Οκτώ αγόρια και κορίτσια επιθεωρούνται από κάποιον που μοιάζει με στέλεχος στρατιωτικής οργάνωσης και ακολουθούν με υπερβάλλοντα ζήλο τις διαταγές του. Φυλούν σε μια ερημική δασική έκταση μια γιατρό που μάλλον η οργάνωση έχει απαγάγει και περνούν τις ώρες τους γιορτάζοντας το αίσθημα απόλυτης ελευθερίας που νιώθουν, την ίδια ώρα που μάχονται για να διατηρήσουν την αυτοπειθαρχία τους.

 

Ο Βραζιλιάνος Αλεχάντρο Λάνες αφήνει εκτός αφήγησης το παρελθόν όσων γίνονται για να κάνει ένα σχόλιο για τους μηχανισμούς εξουσίας που προσπαθούν να ελέγξουν και να απογυμνώσουν από κάθε συναίσθημα μια χούφτα νεανικά σώματα, αλλάζοντας στη συνέχεια ρότα και περιγράφοντας μια δική του, πιο ακραία και μελοδραματική εκδοχή του Άρχοντα των Μυγών, όσο τα παιδιά διαχειρίζονται μόνα τους μια δύσκολη κατάσταση.

 

Εκμεταλλευόμενος σε σημείο εξάντλησης το φυσικό τοπίο, εμμένει στη χρήση του σοκ ως στοιχείου αφήγησης και στα συνεχή κοντινά πλάνα πάνω στα πρόσωπα των παιδιών, ψάχνοντας ψήγματα ψυχής μέσα στα σώματα, τακτική που ακολουθεί μανιωδώς ως το εκβιαστικά συναισθηματικό φινάλε της ταινίας, μια ψυχρή άσκηση ενοχής απέναντι στον θεατή.