Στο σημερινό «Α μπα»: πολλές αποχρώσεις του γκρι

Στο σημερινό «Α μπα»: πολλές αποχρώσεις του γκρι Facebook Twitter
55


__________________
1.

Θεωρώ πως η ομοφυλοφιλία δεν είναι φυσιολογική. Φοβάμαι να εκδήλωση τις απόψεις μου στον κοινωνικό μου περίγραμμα γιατί θα θεωρηθεί τουλάχιστον φασιστάκι. Ο Χ είναι από τους πιο κοντινό μου ανθρώπους και είναι γκέι. Η άποψη μου δε με έχει κάνει να τον βγάλω από τη ζωή μου αλλά αν του πω τις απόψεις μου είμαι σίγουρη ότι αυτός θα με βγάλει. Άνθρωποι σαν εμένα γιατί θεωρούνται φασίστες; δεν θέλω να τον χάσω και να τον πληγώσω. Υπάρχει διέξοδο;
-Άντζελα


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αν θέλεις να μάθεις γιατί άνθρωποι σαν κι εσένα θεωρούνται **** μπορείς να το κάνεις μόνη σου, η απάντηση δεν είναι κρυμμένη κάπου για να σου την αποκαλύψω. Για να μην το έχεις κάνει ακόμα, μάλλον δεν θέλεις να μάθεις. Το «διέξοδο» που θέλεις είναι να μην αλλάξεις την «άποψη» σου αλλά να μην την κρύβεις, και να παραμείνεις φίλη με τον Χ. Δεν μπορώ να σε βοηθήσω.


__________________
2.

Αμπακι,
Γνώρισα καποιον, 32 χρονων. Αυτός ο τύπος λοιπόν, στην αρχή φαινόταν too good to be true. Εμφάνιση, εξυπνάδα, στυλ, χιουμορ, λεφτά κ είχαμε φοβερή επικοινωνία/χημεια. Ειπε οτι ενιωθε πολλά κ ηθελε σχεση. Σαφώς ενθουσιάστηκα το ίδιο ήθελα κ γω, αλλά είχα τρομερή ανασφάλεια τυπου "τι θέλει αυτός μαζί μου; Μπορεί να έχει όποιες θελει".
Στο μήνα πάνω, όμως, έγινε άλλος άνθρωπος. Παθολογική ζήλεια, παρανοικος, συναισθηματικά ανώριμος. Εγώ σε έναν τοίχο να απολογούμαι: που άργησα 5 λεπτά να απαντήσω, που κοιμήθηκα 2 ώρες το μεσημέρι κ ημουν μη διαθέσιμη, που 3 τα ξημερώματα δεν απάντησα στο μνμ του άρα ήμουν με αλλον, κτλ κτλ. Αυτός δεν φταίει ποτέ σε τιποτα εν τω μεταξύ αλλά δεν ειμαι κ γω τυπος που κατηγορώ. Ειμαι πολύ κουλ, με λογική, υπομονή, κατανόηση κ εμπιστοσύνη. Αν κ κάποιες φορές μου ήρθε να πετάξω το κινητό από το μπαλκόνι!
Όμως, όσα αρνητικα κ αν εχει αυτος, κάποιος άνθρωπος θα υπάρχει κ γι'αυτόν. Η ερωτηση ειναι, θα μπορούσε να είναι καποιος σαν κ μενα που οπλισμένος με λογική και ψυχραιμία θα μπορούσε να καλμαρει τις εμμονές του κ να τον ηρεμήσει; Η πιστευεις οτι τέτοιοι τύποι ζουν για το χάι αυτό και καταλήγουν με αντίστοιχα παρανοϊκές κοπελες; έτσι, για το αλισβερισι της ψυχοπάθειας.
-Dangerous liaisons


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Όχι, κανένας δεν μπορεί να τον αλλάξει και να τον κάνει από παρανοϊκό και συναισθηματικά ανώριμο, ισορροπημένο και λογικό, δηλαδή να προκαλέσει μια στροφή 180 μοιρών (καλμάρει; Είναι παθολογικά ζηλιάρης, παρανοϊκός, συναισθηματικά ανώριμος, και η λέξη που διάλεξες είναι «καλμάρει»;) Η λογική σου και η ψυχραιμία σου είναι δικά σου χαρακτηριστικά που δεν εφαρμόζουν σε άλλον. Μόνο αν το αποφασίσει μόνος του και κάνει υπεράνθρωπη προσπάθεια μαζί με ψυχολόγο ή ψυχίατρο ίσως κάποτε, μετά από καιρό, καταφέρει να βελτιωθεί.


Το αν υπάρχει κάποιος για αυτόν δεν είναι δική σου δουλειά, όπως δεν είναι δική σου δουλειά να αποφασίσεις ποιος θα ήταν αυτός ο άνθρωπος που θα του ταίριαζε, αν παραμείνει όπως είναι. Αυτό που είναι δική σου δουλειά είναι να αναρωτηθείς για ποιο λόγο σπαταλάς την υπομονή σου και την ψυχραιμία σου με έναν παρανοϊκό, και γιατί πιστεύεις ότι έχεις την δύναμη ή την ικανότητα να αλλάξεις τον οποιονδήποτε. Σε αυτή την περίπτωση λειτουργείς αυτοκαταστροφικά, και αν θεωρείς τον εαυτό σου λογικό, θα έπρεπε να ξέρεις ήδη αυτά που σου λέω τώρα.

__________________
3.


Αγαπημένη Α,μπα, ενδεχομένως ακολουθήσει χιλιοειπωμένο σεντόνι οπότε ας πω το ρεζουμε από τώρα. Μπορείς να μου ξεκλειδώσεις το μυαλό; Ιστορία κοινή όσο και η άμμος στην παραλία, είμαι παντρεμένη, είναι παντρεμένος, είμαστε συνάδελφοι, τον είδα αλλιώς και προσπαθώ να επανέλθω στην προτέρα κατάσταση, ανεπιτυχώς ως τώρα. Για αρκετούς μήνες ήταν ο συνάδελφος Νίκος και μια μέρα, δύσκολη επαγγελματικά, εν γένει δύσκολη οικογενειακά εκείνη την περίοδο, αφέθηκα να ακολουθώ το- καρφωμένο πάνω μου- βλέμμα του και από τότε ο συνάδελφος Νίκος έγινε πολυμορφικός Νίκος. Είναι αυτός που ξέρει την δουλειά και βοηθά και πώς δεν το είχα δει τόσον καιρό, είναι αυτός που με κάνει να χαμογελώ στην δουλειά (και αν με αποφεύγει θλίβομαι και αν με καλοπιάσει ξαναχαίρομαι και αν τον γειώσω σκοτεινιάζει και αν του ξαναχαμογελάσω είναι όλα καλά και όταν τυχαια-;- αγγιζόμαστε, ηλεκτρίζομαι και νομίζω είναι αμοιβαίο αλλά ας μην κάνω υποθέσεις για αυτόν), είναι αυτός που περιμένω κάθε Δευτέρα να δω για να μου πει καλημέρα και η δική του καλημέρα έχει άλλη βαρύτητα, είναι αυτός που με ενημέρωνει πότε θα λείπει λες και είμαστε σύζυγοι (έχουμε εξαιρετική επαγγελματική χημεία). Θέλω να ξεμπλοκάρω από αυτήν την ενοχλητική σκέψη, καθώς δεν έχει και πολλές εκδοχές το παιχνίδι και όσες είναι, είναι χαμένες από χέρι. Απιστία; Δεν θέλω να βάλω και αυτήν την σπαζοκεφαλια στο κεφάλι μου, άσε που γενικά δεν θέλω, είμαι πολύ καλά σεξουαλικά με τον σύζυγό μου και όχι μόνο (ναι, υπάρχουν θέματα αλλά νορμάλ, πολύ νορμάλ,). Τι να κάνω για να ξεμπλοκάρω; Προφανώς και βλέπω την πλευρά που θέλω να δω ή αυτή που δείχνει αυτός, όπως και γω σε αυτόν άλλωστε. Εχω ονειροπολήσει πολλές φορές να τον αγγίζω και να τον φιλάω, έχω αρκετές φορές φαντασιωθεί σεξ μαζί του, είναι αποκύημα της φαντασίας μου όλο αυτό, το καταλαβαίνω με την λογική και τα επιχείρηματα, αλλά αυτή η σκέψη παραμένει. Πάλι ανυπομονώ να τον δω στην δουλειά, πάλι τον σκέφτομαι. Πώς σταματάει αυτό; Έχω καταλήξει ότι μάλλον μου λείπει το χάι του έρωτα (αυτού του έρωτα που είναι ακόμα πλατωνικός, ματιές,αγγίγματα τυχαία, κλπ) αλλά και πάλι, αυτό θα γίνεται; Σήμερα ο συνάδελφος Νίκος αύριο ο χι ψι δέλτα; Και αν είναι πλατωνικό, γιατί τον σκέφτομαι και σεξουαλικά;Έχω σκεφτεί αν είμαι πολυγαμική, το έχω ήδη απεξώ απέξω αναφέρει και στον σύζυγό μου – και ως εκπληκτικός σύντροφος έδειξε κατανόηση- γιατι δεν μπορώ να χρεωθώ απιστία, δεν του αξίζει, αλλά, αν ήμουν πολυγαμική, θα έτρεφα ρομαντικά συναισθήματα; Και γιατί δέκα χρόνια τώρα δεν μου έχει βγει; Πολλές και κουλουβάχατες οι ερωτήσεις, είναι η πέμπτη φορά που προσπαθώ να σου γράψω για αυτό το θέμα, καθε φορά το αφήνω γιατί κατανοώ πόσο μπερδεμένη είμαι και φαίνεται στον λόγο μου. Δεν εκτιμώ ότι το εν λόγω θέμα χρήζει ψυχανάλυσης (κάποια στιγμή στη ζωή μου θα το κάνω ούτως ή άλλως, έχω υπεραναλυτική σκέψη και αυτό αρχίζει να γίνεται και αδυναμία μου πέρα από δυνατό μου χαρτί- btw και αυτό έχω σκεφτεί ως πιθανή αιτία ότι το πήρα και τρέχω, αλλά πώς κολλάει τόσους μηνες να μην με νοιάζει και να μην υπεραναλύω τίποτα για αυτόν;), ουφ. Κουβάρι. Επαφίεμαι σε μια διαυγή απάντηση σου προς ώρας. Σε ευχαριστώ εκ των προτέρων.
-Α,μπα σε αγαπώ!


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν θα έλεγα ότι έχεις υπεραναλυτική σκέψη. Αν είχες υπεραναλυτική σκέψη θα είχες βρει τις απαντήσεις στον απλό σου προβληματισμό. Κυκλική έχεις, θα έλεγα. Έχεις κολλήσει γιατί δεν καταλαβαίνεις πώς γίνεται να σε ελκύει κάποιος άντρας εκτός από τον άντρα σου, κάτι που δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση. Δεν χρειάζεται να τα πηγαίνεις άσχημα με τον άντρα σου για να σου γυαλίσει άλλος. Αυτό δεν σημαίνει ότι είσαι πολυγαμική, τουλάχιστον όχι απαραίτητα. Μόνη σου λες ότι η ιστορία είναι παλιά όσο η άμμος, οπότε δεν καταλαβαίνω και ακριβώς γιατί εκπλήσσεσαι τόσο πολύ που θέλεις να κάνεις διασκεδαστικό σεξ με κάποιον άλλον από τον μόνιμο σύντροφο σου. Δεν το έχεις ξανακούσει; Νομίζεις ότι όλοι αυτοί που καψουρεύονται άλλους ανθρώπους, εκτός γάμου, και τα κάνουν θάλασσα, είναι αδύναμοι, ή χαζοί;


Όσο εκπλήσσεσαι, τόσο πιο ταμπού γίνεται στο κεφάλι σου, τόσο μεγαλύτερες διαστάσεις αποκτάει, και τόσο πιο δύσκολο θα είναι να το δεις όπως είναι. Δεν κλείδωσε το κεφάλι σου επειδή παντρεύτηκες, σου συμβαίνει κάτι πολύ αναμενόμενο. Αν το δεχτείς ως φυσικό και το κρατήσεις σε αυτό το επίπεδο, μπορείς να ελπίζεις στο ότι ο υπερφυσικός Νίκος που τώρα σου χρησιμεύει ως ανεβαστικό εξάρτημα θα γίνει κανονικός Νίκος, παντρεμένος Νίκος, που για τη γυναίκα του ίσως να είναι και λίγο βαρετός Νίκος. Πάντως, στη θέση σου δεν θα προσπερνούσα την σχέση σου με τον άντρα σου και τα θέματα που έχετε ως «νορμάλ, πολύ νορμάλ». Από τα νορμάλ προβλήματα διαλύονται μακροχρόνιες σχέσεις. Επειδή είναι νορμάλ δεν σημαίνει ότι μπορείς να τα αγνοήσεις.

__________________
4.

Λενάκι...πόσο μου αρέσει η δουλειά σου δεν φαντάζεσαι!! Συνέχισε έτσι σε αγαπάω ! Διάβασε τι έγινε τώρα και αν θέλεις δημοσίευσέ το. Μένω μόνη μου 29 είμαι και οι γονείς 5 λεπτα με τα πόδια μακριά . Είναι κοντά μου πάντα όταν τους χρειάζομαι . Τους λατρεύω . Τσακώθηκα με τη μαμά όμως τώρα διότι πήγε σπίτι μου χωρίς να μου το πει και μου κατέβασε τις κουρτίνες να μου τις πλύνει. Υποτίθεται θα το κάναμε παρέα το σκ. Οκ δεν λέω κάτι . Έρχομαι λοιπόν να τους δω και ακούω που λένε ότι αύριο θα πάνε να μου τις κρεμάσουνε. Hello παιδιά είμαι εδώ μπροστά τι γίνεται? Εγώ γιατί δεν ερωτήθηκα αν θέλω να γίνει αυτό ? Ευχαριστώ πολύ αλλά δεν θέλω . Ή μάλλον θέλω αφού συνεννοηθούμε. Και το λέω αυτό λοιπόν και αρχίζει καυγάς . Εξηγώ πως αν χρειαστώ κάτι θα το ζητήσω και αν μπορείτε καλώς αν όχι πάλι καλώς . Θα τη βρω τη λύση μου .σιγά το θέμα. Και μου είπε και τι είμαστε εμείς να λειτουργούμε με παραγγελίες ? Τι ? Παραγγελίες? Και αρχίζει να κλαίει.. και τώρα έχω τύψεις . Γιατί της είπα πως αφού το να χρειαστώ βοήθεια σε κάτι και να το ζητήσω είναι παραγγελία τότε δεν θα ζητήσω τίποτα . Το βλέπω λάθος ? Απλά δεν θέλω να έρχεται στο σπίτι έτσι . Γιατί το επόμενο είναι να της λέω α μαμά μην πας στο σπίτι γιατί κοιμάται ο Βασίλης στο κρεβάτι ή γιατί η μαρια κυκλοφορεί με το βρακί σήμερα . Έχω άδικο ? Απλά βάζω όρια νομίζω. Είμαι αχάριστη? Το ξέρω ότι το κάνει με την καρδιά της και ότι ο σκοπός της δεν είναι κακός . Αλλά.... αυτά που είπα.
- Χριστινα

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Η μαμά σου κλαίει για να έχεις τύψεις που προσπαθείς να βάλεις τα όρια σου, και να υποχωρήσεις, και τα κατάφερε. Επίσης κλαίει γιατί η συμφωνία που έχετε κάνει, κατά τη γνώμη της, είναι ότι όσο φέρεσαι σα να είσαι ανήλικο παιδί (είναι πάντα κοντά μου όταν τους χρειάζομαι), τόσο δικαιούται να σου φέρεται ακριβώς έτσι, σα να είσαι ανήλικο παιδί, που δεν ξέρει ποιο είναι το καλό του και η μαμά ξέρει καλύτερα. Σε αυτό έχει δίκιο. Αν θέλεις να ενηλικιωθείς και να βάλεις όρια στη ζωή σου και στο σπίτι σου, πρέπει κάποτε να πάρεις απόφαση ότι δεν γίνεται να βασίζεσαι πάνω στους γονείς σου για ό,τι σου συμβεί, και να λύνεις τα προβλήματα σου μόνη σου. Αν ήθελες να πλύνεις τις κουρτίνες, έπρεπε να τις πλύνεις χωρίς να το πεις σε κανέναν. Αν δεν μένεις στο Μπάκιγχαμ, σίγουρα μπορούσες να το κάνεις μόνη σου.

 

Όσο πιο μεγάλη πρόσβαση δίνεις στους γονείς σου στην ζωή σου, τόσο θα επεμβαίνουν. Δεν γίνεται να είναι πάντα απίκο – όπως είναι τώρα και σου αρέσει – αλλά παράλληλα να θέλεις και την ανεξαρτησία σου ως ενήλικας που λύνει μόνος του τα προβλήματα του. Εκεί πήγαινε η απάντηση της μαμάς «μας θέλεις παραγγελία». Και σε αυτό δίκιο έχει.

__________________
5.


παντρεύομαι σε λίγο καιρό. ένα τσακ πριν τα 35 ειμαι οπότε καταλαβαίνεις....ή μάλλον τι να καταλάβεις... ε λοιπόν φοβάμαι τις προσδοκίες των άλλων και κυρίως των στενών συγγενών. όλοι είμαι βεβαιη ότι θεωρούν ότι άντε σιγά σιγά να το βάζουμε μπρος το παιδί. και είμαι σίγουρη ότι θα αρχίσω να δέχομαι πιέσεις σε λίγο καιρό. ήδη η μαμά μου μου είπε το εξοργιστικό "ναι καλά και ότι δεν θα παντρευτείς έλεγες, είδες τελικά". το ξέρω ότι όλοι θα απογοητευτούν αν μάθουν ότι δεν θέλω καθόλου να κάνω παιδί. και όταν μου λένε θα αλλάξεις γνώμη-μέχρι και το αφεντικό μου-λέω οκ ναι μπορεί στο μέλλον ναι. αλλά προσωπικά μου φαίνεται τόσο πιθανό όσο πχ από άθεη ξαφνικά να γίνω πίστη ορθόδοξη και να πηγαίνω κάθε Κυριακή εκκλησία. ξέρω ότι θα με κοιτάνε σαν εξωγήινη και θα σκεφτούν τα χειρότερα για εμένα οπότε τι κάνω όταν αρχίσουν οι αδιάκριτες ερωτήσεις; σκέφτομαι ίσως μέχρι και ψέματα να πω ότι δεν μπορούμε. πριν λίγο καιρό έμεινα έγκυος και δεν το κρατήσαμε οπότε είμαι πολύ αποφασισμένη και σίγουρη για αυτό που στηρίζω. ο φίλος μου είναι στο ίδιο μήκος κύματος σε αυτό το θέμα αλλά δεν καταλαβαίνει το άγχος μου, που προκύπτει από το βάρος του να είσαι γυναίκα σε αυτή την κοινωνία. λέει ότι δική μας είναι η ζωή και να μην ασχολούμαι αν πουν οτιδήποτε οι δικοί του ή δικοί μου. βοηθάει η ειλικρινής τοποθέτηση μου επί του θέματος απέναντι τους πιστεύεις; σίγουρα όμως κάτι τέτοιο θα έχει επιπτώσεις στις σχέσεις μας.
- childfree

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Νομίζω ότι ο φίλος σου σε καταλαβαίνει περισσότερο από όσο νομίζεις. Συμφωνώ ότι το βάρος είναι κυρίως δικό σου, επειδή είσαι γυναίκα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα το περάσει αναίμακτα και ο ίδιος. Αυτός γονείς που «θέλουν να δουν εγγόνια», δεν έχει; Συγγενείς που θα τον ρωτάνε, δεν έχει; Φίλους, συναδέλφους που θα κάνουν παιδιά και θα του λένε «άντε τώρα είναι η σειρά σου», δεν έχει; Είναι σημαντικό να καταλάβεις ότι είσαστε δύο, μαζί, σε αυτή τη υπόθεση. Δεν είναι μόνο δική σου.

 

Θα σε κοιτάνε περίεργα, θα σε κουτσομπολεύουν χωρίς αύριο, κάποιοι θα σκεφτούν τα χειρότερα για σένα. Πάρε το απόφαση. Δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για αυτό. Να ξέρεις όμως ότι όλα αυτά είναι δικές τους προβολές πάνω σου, και όχι δικό σου θέμα. Αυτό που θέλεις να κάνεις είναι ακόμα ταμπού. Οι άνθρωποι φοβούνται αυτούς που πάνε ανάποδα στο ποτάμι, τους βλέπουν ως απειλή για την δική τους ευημερία. Αν ξέρεις αυτό, και το κάνεις κτήμα σου, θα σταματήσεις να φοβάσαι. Δεν είσαι υποχρεωμένη να κρατάς ευχαριστημένους και ήρεμους όλους τους άλλους με την δική σου ζωή. Αν αναστατώνονται, δικό τους πρόβλημα.


Να λες ό,τι θέλεις. Ό,τι σου είναι πιο εύκολο. Φτάνει να μην προσπαθείς να κάνεις τους άλλους να νιώσουν καλά με την απάντησή σου. 


__________________
6.


Καλησπερα. Είμαι η Ελένη, χωρισμένη μητέρα δυο παιδιών και εδω και ενα χρόνο και κατι εχω σχέση με έναν άντρα δέκα χρόνια μικρότερο μου. Ολα ωραία, ειδυλλιακά θα έλεγα, πολύς έρωτας και από τις δυο πλευρές, τα παιδια μου τον συμπαθούν ιδιαίτερα (ειναι μεγάλα σε ηλικία, παντρεύτηκα μικρη και έγινα πολυ μικρη μαμά). Ήμουν πάντα αρνητική σε τέτοιου είδους σχέσεις με διαφορα ηλικίας, τις κατηγορούσα θα έλεγα, αλλα καλα να παθω (ο.τι κοροιδευει ο καθένας Το λούζεται) διότι τολμώ να πω ότι ο συγκεκριμένος φέρθηκε ως ενα σημείο πιο ώριμα από αρκετούς πιο "ώριμους" σε ηλικία. Και ξαφνικά, η μικρη μου κόρη μένει έγκυος. (23 ο γιος μου, 21 η κόρη μου, 42 εγω). Αποφασίζει να το κρατήσει, ήμουν βλέπεις κι εγω παράδειγμα ίσως για αυτήν. Ασφαλώς χάρηκα με τη χαρά του παιδιού μου, αν και ειχα τις αντιρρήσεις μου για γάμο σε τέτοια ηλικία εν μέσω σπουδών κλπ. Αλλα αν αυτό την κανει ευτυχισμένη, εγω δεν θα εμποδίσω την ευτυχία της. Ο "καλός" μου ελεύθερος εντελώς στο παρελθόν, είχε επενδύσει επάνω μου για να ζήσουμε μαζι να κάνουμε ενδεχόμενα δικό μας παιδι κλπ. Ξαφνικά ολα αυτά ανατρέπονται. Νιώθει άχαρα, το κατανοώ, καποια στιγμή μου δηλώνει ότι δεν μπορεί να διαχειριστεί το ρόλο της γιαγιάς. Μου ζητάει να χωρίσουμε. Στα πατώματα εγω, ένιωθα ότι ειχα το πανω χέρι σε αυτή τη σχέση, ήμουν σίγουρη για αυτόν. Ομως... έκτοτε ξεκινάει το δύσκολο. Εγω χαλια, αυτός ομως επιμένει να μείνει στη ζωή μου (χωρις ταμπέλα όπως λεει) και σε κάθε ευκαιρία και με δεδομένο ότι εγω εχω ακομη συναισθήματα βγαίνουμε, κάνουμε έρωτα, έχουμε καθημερινή επικοινωνία και μάλιστα σε υπερθετικό βαθμό (μηνύματα τηλέφωνα κλπ). Κάθε φορά του εξηγώ και του λεω να το κόψουμε γιατί δεν μου κανει καλο και αμέσως την επόμενη φορά λυγίζω γιατί η ανάγκη μου για επικοινωνία ξεπερνάει τις αποφάσεις μου. Και μετα κλαίω κλαίω κλαίω... και το κόβουμε για μια μερα και άντε πάλι από την αρχή. Ξέρω, καταλαβαίνω ότι και για εκείνον δεν ειναι εύκολο ομως μου εχει ξεκαθαρίσει ότι δεν θελει να είμαστε μαζι. Ξέρω ότι εγω φταίω, αλλα πραγματικά δεν ξέρω τι να κάνω. Νιώθω ανήμπορη να αντιδράσω. Ντροπή μου βεβαια μάνα με δυο παιδια αλλα έτσι ειναι....
- Ελενη

 

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Εγώ πάλι δεν καταλαβαίνω ούτε γιατί τον κατανοείς τόσο πολύ, ούτε γιατί λες ότι φταις, ούτε γιατί ανατρέπονται τα δικά σας σχέδια για να ενώσετε τις ζωές σας. Με ποιον τρόπο αλλάζεις εσύ για να νιώθει άχαρα; Ο τίτλος τον πειράζει; Φαντάζομαι πόσο ανώριμοι ήταν οι προηγούμενοι για να θεωρείς αυτόν ώριμο. Δηλαδή είναι εντάξει να είναι με μια γυναίκα 42 χρονών που έχει δύο παιδιά 23 και 21 και ο ίδιος ηλικιακά στη μέση, αλλά ξαφνικά όταν η κόρη γίνει μητέρα όλα ανατρέπονται; Αληθινά δεν καταλαβαίνω γιατί τον δικαιολογείς.


Δεν είναι καθόλου ντροπή που δεν μπορείς να ξεκόψεις, γιατί ο λόγος που θέλει να χωρίσετε είναι ανόητος. Αυτό δυστυχώς λέει πολλά για τον τρόπο που σκέφτεται. Ένας χρόνος τελικά δεν είναι αρκετός για να καταλάβει κανείς τα πιο ξινά ελαττώματα του άλλου. Νομίζω ότι ο φίλος σου θεωρούσε ότι έκανε πολλές παραχωρήσεις για σένα, και τώρα δεν του αρέσουν πια. Με αυτό εννοώ ότι δεν ήταν όσο κουλ φαινόταν.

_________________
7.

Πριν λιγη ωρα ειχα μια κουβεντα με μια φιλη μου για τον πρωην μου με τον οποιο εχω χωρισει εδω και ενα χρονο, τον εχω ξεπερασει πληρως, αλλα σημερα επεσε στο τραπεζι ως απλη αναφορα σε κατι που συζητουσαμε. Τοτε λοιπον αναρωτηθηκα δυνατα για ποιο λογο υπηρξα μαζι του, αφου πλεον με την απομυθοποιηση που εχει υπαρξει, "βλεπω" εναν ανθρωπο που ουσιαστικα δε με καλυπτε και κυριως πλεον καθε φορα που μπορει να αναφερω κατι γιαυτον μιλαω σχεδον με απαξιωση και παντα περναει απ το μυαλο μου το γιατι ημουν μαζι του.
Το αστειο ειναι οτι δηλωνα τερμα ερωτευμενη και οταν χωρισαμε μου στοιχησε πολυ και μαλιστα ειχα στειλει κι εδω ρωτωντας σε αν πιστευεις στην εκφραση "ο ερωτας της ζωης μου" και αν θα καταφερω ποτε να κανω την αποκαθηλωση. Οχι μονο τα καταφερα, αλλα πλεον σκεφτομαι αυτον τον ανθρωπο και λεω μα γιατι εχασα τοσο χρονο νομιζοντας οτι ειναι ο ενας;
Ποια η γνωμη σου; φτανουν ολοι στο ιδιο σημειο να σκεφτονται παρομοια για τους πρωην τους οταν περασει ο καιρος; να σημειωσω οτι δεν τον μισω, ουτε τον κραζω, τον θεωρω αξιολογο ανθρωπο και εκτιμω τα οσα ζησαμε, απλα ...τελικα τοση τρελα για το τιποτα.
Λες να σκεφτομαι μονο εγω ετσι η υπαρχουν κι αλλοι;
Τα φιλια μου προκαταβολικα

 Διχασμενη


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Χαίρομαι που η ζωή σου έδειξε τι σημαίνει «ο έρωτας της ζωής» από την ανάποδη. Εύχομαι τουλάχιστον από αυτό να έχεις πάρει ένα μάθημα σχετικά με αυτό, γιατί υποψιάζομαι τι σου είχα απαντήσει τότε.


Αλλά τώρα με στενοχωρείς ξανά. Δεν είναι δυνατόν να αναρωτιέσαι στ' αλήθεια αν σκέφτηκες κάτι που δεν έχει σκεφτεί ποτέ κανένας άλλος άνθρωπος στην ιστορία της ανθρωπότητας. Στα σοβαρά, ρωτάς αν είσαι ο πρώτος άνθρωπος στη γη που ξεπέρασε τον πρώην του χωρίς να του μείνει αγκάθι ή κάποιο υπόλειμμα;


Και η άλλη εκδοχή είναι να σκέφτονται όλοι (όλοι;) παρόμοια για τους πρώην τους όταν περάσει ο καιρός;


Δηλαδή λες, ή είμαι η πρώτη στον κόσμο που αντιμετώπισε έτσι έναν χωρισμό, ή είμαστε όλοι ακριβώς το ίδιο.


Από τη μια απόλυτη σκέψη (ο έρωτας της ζωής μου), πήγες σε μια άλλη. Κάποτε πρέπει να βάλεις και τις γκρίζες αποχρώσεις στη ζωή σου.


55

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
1. Σε περίπτωση που δεν είσαι τρολ αλλά μια ξένης καταγωγής μαθήτρια που στα μισά του μηνύματος αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τον κορέκτορα...Μπορεί να είσαι έφηβη ακόμα και οι απόψεις σου να επηρεάζονται από άλλα άτομα του κοντινού σου περιβάλλοντος. Αλλά επειδή κάποιοι που πολύ αγαπάμε πιστεύουν το χι δεν σημαίνει ότι πρέπει να συμμεριζόμαστε τα πιστεύω τους τυφλά.Είμαστε στην εποχή του ίντερνετ. Υπάρχουν άπειρα άρθρα για την ομοφυλοφιλία στο διαδίκτυο, κάτσε και κάνε ένα απλό γκουγκλ πριν αποφασίσεις να διαδώσεις τις απόψεις σου σε άτομα που όπως λες δε θέλεις να χάσεις. Αν δεν ξέρεις από πού να ξεκινήσεις, μπορείς να ξεκινήσεις από αυτήν εδώ την σελίδα. Υπάρχει ολόκληρη ενότητα με αυτά τα θέματα στο Λάιφο και μπορείς να μάθεις αρκετά. Αν βαριέσαι να διαβάσεις, υπάρχουν πολλά βιντεάκια στο γιουτούμπ. Αλλά κάποιο διάβασμα θα πρέπει να το κάνεις, όπως και να 'χει. Και κάποιες κριτικές σκέψεις θα πρέπει να κάνεις επίσης.Βασικά, ακόμα κι αν είσαι τρολ, καλά έκανες κι έστειλες, μπορεί έτσι να απαντηθούν μερικά από τα ερωτήματα κάποιων άλλων που δεν τολμούν να στείλουν για να μην χαρακτηριστούν κάπως
#1 Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω πως κάνεις παρέα με έναν ομοφυλόφιλο και θες να του πεις κιόλας ότι δεν το θεωρείς φυσιολογικό; Κάθομαι και σκέφτομαι πόσες φορές ήσουν ψεύτικη απέναντι στον φίλο σου, γιατί αποκλείεται να μην σου μίλησε, να μην σου είπε τι έχει αντιμετωπίσει και εσύ στήλη άλατος απλά να τον ακούς ενώ από μέσα σου τον αντιμετωπίζεις ως κατώτερο σου; Ή παρεκκλίνεις λιγάκι από τις απόψεις σου γιατί τυχαίνει να τον αγαπάς με βάση φυσικά τα δικά σου μέτρα και σταθμά. Για να σου εξηγήσω ξεκάθαρα δεν χρειάζεται τέτοια φίλη το παιδί. Και το παίρνω λίγο προσωπικά γιατί έχω βρεθεί σε ανάλογη θέση. Και ξέρεις τι έγινε όταν έμαθα την αλήθεια; Την έκοψα γιατί ποτέ πραγματικά δεν ήταν φίλη μου, γιατί ποτέ πραγματικά δε έλεγε αυτά που ένιωθε. Τι να τον κάνεις τέτοιον φίλο όταν πρώτα απ ολα τους επιλέγουμε. Άρα θέλουμε να είναι ειλικρινείς το λίγοτερο απέναντι μας. Καλύτερα βρες φίλους που συμμερίζονται την ίδια ομοφοβική άποψη σου. Kαι ένα απόσπασμα από ένα ντοκιμαντέρ Because the bible tells me sohttps://www.youtube.com/watch?v=m1QAZMhKBbIΥπάρχει και ολόκληρο το ντοκιμαντέρ, υποτιτλισμένο από την zaf_4. Kάνε το κόπο και δες το μήπως και αλλάξεις γνώμη!
Βρε συ, απο τη μια μας λες οτι ειναι συναισθηματικα ανωριμος και απο την αλλη οτι εισαι κουλ, με κατανοηση και εμπιστοσυνη. Ειδικα το τελευταιο εδω μου καθεται. Εμπιστοσυνη σε συναισθηματικα ανωριμο ανθρωπο; Γιατι; Πως;Και γιατι να θες να γινεις Σωτηρας του; Μια χαρα ατομα υπαρχουν να περνατε ομορφα, ειναι αναγκη να μπλεξεις με τον κομπλεξικο;
#4: Πολύ παρόμοιο περιστατικό από την εποχή που είχα μετακομίσει κοντά στους δικούς μου (σε σπίτι που είχαν εκείνοι αγοράσει): Η μητέρα μου ήθελε να με βοηθάει με το σπίτι όποτε μπορεί, κι εγώ της είχα ζητήσει πάντα να με ρωτά προτού το επισκεφτεί. Μια μέρα λοιπόν με παίρνει στο κινητό από το σταθερό του σπιτιού μου, να με ρωτήσει αν μπορεί να καθαρίσει. Ενώ δηλαδή είχε ήδη μπει στο σπίτι. Τις έβαλα τις φωνές, στενοχωρέθηκε πολύ ('εμείς ήμασταν αλλιώς με τους γονείς μας, δεν είχαμε σπίτι μου - σπίτι σου'), όμως κατάλαβα κι εγώ ότι καλύτερα να σταματήσει να κάνει δουλειές εντελώς - άλλωστε η καθαριότητα του σπιτιού ήταν δική μου δουλειά και μόνο, όσο κι αν έλεγε η μητέρα μου ότι το 'κάνει με χαρά'. Νομίζω ότι ο μόνος τρόπος να βάζει κανείς όρια σε αυτά τα θέματα είναι να κάνει μόνος του τις δουλειές του. Διαφορετικά, συμφωνώ με τη Λένα, ισχύει αυτό για την παραγγελία.
#1 Άντζελα, πες του ό,τι θες να του πεις χωρίς φόβο και πάθος, φροντίζοντας να του τονίσεις αυτό που λες εδώ, ότι η άποψή σου δεν σε έχει κάνει να απομακρυνθείς από αυτόν. Μπορεί και να νιώσει ευγνωμοσύνη που, αν και "φασιστάκι", του κάνεις την τιμή να είσαι φίλη του. Ποιος δεν θέλει, άλλωστε, για φίλο κάποιον που θεωρεί προβληματικό ένα θεμελιώδες στοιχείο της ταυτότητάς του; #6 Ο τύπος είναι -πώς να το πω;- μεγάλος καραγκιόζης. Δεν χρειάζεται μεγάλη ανάλυση για ποιους λόγους, το θέμα είναι εσύ να σταματήσεις να τον διευκολύνεις. Μπορώ να φανταστώ γιατί μπορεί να είναι αρνητικός σε "σχέση", αλλά να θέλει τα υπόλοιπα (επικοινωνία, σεξ, νταραβέρι), όμως ό,τι και να πω είναι αρκετά αυθαίρετο και οριακά προσβλητικό και δεν θέλω. Ωστόσο, εσύ μέχρι στιγμής αυτό που κάνεις είναι να τον ακολουθείς που σέρνει το χορό, παρά τις δικές σου επιθυμίες. Όσο ηλίθιος κι αν είναι ο λόγος που χωρίσατε, δεν είναι πολύ πιθανό να αλλάξει γνώμη, όσο καιρό κι αν τραβάει αυτό το πάρε-δώσε (που περισσότερο "πάρε" μου κάνει παρά "δώσε", για εκείνον). Είσαι πολύ νέα κι έχεις χρόνια ακόμη να βρεις έναν σύντροφο (όποια ηλικία κι αν έχει αυτός), ο οποίος δεν θα έχει τέτοια κολλήματα. Είναι κρίμα να καταναλώνεις χρόνο και φαιά ουσία για κάποιον που εκ του αποτελέσματος φάνηκε κατώτερος των περιστάσεων.
6.Λοιπόν εδώ κολλάει ολοκληρο επεισόδιο της ντολτσε βιτα που η χριστίνα ειχε τρελες ενοχες που αντι να ανταποκριθεί στο ρόλο της γιαγιας ,τρεχει στα σινεμαδάκια με τον πιτσιρικά.Ειδικά οταν η Χριστινα διαβάζει στη Σασα ενα βιβλιο στο οποιο η γιαγια ειναι σε μια κουνιστη πολυθρονα και ψήνει καστανα στο τζάκι και "κρικ και κρακ " κανει η πολυθρονα της γιαγιαςΗ Χριστινα παραπονιεται οτι ουτε καν πολυθρόνα δεν εχει και η Σασα της απαντά "δεν πειράζει ,κουνιέσαι εσύ αλλου και κάνεις κρικ και κρακ".Παντως πέρα απο την πλάκα ο δικός σου είναι πολύ κάζο και σου λεει και οτι να ναι .Δηλαδη οτι θέλει παιδι δικο σας (δηλαδη να αποκτήσετε μακροχρονια σχεση) και δεν μπορεί να διαχειρηστεί το ρόλο της γιαγιάς?Δηλαδή αμα σε 3 χρόνια εσυ ησουν με ενα νεογέννητο παιδι κι ο γιός σου εκανε παιδι (δεν ειναι και καμια παρανοικη ηλικια τα 26 ) τι θα έκανε ,θα σε παρατούσε γιατι δεν μπορει να "κανονίζει " μια γιαγια?Γιατι δυστυχώς ετσι όπως μας παρουσιάζεις τα λεγόμενα και τα πεπραγμένα του ,αυτές τις αηδίες σκέφτεται.Σε κάθε περιπτωση δεν καταλαβαίνω τις ενοχές σου ,το κόλλημα ειναι καθαρά δικο του και εσυ πραγματικά δεν έκανες τίποτα για το οποίο θα έπρεπε να αισθάνεσαι ασχημα.Το οτι αυτος σε κανει να νιώθεις ετσι,ειναι ενα ακομη δειγμα της ακαταλληλοτητας του για σενα.
4. Δοκιμασε να της πεις οτι θα φιλοξενησεις μια φιλη κλπ οποτε δενθα ηθελες να πηγαινει σπιτι χωρις να σου το πει διοτι μπορει να αισθανθει αβολα. Θα υπαρξει ετσι μια περιοδος απομακρυνσης. Παρολα αυτα,επειδη φανταζομαι εκτος απ8 τις κουρτινες παιζει και κανενα ταπερακι, να σου πλυνει και τα χαλια,να σου καθαρισει και λιγο..θα προτεινα ο,τι προτεινουν και οι προηγουμενοι: μονη σου και κουρτινες,μονη και φαγητο κλπ
Για τρολ με ψιλιασε λογο ορθογραφικων, εκδήλωση Πηγή: www.lifo.gr όχι -η αντι -ει αλλα αντι -ωθεωρηθεί Πηγή: www.lifo.gr -ει αντι -ωδηλαδη είναι λάθος τα ίδια τα προσωπα της προτασης, μου κανει υπερπροσπάθεια να δείξει ανορθόγραφη, δεν έχει αναγραμματισμους ή λαθος "ο/ω", "ε/αι","ο/ω" κτλ, έχει λαθος στα ίδια τα πρόσωπα των ρηματων και είναι όλα μαζεμενα σε μία πρόταση και όχι εδω και εκει στο κειμενο, εξαιρω το κοντινό αντι -ους και το περιγραμμα αντι περιγυρο που αν και λαθη είναι λογικα, δηλαδη δεν υπάρχει καποιο μοτίβο στα λαθη. Υπάρχει παντα και η περιπτωση να ανηκει στην ίδια κατηγορία με εμενα και την ώρα που έγραφε την εν λογο προταση καποιος να της απεσπασε την προσοχη και να αποσυντονίστικε.Δεν βαζω το χέρι μου στη φωτια αλλα για τρολ το κόβω.
Αγαπητο 5 Ουτε:"ναι καλά και ότι δεν θα παντρευτείς έλεγες, είδες τελικά" Πηγή: www.lifo.gr (ιδίως εαν έλεγες απολυτα και ως "εξοργισμενη" "ασε ρε μανα δεν θελω να παντρευτω και τελικα παντρευεσε, στα ελεγα εγω σου είπε και κατι μου λέει ότι στα λεγε, μπορεί όχι κομψα αλλα στα λεγε η αληθεια να λέγεται)Ουτε να θέλει να γίνει γιαγια είναι εξοργιστικο.Ο συντροφός σου έχει δικιο και κατανοεί και εσενα αλλά και τους άλλους, εσυ είσαι που δεν συγχωρεις την καλη προαίρεση των αλλων, αυτο το "εξοργιστικο" μου φαίνεται πολυ εφηβικη επανασταση για να σε δικαιώσω.Οι συνάδελφοι σου, το αφεντικό σου, το 99% της ανθρωπότητας όχι μονο δεν θέλει να σε υποτάξει αλλα η ίδια σου η υπαρξη τους είναι αδιαφορη, παντρευτεις/δεν παντρευτεις, κανεις/δεν κανεις παιδια, εισαι ή δεν είσαι ευτυχισμένη για όλους αυτους είναι απλά ένα ακομα κουτσομπολιο και θα συνεχίσουν την ζωή τους, πικρη αληθεια αλλα αληθεια παρ'αυτα. Η μανα σου δεν ανηκει σε αυτο το 99%, καιγεται/αγχώνεται να σε δει ευτυχισμένη όπως ΕΚΕΙΝΗ το καταλαβαίνει, μην οργίζεσαι, κατάβαβε και εσυ ότι ανηκει σε αλλη γενια απο εσενα.Εξοργιστικο είναι να σε απειλει κτλ αμα δεν της κανεις εγγόνι, μεχρι στιγμης περιέγραψες την πιο τετριμενη γκρίνια/ειρωνία των γονιων απανταχου γης.
No 1Και ποιός/ τι ορίζει τι είναι φυσιολογικό στην τελική? Εσύ ορίζεις το φυσιολογικό με βάση αυτά που έχεις ζήσει και ξέρεις, αλλά you know what? υπάρχουν και πολλά περισσότερα.
#3 Είναι όντως πολύ συνηθισμένο αυτό που σου συμβαίνει, αλλά αφού δεν θες να απιστήσεις (και μπράβο σου) ο πιο σίγουρος τρόπος να ξεκολλήσεις, είναι να επιδιώξεις να μην βλέπεις τον συνάδελφο, ακόμα κι αν αυτό απαιτεί να αλλάξεις χώρο εργασίας. Ακόμα κι ένας εκ πεποιθήσεως μονογαμικός άνθρωπος που βρίσκεται σε καλή και ισορροπημένη σχέση, μπορεί μια στο τόσο να γνωρίσει κάποιον που του κάνει το "κλικ" (ή το κούκου, όπως θες πες το). Ο καλύτερος τρόπος για να ηρεμήσει το κεφάλι σου είναι να αποστασιοποιηθείς, με όποιον τρόπο θεωρείς καλύτερο. Πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι με τους οποίους σε μία παράλληλη ζωή θα κάναμε τρελό σεξ και ίσως και πολύ ωραίες σχέσεις, αλλά τι να κάνουμε δεν μπορούμε να ζήσουμε πολλές ζωές ταυτόχρονα.
#2 Θα ξεκινήσω με κάτι δεδομένο: ο παθολογικά ζηλιάρης δεν αλλάζει. Είμαι παθούσα και το ξέρω καλά αυτό. Και είμαι κι εγώ άνθρωπος πολύ ήρεμος και με μεγάλη υπομονή και αντιπαθώ τις αντιπαραθέσεις και την ένταση.Το ερώτημα είναι για πόσο καιρό μπορείς να απαντάς με λογική και ηρεμία και αποδείξεις σε έναν άνθρωπο που δεν έχει τίποτα από αυτά και είναι παράλογος; Γιατί ο παθολογικά ζηλιάρης δεν θα δεχτεί απλά ότι έχεις δίκιο και θα ζητήσει συγγνώμη. Όχι. Θα σκεφτεί ότι έχεις μια καλοστημένη πλεκτάνη και έναν κύκλο που σε υποστηρίζει στις "βρωμοδουλειές" σου και ότι την επόμενη φορά θα μπορέσει να το αποδείξει. Γιατί πάντα θα προκύπτει "μια επόμενη φορά".Το αντέχεις αυτό; Και αν το αντέχεις, αξίζει;
#6.Μια γυναίκα με παιδιά είναι αναμενόμενο,ότι ίσως γίνει κάποια στιγμή γιαγιά.Όταν μάλιστα είναι ενήλικα,εκείνη η στιγμή μπορεί να είναι πολύ κοντά.Αν του ήρθε κεραμίδα στο κεφάλι,μάλλον είναι αφελής.Εκτός κι αν έπρεπε τα παιδιά σου να κάνουν οικογένεια,αφού γίνεις 55-60,για να νιώθει εκείνος πιο άνετα.Καταλαβαίνω ωστόσο,ότι δεν μπορούμε να επιβάλουμε στον άλλο μια άλλη εικόνα από αυτή,που έχει σχηματίσει για τον εαυτό του.Δεν μπορεί να φανταστεί στα 30 κάτι,ότι η γυναίκα δίπλα του σπρώχνει το καροτσάκι με το εγγόνι της.Πόσο έντιμο όμως είναι να ζητάει από αυτή τη γυναίκα,που ντρέπεται να αναγνωρίσει πλέον δημόσια ως σύντροφό του ή δεν επιθυμεί το ίδιο επίπεδο δέσμευσης μαζί της (φαντάζομαι το χωρίς ταμπέλες αυτά σημαίνουν),να την έχει στη ζωή του;Νιώθεις,ότι σου αξίζει αυτό;Είσαι ακριβώς ο ίδιος άνθρωπος.Μια γυναίκα νέα,γεμάτη ζωή,που μπορεί να προσφέρει πολλά και να διεκδικήσει τα καλύτερα.Αν δεν μπορεί να το δει,δώσε την ευκαιρία στον εαυτό σου,να το δει κάποιος άλλος.
#1 Δεν θέλω να σχολιάσω το ότι θεωρείς την ομοφυλοφιλία "μη φυσιολογική" ή το αν εγώ σε θεωρώ φασιστάκι ή όχι. Είναι η άποψή σου, αλλά το κακό με τις απόψεις είναι ότι όλοι έχουμε από μία και το θεωρούμε απαραίτητο να την διατυμπανίζουμε χωρίς οι άλλοι να μας την ζητήσουν.Φαντάζεσαι τι θα γινόταν, αν ερχόταν ο φίλος σου και σου έλεγε "θεωρώ μη φυσιολογικό οι γυναίκες να μορφώνονται και να εργάζονται" ή "σε θεωρώ μη φυσιολογική που βάφεις τα μαλλιά και τα νύχια σου" ή "θεωρώ τον τάδε μη φυσιολογικό που κάνει αιμοκάθαρση και είναι ζωντανός, στη φύση θα είχε ήδη πεθάνει". Ο τάδε δεν θα τον ήθελε για φίλο του, αν το μάθαινε, έτσι δεν είναι;Εσύ διαλέγεις: ή κρατάς την φιλία (αν είναι πραγματική φιλία) ή είσαι ειλικρινής. Και τα δύο μαζί δεν γίνεται. Γιατί εσύ έχεις μια άποψη για κάτι που δεν σε αφορά, αυτός όμως έχει μια ζωή και δικαιούται ανθρώπους που τον αγαπούν και τον αποδέχονται.
#7.Αν και υποτίθεται έχεις ξεπεράσει την όλη φάση με τον πρώην,μάλλον βαθιά μέσα σου θεωρείς ακόμα,ότι αυτός ήταν ο έρωτας της ζωής σου.Με την έννοια,ότι έπρεπε ως τέτοιος να μείνει ανεξίτηλος και ανυπέρβλητος.Αφού τελικά αυτό δεν επιβεβαιώνεται από την πραγματικότητα,νιώθεις,ότι κάτι δεν πάει καλά.Μια χαρά πάνε όλα.Ερωτεύτηκες,τον ένιωσες μοναδικό,τελείωσε το μεταξύ σας,με τον καιρό είδες τα πράγματα από απόσταση και πήρε ο άνθρωπος πιο γήινες διαστάσεις.Συνήθως έτσι γίνεται και πάμε παρακάτω με άλλους ανθρώπους,με καινούριες ιστορίες.Δε χρωστάς πια τίποτα άλλο σε εκείνη τη σχέση.Δεν είναι κάποιου είδους προδοσία,το να μη σημαίνει πια το ίδιο για σένα.Δεν οφείλεις,να έχεις ακόμα πληγές.Είναι λίγο σαν να είχες αγοράσει κάποτε με θυσίες ένα υπέροχο ζευγάρι παπούτσια.Ταίριαζαν απόλυτα με το στυλ σου.Με τον καιρό φθάρηκαν.Τώρα όταν τα φοράς,σε πονάνε.Πέρασε κι η μόδα τους.Δε χρειάζεται να θεωρείς,ότι είναι υποχρεωτικό να τα φοράς ακόμα,επειδή κάποτε τα πλήρωσες ακριβά και τα λάτρεψες.Γιατί παιδεύεσαι,που τα έχεις αφήσει πια σε μια γωνιά;Ποιος θα επέμενε,να τα κυκλοφορεί και σου φαίνεται τόσο περίεργο,που εσύ τα παράτησες;
Δεν ξέρω τι εννοείς με το παραλία-gate.Κάτι σου φέρνει στο μυαλό το σχόλιο μου,που μου διαφεύγει.Με δυο λόγια λέω,ότι κι οι μεγάλοι έρωτες κάνουν τον κύκλο τους κι έρχεται η ώρα,να τους αφήσουμε στην άκρη.Και δεν είναι τόσο ασυνήθιστη κατάσταση,να πηγαίνουμε παρακάτω χωρίς πικρία,επειδή μια φορά κι έναν καιρό ήταν μεγάλοι.Ήταν αυτό που ήταν,για όσο μας απασχόλησαν.Από τη στιγμή που το ξεπερνάμε,όπως το ξεπέρασε και η #7,σύμφωνα με τα λεγόμενα της,η θέση τους είναι στην ντουλάπα σαν τα αγαπημένα μας παπούτσια,αν δεν τα πετάξουμε κιόλας.Τραβηγμένη η σύγκριση,αλλά θεώρησα,τουλάχιστον τη στιγμή,που το έγραφα,ότι το κάνει όλο αυτό πιο χειροπιαστό.Ίσως και το γεγονός,ότι έχω προσπεράσει ήδη δυο μεγάλους έρωτες,έχω κλείσει τους λογαριασμούς μου σχετικά με το πόσο άξιζαν,αν άξιζαν,κι έχω αποδεχτεί,ότι αυτό ήταν και δεν μπορώ να αλλάξω τις επιλογές μου πια,να με κάνει πιο κυνική.
Βρε acantholimon, με πειρακτικη αλλα καθ'ολα καλοπροαιρετη διαθεση εκανα το σχόλιό μου, φανταζομαι τωρα καταλαβες το γιατι που μπηκες στο λινκ. Συμφωνω κατά βαση, απλά αυτο μου θυμισε το παράδειγμα σου.
Δεν το πήρα στραβά steeeef.Καμία παρεξήγηση,αλίμονο.Απλά όντως δεν ήξερα τι εννοείς.Κάτι λέω θα είναι,που είναι αρκετά δημοφιλές και το ξέρουν όλοι εκτός από εμένα.Μετά την υπόδειξη από Me and Mr Darcy το έπιασα το point σου.Δικαιολογημένα έκανες αυτό το συνειρμό.Είναι πολύ κοντά στο παραλία-gate.
#6Καταρχήν γιατί ντροπή σου; Δεν το καταλαβαίνω. Δεν βλάπεις κανέναν με αυτή τη σχέση, ελεύθερη γυναίκα με μεγάλα παιδιά κιόλας, γιατί να αισθάνεσαι άσχημα; Αυτός ο άνθρωπος όμως τελικά δεν μπορεί να διαχειριστεί τη διαφορά ηλικίας. Λες ότι πριν ήταν εντελώς ελεύθερος, φαντάζομαι εννοείς ότι δεν είχε ξανακάνει σοβαρή σχέση. Γιατί άραγε. Του αρέσει σαν ιδέα να είναι Μακρόν, αλλά στην ουσία του πράγματος το να λέει ότι η κοπέλα του είναι γιαγιά τον ξενερώνει. Μα καλά με τόσο μεγάλα παιδιά δεν του είχε περάσει καν από το μυαλό ως ενδεχόμενο; Δυστυχώς δεν υπάρχει κάτι που να μπορείς να κάνεις εσύ για να του αλλάξεις γνώμη. Μόνο να τον χωρίσεις μπορείς και να τον απομακρύνεις εντελώς από τη ζωή σου, όσο κι αν πονάς. Ίσως αν καταλάβει ότι σε έχασε να ταρακουνηθεί και να συνέλθει, να ξεπεράσει το σοκ ας πούμε. Αλλιώς θα σου έλεγα να μην συμβιβαστείς με κάποιον που μετά από ένα χρόνο και κάτι, δεν θέλει ταμπέλες. Αυτό σημαίνει ότι θέλει να είναι ελεύθερος να ψάξει την επόμενη, απολαμβάνοντας εν τω μεταξύ και σένα. Ε όχι.
#1 Άνθρωποι σαν εσένα ορίζουν ως "φυσιολογικό" μόνο ό,τι τους μοιάζει κι οτιδήποτε διαφορετικό το απορρίπτουν ή έστω, το θεωρούν κατώτερο. Γι' αυτό σας θεωρούμε φασίστες (πολύς κόσμος, όχι μόνο το "κοινωνικό σου περίγραμμα"-lol). Μου θύμισες το ανέκδοτο "δεν είμαι εγώ ρατσιστής, αυτός είναι μαύρος".
Franny ναι, βεβαίως και υπάρχουν αυτοί, αλλά η κοπέλα ρωτάει γιατί να θεωρούμε φασιστάκια τους ανθρώπους σαν κι εκείνη. Αυτούς δηλαδή που να, δεν θεωρούν τους γκέι φυσιολογικούς, αλλά είναι τόσο ανεκτικοί ώστε να τους έχουν φίλους. Αυτούς που δεν καταλαβαίνουν ότι είναι προσβολή το να νομίζεις ότι "ανέχεσαι" κάποιον, ότι τον έχεις φίλο ΠΑΡΑ το "κουσούρι" του, ότι δηλαδή του κάνεις χάρη και θα πρέπει να είναι κι ευχαριστημένος που παραβλέπεις το μειονέκτημά του. Που δεν αντιλαμβάνονται ότι έτσι αμέσως θέτουν εαυτούς σε ψηλότερο βάθρο και γι' αυτό έχουν την ευχέρεια να κρίνουν και να συγχωρούν ή να απορρίπτουν όσους βρίσκονται πιο κάτω από εκείνους.
#4"Και μου είπε και τι είμαστε εμείς να λειτουργούμε με παραγγελίες ? Τι ? Παραγγελίες? Και αρχίζει να κλαίει.. και τώρα έχω τύψεις . Γιατί της είπα πως αφού το να χρειαστώ βοήθεια σε κάτι και να το ζητήσω είναι παραγγελία τότε δεν θα ζητήσω τίποτα . Το βλέπω λάθος ? "σωστά το βλέπεις, αλλά αργά το βλέπεις...αν στα 29 αποφάσισες να ΔΟΚΙΜΑΣΕΙΣ να βάλεις κάποια όρια στις παρεμβάσεις τους στην ζωή σου ενώ νομίζεις ότι μένεις μόνη σου, σημαίνει ότι μέχρι τώρα δεν το είχες κάνει.εφόσον λοιπόν μέχρι τώρα λειτουργοούσατε έτσι, επειδή εσύ το επέτρεπες, πως περιμένεις να αλλάξει αυτό χωρίς να δυσαρεστηθούν?η μάνα σου προσέφερε τέτοιου είδους εξυπηρετήσεις ΥΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ να έχει έλεγχο πάνω στην ζωή σου, οπότε με το δίκιο της σου ανακοινώνει ότι δεν είναι υπηρέτρια σου για να συνεχίσει να το κάνει με τους όρους που θέτεις εσύ.όλα πάρε- δώσε είναι σε αυτήν την ζωή, κοπελιά, τι νόμιζες? ότι εσύ τα έπαιρνες τσάμπα?το θέμα δεν είναι να έχεις τέτοιες εξυπηρετήσεις όποτε τις ζητάς κι όχι όποτε θέλουν, αλλά να είσαι σε θέση να κάνεις μόνη σου τέτοιες απλές δουλειές, η να τις πληρώνεις σε επαγγελματίες με δικά σου χρήματα, γιατί είσαι ανεξάρτητη.