Στο σημερινό «Α μπα»: σαν ξένο σώμα

Στο σημερινό «Α μπα»: σαν ξένο σώμα Facebook Twitter
86

__________________
1.

 

Άμα να χαίρεσαι το παιδί σου κ να είναι πάντα υγιές κ δυνατό!! Α μπα με την κοπέλα μου έχουμε διάφορα 6 χρόνια , το θέμα μου είναι οι παρέες μας , η παρέα μου αποτελείται από φοιτητές ζούμε τη κλασσική φοιτητική ζωή ξενύχτια καφέδες κ τρέλες , η παρέα της τα έχει ζήσει αυτά εργάζονται , δεν ξενυχτάνε , συζητάνε αλλά θέματα ,το θέμα μου είναι πως βρίσκομαι ενδιάμεσα από τη μια έχω τη φοιτητική ζωή κ από την άλλη έχω την επίσημη ενήλικη ζωή , δεν θέλω να της γνωρίζω τους φίλους μου γτ δεν θέλω να ξενερώσει απέναντι μου αλλά ούτε θέλω να ξεκόψω από τους φίλους μου αχ τι να κάνω; Να την προειδοποιήσω για το τι θα συναντήσει;
-Ιωάννα


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ευχαριστώ πολύ! Η φίλη σου ξέρει ότι σε περνάει έξι χρόνια, αν το καταλάβει όταν δει τους φίλους σου δεν έχει καταλάβει με ποια τα έχει. Είναι πολύ κακή ιδέα να παριστάνεις ότι είσαι κάποια άλλη από αυτή που είσαι για να μην χάσεις ένα ερωτικό ενδιαφέρον. Δεν μπορεί να κρατήσει για πολύ, θα καταπιεστείς, και μέσα σε όλα αυτά δεν θα καταλάβεις αν περνάς καλά ή όχι. Επίσης δεν είναι καθόλου αυτονόητο ότι οι ενήλικες κουβέντες είναι ανώτερες από τα φοιτητικά ξενύχτια. Μπορεί ακριβώς αυτό να θέλει να ζήσει μαζί σου. Όλα στον καιρό τους πρέπει να γίνονται, και ο κολιός τον Αύγουστο.


__________________
2.

Γειά σου αμπά και μικρό αμπάκι <3 Εύχομαι όλα καλά!

Πως αντιμετωπίζεις τον μισογυνισμό στο γραφείο, όταν δεν απευθύνεται σε σένα άμεσα; Όταν, για παράδειγμα, στο lunch break, οι bros αποκαλούν κοπέλες «πουτάνες» που τα μ***** τους κρέμονται σας λειριά από κόκορα; Αντέδρασα μια δυο, αφού αυτά λέγονταν μπροστά μου, και τελικά, αφού δεν κατάλαβαν τίποτα, σταμάτησα να πηγαίνω για μεσημεριανό (στο meeting room δηλαδή) με τους υπόλοιπους, κάθομαι πια μπροστά στην οθόνη μου και τρώω διαβάζοντας κάτι ενδιαφέρον online ή δουλεύοντας. Πλέον όμως οι συζητήσεις έχουν επεκταθεί και στο open space γραφείο μας, ειδικά όταν λείπει ο προϊστάμενος. Πριν 5 λεπτά (αυτό το γεγονός μάλιστα αποτέλεσε αφορμή για την ερώτηση), συζητούσαν για μια κοπέλα από την Βουλγαρία που είναι σίγουρα πουτάνα αφού είναι Βουλγάρα, και μάλιστα μυρίζει Βουλγάρα, γιατί όλοι οι Βούλγαροι έχουν μια ιδιαίτερη μυρωδιά (sic). ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ. Ήθελα να πάω να τους πω να ΣΚΑΣΟΥΝ. Έχω αρχίσει να θεωρώ και τους υπόλοιπους που δεν μιλάνε enablers. Όταν πάω να ρωτήσω γιατί δεν αντιδράει κανείς, μου λένε έτσι είναι κάποια άτομα, τι να κάνουμε; Ε, τουλάχιστον να μην τους κάνετε παρέα και να μην χαζογελάτε σαν χαζά στα αστεία τους γιατί τους δίνετε θάρρος; Θέλω να γίνει κατανοητό ότι δεν είναι ανεκτή η συμπεριφορά αυτή εδώ μέσα και δεν ξέρω τι να κάνω. Τα αυτιά μου δεν θέλουν να ακούνε τέτοια πράγματα πλέον.
-kvi


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ο οχετός τους απευθύνεται σε σένα άμεσα γιατί είσαι στον ίδιο χώρο και τα ακούς. Ο ρατσισμός και ο σεξισμός δεν πρέπει να χωράνε πουθενά, πόσο μάλλον σε επαγγελματικό περιβάλλον. Πολύ σωστά θεωρείς συνυπεύθυνους τους υπόλοιπους, γιατί η ανοχή της πλειοψηφίας, και ειδικότερα τα γελάκια τους είναι που δίνουν βήμα στους λίγους που μιλάνε και σκέφτονται έτσι.


Το τι θα κάνεις εξαρτάται από την οργάνωση της εταιρείας. Επειδή λες lunch break και bros και enablers να υποθέσω ότι ζεις στο εξωτερικό, ή ότι δεν ξέρεις τις αντίστοιχες ελληνικές λέξεις; Αν υπάρχει ΗR, εκεί πρέπει να απευθυνθείς. Και ελπίζω να μην φοβάσαι να γίνεις δυσάρεστη, γιατί αυτοί όχι μόνο δεν το φοβούνται, αλλά το έχουν κάνει επάγγελμα.

__________________

3.

Αγαπητη α,μπα συγχαρητηρια για τη στηλη που χει πορωσει τοσο κοσμο, ειμαι κι εγω απ τους αφανεις φανς που χαρηκαν υπερβολικα για το αμπακι κι ευχονται οτι καλυτερο! Στέλνω αυτη την ερώτηση που ειλικρινα δεν ξερω αν εχω ξαναστειλει γιατι σιγουρα διατυπωσα κανα δυο φορες με πολυ αδικη,σκληρη γλωσσα μεσα στο θυμο μου,ξεσπασα, ξαναδιαβασα,διεγραψα και συνεχισα τη ζωη μ πιο ηρεμη.Θα προσπαθησω να βγαλω οσο λιγοτερη κακια μπορω,γιατι είναι ευαισθητο το θεμα.Φιλη Ψ : ηρθαμε πιο κοντα μεσα απο παρεες,ανακαλυψα οτι ειναι μια χαρα ατομο σε αποψεις κλπ, αρχισαμε να βγαινουμε και δυο μας η με αλλους,καναμε πιο πολυ παρεα που εξελιχθηκε σε κολλητηλικι ,εφυγα για συνεχεια σπουδων σε αλλη πολη.Φιλη Ψ εχει ενα ελαττωμα που αρχικα ειδα με πολυ συμπαθεια, σε φαση τι αδικο ,αλλα στην πορεια κοντευει να μου προκαλεσει νευρικο κλονισμο και με κανει να μην απολαμβανω στιγμη μαζι της και να τρεμω τη στιγμη που θα ξαναρθει επισκεψη και να κανω σεναρια αποφυγης.Φιλη Ψ εχει πολυ πολυ εντονο τραυλισμο,με τραγικες οικογ,καταστασεις που καταλαβαινω οτι προκαλεσαν το αγχος που ειναι η ριζα του,ειναι ομως 30φευγα και με μαγικο τροπο δειχνει να μην εχει συνειδητοποιησει το βαρος και την εκταση του θεματος.Πιστευοντας οτι το γνωριζει και το φερει βαρεως εσωτερικα δεν εκανα την παραμικρη νυξη σε πανω απο 1+ χρονο αρκετης παρεας,αλλα στην πορεια συνειδητοποιησα οτι το χαρακτηριζει "ε μιλαω λιγο γρηγορα,ολοι εχουμε ελαττωματα' και ενω εχει μη εργασιακη πηγη καλων χρηματων κανει οτιδηποτε απο το να δουλεψει πανω σ αυτο.Θα μου πεις δικαιωμα της σαφως,αλλα η κατασταση σε παρεες πολλων η για 1-2 ωρες καφε ηταν υποφερτη,οταν ομως ηρθε μια πολυ νευρολογικα φορτισμενη στιγμη για εμενα για 4ημερο που φαινομενικα δεν ηθελε να με βγαλει απο το προγραμμα μου αλλα στην πραξη πηγαμε με τη μεθοδο του 'α τι θα κανουμε σημερα,τι θα κανουμε μετα 'σε απειρες 'δραστηριοτητες' ενω εκανα νυξεις για το ποσο φορτωμενο ειναι το προγραμμα μ τη βδομαδα κ υπο-μετρια τα οικονομικα μ (ειλικρινα θα χα περασει ανετα το ΣΚ με cocooning αν δεν ηταν ξεκαθαρο οτι η φιλη ηρθε με σκοπο να γιορτασει να αδραξει τα παντα και να ζησει τη ζωη).Στην πραγματικοτητα η ριζα της δυσαρεσκειας μ ειναι οτι περασα 4 ( ηδη τεταμενες λογω δικων μ θεματων )  μερες ακουγοντας τη Β. να τραυλιζει ακαταπαυστα, πριονωτα και βασανιστικα για ωρες με παθος για καθε τι αδιαφορο σε μενα απο κατι εντεχνες τραγουδιστριες ως ενα ματς γυναικων μπασκετ.Ωρες ωρες ειλικρινα ετρωγα φλασιες να ουρλιαξω 'Οχι αλλο φτανει',να πεσω κατω σαν σκαθαρι η να περασω το κεφαλι μου μεσα απο τοιχο νοβοπαν.Μετα απο αυτο ,αφου κερασα εναν αστεγο μπυρες και τυροπιτες χορευοντας οταν εφυγε αποφασισα οτι ειναι υποκρισια και κακο και για τις δυο να συνεχιστει αυτο,και θα θελα να περιορισω τη σχεση μας τον ενα καφε μια στο τοσο.Οχι δεν με καιει να πω την αληθεια αν περιοριστει ακομα περισσοτερο,αλλα σιγουρα δε θα θελα να πω καποια βαρβατη χοντραδα η να κανω κακο στην ψυχολογια καποιου,ειδικα που καναμε παρεα και ηρθαμε πιο κοντα.Πως το χειριζομαι?? (μπορω να φανταστω οτι επρεπε να ειχα κανει αλλα υπο-βηματα πολυ νωριτερα για να προλαβω τη στιγμη 0 αλλα αυτο ειναι το δικο μ ελαττωμα)
-κακη φιλη


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δε νομίζω ότι κατάλαβες τι ακριβώς σε πείραξε, και αυτό επειδή θέλεις να αποφύγεις την δική σου ευθύνη. Το τραύλισμα είναι το κερασάκι που μετέτρεψες σε σύμβολο. Αυτό που έγινε είναι ότι της επέτρεψες να σε καταπιέσει για τέσσερις μέρες ενώ αυτό που ήθελες είναι να κάτσεις στο σπίτι σου και να επεξεργαστείς αυτό που ήθελες να επεξεργαστείς. Όταν δεν θέλεις να κάνεις κάτι δεν πετάς νύξεις για φορτωμένο πρόγραμμα. Λες ξεκάθαρα ότι δεν έχεις ούτε χρόνο, ούτε λεφτά, και προτείνεις στον άλλον πράγματα για να κάνει μόνος του με ραντεβού για φαγητό το βράδυ στο σπίτι ή άλλου – μετά είναι ο άλλος υπεύθυνος για την δική του διασκέδαση. Φυσικά και έπρεπε να το καταλάβει μόνη της, αλλά δεν έστειλε αυτή την ερώτηση, εσύ την έστειλες, και εσύ από τη μεριά σου δεν έκανες αυτά που έπρεπε να κάνεις – περίμενες να γίνουν από μόνα τους και μετά υπέφερες που δεν γινόταν. Θέλεις να σβήσει μια φιλία επειδή δεν μπορείς να θέσεις τα όρια σου; Αν δεν το κάνεις τώρα, πώς ξέρεις ότι θα το καταφέρεις στην επόμενη φιλική σχέση; Υπάρχουν άνθρωποι με λεπτούς τρόπους που ξέρουν τα δικαιώματα των φιλοξενούμενων, αλλά πώς να σου το πω; Δεν είναι πολλοί. Σε συμφέρει περισσότερο να μάθεις να χειρίζεσαι τον εαυτό σου από το να ελπίζεις να μην χρειαστεί να το κάνεις.


__________________
4.

Γεια σου Αμπά!
Είμαι γκέι άντρας 35 ετών, ζω με τον σύντροφο μου 8 χρόνια τώρα (είμαι ανεξάρτητος οικονομικά) αλλά η μάνα μου γνωρίζει ότι ζω με μία κοπέλα, την οποία και δεν έχει δει ποτέ!. Η μητέρα μου είχε ενδείξεις από τότε που ήμουν μικρός ότι ήμουν γκέι αλλά εθελοτυφλούσε. Κάποιες φορές προσπάθησα να της κάνω κουβέντα για το θέμα ως έφηβος, της το είπα με έναν τρόπο, έκανε τον σταυρό της. Την επόμενη κιόλας μέρα, σαν να μην της είχα πει τίποτα! Δεν είναι ρατσίστρια (έχει φίλους μαύρους, έχει βοηθήσει Αλβανούς και ξένους) αλλά είναι ομοφοβική κάργα! Για να καταλάβεις, την θυμάμαι στην εφηβεία μου να βλέπει γκέι στην τηλεόραση και να της έρχεται αναγούλα κυριολεκτικά (οργανικό, τελείως!! Πριν ένα μήνα, την επισκέφτηκα και γύρισε και μου είπε το εξής: Πρέπει να είμαι η πιο ηλίθια μάνα, δεν ξέρω σχεδόν τίποτα για τη ζωή του παιδιού μου. Με αιφνιδίασε, δεν της απάντησα και από τότε δεν έχουμε ξαναμιλήσει ποτέ!!! Αυτόν τον μήνα που δεν μιλάμε, είμαι καλύτερα από ποτέ. Δεν έχω το άγχος που είχα ότι θα την επισκεφθώ, θα υπάρχουν πάλι αυτές οι ατελείωτες παύσεις γιατί δεν θα έχουμε τι να πούμε αφού έτσι κι αλλιώς για τα προσωπικά μου δεν μιλάμε και όταν μιλάμε έρχομαι σε δύσκολη θέση γιατί αναγκάζομαι να της λέω ψέματα. Έχω αποφασίσει όμως, να της πω την αλήθεια κι ας πονέσει. Είμαι γκέι και είμαι καλά. Take it or leave it. Δεν θα το κάνω γι' αυτήν, θα το κάνω για μένα γιατί συνειδητοποίησα ότι όλο αυτό ευθύνεται για προβλήματα που αντιμετωπίζω στη δουλειά μου και τη ζωή μου, που έχουν να κάνουν με χαμηλή αυτοπεποίθηση. Ερώτηση συγκεκριμένη δεν έχω να σου κάνω αλλά θα με βοηθούσε πολύ η τοποθέτηση σου στο θέμα.

Ps. Νομίζω ότι η μάνα μου είναι τοξικός άνθρωπος στη ζωή μου, χωρίς να το κάνει επίτηδες. Μ' αγαπάει, οκ. Ζει για μένα, είμαι μοναχοπαίδι, με μεγάλωσε μόνη της και δεν έχει προσωπική ζωή εδώ και πολλά χρόνια. Κάποτε πέρασε πολλά με καρκίνους, όταν εγώ ήμουν έφηβος και αργότερα γύρισε και μου είπε πάνω σε έναν άσχετο καβγά ότι εγώ φταίω που έβγαλε καρκίνο! Η ίδια, όταν της το λέω το αρνείται ή κάνει ότι δεν το θυμάται. Κάτι τέτοια όμως μου το έχουν κάνει ακόμα πιο δύσκολο να της ανοιχτώ, κάτι που νομίζω ότι έτσι κι αλλιώς δεν παίζει να το εκτιμήσει. Αλλά θα το ρισκάρω. Toxic no more.
-της γερακίνας γιος


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Κάτσε, κάτσε, μη βιάζεσαι. Καλά τα σκέφτεσαι αλλά μην πετάς την πυρηνική βόμβα πριν χτίσεις καταφύγιο. Πολύ φοβάμαι ότι θέλεις να της το πεις γιατί ελπίζεις ότι παρά τα δεδομένα που είναι τρανταχτά και τα ξέρεις εδώ και πολλά χρόνια, υπάρχει στο βάθος η αποδοχή που θα εμφανιστεί αν την φέρεις προ τετελεσμένων. Τι άλλο να καταλάβω όταν λες «θα το ρισκάρω;» Τι άλλο να καταλάβω από αυτά που γράφεις;


Είναι μεγάλος ο πειρασμός να ονειρεύεσαι ότι η αλήθεια θα γκρεμίσει τα όρια που υπάρχουν ανάμεσα σας, αλλά εκτός από τις ταινίες, έχεις δει να γίνεται αυτό πουθενά αλλού; Αν θέλεις να μιλήσεις γιατί αισθάνεσαι ότι με την σιωπή σας μειώνεται η ποιότητα της δικής σου ζωής, να το κάνεις, αλλά μόνο για αυτό, και όχι γιατί περιμένεις να προκύψει κάτι καινούριο, να ξυπνήσει κάποια κοιμισμένη ανεκτικότητα μέσα της. Δεν θέλω καν να γράψω «τίποτα δεν αποκλείεται» γιατί τίποτα δεν αποκλείεται αλλά φοβάμαι μήπως το πάρεις αυτό ως νεύμα να συνεχίσεις να ελπίζεις. Έχεις προετοιμαστεί για μια πολύ αρνητική αντίδραση; Ξέρεις τι θα κάνεις, πού θα πας, σε ποιον θα μιλήσεις;


Προσπαθείς να την κάνεις να βρεθεί προ των ευθυνών της για να σταματήσεις να νιώθεις όλα αυτά τα θέματα που έχεις με την αυτοπεποίθηση σου. Όμως όσο και αν φαίνεται παράλογο τώρα, δεν χρειάζεσαι την έγκριση της για να νιώσεις καλά με τον εαυτό σου, και δεν υπάρχει μετάνοια που θα ακυρώσει όλα όσα έχει κάνει ως τώρα. Δεν την χρειάζεσαι για να νιώσεις καλύτερα. Είναι πολύ σκληρό να μην έχεις ειλικρινή σχέση με τη μητέρα σου αλλά δε νομίζω ότι καταλαβαίνεις πόσο λίγοι άνθρωποι έχουν ειλικρινείς σχέσεις με τους γονείς τους.


Κάποτε, συμφωνώ, πρέπει να σταματήσουν τα ψέματα που λες για χάρη της. Αλλά αυτό θα σε οδηγήσει σε μια καινούρια σχέση μαζί της, που μπορεί να έχει περισσότερη απόσταση ακόμα. Αν είσαι σίγουρος ότι θα μπορέσεις να την αντέξεις, προχώρα το. Αν μέσα σου υπάρχει ακόμα το παιδί που περιμένει την αποδοχή της, πρόσεχε πάρα πολύ.

__________________
5.

Και τωρα αγαπημενη θα σου εκμυστηρευτω εναν φοβο μου ως ομοφυλοφιλος σ αυτη την ομοφοβικη κοινωνια: τρεμω μηπως διαπιστωθει οτι τελικα η ομοφυλοφιλια ειναι επικτητο κοινωνικο χαρακτηριστικο και ασχετο με το DNA μας. Ξερω οτι η αποδοχη μας απο την κοινωνια θα επρεπε να ειναι αυτονοητη και αδιαφορη με τη διαφορετικη μας σεξουαλικη προτιμηση, του τυπου μου αρεσουν τα μακαρονια με κιμα(στρεητ), εμενα τα μακαρονια χωρις κιμα(γκεη). Η σκεψη αυτη εχει ομοφοβικη βαση το αναγνωριζω και ισως υπαρχει καποιο λαθος στο συλλογισμο μου που δεν μπορω να δω. Αν ισχυε το γενετικο αιτιο ωστοσο Αμπα μου ο αγωνας μας θα ηταν πιο ευκολος και πιο γρηγορος. Οι διαλεξεις περι επιβολης γκεη προτυπων στην τηλεοραςη και ολε αυτες οι αηδιες θα σταματουςαν. Αν ομως αποδεικνυονταν το αντιθετο θα ξεκινουςα προςωπικα ατελειωτες ενδοσκοπησεις για το τι " πηγε λαθος". Δεν ξερω αν εχω καποια ερωτηση, θα ηθελα μια ψυχραιμη σκεψη σου πανω σ αυτο.
-γεννημενος ομοφυλοφιλος

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αφού βλέπεις ότι η σκέψη σου έχει ομοφοβική βάση, πώς είναι δυνατόν να αναρωτιέσαι πού είναι το λάθος στον συλλογισμό σου; Το λάθος είναι η ομοφοβική βάση! Η ομοφοβία είναι το λάθος!


Δεν είναι η ψύχραιμη σκέψη, είναι η ανθρώπινη σκέψη. Δεν χρειάζεται να ανησυχείς για την αποκάλυψη της εξήγησης γιατί δεν έχει σημασία για ποιο λόγο είσαι γκέη, και δεν έχει σημασία γιατί δεν είναι κατώτερο ή χειρότερο από το να είσαι στρέητ. Αν βασανίζεσαι από ενδοσκοπήσεις για το «τι πήγε λάθος» τότε δεν έχεις αποδεχτεί τον εαυτό σου, και ό,τι και να αποδειχτεί από την επιστήμη και την έρευνα θα το χρησιμοποιήσεις εναντίον σου. Πολύ στενοχωρήθηκα από αυτό που έγραψες. Η λογική σου λέει την απάντηση, αλλά μέσα σου δεν το έχεις πιστέψει.


Νιώθω ντροπή που καταφέρνουμε ακόμα ως κοινωνία να καταπιέζουμε έτσι ομάδες ανθρώπων και να τους βάζουμε να βασανίζονται χωρίς κανέναν-απολύτως-λόγο, και νιώθω ντροπή επειδή ως στρέητ δεν έχω πει ή κάνει αρκετά πράγματα για να βελτιωθεί αυτό. Αγαπητέ φίλε, μπορεί να μη φαινόμαστε επειδή δε μιλάμε όσο πρέπει – και πολύ κακώς – αλλά να ξέρεις ότι υπάρχουν πολλοί που πραγματικά αδιαφορούν για την ερμηνεία της ομοφυλοφιλίας, γιατί πραγματικά την έχουν αποδεχτεί ως δεδομένο, όπως έχουν δεχτεί την βαρύτητα. Αν εμφανιστεί μια θεωρία που την ορίζει, όπως συμβαίνει με την βαρύτητα, ωραία, αλλά δεν θα αλλάξει τίποτα για την αξία των ανθρώπων που είναι ίσοι, ανεξάρτητα από φύλο ή σεξουαλικό προσανατολισμό. Το τελευταίο είναι αδιαπραγμάτευτο και πιο σταθερό, ακόμα και από την βαρύτητα.


__________________
6.

Καλησπέρα και πάλι να χαίρεστε τη μικρή!
Ποιά είναι τα όρια μεταξύ του: αναφέρω παρατυπίες που επηρεάζουν την ποιότητα υπηρεσιών (πχ.ο οδηγός του λεωφορείου καπνίζει μέσα στο όχημα, το περίπτερο κλείνει λίγο πεζοδρόμιο που θα μπορούσε να εμποδίσει άνθρωπο με αμαξίδιο να συνεχίσει την πορεία του) και του: είμαι μίζερη που μπορεί να προκαλέσει κακό (σε ακραία περίπτωση να ζημιωθεί κάποιος) και ψειρίζει τα πάντα?
Απο τη μια σκέφτομαι οτι σε ανεπτυγμένες χώρες κάπως έτσι λειτουργούν όλα ρολόι, απο την άλλη θυμάμαι και την ερώτηση με το δύσκολο του να ζητάς απόδειξη απο 'γνωστό'σου οπότε εν μέρη έχω απάντηση,όπως είχες απαντήσει το σύστημα δεν διευκολύνει τον πολίτη όταν υπάρχει face to face συναλλαγή.
Εχμ κι εγώ όταν πήγα στην εφορία και η φίλη μου με έμπασε να γλυτώσω την ουρά δεν το αρνήθηκα, οπότε είμαι μέρος του προβλήματος. Ποια τα όρια του να είσαι τυπικός/ξινισμένος? (Ναι ξέρω, δεν πέρασα την ουρά με το κονέ για να είμαι εγκάρδια, το έκανα για να επωφεληθώ). Οπότε αν αρχίσω να φέρομαι τυπικά, πώς ξέρω οτι φέρομαι τυπικά εκεί που πρέπει και οτι δεν καταλήγω να ψάχνω αφορμές απλά να κακιωθώ με κάποιον 'παράτυπο'? Ελπίζω να έχει κάποια λογική η ερώτηση, κράξιμο άπειρο αναμενόμενο!
(και πώς σιγουρεύομαι οτι δεν είναι κακία/λανθασμένη κρίση να αναφέρω το περίπτερο που υπολογίζω με το μάτι οτι έχει χώρο για πεζό περνώντας κάτω απο τέντα-ψυγείο αλλά απ την άλλη φαντάζομαι οτι και μόνο οπτικά είναι αγχωτικό για έναν αμεα να υπολογίσει αν χωράει απο εκείνο το πέρασμα και οτι θα δυσκολευτεί?)
-κατακουζίνα real life


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Το ότι ξέρεις το σωστό δεν σημαίνει αυτόματα ότι το εφαρμόζεις κι όλας. Η εφαρμογή εξαρτάται από το πόσο ξεβολευόμαστε προσωπικά. Έτσι είναι εύκολο να εντοπίσεις την παρατυπία του άλλου, το δύσκολο είναι να μην την κάνεις εσύ η ίδια. Αυτό ισχύει για όλους μας. Στις χώρες που εφαρμόζεται ο κανόνας για το κοινό καλό υπάρχει ανώνυμος ελεγκτικός μηχανισμός που μοιράζει κυρώσεις που τσούζουν, και ο ανώνυμος αυτός μηχανισμός λειτουργεί επειδή αν δεν λειτουργήσει θα έχει επίσης κυρώσεις που τσούζουν. Η ισορροπία έρχεται από αμφίρροπο έλεγχο. Αν περιμένουμε από την καλή καρδιά του καθένα να πληρώνει φόρους «επειδή είναι το σωστό», την πατήσαμε.

_________________
7.

Αγαπητή Άμπα,

Είναι πολύ ευχάριστο και ελπιδοφόρο που υπάρχεις εκεί έξω και κάνεις αυτό ακριβώς που κάνεις. Η ύπαρξή της στήλης σου μου έχει δώσει κουράγιο και δύναμη να αναλύσω και να κατανοήσω διάφορες καταστάσεις. Σε ευχαριστώ. Συνέχισε έτσι.

Πριν απο κάποια χρόνια, έξι για την ακρίβεια, μετακομίσαμε με τον άντρα μου λόγω κρίσης σε μια μικρή επαρχιακή περιοχή καθότι βρήκαμε και οι δυο δουλειά εδώ.
Οι συνθήκες τότε φαίνονταν ευνοϊκές καθώς μέλος της οικογένειεας εργαζόταν στην διοίκηση της εταιρείας και ουσιαστικά έτσι βρήκαμε τις δουλειές μας. Ωστόσο, τα πράγματα άλλαξαν πολύ έπειτα απο τον θάνατό του τόσο αναφορικά με τον τρόπο διοίκησης της εταιρείας όσο και με τον τρόπο λειτουργίας της.

Το μεγαλύτερο μας πρόβλημα όμως είναι η συνήπαρξη με τους ντόπιους κατοίκους της περιοχής. Οι άνθρωποι εδώ, μεγαλώνουν εντελώς διαφορετικά απο τους ανθρώπους της πόλης. Το αποτέλεσμα είναι να μην μπορούμε να συνυπάρξουμε ακόμη και μετά απο τόσα χρόνια. Δεν έχουμε φίλους ή παρέες εδώ ενώ στις δουλειές μας δημιουργούνται συνεχώς προβλήματα και άσχημες καταστάσεις λόγω αυτών των διαφορών.

Οι άνθρωποι της περιοχής μας φθονούν και ορισμένες φορές αισθάνομαι ότι μας μισούνε κιόλας. Όλο αυτό μοιάζει μερικές φορές με αγγλική ταινία με τους πρωταγωνιστές να τρώνε δηλητηριασμένες πίτες και όλους τους υπόλοιπους να προσπαθούνε να τους στήσουν συνεχώς παγίδες. Οι άνθρωποι εδώ ζούνε για να κοτσομπολεύουνε. Στην κυριολεξία δεν έχουνε άλλη ασχολία καθώς είναι μαθημένοι να δουλεύουνε μόνο σαιζόν και τους υπόλοιπους μήνες να τεμπελιάζουνε στα καφενεία. Οι μισοί από αυτούς είναι μπλεγμένοι με ναρκωτικά και οι υπόλοιποι μισοί με το ποτό. Αναπαράγουνε ασύστολα πολλές φορές ακόμη και ψέματα απλά και μόνο επειδή δεν έχουνε να ασχοληθούνε με κάτι άλλο και γενικότερα μας κακολογούνε και τους δυο συνεχώς. Για να μην σε μπερδεύω, δεν αποζητούμε την παρέα τους, ούτε να γίνουμε φίλοι καρδιακοί. Να μην μας πειράζουνε θέλουμε, να μην μας κακολογούν, να μην μας δημιουργούνε προβλήματα.

Εμείς με τον άντρα μου τα βρίσκουμε πολύ καλά και ταιριάζουμε πολύ και σαν άνθρωποι είμαστε και οι δυο χαμηλών τόνων. Μας αρέσει η λογοτεχνία και το διάβασμα, οι ξένες γλώσσες, ο καλός κινηματογράφος και οι σειρές. Υπάρχει μεγάλο πολιτισμικό χάσμα ανάμεσα σε εμάς και αυτούς. Εκείνοι κάνουνε νύξεις και κακοήθη σχόλια ότι είμαστε ξένοι, ότι πήραμε τις δουλειές των παιδιών τους, ότι είμαστε «πρωτευουσιάνοι» και παράξενοι επειδή κάνουμε όλα τα πιο πάνω ενώ οι ίδιοι ασχολούνται μόνο με τους άλλους και σαν διασκέδαση πίνουνε τις νύχτες τσίπουρα με αυτούς που κακολογούσαν το πρωί.

Αναλύοντας το θέμα με τον άντρα μου καταλήξαμε στο ότι τα προβλήματα προκύπτουν στο ότι διαφέρουμε πολύ σαν άνθρωποι αλλά αυτό το συμπέρασμα δεν μας καταδεικνύει και τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να διαχειριστούμε την κατάσταση. Η δυσκολία υπάρχει σχεδόν σε κάθε συναναστροφή μαζί τους απο τη δουλειά μέχρι και σε μια απλή επίσκεψη στο σούπερ μάρκετ. Θα τους δεις για παράδειγμα να ψιθυρίζουνε μεταξύ τους σχολιάζοντας μας, δίχως να έχουνε καν την λεπτότητα να περιμένουνε να φύγουμε για να μας κοροϊδέψουν π.χ επειδή φοράμε παράξενα για εκείνους ρούχα –συγκεκριμένα εγώ- (γκέτες αν με νοεις κι αυτό λόγω του χορού με τον οποίο ασχολούμαι !!!!)

Το πρόβλημα το βιώνω πιο έντονα εγώ καθώς ο άντρας μου μπορεί να αντιμετωπίζει τα ίδια προβλήματα αλλά η φύση της δουλειάς του είναι τέτοια ώστε δεν περνάει τόσες ώρες μαζί τους αλλά και γενικώς σαν άνθρωπος είναι πιο ανέμελος και μου λέει για παράδειγμα να μην τους δίνω και τόση σημασία. Δυστυχώς εμένα αυτό μου φαίνεται βουνό καθώς τα παίρνω όλα κατάκαρδα και εξαιτίας όλων αυτών των τριβών έφτασα μέχρι και σε καρδιολόγο νομίζοντας ότι έχω πρόβλημα με την καρδιά μου. Ο καρδιολόγος –του οποίου του φάνηκε αστείο μάλλον όλο αυτό λόγω της ηλικίας μου -30- έκανε τις απαραίτητες εξετάσεις, δεν βρήκε κάτι και μου είπε ότι όλα αυτά προκύπτουν απο το άγχος.

Φυσικά ψάχνουμε εδώ και καιρό δουλειά αλλού και προσπαθούμε να γυρίσουμε πίσω στην πόλη μας αλλά τα πράγματα είναι δύσκολα. Είναι φορές που νομίζω ότι έχουμε κολλήσει και θα μείνουμε για πάντα εδώ και στην σκέψη αυτή με πιάνει απίστευτη απελπισία. Πως να διαχειριστώ όλη την κατάσταση;
Σε ευχαριστώ εκ των προτέρων για την απάντησή σου.
-Σπασμένη Μπαλαρίνα


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αχ βρε σπασμένη μπαλαρίνα, μιλάς για την εχθρότητα τους και δεν καταλαβαίνεις καθόλου πόσο καλόκαρδη εχθρότητα εκπέμπεις εσύ. Έχεις τσουβαλιάσει όλους τους κατοίκους μιας περιοχής σε μέθυσους, παράνομους κουτσομπόληδες, ενώ όλοι οι άνθρωποι «της πόλης» είναι μέχρι τα αυτιά μέσα στον ευρωπαϊκό κινηματογράφο και στην όπερα;

 

Καταλαβαίνω να υπάρχουν διαφορές όταν είσαι κάπου καινούριος, αλλά η ανωτερότητα που πιστεύεις ότι έχεις είναι που σε κάνει αντιπαθητική στα μάτια τους, και όχι οι γκέτες. Καταλαβαίνω να θέλεις να φύγεις, αλλά αν μετά από έξι χρόνια δεν έχεις κάνει ούτε έναν φίλο, ούτε μια παρέα, αν δεν έχεις ξεχωρίσει πέντε άτομα που δεν είναι σαν τους άλλους, το πρόβλημα το έχεις εσύ, και όχι με τον τρόπο που νομίζεις. Βεβαίως και να φύγετε αν δεν σας σηκώνει το κλίμα, αλλά μέχρι τότε προσπάθησε να καταλάβεις πώς φέρεσαι και πώς φαίνεται αυτό σε κάποιον ντόπιο. Όσο δεν προσπάθησαν αυτοί να σε πλησιάσουν, άλλο τόσο δεν το προσπάθησες εσύ. Σε λένε ξένη επειδή νιώθεις ξένη επειδή πραγματικά πιστεύεις ότι είσαι ξένη. Σε μια μικρή χώρα όπως είναι η Ελλάδα οι διαφορές που πιστεύουμε ότι έχουμε είναι πολύ αστείες, αλλά τελικά είναι θλιβερές. Έχεις περισσότερα κοινά μαζί τους από όσο νομίζεις, και η αμορφωσιά και ο αλκοολισμός δεν λείπουν από την Αθήνα.


Εγώ δεν συμφωνώ ότι η λύση είναι να αδιαφορείς. Αυτό σε περιχαρακώνει ακόμη περισσότερο και δεν είναι δυνατόν να ζείτε ως ξένα σώματα μέσα σε μια κοινωνία. Δεν ξέρω αν έχει προχωρήσει πολύ το πράγμα και αν υπάρχει γυρισμός, γιατί είναι βέβαιο ότι ανάμεσα σε αυτούς που βλέπεις είναι και άλλοι που θα είναι αξιόλογοι για παρέα και δεν το έχεις πάρει πρέφα και είναι κρίμα, γιατί πάντα είναι ωραία να κάνεις φίλους καρδιακούς.


86

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
Αγαπητή εξωγήινη και λοιποί που βγάζετε περισσότερη ανωτερότητα με την ειρωνεία και το κακό τρολάρισμα από την υποτιθέμενη δική μου και που φυσικά το κάνετε εκ του ασφαλούς γιατί ως γνωστόν "έξω από τον χορό..." καλό είναι να γνωρίζετε ότι προσπαθήσαμε πολλάκις φορές να ενταχθούμε στην τοπική κοινωνία. Όφειλα να αναφέρω ότι και στο σπίτι μας τους καλέσαμε και τους ταΐσαμε και τους ποτίσαμε και τους κεράσαμε ουκ ολίγες φορές και όταν τελικά μετά από κάποιους μήνες μας διέρρηξαν και το σπίτι πάψαμε να προσπαθούμε. Και ναι, κάναμε και φίλους, όχι πολλούς, δύο τρείς που ήμασταν ολημερίς και ολονυχτίς μαζί και περνούσαμε φίνα και βλέπανε και αυτοι σειρές και ταινίες και διαβάζανε και κάνα βιβλίο στη χάση και στη φέξη μα όταν απο μετά από πρόκληση ατυχήματος από δική τους βλακείας σακατευτηκα και κόντεψα να μείνω δίχως άκρο, με 3 λάμες και 15 καρφιά και εκείνοι δεν ήρθαν ούτε στο νοσοκομείο να με δουν και ούτε ενδιαφέρθηκαν να στείλουν ένα περαστικά ε τότε κόψαμε επαφές. Κανείς δεν είπε ότι τα χόμπι μας είναι ιδιαίτερα και ασυνήθιστα ούτε και ότι στην πόλη δεν υπάρχουν παρόμοιοι τύποι... Κι όσο κι αν σου φαίνεται απίστευτο ο δήμος δεν έχει κανένα καλλιτεχνικό τμήμα μήτε και δανειστική βιβλιοθήκη και όταν προσφερθηκαμε να βοηθήσουμε και να φτιάξουμε όλοι μαζί μία κρατούσαν τις κοιλιες τους από τα γέλια! Κι όχι δεν κάνω πλιε και πιρουεττες στους διαδρόμους, ούτε το παίζω μεγάλη μπαλαρίνα μες στα σούπερ μάρκετ πουλώντας μούρη, οι γκέτες κρατούν ζεστά τα μέλη μετά την προπόνηση και αν τα μέλη σου είναι διαλυμένα ένας λόγος παραπάνω αλλά αν είσαι εξυπνάκιας ή έστω αν το παίζεις ακόμη και για το αυτονόητο θα ψάξεις ατάκα να φανείς.
#7 Δεν σας ταιριάζουν, δεν τους ταιριάζετε και δεν έχετε αφομοιωθεί στο στυλ αυτής της κοινωνίας. Αν θέλετε, θα κάνετε προσπάθεια, αλλά επειδή από τα λεγόμενά σου φαίνεστε εσωστρεφείς άνθρωποι, φαντάζομαι ότι θα σας φαίνεται βουνό η προσπάθεια που χρειάζεται (που είναι να ανοίξετε το σπίτι σας και να καλείτε κόσμο, να αρχίσετε να μιλάτε εγκάρδια σε όποιον συναντάται στο δρόμο σας, να ανοίγεται καλόβολη ψιλή κουβεντούλα, να αρχίσετε να παίρνετε μέρος σε κοινές δραστηριότητες, να πιάσετε ένα-δύο ζευγάρια φίλους τουλάχιστον, κλπ). Ας πούμε ότι αυτή η κοινωνία έχει μία δική της κουλτούρα για το πως αντιμετωπίζει τους "ξένους" προς αυτήν (και μπορεί κάλλιστα κάθε μικρή κοινωνία να έχει μία ιδιαίτερη κουλτούρα, δεν είναι όλες ίδιες), αν λες ότι είναι τόσοι πολλοί, τότε ή πας με τα νερά τους ή το παίρνεις απόφαση και πράττεις ανάλογα. Δεν τα λέω ως κριτική, τα λέω ως ένας άνθρωπος που όταν δεν τον σηκώνει το κλίμα και δεν του ταιριάζουν οι άνθρωποι, αν θεωρώ ότι δεν αξίζει να προσπαθήσω, τότε φεύγω (για το καλό το δικό μου)
@5Αγαπητέ φίλε, μπορεί να μη φαινόμαστε επειδή δε μιλάμε όσο πρέπει – και πολύ κακώς – αλλά να ξέρεις ότι υπάρχουν πολλοί που πραγματικά αδιαφορούν για την ερμηνεία της ομοφυλοφιλίας, γιατί πραγματικά την έχουν αποδεχτεί ως δεδομένο, όπως έχουν δεχτεί την βαρύτητα. Πηγή: www.lifo.grΣ'αυτούς ανήκω κι εγώ καλέ μου, ούτε στο ίντερνετ ούτε στα καλά καθούμενα θα με ακούσεις να υποστηρίζω ανθρώπους που για οποιονδήποτε ηλίθιο λόγο η κοινωνία τους περιθωριοποιεί. Είχα περάσει από το γκέι πράιντ και φρόντισα να το πω σε συγκεκριμένα άτομα, ακριβώς για να με ρωτήσουν με αποστροφή "τι είδα". Και έλεγα για τα σκουπίδια που είχαν αφήσει και ορίστε, έτσι δίνουν δικαίωμα στον κάθε ηλίθιο να πει "οι γκέι λερώνουν". Μερικοί επέμεναν να μάθουν "δεν είχε παράξενους" και απαντούσα ότι φυσικά είχε αλλά φαίνονταν, όχι όπως αυτοί που κρύβουν την παραξενιά τους και τη λούζεσαι όταν είναι αργά.Το καλύτερο μου είναι η γειτόνισσα, που όποτε φεύγει θέλω να κάνω αγιασμό στο σπίτι. Όταν γνωριστήκαμε φρόντισε να μου πει όσο πιο διακριτικά και φευγαλέα μπορούσε, για ένα ζευγάρι γκέι που μένουν δίπλα μου. Αξιοθαύμαστο το πώς κρατήθηκε και δεν έβγαλε πράσινους αφρούς. Λίγο καιρό μετά της κουτσομπόλευα τη γειτονιά για να καταλήξω στο ότι μόνο αυτό το ζευγάρι δίπλα είναι νορμάλ. -Ποιο ζευγάρι;-Εδώ τ'αγόρια δίπλα.Γελάει, γιατί νομίζει ειρωνεύομαι και συνεχίζω λες και δεν γέλασε ποτέ.-Είναι οι μοναδικοί στη γειτονιά που δε κοιτάνε κανέναν, δεν κάνουν φασαρία (η γειτόνισσα σε κάθε πέρασμα ξεσήκωνε τον κόσμο, μέχρι που της το είπα με τρόπο μεν, κατάμουτρα δε) και έχουν το πιο όμορφο μπαλκόνι, πάντα δίνω σημασία στα λουλούδια που έχει κάποιος (εκείνη έχει κάκτους, αλήθεια λέω, άνθη πουθενά). Επίσης μόνο αυτοί μαζεύουν τις ακαθαρσίες των σκύλων τους και πάντα ταϊζουν τις γάτες. Εγώ ξέρω ότι άνθρωπος που αγαπάει τα ζώα και τα φυτά, είναι καλός άνθρωπος ακόμα κι αν δεν του φαίνεται, επιφυλακτική είμαι μ'αυτούς που δεν έχουν πρόβλημα με κανέναν και το λένε όλη την ώρα. Και λυπάμαι και λίγο γιατί είναι μόνο οι δυο τους, όλοι κάποιον έχουν εδώ, συγγενή ή γείτονα αν χρειαστούν κάτι, να εγώ έχω εσένα, εσύ τώρα έχεις *και* εμένα για ό,τι χρειαστούμε. Τα έλεγα όλα αυτά καθαρίζοντας κάπως αργά ένα μανταρίνι που της πρόσφερα να φάει για να μη χρειαστεί να απαντήσει και συνέχισα λέγοντας για τον ξάδερφο μου που είναι γκέι και ματώνει η καρδιά μου που δεν ξέρω αν είναι καλά, δεν είναι, αν έχει κάποιον ν'αγαπάει, αν αγαπιέται γιατί να, εδώ εμείς που κυκλοφορούμε ελεύθερα και κάνουμε ό,τι θέλουμε και πάλι μας κάνουν τη ζωή πατίνι η πεθερές γιατί δεν τα κάνουμε όπως εκείνες. Η γειτόνισσα είναι η κλασική περίπτωση που μισεί τις γάτες λες και της έφαγαν τον γκόμενο στο γυμνάσιο. Κυριολεκτικά τις βρίζει όπως τις γυναίκες, είναι τρομακτικό. Εμένα πάλι με είχε κάπως σαν σύμμαχο στο μυαλό της, σαν "εμείς", γιατί επαρχιώτισσες και οι δυο, δε χορταίναμε να λέμε πόσο μας λείπουν οι συνήθειες μας, έχουμε όντως πολλά κοινά και όντως είναι η μοναδική στη γειτονιά που αναγνωρίζει την αξία του πάρε δώσε σπιτικών εδεσμάτων (τονίζω, όχι μόνο του δώσε. Και του πάρε). Αυτή λοιπόν με έβλεπε σαν τη νεοφερμένη που πρέπει να την κερδίσει και να την ξεχωρίσω από τους άλλους, τους άξεστους και κουτσομπόληδες που δε μας φτάνουν ούτε στο μικρό μας δαχτυλάκι.Οπότε έφαγε καμιά δεκαριά μανταρίνια και την αποχαιρέτησα φιλώντας την σφιχτά, όπως κάνουμε στο χωριό μου.Έτσι κάπως τους χειρίζομαι, αναλόγως πάντα αν απέναντι έχω σκ@τόψυχο άνθρωπο ή απλά κάποιον που αγνοεί ότι γίνεται κακός. Η κύρια αγωνία μου είναι να σιγουρευτώ για ποια περίπτωση ανθρώπου πρόκειται.Θα ήθελα πολύ ο ξάδερφος αυτός να μου αποκάλυπτε όσα κρατάει μέσα του, μόνο για τον ρωτήσω πώς θα μπορούσα εγώ, ως συγγενής, ως άτομο, να τον βοηθήσω να ζήσει πιο άνετα. Θα μπορούσα να μιλήσω στον πατέρα του, που δεν τον αποδέχεται αν το ήθελε. Μπορεί να μη μιλάμε εμείς, όμως τι να πούμε για να μας αναγνωρίζετε εκτός απ'το ότι σας αγαπάμε;
@9Γράφεις λες και και έφτασες σ'έναν τόπο ιθαγενών και δε φτάνει που τους έφερες τον πολιτισμό, σε στραβοκοιτάζουν κιόλας.Ως επαρχιώτισσα γνωρίζω καλά πώς υποδέχεται η μικρή κοινωνία ένα νέο μέλος.Α, πολύ ευγενική- πολύ μουντρούχα, α, πάντα θα σου πει καλημέρα- μια καλημέρα δε θα σου πει αν δεν της μιλήσεις, α, όλους θα τους χαιρετήσει-έχει τη μύτη μέχρι εκεί πάνω κ.λπ. Και αν ανήκεις στην πρώτη περίπτωση "μια χαρά κοπέλα", και τα ρούχα σου θα είναι ωραία, και τις γκέτες θα σε ρωτήσουν γιατί τις φοράς και θα φορέσουν κι εκείνοι. Σε τουριστικό μέρος φαντάζομαι, για μερικούς ο χειμώνας πρέπει να είναι πάαααρα πολύ βαρετός, χωρίς τουρίστες να τους δίνουν τροφή για σχόλια. Για κάποιους η ζωή τους είναι πολύ βαρετή και ασχολούνται με τους άλλους, όσο πιο άγνωστοι, τόσο πιο ενδιαφέροντες. Όταν ήρθα στην Αθήνα, παρατήρησα ότι οι απέναντι κάθονται κυριολεκτικά πίσω από την κουρτίνα και τσεκάρουν τη γειτονιά (μια ήσυχη γειτονιά σε βαθμό κατάθλιψης), και πάρα πολύ μου την έδινε, όχι γιατί μ'ένοιαζε τι λένε-δεν είναι κακοί-αλλά πάντα είναι άβολο να ξέρεις ότι σε κοιτάζουν. Όταν ήρθαν να ξεχειμωνιάσουν τα πεθερικά μου, κάθε που περνούσε κάποιος τον μύριζαν και κοιτούσαν από την κουρτίνα. Μάταια προσπάθησα να τους πείσω ότι δεν ξέρω ποιοι είναι. Εκείνοι εδώ ζούσαν σχεδόν πάντα, λίγο πολύ έχουν μια ιδέα ποιος μπορεί να ποιανού. Σταμάτησαν λίγο όταν τους αποκάλυψα ότι τώρα πια δεν είναι όπως παλιά, περνάνε και άγνωστοι. Πικράθηκαν όμως, καλύτερα να μη μιλούσα.Μεταξύ μας όμως, πήγατε εκεί για τα λεφτά. Και κανένας δε σε βλέπει με καλό μάτι όταν το κίνητρο σου είναι το εύκολο χρήμα. Γιατί εύκολο είναι, όταν δεν το έχεις κερδίσει αλλά σου χαρίζεται. Και απ'ότι λες, σας χάρισαν δυο θέσεις εργασίας, σ'ένα μέρος που ούτε να το φτύσετε, αλλά για τα λεφτά, πήγατε. Δυστυχώς καλή μου μπαλαρίνα, όλες οι επιλογές με βάση το χρήμα έχουν ένα κόστος.Κι εγώ αναγκαστικά βρίσκομαι εδώ που βρίσκομαι, και στο όνομα της αγάπης πρέπει να συναντάω καθημερινά ανθρώπους που επειδή πού θα με ξανασυναντήσουν, φέρονται απολίτιστα. Χαμογέλα αν θες να είσαι πολιτισμένη και άσε τον καθένα να αποκαλύψει ποιος είναι.
#7Πας με γκέτες στο σουπερ μαρκετ επειδή ασχολείσαι με το χορό? Κάνεις και πιρουέτες στους διαδρόμους και πλιέ στο ταμείο? Θα συμφωνήσω οτι τα πραγματα στην επαρχία είναι πιο δύσκολα από πλευράς κουτσομπολιού κτλ (οχι οτί στην πόλη δεν κουτσομπολεύουν, απλά είναι περισσότερος ο κόσμος και δε γίνεται να ξέρουν όλοι για όλους). Αλλά νομίζω πως είστε κ εσείς λίγο ψωνισμένοι κ νομίζετε οτί επειδή είστε από την πόλη είστε ανωτεροι. Για να δουλεύετε σε εταιρεία κτλ δεν θα είστε και σε τόσο μικρό χωριό οπότε αποκλείται να μην υπάρχει κ κάπως πιο προσιτός κόσμος. Αλλά έλα παραδέξου το μπήκατε σε μία δουλειά με μέσο και θέλατε να το παίξετε κ άρχοντες και δυσανασχετείτε που δεν υποκλίνονται στην ανωτερώτητά σας? (Γιατί απ ότι περιέγραψες με μέσο φαίνετια να μπήκατε).
#7 ήρθα και εγώ πριν 5 χρόνια από την Αθήνα σε ενα επαρχιακο και τουριστικο μέρος για δουλειά, και ίσως είμαστε και στο ίδιο γιατί η περιγραφή που δίνεις μου ακούστηκε σαν το στερεότυπο που κυκλοφορεί κυρίως από αυτούς που ΔΕΝ μένουν εδώ. Ναι προφανώς τον πρώτο καιρό οι ντοπιοι με αντιμετώπισαν κι εμένα με δυσπιστια διότι όλοι πάνω κάτω γνωστοί είναι σε μια επαρχιακη πόλη και εγώ ήμουν η άγνωστη. Αλλά ήθελα πολύ να μείνω σε αυτό το μέρος, το εκτίμησα τόσο πολύ που μου δίνει μια αξιόλογη θέση εργασίας αυτές τις εποχές, που τα προβλήματα αυτά που περιγράφεις ξεπεραστηκαν εύκολα. Φυσικά μπορείς να βρεις άτομα να κάνεις παρέα που είναι στην ίδια φάση με εσένα αλλά και άτομα που μεγάλωσαν τελείως διαφορετικα (κυρίως αυτούς γιατί έχεις να μάθεις πολλά), αρκεί να το Θέλεις πραγματικά. Έχω γνωρίσει πολλούς που ήρθαν από την Αθήνα εδώ, έμειναν για λίγο, γκρινιαζαν καθ'ολη τη διάρκεια, και μετά γύρισαν Αθήνα και συνέχισαν να γκρινιάζουν γιατί 'πόσο ωραία η ζωή στην επαρχία'.. Εσύ επιλέγεις αν είσαι μια από αυτούς
#5 Στο πως προκύπτει έχεις υπόψη πολύ περιορισμένους παράγοντες, δεν έχεις λάβει καθόλου υπόψη το τι γίνεται κατά τη διαμόρφωση του εμβρύου και πόσο επίπλαστος είναι ο οργανισμός και το μυαλό ενός βρέφους (δεν εννοώ ψυχολογικές επιδράσεις, εννοώ κυριολεκτικά πως διαμορφώνονται οι νευρικές ενώσεις και το ορμονολογικό σύμπλεγμα ενός οργανισμού, κλπ). Υπάρχουν αρκετές φωνές με τις οποίες συμφωνώ ότι τουλάχιστον το 50% της εξέλιξης της ομοφυλοφιλίας οφείλονται στις ορμόνες που παράγονται αλλά και που επηρεάζονται από περιβαλλοντικούς παράγοντες κατά την κύηση (και για αυτό συναντώνται πολλοί ομοφυλόφιλοι σε δένδρα οικογενειών και αδέλφια).Δεν ισχύει μόνο για την ομοφυλοφιλία αλλά για σχεδόν όλες τις εκφάνσεις της ανθρώπινης συμπεριφοράς και έκφρασης. Το πως ενεργοποιούνται αυτές οι βιολογικές διακυμάνσεις στη συνέχεια πάλι επηρεάζεται από διάφορους παράγοντες. Το επίκτητο όπως αναφέρεις, που φαντάζομαι εννοείς κάτι πέρα των 5 χρονών κατά την περίοδο που γίνονται οι περισσότερες διεργασίες, ενώ συνεχίζονται πολλές μέχρι και το τέλος της εφηβείας ενός ανθρώπου, πραγματικά πρέπει να παίζει μικρό ρόλο με όλες αυτές τις διεργασίες που έχουν γίνει πιο πριν. Εγώ πάντως θεωρώ, ότι ένας άνθρωπος κατά 60% γεννιέται με τάση προς συγκεκριμένη προσωπικότητα, σεξουαλική έκφραση κλπ, και μέχρι τα 5 του χρόνια διαμορφώνεται κατά ακόμα 20-30% (άλλοι λένε μέχρι και την εφηβεία για συγκεκριμένες εκφάνσεις) και το υπόλοιπο γίνεται στη συνέχεια. Το τι γίνεται στη συνέχεια πάλι εξαρτάται από το δομικό υλικό που υπάρχει μέσα του και τι ενεργοποιείται. Μετά τα πρώτα χρόνια μας υπάρχει επιπλαστότητα του εγκεφάλου αλλά θέλει πολλά χρόνια για να γίνουν δομικές αλλαγές (κι εξαρτάται πόσο εύκολα μπορεί να γίνουν μερικές και τίθεται θέμα αν μπορεί να αλλάξουν).
#2 Πού δουλεύεις; Από την ορολογία, όπως είπε και η Άμπα, είτε είσαι στο εξωτερικό, είτε στην Ελλάδα σε μεγάλη εταιρία (πιθανά πολυεθνική). Μεγάλες εταιρίες έχουν συνήθως πολύ αυστηρούς κανόνες για διαφύλαξη ισότητας φύλων, εθνικοτήτων κτλ. Υπάρχουν γραπτοί κανόνες και κυρώσεις. Μου έτυχε πολύ πιο light περίπτωση (δουλεύω σε μεγάλη εταιρία στο εξωτερικό), αγανακτούσα καιρό αλλά δε μιλούσα. ΜΙα φίλη περισσότερα χρόνια στη χώρα, με συμβούλεψε να μιλήσω με τον προϊστάμενό μου. Ο άνθρωπος τρελάθηκε, στενοχωρήθηκε, κίνησε διαδικασίες. Είναι πολύ αυστηροί και ευαίσθητοι με τέτοια θέματα, οπότε ψάξε το λίγο. Απευθείας επιθεση σε ένα τσούρμο θρασύδειλους μαντραχαλάδες, που οντας πολλοί, έχουν ψυχολογία μάζας, δεν νομίζω να βοηθήσει. Μπορεί να σε κάνει στόχο τους.
Τι μαθαίνει κανείς όταν γουγλάρει!Δεν την είχα ξανασυναντήσει αυτήν την λέξη και την βρίσκω ως "καταλύτη" και ως "κινητήριο μοχλό", ανάλογα με τα συμφραζόμενα.Υπάρχει μια πολύ χρήσιμη ιστοσελίδα που δίνει την ερμηνεία των λέξεων ανάλογα με το περιεχόμενο της πρότασης.https://www.linguee.com/english-greek/translation/
Μα δεν είναι καταλύτης. Ο καταλύτης επιταχύνει μια διαδικασία. Ο enabler απλά επιτρέπει με την απάθειά του την προβληματική συμπεριφορά. Δεν την επιταχύνει. Ούτε την παρακινεί, άρα ούτε παρακινητής είναι. Το διευκολυντής ίσως ταιριάζει κάπως, αλλά α) δεν είναι εντελώς ακριβές και β) έχω την υποψία ότι δεν υπήρχε σαν λέξη και απλά την φτιάξανε κάποιοι χίψτερ για να το παίξουν έξυπνοι.
Χμμμ. Μ' έκανες να αμφιβάλλω για το αν πρόκειται για στενώς ορισμένως χρονική επιτάχυνση της αντίδρασης ή για πριμοδότηση της διαδικασίας της αντίδρασης αφ'εαυτής. Βρήκα τον εξής ορισμό λοιπόν για τον καταλύτη:«Καταλύτης είναι η ουσία που με την παρουσία της διευκολύνει μία χημική αντίδραση, χωρίς όμως να λαμβάνει μέρος στην συγκεκριμένη αντίδραση».Το "διευκολύνει" μου ακούγεται ως το σημείο κλειδί. Βέβαια το διευκολυντής είναι κάπως νεολογισμός...δίκιο έχεις.
#7 Για να κανετε μια νεα αρχη , αποχωριστειτε το υφος: ΄΄Αν δεν ημουν εδω σιγουρα θα ημουν καπου καλυτερα΄΄. Αυτο νομιζω κανει τη ζημια. Αλλωστε παραμενετε εκει με τη θεληση σας. Δεν σας αναγκαζει κανεις . Γι αυτο και το δικος τους υφος ειναι αναλογο του : ΄΄Φευγατε |? Να μην σας κραταμε.Μια απορια επισης εχω . Αυτα τα εις βαρος σας κουτσομπολια ποιοι σας τα μεταφερουν, αφου δεν εχετε φιλους. Μηπως εχετε υιοθετησει τους κωδικές τους και σεις και παιζετε το χαλασμενο τηλεφωνο μεσω τριτων?
#4"...την θυμάμαι στην εφηβεία μου να βλέπει γκέι στην τηλεόραση και να της έρχεται αναγούλα κυριολεκτικά Πηγή: www.lifo.gr"Μου θύμισε ένα πρόσφατο περιστατικό στο σούπερ μάρκετ.Ήμουν μόνη (ευτυχώς δεν είχα πάρει την κόρη μου μαζί) στο ασανσέρ που πάει προς το πάρκινγκ και μπαίνει μαζί μου μία οικογένεια. Μάνα με κόρη γύρω στα 3-4 και το καρότσι με τα ψώνια, πατέρας με γιο γύρω στα 2 και το παιδί πάνω σε καρότσι του σούπερ μάρκετ να κρατάει ένα αυτοκινητάκι σε συσκευασία. Πάει ο πατέρας να ανοίξει την συσκευασία, ο μικρός αρνείται, του λέει "όχι τώρα, στο σπίτι". Ο πατήρ χάρηκε με την αντίδραση, λέει "είσαι παιδί του μπαμπά σου εσύ". "Γιατί," λέει η μάνα, "η κόρη σου τίνος είναι, του γείτονα;" "Σιγά μην είναι του γκέι γείτονα," απαντάει ο πατέρας. "Μου φέρνει αναγούλα η φάτσα αυτού του ανθρώπου", συνεχίζει.Όλα αυτά μπροστά μου. Λυπήθηκα τα παιδιά, σιχάθηκα τους γονείς τους.
7#To προσωπικό μου βίωμα επιβεβαιώνει πάντως πως μπορεί να υπάρξει ένα τέτοιο τοξικό περιβάλλον -όπως και στο γραφείο της ερώτησης #2- Δε λέω πως όλες οι επαρχίες είναι ίδιες αλλά μερικοί άνθρωποι το έχουνε να κοροϊδεύουν οτιδήποτε δεν ανταποκρίνεται στη συνήθεια τους-Οκ,το άσχημο εδώ είναι ότι μοιάζει να το κάνει και το άτομο που θέτει την ερώτηση-όμως πραγματικά μπορεί να είναι πολύ ασφυκτικά μερικές φόρες στην επαρχία. Στο δικό μου χωριό το 90% ψηφίζει δαγκωτό χρυσή αυγή ή τέλος πάντως θα ήθελε να ψηφίσει αλλά ντρέπεται να το ομολογήσει.. και αυτό το βλέπεις κάθε μέρα από τις απόψεις τους. Ίσως μερικοί άνθρωποι δε μπορούμε να φανταστούμε πόσο εφευρετικοί μπορεί να γίνουν μερικοί ή ποσά πράγματα που θεωρούμε φυσικά και αυτονόητα σε άλλο χώρο να είναι εξωφρενικά χωρίς ουσιαστικά να είναι... Υπάρχουν λέξεις που είναι τόσο έντονα φορτισμένες που δε μπορείς να τις χρησιμοποιήσεις σε δημόσιο χώρο,μερικοί άνθρωποι δεν μπορούν απλώς να είναι ειλικρινείς γιατί η αλήθεια τους δεν έχει θέση στη μικρο-κοινωνία. Όπως ακριβώς μια γυναίκα δε μπορεί να μιλάει χωρίς να γίνει ένας μικρός χαμός ανάμεσα σε άτομα μεγαλωμένα μα άξιες άλλων εποχών. Το σωστό θεωρώ είναι ο καθένας να μπορεί να είναι αυτό που είναι. Γιατί απαραιτήτως δηλαδή να μη μπορέσει και το σύνολο της κοινωνίας να αποδεχτεί τη μειοψηφία μόνο θα πρέπει η μειοψηφία να γεφυρώνει το χάσμα λες και δε το κάνει τόσα χρόνια;Δε λέω πως οι άνθρωποι είναι κακοί. Απλώς υπάρχει και ο παράγοντας ψυχολογία του πλήθους.
#2 Εγώ πάλι θα πω ότι η σκέψη "Βουλγάρα είναι, άρα σίγουρα πουτανα" μόνο από ελληνικά χείλη θα μπορούσε να ακουστεί. Πσο για τα λαντς μπρεικ τους ενέιμπλερς και τα σχετικά...είναι typical μικρομεγάλης ελληνικής ιδιωτικής εταιρίας, από αυτές που οι εργαζόμενοι οφείλουν να μιλάνε μεταξύ τους με εμαιλ στα αγγλικά (τα ελληνικά δεν τα καταδέχονται τα αφεντικά).
Κάποτε πριν πολλά πολλά χρόνια σε ένα μακρινό γαλαξία κάποιο επαρχιακό χαρτοπαικτικό κέντρο της εθνικής προς Κομοτηνή είχε αναρτημένα πανό "προσεχώς Βουλγάρες". Έτσι στην ψύχρα. Έχουμε ανεχθεί τέρατα και σήμερα τα πληρώνουμε ομαδικώς.
#7 Πριν 6 χρόνια πήγες στην επαρχία,όχι μόνο λόγω κρίσης,αλλά και γιατί είχες την ευκαιρία να πιάσεις την καλή. Στη διοίκηση εργαζόταν συγγενής και σας έδωσε δουλειά. Φαντάζομαι καλή και με καλά χρήματα. Ήταν όμως κάποιοι παλαιοί ντόπιοι εργαζόμενοι που θα φαντάστηκαν ότι αυτό δεν ήταν και πολύ δίκαιο. Και το ίδιο φαντάζομαι και εγώ.Ψάξε τη συμπεριφορά σας,πριν και μετά το θάνατο του διευθυντή που σας προσέλαβε. Μάλλον στην αρχή θα νομίζατε ότι κανένας δεν μπορεί να σας ενοχλήσει.Και αυτό,μαζί με την ανωτερότητα που νιώθατε,και τη δείχνατε,σας έκανε αντιπαθείς. Ξέρανε ότι με μέσον είσαστε εκεί. Και τώρα,καλώς η κακώς,το πληρώνεται.Οπότε,κρύψε την έπαρση που αισθάνεσαι,γιατί.....σκούρα τα πράγματα.
#7 εγω παλι παιρνω το μερος της θεματοθετριας. Ισως επειδη εχει ζησει ηδη πολλα χρονια εκει, εχει θεοποιησει την πρωτευουσα σε μη ρεαλιστικο βαθμο, αλλα η πολυ μικρη επαρχια αυτα εχει (για να μην πω και η πιο μεγαλη επαρχια). Οχι οτι δε τα συνανταμε στην Αθηνα, αλλα οσο να ναι οσο πιο κλειστο το μερος, τοσο πιο εντονο το κλειστοφοβικο αισθημα που σου δημιουργει κοσμος τετοιου επιπεδου. Και στην Αθηνα υπαρχουν αγενεστατοι, αμορφωτοι, κουτσομποληδες και τοξικοι ανθρωποι, αλλα εχεις την ψευδαισθηση οτι μπορεις να υψωσεις ενα τοιχο και να συναναστραφεις κοσμο που σου ταιριαζει. Σε χωρια και κωμοπολεις το δειγμα ανθρωπων ειναι πολυ πολυ μικροτερο και γ αυτο ειναι αντικειμενικα δυσκολοτερο και ψυχολογικα αλλα και στην πραξη να συναναστραφεις με καλο κοσμο.
"οσο πιο κλειστο το μερος, τοσο πιο εντονο το κλειστοφοβικο αισθημα που σου δημιουργει κοσμος τετοιου επιπεδου"κόσμο "επιπέδου" που να γνωρίζει ανάγνωση και γραφή εννοείς, γιατί δεν διαφαίνεται και τπτ εντυπωσιακό για το "επίπεδο", απο όσα διαβάσαμε τουλάχιστον..
#7 Διαβάζω "μεγάλο πολιτισμικό χάσμα" και ταράζομαι! Σοβαρά τώρα; Σοβαρά; Δεν το λένε αυτό άνθρωποι που ζουν στο εξωτερικό και το λες εσύ για ένα μέρος της Ελλάδας; (Λες κιόλας ότι δουλεύουν σαιζόν, αν εννοείς τουριστική σαιζόν με ξένους, ξανασκέψου το μήπως είναι και πολύ πιο ανοιχτόμυαλοι από όσο νομίζεις...)Καταλαβαίνω ότι υπάρχουν διαφορές σε όλα τα μέρη αλλά έτσι όπως το περιγράφεις, χμμμμ....δύσκολο. Κάπου φταίξατε κι εσείς, βρε πουλάκι μου. Για θυμίσου εκεί στις αρχές, στα 24 σου όταν πρωτοπήγατε (αναφέρω την ηλικία σου, γιατί έχει σημασία), μήπως κάποιοι προσπάθησαν να σας πλησιάσουν και να περάσουν χρόνο μαζί σας και πάντα είχατε άρνηση; Αν ήταν και του στυλ "δεν θα έρθουμε στο καφενείο, γιατί απόψε στο σπίτι μας έχουμε αφιέρωμα στα '70s του σουηδικού κινηματογράφου", οκ, καταλαβαίνω τον λόγο αυτής της κατάστασης.Με τις διαφορές από τόπο σε τόπο καλύτερα να αστειευόμαστε και να μην παίρνουμε τον εαυτό μας και τόσο σοβαρά. Όταν βγαίνουμε από τα στεγανά μας, ο κόσμος γίνεται ομορφότερος για όλους.ΥΓ. Στην Αθήνα εγώ προσωπικά παραγγέλνω το πιτόγυρό μου, όπως το λέει ο σουβλατζής, και όχι όπως το λέω εγώ στην γενέτειρά μου. Θα μπορούσα να επιμένω να το λέω όπως το έμαθα, αλλά δεν θα κέρδιζα και κάτι, έτσι δεν είναι; Ελπίζω να κατάλαβες τι εννοώ.
#7 Μετά το γέλιο με την επίσκεψη της μπαλαρίνας στον καρδιολόγο έλιωσα με απάντηση Λένας "γιατί πάντα είναι ωραία να κάνεις φίλους καρδιακούς"Πάρε τις γκέτες και τον άντρα σου καρδιακή φίλη και σε άλλη παραλία.
#2Ειδικά για το "πουτάνες" που "τα μ***** κρέμονται σαν τα λειριά από κοκκόρια" (και καλά από την πολλή χρήση υποτίθεται) δεν φταίνει δυστυχώς μόνο οι bros αλλά και γυναικεία portals και μέσα. Όπως ένα πασίγνωστο που διευθύνεται από πρώην μοντέλο και τηλεπαρουσιάστρια και νυν "μανούλα" που σπονσοράρεται αφειδώς από πλαστικούς χειρουργούς που υπερθεματίζουν της αιδοιοπλαστικής για την "αντιμετώπιση" αυτού του γυναικείου "προβλήματος" σε κατά τ'αλλα γυναικεία "αρθρογραφία". Τόσο αναίσχυντα κι απροκάλυπτα (κι απαξιωτικά για την νοημοσύνη των αναγνωστριών) όσο το να ισχυρίζονται ότι είναι μεγάλος ο αριθμός των "προβληματικών" γυναικών. Τόσο που αγγίζει το...50%!Κατόπιν τούτου τα συμπεράσματα δικά σας. Ευτυχώς η κρίση συνετέλεσε να ανακοπούν πολλές εγχειρίσεις στις οποίες ανώφελα κι αναίτια θα προέβαιναν κάποιες από τις κυρίες που μας περιστοιχίζουν. Πάλι καλά.
Πράγματι, αλλά έχω την αίσθηση ότι η πορνογραφία είναι αυτή που κάνει την "ζημιά", στην προκειμένη περίπτωση ...έχουν καταντήσει τα "natural" και τα "non modified" σώματα να θεωρούνται στην χειρότερη kink και στην καλύτερη υποκατηγορία τσοντοθεάματος, έλεος.
Έχεις ένα δίκιο (όποιος αμφιβάλλει ας googleάρει τον όρο anal bleaching). Πάντως είναι τόσο αυξανόμενη και καταιγιστική η τάση για amateur (ακόμα και για στημένο amateur) και σε δεύτερο επίπεδο για natural που δείχνει κάποια υγιή αντανακλαστικά του φιλοθεάμονος κοινού. Γενικότερα το θέμα εικονιστική αναπαράσταση (όχι μόνο πορνό) σωμάτων και σεξουαλικής συνεύρεσης όλων των κατηγοριών βρίθει σημειολογικής ανάλυσης και subtext. Να'χαμε τον χώρο (κι οι αναγνώστες την όρεξη) να γράφαμε για αιώνες.
...Τι να σου πω, μακάρι να είναι κι έτσι, το 'χω κόψει το σπορ, κάποια χρόνια τώρα. Επ' ευκαιρία, τα αιδοία και τα χείλια τους έρχονται σε όλα τα μεγέθη, σχήματα και χρώματα!:https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/7/70/Vagina_collage_06.jpg+Great Wall of Vagina (8 panels - 400 vulvas)http://www.greatwallofvagina.co.uk/great-wall-vagina-panel-1-0take a good look ..."bros":-)
#4 κανει μπαμ οτι θελεις την αποδοχη της μαμας σου οσο και να μην θες να το παραδεχτεις! γι αυτό πρόσεξε και σκεψου παρα πολυ καλα αν εισαι ετοιμος να δεχτεις το ενδεχομενο να μην εχεις τα αποτελεσματα που θελεις.οι πιθανοτητες παντως δεν φαινονται καλες κρινοντας απο την συμπεριφορα της μαμας σου. σε δευτερο σταδιο σκεψου οτι δεν χρειαζεσαι την αποδοχη ΚΑΝΕΝΟΣ για να εισαι καλα.
#7: Εντάξει παιδιά ηρεμήστε όλοι λίγο στα σχόλια και κατανοήστε πως είναι να νιώθει ο άλλος άβολα σε ένα νέο περιβάλλον. Δηλαδή, η φιλοξενία του ελληνικού κόσμου και δη της επαρχιακής πόλης που υποτίθεται είναι πιο "οικογενειακό" το πλαίσιο, που πήγε;
Μετά από 6 χρόνια, ακόμα νέο θεωρείται το περιβάλλον; Αν ήταν παιδί, θα πήγαινε ήδη στο Δημοτικό. Και επειδή όλοι έχουμε βρεθεί σε νέο περιβάλλον και μερικοί από εμάς αρκετές φορές, για αυτό εγώ προσωπικά ανέφερα ότι κάπου η μπαλαρίνα έχει κάνει κι αυτή τα λαθάκια της.