Στο σημερινό «Α μπα»: εορταστικές παραινέσεις

Στο σημερινό «Α μπα»: εορταστικές παραινέσεις Facebook Twitter
74

__________________
1.


Αγαπητή Αμπα. Η κοπέλα μου με είχε απατήσει και είμαστε ακόμα μαζί, προσπαθώντας να το ξεπεράσουμε. Φυσικά και έχει κόψει όλες τις επαφές με τον εν λόγο τύπο, που ήταν και συμφοιτητές. Αλλά η κολλητή της φίλη, ακόμα καμιά φορά θα του κάνει κάνα σχόλιο στο φβ και κάνα like. Κάτι το οποίο με ενοχλεί. Είπα στην κοπέλα μου ότι ενοχλήθηκα και μου είπε ότι δεν ενοχλήθηκε ιδιαίτερα οπότε δεν μπορεί να κάνει κάποια ιδιαίτερη σύσταση από την δική της πλευρά παρά μόνο να της πει ότι εγώ ενοχλούμαι. Κάτι το οποίο ισχύει αλλά εμένα με νευρίασε. Μίλησα στην φίλη της για να πάρω την απάντηση ότι αυτό δεν είναι δικό της πρόβλημα και ότι δεν μπορώ να της κάνω σύσταση με ποιόν θα μιλάει. Κάτι το οποίο είναι κατανοητό αλλά επίσης με πείραξε. Θέλω να το ξεπεράσω αλλά δυσκολεύομαι. Έχω άδικο που ενοχλούμε; Τι θα έπρεπε να κάνει η κοπέλα μου? Επειδή με αυτην τα έχω πάρει ουσιαστικά και όχι με την φίλη της.


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ξαναδιάβασε την τελευταία πρόταση που έγραψες, πολύ αργά. Μετά ξαναδιάβασε την πρώτη. Αυτή είναι η κατάσταση. Οι προτάσεις που έχεις γράψει ενδιάμεσα είναι αντικατοπτρισμός. Είναι πρόσχημα για να έχεις κάτι να ασχολείσαι, επειδή δεν έχεις λύσει το ουσιαστικό θέμα.


Η φίλη της φίλης μπορεί να κάνει λάικ σε όποιον θέλει, δεν έχεις ούτε εσύ, ούτε η φίλη σου δικαίωμα – ούτε λόγο – να σας απασχολεί η δική της σχέση με τον εν λόγω τύπο. Ναι, έχεις άδικο που ενοχλείσαι με το τι κάνει φίλη φίλης. Δεν έχεις «άδικο» που δεν έχεις ξεπεράσει ακόμα αυτό που έγινε και θυμώνεις όταν το ξαναθυμάσαι. Έχεις άδικο που περιμένεις να φέρεται όλος ο κόσμος βάζοντας τα δικά σου συναισθήματα πρώτα. Δεν έχεις «άδικο» που νιώθεις ότι η φίλη σου σε πρόδωσε, γιατί αυτό έκανε.


Δεν λες τι κάνετε για να το ξεπεράσετε, αλλά ίσως χρειάζεται χρόνος, ίσως χρειάζεται περισσότερη προσπάθεια. Αν δυσκολεύεσαι, πες το, συζήτησε το, πες πώς νιώθεις κάτω από το θυμό.

__________________
2.


Ξυπνάς ένα πρωί ενώ σου έχουν τελειώσει όλες οι αυταπάτες που τρέφεις για την σχέση σου κ συνειδητοποιείς ότι βρίσκεσαι εδώ και 2,5 χρόνια στην λάθος σχέση. Σχέση όπου τα πραγματικά θέλω του ενός και του άλλου έρχονται σε σύγκρουση. Επίσης συνειδητοποιείς πως 7 χρόνια πίσω βρίσκεται ο μοναδικός άνθρωπος που σε αγάπησε γι'αυτο που είσαι ή μάλλον σε αγάπησε παρά αυτό που είσαι! Θέλω να τα παρατήσω όλα και να διεκδικησω την ευτυχία μου που ίσως είναι 7 χρόνια πριν.

-Πες με Παντελή


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Παντελή, αν το άτομο που ονειρεύεσαι ακόμα είναι ελεύθερο, τέλεια, δεν σε κρατά κανείς. Όμως όπως πριν από 2,5 χρόνια είχες άλλα μυαλά και γι'αυτό μπήκες σε μια σχέση που τώρα απορρίπτεις, έτσι και πριν από εφτά χρόνια είχες άλλα μυαλά, ακόμη πιο διαφορετικά. Αυτό που θυμάσαι, είναι ωραίο, αλλά είναι ανάμνηση, βρίσκεται στο παρελθόν. Δεν είναι μια πραγματικότητα στην οποία μπορείς να μπεις ανοίγοντας μια πόρτα. Πριν από εφτά χρόνια ήσουν ένας άνθρωπος εφτά χρόνια νεότερος, και οι νεότεροι άνθρωποι έχουν απαιτήσεις νεότερων ανθρώπων, και αυτές οι απαιτήσεις είναι πιο επιφανειακές και ελαφριές.


Με άλλα λόγια, φυσικά να κυνηγήσεις την ευτυχία σου, αλλά την ευτυχία όπως μπορεί να υπάρξει τώρα, όχι την ευτυχία που θυμάσαι από κάποτε.

__________________
3.

Αγαπητή μου Α,μπα
θα θελα να σου πω και γω τον προβληματισμό μου.
Είμαι 24 χρονών, έχω τελειώσει αρχιτεκτονική και ο πατέρας μου δουλεύει σε μια κατασκευαστική εταιρεία (είναι διευθυντής ορόφου να σου δώσω να καταλάβεις).Στον όροφο όπου εργάζεται οι συνάδελφοί του με ξέρουν γιατί πήγαινα εκεί απο τα 17 μου, αφενός για να τους συμβουλευτώ για τη θέματα της σχολής κι αφετέρου γιατί τα 2 τελευταία χρόνια έκανα πρακτική εκεί τα καλοκαίρια. Μ αρέσει το περιβάλλον εκεί, γιατί έχω μάθει πολλά πράγματα σχετικά με το τεχνικό μέρος της δουλειάς μου.
Το θέμα μου είναι ένας συνάδελφός του, γύρω στα 50κάτι παντρεμένος με παιδιά. Στην αρχή μου έλεγε να τον κάνω add στο facebook , και γω από ευγένεια τον έκανα, γιατί όντως ήταν πιεστικός. Αν και μου λεγε να του μιλάω στον ενικό, εγώ πάντα του μιλούσα στον πλυθηντικό. Παρ'όλα αυτά, άρχισε να μου στέλνει και στο fb μυνήματα (όχι συστηματικά βέβαια)-για συγκροτήματα ας πούμε- στα οποία προσπαθούσα να απαντήσω όσο το δυνατόν πιο τυπικά και ευγενικά πάντα στον πληθυντικό. Σκεφτόμουν ότι αν ποτέ στο μέλον δουλέψω εκεί , θα τον βλέπω για κάνα 8ωρο κάθε μέρα , οπότε για τα τυπικά πρέπει κάπως να χουμε καλές σχέσεις. Μέχρι που άρχισε να μου στέλνει ότι είμαι πολύ γλυκιά, ότι θα θελε να με ξαναδεί στην εταιρία, ότι πχ είμαι πανέμορφη στην profile pic μου, και να πάμε κάνα βράδυ για μπύρες. Όλα αυτά κατά καιρούς όχι όλα σε ένα. Δεν απάντησα σε κανένα από τα μηνύματα αυτά. Έχω έρθει σε πάρα πολύ δύσκολη θέση, και έχω αρχίσει να αισθάνομαι ότι φταίω εγώ που τον έκανα add, γιατί καμιά φορά η ευγένεια εκλαμβάνεται ως ανταπόκριση. Νομίζω πως δε διαχειρίστηκα σωστά το όλο θέμα, και νοιώθω ότι είμαι εγκλωβισμένη σε μια κατάσταση την οποία άθελά μου άφησα χώρο να εξελιχθεί. Γιατί δυστυχώς σ'αυτές τις περιπτώσεις οι πρώτες που κατηγορούνται είναι οι γυναίκες ότι και καλά "τους κουνήθηκαν".
Και σε ρωτώ το εξής: Υπάρχει κάποια πιθανότητα να προσληφθώ εκεί (αν και περιμένω και κάποιες άλλες απαντήσεις από γραφεία). Αν λοιπόν προσληφθώ, πως θα το διαχειριστώ όλο αυτό 8 ώρες την ημέρα? Γιατί θα χω ήδη το άγχος της δουλειάς που είναι πιεστική, δε γίνεται να σκέφτομαι και αυτό. 8 ώρες είναι πολλές για να μην αισθάνεσαι άνετα με τους συναδέλφους σου. Να σημειώσω ότι δεν είμαστε στο ίδιο γραφείο, αν και είμαστε στον ίδιο όροφο και ότι ο πατέρας μου δεν ξέρει τίποτα.
Σ'ευχαριστώ πολύ+
-Νανά


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Καταλαβαίνω πώς έμπλεξες, και θυμώνω και στενοχωριέμαι. Αγαπητή Νανά, σε ικετεύω, μη φοβάσαι τόσο πολύ να μη γίνεις δυσάρεστη. Δεν είναι δική σου δουλειά να μη νιώσει ποτέ κανένας απόρριψη εξαιτίας σου. Δεν είναι υποχρέωση σου να νιώθουν όλοι καλά και ωραία εις βάρος της δικής σου ηρεμίας. Δεν γίνεται να τους έχεις όλους ευχαριστημένους.


Η ιστορία που περιγράφεις είναι ξεκάθαρη. Ένας παντρεμένος και κατά πολύ μεγαλύτερος σου ουσιαστικά σου την έπεσε, κι εσύ δεν κατάφερες να πεις όχι από την αρχή για να μην τον δυσαρεστήσεις. Κακώς τον έκανες φίλο στο fb. Δεν χρειαζόταν. Ευτυχώς όμως λύνεται εύκολα, δεν είσαι καθόλου εγκλωβισμένη. Τώρα unfriend, ένα κλικ φτάνει. Δεν χρειάζεται ούτε να προειδοποιήσεις, ούτε να εξηγηθείς. Καλού κακού κράτα τα μηνύματα κάπου, μπορεί να χρειαστούν. Πες στον πατέρα σου τι έγινε. Και αν σε προσλάβουν, θα τον αγνοείς και θα του κόψεις τον αέρα με αποφασιστικότητα και αμεσότητα, και ας παρεξηγηθεί όσο θέλει, και ας γίνεις δυσάρεστη, και ας είναι μετά το κλίμα παγερό μεταξύ σας – ακόμα καλύτερα, για να μην σε πλησιάζει ποτέ. Όχι, δεν είναι εντελώς απαραίτητο να έχετε καλές σχέσεις για τα τυπικά. Θα ήταν καλύτερο, αλλά στο χέρι του είναι να αποκτήσετε, αν σταματήσει να είναι γοητευτικός σάλιαγκας (άκου «μπίρες», και «συγκροτήματα», τρομάρα του).

__________________
4.


Στα μόλις 25 μου, ήρθαν και μου χτύπησαν την πόρτα φοβίες, ανασφάλειες και πολλά άλυτα θέματα που τοποθέτουσα στην άκρη -με μαεστρία- τα προηγούμενα χρόνια. Καθώς οι συνθήκες είναι κατάλληλες, έχοντας πολύ χρόνο για τον εαυτό μου, αποφάσισα να σταματήσω να παίζω κρυφτό μαζί τους και να ξεκινήσω μια διαδικασία διαχείρισης τους.
Στο μυαλό μου, αν και φαντάζει αναγκαία η παρουσία κάποιου βοηθού/ψυχολόγου σε όλο αυτό, θα ήθελα να δουλέψω μόνη μου, κυρίως γιατί με φοβίζει το τι ''μαργαριτάρια'' ενδέχεται να εντοπίσω μέσω της ψυχανάλυσης.
Θεωρείς λοιπόν πως κάποιος άνθρωπος, έχοντας κάποιες γνώσεις γύρω απο την ψυχολογία εν γένει, μπορεί να εργαστεί μόνος του; Εφόσον μπορεί να αξιολογήσει τις συμπεριφορές του και να δώσει λύσεις.
Δεν αναφέρω τα όποια θέματα μου, καθώς αδυνατώ να τα συνοψίσω σε κάποιες γραμμές. Σε ευχαριστώ για το χρόνο σου.


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ξέρεις τι λες, πάνω κάτω; Ότι δεν θέλεις να κάνεις πραγματική προσπάθεια, επειδή φοβάσαι ότι αν ψάξεις τα προβλήματα που έχεις, θα ανακαλύψεις ποια είναι.


Με αυτή τη στάση δε νομίζω ότι θα καταφέρεις κάτι μόνη σου. Όχι επειδή δεν γίνεται, γενικώς, αλλά επειδή δεν θέλεις. Θέλεις να ασχοληθείς θεωρητικά με προβλήματα, αλλά όχι με τα δικά σου. Τουλάχιστον όχι τώρα.


Επίσης νομίζω ότι έχεις κάπως μπερδέψει στο μυαλό σου κάποιες λέξεις. Δεν είναι κάθε θεραπεία ψυχανάλυση. Η ψυχανάλυση είναι μια πολύ συγκεκριμένη διαδικασία, που δεν είναι για όλους. Υπάρχουν πολλές μέθοδοι ψυχοθεραπείας, πολλές σχολές, πολλές προσεγγίσεις, ανάλογα με αυτό που σε απασχολεί. Ένας ειδικός μπορεί να σε κατατοπίσει. Οπότε αν δεν είσαι ακόμη έτοιμη να βρεις τον κατάλληλο επαγγελματία, αν θέλεις αν διαβάσεις κάτι, θα μπορούσες να ξεκινήσεις από τα θεωρητικά της ψυχολογίας.


Πάντως ειδικά οι φοβίες βελτιώνονται θεαματικά με την κατάλληλη βοήθεια. Είναι κρίμα να ταλαιπωρείσαι. Μην είσαι τόσο αυστηρή με τον εαυτό σου, δεν τρέχει τίποτα, όλος ο κόσμος έχει φοβίες, δεν υπάρχει άνθρωπος που δεν ξέρει τι είναι η κρίση πανικού. Οι άνθρωποι δεν χωρίζονται σε αυτούς που έχουν προβλήματα και σε αυτούς που δεν έχουν. Όλοι έχουν προβλήματα. Διαφέρουν στον τρόπο που τα αντιμετωπίζουν.


Τέλος, παραπέμπω μαρτυρία/σχόλιο αναγνώστη:


«Δεν έχω ερώτηση, μια παρότρυνση μονάχα! Θεωρώ πως είμαι πολύ δυναμικός άνθρωπος, μου αρέσει να αναλύω τα πάντα γύρω μου και πάνω απ' όλα τον εαυτό μου, έχω περάσει υπερβολικά πολύ -και πολλές- δύσκολες καταστάσεις, μα έχω μάθει από μικρή να τα καταφέρνω μόνη μου και ύστερα να στέκομαι και πάλι, όλο και πιο δυνατή. Η ιδέα του ψυχολόγου είχε περάσει πολλές φορές από το μυαλό μου αλλά πάντα το απέφευγα-ανέβαλα- νιώθοντας ότι μπορώ να ξεμπλέξω το κουβάρι μόνη, ίσως εν τέλει με τρόμαζε και η ιδέα του να "ζητήσω βοήθεια". Τελικά όμως είπα να του δώσω μια ευκαιρία και είναι μία από τις καλύτερες αποφάσεις που έχω πάρει! Και το γράφω εδώ γιατί ξέρω πως κι εσύ παροτρύνεις συχνά τους ανθρώπους που σου γράφουν να λάβουν μια τέτοια υποστήριξη. Είναι μια πολύ μικρή κίνηση μπροστά σε όλα αυτά που μπορεί να σου προσφέρει. Μην ξεχνάτε ότι όλα ξεκινούν και τελειώνουν σε εσάς, αλλά το να ακούσετε τον εαυτό σας, το να αναλύσετε και να πάτε πιο βαθιά, καθώς και τα ερεθίσματα και η τροφή για σκέψη που θα λάβετε από τον ειδικό, ως και τα συμπεράσματα που θα βγάλετε, μπορεί να γίνουν καταλυτικά!
Και όσον αφορά το οικονομικό κόστος, υπάρχουν αρκετές παροχές από τον εκάστοτε δήμο καθώς και online πλατφόρμες, λίγο ψάξιμο και καλή θέληση χρειάζεται! Να περνάτε καλά :)»


__________________
5.

Αγαπητή α μπα,
Από τα 19 μου ήμουν τρελά ερωτευμένη με έναν 30χρονο. Εκείνος μου είχε ξεκαθαρίσει εξ αρχής ότι δεν θέλει σχέση. Εγώ για ένα διάστημα 1/2 χρόνου το δέχτηκα-τόσο άντεξα να μην είμαστε κανονικό ζευγάρι-και έπειτα αποχώρησα με πόνο. Στα 23 μου που ξανά συναντήθηκαμε, υπήρχε η ίδια έλξη και από την πλευρά μου και αγάπη. Αρχίσαμε να ξαναβγαινουμε και 10 μέρες μετά του ζήτησα να σκεφτεί το ενδεχόμενο να είμαστε μαζί. Εκείνος μου απάντησε πως όλον τον καιρό το σκεφτόταν και πως ειλικρινά θέλει να προσπαθήσουμε! Τα πράγματα εξελίχθηκαν πολύ καλύτερα από όσο θα μπορούσα να φανταστώ και 8 μήνες μετά-αφού με βοήθησε να βρω μόνιμη δουλειά και με στήριξε στη διαδικασία εξετάσεων και εγώ σε αναποδια με τη δική του δουλειά παντρεύτηκαμε!!! Μέχρι σήμερα 3χρονια μετά δεν το έχω μετανιώσει ούτε λεπτό!!! Είναι ο τέλειος άντρας για μένα!!! Λόγω της δουλειάς μου χρειάστηκε να φύγω από Αθήνα όπου μένουμε και εκείνος δεν δίστασε ούτε λεπτό να κάνει τα χαρτιά του για να έρθει μαζί μου!!! Περάσαμε δύσκολα λόγω αδυναμίας εύρεσης στέγης - είμαστε σε τουριστικό μέρος - και απόστασης του τόπου εργασίας που διανυεται σε άθλιο οδικό δίκτυο. Οπότε η μόνη λύση αλλά και επιθυμία ήταν να κάνουμε παιδί. Έτσι χάρη στις άδειες που δικαιούμαι θα ηρεμησουμε και θα σταματήσει η οικονομική αφαιμαξη λόγω ενοίκιου και μετακινησεων... Αν μάλιστα κάνουμε 3 παιδιά - κάτι που το θέλουμε και οι δύο - με την επιφύλαξη της άγνοιας του βαθμού αλλαγής της ζωής μας και της δυνατότητας της καλύτερης δυνατής ανταπόκρισης στις ανάγκες τους -θα επιστρέψουμε στον τόπο κατοικίας μας βάσει νόμου. Λες να το προσπαθήσουμε για 3; με λιγότερα οι συνθήκες θα είναι χειρότερες από τις προηγούμενες ‚ τουλάχιστον στο κομμάτι της συμβιωσης και των οικονομικών αφού λόγω της απόστασης θα αναγκάστουμε να μένουμε σε διαφορετικά σπίτια με 1 ή 2 για 5 χρόνια τουλάχιστον ... Ήδη είμαι έγκυος στο πρώτο μας! - ΔενΘαΜαςΤρελανουνΑυτοι


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

 

__________________
6.

Αν υπάρχει στην ζωή του κάθε ανθρώπου το άλλο του μισό και τι θα πρέπει κάποιος να κάνει προκειμένου να το βρει; Βεβαίως φαίνεται κάπως ξεπερασμένο ή και δειλό όμως η βρωμιά είναι τέτοια που καμιά φορά αναρωτιέται κανείς.Πόσο στοιχίζει το ταξίδι; Τι θα πρέπει ν α κάνω ; Μπορώ να περιμένω και να ενεργώ μένοντας πιστή στον ρομαντισμό; Κατά βάθος είμαι ρομαντικός χαρακτήρας.(το ξέρω οτι θα πεφτει δούλεμα αλλά θέλω να πιστεύω )Σας ευχαριστώ πολύ για την προσοχή σας και περιμένω απάντησή σας.
Με εκτίμηση


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Η απάντηση προκύπτει από το τι εννοείς όταν λες ότι θέλεις να μείνεις πιστή στο ρομαντισμό, όχι επειδή είναι αυτόματα κάτι κακό, αλλά επειδή νομίζεις ότι αυτή η λέξη έχει σίγουρα την έννοια που δίνεις εσύ. Αν ήμασταν πρόσωπο με πρόσωπο θα σε ρωτούσα να εξηγήσεις τι πιστεύεις ότι είναι ο ρομαντισμός, και εκεί θα φαινόταν τι είδους αγκυλώσεις και στερεότυπα και περιορισμούς και όρους έχεις βάλει (ποιος ξέρει γιατί, αυτή είναι μια άλλη συζήτηση) για να μην κάνεις το πραγματικό μεγάλο ταξίδι, που δεν είναι να βρεις το άλλο σου μισό, αλλά να εξερευνήσεις το μισό που έχεις, που είναι ο εαυτός σου. Αυτό που πρέπει να κάνεις, αν δεν ήμουν αρκετά σαφής, είναι να ρίξεις στη φωτιά το βιβλίο που έχεις γράψει στο μυαλό σου αραδιάζοντας τις προσδοκίες σου, και να ξεκινήσεις ένα ταξίδι προς τα μέσα, γνωρίζοντας σε βάθος τον εαυτό σου, αναγνωρίζοντας τα ελαττώματα και τις αδυναμίες του, και συγχωρώντας τον. Ακόμη και με τα προβλήματα που έχει, που είναι πολλά, αξίζει την αγάπη των άλλων.


Κοίτα. Νομίζω ότι καταλαβαίνω τι εννοείς. Ότι θέλεις έναν καλό άνθρωπο μέσα στην σκάρτη κοινωνία και νομίζεις ότι είσαι κάποιου είδους εξαίρεση. Όχι, δεν είσαι. Ούτε είναι ρομαντισμός να ψάχνεις κάποιον που να σου ταιριάζει. 


Σε περίπτωση που όταν λες ότι θέλεις να μείνεις πιστή στον ρομαντισμό εννοείς το καλλιτεχνικό κίνημα που αναπτύχθηκε τον 18ο αιώνα, φυσικά και να μείνεις, οι μακρυμάλληδες ποιητές δεν θα σε εμποδίσουν να γνωρίσεις τον εαυτό σου και να τον αποδεχτείς (αν και η μελαγχολία τους μπορεί να σε καθυστερήσει λίγο, αν τους πάρεις στα σοβαρά).

_________________
7.


Αγαπητη Α μπα
Είχαμε σχέση κοντά 2 χρόνια και χθες του είπα να χωρίσουμε. Και ο λογος: Αρχικά θεωρώ οτι σε μια πετυχημένη σχέση κάποια πολυ βασικά στοιχεία είναι η αγάπη ο σεβασμός της προσωπικότητας και του προσωπικού χώρου του άλλου και ο αμοιβαίος θαυμασμός.Το τελευταίο απο την μεριά μου σχεδόν απουσίαζε. Γνωριστήκαμε στα 18 μου (αυτός 23) και αρχικά η έλξη ήταν κυρίως σωματική. Μου άρεσε και τον συμπάθησα από την αρχή αλλά έπλασα μια εικόνα στο μυαλό μου και τον ερωτεύτηκα πριν προλάβω να τον γνωρίσω. Αργότερα γνωριστήκαμε καλύτερα, ανακάλυψα πως κάποιες απόψεις του ήταν ομοφοβικές και μισογύνικες. Συζητήσαμε σχετικά πολλές φορές και τελικά κατάφερε να δει τον λάθος τρόπο σκέψης του και πραγματικά αναθεώρησε. Αν και από την μια σεβάστηκα το γεγονός ότι δεν έμεινε κολημένος και αναγνώρισε το λάθος του κατα βάθος με ενοχλούσε το οτι δεν ειχε καθήσει να τα σκεφτεί όλα αυτά μόνος του. Ειδικά οταν κατάλαβα ότι αυτό αποτελεί συνήθεια και στοιχείο του χαρακτήρα του.Είναι άνθρωπος που λειτουργεί κυριως με ένστικτο,περισσότερο αισθάνεται και δεν κάνει πολλές αναλύσεις.Ωστόσο, σε βασικά ζητήματα τον βρίσκω πολύ σωστό,εκτιμώ τον χαρακτήρα,τον τρόπο σκέψης του και αναγνωρίζω ότι έχει αλλάξει πολύ και σίγουρα ωρίμασε. Παρ'ολα αυτά μέσα σε αυτά τα 2 χρόνια μοιραστήκαμε πολλά,αλλάξαμε πολυ,περάσαμε απο δύσκολες καταστάσεις που μας έφεραν κοντά,με στήριζε πάντα πολυ,με θαύμαζε και με έκανε να αισθάνομαι όμορφα.Ελεγε ότι τον βοήθησα να γίνει καλύτερος άνθρωπος και να αναθεωρήσει αλλά κι εμένα με βοήθησε πολύ στο να ανοιχτώ και να αποκτήσω περισσότερη αυτοπεποίθηση.Η σχέση μας ήταν γενικά όμορφη,χωρίς ιδιαίτερες ζήλιες, καταλαβαινόμασταν, δίναμε ο ένας στον άλλο χώρο για τον εαυτό του και έτσι με έκανε να αισθάνομαι ελεύθερη πράγμα που θεωρώ πολυ σημαντικό.Το πρόβλημα ειναι λοιπόν το ότι διαφέρουμε πολυ στο ότι εμενα μου αρέσει να διαβάζω
να ψάχνομαι,να αναλύω και πάντα σκεφτόμουν οτι θέλω να μπορώ να συζητάω για φιλοσοφία και για ποιηση με τον άνθρωπο που θα έχω δίπλα μου.Ετσι,υπηρχαν στιγμές που τον έκρινα,που ένοιωθα πως συμβιβάζομαι οτι δεν με καλύπτει νοητικά και οτι θα ήθελα να υπάρχει βαθύτερη επικοινωνία. Τον χώρισα λοιπόν και πονάω πολυ.Είμαι πολύ δεμένη μαζί του και νοιώθω δεν μπορώ να τον βγάλω ξαφνικά απο την ζωή μου. Φοβάμαι οτι κάνω λάθος αλλα απο την άλλη δεν ξέρω αν μπορώ να το αποδέχτω .
Νοιώθω ενοχές που τον κρίνω και σκέφτομαι οτι ειμαι χαζή που δεν εκτιμώ τα θετικά του στοιχεία. Πως στην τελική αυτό μπορει να μην έχει και τόση σημασία αφού με καλύπτει σε όλα τα άλλα και ότι δεν θα πρεπε να πονάω τόσο αφού εγώ το διάλεξα.Η σχέση αυτή μου χάριζε σιγουριά, στήριξη, τρυφερότητα, ικανοποίηση.. μπορεί να ήθελα κι άλλα αλλά δεν είναι λάθος να ζητάς από έναν άνθρωπο να σου χαρίσει τα πάντα? Ήταν η πρώτη μου μεγάλη σχεση και νοιώθω οτι τα 'χω χαμένα.Πιστεύεις ότι έκανα λάθος ?Κάποια πιο καθαρή σκέψη πάνω στο θέμα??


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αγόρια και κορίτσια, επειδή πλησιάζουν γιορτές και στις γιορτές μας πιάνουν περισσότερο οι αδυναμίες μας και τα υπαρξιακά μας, ακολουθεί σφηνάκι εγρήγορσης:


Η ζωή είναι δύσκολη. Η ζωή είναι πάρα πολύ δύσκολη. Η ζωή είναι γεμάτη εμπόδια και αναποδιές και προβλήματα που όσο μεγαλώνουμε, βαθαίνουν. Γι'αυτό, σας ικετεύω: προσπαθήστε έστω να φιλτράρετε τις εικόνες ευτυχίας που έχετε μάθει να βλέπετε ως ευτυχία. Δεν είσαστε φιλανθρωπικά ιδρύματα. Δεν είναι αρκετό να νιώθετε αγάπη και επικοινωνία και κατανόηση και κοτόσουπα για τον άλλον. Αυτά είναι αρκετά όταν θα είσαστε το γηροκομείο. Για την ενδιάμεση ζωή χρειαζόσαστε έναν σύμμαχο, έναν συμπολεμιστή, έναν υπουργό εξωτερικών, έναν CEO ζωής, ανάλογα με το τι μπορείτε να κάνετε εσείς καλύτερα.


Γι'αυτό: αν μιλάμε για καυλάντισμα, κάνετε ό,τι θέλετε, ακόμα καλύτερα, κάνετε πολλές λάθος επιλογές για να μην αναρωτιόσαστε μετά για διάφορα που δεν δοκιμάσατε. Αλλά όταν πιστεύετε ότι κάνετε σημαντική σχέση, βρείτε κάποιον που είναι πιο έξυπνος, πιο ξύπνιος, πιο ικανός από εσάς. Στην ανάγκη, συμβιβαστείτε με κάποιον που είναι ίσος. Ξαναλέω, η ζωή είναι δύσκολη. Χρειαζόσαστε κάποιον που μπορεί να σας δώσει σωστές επαγγελματικές συμβουλές, που μπορεί να καταλάβει πότε πρέπει να επέμβει και να σας αποτρέψει από κάποια λάθος κίνηση, που μπορεί να αναλάβει μόνος του δύσκολες αποφάσεις που αφορούν και τους δυο σας (και να το κάνει σωστά, καλύτερα από σας). Αυτό σας συμφέρει να κάνετε. Μάθετε να αγαπάτε τους ανθρώπους που θα σας κάνουν καλύτερους, εξυπνότερους, γρηγορότερους. Μην περιμένετε να δείτε ποιος θα σας αγαπήσει πρώτος για να νιώσετε ευγνωμοσύνη. Μην μείνετε με κάποιον επειδή "έχει και προτερήματα". Μην καλύπτεστε με την σκέτη αποδοχή, μην εντυπωσιάζεστε απλώς επειδή κάποιος δεν φεύγει. Η ζωή είναι άγρια και χρειάζεστε πολλά περισσότερα. Αν δεν το κάνετε, να ξέρετε ότι αυτό σημαίνει ότι θα νιώσετε πολλές, πάρα πολλές φορές μεγάλη μοναξιά ενώ βρίσκεστε μέσα σε σχέση, και αυτή είναι η πιο δύσκολη μοναξιά από όλες.

 

 

ΥΓ. Εκτός αν θέλετε να παίρνετε μόνοι σας αποφάσεις και να έχετε κάποιον σύντροφο για να σας κάνει χαλαρή παρεούλα. Υπάρχουν και τέτοιοι άνθρωποι, αλλά αν ήσασταν τέτοιος άνθρωπος, θα το ξέρατε ήδη.

74

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
Το νούμερο 7, μου έβγαλε τα μάτια. Κυρίως επειδή το ύφος της απάντησης ήταν το λιγότερο παράδοξο. Ουσιαστικά ΔΕΝ δόθηκε απάντηση στην κοπέλα, που ασχέτως της κακής απάντησης της Α μπα,προσωπικά πιστεύω ότι καλά έκανε και χώρισε. Αλλά το ότι έκανε καλά η συγκεκριμένη κοπέλα με τα συγκεκριμένα θέλω, δεν σημαίνει ότι η απάντηση από κάτω στέκει. Η σωστή απάντηση είναι: "η συναισθηματική κάλυψη δεν ταυτίζεται με μια καλή σχέση, το να σε αγαπάει κάποιος δεν φτάνει. Αν κάτι στη σχέση σου δεν σε καλύπτει, είτε λέγεται ανταλλαγή απόψεων περί ποίησης είτε λέγεται σκέτο IQ, είτε λέγεται EQ, είτε λέγεται "βαρέθηκα", απλά φύγε".Μπορώ να υποθέσω τι θέλει να πει η Αμπα, αλλά το λέει με λάθος τρόπο και είμαι κάθετη σ'αυτό. "Στην τελική συμβιβαστείτε με κάποιον που είναι ίσος"????? ΣΕ ΤΙ? Τι είμαστε; Πεπόνια στη λαϊκή να ζυγιζόμαστε; Και όπως είπαν κι άλλοι, αν όλοι ψάχνουν τον καλύτερο/ικανότερο από αυτούς,δεν θα βρει ποτέ κανείς κανέναν. Και με το συμπάθειο δηλαδή, τι είναι αυτό το "να μας δίνει σωστές επαγγελματικές συμβουλές"; Πλάκα μας κάνεις; Τι είναι ο άλλος; Βιβλίο επαγγελματικού προσανατολισμού; Αν εγώ δηλ πάω και τα φτιάξω με κάποιον, ο οποίος τα φτιάχνει μαζί μου επειδή είμαι καλύτερη, πιο μορφωμένη, πιο διαβασμένη, πιο έμπειρη εργασιακά, θα πρέπει εγώ να αποδείξω ότι θα του δείξω τον σωστό επαγγελματικό δρόμο; Γι' αυτό θα είμαστε μαζί; Ιδέα δεν θα έχω, εδώ δεν είμαι σίγουρη για μένα, θα είμαι για άλλον άνθρωπο; Για μένα μια σωστή σχέση έγκειται στο να ΞΕΡΕΙΣ ΕΣΥ ΤΙ ΘΕΣ. Δεν υπάρχει συνταγή και δεν βάζεις ή βγάζεις απ'τη ζωή σου κάποιον λες και η ζωή σου είναι εταιρεία και ο άλλος/η "CEO" στην εταιρεία σου. Για το καυλάντισμα 4-5 μήνες σύμβασης, για σημαντική σχέση σύμβαση επ' αορίστου χρόνου, σωστά; Το να θες να έχεις δίπλα σου ένα άτομο παραπλήσιο με εσένα και που σε συμπληρώνει ίσως σε κάποια από τα πιο αδύνατα σημεία σου, είναι οκ, αλλά όχι και να τις βγάζουμε να τις μετρήσουμε, αν είναι ίσες ή αν του άλλου μας ξεπερνάει οπότε "έλα εδώ". Αυτό δεν είναι σχέση, αυτό είναι ψυχαναγκασμός. Ναι, δεν φτάνει η αγάπη και η κοτόσουπα και η ντοματόσουπα, αλλά δεν κάνω σχέση με κάποιον επειδή θα γίνει ο υπουργός εξωτερικών μου ή επειδή η σωστή απάντηση κρέμεται μονίμως από το στόμα του. Μπορώ να προσλάβω και έναν σύμβουλο και να με πηδάει κιόλας, μια χαρά, no strings attached.
#5 Έστειλα παντού την απάντηση και όλοι έφριξαν και ξεκαρδίστηκαν όπως και γωΕπίσης ένας φίλος μου έγραψε:"χαχαχαχαχα εγω σκεφτομαι να κοψω ενα χερι ενα ποδι κατι,να παρω αναπιρικη συνταξη,ετσι θα μπορω να ανταπεξελθω στις δυσκολιες της ζωης"
#7Πραγματικά δεν ξέρω αν αξίζει να θυσιασεις μία πολύ καλή σχέση όπως αυτή που περιέγραψες λόγω του ονείρου σου να μιλάς για φιλοσοφία και ποίηση με τον καλό σου..σκέφτομαι ότι καμία σχέση δεν μπορεί να είναι τέλεια και ούτως ή άλλως κάποιες προσωπικές σου ανάγκες θα χρειαστεί να τις καλύψεις με φίλους σου όπως όλοι μας..Στη θέση σου θα αναθεωρούσα αυτή τη ρομαντική μου ανάγκη παρά να θυσιάσω μία σπάνια και καλή σχέση .. γιατί ναι πιστεύω πως μία σχέση τόσο καλή όσο αυτή που είχες είναι εξαιρετικά σπάνια.. γιατί είχε πολύ καλή αίσθηση..στη θέση σου δε θα εβαζα την ανεπτυγμένη εγκεφαλική αντίληψη πάνω από την καλή αίσθηση του σώματος και της ψυχής/συναισθημάτων του άλλου:)Καλο κουράγιο εύχομαι ούτως ή άλλως
Αγαπητέ/ή, το να ανοίγεις σπίτι είναι σαν να ανοίγεις επιχείρηση. Μην σου πω ότι το ρίσκο είναι πιο μεγάλο, αν περιλαμβάνει και παιδιά το πλάνο. Εσύ ξεχάσου με ένα Άρλεκιν.
#7 Για την απάντηση της Λένας εδώ παρατηρώ ότι πολλοί διαφωνείτε και με βάζετε σε σκέψεις. Εγώ, μόνο που δεν σηκώθηκα όρθια να χειροκροτήσω εδώ που είμαι στο γραφείο μου (θα σκιάζονταν και οι συνάδελφοι). Απ'ο,τι καταλαβαίνω δεν θα μετρήσουμε δείκτες IQ όταν ψάχνουμε ένα σύντροφο. Αλλά πρέπει οπωσδήποτε να τον θαυμάζουμε για αυτό που είναι και να υπολογίζουμε αυτόν και τη γνώμη του, αν θέλουμε να έχουμε μια όμορφη σχέση. Ας πούμε ένα παράδειγμα, υποθετικό. Εγώ μπορεί να θαυμάζω τον σύντροφό μου για την 'εξυπνάδα' του επειδή έχει την ικανότητα να βρίσκει πρακτικές λύσεις σε προβλήματα υπό πίεση, ενώ εγώ όχι τόσο. Από την άλλη, αυτός μπορεί να με θαυμάζει για την επιμονή μου να κυνηγάω ένα στόχο. Διαφορετικά 'χαρίσματα' συχνά που ίσως μας συμπληρώνουν κατά κάποιο τρόπο. Δεν εννοώ ότι είμαστε 'μισοί' χωρίς σύντροφο, αλλά σίγουρα αυτός που με το χαρακτήρα του, την 'εξυπνάδα' του και την προσωπικότητά του μας σπρώχνει να δούμε αλλιώς τα πράγματα, μας ηρεμεί ίσως και μας κάνει να θέλουμε να είμαστε ο καλύτερός μας εαυτός, σίγουρα αυτός θα είναι κάποιος που δεν θα θέλουμε να χάσουμε. Απλά αυτό εννοείται θα είναι αμφίδρομο. Κάτι δίνει ο ένας και κάτι αλλο δίνει ο άλλος. Και δένει το γλυκό.Για την ποίηση, συγκεκριμένα, η κοπέλα ξέρει, όχι εμείς. Εγώ θεωρώ ότι δεν είναι τόσο σημαντικό, ωστόσο πολλοί άνθρωποι το θέλουν αυτό, να μπορούν να συζητούν για τα κοινά τους ενδιαφέροντα με τους συντρόφους τους για ώρες ατελείωτες.
Σχετικά με την απάντηση στο #7, την οποία διάβασα από νωρίς και επικρότησα αλλά βαριόμουν να συνδεθώ για να το εκφράσω δημοσίως και γραπτώς, θυμήθηκα κάτι που είδα στο (παλιο)fb χθες βράδυ.Ένας φίλος ανέβασε μία ενημέρωση/σχόλιο (δεν πολυθυμάμαι) το οποίο τα έχωνε σε άνδρες που εγκαταλείπουν τις συζύγους και τα παιδιά τους, ή κάποιον που εγκατέλειψε την σύζυγό του όταν έμαθε ότι εκείνη ήταν έγκυος, κατηγορώντας τους ως άνανδρους, ανεύθυνους κ.λπ. Όπως συμβαίνει συνήθως, κάποιοι επικρότησαν την ανάρτησή του αλλά μία χαρωπή κυρία σχολίασε ότι, νταξ' δεν πάει στο καλό ο αλιτήριος (δική μου απόδοση), η γυναίκα θα είναι ευτυχισμένη επειδή θα έχει κοντά της τα παιδιά της. Κάποια σχολίασε, σε απάντησή της, ότι δεν είναι ακριβώς έτσι (εγώ δεν σχολιάζω εκεί, βαριέμαι να αντιπαρατίθεμαι).Κάτι τέτοιες σαχλαμάρες προωθούνται ως παρηγοριές και συνταγές ευτυχίας, αλλά όταν πρόκειται για παιδικές ψυχές και παρατημένες μανάδες, δεν μπορείς να μιλάς για ευτυχία από την στιγμή που έχεις αφεθεί να τραβήξεις μόνη σου όλο το κουπί. Και είναι και γαμώ τα κουπιά αυτό, κι ας το ξανασκεφτεί και η τρολλο#5 που την είδε Οικογένεια Χωραφά χωρίς έναν ρεαλιστικό προϋπολογισμό.
#2 Σε αγάπησε ΠΑΡΑ αυτό που είσαι;Δεν έχεις πολύ καλή ιδέα για τον εαυτό σου μάλλον,ή,εναλλακτικά, θεωρείς ότι έφταιγες που χωρίσατε; Βολιδοσκοπησε την κατάσταση με την πρώην και κάνε της ούτως ή άλλως μια συζήτηση,εκτός αν είναι συζευμένη με δύο παιδιά.Το πολυ πολύ να σου πει όχι.Έτσι κι αλλιώς ούτε τώρα την έχεις,οπότε καταλήγεις στον ίδιο παρανομαστή.Να είσαι βέβαιος όμως γι αυτό που θα διεκδικήσεις.Η νυν,απ ό,τι φαινεται,σ εκνευρίζει πλέον,οπότε,δες τι ακριβώς θα ήθελες να κάνεις μαζί της και να την ενημερώσεις.
Αγαπητέ #1, άκου τι θα κάνεις:Θα ανοίξεις ένα petition στο change.org ή στο Avaaz και θα μαζέψεις υπογραφές να εξοριστεί ο γκόμενος της φίλης σου στο διάστημα, για να μην υπάρξει πιθανότητα να εμφανιστεί ποτέ μπροστά σου. Γιατί, όπως συμβαίνει πολλές φορές, κάτι τέτοιοι εμφανίζονται κάποια στιγμή στην ζωή σου ως κουμπάροι, μπατζανάκηδες κ.ά., οπότε πρέπει να εκμηδενίσεις όλες αυτές τις πιθανότητες.
#7 Ρε συ Λένα, μας προτρέπεις να βρούμε κάποιον "που είναι πιο έξυπνος, πιο ξύπνιος, πιο ικανός από εσάς" και αυτό για μας θα ήταν τέλειο εννοείται. Αλλά γι αυτόν θα είμαστε λιγοτερο έξυπνοι, λιγότερο ξύπνιοι κ λιγότερο ικανοί. Συνεπώς αν δε μείνει μαζι μας από ανασφάλεια ή επειδή είμαστε μοντέλα, σύντομα θα αποχωρήσει όπως η κοπέλα της ερώτησης γιατι θα μας βαρεθεί! Καμιά ελπίδα....
Από την απάντηση, εγώ καταλαβαίνω ότι έχει νόημα να βρω ένα άτομο με το οποίο να νιώθω ότι βελτιώνομαι και εγώ. Κάποιον καλύτερο, ώστε μαζί να είμαστε κι οι δύο καλύτεροι. Και το ότι θεωρώ κάποιον καλύτερο σε κάποιους τομείς δεν σημαίνει ότι δεν έχει ατέλειες ή ότι δεν πιστέυει ο άλλος το ίδιο και για μένα, γιατί υπερέχω σε άλλους τομείς. Ακόμα και για την εξυπνάδα, πώς επιλέγεις να την κρίνεις; Μπορεί κάποιος να είναι καλύτερος στις κοινωνικές συναναστροφές ή στην πυρηνική χημεία. Όσο για την ικανότητα, μπορεί να τα πάει τέλεια στη δουλειά, αλλά να ρυθμίζει χάλια τα οικονομικά του.Δύο άνθρωποι μπορούν να μάθουν ο ένας από τον άλλο και να βελτιωθούν και οι δύο, να είναι καλύτεροι μαζί.
...Οπως ελεγα πριν πατησω καταχωρηση κατα λαθος. Το 32% των ελληνων πιστεύουν οτι στις περιπτώσεις βιασμου το θυμα μπορει να φταιει και λιγο. Και αυτο αναφορικα με την καταπτιστη εγκληματικη ενεργεια του βιασμου. Σε περίπτωση παρενοχλησης στον εργασιακο χωρο λετε να χαριζεται το ιδιο ή και μεγαλυτερο ποσοστο του ελληνικου πληθυσμού;
#1. Χώρισε την και πήγαινε παρακάτω.Η προδοσία είναι προδοσία. Και η απιστία είναι προδοσία. Φυσικά αν εσύ μπορείς να ζήσεις με αυτό....είναι άλλο θέμα.
#5 ματωσαν τα ματια μου και καηκε ο εγκεφαλος μου#7 δε συμφωνω με την αμπα. Αν για την γυναικα ειναι ο αντρας πιο εξυπνος τοτε αυτη δεν ειναι πιο εξυπνη απο αυτον. Αρα δεν γινεται εκ των πραγματων. Επισης οι ανθρωποι δεν ειναι κουκλες σε καταστημα να παρουμε αυτον που εχει 230 μνημη ραμ γιατι εμεις εχουμε 200...και οι σχσεις δεν ειναι εμπορικη συμφωνια. Αν η κοπελα ηταν σε ηλικια που θελει να παντρευτει θα της προτεινα να τον παντρευτει εφοσον την καλυπτει αυναισθηματικα και της δινει ασφαλεια και ικανοποιηση. Αν δεν ειναι ετοιμη οκ ας ψαξει να δει και αλλα πραγματα.Παντως περιμενα οτι η αμπα θα ελεγε κατι τυπου η κοπελα να ειναι ρεαλιστρια και να δει οτι απο τα 10 εφοσον εχει τα 9.5 τοτε ειναι μια χαρα και σιγουρα να ειρωνευτει το περι ποιησης
Ειναι πολυ βαρετο να περασεις την υπολοιπη ζωη σου με καποιον που δεν επικοινωνεις και δεν εχεις κατι να πεις. Δεν ειναι η ποιηση, ειναι οτι η κοπελα εχει καποιοες ανησυχιες που ο συντροφος της δεν. Και δεν την καλυπτει. Το να παντρευτεις καποιον με κριτηρια λες και διαλεγεις εγγυητη σε δανειο δεν ειναι και η πιο σοφη συμβουλη.
H απάντηση φάνηκε "κάπως" μάλλον γιατί το είδαν αρκετοί σχολιαστές ακριβώς με έμφυλους ρόλους. Δεν νομίζω ότι το έθεσε στον πόλο "γυναίκα με ταίρι εξυπνότερο/αποτελεσματικότερο/ικανότερο άντρα".Είπε απλά το προφανές. Γινόμαστε καλύτεροι όταν έχουμε κάποιον που έμπρακτα μας δείχνει τον δρόμο. Οποιουδήποτε φύλου κι αν είμαστε και σε όποιον συνδυασμό. Και μας υποστηρίζει. Γιατί δεν γίνεται να τα κάνουμε όλα μόνοι. Τουλάχιστον όχι τόσο αποτελεσματικά όσο αν είμαστε δύο. Αυτό δεν γίνεται τόσο υπολογιστικά όσο φαίνεται εκ πρώτης όψεως. Είναι αυτός ο περίφημος "θαυμασμός" που βγάζει το φίδι από την τρύπα και μας καθοδηγεί...κι είναι βασικό συστατικό του έρωτα ας μην ξεχνάμε. (Και γι'αυτό τα εκούσια "θύματα" συνήθως είναι μπακούρια. Το έχετε προσέξει;)
#5.Τα παιδιά μετράνε σαν μόρια,αλλά δεν είναι μόρια.Είναι άνθρωποι.Με το καλό να δεχτείτε το μωράκι σας,να είστε γεροί,να του προσφέρετε ό,τι καλύτερο μπορείτε.Αν αργότερα έχετε τη δυνατότητα να μεγαλώσετε κι άλλα,καλώς να έρθουν.Θα μείνω σ'αυτό,γιατί το να σχεδιάζετε πόσα θα κάνετε,ώστε να βελτιώσετε τη ζωή σας,δε σχηματίζει πολύ τρυφερή εικόνα στο μυαλό μου.
#3Υπάρχει μια σατανικότερη εναλλακτική λύση αν η εξομολογούμενη φοβάται ότι το unfriend θα θεωρηθεί κήρυξη πολέμου. Ψάχνεις την γυναίκα του στο Facebook και την κάνεις κι εκείνη add! Αυτός θα το δει και θέλοντας και μη θα συμμαζευτεί! *Τελικά αυτό το Facebook κλείνει σπίτια. Γιατί το κρατάτε είπαμε;
#3 Οπως σου είπε και η Α μπα μην φοβάσαι να γίνεις δυσάρεστη, ειδικά σε έναν παντρεμένο 50αρη που τρέχει πίσω απο μικρούλες. Πες του οτι σε ενοχλεί και διέγραψέ τον απο το facebook, έτσι δε θα έχει την δικαιολογία οτι ποτέ δεν του είπες οτι σε ενοχλεί. Και πες το στον πατέρα σου. Αν αρχίσεις να δουλεύεις στο γραφείο και αυτός συνεχίσει τότε η απλή ενόχληση θα γίνει σεξουαλική παρενόχληση και τα πράγματα θα γίνουν πιο περίπλοκα. Τέτοιου είδους άνθρωποι αντλούν θάρρος από τη σιωπή και ο συγκεκριμένος μπορεί να ενοχλήσει ή να ενοχλεί ήδη κάποιες κοπέλες απ το γραφείο που να φοβούνται λόγω δουλειάς να τον καταγγείλουν. Δείξε τα μηνύματα στον πατέρα σου χωρίς να έχεις τύψεις γιατί τέτοιες συμπεριφορές δεν πρέπει να τις προσπερνάμε.Και κάτι τελευταίο, η απλή ευγένεια δεν μπορεί να μπερδευτεί με την ανταπόκριση ειδικά αν δεν έχεις απαντήσει. Οπότε μην αισθάνεσαι ένοχη. Είσαι μικρή ακόμα και δε έχεις τόση εμπειρία σε τέτοια θέματα αλλά μην αγχώνεσαι την επόμενη φορά, αν σου τύχει κάτι παρόμοιο θα ξέρεις πως να αντιδράσειςΚαλή τύχη!
πολύ καλά τα λες. Επειδή δυστυχώς μου έχει συμβεί παρόμοιο σκηνικό - και όχι μόνο μια φορά- είχα βρει την τέλεια απάντηση. Όταν αντιμετώπιζα τέτοιου τύπου πέσιμο απαντούσα "τέλεια να κανονίσουμε να βγούμε, θέλω πολύ να γνωρίσω τη γυναίκα σου/αρραβωνιάρα σου/κοπέλα σου".Στη δικιά σου περίπτωση μπορείς να απαντήσεις "ευχαριστώ πολύ, θα πω και στον μπαμπά μου να έρθει που του αρέσουν οι μπύρες". Ασε τον μπάρμπα μετά να ανεβάσει πίεση.
Σχετικά με την απάντηση στο 7: Πρέπει να το διδάσκουμε σε όλους τους έφηβους/φοιτητές, να το κάνουμε αφίσα, γκράφιτι και εγώ δεν ξέρω τί!Ο απόλυτος οδηγός!!!Υ.Γ.: Φαντάστηκα τη Λένα να το φωνάζει με υψωμένη επαναστατική γροθιά!!!