Στο σημερινό «Α μπα»: άνισα και ανόμοια

Στο σημερινό «Α μπα»: άνισα και ανόμοια Facebook Twitter
82

 

__________________
1.


Είναι παράνομο να τα έχεις με παπά; Ειμακ 24 χρονών και εδώ και λόγους μήνες έχω σχέση με τον παπά της ενορίας μου. Αυτός είναι 40. Η φίλη μου είναι αρνητική σε αυτή την σχέση. Εγώ όμως τον αγαπάω και τον λατρεύω σε σημείο που θα έδινα και την ζωή μου για αυτόν. Και αυτός δείχνει να με αγαπάει. Μου κάνει δώρα με πηγαίνει βόλτες. Γενικά ειμαι πολύ ευχαριστημένη. Αλλά όταν μας βλέπουν στον δρόμο μας κοιτούν παράξενα. Εσείς τι με συμβούλευετε να κάνω; Να χωρίσω;- Ρανια

Ράνια, το καλό που σου θέλω να είσαι τρολ.

__________________
2.


Α, μπα εκει στο Αμερικα εχετε ωρες κοινης ησυχιας; Θα τον παρεις τον αλλον τηλεφωνο στις 4 το μεσημερι; - Εδω επαρχια

Αν είναι επαγγελματικό τηλεφώνημα, εδώ που είμαι τώρα, μετά τις 5 δύσκολα θα βρεις άνθρωπο. Οι ώρες εργασίας είναι εννιά με πέντε. Για φίλους, τα τηλέφωνα σταματούν απόγευμα/βράδυ, ο κόσμος κοιμάται νωρίς και ξυπνάει νωρίς. Μεσημεριανή διακοπή πάντως δεν υπάρχει.

__________________
3.


Α,μπα δεν ξέρω τι θέλω να κάνω...Στην ζωή μου πάντα μα πάντα ήξερα τι θελω και έκανα τα πάντα για να το καταφέρω και δόξα το θεό το κατάφερνα. Από μικρή ειχα ένα όνειρο. Να γίνω ακαδημαικός. Να κάνω έρευνα και να ανακαλύπτω το κόσμο. Ήξερα σε ποια σχολή και σε ποιο τμήμα θέλω να περάσω από τα 14 μου. Στην σχολή από την πρώτη ημέρα διάβαζα σαν τρελή στερήθηκα πολλά αλλά δεν με ένοιαζε γιατί ήθελα να τελειώσω με άριστα για να πάρω υποτροφία να πάω έξω για μεταπτυχιακο και όλα αυτά δουλεύοντας παράλληλα για να μαζέψω λεφτά για να πάω σίγουρα έξω σε περίπτωση που δεν μου καθόταν υποτροφία. Βρήκα μεταπτυχιακό που ήταν το πρώτο έτος του διδακτορικού και αν πήγαινες καλά εμπαινες στο διδακτορικό. Πήγα έξω σε ένα πολύ καλό πανεπιστήμιο και εκεί γαμήθηκαν όλα...Το μεταπτυχιακο αυτό από γνώσεις απαιτουσε να έχεις ήδη μεταπτυχιακό για να ανταπεξέλθεις. Όμως εγώ δεν είχα λεφτά για να κάνω κάτι άλλο πριν οπότε λέω θα πάω κατευθείαν από το πτυχίο και ο θεός βοηθός. Πέρασα τον χειρότερο χρόνο της ζωής μου κόντεψα να τρελαθώ γιατί όσο και να διάβαζω ότι προσπάθεια και να κατέβαλα τα μαθήματα εξακολούθουσαν να είναι ατελείωτα και απλησίαστα γιατί δεν φτάνει που ήταν πανδύσκολα δεν είχα και τις γνώσεις που θεωρούσαν δεδομένες... Διάβαζα ασταμάτητα 20 ώρες έπινα ρεντ μπουλ με φραπε για να αντέξω αλλά πλήρη αποτύχια... με τα 1000 ζόρια πέρασα τα μαθήματα. Στο μόνο που πήγα καλά ήταν η διπλωματική μου. Απέτυχα δεν μπήκα στο διδακτορικό. Το περίεργο όμως ήταν ότι την ημέρα των αποτελεσμάτων δεν στεναχωρήθηκα... ανακούφιστηκα που δεν με δέχτηκαν. Είχαν σπάσει τα νεύρα μου δεν ήξερα αν αντέχω να το ξαναπεράσω όλο αυτό. Τώρα οι βαθμο΄θ του μεταπτυχιακού μου είναι τόσο σκατά που δεν ξέρω αν θα με δεχτούν κάπου αλλού για διδακτορικό. Μου αρέσει το διάβασμα μου λείπει απίστευτα αλλά δεν ξέρω αν αντέχουν τα νεύρα μου (κάνω ακόμα κρίσεις πανικού) για κάτι τέτοιο... Προς το παρόν δουλεύω στην έρευνα κάπου αλλού αλλά δεν είμαι ευχαριστημένη γιατί κάνουμε πολύ απλά πράγματα σε σχέση με αυτά που θέλω να κάνω... Τι να κάνω; Να κάτσω στα αυγά μου στην δουλίτσα 9-5 και να διαβάζω από χόμπι ή να προσπαθήσω να φύγω με κίνδυνο την ψυχική μου υγεία και την ατέλειωτη μοναξιά του διδακτορικού; Και δεύτερον και πιο σημαντικό δεν έχω ιδέα σε τι θέλω να κάνω διδακτορικό μιας και μου αρέσουν πολλά πράγματα και τρίτον το μεταπτυχιακό μου έδειξε ότι ίσως απλά δεν είμαι αρκετά καλή για αυτό και ότι όσο και να προσπαθώ δεν θα τα καταφέρω ποτε. Συγνώμη αν σε κούρασα .Ευχαριστω!.- ταπεινο χαμομηλακι

Με μπέρδεψες βρε χαμομηλάκι. Αν όλη σου τη ζωή ήθελες να γίνεις ακαδημαϊκός, αν από πάντα ήθελες να ασχοληθείς με την έρευνα, δεν ήξερες ότι πρέπει να κάνεις διδακτορικό; Τώρα αναρωτιέσαι αν σου ταιριάζει η ατελείωτη μοναξιά της διαδικασίας; Και μάλιστα σε φοβίζει τόσο που αναρωτιέσαι για την ψυχική σου υγεία;


Δεν ξέρω τι να σου πω, γιατί η ιστορία, με τα λίγα που γράφεις, μπορεί να σημαίνει χίλια πράγματα: από το ότι δεν είσαι αρκετά καλή μέχρι το είσαι μια χαρά και ήσουν άτυχη. Εξαρτάται από πού ξεκίνησες, πού βρέθηκες, τι έκανες εκεί που ήσουν, γιατί έγιναν έτσι τα πράγματα και όχι αλλιώς, πόσο λογικό ήταν το πέρασμα από το πρώτο πτυχίο μέχρι το συγκεκριμένο μεταπτυχιακό... πρέπει να μιλήσεις με ανθρώπους που είναι στην ίδια φάση με σένα, και να τους πεις όλη την ιστορία, με στοιχεία και συγκεκριμένες πληροφορίες. Ποιο είναι το «καλό πανεπιστήμιο», ποιο είναι το μεταπτυχιακό που θέλει άλλο μεταπτυχιακό πριν (ορίστε;) πού δουλεύεις τώρα, σε ποια χώρα έγιναν όλα αυτά, και πολλά, πάρα πολλά άλλα.

__________________
4.


Αγαπητή Λένα,
Πριν ένα μήνα σου είχα γράψει για το πρόβλημά μου, αλλά δυστυχώς απάντηση δεν πήρα. Οπότε είπα να ξαναπροσπαθήσω. Είμαι παντρεμένη εδώ και 7 χρόνια και έχω δυο υπέροχα παιδιά. Τα τελευταία δύο χρόνια αντιμετωπίζω μια έντονη κρίση με τον συζύγο μου και το πρόβλημα εστιάζεται κυρίως στην έλλειψη επικοινωνίας. Ό,τι πρόβλημα προκύπτει δεν μπορούμε να το συζητήσουμε. Καταλήγουμε στο να καβγαδίζουμε, με αποτέλεσμα να αποφεύγω πλέον τις συζητήσεις μαζί του. Κατά καιρούς σκέφτομαι διάφορους τρόπους αντιμετώπισης (σύμβουλος γάμου, ψυχολόγος, διάζυγιο). Να σημειώσω ότι παντρευτήκαμε πολύ νέοι (21 ετών) λόγω του ερχομού του πρώτου μας παιδιού και όσο περνάνε τα χρόνια, ανακαλύπτω πόσο διαφορετικοί χαρακτήρες είμαστε και ότι μάλλον βιαστήκαμε. Το τελευταιο δίμηνο γνώρισα κάποιον, που με έκανε να νιώσω πολύ έντονο πάθος. Δε βρισκόμαστε συχνά ( μια φορά στις 10 μέρες) και δεν ξέρω αν είναι αυτή η δικαιολογία μου στο να συνεχίζω να τον βλέπω και να παραμυθιάζω τον εαυτό μου ότι δεν είναι τόσο κακό. Από τότε που τον γνώρισα τα πράγματα με τον σύζυγό μου πάνε καλύτερα. Είμαι πιο συζητήσιμη και χαλαρή. Αλλο ένα αρνητικό σημείο της ιστορίας μου είναι και ότι και ο "φίλος" μου είναι παντρεμένος με παιδί και δεν έχει κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα με τη γυναίκα του. Οπότε έχουμε προαποφασίσει ότι αυτό που έχουμε κάποια στιγμή θα τελειώσει και θα γυρίσουμε και οι δύο στις οικογένειες μας. Ζούμε τωρα μια περιπέτεια για να αναωθούμε και αυτό είναι όλο. Τα προβλήματα μου δεν ξέρω πώς να τα λύσω. Είμαι αφημένη στην τύχη και λέω ότι ο χρόνος θα δείξει... Αν με κουράσει η παράνομη σχέση, αν με ξενερώσει αυτή η κατάσταση θα την αφήσω... οποιαδήποτε συμβουλή σου είναι δεκτή. Συγγνώμη για την μακρυγορία.
Με εκτίμηση- Παντρεμενη σε απογνωση

Υποψιάζομαι γιατί δεν απάντησα την πρώτη φορά. Δεν υπάρχει συμβουλή, γιατί δεν ρωτάς κάτι. Δεν φαίνεται να θεωρείς ότι έχεις κάποιο πρόβλημα. Είσαι αφημένη στην τύχη, και αν βαρεθείς την παράνομη σχέση θα φύγεις, η σχέση σου με τον άντρα σου έχει βελτιωθεί... συμβουλή για τι πράγμα; Το ψευδώνυμο σου με μπερδεύει. Δεν ακούγεσαι απεγνωσμένη.


Δεν είμαι παπάς. Δεν μπορώ να σου δώσω άφεση, ούτε μπορώ θα σε καταδικάσω. Δεν είμαι εκτιμητής, ούτε επαγγελματίας σχολιαστής, ούτε η αστυνομία ηθικής, ούτε ο εισαγγελέας. Εδώ απαντάμε σε ανθρώπους που έχουν διλήμματα, ερωτήματα, προβληματισμούς. Αν κάπου μέσα σε αυτά που γράφεις υπάρχει ένας προβληματισμός, δεν τον διέκρινα.

__________________
5.


Ο κουνιαδος εχει ενα γιο, τον Κ. ο οποιος εχει ψυχολογικα και νευρολογικα προβληματα λογω μιας πτωσης που ειχε σε μικρη ηλικια. Δεν γνωριζω τι ακριβως εχει διοτι ο κουνιαδος και η κουνιαδα αρνηται πεισματικα να συζητησει για αυτο το θεμα και εμεις βεβαια πλεον δεν το αναφερουμαι καν. Τον τελευταιο ομως χρονο εχει σοβαρεψει αρκετα η κατασταση του σε σημειο να μιλαει μονος του, να ακουει φωνες και να ειναι μερικες φορες εκτος τοπου και χρονου(επισκεπτονται σε πολλους γιατρους , λαμβανει ιατρικη αγωγη -απ οτι ακουω-αλλα δεν εχει αποτελεσμα). Επειδη ο Κ συμπαθει εμενα και τον συζηγο μου μας επισκεπτεται συχνα. Και αυτο ακριβως ειναι το προβλημα. Φοβαμαι να βρισκομαι στο ιδιο δωματιο μαζι του καθως συχνα τον πιανουν κρισεις . Τον συμπαθω πολυ διοτι δεν ειχε ποτε την αγαπη που του αξιζε απο τους γονεις του αλλα τον φοβαμαι. Εχουμε συζητησει εκτενως το θεμα με τον συζυγο μου και συμφωνησαμε να απομακρυνθουμε λιγο. Αλλα δεν θελει να το πει εκεινος στον κουνιαδο μου γιατι λεει δε θελει να χαλασει η σχεση του μαζι του. Ετσι το καθηκον πεφτει σε εμενα αλλα δεν θελω να γινω το μαυρο φιδι που θα χαλασει τις σχεσεις των δυο αδελφων και επισης φοβαμαι την αντιδραση που θα εχει ο Κ. μη χειροτερευσει ακομη περισσοτερο η κατασταση του αφου μονο εμεις ασχολουμαστε με αυτον . Η ερωτηση μου ειναι α) δεν ειναι ασχημο αυτο που κανει ο συζυγος μου; με νευριαζει αυτη η σταση του β) ειναι σωστο να μιλησω στο κουνιαδο απομακρυνωντας τον Κ. απο εμας και εαν ειναι να του μιλησω πως πρεπει να το θεσω ;- Απελπισμενη.

Δεν είναι δική σου δουλειά να μιλήσεις στον κουνιάδο. Είναι ευθύνη του άντρα σου. Έτσι κι αλλιώς δεν είναι κομψό, ούτε χρειαζούμενο να πείτε σε αυτούς τους ανθρώπους δυσάρεστες κουβέντες. Αν θέλετε να απομακρυνθείτε, απομακρυνθείτε χωρίς να κάνετε προγραμματικές δηλώσεις. Γίνονται επισκέψεις χωρίς προειδοποίηση; Ζητήστε προειδοποίηση. Πείτε μερικά όχι. Δεν χρειάζεται να χαλάσουν όλες οι καρδιές μαζί.


Διάφορα πράγματα που γράφεις μου δημιουργούν διάφορα ερωτήματα. Αν είσαστε οι μόνοι που ασχολείστε με τον Κ, ποιος τον πηγαίνει στους γιατρούς, ποιος του δίνει τα φάρμακα; Πώς είσαι σίγουρη ότι δεν έχει πάρει αγάπη από τους γονείς του; Έχει γίνει ποτέ βίαιος; Το θέμα που περιγράφεις είναι πολύ ευαίσθητο. Χρειάζεται ψυχίατρος για να απαντήσει. Για ένα πράγμα είμαι βέβαιη: ότι καλώς νευριάζεις με τον άντρα σου που σε αφήνει ακάλυπτη.

__________________
6.


Γεια σου Α,μπα ,

Σου γράφω αφορμώμενη από την κατάσταση που αντιμετωπίζω με έναν από τους μαθητές μου. Διδάσκω μαθηματικά 8 χρόνια τώρα σε μαθητές ποικίλης διαλογής. Έχω παρακολουθήσει σεμινάρια για μαθησιακές δυσκολίες και παιδιά με ειδικές ικανότητες ωστόσο η κατάρτηση μου περιορίζεται στην στοχευμένη διδασκαλία των μαθηματικών. Δεν είμαι ειδική παιδαγωγός.
Έχω λοιπόν έναν μαθητή που πρόσφατα διαγνώστηκε με ήπια νοητική υστέρηση. Παρακολουθεί την πρώτη γυμνασίου σε γενικό σχολείο. Είναι ένα παιδί που δεν φαίνεται παιδευμένο. Υποψιάζομαι πως τοσα χρόνια τα ετοίμαζε ολα η μητέρα του με αποτέλεσμα να υπολείπεται σημαντικά σε βασικά γνωστικα ζητήματα που ακόμα και ένα παιδί με τη δική του νοητική κατάσταση θα πρεπε να κατέχει.
Ολη αυτή η κατάσταση έχει δημιουργήσει στο παιδί μια συνεχόμενη βαρεμάρα. Βαριέται να ασχοληθεί με ο,τιδήποτε σχετίζεται με το σχολείο καθώς τοσα χρόνια τα είχε ολα έτοιμα. Δυστυχώς όμως δεν έχουμε περιθώρια για τέτοιες καταστάσεις. Ηδη η διάγνωση του έχει υπερκαθυστερήσει! Έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος για νοητική και μαθησιακή ανάπτυξη που με πολύ πολύ κόπο θα αναπληρωθεί.
Και φτάνω στην ερώτηση μου. Πως αντιμετωπίζω ένα παιδί που βαριέται τοσο? Ένα παιδί γεμάτο πλαστή αυτοπεποίθηση ? Σκέφτομαι πως η συνεχής υπενθύμιση του "μην είσαι τεμπέλης" θα χει αρνητικά αποτελέσματα.

Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

Δεν αντιμετωπίζεις το παιδί για διάφορους λόγους. Κυρίως επειδή δεν έχεις την κατάλληλη εκπαίδευση. Μπορεί να βλέπεις βαρεμάρα, αλλά μπορεί να κάνεις μεγάλο λάθος και να ερμηνεύεις ως βαρεμάρα κάτι εντελώς άλλο. Αν θέλεις να κάνεις κάτι, αντιμετωπίζεις τους γονείς.


__________________
7.


Είμαι 29, πριν από δέκα χρόνια έκανα μία έκτρωση. Το ξεπέρασα, και πλέον δεν στεναχωριέμαι καθόλου γι'αυτό. Αντίθετα, χαίρομαι που τότε πήρα αυτήν την απόφαση. Πριν από λίγες μέρες, ο διευθυντής της εταιρείας που εργάζομαι, είχε ένα δυστύχημα. Τράκαρε με το αυτοκίνητό του μία μηχανή που οδηγούσε ένα 17χρονο παιδί, και το παιδί πέθανε.
Το ξέρω ότι δεν με ρώτησε κανείς, όμως σκέφτομαι ότι αν μου συνέβαινε κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσα ποτέ να το ξεπεράσω. Πώς εξηγείς ότι μια έκτρωση μπορεί να πάψει να προκαλεί αρνητικά συναισθήματα, ενώ η δεύτερη περίπτωση που ανέφερα όχι;- velo

Δεν είναι δυνατόν να συγκρίνεις την διακοπή μιας εγκυμοσύνης με τον θάνατο ενός δεκαεφτάχρονου ανθρώπου. Δεν είναι το ίδιο να πληρώνεις έναν γιατρό για να σου σκοτώσει τον γιο σου με το να κάνεις έκτρωση. Εγκυμοσύνες διακόπτονται φυσικά και τεχνητά κατά τις πρώτες εβδομάδες κατά χιλιάδες. Οι αποβολές είναι πάρα πολύ συχνές. Δεν υπάρχει κάποιος ιατρικός κλάδος που ασχολείται με τις αποβολές, όπως ασχολείται η επιστήμη με την παιδική θνησιμότητα. Γιατί; Γιατί δεν είναι το ίδιο. Γιατί δεν είναι το ίδιο; Γιατί δεν είναι. Για πολλούς λόγους. Καλύτερα να αναρωτιέσαι γιατί δεν είναι το ίδιο, παρά να αναρωτιέσαι γιατί δεν μπορείς να εξισώσεις μια έκτρωση με ένα θανατηφόρο τροχαίο.

82

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
Το νο 1 νομίζω ότι βαδίζει στα χνάρια της Κατιας Γιαννακοπουλου... Ειδικά αυτό το είναι λατρεύω και είναι η ζωή μου... Αν δεν είσαι τρολ, προμηθευσου ενυδατικες κρέμες για τον ερεθισμό στο πρόσωπο από τα μουσια.. Ευλογησον...
#7για να κανεις τετοια ερωτηση, ειναι προφανες οτι δεν εχεις ξεπερασει τιποτε απολυτως.αν το εχεις θαψει τοσο βαθια ωστε να νομιζεις οτι το ξεπερασες, καλυτερα απευθυνσου καπου κι αρχισε να ξεμπλεκεις τα εξεμπλεχτα πριν σε κυκλωσουν...
#3 "Βρήκα μεταπτυχιακό που ήταν το πρώτο έτος του διδακτορικού και αν πήγαινες καλά εμπαινες στο διδακτορικό. [...] Το μεταπτυχιακο αυτό από γνώσεις απαιτουσε να έχεις ήδη μεταπτυχιακό για να ανταπεξέλθεις." Όπερ μεθερμηνευόμενον εστί; Ήταν μεταπτυχιακό με κρίση ταυτότητας; Δηλαδή ήταν μεταπτυχιακό που νόμιζε ότι ήταν διδακτορικό; Επίσης, τι εννοείς μεταπτυχιακό που απαιτούσε άλλο μεταπτυχιακό; Αν κατάλαβε κανείς, ας μου εξηγήσει.
Υπάρχουν κάποια προγράμματα, fast track λέγονται, στα οποία ο φοιτητής έχει τη δυνατόητα να παραλείψει το μmaster. Ξεκινάει δηλαδή τη δουλειά και στο τέλος του πρωτου χρόνου οι καθηγητές κρινουν εάν μπορεί να συνεχίσει στο διδακτορικό ή όχι. Σε περίπτωση που αποτύχει, έχει συνήθως τη δυνατότηα να σπουδάσει ακόμα ένα χρόνο, κάνοντας ουσιαστικά master.Έχω να πω στη φίλη, εάν φυσικά έχω καταλάβει καλά ότι όντως για τέτοιου είδους πρόγραμμα πρόκειται, ότι είναι πάρα μα πάρα πολυ απαιτητικό. Και μόνο που σε δέχτηκαν είναι πολύ καλό σημαδι, συνήθως σε τέτοια προγράμματα μπαινουν πολύ λίγοι. Θα μπορούσες ίσως να μείνεις στη δουλεια την τωρινή μέχρι να καταλάβεις τι ακριβως σου αρέσει, διαβάζοντας ίσως χωρίς κανενα αγχος και να επανεξετάσεις τις επιλογες σου. Δε σημαίνει τίποτα μια αποτυχια! Δεσ το σαν ευκαιρια που σου δινεται για να καταλαβεις τι πραγματικα θέλεις.
Αυτό που μάλλον εννοεί είναι κάποια μάστερ που ονομάζονται MPhil (Master of Philosophy).Συνήθως αποτελούν το πρώτο μέρος του διδακτορικού και άλλα έχουν μαθήματα (όπως ένα συνηθισμένο μάστερ) ενώ σε άλλα χρειάζεται μόνο πτυχιακή. Αν περάσεις, τότε προχωράς και στο υπόλοιπο διδακτορικό.
#4"δεν έχει κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα με τη γυναίκα του. Οπότε έχουμε προαποφασίσει ότι αυτό που έχουμε κάποια στιγμή θα τελειώσει και θα γυρίσουμε και οι δύο στις οικογένειες μας. Ζούμε τωρα μια περιπέτεια για να αναωθούμε και αυτό είναι όλο..."απο το γεγονος οτι οπως ανεφερες εσυ εισαι σχεδον ετοιμη για διαζυγιο, συμπεραινω οτι ειναι δικη του η ΠΡΟαποφαση οτι αυτο που εχετε εχει ημερομηνια ληξης και οχι κοινη...εσυ απλα την αποδεχτηκες γιατι δεν εχεις επιλογες.οποτε, αν βαρεθεις εσυ, ολα καλα.αν βαρεθει εκεινος και επιστρεψει στην ικανοποιητικη γυναικα τουπου ειναι και το πιθανοτερο απ οσα λες, εσυ τι θα κανεις με την χιλοπιτα και τον ετοιμοροπο γαμο???
#4"δεν έχει κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα με τη γυναίκα του. Οπότε έχουμε προαποφασίσει ότι αυτό που έχουμε κάποια στιγμή θα τελειώσει και θα γυρίσουμε και οι δύο στις οικογένειες μας. Ζούμε τωρα μια περιπέτεια για να αναωθούμε και αυτό είναι όλο..."απο το γεγονος οτι οπως ανεφερες εσυ εισαι σχεδον ετοιμη για διαζυγιο, συμπεραινω οτι ειναι δικη του η ΠΡΟαποφαση οτι αυτο που εχετε εχει ημερομηνια ληξης και οχι κοινη...εσυ απλα την αποδεχτηκες γιατι δεν εχεις επιλογες.οποτε, αν βαρεθεις εσυ, ολα καλα.αν βαρεθει εκεινος και επιστρεψει στην ικανοποιητικη γυναικα τουπου ειναι και το πιθανοτερο απ οσα λες, εσυ τι θα κανεις με την χιλοπιτα και τον ετοιμοροπο γαμο???
#3Να ρωτήσω κάτι αυτούς που κατέχουν καλύτερα το θέμα;Έχω την εντύπωση πως στο εξωτερικό είναι ζητούμενο να έχει εργαστεί πρώτα ο φοιτητής των διδακτορικών σπουδών. Ισχύει αυτό;
Στη Γερμανία που ξέρω όχι. Έχει όμως σαν προϋπόθεση βαθμό μεταπτυχιακού μεγαλύτερο απο 2.0 κ diplom (πτυχίο ανάμεσα σε bachelor και master) μεγαλύτερο από 1.3 ή 1.0.
Όλα παίζουν ανάλογα με τη χώρα, το πανεπιστήμιο, τον τομέα κλπ κλπ. Για το MBA είναι πχ προαπαιτούμενο, για τα υπόλοιπα master και διδακτορικά όμως συνήθως όχι. Η διαφορά είναι ότι στο εξωτερικό η εργασιακή εμπειρία μπορεί να σε βοηθήσει και να καλύψει κάποια έλλειψη σε τυπικά προσόντα, πχ αν έχεις χαμηλότερο βαθμό πτυχίου από αυτόν που θέλουν.
Στο τρολ Νο1 δυστυχώς δεν μπορώ να βάλω πάνω από μονάδα. Άντε ένα δυάρι για το θάρρος να κυκλοφορούν μαζί έξω.Που και πάλι, ποιος έχει δει παπά να βολτάρει, πραγματικά.Για να καταλάβεις Ράνια, στο κινέζικο τρολ είχα βάλει 4. Λίγη φαντασία ρε παιδιά, πιάνετε που πιάνετε θέση.
Όχι τίποτα άλλο, θα μπορούσε να εμπλουτίσει την ιστορία με πιο γαργαλιστικές λεπτομέρειες και με κάποια ίντριγκα σε σχέση με την φίλη της, για να υπάρχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον στην ανάγνωση της ερώτησης.
Ένα από τα δώρα ας πούμε ήταν ένας τεράστιος χρυσός σταυρός με ρουμπίνια που έκανε 500 ευρώ (τυχαίο ποσό, μην πάει το μυαλό σας σε τίποτα κινέζους) και αυτή τον φοράει και συζητάει όλο το χωριό πόσες μετάνοιες έκανε για να τον αξίζει τέτοιο σταυρό.
#5Βασικά εσύ φοβάσαι το παιδί και θες να πάρει πάνω του ο άντρας σου την απομάκρυνση, για να μη γίνεις εσύ το μαύρο φίδι. Υποθέτω πως οι σχέσεις σας είναι παραπάνω από τυπικές, από το γεγονός ότι το παιδί περνάει αρκετό χρόνο μαζί σας. Αυτό συμβαίνει επειδή και οι γονείς το επιτρέπουν, όχι μόνο ότι το παιδί το θέλει. Άρα μια στοιχειώδης εμπιστοσύνη υπάρχει. Άρα δε σας θεωρούν και τους πιο κακούς ανθρώπους.Σου είναι αδύνατον να πεις, επιστρατεύοντας όλη την αγάπη που έχεις για το παιδί, ρε παιδιά, το λατρεύω το μικρό, αλλά δεν έχω ιδέα τι πρέπει να κάνω όταν δυσκολεύουν τα πράγματα.Υποχρεωμένη δεν είσαι, έχεις κάθε δικαίωμα να αποφεύγεις τη συναναστροφή. Ο άντρας σου πάλι δεν είναι υποχρεωτικό να μη μιλάει με τον αδερφό του επειδή εσύ δεν προσπαθείς να διαχειριστείς μια ομολογουμένως δύσκολη κατάσταση, βλέποντας ως μόνη λύση τον καβγά και προδικάζοντας ότι θα τον επιδιώξει ο άλλος.Για τον οποίον άλλο, έχεις ήδη βγάλει κάποια σοβαρά αυθαίρετα συμπεράσματα, που τον έχουν στοχοποιήσει. Αν πάλι τους ξέρεις αρκετά καλά, ώστε να είσαι βέβαιη για τα συμπεράσματα σου, σημαίνει ότι και οι δεσμοί σας είναι αρκετά στενοί και δυστυχώς δεν μπορείς να την κάνεις με ελαφρά. Αυτό το κάνουμε σε πιο χαλαρές σχέσεις.Υ.Γ. Έχω την εντύπωση ότι κι εμείς οι γύρω είμαστε πολύ απαιτητικοί από τους γονείς που έχουν παιδιά με ψυχικές ασθένειες. Αν είναι μια φορά δύσκολο ν'αποδεχθεί κάποιος ότι ο ίδιος έχει πρόβλημα, είναι χίλιες φορές πιο δύσκολο να το κάνει για το παιδί του. Υποχρεωμένοι δεν είμαστε, αλλά αν θέλουμε να γυαλίσουμε το φωτοστέφανο μας, ας προσπαθήσουμε να τους βοηθήσουμε, αρχικά δείχνοντας κατανόηση.
#5 Αναφέρεις ένα θέμα υγείας που, από τα λεγόμενά σου είναι ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟ. Η ίδια αναφέρεις ότι δεν γνωρίζεις ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ έχει, αναφέρεις γενικώς και αορίστως ψυχολογικά και νευρολογικά και αυτό που πραγματικά με θύμωσε, δεν είναι ότι θές να απομακρυνθείς (είναι δικαίωμά σου και δεν χρειάζονται τυμπανοκρουσίες για να γίνει αυτό) αλλά το ότι έβγαλες το συμπέρασμα (μάλλον από αυτά που αρπάζει το αυτί σου δεξιά κι αριστερά) ότι δεν έχει παρει αγάπη από την οικογένειά του!!! Αυτό με κάνει έξαλλη αλήθεια!!! Πως μπορείς να ξέρεις αν και πόση αγάπη πήρε αυτό το παιδί, γιατί παριστάνεις τον ψυχολόγο? Δεν ξέρεις ΚΑΝ από τι πάσχει!! Ποιος τον πηγαίνει στον γιατρό? Ποιος παρακολουθεί αν λαμβάνει τα φάρμακά του? Μήπως οι γονείς του? Επειδή τον συμπαθείς δεν έχεις το δικαίωμα να κρίνεις. Συνέχισε να τον συμπαθείς από μακριά..
Είναι αλήθεια ότι στην Ελλάδα όλοι είναι γιατροί και όλοι ξέρουν πόση αγάπη εχουν πάρει όλοι οι άλλοι στην παιδική τους ηλικία. Και βεβαίως είναι όλοι πολύ καλοί και βλέπουν το πρόβλημα καθαρά και δε ξέρουν τι να κανουν οι σωτήρες!
Φανταζεστε κορίτσια το παπαδοπέσιμο?''εεεε μου περίσεψε μεταλαβιά ,δεν ερχεσαι να την πιούμε να μην παει και χαμενη?'' ''ααχ εχουν πιάσει σκονη τα μανουάλια και εχω υψοφοβια!δεν ανεβαίνεις να τα ξεσκονησεις?'' ,''καλα ε εχω μια συλλογη με πετραχηλια αλλο πραγμα,ουτε ο Βαρθολομαιος ε!θες να τη δεις?''και εκει πανω στο αναμα που θα εχει η αλλη αναστολες ,της λεει ''ειναι θέλημα θεου''
#4 αν η σχέση σου με τον άντρα σου δεν ήταν καλή τότε η εξωσυζυγική δε θα τη βελτιώσει. Θα δράσει σαν παυσίπονο αλλά δε θα λύσει το πρόβλημα. Ας δεχτούμε πως θα είστε προσεκτικοί και ποτέ δε θα μαθευτεί κάτι και ποτέ κανείς δε θα πληγωθεί. Ας δεχτούμε ότι κάποια στιγμή δε θα στείλεις άλλο ένα γράμμα στην α,μπα που θα λέει τον αγαπάω και θέλω να χωρίσω αλλά αυτός δε θέλει να χωρίσει. Στις σχέσεις αυτές έχουμε δει πολύ κόσμο να μπαίνει νομίζοντας πως μπορούν να το ελέγξουν. Ας τα δεχτούμε αυτά για να προσωρήσουμε. Θα σταματήσει αυτή η σχέση κι εσύ θα γυρίσεις στην πρότερη κατάσταση. Και ή θα χωρίσεις τότε, το λιγότερο πιθανό, ή θα μείνεις στην άσχημη σχέση με τον άντρα σου και θα βρεθεί άλλη μία εξωσυζυγική σχέση η οποία θα σε κάνει να ξεχαστείς. Κάποια στιγμή θα είσαι πενήντα κι όχι 28 και θα περιμένεις να πάρεις ζωή από τα παιδιά ή τα εγγόνια σου. Έτσι το βλέπω εγώ. Είσαι πολύ νέα για τέτοιου είδους συμβιβασμούς. Δεν πρόκειται αυτή τη στιγμή να φύγεις από την παράλληλη σχέση ότι και να σου πούμε εμείς. Απλά μην την μεγαλοποιήσεις και δες τι μπορείς να κάνεις με τα υπόλοιπα που είναι η ζωή σου. Δεν είναι μία ξεχωριστή ιστορία δυστυχώς. Αν τη βάλεις κάτω είναι ένας που καλά είναι στο σπίτι του αλλά του αρέσει να τσιμπάει και γύρω γύρω αλλά αν μαθευτεί ποτέ κάτι, θα μαζευτεί κλαίγοντας και παρακαλώντας στο σπίτι του, και μία που δεν περνάει καλά στο γάμο της και φοβάται να φύγει. Έχε συνείδηση του συνηθισμένου και του χρόνου που χάνεις.
#3, χαμομηλάκι μήπως πήγες σε μεταπτυχιακό άλλου γνωστικού αντικειμένου; Ανέφερες ότι δεν είχες τις γνώσεις που απαιτούνταν. Αν είναι έτσι, ήταν μια ατυχής επιλογή εκτός των δυνατοτήτων σου (εκείνη τη χρονική περίοδο και μόνο).Μην απογοητεύεσαι. Σε παροτρύνω να ακολουθήσεις το όνειρό σου. Ήταν μια αναποδιά που όμως κάτι έμαθες από κει. αν δε σε δέχονται για διδακτορικό λόγω των βαθμών του μεταπτυχιακού, κάνε ακόμα ένα μεταπτυχιακό, πιο κοντά στο αντικείμενο που σπούδασες και κατέχεις, με στόχο τους καλύτερους βαθμούς. Υπάρχουν πολλοί δρόμοι να ακολουθήσεις μια καριέρα, κάποιοι πιο εύκολοι και κάποιοι δυσκολότεροι.Διαφωνώ με την "μοναξιά του διδακτορικού". Εγώ μέσα από ένα διδακτορικό έκανα μερικές πολύ καλές φιλίες.
Νομίζω πως την θυμάμαι την παντρεμένη και πως έχει απαντηθεί η ερώτησή της. Λέει ότι έστειλε την δεύτερη μετά από ένα μήνα, λογικό να μην έχει προλάβει να την απαντήσει η αμπα