Η Καταλίν Βάργκα ζει σε ένα χωριό στα σύνορα της Ουγγαρίας με τη Ρουμανία. Ο σύζυγός της την πετάει στον δρόμο όταν ανακαλύπτει πως το αγόρι της δεν είναι δικό του. Με τον γιο της και ένα κάρο διασχίζει δάση και λαγκάδια για να βρει δυο άντρες που την είχαν βιάσει, κι έτσι να εκδικηθεί τον πραγματικό πατέρα.

Η Χίλντα Πίτερ φοράει την απόγνωσή της με υπερηφάνεια. Με ψηλά το κεφάλι και λιγοστά μέσα επιβίωσης μεταβαίνει από ένα αγροτικό τοπίο της Τρανσυλβανίας σε ένα πιο ημιαστικό, πιο σημερινό περιβάλλον, στην αναζήτηση του άνδρα που ακύρωσε την ηρεμία της γαμήλιας συνθήκης και τραυμάτισε ανεπανόρθωτα τη ζωή της. Είναι μια παγιδευμένη, ακούσια φεμινίστρια που παίζει το τελευταίο της χαρτί, σε μια ταινία που αποκαλύπτει νωρίς ένα μυστικό και κρύβει μέχρι το τέλος ένα άλλο.

Ο Βρετανός Πίτερ Στρίκλαντ κάνει το σκηνοθετικό ντεμπούτο στα 35 του χρόνια, έχοντας εμπιστοσύνη στην εικόνα και το στόρι της ταινίας του. Η θέα μιας ξεδοντιασμένης οικογένειας, με τη μάνα, το παιδί και το κάρο είναι ασυνήθιστη για τα δεδομένα της εποχής, ένας αναχρονισμός που ενισχύει την ατμόσφαιρα της επικίνδυνης διαδρομής και των αναπάντεχων εξελίξεων.

Η Καταλίν Βάργκα είναι στιγματισμένη και από ένα σημείο κι έπειτα δεν την ενδιαφέρει να καλύψει το δυσοίωνο πρόσωπό της, αν δεν αντιστρέψει τη θυματοποίησή της. Η Χίλντα Πίτερ στον πρωταγωνιστικό ρόλο βγάζει δύναμη, ένταση, κόψη και σκοτεινιά, ταιριάζοντας γάντι σε ένα road movie σωματικού πόνου και ψυχικής εξάντλησης, μια ευχάριστη αλλαγή από την τυποποιημένη περιπέτεια βίας και πρόχειρου σαδισμού.