Ένας larger than life σκηνοθέτης αποφασίζει να ξανασυστηθεί στο κοινό του και να δείξει με ευφάνταστο τρόπο τα άτομα και τις εικόνες που τον επηρέασαν σε νεαρή ηλικία με τελικό σκοπό να υπερασπιστεί το έργο και τη ζωή του. Ο Αλεχάντρο Χοντορόφσκι, ακμαίος στα 87 του, βάζει τον γιο του Άνταν να τον υποδυθεί για να παρουσιάσει μια ποιητική εκδοχή των πρώτων, καλλιτεχνικά, χρόνων της ζωής του στη Χιλή μέχρι το ταξίδι του στη Γαλλία. Η υπεράσπιση του έργου του έγκειται στο ότι χρησιμοποιεί τις σουρεαλιστικές και βαθιά συμβολικές εικόνες που τον έκαναν γνωστό για να πει τώρα τη δική του ιστορία, ξεκινώντας από την επιρροή του πατέρα του και φτάνοντας μέχρι την ανακάλυψη μιας μικρής κοινότητας αβανγκάρντ καλλιτεχνών σε ένα μέρος όπως το Σαντιάγκο, με μειωμένες πολιτικές και κοινωνικές ελευθερίες, που δεν ευνοούσε τέτοια δραστηριότητα. Η επαφή του με αυτό τον κόσμο παρουσιάζεται ως ένα ταξίδι σε μέρος μαγικό, με απίθανους χαρακτήρες να μπαινοβγαίνουν στο κάδρο, που λειτουργεί ως αντίστιξη προς το προδιαγεγραμμένο μέλλον που θα είχε αν, χωρίς καλλιτεχνικές ανησυχίες, ακολουθούσε τις συμβουλές ή την καριέρα του πατέρα του, φτιάχνοντας έτσι έναν μικρό ύμνο στην τέχνη γενικότερα (η ποίηση του τίτλου μπορεί να έχει πολλές εκδοχές) και στη θεώρησή της ως καταφυγίου για έναν νέο άνθρωπο.