Στο σημερινό «Α μπα»: η μαγεία του συμβιβασμού

Στο σημερινό «Α μπα»: η μαγεία του συμβιβασμού Facebook Twitter
46

__________________
1.


Άμα βγει ο Trump σκέφτεσαι να μετακομίσεις;

-curious


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αν το διάβαζα πριν μια από μια εβδομάδα θα απαντούσα «δεν πρόκειται να βγει», αλλά βγήκε, και τώρα γλείφουμε τις πληγές μας μέχρι να καταφέρουμε να προσαρμοστούμε στη νέα πραγματικότητα. Όμως ούτε τότε το σκεφτόμουν, ούτε τώρα το σκέφτομαι. Οι μισοί ψήφισαν τον Τραμπ, αλλά οι άλλοι μισοί (και λίγο περισσότεροι) δεν τον ψήφισαν. Δεν ξέρω τι σημαίνει για το μέλλον το αποτέλεσμα, αλλά το φαινόμενο είναι παγκόσμιο, και δεν θέλω να ζήσω στη Νέα Ζηλανδία για να το αποφύγω.


__________________
2.


Συχνά ε αυτή τη στήλη έχει θιχτεί το θέμα της εμφάνισης και πολλοί από τους καλοπροαίρετους σχολιαστές έχουν πει πως σημασία έχει η προσωπικότητα και ο αέρας που βγάζει ένα άτομο. Μετά λύπης μου συνειδητοποιώ πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει, την μεγαλύτερη σημασία την έχει η εμφάνιση ο χαρακτήρας είναι απλά το κερασάκι στην τούρτα, Απλά ζούμε σε ένα ναρκισσιστικό κόσμο που σε αποδέχεται εντός ορισμένων ορίων στα κιλά, στην ηλικία κλπ. Δεν πληρώ τις προϋποθέσεις στην εμφάνιση, αλλά έχω εμπιστοσύνη στην προσωπικότητα μου, Ε λοιπόν στην ερωτική μου ζωή το ίδιο μου κάνει! γιατι για καποιους απο μας να ειναι τοσο δυσκολο; εσυ τι πιστευεις για την ερωτική ζωή σε συναρτηση με την εμφανιση;


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Πιστεύω ότι οι πιο ελκυστικοί άνθρωποι έχουν περισσότερη προσφορά για ερωτικές σχέσεις, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχουν καλύτερη ερωτική ζωή. Πιστεύω επίσης ότι η ομορφιά είναι λιγότερο υποκειμενική από όσο θα θέλαμε, αλλά η εντυπωσιακή ομορφιά είναι πολύ σπάνια, όπως είναι και η εντυπωσιακή ασχήμια. Η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων είναι κάπου ενδιάμεσα. Έχουν μερικά καλά, μερικά στραβά, οπότε έχει μεγάλη σημασία πώς συμπληρώνεται η εικόνα από την προσωπικότητα και την γοητεία που έχει να κάνει με την ισορροπημένη εικόνα του εαυτού. Οπότε δεν πιστεύω ότι ο χαρακτήρας είναι κερασάκι στην τούρτα, όχι για τους περισσότερους. Τέλος, πιστεύω ότι η εμφάνιση βελτιώνεται πάρα πολύ με την προσπάθεια, με δίαιτα, με γυμναστική, με τα σωστά ρούχα και τα σωστά μαλλιά. Χρειάζεται πίστη σε αυτό, και να αγαπάς τον εαυτό σου ώστε να προσπαθήσεις να τον καλλωπίσεις, οπότε και πάλι καταλήγω στον χαρακτήρα, που δεν είναι το κερασάκι στην τούρτα.


__________________
3.


Αγαπητή Ά, μπα; ,

ας ξεκινήσω με την κλισέ- αλλά πραγματική- εισαγωγή : σε διαβάζω καθημερινά, αγαπώ τη στήλη σου και είναι η πρώτη φορά που σου στέλνω.

Λοιπόν, εδώ και χρόνια συνηθίζω να μιλάω 5-6 φορές το χρόνο με έναν παλιό συμμαθητή μου(29 ετών) που ζει στο εξωτερικό κ ανταλάσσουμε τα νέα μας. Χθες με πήρε τηλ οπότε αρχίσαμε να λέμε πώς τα περνάμε αυτό το διάστημα. Σε αυτό το πλαίσιο, ανέφερα πως είχα μια σχέση για λίγους μήνες, αλλά τελικά δεν κράτησε, γιατί το παιδί που βρισκόμασταν κατάλαβε πως είναι γκέι. Εκεί ο φίλος μου άρχισε να γελάει (ή μάλλον ξεκαρδίστηκε) και μετά να χαχανίζει κ να λέει "αχ, καλέ" και κάτι άλλα τέτοια τύπου "πώς νιώθεις που ο πρώην σου βγήκε π**ης ", "δηλαδή τόσο θηλυκή είσαι πια που μόνο ένας γκέι έλκεται από σένα" (btw, το πώς κατάφερε να κάνει τέτοια σύνδεση για το ότι εγώ δεν είμαι θηλυκή στο κρεβάτι αξιοθαύμαστο δεν είναι;) και τι κάνει τώρα "αυτή"!!!!!!!!
Του είπα πως είναι ομοφοβικός και πως είναι κρίμα να έχει τέτοιες ιδέες , αλλά έπειτα δεν το συνέχισα, γιατί γενικά είμαι χαμηλών τόνων , δεν μου αρέσει να έρχομαι σε αντιπαράθεση και να προσπαθώ να επιβάλλω την άποψη μου. Οπότε, απλώς του ανέφερα κάποια πράγματα για τα ανθρωπινα δικαιώματα, που όμως δεν πολυέδωσε σημασία γιατί ήταν "νομικίστικα",είπε. Σταμάτησα , λέγοντας του πως είναι μεγάλο παιδί και πως δε θα του κάνω κήρυγμα εγώ-αν θέλει να ανοίξει κανένα βιβλίο να διαβάσει, καθότι έχει πλήρη άγνοια πάνω στο θέμα, όπως φάνηκε κι από τα λεγόμενά του.

Σήμερα δεν έχει σταματήσει να γυρνάει στο μυαλό μου αυτή η κουβέντα( όχι για όλα αυτά που είπε εκείνος, γιατι για σου πω την αλήθεια, δεν έπεσα από τα σύννεφα που είχε τέτοιες απόψεις), αλλά για τη δική μου στάση. Ντράπηκα τόσο πόλυ που κάποιος όχι μόνο προσέβαλλε εμένα, αλλά κυριίως τα δικαιώματα κάποιου συναθρώπου του κι εγώ "απλώς δεν ήθελα να έρθω σε αντιπαράθεση κ να τον ΄φέρω σε δύσκολη θέση..."!!!
Δε θα έπρεπε να προσπαθήσω λίγο παραπάνω, δεδομένου ότι διαφωνούσα; Τι στάση πρέπει να κρατάω σε κάτι τέτοια; Μάλλον είμαι πολύ λάθος...

Πριν λίγο του έστειλα δυο λινκς με άρθρα σχετικά με την ομοφοβία, τα είδε κ δεν απάντησε.

Ξέρεις τί με ενοχλεί πιο πολύ; που θεωρώ τόσο άσχημη την ερώτηση "ποια είναι η άποψή σου για τους ΛΟΑΤ" ,λες κ πρέπει να έχουμε άποψη για κάτι δεδομένο (το ότι δηλαδή είναι άνθρωποι κ άρα επιβάλλεται να έχουν τα δικαιώματα που αναλογούν σε ανθρώπους) που δεν θέλω καν να έρχομαι σε αντιπαράθεση γι αυτό. Νιώθω ότι είναι τόσο ανόητο όσο το να έχουμε ΑΠΟΨΗ, και να μαλώνουμε και να επιχειρηματολογούμε για το αν ο ήλιος δύει κι ανατέλλει... Καθόμαστε κ μαλώνουμε για το αν πρέπει να παντρεύονται , να κάνουν βόλτες, να ζουν, να αναπνέουν...άλλοι ΑΝΘΡΩΠΟΙ!!!

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Πόσο περισσότερο να προσπαθήσεις; Του είπες πάνω στην κρίσιμη κουβέντα ότι είναι ομοφοβικός, ότι είναι κρίμα να έχει τέτοιες ιδέες, είπες για τα ανθρώπινα δικαιώματα και του έστειλες δύο άρθρα. Τι ήθελες, να του αλλάξεις τη γνώμη μέσα από μια κουβέντα, εκείνη τη στιγμή; Είναι πάρα πολύ δύσκολο να αλλάξει κανείς γνώμη για κάτι, και πολύ φοβάμαι ότι δεν αλλάζει αν δεν βιώσει, το βλέπουμε συχνά στα εκλογικά αποτελέσματα. Δεν υπάρχει αρκετή φαντασία για να σκεφτεί κανείς τι αποτελέσματα έχει αυτό που θέλει να γίνει, πρέπει να το ζήσει. Ο φίλος σου ίσως δεν ζήσει ποτέ πώς είναι να είσαι μέρος μιας μειονότητας, οπότε μπορεί να μην καταλάβει ποτέ τι του λες.


Εσύ καλά έκανες. Έσπειρες τον σπόρο, ίσως να κατάλαβε ότι τα «αστεία» του δεν φαίνονται σε όλους αστεία. Μπορεί να μην καταλαβαίνει το γιατί, αλλά κι αυτό που κατάλαβε (αυτό που έζησε, η απόρριψη του «χιούμορ» του), σημαντικό είναι.


__________________
4.


Αγαπητή Α μπα μου, είμαι φαν της στήλης σου και λυπάμαι που δεν υπήρχε μια αντίστοιχη στήλη τότε, παλιά, που ήμουν μικρό κορίτσι, μπερδεμένο κι άμαθο.
Σου έχω ένα ερώτημα ηθικής μάλλον φύσεως: πέρυσι το Νοέμβριο χάσαμε τον πεθερό μου, ο οποίος έκρυβε χρήματα σε πολλά σημεία του σπιτιού για ώρα ανάγκης- χωρίς να γνωρίζει καν η γυναίκα του πού. Κατά το Πάσχα, η πεθερά μου χάρισε τα καλά του παπούτσια σε έναν γείτονα στο χωριό. Ο γείτονας είναι αμόρφωτος βοσκός , ζει στη φτώχεια με την οικογένειά του σε λυόμενο, και έχει δύο παιδιά με προβλήματα αυτισμού ο ένας, μάλλον χαμηλής νοημοσύνης ο άλλος. Και τι ανακάλυψε ο γείτονας μέσα στα παπούτσια: χίλια ευρώ! Πήγε το επόμενο πρωί τα χρήματα στην πεθερά μου, και αυτή για ευχαριστώ του χάρισε... 50 ευρώ!
Και σε ερωτώ: Δε θα έπρεπε η πεθερά μου (που δεν πλέει ούτε αυτή στο χρήμα) να του χαρίσει ένα μεγαλύτερο ποσό; Από την άλλη, ο γείτονας δεν «περίμενε» ανταμοιβή, αφού ο ίδιος επέστρεψε τα χρήματα. Τι θα έκανες εσύ στη θέση της;
(Υ.Γ. Δεν αποσκοπώ στο να κακοχαρακτηρίσω ενδεχομένως την πεθερά μου - τουλάχιστον όχι σε ετούτο το ερώτημα, χιχιχι,- απλά με ενδιαφέρει η ηθική του θέματος και πώς θα ορίζαμε την ανταμοιβή ή τη γενναιοδωρία σε αυτό το περιστατικό).
-η μερίδα του λέοντος

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Για κάποιο λόγο, που δεν ξέρω ποιος είναι (κάτι που δεν κατάφερε να μου απαντήσει το google), αυτό που μου ήρθε πρώτο στο κεφάλι είναι ότι το σωστό ήταν να του δώσει το 10-15%, οπότε μάλλον συμφωνώ μαζί σου ότι έπρεπε να του δώσει περισσότερα. Ή μήπως έπρεπε να δώσει τα μισά; Πιο πολύ έχω εντυπωσιαστεί με την εντιμότητα και την ακεραιότητα αυτού του ανθρώπου, δεν ξέρω τι να πω. Γύρισε χρήματα που ουσιαστικά δεν θα έλειπαν από κανέναν, γιατί κανείς δεν ήξερε ότι υπήρχαν, αλλά το έκανε βασισμένος στην ηθική του.


__________________
5.


Καλημέρα Α, μπά!
Με ενοχλεί πολύ το γεγονός πως μετά από 2 μακροχρόνιες σχέσεις, που έληξαν με τρόπο άσχημο που με πλήγωσε, κάθε φορά που βλέπω στα κοινωνικά δίκτυα ή συναντώ στην καθημερινότητα τα άτομα αυτά γεννιούνται μέσα μου αρνητικά συναισθήματα και σκέψεις. Σα να περίμενα να τιμωρηθούν με κάποιο τρόπο, σα να μη μπορώ να καταλάβω με ποιο δικαίωμα περνάνε καλά. Ήθελα να προσέξω πολύ πως θα εκφραστώ και να το λειάνω λίγο αλλά αποφάσισα να το γράψω όπως ακριβώς το αισθάνομαι. Έχει περάσει καιρός, έχω προχωρήσει στη ζωή μου αλλά η αντίδραση μου πάντα είναι η ίδια. Οι σχέσεις ήταν μακροχρόνιες και αποκτήσαμε στη διάρκεια τους κοινές παρέες με τις οποίες μπορεί να συναντιόμαστε χωριστά αλλά όλο και κάποια πληροφορία μαθαίνω τυχαία και με μεγάλη προσπάθεια δεν λέω καμία χαζομάρα ή δεν βγάζω πικρία, δε βγάζω μεν, νοιώθω δε. Δε μου αρέσει αυτό. Όταν το επεξεργάζομαι σε δεύτερο χρόνο περνάει αλλά η πρώτες σκέψεις είναι....άστα. Τι είναι αυτό εγωισμός; Κακία; Μικρότητα; Περνάει;
-abc

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Νομίζω ότι βιώνεις αυτά τα πολύ αρνητικά συναισθήματα επειδή είσαι ακόμα πάρα πολύ οργισμένη με τον εαυτό σου, επειδή έδωσες δικαιώματα, επειδή δεν προστατεύτηκες αρκετά, επειδή αφέθηκες, έκανες ότι δεν είδες, και έχασες ένα μέρος του αυτοσεβασμού σου. Αυτό νομίζω ότι δείχνει αυτή η μεγάλη πίκρα. Αν επεξεργαστείς τον ρόλο σου σε αυτό που έγινε, τους λόγους που τότε φέρθηκες τότε όπως φέρθηκες (τότε, όχι σκεπτόμενη τι θα έκανες τώρα. Τώρα είναι στερνή σου γνώση), αν κατανοήσεις τον εαυτό σου και τα λάθη του και καταφέρεις να τον συγχωρήσεις, θα ελαφρύνει πολύ η ψυχή σου και θα ελευθερωθείς από αυτές τις σκέψεις.


Οι άλλοι δεν μπορούν να μας κάνουν τίποτα αν δεν τους το επιτρέψουμε. Να το θυμάσαι αυτό κάθε φορά που κάποιος σε πληγώνει (ή σε κάνει να νιώθεις ωραία).


__________________
6.


Αγαπητή Α,μπα,

Είμαι 25 ετών και έχω δύο πάρα πολύ καλές φίλες για τις οποίες έχω πολύ βάσιμες υποψίες πως έχουν και ερωτική σχέση μεταξύ τους. Δεν μου το έχουν πει ποτέ ξεκάθαρα, δεν ξέρω αν το παραδέχονται καν στους εαυτούς τους.

Θέλω να τους δείξω πως τις στηρίζω και τις αγαπάω ανεξαρτήτως, αλλά δεν ξέρω πως να το κάνω. Κάθε φορά που ξεκινάω συζήτηση περί των γκέι (εκείνες δεν ξεκινάνε τέτοιες συζητήσεις ποτέ, και ούτε συμμετέχουν ιδιαίτερα) φοβάμαι πως καταλήγω να δείχνω ομοφοβική, ενώ πραγματικά δεν ισχύει κάτι τέτοιο.

-gay friendly


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν μπορώ να φανταστώ πώς καταλήγεις να φαίνεσαι ομοφοβική αν δεν είσαι. Αν δεν έχεις πρόβλημα με το θέμα, φαίνεται. Φαίνεται από πολλά μικρά που λες και κάνεις, και τα πολλά και τα μικρά είναι οι αποδείξεις, όχι τα μανιφέστα υπέρ των δικαιωμάτων. Το γιατί δεν το λένε, πάντως, αν έχεις δίκιο στην εκτίμηση σου, δεν έχει να κάνει απαραίτητα με σένα. Μπορεί να μην θέλουν για πολλούς λόγους που δεν σε περιλαμβάνουν.


_________________
7.

Όταν υποστηρίξατε στις 27/8 ερωτήση #1 ότι ο συμβιβασμός είναι ικανότητα, ταλέντο και εφόδιο μεγάλης αξίας, τι εννοούσατε; Ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων.


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Για να το εξηγήσω, πρέπει πρώτα να δεχτούμε ως εντελώς αυτονόητο ότι τις περισσότερες φορές στη ζωή μας, αν όχι όλες, δεν θα γίνεται αυτό που θέλουμε ακριβώς όπως το είχαμε φανταστεί. Όχι επειδή μας κυνηγάει ο πλανήτης, αλλά επειδή η ζωή δεν μας χρωστάει. Δεν ασχολείται κανείς με το αν θα γίνει αυτό που θέλουμε, εκτός από εμάς τους ίδιους. Αυτό που θέλουμε για τον εαυτό μας (να περάσει το δικό μας) το θέλουν με την ίδια ένταση όοοολοι οι άλλοι. Και γι'αυτό δεν γίνεται να το πάρει κανένας. Το καλύτερο που μπορεί να επιτευχθεί είναι να συναντηθούμε σε ένα κοινό σημείο, κερδίζοντας κάτι, χάνοντας όμως οπωσδήποτε κάτι άλλο. Κι αυτό λέγεται συμβιβασμός.


Όσο πιο άκαμπτος είναι κάποιος, τόσο λιγότερους συνεργάτες θα βρίσκει, οπότε τόσο λιγότερο θα πετυχαίνει αυτό που θέλει. Όσο πιο πολύ καταλαβαίνει ότι δεν του χρωστάει κανείς, όσο πιο πολύ καταλαβαίνει ότι είναι αδύνατον να έχει ακριβώς αυτό που θέλει με τον τρόπο που το θέλει, τόσο περισσότερο θα κάνει την προσπάθεια να πετύχει όσο πιο πολλά γίνεται, χάνοντας όσο λιγότερα γίνεται. Αυτή η προσπάθεια χρειάζεται ταλέντο, χρειάζεται διπλωματία, χρειάζεται και εξυπνάδα και λογική. Γι'αυτό το αποκαλώ εφόδιο μεγάλης αξίας.


(Ο συμβιβασμός ξεκινάει μετά την περιφρούρηση των ορίων μας. Πρώτα φυλάμε τα προσωπικά μας όρια, μετά αρχίζουμε τον συμβιβασμό. Νομίζω ότι πολλοί μπερδεύονται επειδή νομίζουν ότι όλα αυτά είναι ένα πράγμα. Για παράδειγμα: όριο είναι να μην ανέχεσαι να σε δέρνουν. Συμβιβασμός είναι να δέχεσαι ότι ο άλλος δεν έχει κοινωνικές δεξιότητες.)

46

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
Είμαι το άτομο που έστειλε την ερώτηση 7 (επτά). Δεν γνώριζα ότι όλα αυτά περικλείονται στην έννοια του συμβιβασμού. Μάλλον ως προσαρμοστικότητα το είχα κατά νου και γνώσης του εαυτού. Όπως και να έχει σας ευχαριστώ πολύ για την απάντηση.
Συγνώμη αλλά νομίζω ότι ψειρίζουμε τη μαϊμού και χάνουμε και το φόκους. Σοβαρα τώρα, την λέμε σ' έναν άνθρωπο που δέχεται "επίθεση" χλεύης από έναν φίλο της επειδή τα είχε με άτομο που αντελήφθην ότι είναι gay και αυτό δίνει το δικαίωμα στο "φίλο" να κάνει, πραγματικά, σαν πεντάχρονο και να πετάει προσβλητικά μπαρμπούτσαλα?Και λίγα του είπε και πολύ ευγενικά μάλιστα. Κάτι τέτοια μπαγλαμαδάκια είναι ικανά να αυτοκτονήσουν αν πάνε με (post op) trans γυναίκα και το μάθουν εκ των υστέρων, επειδή θα νομίζουν ότι έγιναν ξαφνικά πούστηδοι και τι χειρότερο, απ'το να γίνεις πούστης? Έτσι δεν είναι?Υγ.Επίσης από πουθενά δεν προκύπτει ότι θεωρεί τα δικαιώματα των μειονοτήτων κεκτημένα αβίαστα(!?)
Συγνώμη αλλά νομίζω ότι ψειρίζουμε τη μαϊμού και χάνουμε και το φόκους. Σοβαρα τώρα, την λέμε σ' έναν άνθρωπο που δέχεται "επίθεση" χλεύης από έναν φίλο της επειδή τα είχε με άτομο που αντελήφθην ότι είναι gay και αυτό δίνει το δικαίωμα στο "φίλο" να κάνει, πραγματικά, σαν πεντάχρονο και να πετάει προσβλητικά μπαρμπούτσαλα?Και λίγα του είπε και πολύ ευγενικά μάλιστα. Κάτι τέτοια μπαγλαμαδάκια είναι ικανά να αυτοκτονήσουν αν πάνε με (post op) trans γυναίκα και το μάθουν εκ των υστέρων, επειδή θα νομίζουν ότι έγιναν ξαφνικά πούστηδοι και τι χειρότερο, απ'το να γίνεις πούστης? Έτσι δεν είναι?Υγ.Επίσης από πουθενά δεν προκύπτει ότι θεωρεί τα δικαιώματα των μειονοτήτων κεκτημένα αβίαστα(!?)
Φίλη του 5, υποθέτω οι πληροφορίες που μαθαίνεις τυχαία γι αυτούς τους πρώην συντείνουν στο συμπέρασμα ότι είναι ευτυχισμένοι. Πόσο καλοθελητές είναι αυτοί που σου τις δίνουν; και τόσο τυχαία. Προσωπικά έχω αλλάξει εντελώς παρέες, σε παρόμοια φάση. Πάντως, να θυμάσαι: μηδένα προ του τέλους μακάριζε (ή κακάριζε :). Καρατσεκαρισμένο.
5, Περνάει, όταν πια έχεις πραγματικά ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ(τα κεφαλαία για να τονίσω τη σημασία του) στη ζωή σου και δε σε νοιάζει πια...αυτό, όμως, μπορεί να πάρει και πολύ καιρό ΚΑΙ πάντα εξαρτάται κι απ' το τι ακριβώς σου' κανε κάποιος που' ταν άσχημο και σε πλήγωσε, κάποια πράγματα είναι αστείο να τα κρατά κανείς μανιάτικο, άλλα ίσως να μην ξεπερνιούνται και ποτέ. Έχει να κάνει ΚΑΙ με το πόσο ευαίσθητος και συναισθηματικός είναι κάποιος ΚΑΙ με ποιον αλληλεπιδρά π.χ. εγώ μπορεί να διακρίνω, να καταλάβω και να σεβασθώ την ευαισθησία σου, κάποιος άλλος, όμως, να σε θεωρήσει μυγιάγγιχτη κι "υπερευαίσθητη", ένας να "πιάσει" το συναίσθημά σου(αυτός θα' ναι κι ο ίδιος συναισθηματικός τύπος) κι άλλος, πιο ψυχρός, να μη σε καταλάβει κι έτσι να μη σε σεβασθεί ή, ακόμη χειρότερα, να εκμεταλλευθεί κιόλας αυτό που θα θεωρήσει "ευαλωτότητά" σου(συνειδητά ή όχι).Εσύ προσπάθησε ν' αποφεύγεις τις κακοτοπιές από ΠΡΙΝ.ΜΕΤΑ, εγώ, προσωπικά, διαφωνώ με την ενοχοποίηση και τον αναθεματισμό της μνησικακίας(ακόμη και κάποιας εκδικητικότητας, αν σε κάνει να αισθανθείς καλύτερα, και χωρίς να χάσεις το μέτρο...), το healing process θέλει χρόνο κι αν πράγματι κάποιος σ' έβλαψε έχεις δικαίωμα να αισθάνεσαι όσο κακά θες απέναντι του μέχρι να το ξεπεράσεις...διαφωνώ και με την απολυτότητα της αναγωγής σε σένα και τον εαυτό σου, και ν' αναλύσεις τι έκανες λάθος και γιατί "προσέλκυσες" μια συμπεριφορά κλπ, εντάξει σκέψου τα, αλλά κάποιες φορές δεν έκανες απολύτως τίποτε, απλά έπεσες σε κακό(;)/λάθος άνθρωπο(για σένα ή και γενικά). ΜΗΝ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ ΑΣΧΗΜΑ ΠΟΥ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ ΑΣΧΗΜΑ(κάποιος/οι θα' βαλε το χεράκι του, για να φθάσεις εκεί). Πρακτική συμβουλή, αν πιέζεσαι, κόψε και τις κοινές συναναστροφές, τέλος, το αν και πώς θα το εκφράζεις προς τα έξω εξαρτάται κι απ' την εικόνα που θέλεις να δίνεις προς τα έξω, εγώ νομίζω ότι είναι καλύτερο να μη σου "ξεφεύγουν" λόγια πικρίας και κακίες, διότι έτσι καρφώνεσαι αφενός κι αφετέρου "δίνεις δικαίωμα"(δε μ' αρέσει καθόλου αυτή η έκφραση, αλλά εδώ ταιριάζει) να σε πιάνουν στο στόμα τους τρίτοι άσχετοι κι ίσως κακοπροαίρετοι...
Κατά τον Αστικό Κώδικα τα εύρετρα είναι 10% για την έως 1,50 ευρώ αξία του πράγματος, 5% για την από 1,50 ευρώ έως 29 ευρώ αξία του πράγματος και 2% για την επιπλέον αξία. Οπότε για τα 1000 ευρώ μόλις 20,945. Αλλά και τα 50 λίγα μου φαίνονται.
Λένα 10-15% και δεν πήγε το μυαλό σου πως σου ήρθε!; Μάλλον λόγω της συνήθειας του τιπ στις ΗΠΑ! Αν και οκ συνήθως πάμε με το 18-20%. Πιστεύω απο θα προέκυψε η σκέψη!
Λένα δεν είσαι για την Ν. Ζηλανδία, όχι λόγω σεισμών αλλά λόγω έλλειψη κουλτούρας. Τουλάχιστον αυτό μου έχουν μεταφέρει φίλοι που την έχουν ζήσει και επισκεφτεί πολλάκις.Παρεμπιπτόντως μοναδική φύση με υπέροχο πολιτισμό συνδυάζει ο Καναδάς όπου μετά χαράς ασχολείται κανείς με τα πολιτικά...χαρά θεού!
#2 Έχεις όντως εμπιστοσύνη;ή θα ήθελες πολύ να έχεις;Σκέψου το πολύ .Υπάρχουν άνθρωποι αντικειμενικά όχι κουκλοι και κούκλες που σαρώνουν.Λίγο το χιούμορ,το σπιρτόζικο πνεύμα,,η μόνιμα καλή διάθεση και η ενδιαφέρουσα παρέα που κάνουν, έλκουν σαν μαγνήτες.Έχεις γνωρίσει τέτοια άτομα σίγουρα.
#2 Έχεις όντως εμπιστοσύνη;ή θα ήθελες πολύ να έχεις;Σκέψου το πολύ .Υπάρχουν άνθρωποι αντικειμενικά όχι κουκλοι και κούκλες που σαρώνουν.Λίγο το χιούμορ,το σπιρτόζικο πνεύμα,,η μόνιμα καλή διάθεση και η ενδιαφέρουσα παρέα που κάνουν, έλκουν σαν μαγνήτες.Έχεις γνωρίσει τέτοια άτομα σίγουρα.
#7 Οι συμβιβασμοί και η προσαρμοστικότητα σε καταστάσεις μπορεί να είναι αιτία να φτάσει κανείς σε σημείο να μην αναγνωρίζει τον εαυτό του.Πάρα πολλή προσοχή απαιτεί το θέμα.
#6"Θέλω να τους δείξω πως τις στηρίζω και τις αγαπάω ανεξαρτήτως, αλλά δεν ξέρω πως να το κάνω."δεν μπορω να καταλαβω τι σε εμποδιζει να τους δειξεις ποσο τις στηριζεις και τις αγαπας, ΑΣΧΕΤΩΣ με το γκει- θεμα.μπως αυτο που σε τρωει ειναι η περιεργεια και η επιθυμια να συζητησετε αυτο το θεμα?ειναι δικο τους, δεν σε αφορα, ουτε σε καταργει σαν φιλη.
Πες τα.΄Αυτή η πρεμούρα να δείξει κάποιος "στήριξη" (πώς;) σε φίλους gay ενώ ούτε έχει ζητηθεί/υποννοηθεί η ανάγκη ούτε καν έχει συζητηθεί το θέμα με κάνει να πιστεύω ότι οφείλεται σε μεγάλη ανάγκη του υποκειμένου να αποδείξει στον εαυτό του (και στους άλλους προφανώς) πόσο "καλός άνθρωπος" είναι.
#2πολυ ωραια η απαντηση της λενας.η εμφανιση δεν ειναι κερασακι στην τουρτα, αφενος γιατι μιλωντας για ερωτικες σχεσεις, ο αλλος πρεπει να σε ελκει και σαν παρουσια, δεν αρκει η διανοια του, αλλιως θα μιλουσαμε για φιλια.αφετερου γιατι ΚΑΙ η εμφανιση ειναι σε ΜΕΓΑΛΟ βαθμο συναρτηση της προσωπικοτητας, ακριβως γιατι βελτιωνεται απιστευτα πολυ.οταν παραμενει προβληματικη , ενω σηκωνει βελτιωση, κατι δεν παει καλα με την προσωπικοτητα και οχι με την εμφανιση κι αυτο το κατι, το εισπρατουν οι αλλοι.επιπλεον, κατι που μπορει εσενα να μην σε περιλαμβανει, αλλα το εχω δει παρα πολλες φορες.ατομα που απορριπτονται ερωτικα λογω εμφανισης, κανουν επιλογες με κριτηριο ΚΑΙ ΤΗΝ εμφανιση. ε, το κανουν κι οι αλλοι, δεν εχουν το μοναδικο προνομιο.
Δηλ αν κάποιος/α είναι αδύνατος/η γυμνασμενος/ή και κάνει ότι μπορεί με φυσικούς τρόπους αλλά έχει ένα πρόσωπο χάλια που σίγουρα παίρνει βελτίωση αλλά με αισθητικές επεμβάσεις οι οποίες κοστίζουν πόσο φταίει ο χαρακτήρας;Ή αν έχει τοπικό πάχος αλλά αν έχει και άλλες υποχρεώσεις δεν μπορεί να κάνει όση γυμναστική χρειάζεται(ή διατροφή δεν κάνει όλη τη δουλειά);Όταν ήμουν φοιτήτρια είχα 5-6 κιλά παραπάνω κατανεμημεμενα στην περιφέρεια,μπουτια..Αν και είχα πολλούς φίλους συμφοιτητές και κάναμε παρέα αρκετά επιτυχίες είχα σε μεγαλύτερους άντρες..Προς το τέλος της σχολής τα έχασα αυτά τα κιλά και γυμναστήκα αρκετά και τότε με προσεξανε..Ήμουν ο ίδιος άνθρωπος απλά 5 κιλα λεπτότερη...
να με συγχωρεις καλη μου, αλλα δεν πιστευω με καμια δυναμη οτι το προβλημα ηταν τα 5 κιλα. κι ας ηταν τοπικα...αν ηταν οντως θεμα εμφανισης, αλλαξες κι αλλα, αλλα δεν το συνειδητοποιησες, η αλλαξε τοσο πολυ η διαθεση σου με τα 5 κιλα που εχασες, επειδη εσυ τα θεωρουσες τοσο τρομερο προβλημα, που λειτουργουσες εντελως διαφορετικα στον τομεα τον ερωτικο.επιπλεον ησουν σε μεταβατικη ηλικια στην αρχη των σπουδων. ισως στο τελος ξεψαρωσες κι εγινες πιο ενδιαφερουσα ;)για τα προηγουμενα που λες, η κακη εμφανιση ειναι στο ΠΟΛΥ μεγαλο μερος της θεμα προσωπικων ενεργειων, οπως η διατροφη, το στυλ, το ντυσιμο, το μαλλι, και σε πολυ μικροτερο ποσοστο μια παραμορφωση που λυνεται μονο με πλαστικη.απο αυτο το ποσοστο, ακομα μικροτερο ειναι οι ανθρωποι δεν μπορουν να βρουν τα χρηματα να διορθωσουν κατι που τους ενοχλει τοσο ωστε να θεωρουν οτι μπλοκαρει την ζωη τους.ε , αυτοι που δεν μπορουν να βρουν τα χρηματα, προφανως και δεν εχουν θεμα προσωπικοτητας, το ιδιο κι αυτοι που δεν σκοπευουν να τα βρουν γιατι εχουν μια χαρα επιτυχιες με το "δυσκολο" χαρακτηριστικο τους και ολη την υπολοιπη καλη εμφανιση τους (τα ειπαμε: στυλ, ντυσιμο, μαλλια, κιλα, χαμογελο, σεξ απιλ).το τοπικο παχος που ανεφερες, δεν το βαζω καν στην κατηγορια "παραμορφωσεων" και πλαστικων επεμβασεων, μην τρελαθουμε κιολας. καθε σωμα εχει τον τυπο του. αν εχει φυσιολογικα κιλα, το λιγο παραπανω λιπος σε καποιο σημειο δεν μπλοκαρε κανεναν ..ΑΛΛΑ ειναι τα θεματα οταν ισχυριζομαστε οτι δεν εχουμε επιτυχιες γιατι εχουμε πεντε κιλα παραπανισια (αριθμος 5). για πανω απο 15, το συζηταμε.
Catmadδιάβασα πολύ προσεκτικά το σχόλιό σου και νομίζω πως κάτι άλλο συνέβη και σε πρόσεξαν στο τέλος της σχολής. Γιατί 5 κιλά δεν είναι πολλά κιλά για να τα προσέξει κανείς τόσο πολύ πια (λένε ότι στα 10 κιλά αρχίζουν και προσέχουν την απώλεια βάρους οι ξένοι άνθρωποι). Εκτός αν μιλάμε για πολύ μικρό συνολικό βάρους (τύπου 45κιλος άνθρωπος) οπότε εκεί η απώλεια έστω και 5 κιλών είναι πολύ εμφανής και σημαντική. Υποψιάζομαι ότι άρχισες να έχεις άλλον "αέρα" λόγω της συνειδητής προσπάθειας και της γυμναστικής που έκανες κι αυτό έκανε τους άλλους να ανταποκριθούν. Πιο πριν σε παρατηρούσαν (και το παρατηρούσες) κυρίως οι μεγαλύτεροι άντρες γιατί σε έβλεπαν ως "ξερολούκουμο" λόγω της φρεσκάδας των νειάτων σου. Κάτι που στον εικοσάρι φυσικά δεν κάνει καμμία μα καμμία εντύπωση.
#3.Καταρχήν,ο φίλος σου ήταν αγενής.Δε σεβάστηκε το γεγονός,ότι ήσουν κάποιο διάστημα με αυτό τον άνθρωπο και είχες αισθήματα για εκείνον.Ό,τι συμπεριφορά και να είχε ο πρώην κάποιου φίλου,προσέχουμε πώς θα μιλήσουμε,γιατί προσβάλλοντας εκείνον,προσβάλλουμε και το φίλο μας.Τον θίγουμε για μια πολύ προσωπική του επιλογή.Εδώ μια φίλη μπορεί να γυρίσει καλοπροαίρετα και να μας πει,"πού τη βρήκες,μαρή,αυτή την τσάντα" και να στραβώσουμε.Πόσο μάλλον να μας την πει κάποιος για τον γκόμενο μας κι ας είναι και πρώην.Βέβαια,δεν είχε πρόβλημα να σε κοροϊδέψει και ευθέως,λέγοντας,ότι μάλλον αντροφέρνεις,για να σε γουστάρει ένας ομοφιλόφυλος.Sorry για την άκομψη φράση,δε μου έρχεται κάτι καλύτερο τώρα,ο φίλος σου έχει σφηνωμένη τυρόπιτα στον εγκέφαλο.Αυτά τα "αστειάκια" μπορεί να τα λέγαμε στο σχολείο πριν καμιά 15αριά χρόνια,αλλά τότε ήμασταν και βλαμμένα και άσχετα.Το 15χρονο,που δεν ξέρει καλά καλά τι έχει μέσα στο βρακί του και ανησυχεί μήπως δεν είναι αρκετά άντρας ή γυναίκα,μπορεί να οχυρωθεί πίσω από τέτοια χοντροκομμένα αστεία.Όταν κοντά στα 30 το 2016 μάλιστα χασκογελάει ακόμα κάποιος με τη σεξουαλικότητα των άλλων,η αντίληψη του γύρω από το θέμα είναι μάλλον μηδαμινή.Και η άγνοια συνήθως προκαλεί απ'τη μια φόβο κι απ'την άλλη θράσος.Μια χαρά συμπεριφέρθηκες.Έκανες ό,τι μπορούσες.Προσπάθησες να δαγκώσεις λίγη απ'την τυρόπιτα.
@πελεκανο.Πες μου ΕΝΑΝ λογο για τον οποιο θα μπορουσε να ειχε κρατησει 2000 η οσαδηποτε, και να ειχε επιστρεψει 1000.ΜΟΝΟ ΕΝΑΝ.αφου για τα λεφτα αυτα δεν ηξερε κανεις.
@6Το έχω σκεφτεί κι εγώ αυτό που λες, ότι στην προσπάθεια μου να δείξω σε κάποιον που αγαπώ, ότι τον αγαπώ no matter what, ίσως το έκανα τόσο άκυρα που εν τέλει γινόμουν φορτική κι ενοχλητική όπως αν ήμουν ομοφοβική.Προέκυψε όμως έτσι και όταν χάσαμε την δια ζώσης επαφή, είχα την ευκαιρία να του πω, με αφορμή έναν συνηθισμένο διάλογο στο φμπ, ότι εύχομαι να βρει έναν άνθρωπο σαν τον δικό μου, να τον αγαπάει και να τον κάνει να χαμογελάει. Και διαπίστωσα πόσο εύκολο ήταν τελικά, γιατί πραγματικά τον αγαπάω και δεν με ενδιαφέρει τι και ποιος θα τον κάνει ευτυχισμένο, ούτε μ'ενδιαφέρει να το μάθω, μου αρκεί εκείνος να ευτυχήσει.Και είναι τόσο άδικο και απάνθρωπο, που η ομοφοβία όχι μόνο εμποδίζει τους ανθρώπους ν'αναζητήσουν ελεύθεροι την ευτυχία, αλλά δεν τους επιτρέπει, ακόμα περισσότερο, να τη διατυμπανίσουν όταν τη βρουν. Και βγαίνει και ο Τραμπ.
#4 - Και πού ξέρουμε ότι στα παπούτσια υπήρχαν 1.000 αι όχι περισσότερα; Είναι λίγο επικίνδυνο, βέβαια.Από την άλλη, θα μπορούσε ο βοσκός να σκεφτεί ότι ήταν εν γνώσει της δωρήτριας των παπουτσιών η ύπαρξη των χρημάτων και να ήθελε να τον δοκιμάσει (για κάποιο λόγο, δεν γνωρίζουμε την σχέση τους και τι δοσοληψίες είχαν). Βεβαίως, η ερώτηση ήταν άλλη (το ποσοστό για τα εύρετρα).