Κατά τα ειωθότα, το τελευταίο μέρος μιας τριλογίας κόβεται στα δύο και η Τριλογία της Απόκλισης δεν αποτελεί εξαίρεση. Η Τρις με την παρέα της έχει αποδράσει από το εμπόλεμο Σικάγο και καταλήγουν σε μια τεχνολογικά εξελιγμένη κοινότητα που παρακολουθεί τα τεκταινόμενα και ξεχωρίζει την Τρις για τη γενετική της τελειότητα. Όλα τα χαρακτηριστικά της σειράς, ο προειδοποιητικός κίνδυνος για την έλλειψη διαφορετικότητας και η έμμεση αλληγορία για τις ναζιστικές μεθοδολογίες περί διαχωρισμού των ειδών, παρακμάζουν σε μια υπερβολικά σχεδιασμένη, αφελούς διαλόγου, ξύλινης ερμηνείας (κυρίως από την Γούντλι) ταινία που θυμίζει όλες τις σχετικές ταινίες που βασίζονται στην ανήσυχη νεανική λογοτεχνία φαντασίας, χωρίς τη φαντασία και την ανησυχία, σε βαθμό που πλέον το Hunger Games, μπροστά στην Απόκλιση, είναι για Νόμπελ. Έπεται το τελικό κεφάλαιο, για παραπάνω περιπέτεια.