Στο σημερινό «Α μπα»: το πεπρωμένο

Στο σημερινό «Α μπα»: το πεπρωμένο Facebook Twitter
77

 

__________________
1.


2 χρόνια πριν ήμουν με μια κοπέλα και ενώ το πρώτο καιρό όλα πήγαιναν καλά, μετά άρχισα να απομακρύνομαι, να τη γράφω και γενικά να μη της δίνω πολύ σημασία.. Αφού τα χαλάγαμε και τα ξαναβρήσκαμε ένα χρόνο μετά το τελειώσαμε οριστικά. Μετά από λίγους μήνες άρχισα να την ξαναπλησιάζω και ενώ στην αρχή ήταν ζεστή μετά μου ξεκαθάρισε οτι δε με βλέπει πλεον ερωτικά. Πλέον σπουδάζω στο εξωτερικό και μετά απο αρκετούς μήνες καθημερινών προσπαθειών, όταν γύρισα τα Χριστούγεννα τα ξαναβρήκαμε! Όλα ήταν υπέροχα, εκείνη φαινόταν χαρούμενη και εγώ είχα αλλάξει τελείως συμπεριφορά! Άρχισα να την ερωτεύομαι και 2 βδομάδες μετά απο την επιστροφή μου στο εξωτερικό, μου είπε οτι δεν αισθανόταν τόσο έντονα και ήθελε να το τελειώσουμε. Πλέον δε ξέρω τι να κάνω, την σκέφτομαι συνέχεια και δε μπορώ να επικεντρωθώ σε τίποτα άλλο παραμόνο σε εκείνη.. Κοντεύω να τρελαθώ και μετανιώνω κάθε στιγμή για τον τρόπο που φέρθηκα, ζω στις αναμνήσεις μου και με την ελπίδα οτι μπορεί να ξαναλλάξει γνώμη οπως έχει κάνει πολλές φορές στο παρελθόν..- Άγγελος

Αυτό το κείμενο το έβαλα γιατί όλο και περισσότερο φαίνεται να παραβλέπεται το βασικό δεδομένο του «Α μπα»: για να δώσει κανείς απάντηση, πρέπει να υπάρχει κάποια ερώτηση. Αυτοί που λένε «θέλω τις σκέψεις σου σχετικά με αυτά που έγραψα» υπεκφεύγουν, δεν θέλουν να πάρουν θέση, δεν θέλουν να αποκαλύψουν τι τους καίει περισσότερο. Μερικές φορές το αφήνω να περάσει, τις περισσότερες φορές όμως όχι.


Η ερώτηση που βρίσκεται στο τέλος, ο τρόπος που είναι γραμμένη, οι λέξεις, η σειρά των λέξεων, ακόμη και τα σημεία στίξης, λένε πιο πολλά ακόμα και από κατεβατά εισαγωγών. Από την ερώτηση φαίνεται πολύ πιο ξεκάθαρα τι πιστεύει αυτός που περιγράφει μια κατάσταση, από ουδέτερη γίνεται πολύ συγκεκριμένη. Άγγελε, η ερώτηση θα συμπυκνώσει τη σκέψη σου. Όμως πρέπει να μας την πεις.

__________________
2.


Ποιά είναι τα είδη της αγάπης;- Κατερινα

Αυτό είναι μια απόδειξη της ρήσης «πρόσεχε τι εύχεσαι».


__________________
3.


Α μπα μου!Τους τελευταίους 10 μήνες συναναστρέφομαι με έναν τύπο άνδρα με πολλά ενδιαφέροντα και ιδιαίτερα κοινωνικό. Στο διάστημα που είμαστε μαζί είχαμε μείνει ένα μήνα χωριστά, γιατί είχα αντιληφθεί πως φλέρταρε με μια κοπέλα μέσω φβ. Μου είπε πως δεν συνέβαινε κάτι, έκανε προσπάθειες να τα ξαναβρούμε και τα ξαναβρήκαμε! Καθ'όλη τη διάρκεια της σχέσης μας με μάθαινε(και με μαθαίνει) ένα σωρό καινούρια πράγματα και γενικότερα ασχολείται πολύ μαζί μου. Το θέμα είναι πως αυτό δεν γίνεται μόνο μαζί μου. Κάθε φορά που βρίσκεται σε μια παρέα, ομάδα(κοινωνική) είναι εκείνος ο οποίος θα ασχολείται περισσότερο και να γίνεται χίλια κομμάτια για όλους και για όλες. Κάτι που τον κάνει ιδιαίτερα δημοφιλή και αρεστό. Να τονίσω επίσης πως συνεχώς βρίσκεται με ένα κινητό στο χέρι αφού τα άτομα με τα οποία κρατάει επαφές και ασχολείται μαζί τους ,χωρίς υπερβολές είναι πάρα πολλά. Είναι κάτι που δεν δείχνει να τον κουράζει αλλά αντιθέτως του αρέσει πολύ. Ο προβληματισμός μου είναι ο εξής! Μπορείς να έχεις εμπιστοσύνη σε έναν τέτοιο άνθρωπο? Μήπως τον ενδιαφέρον του και τα πράγματα που κάνει για μένα δεν πρέπει να τα εκλαμβάνω ως ξεχωριστά αφού έτσι κι αλλιώς είναι δοτικός σαν άνθρωπος?- fish in the bottle

Περιγράφεις ένα συγκεκριμένο χαρακτήρα με πετυχημένο τρόπο, αλλά οι προβληματισμοί σου δεν ταιριάζουν με την περιγραφή. Δεν βλέπω γιατί ο χαρακτήρας του μπορεί να δείχνει αναξιοπιστία. Αναξιόπιστος είναι αυτός που υπόσχεται και αθετεί. Αυτός θέλει να τους έχει όλους ευτυχισμένους, και το κάνει με επιμέλεια. Κάνει αυτά που υπόσχεται – αυτό δείχνει αξιοπιστία.


Αναλόγως, δεν βλέπω γιατί είναι μειωμένης αξίας η προσοχή που σου δείχνει. Δεν είναι χρήσιμο να μετατρέπεις το πλεονέκτημα ενός ανθρώπου σε μειονέκτημα. Είναι δοτικός – αυτό είναι θετικό χαρακτηριστικό. Αν είναι, θα είναι με όλους. Αν ήταν μόνο με σένα, θα ήταν πιο ανησυχητικό, γιατί θα σήμαινε ότι το κάνει επειδή αποβλέπει σε κάποιο μελλοντικό αντάλλαγμα, ή ότι το επιστρατεύει χειριστικά.


Αυτό που θα έβλεπα ως πρόβλημα, είναι ότι έχει – από όσα λες- υπερβολική ανάγκη να τον αγαπάνε. Όλοι θέλουμε να μας αγαπάνε όλοι, αλλά έχει σημασία τι είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε για να το καταφέρουμε. Ένας ισορροπημένος άνθρωπος ξέρει ότι είναι αδύνατον να αρέσει σε όλους, και διαλέγει συμβατούς συντρόφους/φίλους/συνοδοιπόρους. Η μόνιμή του προσπάθεια να είναι αρεστός και αγαπητός δείχνει κάτι (δικό του, αποκλειστικά δικό του).

__________________
4.

Τελείωσα το βασικό πτυχίο και κοιτάω να φυγω στο εξωτερικό για μεταπτυχιακό. Δεν θελω να μείνω Ελλάδα γιατι θα με κρατήσει πισω, οχι απο επαγγελματικής άποψης, αλλά νομιζω οτι εχω βολευτεί και πρεπει να ξεβολευτώ. Αλλά το να φυγω μόνος μου εξω, που εχω παει μονο για διακοπές μια δυο φορες μου φαινεται βουνό, η γλώσσα, τα έθιμα, αν θα τα καταφέρω στο μεταπτυχιακό, που θα ειμαι μόνος μου... Στην τελική θα το κανω, δεν τίθεται θεμα αν θα παω, το που δεν εχω αποφασίσει, αλλά θα ήθελα απ εσένα και αλλους στο εξωτερικό λίγα λόγια για το πως ειναι, ποσο ευκολα προσαρμόζεσαι, για να καθησυχαστω. Μπορει και να το μεγαλοποιώ το θεμα αλλα δεν ειχα και ποτε τρομερό θάρρος και δεν μ' αρέσουν οι αλλαγές...

Εγώ πάλι λέω ότι έχεις πολύ θάρρος. Αποφάσισες να φύγεις στο εξωτερικό επειδή νιώθεις ότι πρέπει να ξεβολευτείς, κι ενώ δεν έχεις εμπειρία από εξωτερικό. Αυτό είναι ο ορισμός του θάρρους, νομίζω.


Οι αλλαγές δεν αρέσουν σε κανέναν, ακόμη και όταν είναι για το καλύτερο. Δεν υπάρχει μία απάντηση για το «πώς είναι στο εξωτερικό». Πού; Δεν είναι ίδια η ζωή στην Ιθάκη και στην Αθήνα. Πόσο μάλλον σε διαφορετικές χώρες. Η προσαρμοστικότητα είναι ταλέντο, είναι χάρισμα, και είναι εξάσκηση, όπως όλες οι ικανότητες. Έχει σχέση και με την ευφυία. Έχει σχέση και με τον χαρακτήρα σου, με την ανατροφή σου. Ακούς εντελώς διαφορετικές περιγραφές για πόλεις από διαφορετικούς ανθρώπους. Ο καθένας εστιάζει αλλού, και εντοπίζει διαφορετικά προβλήματα.


Μολαταύτα, το δικό μου ψήγμα γνώσης γι'αυτό το θέμα είναι το εξής: αν πας με διάθεση και στόχο να προσαρμοστείς, που σημαίνει να ψάξεις για να βρεις αυτά που σου αρέσουν, και να αφήσεις απ'έξω όλα όσα δεν σου αρέσουν (αυτό που κάνεις και στην πατρίδα σου δηλαδή), θα προσαρμοστείς.

__________________
5.


Αγαπητή Λένα,
Διάβασα πρόσφατα την απάντησή σου σε μια κοπέλα που θέλει να γίνει συγγραφέας και πήρα κι εγώ το θάρρος να σου γράψω. Εδώ και μερικά χρόνια σκέφτομαι ότι θα μου άρεσε πολύ να ήμουν σεναριογράφος. Δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να γράψω βιβλίο – παρόλο που διαβάζω πολύ, μου φαίνεται πολύ δύσκολο να γράψω κάτι αξιόλογο – αλλά πολλές φορές μου έρχονται ιδέες για σενάρια, που νομίζω ότι ίσως και να είχαν ενδιαφέρον. Από μικρή είχα διάφορες ιδέες, αλλά δεν είχα ασχοληθεί ποτέ σοβαρά. Μπορώ να φανταστώ ακριβώς πώς θα ήταν οι σκηνές και η εξέλιξη της ιστορίας, και κάποια στιγμή μπήκα στη διαδικασία να καταγράψω κάποιες από αυτές τις ιδέες, γράφοντας περιλήψεις ή μερικές σκηνές. Δεν έχω ιδέα αν έχω ταλέντο, και επιπλέον σκέφτομαι ότι ακόμα κι αν έγραφα ένα ολοκληρωμένο σενάριο δεν θα ήξερα πού να απευθυνθώ. Δεν ξέρω αν έχει και νόημα στη σημερινή εποχή που τα κανάλια δεν κάνουν πια σειρές ή κάνουν ελάχιστες βασισμένες σε ιδέες από το εξωτερικό. Εσύ τι θα με συμβούλευες;- Ιόλη

Το «ακόμα και αν έγραφα ολοκληρωμένο σενάριο» είναι πολύ μεγάλη κουβέντα. Πρώτα πρέπει να το γράψεις. Ξέρεις πόσοι σκοπεύουν να γράψουν κάποια στιγμή; Μετά καταλαβαίνουν ότι η ιδέα είναι πιο εύκολη από τη δουλειά που απαιτείται.


Επειδή λες για «νόημα»: το νόημα της δημιουργίας είναι η χαρά, η ολοκλήρωση που νιώθει ο δημιουργός. Το νόημα δεν είναι πώς θα πουληθεί το προϊόν στο κοινό. Αυτό είναι μια άλλη, ξεχωριστή διαδικασία. Οι μεγαλύτεροι συγγραφείς στην ερώτηση «γιατί γράφεις» απαντούν πάνω κάτω το ίδιο: «επειδή δεν μπορώ να κάνω αλλιώς». Αντίστοιχα, σεναριογράφοι που δουλεύουν χρόνια κι έχουν επιτυχίες, γράφουν συνέχεια, χωρίς να ξέρουν τι θα υλοποιηθεί και αν υλοποιηθεί και πότε. Έχουν δεκάδες σενάρια στα συρτάρια τους. Οι ζωγράφοι δεν ζωγραφίζουν μόνο όταν ξέρουν ότι θα συμμετέχουν σε μια έκθεση. Όλοι οι δημιουργοί δημιουργούν επειδή έτσι ξέρουν να ζουν. Επειδή το ευχαριστιούνται, και επειδή ξέρουν πόση εξάσκηση χρειάζονται, κι επειδή ξέρουν ότι ποτέ δεν θα είναι όσο καλοί θέλουν να είναι. Χρειάζονται πάντα κι άλλη δουλειά.


Αν μπορείς να κάνεις αλλιώς, αν το βασικό κίνητρο για να γράψεις ένα σενάριο είναι να το δεις στην τηλεόραση, δε νομίζω ότι έχεις το πάθος για να το γράψεις.


__________________
6.


Ειμαι 20 ειναι 32.Ειχαμε μια σχεση μονο σεξουαλικη για 4 μηνες.Καταλαβαινω οτι ανεπτυξα συναισθηματα γι αυτον και ετσι το τελειωσα γιατι δν ηθελε σχεση.Μαθαινω οτι ειμαι εγκυος.Παρολο που ειχαμε τελειωσει οτι ειχαμε ηρεμα και ωραια θεωρησα υποχρεωση μου σαν ανθρωπος να του το πω χωρις να ζητησω τιποτα.Φυσικα δεν θα το κραταγα λογω ηλικιας σχολης και κοινωνικου περιγυρου αλλα δεν επρεπε να γνωριζει;Του το λεω και δεν πιστευε οτι ειναι δικο του.Ηθελε να αποποιηθει των ευθυνων και με εβγαζε ψευτρα.Δεν ζητησα τιποτα .Ενα στηριγμα ηθελα..Μια αγκαλια οταν θα με πιανουν κρισεις και τυψεις.Μια φιλικη στηριξη.Και εκεινος με αμφισβητουσε με μειωνε.Με τα πολλα ηταν διπλα μου σχεδον απο υποχρεωση και εξαναγκασμο, φυσικα μεσω τηλεφωνου μονο, αλλα τα γραφω αυτα για να καταλαβουν οι ανθρωποι και ειδικα οι αντρεσ οτι τα παντελονια πρεπει να τα τιμας.Δεν γινετε εγω 20 χρονων κοριτσακι να μπορω να παιρνω τετοιεσ ευθυνες και να πηγαινω μονη μου για μια τετοια διαδικασια ψυχοφθορα σωματικα και ψυχολογικα και να ειναι ο 32 χρονων αντρας και να μου λεει οτι του φορτωνω προβληματα και να προτιμα να μην του το λεγα..Μαθετε λοιπον αντρες οτι τα αρχιδια κρυβονται μεσα μας.Το θαρρος δεν ειναι να πας ναα την πεσεις σε καποια στο κλαμπ.Ειναι να μπορεις να αναλαβεις την συνεπεια των πραξεων σου καταμουτρα.Αγαπητη α μπα μαθε στον κοσμο λιγη βιολογια .Ημουν εξι εβδομαδων.Η συλληψη εγινε πριν δυο μηνες.Το τι εκανα πριν τι εκανα μετα δεν τον αφορα.Γιατι να με βγαζει εμενα πουτανα;Αγορια αντρεψτε ανεξαρτητως ηλικιας και ενημερωθητε για το σεξ..Αυτον τον ψυχολογικο πολεμο που περασα μην το περασει καμια..Στο κατω κατω εκεινη την στιγμη με αυτον ημουν.Μαζι το καναμε.Ουτε με την μανα μου ημουν ουτε με καποιον φιλο μου.Αυτος επρεπε να ηταν διπλα μου στο χειρουργιο οτι και να ειχε γινει μεταξυ μας.Α μπα πεσ μου.Γιατι εγω που ειμαι μικρη και τρελη και δν μπορω να αποφασισω αν θελω μακαρονια η ρυζι να μπορω να ειμαι πιο υπευθυνη απο εναν που ειναι μεγαλοσ εχει δουλεια σπιτι αμαξι μηχανη μηχανακι σκυλια;Γιατι ο κοσμος να ειναι τοσο χεστης;Γιατι να μην μπορει να μπει στην θεση του αλλουνου;Εχει χαθει η ανθρωπια η αλληλεγγυη.Θελω να μου απαντησεις στο ερωτημα αυτο..Γιατι δεν κοιτανε πρωτα την καμπουρα τους και τα δικα τους λαθη και πανε να κατηγορησουν τους αλλους;Σευχαριστω πολυ-Μυρτίνα

Μυρτίνα, λυπάμαι πολύ γι' αυτό που πέρασες. Ελπίζω να νιώθεις τώρα καλύτερα. Μέσα στον πόνο σου όμως πρέπει να προσπαθήσεις να καταλάβεις ότι αυτό που έζησες δεν είναι «οι άντρες» και δεν χρειάζεται γνώσεις βιολογίας «ο κόσμος». Έπεσες πάνω σε πολύ άσχημη περίπτωση, αυτό έγινε. Υπάρχουν και τέτοιοι άνθρωποι, και δεν φαίνονται από την αρχή. Όλοι στα δύσκολα φαίνονται.


Το άλλο συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι η ηλικία δεν φέρνει ωριμότητα, και σίγουρα δεν φτιάχνει χαρακτήρα. Ένας άντρας στην ηλικία σου είναι πιθανόν να φερόταν καλύτερα. Το πώς χειριζόμαστε τα προβλήματα μας, τους άλλους, δεν αλλάζει απαραίτητα επειδή αποκτήσαμε μηχανάκι και σκύλο. Αυτά είναι στολίδια. Τα αγοράζεις, τα βάζεις σπίτι σου. Δεν χρειάζεται συμμετοχή και συνεργασία με άλλους ανθρώπους. Οπότε, μην περιμένεις σωστή συμπεριφορά από κάποιον μόνο και μόνο επειδή είναι μεγαλύτερος από σένα. Κάποτε θα γίνεις κι εσύ 32 και θα δεις πόσο μικρή θα αισθάνεσαι. Περίπου όσο αισθάνεσαι και τώρα. Μάντεψε πώς θα νιώθεις στα 42 – και πάλι, το ίδιο.


Ελπίζω να έχεις φίλους και συγγενείς να σε βοηθήσουν. Θα το ξεπεράσεις. Όταν το ξεπεράσεις, σκέψου γιατί σε τράβηξε αυτός ο άνθρωπος, και αν υπήρχαν προειδοποιητικά σημάδια για τον χαρακτήρα του, που αγνόησες. Δεν υπάρχει ασήμαντη σχέση. Δεν έχει σημασία πόσο κοντά είναι κάποιος σε σένα. Κάθε άνθρωπος στη ζωή σου μπορεί να αποδειχτεί τεράστιο πρόβλημα. Γι' αυτό πρόσεχε πάντα ποιον βάζεις στη ζωή σου, ακόμα και τους γνωστούς.

__________________
7.

Δεν ξέρω πότε θα ξεσπάσω....
Είμαι 40, παντρεμένη 6 χρόνια και τον ξέρω 10. Έχουμε και την Αλίκη μας, έναν άγγελο 3 χρονών. Ο άντρας μου σπούδασε στη Μπολόνια, πήγαμε την προηγούμενη εβδομάδα διακοπές εκεί.... Προχωράμε ξέγνοιαστοι και πετυχαίνουμε μια Ελληνίδα, πρώην συμφοιτήτριά του, που δουλεύει πλέον εκεί. Χαιρετιούνται, όλα ωραία και καλά. Το βράδυ στο δείπνο μου αποκαλύπτει πως τα είχανε, ΤΗΣ ΕΚΑΝΕ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΑΜΟΥ, αυτή αρνήθηκε και τότε χώρισαν.
Είμαι ακόμα παγωμένη, δεν ξέρω τι να κάνω.
Όχι γιατί είχε σχέσεις πριν από εμένα, αυτό εννοείται ότι το δέχομαι, αλλά γιατί αν αυτή έλεγε ναι, μπορεί εγώ τώρα να μην ήμουν μαζί του.
Τι να κάνω;
Εσύ τι θα έκανες αν μάθαινες κάτι αντίστοιχο για το σύντροφό σου;- Δάφνη

Αν αυτή έλεγε ναι, μάλλον δεν θα ήσουν μαζί του. Οπότε;


Αν αυτή έλεγε ναι, εσύ θα είχες γνωρίσει κάποιον άλλον, και θα είχες κάνει ένα άλλο παιδί. Ίσως. Μπορεί και να είχε γίνει κάτι εντελώς διαφορετικό. Ποιος ξέρει τι θα είχε γίνει; Όπως ποιος ξέρει τι θα είχε γίνει, αν εσύ είχες γνωρίσει κάποιον άλλον πριν τον άντρα σου, που θα ήθελε να σε παντρευτεί, και θα ήθελες κι εσύ. Τότε ο τωρινός άντρας σου δεν θα ήταν μαζί σου. Οπότε;


Τι εννοείς «τι να κάνω;» Τι να κάνεις για την πορεία των ζωών όλων μας; Αυτό που νομίζω ότι σε σοκάρει είναι ότι η δική σας ιστορία δεν ήταν γραμμένη στα άστρα, δεν ήταν προδιαγεγραμμένη, δεν ήταν μοιραία, δεν ήταν τάμα του Σύμπαντος. Συνέβη κάπως τυχαία. Ε ναι, τυχαία έγινε, όπως όλες οι γνωριμίες. Η μυθολογία μιας σχέσης είναι σημαντικό συστατικό στην αρχή της, για να δεθούν δύο άνθρωποι, όταν πιστεύουν ότι όλα έγιναν ώστε να οδηγηθούν σε αυτή την ένωση. Εσύ όμως είσαι σαράντα χρονών, και ο γάμος σου κρατάει έξι χρόνια. Χρειάζεσαι τη μυθολογία της μοιραίας συνάντησης; Η ζωή που ζεις είναι χίλιες φορές καλύτερη, γιατί είναι η πραγματικότητα. Η συνάντηση σας ήταν τυχαία. Όμως αυτό που δεν ήταν καθόλου τυχαίο ήταν ότι εκείνη η γυναίκα είπε όχι, και ότι εσείς είπατε ναι.

77

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
Προφανώς γι αυτήν ήταν πολύ σοβαρό πρόβλημα,για να αιτηθεί βοήθειας.Ας ελπίσουμε ότι θα την βοηθήσουν οι απαντήσεις που γράφτηκαν.Γι αυτό γράφτηκαν εξάλλου.Δεν δικαιούνται ερωτήσεων και απαντήσεων μόνο όσοι αντιμετωπίζουν θέματα ζωής και θανάτου.
Προφανώς και συμφωνώ. Εντούτοις αυτό που διαχωρίζει ένα πρόβλημα από ένα "πρόβλημα" λέγεται κρίση, κριτική σκέψη δλδ, ικανότητα να αξιολογείς τις καταστάσεις και να μπορείς να δίνεις τη δέουσα βαρύτητα ανάλογα. Πρόβλημα είναι πχ να μην έχεις λεφτά να αγοράσεις γάλα στα παιδιά σου και "πρόβλημα" να μην έχεις να τους αγοράσεις το τελευταίο i-phone. Για κάποιους το 2ο μπορεί να αποτελεί πρόβλημα. Τραγικό. Αυτό λέω.
@7Νομίζω ότι αυτό που θέλεις να ρωτήσεις στην πραγματικότητα δεν είναι "τί να κάνω τώρα;" αλλά "πώς να νοιώσω τώρα;". Αν είσαι ευτυχισμένη, τυχερή. Που η άλλη του είπε "όχι". Αν δεν είσαι, πρέπει να "σπάσεις τ'αυγά" ούτως ή άλλως.
Και ορίστε αγαπητό 7 πώς δημιουργούνται προβλήματα από το πουθενά. Εγώ στη θέση σου θα αναρωτιόμουν γιατί ψάχνω να βρω κάτι να χαλαστώ,γιατί δεν αναφέρεις να έχεις κανένα πρόβλημα στο γάμο σας. Άρα τρώγεσαι με τα ρούχα σου για κάποιο λόγο,οπότε πρόσεχε,μπαίνεις σε ριψοκίνδυνο μονοπάτι.
#7 Μη γίνεσαι drama queen και ελπίζω να μην πρήζεις το σύζυγό σου με αυτό. Τώρα είναι μαζί σου και όχι μαζί της. Αν ήθελε να ήταν μαζί της, δεν θα ήταν μαζί σου.
Αδυνατώ να καταλάβω γιατί πήρες τόσες αρνητικές. Όπως και στο δικό μου σχόλιο παραπάνω, παρατηρώ ότι ο κόσμος ενοχλείται όταν του ζητάμε να αναλάβει τις ευθύνες του ως ενήλικας άνθρωπος και αρέσκεται μόνο στο χάδι και στο ντάντεμα. Εμ, μόνο έτσι όμως δεν υπάρχει προκοπή και εξέλιξη προσωπικότητας.
Ρε συ Λένα, σχετικά με την ερώτηση 1, με το συμπάθιο και χωρίς ίχνος κριτικής, αλλά όταν ο γραφών λέει "δεν ξέρω τι να κάνω", δεν είναι αυτό μια έμμεση ερώτηση "τι να κάνω;"; Έξυπνη είσαι και μπορείς σε τέτοιες περιπτωσεις να εκμαιεύσεις τι ακριβώς ζητάει ο καθένας, ακόμα και αν δεν εξέφρασεε ανοιχτά ερώτηση (οκ, όχι σε όλες, δε μπορείς να μυρίζεις και τα νύχια σου αλλά εδώ φαινόταν ότι ο μικρός ζητούσε συμβουλή για το τι να κάνει, πως να το αντιμετωπίσει.) Το λέω γιατί λυπήθηκα που τελικά δεν πήρε απάντηση αλλά μια παρατήρηση για να προσέχει άλλη φορά το τι και πως γράφει. Ε, για αυτό περίμενε τόσους μήνες; :(Ισως για εμάς να φαίνονται μερικά προβλήματα πολύ αστεία (όπως το συγκεκριμένο που είναι καθαρή περίπτωση "δε μπορείς να κάνεις τίποτα, δε σε θέλει, δε πήγαινε άλλο, δέξου το και προχώρα παρακάτω χωρίς να πνίγεσαι σε μια κουταλιά νερό, ο κόσμος καίγεται"), όμως θα στεναχωριόμουνα αν ήμουν στην θέση του παλικαριού και ακόμα σε ανάγκη καθοδήγησης για το δράμα που περνάω και τελικά δεν άκουγα μια συμβουλή για το πως να το ξεπεράσω και να δυναμώσω. Έχεις δίκιο που λες ότι αν είχε θέσει ερώτηση ίσως να είχε βοηθηθεί και ο ίδιος περισσότερο με το γεγονός ότι θα είχε ονοματίσει ακριβώς το πρόβλημά του αλλά βάλε και σύ λίγο νερό στο κρασί σου όταν βλέπεις να γράφει αδέξιο μικρό παπάκι (δε το κόβω για πάνω από 19 χρονών) που είναι τόσο πελαγωμένο που δεν πρόσεξε κατά την περιγραφή του προβλήματός του, ότι δεν εξέφρασε καθαρή ερώτηση, γιατί είναι κρίμα για τον χρόνο που περιμένει ο καθένας εναγωνίως κρεμόμενος από τα "χείλη" (δάκτυλά) σου.
#7,Δάφνη, Πράγματι, αν αυτή έλεγε ναι, μπορεί εσύ τώρα να μην ήσουν μαζί του. Τι εννοείς, όμως, τι να κάνεις; Υποθέτω ότι εννοείς πώς να το διαχειρισθείς ότι ήρθες δεύτερη υποψήφια σύζυγος...Αποδέξου το μ' ευγνωμοσύνη, εάν είσαι ευτυχής στο γάμο σου...Αυτό που νομίζω ότι σε σοκάρει είναι το αίσθημα ότι ίσως να' σαι και second best...Ναι, εμφανίσθηκες μετά την πρώτη πρόταση γάμου, όταν ίσως ο μέλλων σύζυγός σου εξακολουθούσε κατά τεκμήριο να' ναι σε φάση να βρει υποψήφια σύζυγο, για να settle down, ίσως πάλι να ήταν απογοητευμένος απ΄την απόρριψη της προηγούμενης και να' ψαχνε αποδοχή, επιβεβαίωση, ασφάλεια και να' σουν το "βάλσαμο"...ποιος ξέρει; Η συνάντησή σας μολαταύτα δεν μπορεί παρά να ήταν τυχαία, κι αν πάλι κάποτε χωρίσετε, όπως κι όταν εσείς είπατε ναι κι εκείνη η γυναίκα είπε όχι, αυτό δε θα' ναι καθόλου τυχαίο, αλλά ελεύθερη βούλησή σας...
#2. Επίκεντρο της προσοχής είναι σίγουρα.Το θέμα είναι σε ποιο βαθμό το ανατροφοδοτεί για να αισθάνεται καλά ο ίδιος και πώς το χρησιμοποιεί σε σχέση με τους άλλους ας δεις με σκεπτικισμό.Αν δεν μπορεί να αντέξει μια ώρα μόνος του και αναλώνεται αδιακρίτως, είναι πρόβλημα κατά την γνώμη μου.Δεν μπορεί γενικά να μείνει καθόλου με τον εαυτό του;Αν καταφέρνει να αντιρροπεί όλη αυτή την κοινωνικότητα με τον εαυτό του και την σχέση σας χωρίς σημαντικές απώλειες,καλώς.Αν όχι,πρόκειται για νάρκισσο ή τον αδερφό της αδερφής Τερέζας.
Και μονος του μενει! Επιβιωνει πραγματικα παντου :) δεν γκρινιαζει ποτε! Να σκεφτεις πως παραληλα με τις δουλειες του βοηθα και κατι Συριους για να βγαλουν ακρη με τα χαρτια τους.Ειναι ενας υπεροχος ανθρωπος, απλα λιγο το φλερτακι που εντοπισα,λιγο οι συναναστροφες του με τοσο κοσμο η ανασφαλεια μου κλονιστηκε οσο να πεις. Παρ ολα αυτα ειναι πραγματικα απο τους καλυτερους ανθρωπους που ξερω,ισως ο καλυτερος! και ειτε θα ειμαστε μαζι στο μελλον ειτε οχι,αυτο δεν αλλαζει :)
#5 Έχοντας σπουδάσει σεναριογραφία και ασχοληθεί με το σενάριο επαγγελματικά για 10 περίπου χρόνια έχω να σου προτείνω τα εξής: μην κάτσεις να γράψεις σενάριο χωρίς να πας κάπου να μάθεις πώς γράφεται ένα σενάριο. Θα χάσεις το κουράγιο σου. Το σενάριο είναι όπως η αρχιτεκτονική, αν δεν μάθεις την δομή, τα υλικά, τις συμπεριφορές των υλικών , (βλ πώς χτίζεις χαρακτήρες, πλοκή κοκ) το οικοδόμημα θα καταρρεύσει στο δέκατο λεπτό. Υπάρχουν πολλά σεμινάρια σεναρίου, η ένωση ελλήνων σεναριογράφων έχει πολύ καλούς καθηγητές. Το ταλέντο είναι χρήσιμο πολύ αργότερα, όταν έχεις μάθει τους κανόνες και έχεις συναντήσει την πραγματικότητα. Η πραγματικότητα στην Ελλάδα (μεταξύ γράφω ένα σενάριο και το βλέπω να πραγματώνεται) είναι αποκαρδιωτική αλλά στο μεταξύ σου δίνονται κάποια μαγικά δωράκια (εμπνευσμένοι συνεργάτες, συζητήσεις με ανθρώπους που έχουν ακόμα όραμα). Ετσι αν το γουστάρεις πολύ αυτό που κάνεις συνεχίζεις.
Χθες το βράδυ είδα την Αρλέτα στην τηλεόραση, σε ερώτηση πώς ξεκίνησε να γράφει τραγούδια, η απάντηση ήταν: 'από ζήλια, μεγάλη ζήλια. Στρώθηκα κι έμαθα'. Αυτό το αναφέρω γιατί, ενώ υπάρχει σίγουρα η περίπτωση του δημιουργού που είναι σε όλη του τη ζωή με μολύβι και χαρτί - κιθάρα - κάμερα, δεν λειτουργούν όλοι έτσι. Εγώ από την πλευρά μου είχα το μικρόβιο του γραψίματος, μα για χρόνια δεν μπορούσα να βρω το δρόμο που μου ταίριαζε. Έτσι οι προσπάθειές μου συνεχώς έβρισκαν σε τοίχο. Τους τελευταίους μήνες, μετά από ένα σεμινάριο που λειτούργησε μέσα μου ως καταλύτης (κυρίως ως προς την τεχνική στησίματος μιας ιστορίας), έχω γράψει μια συλλογή διηγημάτων που θεωρείται πολύ καλή (κι από 'ειδικούς' του χώρου). Οπότε, μην περιμένεις την έμπνευση να σου χτυπήσει την πόρτα - αν κάτι σου φαίνεται ενδιαφέρον ψάξτο από μόνη σου. Μετά θα έρθει και η χαρά της δημιουργίας, για την οποία μιλά η α-μπα. Όπως κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός, το ίδιο διαφορετικός είναι ο τρόπος και η μέθοδος, με την οποία μπορεί να δημιουργήσει. Άλλωστε, όλα θα κριθούν από το αποτέλεσμα.
#3 Αυτός ήταν όταν τον γνώρισες, η πλευρά αυτή του χαρακτήρα του ήταν ένα από αυτά που σε γοήτευσαν υποθέτω. Τώρα μοιάζεις σα να βρήκες κάτι πολύ όμορφο και να θέλεις να το βάλεις σε ένα κουτάκι, να το χαίρεσαι μόνο εσύ. Η θέση που σου έχει δώσει στη ζωή του αγαπητή μου είναι μοναδική και μοιάζεις αυτό να μην το βλέπεις καθόλου.
Εννοειται και αυτη η πλευρα του με γοητευσε και ακομα με γοητευει.Προφανως και δεν θελω να τον αλλάξω,κατι τετοιο θα με ξενερωνε αλλωστε!Ουτε σε κουτακι για παρτη μου θελω να τον βαλω,απλά λογω του φλερτ που ειχα εντοπισει ειμαι σε επιφυλακη και επειδη σαν ανθρωπος δεν ειμαι καθολου πιεστικη ουτε και ψαχουλευω να βρω κατι,γι αυτο ζητησα τη γνωμη της Αμπα! Ελπιζω και ευχομαι να ειναι μοναδικη η θεση μου,γιατι τον αγαπω πολύ!
#2 Αυτήν την ερώτηση θα την απαντάς,καθ όλη την διάρκεια της ζωής σου,ανάλογα με αυτά που θα νιώθεις για τους ανθρώπους που συναντάς και τις σχέσεις που θα δημιουργήσεις,οι όποιες θα είναι αποτέλεσμα του χαρακτήρα σου και της τύχης.
Για την #6 πολύ μεγάλος λαλάκας ο 32χρονος αλλά θα γίνω τώρα λίγο κακιά και με την κοπέλα και ταράξτε με στις αρνητικές αν θέλετε. Που πάει ολόκληρη γυναίκα χωρίς προφύλαξη ή αν έγινε ατύχημα χωρίς επείγουσα αντισύλληψη; Δε ξέρει πως γίνονται τα μωρά ή με ανάλαφρη διάθεση σκέφτηκε ότι σιγά μην έμενε έγκυος; Την θεωρώ εξίσου ανεύθυνη για το ότι έμεινε έγκυος και δεν είχε τον έλεγχο της κατάστασης την ώρα που συνευρισκόταν με τον ακατανόμαστο, άσχετα αν δεν της άξιζε η συμπεριφορά του αχαρακτήριστου τύπου στη συνέχεια και το ψυχολογικό κόστος της έκτρωσης. Οκ, έπεσε σε κακιά περίπτωση όπως της είπε και η Λένα αλλά ας μην την παραχαϊδεύουμε, ειδάλλως δε θα ξέρει να προστατευεί μια επόμενη φορά και πάλι θα κράζει τα καθάρματα τους άντρες που την γονιμοποιούν, λες και αυτή δεν έχει έλεγχο πάνω σε αυτό. Λίγη αυτοπροστασία ρε κορίτσια, έλεος, δεν είμαστε αμέτοχοι συνεργοί την ώρα του σεξ ή μετά από αυτό αν έγινε ατύχημα. Υπάρχουν λύσεις πρόληψης αλλά και αντιμετώπισης.Υ.Γ. Επιτέλους πότε θα γίνει ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ μάθημα η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα σχολεία ώστε να μειωθούν τέτοια περιστατικά;
@Rudi Το σχολείο της Αμερικής, της Σουηδίας, της Γερμανίας και άλλων ανεπτυγμένων χωρών του δυτικού κόσμου κυρίως. 'Αμα δεν ξέρεις να μη μιλάς! Πάρε Link για Αμερική:http://www.nbcnewyork.com/news/local/Condom-Demonstrations-New-York-City-Public-High-School-Health-Classes-305766071.htmlΤα υπόλοιπα βρες τα μόνη σου. Βαριέμαι να σου εξηγώ άλλο και να προσπαθώ να σε βγάλω από το μεσαίωνά σου. Με κούρασες.
Η κοπέλα δεν κατηγορεί τον 32χρονο οτι την άφησε έγκυο. Ουτε λέει οτι ειναι "κάθαρμα που την γονιμοποίησε". Ουτε λέει οτι ηταν "αμέτοχη" . Τον κατηγορεί που δεν της συμπαραστάθηκε μετα την ανακάλυψη της εγκυμοσύνης. Και οσο δίκαιο και εαν εχεις για το μάθημα της σεξουαλικης διαπαιδαγώγησης στα σχολεία , εχεις πολυ άδικο που κράζεις την κοπέλα η οποια θελει την συμπαράσταση μας.
@What about: Είναι εξίσου υπεύθυνη για αυτή την εγκυμοσύνη, άσχετα με το αν ο άλλος της φέρθηκε κάφρικα, που το κατακρίνουμε. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Συμπαράσταση να δώσουμε, το είπαμε, ο τύπος είχε ανεπίτρεπτη συμπεριφορά και είναι κατάπτιστος αλλά από κει και πέρα να μην ακούσει και τα δικά της; Ως ένα σημείο να δείξουμε κατανόηση αλλά δε θα την βοηθήσει αν όλοι της λέμε,"αχ, καημένη μου τι έπαθες και έχεις απόλυτο δίκιο!" χαϊδεύοντάς της στοργικά τα αυτιά και αφήνοντάς την στο λήθαργο ότι δεν φέρει απολύτως καμία ευθύνη για αυτό που της συνέβει. Λυπάμαι, αλλά δεν είμαστε οι κολλητές της εδώ πέρα για να μείνουμε μόνο σε αυτή την προσέγγιση. Να ξυπνήσει, να μάθει να φυλάγεται και από ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες πρωτίστως και ύστερα με την εμπειρία του χρόνου και από παρόμοιους τύπους. Δε θα πάθει τίποτα, να ακούσει και λίγο αυτό που λένε και άλλοι εδώ μέσα. Στην τελική μπορεί να γυρίσει κάποιος ακόμα πιο κάφρος και να της πει "καλά περίμενες να σου συμπαρασταθεί ένας που είχατε μόνο σεξουαλικές σχέσεις και δεν σήμαινες για αυτόν και πολλά, όπως φάνηκε κιόλας;" Ούτε αυτό θα την βοηθήσει. Θα βοηθηθεί όμως αν αναγνωρίσει και πάρει την ευθύνη του εαυτού της για την επόμενη φορά, ως ενήλικη γυναίκα, χωρίς να κατηγορεί πάντα τους άλλους για τα κακά που θα την βρίσκουν από δω και πέρα. Αυτό εννοώ.
@isbon Story, δεν καταλαβαινόμαστε... Είπα: Να συμπαρασταθούμε, κανένα πρόβλημα. Αλλά θα της πούμε και το σημείο στο οποίο΄είχε η ίδια ευθύνη και δεν έπραξε σωστά. Γιατί τόση ευαισθησία για να την προστατέψεις; Πιστεύεις θα της κάνει καλό μόνο το χάδι;
#7«omg!! Ο Άντρας μου είχε ζωή πριν γνωρίσει εμένα!!είχε σχέσεις πριν απο εμένα! Φανταστείτε χτες τον έπιασα να αναπνέει χωρίς καν να μου το πει» τι σε νοιάζει το παρελθόν του; Τώρα είναι μαζί σου Τώρα έχει οικογένεια μαζί σου Τώρα κάνει διακοπές μαζί σου...Τι να κάνεις; Τίποτα. Συνέχισε να απολαμβάνεις το υπολοιπο της ζωής σου μαζί του.Τι φάση;;;
3 & 7Η Θεσσαλονικιά (προφανώς) φίλη της 3 και η 7 έπαθαν τον ιό της ζήλιας. Η πρώτη που ο δικός της είναι δοτικός και σε άλλους πέρα από εκείνη, επιμένως δεν την κάνει να νιώθει τότο σημαντική όπως θα ήθελε και η 7 που τόλμησε να έχει αγαπήσει κάποια πριν από αυτήν τόσο ώστε να της προτείνει να παντρευτούν. Keep calm, girls!
(Προφανως και καποιος εχει προκαταληψη με τις Θεσσαλονικιες)δεν ξερω για το 7 εγω παντως δεν ειμαι απο εκει :) στο δια ταυτα!γι αυτο τον αγαπω, επειδη ειναι κοινωνικος και ενδιαφερων ατομο! αλλα αν ειδες η εμπιστοσυνη μου ειχε κλονιστει λογω του φλερτ που εντοπισα και μετα με εκανε να αναρωτιεμαι αν μεσα απο τις συναναστροφες που εχει θα μπορουσα να του εχω ξανα εμπιστοσυνη. ανθρωπινο θεωρω πως ηταν αυτο που μου συνεβη. keep calm maggie put your gun down
να θυμάσαι αυτό που γράφεις τώρα,γιατί αυτό που μας ελκύει σε κάποιον κατ αρχήν,είναι το ίδιο που μας κουράζει αργότερα. Επεξεργάσου το με τον εαυτό σου συνειδητά,αν αποφασίσεις ότι θα μείνεις μαζί του.Μην περιμένεις ότι θ αλλάξει.
#3 Ψαράκι, άρχισες να αμφιβάλεις και να χάνεις σταδιακά την εμπιστοσύνη σου γιατί η εικόνα που φτιάχνεις σιγά σιγά γι' αυτόν τον άνθρωπο είναι απ' τα κομμάτια του παζλ που σου δίνει κάθε τόσο ο ίδιος για τον εαυτό του....στην αρχή το "αθώο" και "ασήμαντο" φλερτάκι μέσα στο facebook (μήπως του ξεφύγει καμμιά ευκαιρία-κελεπούρι που ενδεχομένως κυκλοφορεί ακόμη εκεί έξω;)....λίγο η ασυνήθιστα υπερβολική εξωστρέφεια και κοινωνικότητα σε σημείο ψυχικής σπατάλης....λίγο η διαρκής ανάγκη για προσοχή, ενδιαφέρον, αποδοχή, θαυμασμό και αγάπη από τους άλλους...Επειδή το μυαλό θα προσπαθήσει να εκλογικεύσει, μήπως να εμπιστευτείς αυτό που προσπαθεί να σου πει το ένστικτό σου με τα δεδομένα που έχει συλλέξει;
Το ενστικτο μου,μου λεει πως ειναι ενας παρα πολυ καλος ανθρωπος αλλα πως στα θεματα σχεσεων περναει καποιο διαστημα για να αισθανθει πιο δυνατα πραγματα( και εξ ου και το φλερτ στις αρχες που ειχα εντοπισει) 100% σιγουρη δεν μπορω να ειμαι για τιποτα, ουτε για το πως δεν θα ξανασυμβει ή δεν συμβαινει ακομα και τωρα.Το καλο ειναι πως απο τοτε και μετα ειμαστε πολυ καλά και ο ιδιος φαινεται να καταλαβε ποσο με πληγωσε το γεγονος. αφου ειπα θα το αφησω πισω,το αφησα και πηρα το ρισκο. Ειμαι η απολυτα υπευθυνη της επιλογης μου!