Το ανθρώπινο πρόσωπο της χοντρής αμερικανικής σεξοκωμωδίας εκπροσωπείται πλέον από τον Τζαντ Απατόου, δημιουργό του Παρθένου Ετών 40 και του Knocked Up, παραγωγού σε αυτήν την ταινία. Το θέμα είναι κλασικό και έχει να κάνει με το πόσο ρόμπα μπορούν να γίνουν δυο ελάχιστα δημοφιλείς μαθητές, ένας ευτραφής και ένας νευρικός, στους οποίους κολλάει και ένας τρίτος ακόμη λιγότερο δημοφιλής, πραγματικός φύτουλας.

Αν και η κατάσταση είναι πλέον γνωστή σαν τις παλάμες (τους), η ταινία αυτή και οι δύο προηγούμενες ξεχωρίζουν από τη μηχανικότητα και το μονταζιακό συνωστισμό των διαφόρωνAmerican Pie, διότι αφήνουν στο θεατή το χώρο να νιώσει τι τραβάνε οι κακομοίρηδες (στη θέση των οποίων όλοι μας βρεθήκαμε χωρίς αμφιβολία), και κυρίως το κάνουν με σωστή δοσολογία των διαλόγων και του κωμικού συγχρονισμού. Στην Αμερική έχουν ανεβάσει τον πήχη της βρισιάς σε κατάλληλη ταινία, κάτι που στα καθ' ημάς λογικά περνάει απαρατήρητο. Οι δυο πρωταγωνιστές παίζουν πολύ καλά, τηρουμένων των αναλογιών και η σκηνή που ο νεαρός προσπαθεί παράνομα να αγοράσει μπίρες και γίνεται φίλος με τους αστυνομικούς είναι πραγματικά αστεία.