ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
12.6.2019 | 17:22

Γ48

Θα ήθελα γνώμες από άντρες και γυναίκες που είναι λίγο μεγαλύτεροι. Βλέπω εργένηδες της ηλικίας μου που φοβούνται πολύ ότι θα ζήσουν μόνοι τους. Μερικοί από αυτούς αν γνωρίσουν μια γυναίκα θα κάνουν ό,τι μπορούν για να την κρατήσουν. Ειδικότερα όταν πλησιάζουν τα 50 πολλοί το θεωρούν ορόσημο, αν δεν έχουν βρει μέχρι τότε χάνεται κάθε ελπίδα. Βεβαίως έχει μια βάση για άντρες και γυναίκες, δεν γίνονται πιο εύκολα τα πράγματα όσο περνάνε τα χρόνια. Δεν πέρασε πολύς καιρός που χώρισα, μου αρέσει που είμαι μόνη γιατί είναι κάτι που μου έλειψε ασφυκτιούσα στον γάμο μου. Σκέφτομαι όμως ότι είναι δύσκολο να καταλάβεις στις μεγαλύτερες ηλικίες αν κάποιος είναι μαζί σου επειδή σε ξεχώρισε, ή επειδή θα ήταν με οποιαδήποτε προκειμένου να μη μείνει μόνος του. Είναι κάτι που με προβληματίζει και το μοιράζομαι μαζί σας. Αν θελήσω να γνωρίσω κάποιον άντρα, πως θα μπορώ να είμαι σίγουρη για τα αισθήματά του; Όταν είμαστε νέοι είναι διαφορετικά τα πράγματα, το ξέρεις γιατί υπάρχουν επιλογές και μπορεί κανείς πιο εύκολα να ζήσει και μόνος του. Οι άντρες στα 30 και στα 40 έχουν πιο πολλές επιλογές από τις κοπέλες, αν είναι με μια γυναίκα την προτίμησαν και την ξεχώρισαν από τις άλλες. Όταν όμως περνάνε τα χρόνια και έχει κανείς τον φόβο του τι θα απογίνει γιατί είναι άνθρωπος που τρέμει τη μοναξιά; Πιστεύω ότι μπορεί να αξιολογήσεις λάθος μια κατάσταση και να ζήσεις με κάποιον που τον σπρώχνει η ανάγκη του να φέρεται σωστά και όχι η συμπάθεια και η αγάπη. Δεν θέλω να μου συμβεί, προτιμώ να ζήσω μόνη μου παρά με κάποιον που είναι μαζί μου λόγω ανασφάλειας. Φοβάμαι ότι δεν θα είμαι σε θέση να το ξεχωρίσω όταν έρθει η ώρα. Δεν γνωρίζω κανέναν εργένη πάνω από 45 ο οποίος είναι από επιλογή μόνος του. Παλιότερα σε άλλες ηλικίες ήταν πολλοί, πλέον όμως όχι. Επομένως αυτοί οι εργένηδες ψάχνουν και δεν βρίσκουν και αν βρούνε κάποια θα είναι ευχαριστημένοι. Ελπίζω να καταλαβαίνετε τον προβληματισμό μου και να με συμβουλέψετε. Επιπροσθέτως να σημειώσω ότι θεωρούμαι "καλή περίπτωση", επειδή διαθέτω καλή εμφάνιση και πολύ καλό εισόδημα. Δεν το λέω για να παινευτώ, μόνο που σκέφτομαι ότι οι εργένηδες αυτής της ηλικίας ρωτάνε άλλους ανθρώπους αν εκείνοι ξέρουν κάποια ελεύθερη χωρίς να θέτουν όρους. Που σημαίνει ότι αν τους τύχει κάποια "καλή περίπτωση" ενώ θα ήταν ευχαριστημένοι και με κάτι "λιγότερο" θα βγάλουν τον καλύτερό τους εαυτό όχι από έρωτα αλλά από συμφέρον και δεν εννοώ μόνο το οικονομικό. Ένας άντρας 49 χρονών που γνωρίζω είχε χρόνια σχέση με μια γυναίκα, συζούσαν και όταν βρήκε κάποια "καλύτερη" την χώρισε αμέσως και τώρα ζει με την καινούργια του σύντροφο. Δεν θέλω να πέσω σε τέτοιον άντρα, η μόνη "απόδειξη" που θα με καθησύχαζε θα ήταν ένας άντρας που ζει μόνος του ενώ έχει επιλογές που όμως δεν τον καλύπτουν, κάποιος που περνάει καλά και μόνος του και δεν εξαρτάται από το αν έχει σύντροφο ή όχι. Δεν γνωρίζω όμως τέτοιους άντρες, ευχαριστώ όσους διάβασαν ελπίζω να μη σας κούρασα κάθε άποψη δεκτή.
13
 
 
 
 
σχόλια
Τίγκα στην ανασφάλεια είσαι και αν και μη και εφόσον.... Να ξέρεις ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων σε αυτές της ηλικίες ψάχνουν την συντροφικοτητα.... Εξαρτάται βεβαίως και από το background σου αν έχεις παντρευτεί στα 22 και χωρίζεις Στα 44 καλό είναι να μένεις λίγο μόνος να δεις πως παίζεται το παιχνίδι.... Βέβαια υπάρχουν και αυτοί που δεν το αντέχουν την μοναξιά..... Με αποτέλεσμα να κάνουν λάθος επιλογές.....
Κι εμένα οι άντρες 35+ που γνωρίζω κατά καιρούς μου βγάζουν μια απελπισία. Όχι όλοι, αλλά στους πιο πολλούς νιώθω αυτήν την απεγνωσμένη αναζήτηση συντρόφου, ακούω μεγάλα λόγια που περιεχόμενο δεν έχουν απλά προσπαθούν με νύχια και με δόντια να σε κερδίσουν. Και εκεί με χάνει ο άλλος. Δεν ξέρω. Για τις γυναίκες αυτής της ηλικίας λένε ότι είναι απελπισμένες αλλά πλέον σαν να έχει αντιστραφεί λίγο το πράγμα. Προσωπικά, νιώθω καλύτερα με λίγο μικρότερους άντρες. Αν θες να ξέρεις τι είναι αυθόρμητο και τι όχι, μην αποκλείεις κι αυτή την επιλογή...
Πρώτη φορά μπαίνω στην στήλη και αποφάσισα να γράψω ....θα καταλάβεις διαβάζοντας . Είμαι 52χρ. και είμαι 8χρ. (έχοντας τους ίδιους προβληματισμούς με εσένα ) χωρίς σταθερή σχέση παρόλο που δεν είμαι αρνητικός σε κάτι τέτοιο . Το συμπέρασμα μου και η συμβουλή μου είναι οι εξής : πάρε το χρόνο σου , να ηρεμήσεις , να σκεφτείς , να δεις τον κόσμο με άλλα μάτια , άκου την σιωπή , φύγε από αυτές τις σκέψεις . Άσε να καθαρίσει το μυαλό σου και μην τα αναλύεις όλα , όπως έκανες στο κείμενο σου. Άσε να μπει φρέσκος αέρας και σίγουρα θα δεις τα πράγματα καθαρά . Μάλλον τώρα δεν μπορείς . Λογικό είναι ! Όσο θα σκέφτεσαι έτσι υποβόσκει ένα άγχος και μιά ανασφάλεια . ΜΗΝ μείνεις μόνο στο περιθώριο . Κυκλοφόρησε με αυτοπεποίθηση χωρίς να σκέφτεσαι , ασχολήσου με πράγματα. Το joker και η τύχη έρχεται σε αυτούς που δεν το κυνηγούν με άγχος . Όταν " κυνηγάμε" , "καλές" σχέσεις , το πιθανότερο είναι να κάνουμε λάθος και να πέσουμε σε ευκαιριακούς ανθρώπους που δεν μας ταιριάζουν . Μου άρεσε όμως ο προβληματισμός σου , γιατί είδα δικά μου κομμάτια εκεί και ας με συγχωρήσουν οι φίλοι πιο πάνω αλλά δεν συμφωνώ με απόψεις του style " για να έμειναν μόνοι τους , θα τους άξιζε" . Η κάθε ιστορία έχει τα δικά της δεδομένα . Θα χαιρόμουν περαιτέρω διάλογο αν το επιθυμείς γιατί από εδώ δεν είναι και το πιο εύκολο . [email protected]
Σε αυτές τις ηλικίες οι πράξεις των ανθρώπων απορρέουν απο τα βιώματά τους. Συμβουλή μου, μην αναζητάς πραγματική αγάπη και ειλικρινείς έρωτες! Τα αγνά συναισθήματα εχουν εξανεμιστει σε πρώην! Μακάρι να σου τύχει "η περίπτωση", αλλά τι πιθανότητες έχεις; Έχεις βγει απο έναν αποτυχημένο γάμο, γιατί σε τρώει να ξαναμπείς στα στεγανά σχέσης; Η ζωή είναι όμορφη και χωρίς σύντροφο στο πλευρό σου, γιατί αν δεν είναι ο σωστός και ο ιδανικός (που όπως είπαμε παραπάνω, τι πιθανότητες έχεις;) μόνο προβλήματα θα σου δημιουργήσει και παραπάνω πληγές θα σου αφήσει. Έχεις την οικονομική σου ευχέρεια, ταξίδεψε, κάνε παρέες, γνώρισε κόσμο, πέρνα καλά (με ό,τι κι αν συνεπάγεται αυτό) και άσε τους άντρες αυτής (και παραπάνω) ηλικίας εκεί που ανήκουν, στο περιθώριο! Για να μην τους ανεχτηκε καμία ως τώρα, κάτι θα ήξερε! Για εμας που είμαστε πάνω απο 30 (πόσο μάλλον μεγαλύτερες) δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο κι ούτε για άλλα δάκρυα!! Έχουμε ξαναδεί πολλά έργα!
Είμαι 46 και μόνος. Οχι από επιλογή αλλά επειδή δεν συμβιβαστηκα ποτέ. Δεν θα ήμουν ποτέ με καποια που δεν με ελκύει μόνο για να αποφύγω την μοναξιά. Το ίδιο θα ήθελα και απο την συντροφο μου. Να μην είναι μαζι μου απο ανάγκη αλλα απο επιλογή.
Ξύπνια είσαι, έχεις βγάλει τα λογικά συμπεράσματα που θα μπορούσες να βγάλεις, οπότε θέλει λίγο υπομονή κι επιμονή, να σκαλίζεις περιπτώσεις και να κόβει το μάτι σου. Απλά να έχεις στο νου σου οτι μάλλον σου ταιριάζουν εξίσου ανεξάρτητοι, αυτάρκεις άνθρωποι με ενδιαφέροντα, που χρειάζονται να συμπληρώσουν την ήδη ποιοτική τους ζωή με μία σύντροφο, όχι τύπου δουλικό (που ψάχνουν πολλοί σε τέτοια ηλικία, καθώς ακόμα τους σιδερώνει η μανούλα ή τους στέλνει ταπεράκια), αλλά μία γυναίκα πρωταγωνίστρια στην καρδιά τους και συνοδοιπόρο στο μέλλον τους.Σου εύχομαι να σε πετύχει και να πέσεις ξερή :)
Ναι και που είναι αυτός; Εγώ ξέρω τριών ειδών 50ριδες 1. Οι παντρεμένοι λιγούριδες, όπου το κέρατο πάει σύννεφο.2. Οι χωρισμένοι σώγαμπροι που ζουν μαζί με σύντροφό γιατί δεν μπορούν μόνοι τους να επιβιώσουν 3. Και οι μόνοι και αξιόλογοι όπως τους περιγράφεις αλλά και δειλοί και οι "άλλα λέω και άλλα εννοώ" Αντίο σας. Δεν υπάρχει τέτοιο είδος άντρα που περιγράφεις.
Άλλο να τσιγκλάς, άλλο να γίνεσαι σπασοκλαμπάνιας. Επίσης δεν σηκώνουν όλοι το τσίγκλισμα ούτε έχεις την ανάλογη σχέση/αλληλεπίδραση μαζί τους, ώστε να προβείς σε κάτι τέτοιο.Πάω να πλέξω τώρα, να μου κατέβει η νευροπίεση.