Στο ντεμπούτο του πίσω από την κάμερα, ο Τζόζεφ Γκόρντον Λέβιτ υποδύεται έναν επιτήδειο εραστή, ο οποίος ρίχνει όποια γκόμενα θέλει, αλλά συναρπάζεται από τη διαδικτυακή πορνογραφία, ώσπου βρίσκει ένα παραδοσιακό, αλλά εκρηκτικά όμορφο κορίτσι και αλλάζει άρδην άποψη για τις σχέσεις και τη δέσμευση. Ο Λέβιτ, ενώ καταπιάνεται με τη θρησκεία, την οικογένεια, του φίλους και τα κλισέ περί της μυθολογίας και της μεθοδολογίας των σχέσεων, δεν λέει κάτι καινούργιο, αλλά τουλάχιστον αποφεύγει τις μελό παγίδες της κομεντί και διαισθάνεται πότε πρέπει να ρίξει αστεία και πότε να αφήσει χώρο στους χαρακτήρες. Επίσης, μεταχειρίζεται τη Σκάρλετ Τζοχάνσον κωμικά, κάτι που είναι ανακουφιστικό, φαντάζομαι, για εκείνην, αλλά και για εμάς, που έχουμε βαρεθεί να τη βλέπουμε σαν ακίνητο ερωτικό μπιμπελό. Ο μπαμπάς του Τζον στην ταινία, ο παλιός, καλός τηλεοπτικός Τόνι Ντάνζα, χαρίζει γέλιο όποτε εμφανίζεται. Ο ρόλος που παρουσιάζει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι αυτός της Τζουλιάν Μουρ, ένας χαρακτήρας ενοχλητικός, αλλά δραματικά χρήσιμος. Δεν ολοκληρώνεται ωστόσο. Με το άγχος του έξυπνου πρωτάρη αλλά και του διαδόχου του Κέβιν Σμιθ στο πεδίο της indie σινε-φιλολογίας, που φλερτάρει με την πολυλογία, ο Λέβιτ έχασε τη ευκαιρία της δημιουργίας ενός φετινού Silver Linings Playbook.