Κάποτε αποφασίζει ν’ αφήσει όλα αυτά πίσω του και να ταξιδέψει στην Αφρική ως εθελοντής στην αναδόμηση σπιτιών τα οποία καταστράφηκαν απ’ τον εμφύλιο πόλεμο. Εκεί σοκάρεται απ’ τη φρίκη που αντικρίζει στα μάτια των ντόπιων, και ειδικά των παιδιών. Αγνοώντας τις προειδοποιήσεις των πιο έμπειρων εθελοντών, επιχειρεί να χτίσει ένα ορφανοτροφείο σε εχθρικό έδαφος, σε περιοχή που ελέγχεται από τη LRA (Lord’s Resistance Army-Αντιστασιακός Στρατός του Κυρίου),μια οργάνωση που εξαναγκάζει παιδιά, πριν ακόμα μπουν στην εφηβεία, να γίνουν στρατιώτες. Για τον Σαμ, όμως, δεν είναι αρκετό να προστατεύει τα υποψήφια θύματα της LRA. Eίναι αποφασισμένος να σώσει όσο το δυνατόν περισσότερα παιδιά. Οργανώνει αποστολές και τις οδηγεί βαθιά μέσα στην επικράτεια του εχθρού, προκειμένου να ελευθερώσει παιδιά που έχουν ήδη στρατολογηθεί.

Μια από εκείνες τις πραγματικές ιστορίες που, αν και πραγματικές, φαίνονται εξωπραγματικές όταν μεταφέρονται στη μεγάλη οθόνη, ακριβώς επειδή, για να γίνει πιστευτή μια ιστορία, πρέπει να είναι αληθινή στην όψη και sτο περιεχόμενο. Κι αυτή εδώ απέχει μακράν. Η αλήθεια για την ταινία είναι πως ο «αμαρτωλός» αυτός πιστολάς ενσαρκώνεται μ’ έναν κακώς εννοούμενο ρεαλισμό. Μια τεράστια δραματική τρύπα χάσκει ανάμεσα στο βίαιο παρελθόν του και στη μαρτυρική του αποστολή - για να γίνει πειστική η άγια πρόθεσή του, επιτείνεται η πρότερη πλάνη του. Ο Φύλακας Αγγέλων είναι η πιο μανιχαϊστικά χριστιανική ταινία απ’ την εποχή του Πάθους του Χριστού του Μελ Γκίμπσον. Ο βαρετός δυϊσμός σε ψευτο-ντοκιμαντερίστικο μεγαλείο.