, δεν μπορώ να καταλάβω τις αρνητικές στο σχόλιό σου (τώρα που σου γράφω βλέπω 4 αρνητικές και καμία θετική). Μου άρεσε πολύ, και για την αγκαλιά που στέλνεις πρώτη-πρώτη, και για το δεν ξεκίνησες κουνώντας το δάχτυλο και κάνοντας το μίνι κήρυγμα, και για την ολόσωστη συμβουλή για τον ειδικό στο τέλος, και ακόμη περισσότερο γιατί πιστεύω έχεις χτυπήσει τη σωστή χορδή. ΟΚ, προφανώς και στα 27 της έπρεπε να ξέρει τι πάει να πει αντισύλληψη, και πολύ καλά κάνουμε κι εμείς εδώ και της λέμε για γιατρούς, αλλά όλοι οι άνθρωποι κάνουν λάθη στη ζωή τους, κάποιοι τύπου ξέχασα το μάτι ανοιχτό και άρπαξε η κουρτίνα της κουζίνας και μετά όλη η κουζίνα και μετά πλήρωνα τη σπιτονοικοκυρά μου, άλλοι τύπου εμπιστεύτηκα τόσο πολύ αυτόν που αγαπούσα που του εμπιστεύτηκα και τον ίδιο μου τον εαυτό, τον πίστεψα όταν μου είπε ότι πρόλαβε να βγει πριν τελειώσει, ότι δεν κατάλαβε πώς έγινε αλλά στο εξής θα προσέχει, ότι βλέπει το μέλλον του μαζί μου και ότι θέλει να κάνει μαζί μου παιδιά αλλά "όταν θα είμαστε καλύτερα οικονομικά, για να μην τους λείψει τίποτα". Νόμιζα ότι ήταν σπουδαίος, στα μάτια μου φαινόταν ο καλύτερος, για αυτό τον εμπιστευόμουν τόσο, και τώρα βλέπω ότι τελικά είναι κι αυτός μικρός.Φίλη του 5, ο,τι έγινε έγινε, όλοι μα όλοι κάνουμε λάθη, από εδώ και πέρα να δούμε τι θα κάνουμε. Μάθε να προφυλάσσεις το σώμα σου, αν δεν το κάνεις εσύ δεν θα το κάνει κανένας άλλος για λογαριασμό σου, και βρες κάποιον ειδικό να μιλήσεις ελεύθερα για όλα. Πρέπει οπωσδήποτε να το επεξεργαστείς αυτό που συνέβη, μην το θάψεις τώρα με κίνδυνο να ξεπηδήσει πάλι αργότερα. Δεν είναι και λίγο αυτό που πέρασες, αλλά αν κάνεις τώρα αυτή τη δουλειά με τον εαυτό σου, θα μπορέσεις να συνεχίσεις τη ζωή σου αργότερα χωρίς βαρίδια. Και να ξέρεις ότι σε όλο αυτό είστε εσύ και ο εαυτός σου μόνο, έτσι; Με όλους τους υπόλοιπους θα ασχοληθείς μετά.Φιλιά
AcantholimonΜάλλον χτύπησες διάνα. Η ερμηνεία σου του φίλου μοιάζει σαν όλα αυτά που ήθελε να πει η κοπέλα στην ερώτηση και δεν μπορούσε. Κρίμα, αν είναι έτσι, αλλά σε κάθε περίπτωση ελπίζω να ζητήσει βοήθεια και να τον δει, και τη σχέση τους, καθαρά.
Προτείνω η ερώτηση 5 να πάρει το βραβείο "Η ερώτηση που προκάλεσε τα περισσότερα come out αναγνωστών" (πολλά ψευδώνυμα νομίζω ότι τα είδα για πρώτη φορά - όπως και το δικό μου :))
#1Ένα μήνα κάθε χρόνο; Εγώ θα σε πω ηρωίδα, Ξενιτεμένη! Δεν αντέχω πάνω από 15 μέρες συνεχόμενες. Είμαι φιλοξενούμενη στο οικογενειακό μου σπίτι πλέον και όχι παιδί που γυρνάει στο σπίτι του μετά από απουσία. Κι επίσης αν ξοδέψω ένα μήνα άδειας γυρνώντας στην Ελλάδα να τον περάσω με τους γονείς μου, τι θα μείνει για να πάω ταξίδια και να ανακαλύψω τον κόσμο; Αν δουλεύεις δεν έχεις απεριόριστη άδεια, αν μπορείς να δουλέψεις από μακριά είσαι τυχερή και μπράβο. Ξεκαθάρισε στους γονείς σου τις προτεραιότητές σου και εξήγησε πόσες φορές και για πόσο σκοπεύεις να γυρνάς στο εξής. Αν τσινήσουν, πρότεινέ τους να βρεθείτε σε τρίτο μέρος. Αν βαριούνται τα ταξίδια, θα το αποφύγουν, αν όχι, θα περάσετε όμορφα μαζί ανακαλύπτοντας καινούρια μέρη για 5-6 μέρες κάθε φορά.
@2Δε θέλω να είμαι ο ρουφιάνος της στήλης (και καλά), ΑΛΛΑ είχα διαβάσει πριν χρόνια μία συνέντευξη της Λένας και απ’ ότι βλέπω υπάρχει ακόμα.@5Πρώτη φορά βλέπω στη λίφο 4 σελίδες με το ίδιο σχόλιο.
Για πολλές ώρες δεν υπήρχε κανένα σχόλιο. Οπότε όλοι νόμισαν ότι κανείς άλλος δεν το συνειδητοποίησε; Μπορεί να είχε να πάει στην εφορία ο διαχειριστής, ένας/μία δεν είπαμε είναι;
Παιδιά ναι το ίδιο σχόλιο από όλους, μήπως να ξανασκεφτουν οι κύριοι διαχειριστές αυτό που έχει ξαναπροταθεί στο παρελθόν για απευθείας σχολιασμό? Έστω δοκιμαστικά και αν δε λειτουργήσει σωστά επιστρέφουμε στο προηγούμενο καθεστώς
#7 Όντας 22 ετών, μου φαίνεται αδιανόητο πώς μπορούν συνομήλικοί μου να βγάζουν και να διαλαλούν τέτοια συμπεράσματα "ζωής" με τόση ευκολία! Σ' ένα βαθμό τους ζηλεύω και λίγο γιατί νομίζω είναι και δείγμα αθωότητας.
#2 Και σε μας μια ειχε μια βιβλιοθηκη με κατι κουτες,μεχρι που της ειπα οτι αμα γινει σεισμος θα πεσουν ολα μπροστα και δε θα μπορεσει να βγει. Τα πηρε αμεσως. Γραψε ενα χαρτι στην εισοδο με κατι τετοιο ή μπορεις να γραψεις ενα χαρτι οτι ειδες ποντικι και θα ερθει συνεργειο απεντομωσης,παρακαλω να αδειασουν οι διαδρομοι.
Ξεκινάω petition για δεύτερη απάντηση στην 5 από την Α μπα με το σενάριο της έκτρωσης αυτή τη φορά.Εντωμεταξυ διαβάζοντας ξανά την ερώτηση κόλλησα λίγο ότι την πρώτη εγκυμοσύνη και την ακόλουθη έκτρωση την αναφέρει ως κάτι αναμενόμενο και φυσιολογικό σε μια σχέση. Αυτό κι αν χτυπάει καμπανάκια για την ωριμότητα και των δύο. Μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη δεν είναι αναμενόμενο να συμβεί αν παίρνεις τις σωστές προφυλάξεις,γιατί αν η κοπέλα τις έπαιρνε και γινόταν παρόλαυτα κάποιο ατύχημα δε νομίζω να το έγραφε έτσι. Η διακοπή κύησης δεν είναι μέθοδος αντισύλληψης ούτε μπορείς να παίζεις ρώσικη ρουλέτα κάνοντας σεξ χωρίς προφυλάξεις.
Ναι και όχι.Συμβαίνουν και ατυχήματα(προφυλακτικά σπάνε). Πάντως και γι αυτήν την περίπτωση,υπάρχει επιστημονική,ιατρική λύση(δεν συνιστάται για αντισυλληπτική μέθοδος βέβαια...εννοώ δεν μπορεί να χρησιμοποιείται κάθε τρεις και δυο).Θεωρητικά,όλες οι μέθοδοι έχουν ένα άλφα ποσοστό αποτυχίας,δεν σκεφτόμαστε αυτό όταν παίρνουμε τα αναγκαία αντισυλληπτικά μέτρα.
Προφανώς και συμβαίνουν ατυχήματα και το διευκρίνισα κιόλας. Αν σου συμβεί ατύχημα σε καμία περίπτωση δεν αντιμετωπίζεις μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη ως κάτι φυσιολογικό να συμβεί,αλλά ως ένα ατύχημα. Ξέρουμε όλοι μας ότι καμία μέθοδος δεν είναι εκατό τοις εκατό ασφαλής αλλά δε νομίζω να θεωρούμε την ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη ως κάτι φυσιολογικό να συμβεί!
Mitsi,εξαρτάται.Γυναίκα με απολινωμένες σάλπιγγες έμεινε έγκυος στο τέταρτο! παιδί της και το κράτησε.Θα μπορούσε να μην το είχε κρατήσει.Δεν ήθελε άλλο παιδί,γι αυτό έκανε απολίνωση σαλπιγγων.Όταν συνέβη,το σκέφτηκε και εν τέλει,αλλαξε γνώμη ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ.Και αυτοί βέβαια,σεβαστοί.Ο καθένας πρέπει να ψαχτεί για να βρει τις ισορροπίες του,αν τις βρει.
Εντελβάις συμφωνώ απολύτως, αλλά δεν θεωρώ σκόπιμο να της το αναλύσει κάποιος εδώ,(το δύο φορές,το δύο φορές σε σύντομο χρονικό διάστημα και το δύο φορές σε σύντομο χρονικό διάστημα με το ίδιο άτομο).
αγαπητο #5, συμπληρωνω απο πριν, επειδη και απο τα γεγονοτα αλλα και απο τον τροπο που γραφεις φαινεται να εισαι σε πολυ ευθραυστη ψυχολογικη κατασταση, πρεπει να μιλησεις σε ενα ψυχολογο οπωσδηποτε. Εισαι πολυ νεα ακομη, λογικο να σε επηρεαζουν βεβαια οι δυο αποβολες, αλλα ξερεις οτι ειναι κατι το οποιο διορθωνεται εφοσον δεν εχεις τρομερο οργανικο θεμα (πχ δυσλειτουργικη μητρα). Κανε εξετασεις, μιλα σε γιατρους, αλλα προεχει να πας σε ψυχολογο πριν ξαναμεινεις εγκυος, γιατι αν δε λυσεις το θεμα του αγχους και του τραυματος σου, ισως δεν εχει καλη εκβαση ουτε η τριτη κυηση σου.
αγαπητη #7, μιλας με επαρση χωρις να το καταλαβαινεις επειδη σ αυτο τον τομεα δε χρειαστηκε να προσπαθησεις ιδιαιτερα και να φας τα μουτρα σου. Ζω αντιστοιχη περιπτωση, ειμαι με τον ανθρωπο της ζωης μου απο μικρη ηλικια και δεν εφαγα ποτε στραπατσο, οταν την ερωτευτηκα συνεβη το ιδιο και σε κεινη, πλεον δε διανοουμαι να περασω ουτε λεπτο της μερας χωρις εκεινη (εκτος δουλειας), τα εχουμε ολα κοινα και την υπεραγαπω. Ωστοσο, αναγνωριζω ποσα στραπατσα μπορει να φαει κανεις σ αυτο τον τομεα και καλο ειναι να αποφευγουμε να μιλαμε με ορους Bridget Jones και συμβουλες τυπου ψυχολογοι fb ή Σουπερ Κατερινα (αν υφισταται ακομη): αδραξε τη μερα, ζησε το παθος, ξεχνα τις αναστολες και λοιπες μπουρδιτσες. Ο καθενας μας εχει ξεχωριστα στανταρ και τυχη σ αυτο το θεμα.
Eίναι "24 πια". Αχ...μην την παίρνετε από τα μούτρα την κοπέλα. Το ζει. Η νιότη είναι σκληρή. Είναι η φύση της τέτοια.Δεν γυρνάνε πίσω τα χρόνια... Πόσα απομυθοποιήσαμε στην πορεία. Την αθωότητα στα μάτια ενός παιδιού ψάχνουμε σαν χίμαιρα. Είναι πολύ όμορφη για όσο κρατάει.
Αχ ναι,λες να την ζηλεύουμε λιγουλάκι στο βάθος βάθος;Εγώ πάντως την χάρηκα.Ας ζήσει ευτυχισμένα χρόνια,αργότερα κανένας μας δεν ξέρει...Μακάρι να είναι τυχερή σαν τον Γκαστόνε!
Έχεις τόσο δίκιο Καραβάν'. Να είναι καλά το κορίτσι και να απολαύσει τον έρωτά της και την ευτυχία της στο όμορφο νησί. Και να την τρίβει στα μούτρα όποιου της λέει να είναι απαισιόδοξη!
#7 Μπράβο σου που είσαι τόσο καλά,ελπίζουμε και ευχόμαστε να κρατήσει αυτό,να λύσεις και άλλα ζητήματα που θα σου προκύψουν με τόση τύχη και ευκολία. Είσαι τολμηρή προφανώς,αισιόδοξη και θετικός άνθρωπος.Το ποτήρι σου είναι μοσογεμάτο.Το θέμα είναι βέβαια να μην φεύγεις πάντα όταν υπάρχει(;),αν υπάρχει κάποια κατάσταση,προκειμένου να την λύσεις(εννοώ ότι έφυγες από την πόλη σου).Ελλείψει στοιχείων,και εφόσον μετά από τρία χρόνια είσαι σούπερ με μία μικρή επιφύλαξη για το μέρος που ζεις(γράφεις ότι περνάει κανείς καλά λόγω ανθρώπων και όχι τόπου διαμονής,συμφωνώ,ενε μέρει)θες να συμπεράνουμε ότι όλα λειτουργούν πάντα όπως λειτούργησαν στην δική σου περίπτωση που δεν την ξέρουμε!Η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς σε κάποιες ταινίες και κάποιες φορές στην ζωή!Μακάρι η συνέχεια της ζωής σου να επιβεβαιώσει την δική σου καλή τύχη!Οι υπόλοιποι πορεύονται ο καθένας με την δική του.Μ άρεσε πάντως αυτός ο προσκοπικός ενθουσιασμός!
εγω δεν καταλαβα τιποτα απο τον τροπο που γραφει η #5. Αγαπητη Λενα, τουλαχιστον δημοσιευε ερωτησεις που γραφονται με κατανοητο τροπο. Με ολο το σεβασμο στην κοπελα με αυτα που περασε, αλλα ας προσεχουμε λιγο πώς γραφουμε, κακο δεν κανει. Υποκειμενο-ρημα-αντικειμενο, as simple as that.
6. υπάρχει τεράστια λογική ανάλυση πίσω από κάθε τι που γίνεται η οποία αποδεικνύει ακριβώς αυτό, οτι όλα γίνονται εξ' αιτίας κάποιου λόγου και όχι για κάποιο λόγο. Δεν υπάρχει απο πριν γραμμένο αλλά υπάρχει η τάση μας να γράφουμε τα ίδια και τα ίδια μέχρι να μας ενοχλήσουν και να πάμε παραπέρα.
#5 Νομίζω ότι με την απάντηση της Λένας, και την αντίστοιχη αντίδραση από τους σχολιαστές θα γίνει ΚΑΤΑΝΟΗΤΌ στη γράφουσα το μέγεθος της σύγχυσης της και το πόσο ανάγκη έχει από ψυχολόγο για να βάλει σε μια τάξη τις σκέψεις της και τη ζωή της. Πρόκειται για μια μεγάλη απόσταση του νοήματος και της λεκτικής αποτύπωσης από τη γράφουσα το οποίο σαφώς δεν περιορίζεται στην συγκεκριμένη στήλη. Ποιος ξέρει πως εκφράζεται στην καθημερινή της ζωή, στο σύντροφό της και τι λέει στον εαυτό της. Μπράβο Λένα! Νομίζω ότι χτύπησες φλέβα!
#2 Κατσαρίδες;Πρώτ' απ' όλα,θα κανονίσετε μία απεντόμωση.ΆΜΕΣΑ.Οι κατσαρίδες είναι φορείς μικροβίων,ως γνωστόν.Θα το κανονίσεις εσύ εν ανάγκη,θα την επιβλέψεις και με αφορμή την αποκατσαρίδωση , συγκαλείτε και μία φιλική,γενική συγκέντρωση,δηλαδή συνέλευση,που θα την βαφτίσετε αλλιώς για να μην αντιδράσουν οι γείτονες στην ιδέα σαν να πηγαίνουν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Κάνε ότι δεν καταλαβαίνεις την απροθυμία,δυσθυμία,κακοθυμία και ό,τι άλλο θα συλλάβεις στην ατμόσφαιρα,μπας και καταφέρεις ειρηνικά να συμμαχήσεις με κάποιους,πιο έξυπνους από τους υπόλοιπους,εξηγώντας τους την ωφέλεια της υγιούς διαβίωσης.Ως έσχατη λύση,εάν η ήρεμη,σταθερή επιμονή σου να μπουν τα πράγματα σε κάποια τάξη πέσει στο κενό, τηλεφωνείς σε υγειονομική υπηρεσία και τους εκθέτεις την κατάσταση.
#2 φυσικά και μπορείς να συγκαλέσεις συνέλευση ή να απευθυνθείς στο διαχειριστή της πολυκατοικίας. Αν και πιστεύω ότι οι συνήθειες των ενοίκων (μπλιαχ) δε θα αλλάξουν τόσο εύκολα.Δίπλα στο διαμέρισμα των γονιών μου μένει ένα ζευγάρι με μωρό, οι οποίοι συνηθίζουν να αφήνουν το παιδικό καρότσι στο διάδρομο της πολυκατοικίας ακριβώς δίπλα στην πόρτα τους. Ελα όμως που σε εκείνο το σημείο που το αφήνουν εμποδίζουν να ανοίξει η πόρτα των γονιών μου. Εκτός του ότι είναι επικίνδυνο σε περίπτωση πυρκαγιάς ή σεισμού, η μαμά μου έχει κινητικά προβλήματα οπότε υπάρχει ένας μόνιμος βραχνάς. Εχουμε παρακαλέσει, έχουμε απειλήσει, αλλά οι γείτονες το χαβά τους. Συμπέρασμα: ο κακός χρόνος περνάει, ο κακός γείτονας όχι.
Φουστα κλαρωτη,Να βαλετε το καροτσι ακριβως μπροστα απο την δικη τους πορτα ή να βαλετε και σεις καποιο μεγαλο αντικειμενο στην πορτα τους, μπας και καταλαβουν την "εξυπναδα"που κανουν. Θα πρεπε να ντρεπονται, τι παραδειγμα θα δωσουν στο παιδι τους;Συγχυστηκα.
#5 Αγαπητή φίλη.Διαφαίνεται κάποια σύγχυση στο κείμενό σου,προφανώς το έγραψες ούσα σε συναισθηματική φόρτιση,έντονη.Χρειάζεται να μιλήσεις οπωσδήποτε με άτομο το οποίο εμπιστεύεσαι απόλυτα και έχει τα εχέγγυα να σε βοηθήσει να ξεμπερδέψεις το κουβάρι εντός σου.Τα συναισθήματα είναι αναμενόμενα πολύ έντονα και δεν είναι καθόλου σκόπιμο ν αφήσεις να σε διαβρώνουν κατ αυτόν τον τρόπο.Διασφάλισε ότι δεν θα επαναληφθεί η εμπειρία ,συζητώντας με τον γιατρό σου την πλέον κατάλληλη μέθοδο αντισύλληψης για ΣΕΝΑ. Πέραν της σωματικής υγείας,η ψυχική είναι εξίσου σημαντική και οφείλεις να φροντίσεις τον εαυτό σου ,προκειμένου ν αναλάβει το ταχύτερο.Είναι υψίστης σημασίας η επίσκεψη σε ειδικό,μπορείς να αναζητήσεις κέντρο ψυχικής υγείας εκεί που ζεις ή,ενελλακτικά,ειδικό ψυχικής υγείας στο νοσοκομείο.Σε καμία περίπτωση μην μείνεις μόνη σ αυτό και μην απομονωθείς.Θα νιώσεις πολύ καλύτερα συζητώντας και αλαφρώνοντας από αυτό το βάρος.Η κύηση στην 5η βδομάδα δεν ξέρω πόσο εμφανής(;) ήταν στους τρίτους,εσένα φαίνεται πάντως ότι σε επηρρέασε. Δεν αντιδρούν όλοι οι άνθρωποι το ίδιο ούτε σωματικά ,ούτε ψυχολογικά και μην θεωρείς διάφορα πράγματα ως δεδομένα,ούτε άσχημα ,ούτε καλά. Χρειάζεσαι στήριξη,βοήθεια,ψυχραιμία.Οχι από άγνωστους που θα γράψουν ο καθένας ό,τι νομίζει,αλλά από κάποιον στον οποίο θα μπορέσεις να ακουμπήσεις με ασφάλεια.Νιώθεις ότι κατέρρευσε ο κόσμος σου,μεταξύ άλλων,δεν είναι έτσι και σίγουρα αδυνατούμε να στο τεκμηριώσουμε και να το υποστηρίξουμε μέσω διαδικτύου.Ελπίζω να το καταλαβαίνεις.
To link της σωστό είναι. Την ερώτηση απαριθμεί λανθασμένα ως #7 ενώ πρόκειται για την #6.Προφανώς την εντυπωσίασε λόγω βιώματος ως η πιο σημαντική της μέρας ως είθισται στη στήλη αυτή συνήθως η έμφαση δίδεται στην #7 από την οποία προκύπτει κι ο τίτλος. Κι εγώ σκρολάρισα ελαφρώς για να το διαπιστώσω.