Από την αμερικανική επαρχία στην Όπερα του Παρισιού, σε μια εποχή που αυτοί οι δύο κόσμοι απείχαν ακόμη περισσότερο απ' ό,τι σήμερα, μια χαρισματική κοπέλα βάζει τις βάσεις του μοντέρνου χορού. Παρακολουθώντας αυτήν τη διαδρομή της Λόι Φούλερ, που την υποδύεται η τραγουδίστρια-ηθοποιός Σοκό, μπορεί μεν να εντυπωσιαζόμαστε από την εξέλιξη και την κινηματογράφηση των πρωτοποριακών χορευτικών της, ελάχιστα πράγματα μαθαίνουμε όμως πραγματικά για την ίδια. Στις καταβολές αυτής της εντυπωσιακής αλλαγής της ζωής της, στη διαχείριση αυτής της επιτυχίας και στη σχέση με άλλες προσωπικότητες της τέχνης στα τέλη του 19ου αιώνα αφιερώνεται λίγος φιλμικός χρόνος σε μια βιογραφία που ακολουθεί τα ασφαλή μονοπάτια της αποσπασματικής αφήγησης καίριων στιγμών της ζωής της ηρωίδας, από την οπτική ενός παρατηρητή. Στο δραματουργικό κομμάτι, η Στεφανί ντι Γκούστο επικεντρώνεται στην παρουσία μιας ταλαντούχας μαθήτριας της Φούλερ ‒ρόλος που μας συστήνει τη Λίλι-Ρόουζ Ντεπ‒ ως αρχή του τέλους της, δείγμα ενός άκρως ανταγωνιστικού και σκληρού χώρου ακόμη και την εποχή της γέννησής του, κάτι που αποτελεί το μόνο ίσως δυνατό σχόλιο της ταινίας που την κάνει να ξεπερνά τα όρια της τυπικής βιογραφίας.