Ξεκινώντας με τις καλύτερες προθέσεις και μια σύνδεση της οικονομικής άνθησης που ξεκινά μέσα από ένα προϊόν της φύσης (την τουλίπα) με την στιγμή που μια χούφτα νέων ανθρώπων θα παρασυρθεί, ζώντας για πρώτη φορά μια σειρά δυνατών συναισθημάτων, το δράμα εποχής του Τζάστιν Τσάντγουικ (Η Άλλη Ερωμένη του Βασιλιά) χάνει εντελώς τον προσανατολισμό του σχετικά νωρίς. Χωρίς κάποιο αφηγηματικό κέντρο βάρους, η ιστορία του έρωτα ενός νεαρού ζωγράφου με μια, παρά τη θέλησή της, παντρεμένη γυναίκα, μπλέκεται με πολλές υποπλοκές και δολοπλοκίες που είναι δύσκολο να συμμαζευτούν και από ένα σημείο και έπειτα βλέπουμε χαρακτήρες να περιφέρονται και γεγονότα να συμβαίνουν με φρενήρη κινηματογραφική ταχύτητα, θυμίζοντας περισσότερο μια συλλογή αταξινόμητων κομμένων σκηνών που βλέπουμε σε extras από δισκάκια ταινιών, παρά κάτι που θυμίζει ομογενές σύνολο.