Αν ένας άνθρωπος διεκδικεί τον απόλυτο τίτλο του ψυχοπαθούς, αυτός είναι ο Θίοντορ «Τεντ» Μπάντι που σ' ένα διάστημα μόλις τριών ετών στα μέσα της δεκαετίας του '70 σκότωσε τουλάχιστον 30 γυναίκες με έναν τρόπο ιδιαιτέρως ειδεχθή, «εξαιρετικά διεστραμμένο, σοκαριστικά διαβολικό, και απεχθή», όπως αποφάνθηκε ο δικαστής (Τζον Μάλκοβιτς), συμπληρώνοντας πως με τις πράξεις του σπατάλησε ένα ενδιαφέρον μέλλον και έναν έξυπνο νου, όπως πρόλαβε να διακρίνει από την αυτοϋπεράσπισή του.

 

Ο Ζακ Έφρον, χωρίς να θάβει τη φυσική του γοητεία, υποδύεται τον «Τέντ» Μπάντι με συγκρατημένη πεζότητα, προφανώς τονίζοντας την καθημερινή πλευρά του «κανονικού» Μπάντι, του τύπου που κανείς δεν έχει λόγο να υποπτεύεται.

 

Μόλις λίγες ημέρες πριν από την εκτέλεσή του, περίπου δέκα χρόνια αργότερα, ομολόγησε τους φόνους του και στο ενδιάμεσο δημοσιογράφοι τον ανέκριναν, προσπαθώντας να ψαρέψουν ανατριχιαστικές πληροφορίες, και ψυχαναλυτές «έσκιζαν» τα πτυχία τους σχετικά με το τι συνέβαινε στο άρρωστο μυαλό ενός ευειδούς, έξυπνου και σχετικά μορφωμένου άνδρα, μάλλον διπολικού ή σχιζοφρενούς, που νόμιζε πραγματικά πως κανείς δεν παρατηρεί κανέναν στην κοινωνία και που υπερασπίστηκε αλαζονικά και συχνά χιουμοριστικά τον εαυτό του, την ίδια στιγμή που οι έξωθεν μαρτυρίες δεν υποδείκνυαν επικίνδυνες συμπεριφορές ‒ διατηρούσε αρμονική σχέση με μια γυναίκα, μητέρα ανήλικου παιδιού, και κατά τη διάρκεια της φυλάκισής του άφησε έγκυο μια παλιά του γνωστή, που τον ερωτεύτηκε ασυνθηκολόγητα!

 

Η ταινία του ντοκιμαντερίστα Τζο Μπέρλινγκερ προσπερνάει τις ακατονόμαστες πράξεις που στέρησαν τη ζωή από ανύποπτα θύματα που υπέκυψαν στις μεθοδικές παγίδες του και επικεντρώνει στη ζωή του από τη στιγμή που γνωρίζει την αγαπημένη του μέχρι και τις αλλεπάλληλες δίκες και αποδράσεις του από τα κρατητήρια. Ο Ζακ Έφρον, χωρίς να θάβει τη φυσική του γοητεία, τον υποδύεται με συγκρατημένη πεζότητα, προφανώς τονίζοντας την καθημερινή πλευρά του «κανονικού» Μπάντι, του τύπου που κανείς δεν έχει λόγο να υποπτεύεται.

 

Το point του Μπέρλινγκερ είναι πως ο οποιοσδήποτε έχει τη δυναμική του serial killer, από τη στιγμή που είναι λειτουργικός. Δεν εμβαθύνει στη σκοτεινή όψη του Μπάντι και ξοδεύει χρόνο στον χαρακτήρα της συντρόφου του, της Λιζ (Λίλι Κόλινς), γιατί πρέπει να βρει αντίβαρο στην ανεξέλεγκτη πορεία ενός βαθιά ανερμάτιστου ανθρώπου, μεταστρέφοντας το δράμα σε θρίλερ της τελευταίας στιγμής, καθώς εκείνη, πέρα από το κόλλημά της με αυτόν και τις τύψεις που της δημιουργούσε η πιθανότητα να είναι αθώος, έχει μια απάντηση για το εύρημα των Αρχών που οδήγησε στην καθοριστική σύλληψή του.

 

Η ισορροπία δεν επιτυγχάνεται, αν και η υπόθεση του κατά τεκμήριο πιο άτεγκτου και ανεξήγητα κακού γήινου, του Χίτλερ των κατά συρροήν δολοφόνων, προκαλεί συνεχώς την περιέργεια.