Το La French πιάνει το νήμα των πραγματικών περιστατικών που αναστάτωσαν τη Μασσαλία στα '70s από εκεί που τελείωσε το French Connection 2 του Τζον Φρανκενχάιμερ (η συνέχεια του οσκαρικού και υπερεπιτυχημένου Ανθρώπου από τη Γαλλία του Φρίντκιν), όχι όμως από την πλευρά των εμπλεκόμενων Αμερικανών και του ντετέκτιβ Popeye Doyle, τον οποίο υποδυόταν ο Τζιν Χάκμαν στον ρόλο που τον ανέδειξε, αλλά με τη ματιά των Γάλλων. Η Μασσαλία αποτελούσε τον κρίσιμο κρίκο διακίνησης τεράστιων φορτίων σκληρών ναρκωτικών από την Τουρκία με προορισμό τις ΗΠΑ. Οι συντονισμένες προσπάθειες των Αρχών των δύο χωρών έδωσε τέλος στη μάστιγα και η Τουρκία συμφώνησε επίσημα στον αυστηρό έλεγχο των cargos. Στην πολύχρονη διαδικασία υπήρξαν θύματα, γνωστότερο εκ των οποίων ήταν ο άτεγκτος δικαστής Πιέρ Μισέλ, ο οποίος δολοφονήθηκε το 1981 καθώς επέστρεφε στο σπίτι του, και ενώ είχε προλάβει να εξαρθρώσει τη σπείρα των εγκληματιών που παραπέμφθηκαν για τα σοβαρότατα εγκλήματά τους. Τον Μισέλ υποδύεται ο Ζαν Ντιζαρντέν με όρεξη και αίσθηση του γρήγορου ρυθμού που επιβάλλει ο σκηνοθέτης Σεντρίκ Χιμένες, σε μια καλομονταρισμένη, πλούσια σε μουσική και εναλλασσόμενες εικόνες επαγγελματική απόπειρα να προσαρμόσει το αμερικάνικου τύπου ιδίωμα των αστυνομικών ταινιών στη γαλλική παράδοση στο είδος. Το αποτέλεσμα είναι στέρεο, αν και αρκετά περιγραφικό, και ο Ντιζαρντέν με τον κακό της υπόθεσης, τον Ζιλ Λελούς (που είδαμε πρόσφατα και στο Λάθος στο Λάθος) ανταλλάσσουν θανατηφόρα βλέμματα, διαχωρίζοντας το ύφος, εκτός από τις θέσεις των χαρακτήρων τους.