Η σημαντικότερη ταινία της πρώτης περιόδου του Φελίνι. Η ιστορία της αγαθιάρας και κακομοίρας λαϊκής πόρνης Καμπίρια που ζει κι επιβιώνει στις εργατικές συνοικίες της Ρώμης. Μια νύχτα θα βρεθεί στην πολυτελή έπαυλη ενός σταρ του σινεμά. Από κει θα φύγει άπραγη, ενώ σε μια άλλη περίπτωση θα συμμετάσχει σε νούμερο ταχυδακτυλουργού ενός συνοικιακού βοντβίλ. Εκεί θα την γνωρίσει ένας ομορφονιός, ο οποίος θα της πουλήσει έρωτα.

 

Σε ένα τους ραντεβουδάκι θα την οδηγήσει σε ένα δασάκι δίπλα σε έναν γκρεμό, θα της αρπάξει όλες της τις οικονομίες και θα εξαφανιστεί. Η γλυκιά και αφελής Καμπίρια θα κλάψει για την εξαπάτησή της αλλά στο συναρπαστικό φινάλε θα γίνει ένα με μια παρέα νέων αγοριών και κοριτσιών που κατηφορίζουν χαμογελαστοί, τραγουδώντας στον δρόμο. Η ζωή αποδεικνύεται υπέροχη ακόμα και μετά τη συντριβή.

 

Σπαρακτική η Τζουλιέτα Μασίνα σε έναν ρόλο που ο Φελίνι έχτισε επάνω της. Μικροσκοπική, υπερκινητική, απλοϊκή, δίνει ιδιαίτερο μέγεθος στο αμόρφωτο αυτό κορίτσι της μεταπολεμικής Ιταλίας που δεν είχε ακόμα συνέλθει από τα τραύματα του φασισμού και της καταστροφής.

 

Η θεσπέσια μουσική του Νίνο Ρότα προσθέτει μαγεία στις εικόνες μιας εξαθλιωμένης Ρώμης όπου έχει συσσωρευτεί όλη η φτωχολογιά της υπαίθρου, μικροαπατεώνες, μπαγαπόντηδες, άγιοι και διάβολοι, οι οποίοι παρελαύνουν από την ταινία του μεγάλου μαέστρου δύο μόλις χρόνια πριν από το αξεπέραστο ρωμαϊκό παραλήρημα του Ντόλτσε Βίτα, στοιχεία του οποίου αναγνωρίζεις και στη νεορεαλιστική Καμπίρια.

 

Ο Φελίνι είχε συνεργαστεί σεναριακά με τον Πιερ Πάολο Παζολίνι που ήξερε την ιδιαίτερη γλώσσα του λούμπεν ρωμαϊκού προλεταριάτου. Οι Νύχτες της Καμπίρια έχουν επίσης βραβευτεί με Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας το 1957.