Στο σημερινό «Α μπα»: πιο καλή η μοναξιά

Στο σημερινό «Α μπα»: πιο καλή η μοναξιά Facebook Twitter
49

__________________
1.


Αγαπητή Αμπά και σχολιαστές θέλω κι εγώ πάρα πολύ καιρό να γράψω και διαβάζω ανελλιπώς τη στήλη. Την αφορμή τώρα μου έδωσε η προχθεσινή κοπέλα που γράφει ότι είναι παντρεμένη με 2 παιδιά 11 κ 13 ετών και έχει σχέση με μια άλλη γυναίκα. Έτσι σκέφτεται να μιλήσει στα παιδιά και να χωρίσει. Σε σύγκριση με αυτή την ιστορία λοιπόν η δικιά μου είναι πολύ πιο λάιτ κι όμως δεν το έχω τολμήσει. Είμαι κι εγώ παντρεμένη με 2 παιδιά ίδιας ηλικίας με ένα σύζυγο που τα παιδιά αγαπάνε και ζούμε όλα αυτά τα χρόνια οικογενειακή ζωή μεταξύ μας και με την ευρύτερη οικογένεια. Εγώ καλώς ή κακώς αυτόν τον άνθρωπο δεν τον εκτιμάω εδώ και χρόνια απλά ίσως προσπαθούσα να τον αλλάξω. Δεν αισθάνθηκα ότι με στηρίζει ότι ανησυχεί για την οικογένεια ότι μπορώ να βασιστώ πάνω του. Εγώ πάντα είμαι μπροστά στις σκέψεις στα σχέδια για το μέλλον στις αποφάσεις. Ας πούμε ότι είμαι πιο δυναμική. Αυτό όμως πλέον με έχει κουράσει. Αν είναι να τα κάνω και να τα σκέφτομαι όλα μόνη σκέφτηκα ότι καλύτερα να είμαι μο η. Πριν ένα χρόνο περίπου λοιπόν του είπα ότι θέλω να χωρίσουμε. Τελικά τα ξανά βρήκαμε με σκοπό μια νέα αρχή. Η νέα αρχή περιελαμβανε και μετανάστευση. Αφού τράβηξα μόνη όλο το λούκι και έβλεπα τον άλλο χαλαρό και να κάνει σχέδια με λάθος προσανατολισμό ενώ εγώ όλα τα βήματα μου τα είχα κάνει μελετημένα λέω ξανά οκ ας είμαι μόνη σε ξένη χώρα. Θα τα καταφέρω. Δε γίνεται να πορευόμαστε μαζί. Ο καθένας βλέπει τη ζωή αλλιώς. Ταυτόχρονα γνώρισα και έναν άνθρωπο που νομίζω ότι θα ταίριαζα πάρα πολύ και δημιουργήθηκε για ένα μήνα περίπου μια πολύ ισχυρή σχέση η οποία δεν προχώρησε σε όλα τα επίπεδα. Ένιωσα όμως ότι θα μπορούσε να είναι αλλιώς η ζωή αν ήμουν με έναν τέτοιο άνθρωπο. Τελικά λέω στο σύζυγό ότι θέλω να χωρίσουμε και του ξεκαθαρίζω ότι είναι τελειωτικη απόφαση. Αυτός με διάφορους τρόπους προσπάθησε να με κρατήσει με κλάματα με απειλές και το χειρότερο μίλησε κλαίγοντας στα παιδιά και τα τάραξε πάνω που είχαν ήδη ξεκινήσει να ζουν μια αλλαγή. Τελικά λύγισα και έκανα πίσω. Τρόμαξα για τα παιδιά. Δεν έχω καμία επαφή με τον άλλο άνθρωπο κάτι θέλαμε έτσι κι αλλιώς και οι 2. Δε θέλαμε μια κρυφή σχέση γιατί δε θα οδηγούσε πουθενά. Έτσι λοιπόν
1. Πως να εξηγήσεις στα παιδιά ότι η μαμά δε θέλει το μπαμπά και χωρίς να τον κατηγορήσεις; ήθελα να το αποφύγω αν και θα μπορούσα να πω πολλά και κάποια ιδιαίτερης βαρύτητας. Πως να μην είσαι εσύ ή κακία η ξετσίπωτη όταν μάλιστα ο άλλος ήταν το καλό παιδί και πιστός. Τα παιδιά μπορούν να καταλάβουν ότι η σχέση των γονιών ει αίτηση άλλο και η σχέση με αυτά είναι κάτι άλλο; νομίζω ότι μπορούν να δουν την οικογένεια ως σύνολο δε μπορούν να διαχωρίσουν αυτές τις σχέσεις. Πάντως αν η φίλη τα καταφέρει της βγάζω το καπέλο. Τώρα που το σκέφτομαι ίσως κι εγώ να προχωρούσαν αν δεν είχα ήδη την αλλαγή χώρας γλώσσας σχολείων παρέας στα παιδιά. Ήδη είναι όλο αυτό βαρύ. Δε μπορώ να τα φορτώσω και με ένα χωρισμό από τη στιγμή που ο άλλος δε μπορεί να το δεχτεί ώριμα. Α! Ξέχασα να πω ότι μου υποσχέθηκε ότι θα αλλάξει κάποια σοβαρά θέμα που με ενοχλούσαν και ήδη έχει ξεκινήσει να το κάνει. Βέβαια εγώ ήδη έχω χάσει τη διάθεση μου αλλά δε μπορούσα να μη δώσω μια ευκαιρία. Τέλος αισθάνομαι ότι είναι εξαρτημένος από πάνω μου κι αυτό με πνιγεί. Αν χωρίσουμε δεν ξέρω τι θα κάνει. Ώρες ώρες εύχομαι να βρει κάποια άλλη. Μέχρι να δημοσιευτεί θα δούμε τι θα έχει γίνει και με τη νέα μας προσπάθεία. Θα ενημερώσω. Είναι μπερδεμένα το ξέρω αλλά είναι τόσα πολλά και δε μπορώ να τα εξηγήσω με λίγα λόγια. Συγνώμη.

Ο άντρας σου χρησιμοποιεί τα παιδιά σας ως όμηρους για να μην φύγεις. Δεν κατάλαβα αν το καταλαβαίνεις σε όλο του το μεγαλείο αυτό που κάνει. Είναι ένας από τους πιο συνηθισμένους ελιγμούς στα πρόθυρα ενός διαζυγίου, και ο πιο άτιμος από όλους. Δευτερευόντως σε κρατάει όμηρο με την ανικανότητα του, και σ' αυτό είσαστε συνυπεύθυνοι. Κάποιος είναι εξαρτημένος από πάνω σου μόνο αν ταυτόχρονα δεχτείς να αναλάβεις να κάνεις αυτά που πιστεύεις ότι δεν μπορεί να κάνει. Αν είσαι ανυπόμονη, ή πιστεύεις ότι τα πράγματα είναι σωστά μόνο με τον τρόπο που τα σκέφτεσαι, αν δεν ρωτάς τον άλλον, δεν τον αναγκάζεις να πάρει θέση, τότε από τη μια διεκδικείς την θέση του ηγέτη, και ταυτόχρονα την εκβιάζεις. Το τελευταίο δεν το λέω ως επιχείρημα για να μείνεις με αυτόν τον άνθρωπο, αλλά για να έχουμε πλήρη εικόνα της κατάστασης.


Τα παιδιά καταλαβαίνουν ότι η ζωή τους η ίδια εξαρτάται από άλλους. Δεν τους ενδιαφέρει αν η μαμά μείνει με τον μπαμπά. Τα ενδιαφέρει να έχουν σταθερότητα και να ξέρουν τι τους γίνεται. Αν είναι να αλλάξει κάτι, θέλουν να ξέρουν όσο πιο ξεκάθαρα γίνεται ποιοι είναι οι νέοι όροι, και που βρίσκονται τα ίδια μέσα σε αυτό. Πού θα κοιμούνται; Πού θα πηγαίνουν σχολείο; Αν αυτά είναι ξεκάθαρα και οργανωμένα από την αρχή, θα προσαρμοστούν.


Νιώθεις σα να είσαι δεμένη χειροπόδαρα, αλλά να ξέρεις ότι δεν είσαι. Φτάνει να μην περιμένεις να βρεθεί ένας τρόπος ώστε να μην πληγωθεί κανένας. Τα διαζύγια πληγώνουν, δεν γίνεται αλλιώς. Το ίδιο όμως κάνουν και οι γάμοι, και αν είναι ατυχείς, μπορεί και ακόμη περισσότερο. Κάποιος θα στενοχωρηθεί, και για την ώρα αυτός είσαι εσύ.

__________________
2.


Μέθυσα που λες Α,μπα προχθές κι έκανα κάτι με κάποιον. Δεν μιλάω καν για σεξ και την επόμενη μέρα ένιωθα απίστευτη ντροπή. Ένιωθα βρώμικη. Πως γίνεται να έχω διαβάσει βιβλία φεμινισμού, να ενθαρρύνω φίλες μου να είναι θετικές με το σεξ και να μην το βλέπουν ως κάτι που δίνουν και όλα τα συναφή, και να νιώθω εγώ έτσι; Μήπως δεν είναι απλά του στιλ μου αυτές οι συναναστροφές - άλλωστε έχω μιλήσει και σε άντρες που νιώθουν έτσι μετά από casual hook-ups. Ή έχω μέσα μου εσωτερικευμένο μισογυνισμό που στρέφεται προς τα μένα; Που μπαίνει η διάκριση μεταξύ της προτίμησης και της κοινωνικής καταπίεσης;

Ο φεμινισμός δεν υποχρεώνει τις γυναίκες να «κάνουν κάτι» με κάποιον και να είναι μετά θετικές με το στανιό. Τις ενθαρρύνει να «κάνουν κάτι» αν έτσι θέλουν, και αν δεν θέλουν, να μην κάνουν. Κανείς δεν είπε ότι απαγορεύεται να αισθάνεσαι άσχημα. Ναι, πολύ πιθανό να μην είναι το στυλ σου αυτές οι συναναστροφές. Δεν χρειάζεται να αναρωτιέσαι τόσο πολύ, ούτε να ντρέπεσαι που δεν σου άρεσε. Δεν αποκλείεται να συνυπάρχει κατάλοιπο της εμφυτευμένης ντροπής αλλά πρόσεχε, μην μπερδευτείς εντελώς, και δεν καταλάβεις πότε κάτι δεν σου άρεσε απλώς επειδή δεν σου άρεσε.

__________________
3.


Είμαι με κάποιον 2 χρόνια, εγώ 29 και αυτός 36, αν παίζει κάποιο ρόλο. Αγαπιόμαστε πολύ και περνάμε πολύ όμορφα μαζί. Στις αρχές η σχέση μας ήταν κάπως περίεργη, για τα δικά μου δεδομένα. Βρισκόμασταν λίγο, καθώς μου είπε ότι είναι πολύ ανεξάρτητο άτομο και χρειαζόταν χρόνο να προσαρμοστεί σε μια σχέση, κάτι που φυσικά σεβάστηκα. Πλέον βλεπόμαστε 3-4 φορές τη βδομάδα, συνήθως βράδυ μετά τη δουλειά και ΣΚ. Το θέμα μου είναι πως νιώθω μονίμως ότι εγώ τον θέλω περισσότερο και αυτό με ενοχλεί. Το συζητήσαμε και με διαβεβαίωσε ότι δεν είναι έτσι. Καταλαβαίνω όμως πότε κάποιος θέλει και πότε όχι και τόσο. Επίσης του ζήτησα να συζήσουμε, όχι γιατί ήρθε η ώρα ή για οποιονδήποτε άλλο λόγο πέρα από το ότι θέλω να μοιράζομαι μαζί του τη ζωή μου. Δεν είπε ούτε ναι ούτε όχι. Μάλλον απέφυγε τη συζήτηση. Οπότε δεν ξέρω τι θέλει αυτός. Όποτε επιδιώκω να το συζητήσουμε, με αποφεύγει. Σίγουρα είμαστε δύο διαφορετικοί άνθρωποι που θέλουν διαφορετικά πράγματα, σε αυτό το θέμα όμως δε θα έπρεπε να υπάρχει κάποια σύγκλιση; Δε θα τον άφηνα επειδή δε θέλει να μείνει μαζί μου, τον αγαπώ και τον θέλω, δε θέλω απλά να ικανοποιήσω τις ανασφάλειες μου. Έχω όμως ανάγκη και τη συντροφικότητα σε μια πιο απλή μορφή, όχι μόνο κατόπιν ραντεβού.- Μελίνα

Για δοκίμασε να μετρήσεις πόσες φορές έγραψες τη λέξη «θέλω». Θέλω, θέλω, θέλω. Αυτό ακούω από όλη την παράγραφο. Πώς το θέλεις, πότε το θέλεις, τι δεν θέλεις, τι θα ήθελες περισσότερο και λιγότερο. Πολλά πράγματα θέλουμε όλοι μας, σπανίως μας έρχονται όπως τα θέλουμε. Όλα αυτά που θέλεις τα ζητάς λες και κανονικά θα έπρεπε να τα έχεις, αλλά κάποιος σου τα στερεί. Θα ήταν ιδανικά αν υπήρχε κάποια σύγκλιση, ναι. Τώρα που δεν υπάρχει, τι σκοπεύεις να κάνεις; Να ζητάς και να ξαναζητάς και να ξαναζητάς μέχρι να αποκτήσεις αυτό που θέλεις;


Αν δεν είπε ούτε ναι, ούτε όχι, και αν αποφεύγει τη συζήτηση, ξέρεις πολύ καλά τι δεν θέλει: δεν θέλει να μείνει μαζί σου αυτή τη στιγμή. Μπορεί να θελήσει στο μέλλον, μπορεί και όχι. Αν έχεις ανάγκη τη συντροφικότητα με τους όρους σου εδώ και τώρα, δεν είσαι με τον κατάλληλο άνθρωπο. Αν πιστεύεις ότι βρήκες τον κατάλληλο άνθρωπο, πρέπει να μάθεις να σέβεσαι και τις δικές του ανάγκες περί συντροφικότητας.

__________________
4.


Αγαπημένη Α,μπα
Από το Σεπτέμβριο του 2014 είμαι στη Σουηδία για μεταπτυχιακό το οποίο τελειώνει το Μάιο του 2016. Εγώ σκοπεύω μετά το Μάιο να γυρίσω Ελλάδα γιατί θέλω να δουλέψω εκεί. Από πέρυσι διατηρώ ερωτικές επαφές με έναν Κινέζο, στον οποίο ξεκαθάρισα ότι η ιστορία μας θα λείξει το Μάιο, και αυτός είπε οκ γιατί κι αυτός θα πάει Κίνα, οπότε το ζούμε όσο είμαστε στον ίδιο τόπο τον ίδιο χρόνο. Για τις διακοπές των Χριστουγέννων πήγα στην Ελλάδα για 20 περίπου μέρες. Προτού πάω βγήκαμε για δείπνο με τον Κινέζο και εκεί μου έδωσε ένα δώρο. Το δώρο ήταν μια πανάκριβη τσάντα (περίπου 500 ευρώ η τιμή της). Εγώ στην αρχή την αρνήθηκα, όμως αυτός επέμεινε και μου είπε ότι δεν τα στερείται τα συγκεκριμένα και ήθελε πολύ να μου κάνει ένα τόσο καλό δώρο. Οπότε την δέχτηκα. Στην Ελλάδα έκανα το λάθος να φορώ την τσάντα στην μικρή επαρχιακή πόλη. Εγώ δεν το πολυκαταλάβαινα, αλλά μάλλον οι γύρω μου το καταλάβαιναν. Όταν με ρωτούσαν «Μπα; Δικιά σου είναι αυτή» απαντούσα συνήθως «Δώρο» ή «Την βρήκα σε τρομερή προσφορά». Σε μια πολύ καλή φίλη μου είπα την αλήθεια, ότι δηλαδή μου την πήρε ο Κινέζος. Με το που το είπα πάγωσε και είπε «Ωστέ θα σε πληρώνουν τώρα για να κοιμάσαι μαζί τους». Το μόνο που απάντησα τότε είναι «Πας καλα; Τι είναι αυτά που λες;» και έληξε εκεί η συζήτηση. Αφότου γύρισα εδώ μιλούσαμε μια μέρα στο φμπ και λέγαμε για τα καλοκαιρινά μας σχέδια, πού θα πάμε διακοπές κλπ. και μου λέει «Εσύ κοίτα να έχεις τα μάτια σου ανοιχτά και για κανέναν πλούσιο γαμπρό» και της γράφω «Τι εννοείς;». Μου απαντά «αχ ναι δεν καταλαβαίνεις τώρα ε;». Και σταμάτησα να της γράφω. 'Εκτοτε δεν ξαναμιλήσαμε, μου πατάει κανά λάικ πού και πού (δεν με ενδιαφέρουν τα λάικ, απλά στο λέω για να ξέρεις την κατάσταση). Το πήρα απόφαση να ξεκόψω μαζί της και μέχρι στιγμής δεν μου λείπει καθόλου. Η ερώτησή μου είναι τι να κάνω, γιατί έχω τον φόβο ότι θα αρχίσει να λέει από εδώ και από εκεί την κατάσταση (για την τσάντα και τον πλούσιο Κινέζο) και ίσως το παρουσιάσει έτσι ώστε να φανώ «ανήθικος» άνθρωπος. Να της μιλήσω παραπάνω;

Εγώ θέλω να σου μιλήσω λίγο παραπάνω για το «Κινέζος». Όνομα δεν έχει ο άνθρωπος; Στο μυαλό σου είναι «ο Κινέζος;» Τι σε εμποδίζει να τον δεις ως αυτό που είναι και να προσπεράσεις το φοβερό και τρομερό «ο Κινέζος;»


Καλά κάνεις και αποδίδεις την στενομυαλιά της φίλης σου στη μικρή επαρχιακή πόλη – καταλαβαίνω πέρα ως πέρα ότι δεν θέλεις να της ξαναμιλήσεις – αλλά η ίδια μικρή επαρχιακή πόλη έχει επηρεάσει κι εσένα και έχει μειώσει έναν ολόκληρο άνθρωπο στο συντριπτικό «ο Κινέζος» και έχει μεγεθύνει μια τσάντα των 500 ευρώ στο Ταζ Μαχάλ. Το τι είναι ακριβό και φτηνό για τον καθένα είναι πάρα πολύ σχετικό, και όταν πρόκειται για ανθρώπους από άλλη ήπειρο, ακόμη πιο σχετικό.


Για να προλάβεις τα κουτσομπολιά της φίλης, πες πρώτη σε κοινές φίλες ότι η περιβόητη τσάντα είναι δώρο του τάδε (σε παρακαλώ, όχι του Κινέζου) με τον οποίον έχετε μια τρυφερή ερωτική σχέση και σου την έδωσε ως αποχαιρετιστήριο δώρο. Δεν υπάρχει τίποτα να κρύψεις, οπότε μην κρύβεις τίποτα.

__________________
5.


Κατ΄ εσέ, ποια χαρακτηριστικά κάνουν μια γυναίκα "γυναίκα";

Μην υπακούς στη δικτατορία. Γυναίκα είναι όποια νιώθει ότι είναι.


__________________
6.


Γεια σου αμπα!
Τι πιστεύεις για την χρήση του @ σαν κατάληξη λέξεων όταν δεν θες αναφερθείς σε φύλο; Επίσης πως αυτο θα πρεπει να προφέρεται στον προφορικο λόγο ή στην σκέψη μας οταν το διαβάζουμε; Συνήθως το διαβαζω σαν πνιγμένο α.- Ετεροσεξιστικ@

Καταλαβαίνω πλήρως την αναγκαιότητα του, αλλά μου είναι πολύ δύσκολο να το κάνω κτήμα μου. Το αφήνω για τις επόμενες γενιές, και πιστεύω ότι κάποτε θα ενσωματωθεί στον καθημερινό γραπτό και προφορικό λόγο. Κι εγώ σαν ένα πνιγμένο α το βλέπω, αλλά όταν υπάρχει σε μεγάλη συχνότητα, δεν μπορώ να καταλάβω το κείμενο και χρειάζεται να προσπαθήσω πολύ.


__________________
7.


Αγαπητή Α μπα,
Ειμαι εδώ κι ένα χρόνο σε σχέση με έναν άνθρωπο που δεν ταιριάζουμε καθόλου. Καλό παιδί γενικά, αλλά είναι εμμονικός με την δουλειά του σε βαθμό τρέλας, δεν βλεπόμαστε συχνά ενώ συγκατοικούμε, είναι τσιγκούνης κι όταν τσακωνόμαστε αντιδρά με βρισιές και απειλές. Τις προάλλες πήγαμε ένα ταξίδι στο εξωτερικό και αφού τσακωθήκαμε με παράτησε μόνη μου σε μία άγνωστη πόλη τα μεσάνυχτα και γύρισα μόνη μου στο ξενοδοχείο. Την επόμενη ημέρα τσακωθήκαμε γιατί πίστευε ότι ήξερε τον καλύτερο δρόμο για το αεροδρόμιο κι όταν είδε ότι είχε λάθος και του την είπα, άρχισε τις χοντρές βρισιές και τις σκηνές.
Θέλω να χωρίσουμε. Νιώθω ότι με υποτιμά μια τέτοια σχέση. Αλλά δεν έχω σταθερή δουλειά, δεν θέλω να γυρίσω πάλι πίσω στους δικούς μου και δεν αντέχω με τίποτα τη μοναξιά γιατί έχω βασανιστεί πάρα πολύ στα προσωπικά μου. Οπότε νιώθω εντελώς αποτυχημένη που είμαι σε μια τέτοια σχέση και την συντηρώ γιατί είμαι αδύναμη να κάνω τη ζωή μου καλύτερη.
Η ερώτηση είναι τι κάνω για να κάνω τη ζωή μου καλύτερη; Μένω σε αυτή τη σχέση με όλα αυτά τα στραβά, μέχρι να φτιάξουν τα επαγγελματικά μου και να αποκτήσω ένα σταθερό εισόδημα να συντηρήσω το σπίτι μόνη; Τον παρατάω και πάω πάλι πίσω στους δικούς μου χωρίς δουλειά και νιώθω αποτυχημένη που στα 30 μου θα ζω πάλι σαν 15χρονο; Κάτι άλλο;

Σαν τι; Να περιμένεις να κερδίσεις το λαχείο;


Θα νιώθεις αποτυχημένη αν μείνεις σε μια σχέση που σε υποτιμά. Θα νιώθεις αποτυχημένη αν στα τριάντα σου επιστρέψεις στους γονείς σου. Ποια αποτυχία προτιμάς να νιώθεις;


Η απάντηση στην ερώτηση «τι κάνω για να κάνω τη ζωή μου καλύτερη» είναι να σκεφτείς. Γιατί έχεις βασανιστεί πάρα πολύ στα προσωπικά σου; Γιατί συγκατοίκησες με κάποιον που αντιδρά με βρισιές και απειλές; Επειδή δεν το είχες καταλάβει από την αρχή; Γιατί δεν το είχες καταλάβει; Επειδή έχεις βασανιστεί πολύ στα προσωπικά σου και παραβλέπεις τα καμπανάκια που χτυπάνε; Αυτό που συμβαίνει τώρα θα λυθεί εύκολα – ναι, θα γυρίσεις στους δικούς σου, και να ευχαριστείς γονατιστή το Θεό που έχεις γονείς που θα σε δεχτούν. Αυτό που δεν λύνεται εύκολα είναι ο μηχανισμός με τον οποίο παίρνεις αποφάσεις όταν πρόκειται για σχέσεις, και αυτό που λύνεται ακόμη πιο δύσκολα είναι ο γρίφος «γιατί δεν αντέχεις με τίποτα τη μοναξιά».

49

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
#6 Δεν ήξερα ότι το @ χρησιμοποιείται και σε άλλες γλώσσες. Νόμιζα ότι το είχαν μόνο οι Ισπανοί. Πχ το chicos για τους άντρες και το chicas για τις γυναίκες, γίνεται chic@s. Το @ έχει φυσικά το α στο κέντρο του αλλά μοιάζει και σαν ο.
#7Αχ βρε. Ενδιαφέρων ο τρόπος με τον οποίο μιλάς για την κατάσταση. Ας πούμε "είμαι αδύναμη", λες κι αυτό είναι κάτι που πάει και τελείωσε, έτσι είναι και δεν πρόκειται να αλλάξει, άρα δεδομένου αυτού ζητάς συμβουλή, η οποία δεν θα απαιτεί από εσένα να σκεφτείς κριτικά και να προσπαθήσεις να μεταβάλεις αυτό το πράγμα. Πες μου τι να κάνω, αλλά να ξέρεις ότι είμαι αδύναμη. Κι ότι δεν έχω σταθερή δουλειά. Κι ότι δεν θέλω να γυρίσω στους δικούς μου. Επίσης μου φαίνεται ότι την έχεις βρει ήδη τη λύση: προτείνοντας να κάνεις "υπομονή" μέσα σ' αυτή τη σχέση, μέχρι να συμβεί το θαύμα. Γενικότερα, φαίνεσαι άτομο που θα δεχτεί ό,τι πιεστικό και άσχημο της συμβεί, προκειμένου να μην χρειαστεί να αντιμετωπίσεις βασικά προβλήματα του εαυτού σου, που αφορούν εσένα και μόνο (τη ζωή σου). Κι αυτό είναι ένα ζήτημα, όταν πρόκειται για ένα άτομο που φοβάται μην το αντιμετωπίζουν οι γονείς σαν 15χρονο, ενώ είναι 30. Τι συνιστά ενηλικίωση για εσένα λοιπόν;
#7Από το να μείνεις μαζί του ή να επιστρέψεις στους γονείς σου η λύση είναι σίγουρα η δεύτερη. Αλλά, γιατί μου έχει καρφωθεί στο μυαλό ότι και στο σπίτι σου δεν μπορεί να σου φέρονται καλύτερα απ΄ότι αυτός;! Εντελώς αυθαίρετο συμπέρασμα, το καταλαβαίνω.Σε κάθε περίπτωση καλύτερα να θυμάσαι ότι αυτό που χρειάζεσαι και επιδιώκεις να πάρεις από τους γονείς σου είναι στήριξη, όχι κριτική, οπότε μήν τους αφήσεις να σε κάνουν να νιώσεις άσχημα.Καλή τύχη! (Φύγε αμέσως)
Επίσης, συγγνώμη το διπλό αμπα από που κι ως που, κάνω ανανέωση από το πρωί και μου βγήκε το μεσημέρι (απαράδεκτο, νιώθω σαν σκίουρος που δεν του δίνουν πια ξηρούς καρπούς) μόνο ένα. What did I miss?
Επειδή το πρωί πατάνε πολλοί ανανέωση και μπλοκάρει το σύστημα, κάποια μέλη έχουν προτεραιότητα και βγαίνει σ'αυτούς πρώτα και μετά στους άλλους. Γι'αυτό βγήκε σε σένα το μεσημέρι. :)
Η αλήθεια: Χθες βγήκε διπλό. Αυτό που "σου βγήκε" σήμερα το μεσημέρι είναι αυτό που είμαστε τώρα και είναι το πρώτο από τα δύο που βγήκαν χθες, απλά σήμερα μάλλον άλλαξε η ημερομηνία του.
Μπορούσες επίσης να λες "από Κινέζο είναι". Ή να κάνεις τον Κινέζο.Πάντως για να ξεστόμισε τέτοια ηλιθιότητα η κολλητή σου, κάτι λάθος έχει γίνει στην εκτίμηση που έχετε, και η μια για την άλλη και η καθεμιά για τον εαυτό της.
Για πολλά νεύρα η σημερινή στήλη.1. Κορίτσι μου είσαι στα χωρίσματα και ανταυτού αποφασίζετε να μεταναστεύσετε. Τα πράγματα πάνε προς το χειρότερο και αντί να ζητήσεις βοήθεια παιδοψυχολόγου για το πως θα διαχειριστείτε το θέμα με τα παιδιά, ρωτάς την Αμπά.4. Η κυρία με την ηλίθια φίλη και τον Κινέζο φίλο που έχει πρόβλημα με μία τσάντα που θα μπορούσε να πει ότι την πήρε από online μαγαζί με 70% έκπτωση.7. Για κερασάκι η κυρία που κάθεται με κάποιον (καλό παιδί μωρέ, τι κι αν είναι κάφρος) που την κάνει να νιώθει αποτυχημένη γιατί αν δε φύγει θα είναι και πάλι αποτυχημένη. Γιατί μένεις κούκλα μου μαζί του; Σε έχει για τις δουλειές του σπιτιού; Αν είναι έτσι να σε απολύσει από συγκάτοικο, αγαπημένη όπως θες πέστο και να σε προσλάβει ως οικονόμο!!!! Καλό παιδί είναι, θα καταλάβει!!!
#1 είμαι παιδί χωρισμένων γονιών ο μπαμπάς μου ήταν σε ίδια κατάσταση με σένα και έμεινε σε έναν γάμο 23 χρόνια μέχρι να φτάσω τα 15 για να μην "τραυματίσει" την παιδική μου ηλικία . Τα παιδιά ειδικά τα σωστά μρλεγαλωμενα παιδιά έχουν κρίση και να μην την έχουν τώρα θα την αποκτήσουν στο μέλλον, να εισαι πάντα σωστή απέναντι τους και ειλικλκρίνα το μόνο που θα θέλουν από σένα είναι να σε δουν ευτυχισμένη . ακόμα και αν σήμερα δεν καταλάβουν πως έχει η κατασταση μία μέρα θα την δουν . Δεν έχω δει τον μπαμπά μου πιο ευτυχισμένο από τα τελευταία χρόνια που χώρισαν και το μόνο που του προσαπτω είναι ότι δεν το έκανε νωρίτερα γιατί τα παιδιά έχουν ένστικτο και ήξερα ότι δεν ζούσα σε μία ευτυχισμένη οικογένεια και με βαρενε σαν παιδί .
@1Βρίσκομαι σε παρόμοια θέση με σένα, με έναν σύζυγο που κρέμεται από πάνω μου και τα περιμένει όλα από εμένα πολλά χρόνια τώρα. Πριν 2 περ. χρόνια του ζήτησα διαζύγιο και μου ζήτησε μια 2η ευκαιρία αφού λέει συνειδητοποίησε τα λάθη που έκανε όλα τα χρόνια. Πήγαμε και σε ψυχολόγο μπας και μπορέσουμε να το ξαναπιάσουμε από την αρχή αλλά δεν ξανακολλάει το άτιμο το γυαλί έτσι και ραγίσει... οπότε προχωράω για την 'τελική έξοδο' και προετοιμάζομαι ψυχολογικά γιατί ομελέτα χωρίς να σπάσεις αυγά δεν μπορείς να κάνεις. Όμως ξέρω ότι θα είμαι καλύτερα όταν μείνω μόνη και παλεύω να σπάσω αυτή την κακή "συνήθεια" που υπήρξε ο γάμος μου εδώ και πολλά χρόνια. "Συνήθεια" με την έννοια ότι ξέρεις αυτό το μοτίβο και όσο κακό κι αν είναι, σου είναι γνωστό και οικείο και δύσκολα ξεκολλάς να πας στο άγνωστο.Όσον αφορά το παιδί μου, που είναι εκεί στην ηλικία των δικών σου, ελπίζω ότι θα καταφέρω να του εξηγήσω (και να του εξηγήσουμε με τον σύζυγο μαζί, ελπίζω να συμμετέχει...) όμορφα και ψύχραιμα την κατάσταση ότι πλέον δεν υπάρχουν συναισθήματα ώστε να μείνουμε μαζί με τον μπαμπά και να του παράσχουμε την απαραίτητη συναισθηματική ασφάλεια χωρίς να γκρεμίσουμε εντελώς τον κόσμο του. Ελπίζω...Καλή τύχη σου εύχομαι και καλές επιλογές!
#6το παπάκι (που οπτικώς-αισθητικώς ομολογώ πως δεν με ενθουσιάζει ιδιαίτερα) ...τουλάχιστον δεν χρειάζεται να προφέρεται στην σκέψη μας, αρκεί να κάνουμε μία ΠΑΥΣΗ και να σκεφτόμαστε ότι κάθε φορά που αναφερόμαστε σ' έναν άνθρωπο δεν εννοούμε έναν άντρα (λευκό-εύρωστο-νέο-ετερο/cis κ.λπ.). Ίσως καταφέρουμε μετά από πολλές, πολλές, πολλές παύσεις να σκεφτόμαστε ΑΥΤΟΜΑΤΑ και ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ άλλα "μοντέλα" ανθρώπων.
#4Τώρα που θα είσαι στο χωριό αν σε ξαναρωτησουν που βρηκες τη τσάντα πες τους: Μου τη χάρισε ο κινέζος.Δε θα σε χαρακτηρίσει κανείς ανήθικη... απλά θα λένε ότι η τσάντα δεν είναι αυθεντική!
#7:Δεν μπορώ να καταλάβω οτι υπάρχουν σήμερα γυναίκες 30 χρονών οι οποίες προτιμάνε να ζουν με έναν άνδρα που δεν ταιριάζουν και δεν εκτιμάνε καθόλου από το να χωρίσουν για μην χάσουν τα οφέλη της συγκατοίκησης. Που ζούμε;;; Στο 1960;;;;
#7Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να επιλέξεις ποιο «φαρμάκι» προτιμάς που λέει ο λόγος. Να χαλάς την αυτοπεποίθηση σου και να κάθεσαι με κάποιον ο οποίος σε κακοποιεί ή να γυρίσεις στο πατρικό σου δεχόμενη κάθε σχόλιο και κριτική που φοβάσαι. Εγώ μπορώ να σου πω ότι οι γονείς σου σε ξέρουν και έχεις ευκαιρία να διορθώσεις μαζί τους ό,τι φοβάσαι γιατί θα επιστρέψεις και θα θέσεις νέες βάσεις. Έχεις συνειδητοποιήσει ότι μένεις με κάποιον ο οποίος δεν ενδιαφέρεται για τη σωματική σου ακεραιότητα (μόνη, μεσάνυχτα,ξένη χώρα) και ότι ενώ έχει τόσα καλά στη ζωή του (κοπέλα, δουλειά) νιώθει την ανάγκη να σε μειώνει έτσι; Σε ανησυχεί καθόλου; Εμένα με ανησυχεί πολύ και αν τελικά χωρίσεις πρόσεχε τον. Δεν μου φαίνεται από τους τύπους που δέχονται εύκολα την απόρριψη.
Απο ολα κι εμενα αυτο μου φσνηκε πιο ασυγχωρητο: μονη, μεσανυχτα, σε ξενο μερος, χωρις μεσο. Δεν νομιζω οτι θα γινοταν κατι ομως και στην πιθανοτητα μονο να συμβει (σε οποιονδηποτε, ποσω μαλλον στον ανθρωπο σου) θα επρεπε να τον κανει να το μετανιωσει και να επιστρεψει ΑΜΕΣΑ να την παρει.
Ακριβώς! Δεν είναι ότι δεν σκέφτηκε ότι μπορεί να της συμβεί κάτι. Είναι ότι το σκέφτηκε και αποφάσισε ότι μπορεί να ζήσει με αυτό. Κελεπούρι ο τύπος δεν το συζητώ. Ειλικρινά δεν μπορώ να φανταστώ γιατί κάποιος να νομίζει ότι του «αξίζει» κάτι τέτοιο. Και ότι αυτό είναι καλύτερο από το να μένεις στο πατρικό σου μέχρι να ορθοποδήσεις.
#7 Εμμονικός, αδιάφορος, τσιγκούνης, καβγατζής, επιθετικός, σε υποτιμάει, σε βρίζει, αλλά γενικά είναι καλό παιδί. Δηλαδή πραγματικά βρε κορίτσια, τί πρέπει να κάνει κάποιος για να θεωρηθεί κακός;
Κακός, με βάση τα συγκεκριμένα κορίτσια, είναι αυτός που θέλει να κάνει κάτι μαζί τους, αλλά δεν θέλει σχέση. Γιατί αυτές θέλουν να έχουν μία σχέση για την αποκατάστασή τους στην κοινωνία. Η οποία θα οδηγήσει σε αρραβώνα και μετά γάμο. Μεγάλο γάμο με ακριβό νυφικό. Α, και παιδιά.
No.4Πάντως για τους Κινέζους που έχουν τη δυνατότητα να απουδάζουν στο εξωτερικό τα 500 ευρώ είναι σχετικά μικρό ποσό για να πάρουν δώρο. Επίσης το έχουν σαν έθιμο οι άνδρες Κινέζοι να κάνουν δώρο στις κοπέλες τους τσάντες. Είναι αρκετά υλιστές και λατρεύουν τις μάρκες και τα flashy πράγματα. Είχα συνάδελφο κινέζα που της είχε κάνει δώρο ο αρραβωνιαστικός της μια Louis Vuitton σαν δώρο αρραβώνα. Η συγκεκριμένη όλη την ώρα κοίταγε πώς θα μαζέψει κανένα φράγκο για να πάρει ρούχα και παπούτσια που θα φαίνονται ακριβά. Το ίδιο και οι φίλες της. Κατά τη γνώμη μου όλη αυτή η νοοτροπία που έχουν οι πλούσιοι Κινέζοι είναι ψιλοπαρακμή αλλά αυτό ε΄λιναι άλλη κουβέντα.
Στη Ρώμη που βρέθηκα πρόσφατα, σακκούλες από ακριβά μαγαζιά (πολλές όμως), ως επί το πλείστον κρατούσαν άτομα Ασιατικής καταγωγής. Τα ακριβά μαγαζιά Dior, Channel,Fendi κλπ άδεια από Ιταλούς τίγκα στους Ασιάτες. Εκεί που γινόταν πανηγύρι ήταν στα Hogan και από Ιταλούς και από Ασιάτες. Μπήκα κι εγώ από περιέργεια,σκεφτόμενη ότι θα έχουν τίποτα προσφορές για να γίνεται τέτοιος χαμός κι έφυγα τρέχοντας. 300 ευρώ το φθηνότερο ζευγάρι παπούτσια κι είναι κι άκομψα πανάθεμά τα.
Εγώ πάλι σε όποια χώρα του εξωτερικού έχω πάει στα πο ακριβά μαγαζιά ψώνιζαν Άραβες. Πολλά από τα μαγαζιά αυτά είχαν στη βιτρίνα τους εμπορεύματα αξίας πολλών χιλιάδων ευρώ. Οι δε μουσουλμάνες φορούσαν μεν την νικαμπ, αλλά τα παπούτσια, οι τσάντες, τα κινητά, τα εστιατόρια στα οποία έτρωγαν ήταν απλησιαστα για τον μέσο Ευρωπαίο.Το δε μακιγιάζ και τα νύχια τους στην εντέλεια.Μάλλον ήταν τίποτα πετρελαιάδες που έκαναν τα ψώνια τους στο εξωτερικό
#3, μετά από δύο χρόνια σχέσης, δεν σχημάτισες μια εικόνα για τις απόψεις του; Πως βλέπει τη σχέση σας, τη συγκατοίκηση γενικότερα, τι βλέπει στο μέλλον του; Συνήθως οι άνθρωποι δίνουν ένα στίγμα σε συζητήσεις. Επίσης, μόνο για αυτό το θέμα δεν πήρες απάντηση ή γενικά αποφεύγει να απαντήσει όταν ξέρει ότι θα γίνει δυσάρεστος;#4, καλά αυτό το "κινέζος" με αναγούλιασε.
#4Καλά μια τσάντα σου πήρε, δεν σου πήρε και αυτοκίνητο, χαλάρωσε! Κι εμένα με ξένισε τρομερά αυτό το 'ο Κινέζος'. Θα μπορούσες να το έχεις αναφέρει μια φορά και μετά να αναφέρεσαι σε αυτόν με το όνομα του. Μεγαλοποίησες τρομερά τα πράγματα στο μυαλό σου. Φταίει και η φίλη σου που είναι ελαφρώς ηλίθια, αλλά αναρωτιέμαι μήπως φταις κι εσύ που παρουσίασες κάπως τα πράγματα σε αυτήν. Εν τω μεταξύ όλοι στη μικρή επαρχιακή πόλη έχουν ξεχάσει την τσάντα, εκτός κι αν πιστεύεις ότι ξενυχτάνε με τη σκέψη πού τη βρήκες, πόσο έκανε, πόσο χαμηλά έπεσες άραγε για να την αποκτήσεις.Πολύ θα ήθελα να μάθω πού είναι αυτή η μικρή επαρχιακή πόλη με τους τόσο ενημερωμένους fashionistas γιατί εγώ ειλικρινά ποτέ δεν θα καταλάβαινα ποια τσάντα είναι ακριβή, και ακόμα και να αναγράφει πάνω τη φίρμα, πάντα σκέφτομαι μήπως είναι μαϊμού.
Εν τω μεταξύ όλοι στη μικρή επαρχιακή πόλη έχουν ξεχάσει την τσάντα, εκτός κι αν πιστεύεις ότι ξενυχτάνε με τη σκέψη πού τη βρήκες, πόσο έκανε, πόσο χαμηλά έπεσες άραγε για να την αποκτήσεις. Πηγή: www.lifo.gr χαχαχαχαχαχαχαχαχα - χίλια λάικς από μένα! Άλλο πόνο δεν είχε αυτή στη Σουηδία, μόνο το τι λένε στο χωριό για την τσάντα!
Καλα μη γελατε!Παιζει να γυρισει Ελλαδα και απο τα πρωτα πραγματα που θα ακουσει σε μια συζητηση να εχουν να κανουν μ' αυτο!-Ωραια μερα σημερα.-Καλε τωρα που το ανεφερες τι κανει εκεινος ο κινεζος που σου ειχε παρει μια τσαντα;;;