Στο σημερινό «Α μπα»: αμοιβαίες υποχωρήσεις

Στο σημερινό «Α μπα»: αμοιβαίες υποχωρήσεις Facebook Twitter
52

__________________
1.

Πώς μπορεί να βεβαιωθεί κάποιος/α με πολλά λεφτά ότι δεν τον θέλουν (φίλοι ή σχέσεις) για τα λεφτά του/της; Με το να συναναστρέφεται πάντα ομοίως πλούσιους;
- Δεν ξέρω κανένα πλούσιο, από περιέργεια ρωτάω

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Το δεύτερο συμβαίνει κυρίως και εκ των πραγμάτων. Αυτοί που φοβούνται ότι τους θέλουν για τα λεφτά τους δεν είναι τόσο πλούσιοι όσο νομίζουν.

__________________
2.

Καλησπέρα σας! Ακολουθεί πολύ σοβαρή ερώτηση και θα ήθελα τα φώτα σας. Ζω σε μυστηριώδη χώρα του εξωτερικού με συνεχή αέρα, πολλή βροχή και μόνιμη υγρασία. Στο υπέροχο αυτό κλίμα (εντάξει θα σας το αποκαλύψω, είναι η Ολλανδία), τα μαλλιά μου, που είναι σπαστά-σγουρά και μακριά, είναι μια απελπισία. Γενικά δεν τα ισιώνω ποτέ, μου αρέσουν φυσικά και κάνουν πολύ ωραίες χαλαρές μπούκλες. Μόνο που εδώ είναι μόνιμα φριζαρισμένα, δε στρώνουν, τα baby hair πετάνε σαν κέρατα προς όλες τις κατευθύνσεις, αν διανοηθώ να τα πιάσω αλογοουρά είναι μια καταστροφή. Είμαι μόνιμα σαν ξεμαλλιασμένη. Ξέρω βέβαια ότι ο Καρβέλας το πλασάρει για στυλ αλλά δε μπορώ να το συνηθίσω... Αναζητώ κάποια λύση για το styling από εσένα που έχεις μπούκλες ή από άλλη αναγνώστρια που έχει αντιμετωπίσει παρόμοιο θέμα!
-Σας φιλώ!


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Πρέπει να πειραματιστείς με προϊόντα. Δεν ξέρω τι κυκλοφορεί στην Ολλανδία και δεν ξέρω τα μαλλιά σου, αλλά κάτι που έχει βοηθήσει εμένα, είναι ένα ζουμάκι που το βάζεις στα μαλλιά που και που πριν το λούσιμο, και κρατάει το φριζάρισμα σε λογαριασμό (λέγονται frizz tamers μερικές φορές). Μερικά μαλλιά ευνοούνται από τα λάδια, μερικά απλώς βαραίνουν, μερικά από αφρούς, μερικά απλώς λαδώνουν. Ξεκίνα από ό,τι antifrizz υπάρχει στα κομμωτήρια και στα σούπερ μάρκετ και κάποτε θα βρεις αυτό το προϊόν που θα σε σώσει. Είναι μακριά και μοναχική διαδικασία, το ξέρω. Μια λύση είναι να αγοράζεις τα travel size, ή να ζητάς δείγματα.


Ως γενική αρχή πιστεύω ότι τα κρίσιμα λεπτά είναι όσο βρίσκεσαι ακόμα στο ντους και έχεις κλείσει το νερό. Το τι θα κάνεις τότε, και πως θα τα στεγνώσεις και πόση ώρα θα αφήσεις την πετσέτα είναι αυτό που θα καθορίσει το αποτέλεσμα, γιατί εκεί σχηματίζεται το φριζάρισμα. Έχω πειστεί ότι ό,τι προϊόν και να χρησιμοποιείς, πρέπει να το βάζεις σε πολύ βρεγμένα μαλλιά, πριν την πετσέτα, μέσα στο ντους, και μετά πολύ λίγη ώρα στην πετσέτα. Χάνεις προϊόν έτσι, αλλά έχεις το μέγιστο αποτέλεσμα. Και μετά στέγνωμα στον αέρα χωρίς να τα πειράζεις καθόλου.


__________________
3.

έχω σχέση με μια κοπελα που μου αρέσει αλλα ταυτόχρονα μου αρέσει και ο φίλος μου που του αρέσω και γώ..τι να κάνω;


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ρωτάς με τρόπο την κοπέλα αν της αρέσει ο φίλος σου.


__________________
4.

Αγαπητή Α μπα, σου γράφω γιατί από χθες νομίζω ότι έχω χάσει τη γη κάτω από τα πόδια μου για άλλη μια φορά, και χρειάζομαι τη βοήθεια σου οπωσδήποτε! Είμαι δύο χρόνια σε μια σχέση που είναι ότι καλύτερο μου έχει συμβεί ή έτσι νόμιζα. Ήμουν πολύ ευτυχισμένη και ευγνώμων για τον άνθρωπο που είχα μαζί μου και πρόσφατα ξεκινήσαμε να μένουμε και μαζί και όλα μέλι γάλα. Χθες πήρε το μάτι μου στο φβ κάτι random add σε κοπέλες πολύ όμορφες αλλα που σίγουρα δεν ήξερε. Άρχισα να τον υποπτευομαι και φυσικά και εγώ έπεσα σε αυτήν τη ν παγίδα και άνοιξα το μέιλ του να ψάξω ( επειδή το είχε ανοιχτό στο τάμπλετ) όπου ανακάλυψα πριν ένα χρόνο συνομιλίες με μια κοπέλα που ήξερε αλλά ήταν ξεκάθαρα φλερτ. Δεν έλεγαν ότι συναντήθηκαν κτλ αλλά υπήρχε ερωτισμός στην ατμόσφαιρα. Δε ξέρω αν η κοπέλα ήταν πιο θερμή , ίσως και να της είχε ζητήσει να βγουν. Επίσης μετά από όλο αυτό, σκέφτομαι ότι το ίδιο θα συμβαίνει και στο φβ κτλ. Αυτό επιβεβαίωση παντού; Πονάει πολύ όλο αυτό. Του το είπα, το παραδέχτηκε , ότι ήταν λάθος κτλ και είπε ότι δεν υπάρχει κάτι άλλο. Φυσικά πλέον δεν τον πιστεύω. Μάλλον πρέπει να αποδεχτώ ότι αυτό ήταν και το τέλος μας; Θα ήμουν ακόμα ευτυχισμένη αν δεν ήμουν περίεργη. Εδω κολλάει και η ταινία perfect strangers. Τι στο καλό πρέπει να είσαι για έναν άνθρωπο για να μην τον ενδιαφέρει άλλη γυναίκα και να βλέπει μόνο εσένα ερωτικά; Η είναι τόσο δύσκολο να είσαι μονογαμικός πλέον; Γιατί δεν είναι η πρώτη φορά που μου συμβαίνει σε σχέση .
- Ζωή


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν «πρέπει να είσαι» κάτι για κάποιον για να είναι οτιδήποτε. Ο καθένας είναι ό,τι θέλει και ό,τι μπορεί να είναι. Δεν αλλάζει για τους άλλους. Δεν αντανακλάται η δική σου αξία στην απόφαση του άλλου να είναι μονογαμικός ή όχι. Καταλαβαίνω να πονάει, αλλά όχι επειδή πιστεύεις ότι η κοσμοθεωρία του άλλου έχει να κάνει με σένα.


Δεν ξέρω το ποσοστό μονογαμίας γιατί δεν υπάρχει αξιόπιστη έρευνα. Ο κόσμος λέει πολλά ψέματα για το θέμα, και προς τις δύο κατευθύνσεις. Αλλά δεν μας νοιάζουν οι στατιστικές σε αυτή την περίπτωση.


Νομίζω ότι για την σχέση που έχεις τώρα είναι σημαντικό να διαχωρίσουμε το «δεν είναι μονογαμικός» από το «ζητάει επιβεβαίωση συνέχεια». Αυτά τα δύο μπορεί να συνυπάρχουν, αλλά πολλοί απορρίπτουν την μονογαμία χωρίς να υπολείπονται κάτι σε αυτοπεποίθηση, και άλλοι ζητούν συνέχεια την επιβεβαίωση χωρίς να θέλουν να μπουν σε περιπέτειες με παράλληλες σχέσεις και όλα αυτά. Νομίζω ότι χρειάζεται περισσότερη κουβέντα και περισσότερη επικοινωνία με τον άλλον για να καταλάβεις τι κάνει, είτε θεωρείς ότι τελείωσε η σχέση, είτε όχι, για να είσαι σε θέση να κρίνεις καλύτερα στο μέλλον.


__________________
5.

Αγαπημένη Λένα,
Σε διαβάζω πίνοντας καφέ και τρώγοντας σοκολάτα,νομίζω δε χρειάζεται να πω τίποτα άλλο για το πόσο ψηλά σε έχω:D Για να μη μακρυγορώ θα προσπαθήσω να εξηγήσω το θέμα μου οσο πιο ξεκάθαρα γίνεται...Λοιπόν,έχω μία μαμά και ένα μπαμπά (απίστευτο κι όμως αληθινό που δεν ξεφύτρωσα μόνη μου) οι οποίοι έχουν μεταξύ τους έλλειψη, κυρίως, επικοινωνίας, σεβασμού, κοινού οράματος ζωής κλπ και θα εξηγηθώ αμέσως: όταν γεννήθηκα εγώ, το σόι του πατέρα μου-αδερφοξαδερφα,νυφες κλπ- ξεκίνησαν να συμπεριφέρονται άσχημα στη μητέρα μου. Η συμπεριφορά τους ήταν η εξής: είτε δεν της μιλούσαν είτε την έβριζαν αισχρά! Ετσι, λοιπόν, αυτή σταμάτησε να τους μιλάει και διέκοψε κάθε επαφή μαζί τους όπως είναι και το λογικό. Ο πατέρας μου από την άλλη είναι ένας άνθρωπος ανίκανος να αναλάβει οποιαδήποτε πρωτοβουλία και χωρίς καμία διάθεση να πατήσει πόδι συνέχισε κανονικά να τους μιλάει, να τους επισκέπτεται και γενικώς να διατηρεί άριστες σχέσεις μαζί τους-πράγμα που στάθηκε αφορμή για άπειρους καβγάδες ανά τα χρόνια. Η κακία τους, όμως, δε σταματά εκεί αλλά παίρνει κι εμένα η μπάλα (εκτός από ελάχιστους που δείχνουν να ενδιαφέρονται) οι περισσότεροι δεν έχουν πάρει ένα τηλέφωνο να δουν αν ζω ή αν πέθανα μέσα σε αυτά τα 20 χρόνια ζωής μου. Και ερχόμαστε στην ερώτηση: Ποια στάση πρέπει να κρατήσω απέναντί τους όταν –υποχρεωτικά- θα τους συναντώ σε περιστάσεις που θα είμαστε παρόντες όλοι; Για παράδειγμα σήμερα έχει τραπέζι μία ξαδέρφη με την οποία τα πηγαίνουμε καλά αλλά θα είναι εκεί και οι...άλλοι οπότε καταλαβαίνετε πως το κλίμα θα είναι αρκετά ψυχρό και φορτισμένο. Να σημειώσω ότι κατοικούμε όλοι σε μία μικρή πόλη και οι τυχαίες συναντήσεις είναι συχνές‚ .Γνωρίζω ότι το πρόβλημα ξεκινάει από την έλλειψη συνεργασίας των γονιών αλλά επειδή δεν είναι δική μου δουλειά να το λύσω(όπως λες κι εσύ) ζητώ συμβουλές για την αντιμετώπισή των συγγενών από πλευράς μου. Ελπίζω να μη σας μπέρδεψα, εσένα και τους αναγνώστες, και κυρίως να μη σας κούρασα. Φιλιά πολλά!


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Φαίνεται σα να μας λες την μισή ιστορία και από τη μεριά της μητέρας σου. Δεν λέω ότι φταίει η μητέρα σου για όλο αυτό, αλλά το «άρχισαν να της φέρονται απαίσια μόλις γεννήθηκα εγώ» χρειάζεται περισσότερη εξήγηση. Είχε σχέση η γέννησή σου, ή όχι; Έγινε στα καλά καθούμενα; Η έλλειψη συνεργασίας των γονιών σίγουρα είναι μέρος του προβλήματος, αλλά ως συνέχεια, όχι ως αφετηρία. Ο πατέρας σου έχει κάποιον άλλον λόγο που κρατάει άριστες σχέσεις μαζί τους, και όχι ότι είναι νωθρός. Η συντήρηση άριστων σχέσεων χρειάζεται ενέργεια. Κάτι εξηγεί αυτό τον διαχωρισμό των Μοντέγων και των Καπουλέτων, όσο ασήμαντο ή γελοίο κι αν είναι.


Αλλά τι σημασία έχει για σένα; Αφού καταλαβαίνεις ότι δεν είναι δικό σου πρόβλημα για να το λύσεις, δεν έχεις πρόβλημα. Αν κάποιοι σε αγνοούν εδώ και είκοσι χρόνια, τότε κι εσύ μπορείς να τους αγνοείς. Χαίρεται, τι κάνετε, καλά ευχαριστώ, όπως θα έκανες σε γνωστούς που συναντάς τυχαία στο δρόμο, είναι αρκετό, είτε βρισκόσαστε σε τραπέζια είτε οπουδήποτε.

__________________
6.

Αγαπητή Α,μπα!
Είναι εγωιστικό να ζητάς από τον σύντροφό σου να κατανοήσει και να αποδεχτεί την προσωπικότητά σου κάνοντας ίσως πράγματα τα οποία δε θα ταίριαζαν στη δική του; Ή ειναι στα πλαίσια των αμοιβαίων "υποχωρήσεων" που χρειαζεται μια ισορροπημένη σχέση για να επιβιώσει; Για παράδειγμα αν εγώ χρειάζομαι λίγα φρου-φρου κι αρώματα στη σχέση ώστε να διατηρείται μια σπίθα έρωτα στην ατμόσφαιρα (ενα σ´αγαπω στο άσχετο, μια μικρή έκπληξη, κατι ανέξοδο!) ειναι θεμιτό να το ζητάω και να απογοητεύομαι οταν δεν συμβαίνει λόγω του οτι ο άλλος "δεν ειναι αυτής της νοοτροπίας"; Αισθάνομαι πως με αυτήν την λογική δεν λαμβάνεις υπόψη σου τις συναισθηματικές ανάγκες του αλλου. Τι λείπει απο τον συλλογισμό μου και ταλαιπωρούμαι; (ειμαι 26 ειναι 32)
- Νύχτα μαύρη κι άραχνη


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Το πιο βασικό. Ότι οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί και εκφράζουν διαφορετικά τα συναισθήματα τους, και αν δεν μιλάμε για παθολογική έλλειψη έκφρασης, δεν υπάρχει σωστός και λάθος τρόπος έκφρασης συναισθήματος. Ναι, είναι εγωιστικό αυτό που κάνεις, αλλά κυρίως είναι κοσμάρα αυτό που λες. Η κατανόηση και η αποδοχή της προσωπικότητας σου δεν είναι να αρχίσει να εκφράζεται όπως εκφράζεσαι εσύ. Θα μπορούσε να το κάνει, αλλά δεν θα το ένιωθε όπως εσύ. Αυτό θες; Όχι, δεν θέλεις αυτό. θέλεις να θέλει ακριβώς αυτό που θέλεις, με τον τρόπο που το θέλεις. Ε, αυτό είναι κοσμάρα.


Αν σου αρέσουν οι σπίθες, κάνε σπίθες επειδή σου αρέσουν. Αν θέλεις να έχεις ισορροπημένη σχέση, πρέπει να καταφέρεις να βγεις λίγο από το τι θέλεις εσύ, και να παρατηρήσεις τον άλλον για καιρό, χωρίς να βγάζεις συμπεράσματα, και χωρίς να τον κρίνεις. Επειδή θέλεις να τον γνωρίσεις. Σου λέει ότι δεν είναι αυτής της νοοτροπίας. Ποιας νοοτροπίας είναι όμως; Ξέρεις;

 

52

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
#1 Θέτεις διάφορα θέματα, μεταξύ άλλων, την αποδοχή της σεξουαλικότητας σου, το νεοπλουτισμό, το φαίνεσθαι κλπ, Δεν έχω το δικαίωμα να αμφισβητήσω, πως αισθάνεσαι απέναντι στο γονιό σου, θα σταθώ μόνο στο θέμα του ακριβού ρολογιού, ως ένα άτομο, που κινούμαι σε ένα χώρο που η εικόνα, έχει σχέση με το status και κατ'αναλογία με την οικονομική ανέλιξη. Είμαι δικηγόρος. Οι συνάδελφοι θα καταλάβουν τι εννοώ. Θα σου πω ένα απλό, παράδειγμα προσωπικό. Ένα καλοκαίρι, στην αρχή κιόλας της επαγγελματικής μου δραστηριότητας, μου έτυχαν κάτι καλά συμβόλαια και έβγαλα, ανέλπιστα 3000 ευρώ. Επειδή ήμουν χαμένη και χωρίς καμία γνωριμία στην Αθήνα, αποδέχτηκα την πρόταση μιας πολύ ευκατάστατης φίλης, να πάμε με παρέα , διακοπές σε ένα κοσμοπολίτικο νησί. Ο σκοπός μου ήταν πολύ συγκεκριμένος. Ήθελα να κάνω επαγγελματικές γνωριμίες. Βρέθηκα με πολύ πλούσιους ανθρώπους, οι οποίοι ήταν μέσα στα πράγματα. Σε ένα τραπέζι θυμάμαι, πλήρωσε ο καθένας 200 €, γιατί είχαν παραγγείλει αστακούς.......Το ρεζουμέ είναι, ότι φυσικά εγώ δεν μπορούσα να συντηρήσω με τίποτα, τέτοιες σχέσεις. Βέβαια γνώρισα, κάποιον, που με πήρε για λίγο στο γραφείο του, αλλά ποτέ δεν γίναμε πιο στενοί φίλοι, αφού όπως είπα, δεν μπορούσα να υποστηρίξω αυτά που έκανε η παρέα του. Με είχαν σε απόσταση.Μια συνάδελφος, με το που αγόρασε καινούριο αυτοκίνητο, είδε την πελατεία της, να αυξάνεται κατακόρυφα.Εν ολίγοις, απολαμβάνετε, όλη η οικογένεια, τον πλούτο, που σας προσφέρει ο πατέρας σου, αλλά έχεις αναρωτηθεί, τι απαιτείται για να κινηθεί κανείς και να δικτυωθεί, σε κύκλους, που διαθέτουν το χρήμα;Την παροιμία τα λεφτά πάνε στα λεφτά ή η γυναίκα του Καίσαρα πρέπει και να φαίνεται την έχεις ακούσει;Ούτε συμφωνώ ούτε διαφωνώ με τη νοοτροπία του πατέρα σου. Το μόνο, που είναι σίγουρο, είναι πως για να σταθείς σε τέτοιους κύκλους και να εισχωρήσεις, πρέπει να παίξεις με αυτούς τους όρους.Εγώ δεν τα κατάφερα, γιατί μάλλον με κούραζε όλη αυτή η ιστορία και βαριόμουν φρικτά, αλλά δεν μπορώ να κατηγορήσω άλλους, που το κάνουν.Το χρήμα δηλώνει κὐρος, το κύρος δηλώνει εμπιστοσύνη και η εμπιστοσύνη φέρνει δουλειές......
#2 Και γω Ολλανδία και έχω βρει το Weightless Hydration Coconut Water της OGX, ένα σπρέι που το βάζω σε υγρά μαλλιά. Τα κάνει λεία και κάπως σαν να μην τα πιάνει η βροχή και η υγρασία τόσο. Έχω την αίσθηση ότι απλά το νερό δεν μπαίνει κάτω από κάθε λέπι της τρίχας. Δεν το έχει στα κλασικά Kruidvat, Etos κλπ, εγώ το βρήκα σε ένα μαγαζί της γειτονιάς μου, αλλά παίζει να το βρεις και ονλαιν.
#1Καταρχάς να πω ότι καταλαβαίνω τον προβληματισμό σου. Μου πήρε πολλά χρόνια αλλά τελικά κατάλαβα και την 'αντίπερα όχθη'. Σε συγκεκριμένους επαγγελματικούς χώρους, και όχι απαραίτητα ή αποκλειστικά τη ναυτιλία, τα ράσα δυστυχώς κάνουν τον παπά. Τα ακριβά ρούχα, αξεσουάρ κλπ. σημαίνουν για αρκετούς πιθανούς συνεργάτες/πελάτες ότι είσαι καλός στη δουλειά σου, γι'αυτό και πληρώνεσαι ακριβά και αξίζεις την 'ταρίφα' σου αφού δεν υπάρχει άλλος λόγος να συνεχίζεις να βγάζεις λεφτά και να έχεις πελατεία...! Επίσης, υπάρχουν και εταιρείες που κρίνουν τον υποψήφιο εργαζόμενο και από τα ρούχα του. Νομίζω ότι για κάποιον που δραστηριοποιείται σε τέτοιον χώρο έρχεται η δύσκολη στιγμή που ενστερνίζεται αυτήν την προσέγγιση και την κάνει δική του, κοσμοθεωρία του. Είναι λίγο κυνικό αλλά έτσι είναι. Δε σημαίνει ότι είναι ο μόνος δρόμος - δε σημαίνει ότι είναι λογικό - νομίζω όμως ότι σημαίνει 'μπαίνεις στο χορό και χορεύεις'.
#6 Αισθάνομαι πως με αυτήν την λογική δεν λαμβάνεις υπόψη σου τις συναισθηματικές ανάγκες του άλλου. Πηγή: www.lifo.gr Αντιλαμβάνεσαι βέβαια πως η πρόταση αυτή θα μπορούσε να γραφτεί και για το σύντροφο σου; Και μιλάω ως συμπάσχουσα με εκείνον. Υπάρχουμε κι εμείς που δεν εκφράζουμε την αγάπη μας με τόσα φρου φρου, δεν μας βγαίνουν βρε παιδί μου. Δε σημαίνει πως δεν την εκφράζουμε καθόλου, αν σταματήσεις να περιμένεις προκαθορισμένες συμπεριφορές θα το δεις. Αν δεν το δεις τότε κάτι δεν πάει καλά.
#1 εγώ πάλι νομίζω πως μέχρι μία ηλικία μπορεί να κολλήσουν παρέες με ανόμοια εισοδήματα. Από μία ηλικία και μετά δε γίνεται. Και μιλάμε για πραγματικά μεγάκες διαφορές. Όταν οι πλουσιοι θα βγσίνουν κάθε μέρα θα οργανώνουν ταξιδάκια κι εσύ δε θα μπορείς να ακολουθήσεις όσο κι αν τους αρέσεις και σ'αρέσουν απλά δε γίνεται να συνυπάρξετε. Τον μπαμπά σου τον καταλαβαίνω. Σε κοινωνίες που κυκλοφορούν τσάντες και ρολόγια και παπούτσια και τα πάντα σύμβολα στάτους κι επιτυχίας ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας θέλει να το δείξει. Διαφωνώ με την επιλογή μαιμού ωστόσο. Αλλά κι εσύ δεν μπορείς να ζεις τόσο μακρυά βρε παιδί μου. Ευκατάσταση λες έίσαι. Μία λουί δεν έχεις; ή κάτι ανάλογο; ποιος ο λόγος που την έχεις αυτή ή κάτι ανάλογο; (αν ακούγομαι ειρωνική ζητω συγγνώμη εκ των προτέρων. Είμαι διάλειμμα στη δουλειά και δεν έχω χρόνο να χτενίσω ότι έγραψα)
#4Το γεγονός που δυσκολεύονται να καταπιουν οι περισσότεροι είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι είναι βιολογικά ρυθμισμένοι να είναι πολυγαμικοι και ή μονογαμία είναι κάτι που έμαθαν και τους ζοριζει στην πορεία. Ο πολυγαμικός δεν θα αλλάξει επειδή εσύ θα του βγάλεις την μονογαμία από μέσα του με κάποιο μαγικό τρόπο. Δεν την έχει.Αν λοιπόν σε απασχολεί πολύ ή μονογαμικότητα του συντρόφου ώρες κάποιον εξαρχής κι εκ φύσεως μονογαμικό. Πώς θα το διαπιστώσεις; Πηγαίνετε μερικές φορές σε κάποιο αγαπημένο ζαχαροπλαστείο. Αν κάθε φορά θέλει να δοκιμάσει κάτι διαφορετικό του αρέσει ή ποικιλία (ο κύριος και βασικός λόγος πολυγαμίας). Αν κάθε φορά παραγγέλνει Σερανο σαν τον δικό μου (όπως κι εγώ τιραμισου) ξέρει ακριβώς τι θέλει και δεν βαριέται εύκολα (καλό δείγμα για την περίπτωση μας)
Όταν μιλάμε για γλυκά θέλω να τα δοκιμάσω όλα πλην όσων έχουν καρύδα ή είναι τύπου τουλούμπας. Γενικά, όταν μιλάμε για γλυκό είμαι δεκτική και θέλω να δοκιμάσω καινούρια πράγματα. :) Επίσης βαριέμαι πράγματα και τα κάνω κυκλικά( πχ. πότε είμαι πιο σινεφίλ και θέλω να πάω σινεμαδάκια, πότε περίπατοι ή να γίνω καλύτερη στο σουντόκου). Στις διαπροσωπικές σχέσεις, δύσκολα παρατάω φιλίες και σπάνια ξεκινάω φιλίες ενώ όταν μ' αρέσει κάποιος, δεν χρειάζεται να έχουμε κάτι, δεν μπορώ να κάνω κάτι με άλλον κι όποτε προσπάθησα να το κάνω, μου στοίχισε. Οπότε τα γλυκά ή τα χόμπυ δε δείχνουν κάτι για τη μονογαμία κάποιου. Εξάλλου το πρόβλημα δεν είναι αν κάποιος είναι πολυγαμικός ή μονογαμικός αλλά πόσο διαθετιμένος να πεις την αλήθεια και να δεχτείς την ίδια ελευθερία. Δεν θυμάμαι που ακριβώς είχα διαβάσει, ότι π.χ. αν ένας άντρας είναι πολυγαμικός, οφείλει πρώτα ν' απελευθερώσει την πολυγαμικότητα της γυναίκας και να την στηρίξει. Υ.Γ. Αν οι γυναίκες δεν αναγκάζονταν να καταπιέσουν σεξουαλικότητα και πολυγαμία τότε ίσως να ήταν πιο εμφανές με ποιους ταιριάζουμε. Οπότε, αντί να λέμε στην ομάδα που έχει δεχτεί την μεγαλύτερη καταπίεση ( και δέχεται ακόμη) κατανόηση, ας την προσφέρουμε σε αυτές. Δεν ξέρω πόσο τυχαίο είναι ότι τόσες και τόσες που στέλνουν ερωτήσεις έχουν κάνει μονόπλευρες μονογαμικές σχέσεις με άτομα που τους έχουν στην ποικιλία τους. Είναι ηλιθιότητα ή έτσι διδάχτηκαν; Γιατί εμένα, σαν παιδάκι μου έλεγαν να μη θέλω πάντα να έχω την τελευταία κουβέντα με τον αδερφό μου ακόμη κι ας είχα δίκιο. Εξάλλου ούτε καν δίκιο μου έδιναν. Παρέμεινα μεν γλωσσού( φεμινίστρια κι επαναστάτρια με έλεγε ο αδερφός μου για να με προσβάλει αλλά τα δεχόμουν ως κομπλιμέντα) αλλά μια ενοχικότητα κι έναν δισταγμό να υψώσω ανάστημα το έχω ακόμη και τώρα. Καμιά φορά, μπορεί να νιώσω κι άσχημα κι ας ξέρω ότι έδρασα σωστά. Αυτό, αυτό ξεριζώνεις και μετά ας εξηγήσουμε ότι η πολυγαμία για να υπάρχουν τόσες απιστίες δείχνει μεν ότι είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση κι ότι κακώς επιβάλλονται οι μονογαμικές σχέσεις. Έχουμε μεν δρόμο φυσικά, αλλά στις μέρες μας μπορείς να χωρίσεις. Η ελευθερία έχει ευθύνη.
Μην μπερδεύεσαι Ανία μου. Δεν κάνω κανέναν έμφυλο διαχωρισμό. Γυναίκα έστειλε την ερώτηση και γι'αυτό και μόνο απευθύνομαι σε κείνη. Όλοι διδασκόμαστε την μονογαμία παιδιόθεν σαν τον μοναδικό ενδεδειγμένο δρόμο "επειδή έτσι". Απλώς τους άντρες τους "παίρνει" να πηδάνε από δω κι από κει, λόγω πατριαρχικών στεροτύπων που το θεωρούν "φυσικό". (Και γι'αυτό σπανίως θα δεις γυναίκες να παραδέχονται ότι κερατώνουν. Η κατακραυγή είναι πολύ μεγάλη για να την αντέξουν. Αυτό πρέπει να αλλάξει και το εννοώ στην ουσία του κι όχι σε "παρτακίστικες" μικροπολιτικές)Το μήνυμά μου δεν είναι λοιπόν να δείξουν οι γυναίκες κατανόηση στους σαβουρογαμίκουλες συντρόφους τους. Αντίθετα είναι ενδυναμωτικό γι'αυτές: Γυναίκες, δεν εξαρτάται η αξία σας από το αν σας απατάει ή δεν σας απατάει ο σύντροφος! Αν είναι στη φύση του να απατάει θα απατήσει δοθείσης ευκαιρίας γιατί έτσι. Δεν έχει περαιτέρω εξήγηση. Δεν υπάρχει γιατί. Έτσι κάνει επειδή έτσι του βγαίνει και "τον παίρνει". Ακριβώς γι'αυτό το λόγο δεν χωρίζει την επίσημη για να είναι με την παράνομη (θέλει και τις δύο), και γι'αυτό μπορεί όντως να αγαπάει την κερατωμένη. (Τέλος πάντων, μην αναλύσουμε την έννοια της αγάπης, θα γράψουμε διατριβή.) Το κατανοώ ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο να το αποδεχτεί κάποιος αυτό, αλλά το σημαντικό είναι ο ΛΟΓΟΣ που δεν μπορεί να το αποδεχτεί: δεν είναι επειδή επενδύει πάρα πολύ στον άλλο συναισθηματικώς. Είναι επειδή η κατάσταση είναι εκτός του ελέγχου του ατόμου! Kι όλα στην ζωή είναι θέμα ελέγχου: ποιός τον δίνει, ποιός τον παίρνει, ποιός τον επιβάλλει, αν υπάρχει τυχαίο ή κυριαρχεί το θέλω (αν ισχύει δηλαδή το "δεν υπάρχει δεν μπορώ αλλά δεν θέλω" ή αν "το σύμπαν συνομωτεί" και "όλα έχουν λόγο που γίνονται" ή οποιαδήποτε άλλη κλισοπαπαριδική μπούρδα πιστεύει κανείς για να απαλύνει την υπαρξιακή του αγωνία.)Οτιδήποτε κι αν κάνεις ΔΕΝ μπορείς να διασφαλίσεις ότι θα αποφύγεις το κεράτωμα, είτε είσαι άντρας, είτε είσαι γυναίκα. Γι'αυτό είπα μέσες άκρες "βρες έναν φύσει μονογαμικό αν τόσο πολύ σε απασχολεί, κι αν βέβαια και τα δικά σου τα cojones αντέχουν την συνειδητή μονογαμία. Κι ευχήσου να έχεις πέσει μέσα στην μαντεψιά σου". Γιατί ξέρεις κάτι; Η μονογαμία δεν είναι κάτι το "συμφωνηθέν". Είναι κάτι το ΔΟΚΙΜΑΣΘΕΝ. Άνθρωπος που δεν έχει δώσει τις εξετάσεις του ανά τα έτη έχοντας πολλές ευκαιρίες και με πολλές δυνατότητες ατιμωρησίας παράλληλα (πρόσεξέ το αυτό, πρέπει να συντρέχουν και οι δύο συνθήκες για να ισχύει το θεώρημα) και να τις έχει περάσει επιτυχώς, λέει απλώς παρόλες. Λόγια φούμαρα μπλα μπλα μπλα. "Θα έκανα τα πάντα για σένα" κλπ κλπ κλπ και όταν έρθει το αυγό στον κώλο...κωλώνουμε. Ξέρεις πότε ήξερα πραγματικά ότι έχω μονογαμική σχέση; Όχι στα 25 που δεν θα διανοούμουν να κοιτάξω άλλον ή να κοιτάξει εκείνος άλλη, που είχαμε το μυαλό στα σύννεφα. Τότε αυτά ήταν λογάκια και σαχλαμαρίτσες ερωτευμένων πιτσουνακίων. ΤΩΡΑ το ξέρω, που περάσαμε 2 δεκαετίες μαζί χωρίς τσαλιμάκια κέρατα και με μπόλικο ποιοτικό σεξ. Τώρα καθόμαστε και συζητάμε "άμα αγάπη μου θες να κάνεις κάτι με κάποιον άλλο, δεν θα σε εμπόδιζα, αν σε έκανε ευτυχισμένη, δεν θα διαμαρτυρόμουν" αλλά το θέμα είναι...δεν θέλω. Ούτε εκείνος θέλει, παρ'όλες τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται και την αντίστοιχη δική μου στάση. Επομένως η μονογαμικότητα αυτή είναι *συνειδητή* κι όχι μαθημένο αντανακλαστικό. Το άλλο μέλος δίνει carte blanche, αλλά εντούτοις δεν κάνουμε τίποτα. Ε αυτό κάτι δείχνει! Τώρα, θα μου πεις, δεν είναι η πράξη καθεαυτή αλλά το δούλεμα που πληγώνει στην πραγματικότητα. Ισχύει και θα συμφωνήσω μαζί σου. Η εξαπάτηση δεν είναι OK. Είναι άτιμη.Λοιπόν θα σου πω κάτι ακόμα μη δημοφιλές. Ρωτάς αν είναι ηλιθιότητα ή έτσι διδάχτηκαν. Λοιπόν νομίζω ότι αρκετές γυναίκες είναι τελικά ηλίθιες. Βέβαια νομίζω ότι κι αρκετοί άντρες είναι ηλίθιοι! Είμαι δίκαιη. Δεν κάνω έμφυλο διαχωρισμό! Η ηλιθιότητα δεν κάνει διαχωρισμό φύλου. Όπως άλλωστε ούτε η πολυγαμικότητα :)Eπειδή έχω περάσει δια πυρός και σιδήρου (έχω κοντέψει να πεθάνω 3 φορές και το εννοώ κυριολεκτικότατα) έχω πάρα πολύ μικρή υπομονή πλέον με την ανθρώπινη ηλιθιότητα. Ακούγεται αλαζονικό αλλά to my big sloppy balls στην τελική. Περιτριγυριζόμαστε από ανουσιότητες και βλακώδεις αμφιβολίες και όσο κάνουμε εκλογίκευση απομυθοποιούμε πράγματα.Από την άλλη, μέσα στην τόση εκλογίκευση έχω αρχίσει να αναπτύσω κάποιον μισανθρωπισμό να το πω, μπάφιασμα να το πω, πνευματική κόπωση να το πω...που τελικώς δεν ξέρω αν με ωφελεί ψυχολογικά. Ο άνθρωπος το χρειάζεται το παραμύθι του. Τελικά ίσως η ηλίθια να είμαι ΕΓΩ! :DΥΓ. Το παράδειγμα του ζαχαροπλαστείου ήταν υπεραπλουστευτικό για λόγους εύπεπτου υλικού σε μια ανάλαφρη (αλλά καθόλου κουφιοκέφαλη) στήλη με ευρεία συμμετοχή. Εξυπακούεται ότι υπάρχουν όλες οι κλίμακες αποχρώσεων στην σταθερότητα του χαρακτήρα κάποιου και πολλαπλά επίπεδα ανάγνωσης οποιασδήποτε προτίμησης. Δεν αναιρεί την γενικόλογη ισχύ της παρατήρησης.
Σ' ευχαριστώ πολύ για την εκτενή και κυρίως ενδιαφέρουσα απάντηση που μου δωσες καθώς πολλές φορές, ο τρόπος που τοποθετείσαι σ' αντίστοιχα θέματα με προβλημάτιζε ως προς το πως το αντιλαμβανόσουν(σκέψου ότι πριν σκεφτόμουν ότι ήθελα να σου κάνω μερικές διευκρινιστικές ερωτήσεις). Λοιπόν, θα κάνω μια αυθαίρετη σκέψη και ζητώ συγγνώμη εκ των προτέρων αν είναι λανθασμένη: θεωρώ ότι πολλές φορές θες να βοηθήσεις όσο είναι εφικτό με τα σχόλιά σου και δυστυχώς, αν κάποιος δεν σε έχει παρακολουθήσει εκτενώς αντιλαμβάνεται ότι δικαιολογείς την απιστία στον βωμό της πολυγαμίας, με την έννοια ότι δεν το βρίσκεις λάθος. Κι αυτό νομίζω, δεν βοηθάει κι ίσως το οδηγεί σε παραπάνω τελμάτωση. Υ.Γ.1 Μου λύθηκαν προσωπικά πολλές απορίες και χάρηκα πολύ σε πολλά σημεία καθώς ταιριάζουν με τον δικό μου τρόπο σκέψης. Αν δεν ταίριαζαν, εννοείται δεν θα χαιρόμουν. :ΡΥ.Γ 2 Αυτό περί ηλιθίων και έξυπνων, ως «εξυπνοπούλι» που έχει υποκύψει σε χαζά don'ts δεν με παίρνει να το σχολιάσω.Υ.Γ.3 Προκάλεσες την τύχη σου και με βλέπω να έχω αντιπαράθεση για την αντιπαράθεση για να σε βάζω στον κόπο μετά να μου αναλύεις κι άλλα πράγματα. Αν και θυμάμαι και στο παρελθόν, ακόμη και με απλές απορίες «υποκύπτεις». :ΡΚαλό σου βράδυ :)
Ωραία. Ξεκαθαρίσαμε ότι όσα λέω δεν τα λέω για να καλύψω τον κώλο μου :) Ας έρθουμε επομένως στο προκείμενο.Λες: "θεωρώ ότι πολλές φορές θες να βοηθήσεις όσο είναι εφικτό με τα σχόλιά σου και δυστυχώς, αν κάποιος δεν σε έχει παρακολουθήσει εκτενώς αντιλαμβάνεται ότι δικαιολογείς την απιστία στον βωμό της πολυγαμίας, με την έννοια ότι δεν το βρίσκεις λάθος. Κι αυτό νομίζω, δεν βοηθάει κι ίσως το οδηγεί σε παραπάνω τελμάτωση."Ας με παρακολουθεί εκτενώς επομένως! Aς πρόσεχε. Χαχα! Σοβαρά όμως: Aν κάποιος κάνει επιφανειακή ανάγνωση και δεν μπαίνει στον προβληματισμό να σκεφτεί τι λέμε το παιχνίδι είναι έτσι κι αλλιώς χαμένο γι'αυτόν. To κέρδος έρχεται ΜΟΝΟ όταν κάποιος αρχίσει να αμφισβητεί όλα όσα ξέρει. "Μόνο όταν έχεις χάσει τα πάντα μπορείς να ξεκινήσεις να κάνεις οτιδήποτε". (παρεμπιπτόντως αυτό το τελευταίο είναι από το Fight Club. Γαμάτο βιβλίο καθώς και ταινία. Διαβάστε το.) Ξέρεις πιστεύω ότι πολύς κόσμος εξαιτίας της άθλιας εκπαίδευσης που λαμβάνουμε (αλλά και της μαλακοπιτουρίασης που δέρνει την κοινωνία και τα MME γενικότερα με σκοπό την λοβοτόμηση...εδώ σου λέει ένα 61.3% των συνανθρώπων μας πίστεψε ότι θα το παίξει Κολοκοτρώνης) ΔΕΝ έχει μάθει να σκέφτεται. Κι εννοώ να σκέφτεται συντεταγμένα και λογικά βεβαίως. Η σκέψη δεν είναι κάτι το αυθόρμητο και φυσικό όπως η αναπνοή ή το να πίνουμε νερό. Χρειάζεται συνεχή παιδεία και μεθοδολογία. Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι αλλά και πλείστοι άλλοι λαοί είχαν ολόκληρο φιλοσοφικό κλάδο περί τούτου. Δεν καταλαβαίνω γιατί περιμένουμε από κάποιον να σκέπτεται λογικά (και το θεωρούμε και ψιλοαυτονόητο και το δεχόμαστε a priori ενώ a posteriori διαψεύδεται εκ του αποτελέσματος) ενώ ας πούμε δεν έχουμε την ίδια προσδοκία ότι θα ξέρει να παίζει γκολφ ή να κάνει καλαθοπλεκτική ή να τελεί εγχειρίσεις ανοιχτής καρδιάς! Όλα στην ζωή κόπο και συνειδητή προσπάθεια θέλουν. Κι η σκέψη επίσης. Αλλιώς είναι μούφα. Μάλιστα όσο πιο μούφα είναι τόσο περισσότερο αγανακτεί όταν της λένε κάτι διαφορετικό. ;) Και εννοείται ότι δεν έχουν όλες οι απόψεις την ίδια βαρύτητα. Αυτό θέλουμε να το πιστεύουμε επειδή θέλουμε να εμφανιζόμαστε δημοκράτες αλλά ρεαλιστικά μιλώντας κάποιες απόψεις είναι σαν τις κωλ0τρυπίδες που λέει κι ο Dirty Harry ενώ κάποιες άλλες βασίζονται σε στοιχεία και γεγονότα. Βασικά δεν είναι απόψεις. Είναι δεδομένα. Για να το ελαφρύνω όμως. Φυσικά νιώθουμε θαυμάσια και οι δύο που συμφωνούμε επειδή και μαλ@κίες να λέγαμε άλλωστε θα είχαμε την ηθική επιβεβαίωση ότι δεν είμαστε μόνες στις μαλ@κίες μας. Πολύ σημαντική ψυχολογική παραδοχή και πάμε παρακάτω επειδή μια χαρά σε βρίσκω έτσι κι αλλιώς και το ξέρεις. Αλλά κι αν διαφωνούσαμε θα ήταν σημαντικό να μπορούμε να "συμφωνήσουμε ότι διαφωνούμε". Δεν είναι ανάγκη ο διάλογος να είναι μάχη στην οποία θα επικρατήσει ο ένας εκ των δύο αντιπάλων. Ρεαλιστικά άλλωστε δεν υπάρχουν μόνο δύο πλευρές για οποιοδήποτε θέμα αλλά πολλαπλές πλευρές και πολλά επίπεδα/πρίσματα. Όσο για το τρίτο υστερόγραφο κάγχασα επειδή διέβλεψες ορθά ότι έχω το μικρόβιο του να απαντάω και να τσιμπάω σε διάλογο. Τι να κάνω. Πάσχω από "δασκαλίαση". Σταυρώστε με! (Αρχίζω να θυμίζω κάποια ψυχή. Πού χάθηκε αυτός ο άνθρωπος;)Οπότε shoot me with your questions και μην με λυπηθείς. Βγάλε το φωτόσπαθό σου.
Η ομορφιά του διαδικτύου: γιατί να κουραστείς να προβάλλεις επιχειρήματα όταν ο ίδιος ο συνομιλητής τσακίζεται να σε επιβεβαιώσει περίτρανα; Στις 3 σεράνο η μία δώρο :)
#1 Ο καιρός θα δείξει αν θα γίνεις όπως ο πατέρας σου, το αντίθετο ακριβώς ή κάτι ανάμεσα. Πολλοί υπήρξαν "επαναστάτες" στα νιάτα τους αλλά αργότερα έγιναν μέρος ενός συστήματος που δεν πίστευαν. Θεωρώ ότι οι άνθρωποι που τους αρέσει το φαίνεσθαι και βάζουν πανω απ όλα την γνώμη των άλλων δεν προέρχονται από ένα συγκεκριμένο κοινωνικό/οικονομικό υπόβαθρο. Είναι και στον χαρακτήρα του καθενός. Ακόμα και φτωχός να ήταν ο πατέρας σου θα προσπαθούσε να επιδεικνύεται, αν όχι με τα χρήματα με τα επιτεύγματά του στην δουλειά ή μέσω των επιτυχιών των παιδιών του κλπ. Αυτό που αντιπαθείς λοιπόν είναι αυτό το χαρακτηριστικό του πατέρα σου όμως σκέψουν οτι έχει άλλα χαρακτηριστικά που εκτιμάς και θαυμάζεις σε αυτόν (αν πχ είναι εργατικός ή φροντίζει και αγαπά την οικογενειά του). Στη ζωή δεν είναι όλα ασπρα και μαύρα και οι γονείς είναι άνθρωποι όχι σούπερ ήρωες, με τα θετικά και αρνητικά τους. Μεγαλώνοντας θα το διαπιστώνεις ολοένα και περισσότερο.
#2 Δεν ζω στην Ολλανδία, αλλά έχω σγουρά και ξηρά μαλλιά σε ίδιο κλίμα (μιλάμε για πολλή υγρασία, όχι αστεία, πολύ συχνά άνω του 80% έξω, και με αφυγραντήρες μέσα στα σπίτια, για να πετύχουμε ένα υποφερτό πχ 40%). Οπότε ξέρω τι περνάς!Έχει απόλυτο δίκιο η Λένα που σου λέει να δοκιμάσεις ό,τι βρεις. Τα σγουρά μαλλιά έχουν δεκάδες κατηγορίες και αυτό το προϊόν που σε κάποια αποδίδει, σε άλλα μπορεί να είναι πεταμένα λεφτά. Εγώ μετά από πολλές δοκιμές χαίρομαι που άκουσα την επίσης σγουρομάλλα κομμώτριά μου και αφού ταμπονάρω την χαίτη μου καλά με πετσέτα, τους βάζω μάσκα, την οποία δεν ξεπλένω. Τα αφήνω λίγο να στεγνώσουν (μόνο φυσικά, ποτέ πιστολάκι) και μετά κερί. Η μάσκα στεγνώνει χωρίς κατάλοιπα, τα κρατάει μαλακά και δεν τα αφήνει να φριζάρουν και το κερί ενισχύει τις μπούκλες και τις ξεχωρίζει. Δοκίμασε κι αυτό μαζί με τις υπόλοιπες συμβουλές, μπορεί να κάνει δουλίτσα και σε εσένα.
#1Δεν είναι το ζουμί της ερώτησης, αλλά μου φάνηκε πολύ αστείο που ο πατέρας σου προσπαθεί με "μαϊμού" προϊόν να εντυπωσιάσει ακριβώς την τάξη ανθρώπων που διακρίνουν τις μαϊμούδες από τα αυθεντικά από χιλιόμετρο...
Γεια σου ρε καραβαν!!! Αυτό σκεφτόμουν κι εγώ τώρα που διάβασα την ερώτηση και λέω ας δω αν το σχολίασε κανείς!! Αυτοί η κοινωνική τάξη δεν είναι που τα πιάνει αυτά από χιλιόμετρα;;
#6 Αισθάνομαι πως με αυτήν την λογική δεν λαμβάνεις υπόψη σου τις συναισθηματικές ανάγκες του αλλου. Πηγή: www.lifo.grΑυτή η έκφραση μου ανάβει τόσα λαμπάκια που δε θα χρειαστεί να στολίσω δέντρο φέτος. Θα κάτσω στη γωνία να λάμπω
#2 Προτείνω keratin treatment, το οποίο εμένα με έχει σώσει. Έχω σπαστά (σπαστικά) μαλλιά που δεν ξέρουν τι είναι και baby hair σαν ακάνθινο στεφάνι. Μετά την θεραπεία τα μαλλιά μου είναι κατά 90% καλύτερα σε σχέση με πριν. Παίρνει αρκετό απο τον όγκο, αλλά στα λιαίνει και τα γυαλίζει και αφαιρεί όλο το φριζάρισμα. Δεν γίνονται απόλυτα ίσια (αλλά έτσι κι αλλιώς δεν στοχεύεις εκεί), κυματιστά είναι και πάλι, αλλα τουλάχιστον λεία και απαλά. Όμως, πρέπει η κομμώτρια να πιάσει τα babies απο την ρίζα και να επιμείνει στα δύσκολα σημεία. Το έχω κάνει 4 φορές μέχρι τώρα, τις 2 έγινε πολύ καλά, τις άλλες δύο έτσι κι έτσι (με διαφορετική κομμώτρια). Αν θέλεις, όταν έρθεις Ελλάδα, να σου συστήσω.
Εχω δυο ερωτήσεις. Ποσο κοστίζει και τι γινεται αν ειναι βαμμένα τα μαλλιά; Διάβαζα κάπου για το Brazilian blowout που ειναι λέει καλύτερο γιατί μπορείς είτε να ισιώσεις τα μαλλιά είτε να μην χαλάσεις τη μπούκλα,δε χρειάζεται να μείνει το μαλλί άπιαστο για μέρες,δλδ αμέσως μετα μπορείς να το πιάσεις και κότσο αν θελεις,και να βραχει χωρίς πρόβλημα και κάνει το αποτέλεσμα της βαφής ακόμα πιο έντονο. Τι τελικα ισχύει δεν ξέρω.
mitsi, εγώ έκανα το παραδοσιακό brazilian λόγω κόστους (πήγε 100 ευρώ και είναι πολύ πιο φτηνό απ'το blowout, που θα ήθελα να κάνω πάντως). Το έψαξα και πήγα σε εξειδικευμένη αλυσίδα κομμωτηρίων και δεν πήρα απ'τις προσφορές που κυκλοφορούν (παρόλο που ήθελα προφανώς). Έκανα πρώτα βαφή και μετά κερατίνη καπάκι (7 ωρίτσες μωρέ, τίποτα χαχα) και βγήκε ένα χρώμα... όνειρο! και λίγα λέω! σύνολο 210 ευρώ και πίστεψε με εγώ έδινα 15 στην κομμώτρια της γειτονιάς, αλλά τελικά άξιζε κάθε ευρώ. Δεν πήρα τα σαμπουάν κομμωτηρίου που είναι πανάκριβα αλλά πήγα σε outlet που είχε μόνο μία μάρκα χωρίς άλατα (απαραιτητο για να μην σου χαλασει η κερατινη) που κόστιζε 9 ευρώ το σαμπουάν και 9 το κοντισιονερ (όλα τ'αλλα είναι απλησίαστα)και εμεινα πολυ ευχαριστημένη! Ενθουσιάζομαι εκνευριστικά πολύ, το ξέρω και συμπαθάτε με, αλλά έχω τεράστιο θέμα με τα μαλλιά μου :)
Χμμ δεν μπορεις να γράψεις εδω ε; Θα κοπεί; Εγω έχω κανει δυο φορές,τη μία έμεινα περισσότερο ευχαριστημένη, αλλά και τις δυο οχι ιδιαίτερα και είμαι σίγουρη οτι ήταν θέμα κομμώτριας και εφαρμογής..
Στο κομμωτήριο που πάω κοστίζει 80 ευρώ όλο το κεφάλι (και η διαδικασία κρατάει 2 ώρες τουλάχιστον - αν εχεις πολύ μαλλί και πολύ μπούκλα φτάνει άνετα τις 3-4 ώρες). Εγώ τώρα πια κάνω μόνο το στεφάνι και κοστίζει 20 ευρώ. Νομίζω για τα βαμμένα μαλλιά θα είναι πολύ καλό, γιατί θα γυαλίζουν περισσότερο και θα φαίνονται πιο υγιή, αλλά ρώτα καλύτερα την κομμώτρια. Αν θέλετε να σας συστήσω την δική μου, στείλτε προσωπικό μήνυμα απο το προφίλ μου!
#7: Αυτο μπορεις να το καταλαβεις απο το πως συμπεριφερονται εξοδους, αλλα και πως φερονται στους αλλους με χαμηλοτερη αγοραστικη δυναμη.Επισης, οταν ζητουν συνεχεια πραγματα (αγορες).
#6 Στις σχέσεις γίνονται αμοιβαίες υποχωρήσεις αν και όχι σε όλα, όμως αυτό που ζητάς εσύ δεν είναι υποχώρηση αλλά αλλαγή χαρακτήρα. Ζητάς από τον σύντοφό σου να γίνει πιο ρομαντικός ενώ σαν χαρακτήρας δεν είναι. Υποχώρηση θα ήταν να δείτε μια ταινία που σου αρέσει ενώ σε αυτόν όχι για αν πάτε στον κινηματογράφο μαζί. Υποχώρηση είναι να πας στα γενέθλια της ξαδέρφης του που δεν πολυσυμπαθείς. Το να θέλεις σώνει και ντε ο σύντροφός σου να σου κάνει δωράκια και να διακοσμήσει την σχέση σας με φρου φρου είναι να αλλάξεις το ποιος είναι. Αυτό λείπει από τον συλλογισμό σου λοιπόν, οτι ζητάς να γίνει κάποιος άλλος. Και μας λες οτι δεν σέβεται τις συναισθηματικές σου ανάγκες με το να μην είναι ρομαντικός, σκέψου όμως αν εσύ σέβεσαι τις δικές του και την προσωπικότητά του γενικότερα θέλοντας αν αλλάξει.
#2Όταν το διάβαζα πραγματικά νόμιζα πως το είχα γράψει εγώ. Έχω το ίδιο μαλλί, το ίδιο πρόβλημα και μάντεψε... ζω στην Ολλανδία! Λοιπόν, αυτό που με έχει βοηθήσει εμένα πάρα πολύ είναι αυτό ακριβώς που περιγράφει η Α, μπα: ένα tamer. Συγκεκριμένα το frizz ease 10 day tamer της John Frieda. Το βάζεις πριν το λούσιμο και διαρκεί 10 μέρες ή 5 λουσίματα, αναλόγως και του μαλλιού. Εγώ είδα αποτέλεσμα από την πρώτη κιόλας εφαρμογή. Το μπουκαλάκι περιέχει προιόν για 2 περιπου εφαρμογές και κάνει γύρω στα 14 ευρώ, φτηνό δεν το λες. Αλλά κατά καιρούς το εχω πετύχει στα tk maxx απο 4 μεχρι 8 ευρω. Ενδεχομένως να υπάρχει και στα kruidvat. Δεν έχω δοκιμάσει την υπόλοιπη σειρά freeze ease σαμπουάν, conditioner της John Frieda αλλά πιστεύω πως αξίζει, αν κρίνω από το tamer!
Τρέχω να το παραγγείλωΠείτε κι άλλα tips, συναγωνιστές!Θα πρότεινα πάντως στη #2 όταν έρθει Ελλάδα να κάνει μια θεραπεία με κερατίνη σε κομμωτήριο. Είχα δει πολύ καλά αποτελέσματα και προσπαθώ να βρω λεφτά και χρόνο για να το επαναλάβω.
Κι εγώ μια απ'τα ίδια...εμένα με έσωσε το bc fibre force, leave in conditioner του schwarzkopf (από κομμωτήριο). Αλλά θα κοιτάξω και το tamer μήπως κάνει καλύτερη δουλεια.Παρεπιπτόντως, ένα καλό κούρεμα κάνει όλη τη διαφορά (τουλάχιστον σε μενα).
Το βασικό συστατικό αυτών των προϊόντων είναι ή σιλικόνη (dimethicone) που λειτουργεί αδιαβροχοποιωντας την τρίχα. Έρχεται απείρως οικονομικότερα να αγοράσει κάποιος μία απλή κοινή σιλικόνη "για την ψαλίδα" από μία mass market φίρμα. Επίσης το ίδιο καλά λειτουργεί το λάδι (ελαιόλαδο ή καρύδας) σε βρεγμένα μαλλιά σε μικρή ποσότητα αλλά τότε τα μαλλιά οφείλουν να είναι χοντρή τρίχα.
Εδώ η #2 :) tsartelloui, σε υπερ-ευχαριστώ! (Και εσένα Α,μπα!) Mόλις τσέκαρα το σάιτ του kruidvat, δυστυχώς δεν έχει το συγκεκριμένο, αν και έχει άλλα προϊόντα της σειράς που φαίνονται ενδιαφέροντα. Θα ψάξω να το παραγγείλω. Γενικά έχω δοκιμάσει λάδι καρύδας, ελαιόλαδο (αυτά όμως πριν το λούσιμο, και μου κάνουν απαλά και λαμπερά μαλλιά), και πάρα πολλά leave-on προϊόντα για μετά το λούσιμο, τα οποία όμως νομίζω βαραίνουν και κάπως θαμπώνουν τα μαλλιά. Το μεγαλύτερό μου πρόβλημα είναι οι φύτρες, που πετάνε σαν να έπαθα ηλεκτροπληξία όταν τραβάω τα μαλλιά πίσω, και όταν τους βάζω τζελ ή κάποιο άλλο προϊόν δε μου αρέσει γιατί μετά φαίνονται λαδωμένα. Όσο για τη θεραπεία με κερατίνη, το έχω στα υπόψιν, όμως δεν ισιώνουν οι μπούκλες με αυτήν;
De sou lew το εγραψα και προσφατα, η κερατινη μου αλλαξε τη ζωη!Θα ελεγα οτι οι μπουκλες ειναι 60% κατω, ο,τι σημαινει αυτο για την καθεμια! Σιγουρα δεν εχεις φριζαρισμα, αυτο απο μονο του το κανει να αξιζει!!
Σε σχέση με την κερατίνη, στα δικά μου μαλλιά που φριζάρουν πάαααρα πολύ και είναι κατσαρά, οι μπούκλες ήταν 40% κάτω, ο όγκος 50% κάτω και το φριζάρισμα....85% κάτω!!
Είναι δελεαστικό αυτό που λέτε για το φριζάρισμα, αλλά δε θέλω να πέσουν οι μπούκλες και ο όγκος... Θα το σκεφτώ όμως! Ευχαριστώ για τις συμβουλές και αγωνιστικούς χαιρετισμούς από τη βροχερή χώρα της τουλίπας σε όλες τις συμπάσχουσες!
#2, προ αμνημονεύτων ετών ήμουν φοιτήτρια στα Γιάννενα. Σιγά την Ολλανδία. Κάθε μα κάθε μέρα βρέχει στα Γιάννενα και όταν δεν βρέχει έχει ομίχλη. Η μόνη λύση που δούλεψε στα δικά μου μαλλιά ήταν το τζελ. Ποσότητα όμως έτσι; Όχι ένα καρυδάκι......
#7 ένας από τους πολύ καλούς μου φίλους προέρχεται από πλούσια οικογένεια αλλά όσα χρόνια τον ξέρω κάνει παρέα με τους κοινούς θνητούς. Δεν έχω ποτέ δει κάποιον από το φιλικό περιβάλλον του να προσπαθήσει να τον "εκμεταλλευτεί" ούτε κάποιον να τον προσεγγίσει πχ γκομενικά με σκοπό το χρήμα. Παραβιάζω βέβαια την αρχή Λενφου. Εκεί που έχω καταλήξει είναι ότι εξαρτάται από το πώς το χειρίζεσαι ο ίδιος και πώς νιώθεις με τα λεφτά που έχεις. Το μόνο που έχουμε εκμεταλλευτεί εμείς η πλέμπα από τον πλούσιο φίλο μας είναι η βεράντα του που βλέπει Ακρόπολη και να πάει καμιά από την παρέα νύφη στην εκκλησία γιατί έχει καλό αμάξι.