Στο σημερινό «Α μπα»: ιερή αγανάκτηση

Στο σημερινό «Α μπα»: ιερή αγανάκτηση Facebook Twitter
115


__________________
1.

Η συγχώρεση είναι μεγαλείο ψυχής; Ή μεγαλειώδης διαστροφή των ανθρώπινων συναισθημάτων; Που ακριβώς επειδή είναι μεγαλειώδης η διαστροφή δίνει την αίσθηση του μεγαλείου στον άνθρωπο, του μεγαλείου γενικώς. Και όπως ξέρουμε δεν θέλει και πολύ ο άνθρωπος να θεωρήσει ότι το οτιδήποτε που του δίνει την αίσθηση του μεγαλείου σημαίνει ότι ο ίδιος έχει μεγαλείο. Τί πιο απλό από το μεγαλείο της ψυχής; Αν ήταν μεγαλείο μυαλού θα ήταν πολύ δύσκολα τα πράγματα διότι το μυαλό θέλει προσπάθεια. Αντίθετα η ψυχή δεν θέλει καμία προσπάθεια πέρα από τις εξάρσεις μεγαλείου που αισθάνεται. Χαχαχαχα.
- περί μεγαλείου και ανθρώπινης αυταπάτης


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ό,τι κάνει ο άνθρωπος, ό,τι σκέφτεται και ό,τι είναι, από τον ίδιο ξεκινάει και στον ίδιο καταλήγει, αν το δεις αυστηρά. Δεν είναι κάποια αδυναμία ψυχής, είναι αδυναμία κατασκευής – είμαστε ό,τι συμβαίνει μέσα σε ένα όργανο που βρίσκεται μέσα στο κεφάλι μας και ακόμη είναι ανεξερεύνητο. Είναι κάπως τραγικό ότι το ίδιο όργανο που μας χαρίζει την μαγική ιδιότητα της συνείδησης, μας έχει ταυτόχρονα δώσει τα εφόδια να συνειδητοποιούμε τον περιορισμό μας, αλλά δεν αισθάνομαι ότι είναι για «χαχαχα» με τον τρόπο που το εκφράζεις εδώ. GNOMI MU.


(Επίσης, η ψυχή και το μυαλό δεν είναι δύο διαφορετικά πράγματα.)

__________________
2.

Hello, τι κάνετε? Ήθελα να κάνω μα ερώτηση σχετικά με μια σημερινή ερώτηση (για ένα παιδί που στην αρχή της σχέσης του πίεζε τον δικό του να βγαίνουν συνέχεια.. συγγνώμη αν διαβάζει ο συγκεκριμένος) Λοιπόν η δική μου η ερώτηση είναι, μμμ σχεδόν το αντίθετο. Είμαι μαζί με ο αγόρι μου 1 χρόνο τώρα και πραγματικά ταιριάζουμε πολύ, είμαστε μέσα στα μέλια και γενικά όσο πιο καλά πάει. Αυτός είναι 30 και εγώ 25. Το θέμα είναι πως κάθε φορά που θα βγει με τους φίλους του θα μου πει να γω και εγώ μαζί τους ,ακόμα και αν είναι μόνο με έναν φίλο, ή στο σπίτι φίλου του αντροπαρέα. Εγώ αυτό δεν το βρίσκω σωστό και του το λέω συχνά και τις περισσότερες φορές δεν πηγαίνω (άλλο με παρέα θεωρώ και άλλο το να πάω να χωθώ στην αντροπαρέα τους). Όμως τις φορές που πηγαίνω μου φαίνεται λίγο περίεργο στην αρχή και σκέφτομαι τι μπορεί ,οι φίλοι του, να σκέφτονται για μας και για μένα συγκεκριμένα. Δεν θέλω να νομίζουν πως τον πιέζω ή πως δεν τον αφήνω να κάνει τίποτα μόνος του, ή το πιο παρατραβηγμένο που σκέφτομαι να τον κάνουν πέρα εξαιτίας αυτού. Επίσης όταν βγαίνει και δεν πηγαίνω μαζί του μιλάμε συνέχεια στο κινητό, κάτι που του έχω πει πως δεν είναι ωραίο αλλά αν είμαι σπίτι δεν το σταματάω γιατί μ αρέσει (ενώ αν είμαι και εγώ έξω με φίλους μου απαντάω πολύ σπάνια γιατί δεν το θεωρώ σωστό να είμαι συνέχεια με το κινητό και πάντα τον ενημερώνω όταν φτάνω για να ξέρει). Η ερώτηση μου είναι θεωρείς ότι πρέπει να αλλάξω κάτι από αυτά που κάνω? κυρίως για να μην έχει θέμα με τους φίλους του. Σε ευχαριστώ πολύ
- ερωτοχτυπημένη


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Κάτι μου λέει ότι ξέρεις ποια είναι η απάντηση.

 

__________________
3.

Αυτό το παιχνιδάκι γνωρίζεις κάποιον γίνεται κάτι και μετά ο ένας αργεί να στείλει μήνυμα και ο άλλος να απαντήσει και το ίδιο και ξανά κι ξανά και παίρνει η απλή συνομιλία 3 μέρες, πώς αντιμετωπίζεται;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αν το θεωρείς παιχνιδάκι, αντιμετωπίζεται πιο ευχάριστα αν έχεις ανοιχτά τέσσερα πέντε μέτωπα παράλληλα. Φτάνει να μην τα μπερδέψεις και κάνεις καμία πατάτα όπως αυτή που συνέβη στα φετινά Όσκαρ.

__________________
4.

Είμαι 18 χρόνων πέρασα αρχικά σε πόλη εκτός Αθηνών, γνώρισα υπέροχα άτομα βίωσα ωραίες καταστάσεις όμως έπρεπε να κάνω αίτηση για να έρθω Αθήνα λόγω οικονομικών ώστε να μείνω με την αδερφή μου. Η σχολή μου, μου αρέσει αρκετά και ειδικά οι κριτικές της στην Αθήνα είναι άψογες.. όμως νιώθω συνέχεια άσχημα δεν έχω γνωρίσει άτομα που να ταιριάζω και συνέχεια ακούω σχόλια του τύπου στην Αθήνα είναι χάλια θα περάσεις άσχημα τη φοιτητική σου ζωή.. ταλαιπωρία στις μετακινήσεις είναι όλα μακριά.. και το χειρότερο είναι ότι έχω αρχίσει να τα πιστεύω και να κλείνομαι στον εαυτό μου.. τι μου προτείνεις;
ευχαριστώ πολύ φιλιά..
- Γειά σου Αμπα μου, σε διαβάζω 1 χρόνο τώρα και είμαι ενθουσιασμό με τον τρόπο σκέψης σου.

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Να μην συζητάς με πολύ κόσμο τα προσωπικά σου, παρά μόνο με άτομα εμπιστοσύνης, και όταν τα συζητάς, να λαμβάνεις υπόψη σου μόνο τις γνώμες αυτών που έχουν συγκεκριμένη και αποδεδειγμένη εμπειρία, και εφόσον είσαι σίγουρη ότι θέλουν μόνο το καλό σου και δεν θέλουν απλώς να δείξουν πόσα ξέρουν ή να σε ανταγωνιστούν επειδή νομίζουν ότι τους προσπερνάς σε κάτι. Αν αφήναμε να μας επηρεάζουν οι γνώμες όλων σε κάθε τι που κάνουμε, θα ήμασταν μόνιμα δυστυχείς. Θα πας στην Αθήνα, θα έχεις και την αδερφή σου που είναι ήδη εκεί και θα ξέρει τα μέσα και τα έξω, και θα αποφασίσεις μόνη σου αν είναι ωραία ή όχι.


__________________
5.

Αγαπητή Αμπά, διαβάζω πάντα την στήλη σου και μου έχει πραγματικά δώσει αρκετές φορές άλλη οπτική σε πολλά πράγματα. Σου έχω ξαναγράψει αλλά δεν πήρα απάντηση, ελπίζω να μου απαντήσεις αυτή την φορά γιατί στην κυριολεξία θα σκάσω.. Είμαι 39 χρονών και ζω στο εξωτερικό εδώ και 4 περίπου χρόνια, έχω μια πολύ καλή δουλειά που μου επιτρέπει να έχω μία άνετη ζωή αλλά να βοηθάω οικονομικά και τους δικούς μου καθότι ζορίζονται με την κρίση και ο αδερφός μου (ένα χρόνο μεγαλύτερος), ο οποίος μένει μαζί τους είναι άνεργος εδώ και ενάμισι χρόνο περίπου. Το πρόβλημα έχει ξεκινήσει εδώ και ένα χρόνο όπου όχι μόνο με τρόπο επίμονο έως και θρασύτατο και με το έτσι θέλω, μου ζητάει να έρθει εδώ που βρίσκομαι για να ψάξει για δουλειά. Να σημειώσω εδώ ότι οι σχέσεις μου με τον αδερφό μου δεν ήταν ποτέ ιδιαίτερα καλές, είμαστε δύο εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι και από μικρό παιδί με καταπίεζε, μου φερόταν άσχημα, ήταν εγωιστής και γενικά με έχει κάνει πολλές φορές να κλάψω και να σιχτιρίσω για την άσχημη έως και παράλογη συμπεριφορά του απέναντί μου. Έχω προσπαθήσει να του βρω δουλειά στην Ελλάδα μέσω κάποιων γνωριμιών, όπου προέκυψε κάτι τελικά στην επαρχία το οποίο και απέρριψε γιατί δεν θα του έφταναν λέει τα χρήματα. Και ξανάνοιξε το σενάριο να έρθει εδώ. Όλο και πιο πιεστικά. Σε βαθμό που να με θεωρεί εχθρό του και να μου κόψει την καλημέρα γιατί δεν τον βοηθάω, όπως λέει. Αμπα μου, από την μία λυπάμαι τους γονείς μου οι οποίοι δεν τον αντέχουν άλλο γιατί συνέχεια τους φωνάζει στο σπίτι και με κατηγορεί λες και εγώ φταίω και πρέπει να έχω τύψεις για την δική του ζωή ή που έιναι άνεργος και οι δικοί μου από την άλλη έχουν φτάσει στα όριά τους και με έχουν θερμοπαρακαλέσει να τον αφήσω να έρθει να ψάξει για δουλειά (και να τον συντηρώ εγώ εως τότε φυσικά). Αμπα μου με το χέρι στην καρδιά δεν θέλω να έρθει εδώ, δεν γουστάρω αυτή την εκβιαστική συμπεριφορά από την πλευρά του, πέρασα μαύρα Χριστούγεννα με οικογενειακούς καυγάδες και τις φωνές του, λες και έχω καμιά εταιρεία που βολεύω κόσμο και δεν το ξέρω... έφτασα στο σημείο να πω στους δικούς μου ότι δεν ξαναπατήσω Ελλάδα γιατί δεν χρωστάω να περνάω τέτοιες καταστάσεις και έβαλαν τα κλάματα. Θα χρησίμευε πολύ η συμβουλή σου ως προς το πώς θα μπορούσα να χειριστώ.. σε ευχαριστώ πολύ.


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Η απάντηση εξαρτάται πολύ από το ποια δουλειά θέλει να βρει, ποια θα μπορούσε να βρει, και κατά πόσο μπορείς πραγματικά να τον συντηρείς όσο προσπαθεί να βρει. Αν ας πούμε πεις ότι μπορεί να έρθει, αλλά αυτό θα σημαίνει ότι δεν θα στέλνεις λεφτά στην Ελλάδα, τι θα σου πουν άραγε; Αν τους πεις ότι βρήκες δουλειά να πλένει πιάτα σε ελληνικό εστιατόριο, τι θα γίνει; Νομίζω ότι όλη η οικογένεια πιστεύει ότι ζεις στην γη της Επαγγελίας, ότι κολυμπάς στο χρήμα, κι ότι δεν έχεις καμία υποχρέωση, και στάθηκες τυχερή. Είμαι βέβαιη ότι για να βρεθείς στην θέση που είσαι, προσπάθησες πάρα πολύ και στερήθηκες πολλά – και συνεχίζεις να στερείσαι. Είμαι βέβαιη επίσης ότι η χώρα που ζεις δεν είναι ο Παράδεισος επί της γης. Όμως δεν έχουν καταλάβει τίποτα από όλα αυτά. Πρέπει να καταλάβουν ότι δεν υπάρχει μαγική λύση, και σίγουρα δεν είσαι εσύ αυτή που τους την στερείς.


Για εξήγησε σε όλους ποια είναι η πραγματικότητα, γιατί νομίζω ότι κάνεις μόνο άμυνα και δεν έχεις σκεφτεί ακόμη την επίθεση.

__________________
6.

Βίαιη κ νευρική μάνα, πεθαίνει στα 7 μου. Φαφλατάς πατέρας εξαφανίζεται. Αλλαγή σπιτιών, κ άλλες εξαιρετικά μελό καταστάσεις. Ήμουν ένα πολύ βίαιο παιδί, με ακραίες τάσεις ρομπινχουντισμού (μέχρι κ τον στρατό). Υπέρβαρος, χωρίς πέραση στις γυναίκες μέχρι τα 19. Κακός μαθητής. Εξαιρετικά ανίκανος για σχέσεις, φανατικός της μιας φοράς, κ κάποιας επανάληψης μετά από καιρό. Πρώτη σχέση με την λυκειακή μου, ανεκπλήρωτη φαντασίωση στα 26 κ γάμος στα 30. Διαζύγιο 32. Ξυπνάω έντονα συναισθήματα, με ερωτεύονται, κ εγώ επαναλαμβάνω την μανιέρα ''δεν κάνω σχέσεις''. Ταξιδεύω κ μένω διαρκώς στο εξωτερικό (λόγω δουλειάς κ καλά). 3 χρόνια ψυχανάλυση, με έμαθε πολλά, κατέληξε όμως άσχημα. Περίπτωση για ισορροπία, σταθερή σχέση κ παιδιά?

- Γιώργος 38


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Υπάρχει σαφώς, αλλά μόνο με επιμονή και θέληση για θεραπεία. Διαφορετικά είναι απλώς επιθυμία, και δεν αρκεί. Γιατί κατέληξε άσχημα η ψυχανάλυση; Ξεκίνα από κει.

_________________
7.

Δίπλα ακριβώς στο σπίτι μου άνοιξε το πιο ακριβό μανάβικο του πλανήτη. Το επόμενο μανάβικο είναι αρκετά μακριά αλλιώς σούπερ μάρκετ ή λαϊκή που επίσης δε βολεύει. Πολύς κόσμος αγοράζει από εκεί λόγω ευκολίας αλλά φεύγει βρίζοντας. Κι εγώ το ίδιο. Έχει νόημα να πω στην ιδιοκτήτρια ότι είναι παράλογα ακριβή ή δεν μου πέφτει λόγος; (δικό της είναι το μαγαζί ότι γουστάρει κάνει και σε όποιον αρέσει). Σήμερα αγόρασα ένα μπρόκολο και 2 καρότα και πλήρωσα λες και πήρα τις καλύτερες μπριζόλες! Έλεος τα νεύρα μου!!!!

-ακρίβεια φίλε μου


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Θα ήθελες να έχεις ακριβώς δίπλα στο σπίτι σου το πιο φτηνό μανάβικο του κόσμου; Βρες το και μετακόμισε ακριβώς δίπλα.


«Δε βολεύει» η λαϊκή. Περίεργο! Νόμιζα ότι όλος ο κόσμος σέρνει καροτσάκια σε συγκεκριμένες ώρες και μέρες, χειμώνα καλοκαίρι, επειδή τους βολεύει.


Αυτό το πράγμα, που έρχονται ερωτήσεις από ανθρώπους που αναρωτιούνται με πάσα ειλικρίνεια και αγανακτούν γιατί δεν είναι αυτό που θέλουν πιο φτηνό, ή πιο βολικό, ή πιο εύκολο, δεν θα το συνηθίσω ποτέ. Η μία ρωτάει γιατί δεν μπορεί να κάνει (α) δεύτερο και (β) δωρεάν μεταπτυχιακό (γ) την ώρα που την βολεύει. Η άλλη ρωτάει γιατί δεν είναι πιο φτηνοί οι ψυχολόγοι αφού τους χρειάζεται ο κόσμος. Η τρίτη ρωτάει γιατί είναι τόσο ακριβά τα θέατρα αφού είναι ΤΕΧΝΗ και την εκτιμάει πολύ. Αυτό που θέλουν τελικά να πουν όλοι αυτοί είναι γιατί δεν είναι αυτά που θέλουν δωρεάν, όπως δωρεάν είναι το σχολείο, ή τα πεζοδρόμια. Δεν έχουν καταλάβει ότι ούτε ο σχολείο είναι δωρεάν, ούτε τα πεζοδρόμια, ούτε καν ο αέρας που αναπνέουν.


Εν τω μεταξύ, αν είχε μόνο αυτό το μανάβικο σε όλο το χωριό, ή αν το μανάβικο είχε τις τιμές από το μονοπώλιο του φεουδάρχη, θα είχε ίσως κάποιο νόημα η κουβέντα. Αλλά έχει (1) κι άλλο μανάβικο, (2) και σούπερ μάρκετ, και (3) λαϊκή, και διαμαρτύρεται στ' αλήθεια που το (4) διπλανό είναι ακριβό, ΑΛΛΑ ΠΑΕΙ, ΚΑΙ ΨΩΝΙΖΕΙ, και μετά αναρωτιέται αν η λύση είναι να μιλήσει στην μανάβισσα. Σας παρακαλώ κυρία μανάβισσα, μπορείτε να μειώσετε τα έσοδα της οικογένειας σας επειδή δεν βολεύομαι και δεν θέλω να ξεβολεύομαι επειδή είμαι και δίπλα; Στα αλήθεια, αυτό ρωτάει.


Αυτά που βολεύουν και είναι ωραία, στον χρόνο και στον τόπο που τα θέλουμε, κοστίζουν έξτρα φράγκα. Ας ενηλικιωθούμε κάποτε επιτέλους.

115

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
#7Λίγο έλεος με το προσκύνημα της "αγοράς" και με τους μαγαζάτορες που δικαιούνται να κάνουν ό,τι τους γουστάρει από άποψη τιμών. Μπορεί, όντως, να υπάρχει αισχροκέρδια, όπως στο περίφημο περίπτερο προς Α.Παύλου μεριά, με τις διπλές τιμές, τους οποίους κ έχω κράξει στερεοφωνίκ, διότι αν μη τι άλλο ο τουρίστας, αγάπη μου, δεν είναι υποχρεωμένος να γνωρίζει τον τιμοκατάλογο των ελληνικών ψιλικών, ούτως ώστε να πάρει τα περίπτερα σβάρνα για να βρει ποιος τιμολογεί ορθά την ... πορτοκαλάδα fix. Και σιγά που δεν έχουμε δει "βαπτίσματα" και χρυσοπληρώματα ξένων προϊόντων (ή μη τοπικών, αν μιλάμε για επαρχίες) ως ελληνικά /τοπικά/ φρέσκα. Η κουτοπονηριά (και η εξαπάτηση) σίγουρα δεν είναι "ξένα" στοιχεία.Στο θέμα μας: Δυστυχώς οι λαϊκές γίνονται ώρες που δεν βολεύουν αρκετούς και που δεν αυτοί δεν έχουν την δυνατότητα να στείλουν συγγενείς-γείτονες-φίλους στο "πόδι" τους, απ' την άλλη -seriously- Νο7, Καροτα (2), και μπρόκολο (1) μπορείς να πάρεις και απ' το σούπερ μάρκετ, ούτε τόσο "περίεργα" προϊόντα είναι για να μην τα βρίσκεις, ούτε η ποσότητα τέτοια, για να προτιμήσεις την λαϊκή, λόγω του οικονομικού. Αν το μανάβικό σου το παίζει κηφισιώτικη "μπουτίκ" φρούτων, θα πρέπει να απευθυνθείς αλλού, δεν έχει νόημα να τους βρίζεις και ταυτόχρονα να τους επιβραβεύεις με τις αγορές σου, είναι -τουλάχιστον- οξύμωρο (...βρε προβλήματα που έχει ο κόσμος)
οπότε να πάει να γίνει καλά. Εννοώ μήπως δεν είναι θέμα κακού χαρακτήρα. Η συμπεριφορά που περιγράφει είναι ένα από τα χαρακτηριστικά της ασθένειας αυτής. Και οι συνθήκες ζωής που περιγράφει επίσης την επιδεινώνουν αν υπάρχει.
Αν οντως ειναι παραλογες οι τιμες να τις κανεις παραπονα και οχι μονο εσυ, αλλα και οι αλλοι.Αν δεις οτι δεν αλλαζει κατι, πας αλλου.Αν συνεχισει το ιδιο βιολι, ετσι και αλλιως, δεν θα αργησει η ωρα που θα βαλει λουκετο.
Ναι, δεν το εξέφρασα καθόλου καλά γιατί δεν έβαλα εισαγωγικά. Λέγοντας "ανήλικοι" εννοούσα ενήλικους που συμπεριφέρονται με ανήλικη συμπεριφορά (τύπου "γιατί δεν είναι τα πράγματα όπως τα θέλω εγώ;") Όντως διαβάζοντάς το χωρίς εισαγωγικά, δεν βγάζει κανένα νόημα.
5 Μη οριοθετημένες οικογενειακές σχέσεις.Ο στυλοβάτης και ο σωτήρας της οικογένειας.Εσύ είσαι γνώστης των ειδικών συνθηκών της οικογένειας, και επομένως είσαι σε θέση να κρίνεις,αν όντως τους σαπορτάρεις αναπόφευκτα ή σε ψιλοεκμεταλλεύονται.Τι ισχύει;Θα τους άφηνες να δυσκολευτούν οικονομικά;Τα χρήματα που στέλνεις είναι αποσυνδεδεμένα από την τυχόν βοήθεια προς τον αδερφό σου.Δικαιούται κι αυτός μία ευκαιρία ,ΑΛΛΑ, όχι στις πλάτες σου.Υπάρχει περίπτωση να έρθει εκεί ,να βρει σπίτι και δουλειά και να μην σε πρήξει;Αν ναι,έχει καλώς.Αντιδράς όμως,όχι χωρίς λόγο σιγουρα,σαν να έχεις να κάνεις με σατράπη. Υπό μια έννοια κρέμεται από σένα για μια καλύτερη προοπτική,απ την άλλη,αν συμπεριφέρεται ως ημίονος, δεν θα συνεννοηθείτε.Θα ήταν καλή ιδέα να συνειδητοποιήσεις ότι τους όρους,θα τους θέσεις εσύ και να φροντίσεις να τηρηθούν.Σε ηρεμεί αυτό καθόλου;
#1.Και τώρα;Αισθάνεσαι κι εσύ μεγαλείο,που τα έγραψες όλα αυτά;Ξέρω,ότι είναι αγενές το σχόλιο μου,αλλά μου είναι δύσκολο μερικές φορές να μην απαντήσω σε εξυπνάδες.Όποιος έχει μεγαλείο ψυχής,ας με συγχωρήσει.
#7 εχεις σκεφτει οτι η κυρια αυτη ανοιξε το μαναβικο στο σημειο αυτο στρατηγικα γιατι ηξερε οτι τα υπολοιπα ειναι μακρυα και χρησιμοποιει αυτην την αποσταση σαν ανταγωνιστικο πλεονεκτημα για να τσιμπησει τις τιμες ; οχι δεν εχεις δικαιωμα να της πεις κατι περα απο ενα σχολιο τυπου ᾽᾽πολυ ακριβα μας τα πουλατε᾽᾽, προσπαθησε το αν και δεν νομιζω να αλλαξει κατι..
#7 Είτε σ'αρέσει είτε όχι η αγορά κινείται βάσει του νόμου της αγοράς-ζήτησης. Το μανάβικο αυτό δεν έχει μονοπώλιο (εκεί ναι, θα είχε λογική το επιχείρημά σου), υπάρχουν κι αλλα απλά λίγο πιο μακριά. Αν ψάχνεις την ευκολία θα την πληρώσεις πιο ακριβά. Αν θέλετε να κατεβάσει τις τιμές πολύ απλά μην πηγαίνετε στο μαγαζί της και τότε θα αναγκαστεί να κατεβάσει τις τιμές. Είναι το μοναδικό μέσο πίεσης που έχετε αλλά μόνο αν λειτουργήσετε συλλογικά. Αλλιώς ξεβολέψου λίγο.
#5 Καταλαβαίνω την αναστάτωση και θυμό που νοιώθεις. Ο αδερφός σου πιστεύει οτι πρέπει να τον βοηθήσεις και να μοιραστείς μαζί του το σπίτι και τα χρήματά σου μόνο και μόνο επειδή είστε οικογένεια, δεν του είναι αρκετό το οτι τους στέλνεις χρήματα. Αν όντως θέλεις να τον βοηθήσεις αλλά φοβάσαι μην σε εκμεταλλευτείς θέσε κάποια όρια και εξήγησέ τους πως είναι η κατάσταση εκεί που ζεις. Μπορείς να δώσεις περιθώριο στον αδερφό σου 1 μήνα για να βρει μια οποιαδήποτε δουλειά ώστε να μπορέσει να ορθοποδήσει και μετά να βρει κάτι άλλο μόνος του. Αν έχει βλέψεις για μια υψηλή θέση ενώ δεν πληρεί τις προυποθέσεις τότε τα πράγματα είναι δύσκολα.Κάνε αυτό που προτείνει η Αμπα, εξήσησε στην οικογένειά σου τις δυσκολίες που συνάντησες εσύ και τις προυποθέσεις που πρέπει να πληρεί ο αδερφός σου για να βρει δουλειά (έχει ανταγνωιστικό βιογραφικό στο επάγγελμα που θέλει? Ξέρει τη γλώσσα? Ειναι διαθέσιμος να κανει μια δουλεια του ποδαριού μέχρι να βρει κάτι πιο μόνιμο?) Αν δεν το καταλαβαίνουν και επιμείνουν τότε καλύτερα να ψυχρανθούν λίγο οι σχέσεις σας παρά να επωμιστείς το βάρος ενός αχάριστου αδερφού
Εγώ, πάντως, από το όλο κείμενο της #5 κατάλαβα ότι το πρόβλημα είναι περισσότερο ο χαρακτήρας του αδελφού και όχι τόσο η οικονομική επιβάρυνση.Σε περίπτωση που δεχθεί να τον φιλοξενήσει, δεν πρόκειται ποτέ να απαλλαγεί από αυτόν - η ομηρεία θα είναι διπλή. Δεν ξέρω, εγώ αυτό κατάλαβα, ότι η #5 δεν τον θέλει ούτε ζωγραφιστό. Και είναι δικαίωμά της.
ακριβώς αυτό, ο χαρακτήρας του είναι ο κύριος λόγος που δεν θέλω να έρθει εδώ.. σε γενικές γραμμές μου και για όσα χρόνια έχουμε ζήσει κάτω από την ίδια στέγει μου έχει φερθεί απαίσια, είναι εγωιστής και ατομιστής, έχει πει απίστευτες χοντράδες στους καυγάδες χωρίς να έχει την ευαισθησία να σκεφτεί πριν μιλήσει ή ότι θα πει πράγματα που θα πληγώσουν. εμένα προσωπικά, δεν με έχει βοηθήσει ποτέ και σε τίποτα, ακόμα και όταν διάβαζα για τον διαγωνισμό για να πάρω αυτή την δουλειά στο εξωτερικό και τον παρακαλούσα να κάνει ησυχία για να διαβάσω γιατί έπαιζε παιχνίδια στον υπολογιστή με τα ηχεία στο φουλ! δυσανασχετούσε κάθε φορά που τον παρακαλούσα να το χαμηλώσει.. αλλά τώρα απαιτεί να τον βοηθήσω, γιατί έχω λέει καθήκον! επειδή είμαι αδερφή του!
ακριβώς αυτό, ο χαρακτήρας του είναι ο κύριος λόγος που δεν θέλω να έρθει εδώ.. σε γενικές γραμμές μου και για όσα χρόνια έχουμε ζήσει κάτω από την ίδια στέγει μου έχει φερθεί απαίσια, είναι εγωιστής και ατομιστής, έχει πει απίστευτες χοντράδες στους καυγάδες χωρίς να έχει την ευαισθησία να σκεφτεί πριν μιλήσει ή ότι θα πει πράγματα που θα πληγώσουν. εμένα προσωπικά, δεν με έχει βοηθήσει ποτέ και σε τίποτα, ακόμα και όταν διάβαζα για τον διαγωνισμό για να πάρω αυτή την δουλειά στο εξωτερικό και τον παρακαλούσα να κάνει ησυχία για να διαβάσω γιατί έπαιζε παιχνίδια στον υπολογιστή με τα ηχεία στο φουλ! δυσανασχετούσε κάθε φορά που τον παρακαλούσα να το χαμηλώσει.. αλλά τώρα απαιτεί να τον βοηθήσω, γιατί έχω λέει καθήκον! επειδή είμαι αδερφή του!
#7 Μιλώντας για ενηλικίωση (αν και συμφωνώ με την απάντηση της Λένας) στον πραγματικό κόσμο -της Ελλάδας- οι ανήλικοι έχουν δυστυχώς πολύ καλύτερη μεταχείρηση, απολαμβάνουν καλύτερες αποδοχές και επιστρέφουν με καλύτερα αποτελέσματα μετά από κάθε τους απαίτηση. Σοκάρομαι κάθε φορά που αυτό συμβαίνει αλλά ενώ πχ για εμένα είναι αυτονόητο ότι αν πάω κάπου που γνωρίζω ότι έχουν ακριβά προιόντα ή υπηρεσίες θα "λουστώ" και τις αντίστοιχες τιμές (ή δεν θα πάω καθόλου) οι ανήλικοι δίπλα μου πηγαίνουν, διαμαρτύρονται και καταλήγουν να αποζημιώνονται με μία προσφορά (βλ. έξτρα γλυκάκι- καλύτερο τραπέζι στο εστιατόριο, καλύτερο δωμάτιο με θέα με τα ίδια χρήματα στο ξενοδοχείο κοκ). Αυτό πιστεύω ότι αναπαράγει αυτήν την συμπεριφορά και την "διδάσκει" και σε όσους είναι δίπλα τους. Την ώρα που τους κοιτάζω να τρώνε το γλυκάκι τους αναρρωτιέμαι α. Καλά, τώρα το χαίρονται αυτό έτσι που το κέρδισαν; β. Πώς το κάνουν τόσο εύκολα; γ. Αυτό στο κέντρο του σουφλέ είναι κρέμ μπρουλέ ή λιωμένη λευκή σοκολάτα;
Δεν έχω δει ποτε κάποιον ανήλικο να απαιτεί χαμηλότερη τιμή για ένα προϊόν ή παροχή, γιατί δεν τους νοιάζει, δεν τα πληρώνουν αυτοί, δεν τους καίει, σιγά μην ασχοληθούν με τέτοιες λεπτομέρειες. Μήπως ήταν μεμονωμένο περιστατικό;
#5 Αγαπητή φίλη, εκνευρίστηκα τόσο μ'αυτά που διάβασα!Αθάνατη ελληνική οικογένεια! Μου θυμίζει αυτό που συζητάγαμε τις προάλλες εδώ στη στήλη, για το άτομο σε ''κάθε οικογένεια'' που ''θέλει βοήθεια'' και όλοι το έχουν στα όπα όπα κι αυτός που τα κάνει σωστά, τ'ακούει κι από πάνω. Μην υποχωρήσεις, ήδη τους βοηθάς, τι άλλο πια; Εκνευρίζομαι, γιατί έχω κι εγώ μια μεγάλη αδερφή που πάντα τα περιμένει όλα απ'τους άλλους και τους θεωρεί ''τυχερούς'' και όχι άξιους για ό,τι έχουν καταφέρει και γίνεται βδέλλα αν είναι προς το συμφέρον της. Θέλει οι άλλοι να κάνουν τις θυσίες κι αυτή να επωφεληθεί εκ των υστέρων. Για μένα, μην ενδώσεις με τίποτα. Κόβε τις κουβέντες, αφού είσαι μακριά διατήρησε την απόσταση. Πες τους ότι αν σου ξαναμιλήσουν γι'αυτό το θέμα, θα σταματήσεις να στέλνεις λεφτά. Άντε γιατί κάπου πρέπει να μπει ένα όριο στον ψυχολογικό πόλεμο που σου κάνουν.
Κι εγώ έγινα μπουρλότο, και δηλώνω ότι έγραψες όσα ακριβώς θα έγραφα κι εγώ. Αν δεν απειλήσεις, αν δεν περάσεις στην αντεπίθεση, θα σου φάνε την ζωή, γονείς και αδελφός.
#5.Δεν είσαι υποχρεωμένη να ζοριστείς τόσο πολύ για τον αδερφό σου.Οικογένεια είσαστε,αλλά υπάρχουν και όρια.Δεν του χρωστάς.Επειδή βρήκες μια ευκαιρία να στρώσεις τη ζωή σου,πρέπει να εξασφαλίσεις ακριβώς τα ίδια και για τον αδερφό σου;Ήδη στέλνεις χρήματα.Του βρήκες και δουλειά.Ε,τι άλλο να κάνεις;Παρατηρώ συχνά στις ελληνικές οικογένειες να ξεφεύγει το πράγμα.Ο πιο "βολεμένος" πρέπει να μοιραστεί την τύχη του και με τους άλλους.Που δεν είναι σχεδόν ποτέ τύχη στην πραγματικότητα,αλλά αποτέλεσμα προσπάθειας.Οι γονείς καλώς κάνουν,όσοι το κάνουν,να προσπαθούν εξίσου να βοηθήσουν τα παιδιά τους.Το καθένα όμως μετά έχει ξεχωριστή ζωή και την υποχρέωση να κοιτάξει τον εαυτό του,να φτιάξει ίσως και τη δική του οικογένεια,να ορίσει τη μοίρα του.Σε μια δυσκολία σίγουρα δε γυρίζουμε την πλάτη στα αδέρφια μας,αλλά η απαίτηση να ζήσουν σε βάρος μας είναι παράλογη.Δυστυχώς οι γονείς δε βάζουν τα όρια,όταν πρέπει κι όπου πρέπει και γινόμαστε όλοι μαζί μαλλιοκούβαρα.Ξέρω,ότι είναι πολύ δύσκολη η θέση σου.Κοίτα όμως τον εαυτό σου.Είναι η βασική σου υποχρέωση.
Σε κάποιες χώρες acantholimon προκειμένου να βρεις εργασία πρέπει να δηλώσεις ως διεύθυνση κατοικίας διεύθυνση της ίδιας της χώρας μετανάστευσης. Από την άλλη για να μπορέσεις να νοικιάσεις σπίτι μόνος σου είναι απαραίτητο να αποδείξεις στον ιδιοκτήτη του σπιτιου πως ήδη εργάζεσαι. Συνεπώς για πολύ κόσμο είναι εξαιρετικά δύσκολο να ξεκινήσει αν δεν έχει τη δυνατότητα να φιλοξενηθεί από δικό του άτομο. Υποψιάζομαι πως αυτός είναι και ο λόγος που υπάρχει πίεση από την οικογένεια να φιλοξενήσει τον αδερφό της, γιατί με την άρνησή της ουσιαστικά του κλείνει και το δρόμο, ώστε να προσπαθήσει αυτός να ξεκινήσει κάτι έξω
#Τσάρλυ δεν διαφωνώ, ωστόσο υπάρχει κι άλλη οδός: εγώ πήγα εξωτερικό και έμεινα σε hostel (με 2 άτομα ανά δωμάτιο, όχι κοιτώνες) - και πάρα πολλοί άλλοι που γνωρίζω. Και όταν πιάσαμε δουλειά, ήρθε και το σπίτι. Αν είσαι πρόθυμος να ξεβολευτείς, όλα γίνονται. Απλώς στην Ελλάδα έχουμε μάθει να τα βρίσκουμε όλα έτοιμα...
Ναι ισχύει.Και τέτοιοι περιορισμοί να μην υπάρχουν,εύκολα καταλαβαίνει κανείς,ότι για ένα ξεκίνημα έξω ένα στήριγμα βοηθάει.Όμως το να τον βοηθήσει με τον τρόπο,που επιθυμεί ο ίδιος,είναι πολύ χοντρό ζόρι,γιατί δεν τα πάνε καλά μεταξύ τους.Μαύρη ζωή έχει περάσει μαζί του,σύμφωνα με την περιγραφή.Γιατί να μπει στο ίδιο λούκι εκ νέου;Επίσης,άλλο να σου περισσεύει ένα ποσό για βοήθεια κι άλλο να πρέπει να συντηρείς έναν άνθρωπο.Ίσως να μην έχει αυτή την πολυτέλεια.Κι ο αδερφός άνεργος μεν,κάνει παζάρια δε σε σχέση με τη δουλειά.Η δουλειά στην επαρχία του ξινόπεσε.Σε κάθε περίπτωση,κατά τη γνώμη μου,προσφέρουμε μέχρι το σημείο,που δεν έχει σοβαρές επιπτώσεις στη δική μας ζωή.
Τσάρλυ Μπράουν, ναι έχεις δίκιο αλλά οτι αυτό συμβαίνει σε κάποιες χώρες όμως δε νομίζω οτι εδώ έχουμε αυτό το πρόβλημα. Ο αδερφός θέλει να του βρει δουλειά και να φιλοξενείται μέχρι να βρει. Η φιλοξενεία είναι για να εξοικονομήσει χρήματα κι όχι γιατί έχει προσπαθήσει και δεν έχει καταφέρει να νοικιάσει σπιτι. Επίσης αν όντως ήθελε να νοικιάσει σπίτι θα μπορούσε να νοικιάσει έναν δωμάτιο με συγκατοίκους. Σε αυτές τις περιπτώσεις επειδή υπάρχει ήδη ένας εγγυητής στο συμβόλαιο οι ιδιοκτήτες δε ζητάνε απόδειξη οτι εργάζεσαι. Αυτό ή να προσφερθεί να πληρώνει το μισό ενοίκιο. Εδώ έχουμε έναν κακομαθημένο αδερφό που θέλει να εκεμταλλευτεί τον αδερφό/ή του
Άλλο δηλώνω μία διεύθυνση κατοικίας και άλλο πάω και κατσικώνομαι στην συγκεκριμένη διεύθυνση.Αυτό με την διεύθυνση γινόταν και σε περιπτώσεις που γονείς ήθελαν να στείλουν το παιδί τους σε άλλο σχολείο από εκείνο στο οποίο υπαγόταν βάσει διεύθυνσης κατοικίας - αυτό δεν σημαίνει ότι έπρεπε το παιδί να μετακομίσει στην δηλωθείσα διεύθυνση.
Mάλλον δεν εκφράστηκα ξεκάθαρα. Δεν υποστήριξα ότι πρέπει σώνει και ντε να τον φιλοξενήσει, αυτό είναι δική της απόφαση και δικαίωμά της ότι και να κάνει. Έβαλα ατο τραπεζι κάποιες πιθανότητες και κάποια πράγματα που ξέρω πως ισχύουν για εξωτερικό. Ακόμα και το να στείλει βιογραφικό από Ελλάδα δεν είναι επιλογή αφου όταν βλέπουν διευθυνση Ελλάδας σπάνια να σε καλέσουν για συνέντευξη εκτός αν το αντικείμενο είναι συγκεκριμένο και με ζήτηση.Το αν είναι τεμπελχανάς Ελληνάρας που θέλει να κρεμαστεί πάνω της και να ζήσει εις βάρος της αυτή το ξέρει και ότι και να αποφασίσει δεν είναι κατακριτέο.Βέβαια Bridget Jones έτσι όπως τα λες τι να πω...Μπορείς κι εσύ να ασκήσεις πίεση, αν χρησιμοποιήσεις για το δωμάτιο που θα του νοικιάσεις τα λεφτά που στέλνεις Ελλάδα. Έτσι θα αναγκαστεί να δουλέψει οπουδήποτε εφόσον θα ξέρει πως τα χρήματα τα στερούνται οι γονείς σας
@rosa nera για ανωνυμο σχολιο (άσχετο, εγώ η ουσουρπαδόρα ήμουν, αλλά κόπηκε από το κοντρολ;). Συμφωνω απόλυτα, απλώς μιλούσα ειρωνικά και στη ροή των απανωτών σχολίων φάνηκε ότι υποστήριζα την πλευρά της οικογένειας. Φυσικά η κοπέλα έχει χιλια δικια να μην θέλει να υποκύψει στους εκβιασμούς της οικογένειας. Αν της προσαπτουν ότι κόβει το μέλλον του αδερφού της, είναι τελείως άκυρο γιατί ο αδερφός της είναι μεγάλος άντρας και πρέπει να είναι ο ίδιος ευέλικτος για να βρει δουλειά μόνος του, κανοντας ό,τι καλύτερο μπορεί για τον εαυτό του, και όχι να περιμένει από τους άλλους. Λες και του χρωστάνε. Κοπέλα της ερώτησης, μην αφήνεις τις ενοχές να σε καταπίνουν, είναι η ζωή σου και να τη ζήσεις όπως επιλέγεις. Ακόμα και αν σημαίνει ότι δεν θα έχεις την έγκριση των γονιών.
Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας, όλους σας. Είμαι η κοπέλα που έγραψα το μήνυμα στην Αμπα και εκτιμώ τις απόψεις σας στο θέμα μου.. η αλήθεια είναι ότι είμαι πολύ ζοριζμένη από αυτή την κατάσταση γιατί ο αδερφός μου είναι ένας πολύ εκρηκτικός χαρακτήρας και οι καυγάδες στο σπίτι για αυτό το θέμα είναι ομηρικοί. Οι δικοί μου δε είναι και κάποιας ηλικίας και φοβάμαι μην τους στείλει καμιά ώρα όπως φωνάζει. Ψυχολογικός εκβιασμός στο φουλ.. Επειδή ακριβώς με τον αδερφό μου δεν είχαμε ποτέ και τις καλύτερες σχέσεις είναι ο βασικός λόγος που δεν θέλω να έρθει εδώ. Δεν είναι δική μου ευθύνη στο κάτω κάτω και είναι και 40 χρονών άντρας. Και προσπαθούν όλοι οικογενειακώς να με γεμίσουν τύψεις, τύπου βοήθησέ τον, αδερφός σου έιναι, δεν βλέπεις ότι έχουμε σοβαρό οικονομικό πρόβλημα κλπ. .. Κάθε τηλεφώνημα στους δικούς μου έχει καταντήσει να με αγχώνει στο τί θα ακούσω κάθε φορά.. Δεν θέλω να υποκύψω από την μία πλευρά στις πιέσεις τους να έρθει εδώ, γιατί θα καταπιέσω πολύ τον εαυτό μου και από την άλλη σκέφτομαι μήπως να το κάνω, να του πω να έρθει για ένα μήνα πχ. Δεν υπάρχει περίπτωση να βρει δουλειά εδώ, του το έχω εξηγήσει και δεν το καταλαβαίνει, καταρχάς δεν μιλάει καμία από τις 2 επίσημες γλώσσες της χώρας που είναι βασικότατο προσόν και δεν είναι ανταγωνιστικός στον τομέα του ώστε να μην βρεθεί άλλος να κάνει την ίδια δουλειά και να μιλάει και την γλώσσα της χώρας. Αλλά τουλάχιστον να δει πώς έχουν τα πράγματα για να τον ξεφορτωθώ και να σταματήσουν επιτέλους να με πρήζουν με αυτό το θέμα. Δεν μιλάω φυσικά για το κόστος όλης αυτής της ιστορίας που θα επωμιστώ για το τίποτα, γιατί δεν θέλω και δεν γίνεται να μείνει σπίτι μου -μένω σε στούντιο, ο χώρος μου είναι πολύ περιορισμένος, που σημαίνει ότι θα πρέπει να του νοικιάσω να μείνει σε κάποιο δωμάτιο με δικά μου φυσικά χρήματα όπως και τα αεροπορικά εισιτήρια, το φαγητό του, κλπ γιατί δεν εχει μία!
BridgetJones, γιατί πρέπει να έρθει εκεί για να ψάξει δουλειά; ας φτιάξει το βιογραφικό του με τη διεύθυνσή σου πάνω και ας ψάχνει από Ελλάδα. Αν τον καλέσουν για συνέντευξη, τότε να του κλείσεις αεροπορικό να έρθει. Πως θα ψάξει, πόρτα - πόρτα; και αφού θέλει να έρθει, γιατί δεν κάθεται να Μάιο μια γλώσσα πρώτα; Καλύτερα να του έκοβες τη φόρα λίγο. Αν πραγματικά θέλει να έρθει και να βρει δουλειά, ας κάνει μια σοβαρή προετοιμασία
Καλή μου όλοι με το μέρος σου είμαστε. Δεν πρόσεξες όμως (και κάποιοι σχολιαστές νομίζω) κάτι που ανέφερε στην απάντηση η Λένα. Δοκίμασε να πεις "Ναι ας έρθει για κανα τρίμηνο να δοκιμάσει την τύχη του αλλά μπαμπά και μαμά δεν θα έχω τη δυνατότητα να στέλνω χρήματα στην Ελλάδα σε σας ταυτόχρονα. Έτσι? Αλλά φυσικά αδερφός μου είναι και οφείλω να βοηθήσω μπλα μπλα μπλα."Για να δούμε τότε πόσο θα επιμείνουν να έρθει. Κάτι μου λέει ότι θα το ξεχάσουν και θα τον αποθαρρύνουν οι ιδιοι.
Πολύ χαίρομαι όταν συμμετέχει στην συζήτηση και αυτός-ή που έχει κάνει την ερώτηση. Τα στοιχεία που προσθέτεις ενισχύουν την άποψη ότι δεν μπορείς να τον βοηθήσεις σε τίποτα. Πιστεύω ότι ποτέ δεν βοηθάμε υποκύπτοντας σε ηθικούς εκβιασμούς. Αυτός που χρειάζεται βοήθεια δεν συμπεριφέρεται έτσι.
Γίνε αυστηρή, μην τους αφήνεις να συνεχίζουν αυτήν την κουβέντα. Να την κόβεις. Ζεις σε μικρό στούντιο - θεωρούν πως δεν έχεςι προσωπική ζωή; Ή ότι δεν αξίζει; Ή ότι βγάζεις εκατομμύρια; Διότι αν έβγαζες εκατομμύρια δε θα ζούσες σε στούντιο. Δεν είναι παιδί σου. Και πολύ φοβάμαι ότι δε θα μπορέσεις να περιορίσεις την επίσκεψη σε έναν μήνα. Πες απλά 'όχι' και τέλος η κουβέντα. Στους γονείς θα εξακολουθεί να φωνάζει ακόμα κι αν βρει δουλειά. Μετά θα έχει άλλη απαίτηση (πχ να του βρεις σπίτι,να μπεις εγγυήτρια (ίσως χρειαστεί να πληρώσεις αν αυτός αδυνατεί), να του εξασφαλίσεις προαγωγή, ταξίδια στην Ελλάδα - αν είναι Ελβετία η χώρα σου, σίγουρα θα του λείψουν. Μην έχεις τύψεις.
Βρε κορίτσι, ο αδερφός σου δε θέλει να βρει δουλειά, θέλει να κάνει διακοπές στην υγειά του κορόιδου. Βάλε όρο να έρθει να μείνει μαζί σου ΜΟΝΟ αν του απαντήσουν από κάποια δουλειά πως τον καλούν για συνέντευξη. Μόνο και μόνο τότε. Αν τον καλέσουν για συνέντευξη (που ψιλοαποκλείεται) κλείνεις τα εισητήρια αλερετούρ ίσα ίσα να μείνει μαζί σου δυο μέρες και μετά να πάει στην ευχή της παναγιάς.
Αγαπητή μου, χαίρομαι που παρεμβαίνεις. Μπήκα αμέσως στο νόημα από την συναισθηματική φόρτιση του κειμένου σου. Το δικαίωμά σου στην ψυχική ηρεμία είναι αδιαπραγμάτευτο, όπως και η οικιακή σου γαλήνη. Μείνε σταθερή σ' αυτό που θέλεις για την ζωή σου και έκφρασέ το με σαφήνεια στους δικούς σου μαζί με τους φόβους σου για το πώς ακριβώς κινδυνεύουν όλα αυτά από την εισβολή του αδελφού στην ζωή σου. Μην τους αφήσεις ούτε χιλιοστό περιθώριο να σε φορτώσουν με τύψεις - αντιθέτως, τις τύψεις ας τις αναλάβει εξ ολοκλήρου ο αδελφός. Καλύτερα να θυσιάσεις τα Χριστούγεννα στην Πατρίδα παρά την ψυχική σου ισορροπία.Καλό κουράγιο.
Λυπαμαι που το λεω αλλα πιστευω πως ο αδερφος σου απλα θα ερθει,δε θα βρει δουλεια και θα κατσικωθει εκει και απλα θα τον χαρτζιλικωνεις πιο αμεσα τουτεστιν δωσε λεφτα για σουπερ μαρκετ,τι εχει το ψυγειο,δωσε για κανεναν καφε κλπ. Οποτε δωρον αδωρον. Πες του να σου στειλει το βιογραφικο του,πες οτι ρωτησες και δε μπορει να βρει κατι χωρις γλωσσες. Αν θελει ας κατσει να μαθει μια στην Ελλαδα. Καλυτερα να του στειλεις λεφτα να μαθει μια γλωσσα και αυτη να ειναι η προυποθεση να ερθει.
Αγαπητη φίλη Κατά τη γνώμη μου ούτε για ένα μήνα ούτε για μία μέρα μην το κάνεις αυτό στον εαυτό σου.Καταρχάς αποτέλεσμα δεν θα υπάρξει κανένα και το ξέρεις ήδη.Ο αδερφός σου δεν θέλει να δουλέψει αν ήθελε θα πήγαινε σ εκείνη τη δουλειά στην επαρχία.Στο λέω εγώ που έκοψα το ταμείο ανεργίας 5 μηνών στην αρχή του, για να πάω σε μία δουλειά τετράωρη, με τρίμηνη σύμβαση, όπου έπαιρνα λιγότερα από το ταμείο ανεργίας γιατί γνώριζα αυτό που δυστυχώς ο αδερφός σου Δεν έχει μάθει ακόμα. Την ενέργεια του ανθρώπου που δουλεύει και το πόσο πολύτιμη είναι άσχετα από τις απολαβές.Τον θετικό φαύλο κύκλο στον οποίο μπαίνει κάποιος όταν αρχίζει να δουλεύει και Κάπως πρέπει να αρχίσει.Επίσης το κόστος για σένα θα είναι τεράστιο πιο μεγάλο από τις ενοχές και την ανησυχία για τους γονείς σου που έχεις τώρα.Ο αδερφός σου δεν θέλει ή/ και δεν μπορεί να δουλέψει. Ο αδερφός σου δεν θέλει να σωθεί. Λέει ότι θέλει να τον βοηθήσεις αλλά δεν το εννοεί. Δεν θέλει και δεν μπορεί να πάρει τη βοήθειά σου.Άλλωστε αν το εννοούσε θα σου το ζητούσε με ενηλίκους τρόπους και όρους και όχι τόσο άρρωστα εκβιαστικά και ανοριοθετητα. Ο αδερφός σου σου ζητάει να τον σώσεις μόνο και μόνο για να αρνηθεί την οποιαδήποτε βοήθεια του προσφέρεις και έπειτα να σε κατηγορήσει για αυτό.Ο αδερφός σου θέλει τη δυστυχία και την απελπισία που έχει μέσα του και το θυμό του να τον μοιράζει στην οικογένειά του και σε όποιον τον αντέχει. Γιατί είναι ο μόνος τρόπος που ξέρει για να επιβιώσει. Για μένα το δικό σου καθήκον είναι να αντισταθείς. Είναι ευθύνη των γονιών σου και επιλογή τους να πάθουν η να μην πάθουν κάτι από την κατάσταση του αδερφού σου και από τη συμπεριφορά του. Δεν είναι δική σου ευθύνη. Δεν είναι καλό για κανέναν να παίρνεις εσύ αυτή την ευθύνη και να ανησυχείς. Δεν τους κάνεις καλό δεν τους οφείλεις. Δεν έχει καμία σημασία που είναι μεγάλοι σε ηλικία. Ίσα-ίσα με τα χρόνια αυξάνονται οι εμπειρίες και η Σοφία του ανθρώπου.Είναι ευθύνη του αδερφού σου να βράσει στο ζουμί του και ίσως να έρθει αντιμέτωπος με το γεγονός Οτι δεν θελει η δεν μπορεί να δουλέψει. Νομίζω το ξέρεις και εσύ πως αν εμπλακείς πάλι εσύ θα φταις άλλωστε ο αδερφός σου σε έχει βάλει σε αυτή τη θέση να φταις εσύ για τη δική του ζωή να είσαι υπεύθυνη για τις δικές του ευθύνες. Δεν τον ωφελείς έτσι, δεν του κάνεις καλό.Ο αδερφός σου έχει ψυχολογία ναρκομανών: για τη δική μου ζωή και τις δικές μου ευθύνες φταίει το περιβάλλον φταίνε οι άλλοι φταίει η επαρχία φταίνε οι γονείς μου φταίει η αδερφή μου και ούτω καθεξής. Είναι ένα τεράστιο ψυχολογικό θέμα που χρήζει θεραπείας και τι θεραπεία για όσους δεν πάνε στον ψυχολόγο την κάνει η ίδια η ζωή με τον αργό και πολλές φορές σκληρό τρόπο της. Το σίγουρο είναι ότι δεν θα τον βοηθήσεις ούτε αυτόν αν έρθει εκεί Ούτε τους γονείς σου ούτε τον εαυτό σου ούτε κανέναν. Γιατί αν το κάνεις αυτό θα έχεις συμβάλει να πάρετε Όλοι σας τις λάθος ευθύνες που σας βλάπτουν και σας κάνουν κακό. Θεωρώ πως είναι χρέος σου να πάρεις τη σωστή ευθύνη πρώτα από όλα απέναντι στον εαυτό σου και να του πεις και σε αυτόν και στους γονείς σου ένα κάθετο όχι για πάντα ξεγράψτε το.Ότι είναι σωστό είναι καλό για όλους. Το δεύτερο χρέος σου είναι να τα βγάλεις πέρα με τις ενοχές σου. Το τρίτο χρέος σου που Επίσης θα κάνει καλό σε όλους είναι να απομακρύνεσαι από αυτούς κάθε φορά που σε πρήζουν είτε με αυτό το θέμα είτε με οποιοδήποτε άλλο θέμα για το οποίο δεν είσαι υπόλογη και δεν φέρεις καμία ευθύνη.Έχεις μία ευκαιρία που σου έχει φέρει η ζωή να σπάσεις έναν σοβαρό μηχανισμό εξάρτησης και μετάθεσης ευθυνών, μία σοβαρή ασθένεια που υπάρχει στην οικογένειά σου. Εκμεταλλεύσου την ώστε να μπορέσεις και εσύ έπειτα να φτιάξεις τη δική σου οικογένεια που θα είναι απαλλαγμένη από όλα αυτά τα σύνδρομα της εξάρτησης, του σωτήρα των ενόχων των πρακτικών και συναισθηματικών εκβιασμών και τις χρήσεις της αγάπης ως μέσον χειρισμού. Δεν σε αγαπάει ο αδερφός σου όταν το κάνει αυτό. Δεν σε αγαπάνε οι γονείς σου όταν συμμετέχουν στην κακοποίηση σου από τον αδερφό σου. Δεν αγαπάς τον εαυτό σου οταν ενδίδεις στον εκβιασμό. Και δηλητηριάσεις την αγάπη προς αυτούς Όταν κάθεσαι να σε κακοποιούν.Φιλικά, ένας παθών.
Και θεωρώ σταμάτα να του πληρώνεις οτιδήποτε οπουδήποτε! Οκ, στους γονείς σου δίνεις, ανάποδο κι αυτό αλλά άντε να πάει στα κομμάτια. Όμως, στον αδερφό σου;..Μόνο ως βραχυπρόθεσμο δάνειο..Και ειδικά με τον τρόπο που σου έχει φερθεί!!..Που ακριβώς βρίσκεται ο θυμός σου; Που τον έχεις εξωστρακίσει; πόσο και για ποιο λόγο να δρας κόντρα στα συναισθήματα σου γι αυτον και για το πόσο λάθος είναι αυτό που γίνεται; .. ειναι πολύ ανθυγιεινό όλο αυτό.Όλοι έχουμε θέματα συνεξάρτησης, απ αυτά που λες για μένα, χρειάζεται να επενδύσεις χρόνο και χρήμα στην προσωπική σου ψυχοθεραπεία.Όπως και να χει, καλή δύναμη!