ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
22.2.2019 | 01:21

Με λένε Αναστασια

Είμαι μόλις 20 ετών και το Σεπτέμβριο του 2017 έμαθα ότι έχω ένα είδος επιθετικού καρκίνου στις λεμφαδένες...το πάλεψα πολύ αλήθεια...όταν πια έφυγα από τα νοσοκομεία περιμένοντας να κάνω εξετάσεις ξανά...έλεγα σε όλους ότι ναι επιτέλους είμαι καλά ..επιτέλους θα ζησω γιατί έκανα μεταμόσχευση γιατι πάλεψα και γιατί δε γίνεται ο Θεός να είναι τόσο άδικος να με στερήσει από τον πατέρα μου όπως του στέρησε τη μάνα μου με τον ίδιο ακριβώς τροπο πριν απο 16 χρόνια...όμως δεν είμαστε πάντα τυχεροί...δεν κερδίζουμε όλοι τη μάχη με το καρκίνο..Σεπτεμβριος 2018...πάω στο νοσοκομείο για να κάνω εξετάσεις..σίγουρη πως μετά τη μεταμόσχευση θα είμαι καλά...και τι βλέπω;; ΠΡΟΟΔΟΣ ΤΗΣ ΝΌΣΟΥ ΚΑΙ ΝΕΕΣ ΕΣΤΊΕΣ ΜΟΛΥΝΣΗΣ...οκ λέω θα το παλέψω ξανά...πλέον ο Καρκίνος ήταν σε όλο το λεμφικό ιστο, στο πάγκρεας και στα πνευμόνια...στο 4ο στάδιο...θα το πάλευα αλήθεια και παλέψα...ακόμα παλεύω, νιώθω δυνατη..νιώθω πως αύριο θα φύγω από δω..ήρθαν οι γιορτές και μετά θα έφευγα για Ελβετία για εγχείριση...στα γενέθλια της αδερφής μου ηταν η πρώτη μερα μετά από καιρό που ανέβασα πυρετό... έκτοτε δεν μου έπεσε ξανά...2 μήνες με κορτιζόνη γιατί ο πυρετός δεν πεφτει... και εκεί που είχαμε μείνει στο θα ζήσεις όσο αντέξει η καρδιά σου...Σήμερα ο γιατρός μου ανακοίνωσε ότι αυτή η εβδομάδα είναι η τελευταία εβδομάδα που θα ζήσω...Για μένα δεν κλαίω τόσο...δεν κλαίω που δεν πρόλαβα να ζησω τίποτα,δεν κλαίω που δεν πρόλαβα να αρχίσω να δουλεύω, που δεν θα κάνω παιδιά και που σε 10 χρόνια δε θα με θυμάται κανείς...Όμως κλαίω για αυτούς που αφήνω πίσω...Για το πατέρα μου που πριν χρόνια έθαψε τη μάνα μου που έφυγε νεότατη από την ίδια κωλοαρρωστια και με άφησε 3 χρόνων μωρό...για την αδερφη μου που δύο μήνες τώρα δεν έφυγε λεπτό από κοντά μου...πως θα μάθει να ζει χωρίς εμένα..αυτή?? Αυτή που ήταν για μένα και μάνα ??? Ζήτω συγγνώμη για ότι έχω κάνει σε όποιον έχω κάνει και έχω πληγώσει...ζήτω συγχώρεση...και ζήτω να προσεύχεστε για μένα τώρα που φεύγω...γιατί φοβάμαι... Ευχαριστώ
31
 
 
 
 
σχόλια
Καλό είναι να θυμόμαστε τέτοιου είδους ποστς, κι ας έχει περάσει πολύς καιρός. Να έχουμε αυτήν την εξομολόγηση σε μια γωνιά της καρδιάς μας, και στη θέση εκείνη θα αντιπροσωπεύει και τις παρόμοιες εμπειρίες άλλων ανθρώπων• αυτές που δεν έχουν γραφτεί, δεν έτυχε να μάθουμε, και ξεχνάμε ότι υπάρχουν. Αν διαβάζεις τώρα την εξομολόγηση, το πιο πιθανό είναι ότι έχεις ξαναπεράσει και σε έφερε η ανάμνηση γι'αυτήν την κοπέλα
...Δώσε λοιπόν το παρόν, ποστάροντας ίσως κάποιο σχόλιο, ώστε να μείνει ζωντανή η ανάμνηση αυτής της κοπέλας που κάποτε διάβασες, και η ανάμνησή της σε έφερε πίσω. Μαζί με αυτήν και όλων των υπολοίπων ανθρώπων• εκείνων που, ενώ εμείς δεν τους γνωρίζουμε, βίωσαν παρόμοιες καταστάσεις. Και ίσως να ξεχάστηκαν.
Κοριτσάκι μου εύχομαι εκεί που είσαι τώρα να χαμογελάς και να αισθάνεσαι λυτρωμένη... δεν σε ξέρουμε αλλά θα μείνεις για πάντα χαραγμένη στην καρδιά και τη μνήμη μας. Καλό παράδεισο αγάπη μου..
Καλησπερα.Περασα τα ιδια και ημουν τυχερος και ζω ακομα.Δεν ξερω στ αληθεια τι περνας.Ουτε μου περνα απο το μυαλο μου.Ειναι αλλωστε το πιο δικο μας πραγμα.Μπορουμε να το περιγραψουμε οπως μπορουμε αλλα κανενας να το ζησει οπως το ζουμε.Μη στεναχωριεσαι για την αδερφη σου.Η τον πατερα σου.Απο αυτα που περνας η αντιμετωπιζεις το κλαμα η απογνωση και ο πονος τους ειναι ελαχιστα.Γιατι ειναι ανθρωπινα.Φτιαγμενα για να ταρασουν το χωμα και το νερο που μας συνθετουν.Ομως ο φοβος σου και η βεβαιοτητα του τελους ειναι τα μονα που δειχνουν το θεικο ,το απιαστο της ψυχης σου.Τα αποκλειστικα δικα σου στοιχεια.Εισαι κομματι θεικο .Αποχαιρετα αν θες τα λιγα ανθρωπινα και ανοιξου σε κατι ομορφο.Ελπιζω να βρεθουμε καποτε.Με οποια μορφη.Καλη ανταμωση.Μη φοβασαι .Περιμενε με
Είμαι στην ίδια ηλικία με σένα, 20 χρονών δηλαδη. Όπως σχεδον κάθε οικογενεια, έτσι και στη δική μου, έχουμε χάσει ένα μέλος από την εν λογω ασθένεια (συγκεκριμένα τον παππου μου). Αν θέλεις στείλε μου μήνυμα στο μεσεντζερ να συζητήσουμε. Θα χαρώ πάρα πολύ αν στείλεις! Ελπίζω να δεις το σχολιο! Το προφίλ μου είναι όπως ακριβώς το όνομα σχολιαστή εδώ. Σε περιμένω!
Γλυκιά μου Αναστασία, το μήνυμά σου είναι ένα μάθημα ζωής για όλους μας για να μάθουμε να εκτιμάμε όσα θεωρούμε δεδομένα σ' αυτή τη ζωή. Σ' ευχαριστούμε γι' αυτό, αξίζεις να σε θυμόμαστε και να σ' αγαπάμε όχι μόνο για 10 χρόνια αλλά για όλη μας τη ζωή. Αυτό θα κάνουμε. Εύχομαι οι γιατροί να κάνουν λάθος και να είσαι καλά για 100 χρόνια τουλάχιστον. Όπως κι αν εξελιχτούν τα πράγματα, θα είσαι στην καρδιά μας κι ας μη σε γνωρίζουμε.
Αναστασία μου κανεις γιατρός δεν μπορεί να σου πει ποτε θα φύγεις ή για ποσο θα μείνεις γι’αυτο μην βάζεις μέσα σου τα λόγια τους.. οι γιατροί είναι απλώς άνθρωποι κ βλέπουν με τα φυσικά μάτια μέχρι εκεί που μπορούν .Όμως υπάρχει κ το υπερφυσικό.. ο Κύριος Ιησούς θεράπευσε και ανέστησε πολλούς. Κ δεν ήταν τίποτα παραπάνω από εσένα κανεις τους. Έχει πίστη κορίτσι μου! Ο Θεος σ’αγαπαει και δεν είναι άδικος.. Είναι δίκαιος και αγαθός. Θυσίασε το γιο Του για σένα! Για να έχεις ζωή αιώνια! Είσαι πολύ γενναία Αναστασία μου. Προσευχή σου να έρθει γαλήνη μέσα σου. Κ στους δικούς σου ανθρώπους. Δεν χρειάζεσαι εξομολογήσεις κ ιερείς.. ο Κύριος Ιησούς είναι τώρα δίπλα σου κ σε ακούει. Μίλησε Του. Εκζήτησε Τον με όλη την δύναμη της καρδιάς σου και αναπαυσου. Ο Κύριος Ιησούς να σας φυλάει και να σας δυναμώνει.
Καλή μου Αναστασία,Είμαι σίγουρη ότι με διαβάζεις αυτή τη στιγμή. Είναι η πρώτη φορά που με έκανε ένα post να θελήσω να απαντήσω. Πρώτα απ' όλα, ΖΕΙΣ!!! Μέχρι να μην έχουμε πνοή μέσα μας, είμαστε ζωντανοί και έχουμε ελπίδα!!! Μόνο με την ελπίδα μπορούμε να προχωράμε σε αυτόν τον κόσμο και να παλεύουμε από το πιο μικρό μέχρι το πιο μεγάλο όπως η αρρώστια και ο θάνατος. Ακόμα και αλήθεια να είναι αυτό που σου είπε ο γιατρός, που και αυτό αμφισβητήσιμο είναι, γιατί μόνο ο Θεος, το σύμπαν,όπως το μεταφράζει κάνεις, ξέρει πότε θα φύγουμε ΟΛΟΙ μας από αυτόν τον κόσμο, αυτή η μία εβδομάδα που σου λέει είναι μια ευκαιρία να κάνεις ο.τι τρέλα σου έρχεται στο μυαλο!! Και σωματικά να μην μπορείς να την κάνεις, φαντάσου την, κορόιδεψε την κατάσταση σου, βγάλε τη γλώσσα στη ζωή και μην αφήσεις κανέναν, ούτε τον ίδιο σου τον εαυτό να σε βάλει κάτω!! Εσύ ξέρεις πολύ καλύτερα από όλους μας εδώ πώς νιώθεις και τι πρέπει να κανεις, αλλά ακόμα ΖΕΙΣ!!! Και ένα τελευταίο που θα ήθελα να σχολιάσω. Αρχικά θα ήθελα να πω ότι είμαι πολύ πιστή στο Θεο και πάντα απευθύνομαι σ' Εκείνον. Όμως να εξομολογηθεις για ποιο πράγμα??? Πού μια ζωή παλεύεις?? Που μεγάλωσες με τόσες δυσκολίες ή που έχεις τον Σταυρό σου και τον κουβαλάς? Για ποιες αμαρτίες σου μιλάμε? Και κάποιοι θα πέσουν πάνω μου και θα πουν ότι όλοι είμαστε αμαρτωλοί. Συμφωνώ απόλυτα!! Και πρώτη εγώ είμαι αμαρτωλή!! Και δεν μπορώ να ακούσω ότι ο Θεός μας δοκιμάζει.. Απλά έτυχε σε εσένα ο Καρκίνος σε κάποιον άλλο άνθρωπο κάποια άλλη μακροχρόνια αρρώστια. Να εξομολογουμαστε για να εαστε σωστοί χριστιανοί και πρώτα απ' όλα άνθρωποι!! Εγώ δε θα προσεύχομαι για να σε αναπαύσει ο Θεός!!! Θα προσεύχομαι για να σου δίνει δύναμη να παλεύεις!!!!!! Θα είσαι στην σκέψη μου!!!!
Αναστασία δεν εχεις τιποτα να φοβασαι. Δες αυτο το ντοκυμαντερ στο Netflix η οπου το βρεις που λεγεται Αυτοθεραπεια- "Heal" και θα καταλαβεις οτι ποτε δεν ειναι αργα να παρεις τη ζωη σου στα χερια σου. Ολα ειναι θεμα πιστης στον εαυτο μας και οχι παραδοση στις συνθηκες. Καλη επιτυχια!
Αναστασία, ο θείος μου έχει καρκίνο στο στομάχι. Οι γιατροί του έδιναν ΕΝΑΝ μήνα ζωής. Ο θείος μου είναι ο πιο θετικός και ευχάριστος άνθρωπος που ξέρω. Είχε συμφιλιωθεί με την ιδέα του θανάτου διότι έχει διαβάσει πολύ και γενικότερα ως φαίνεται, η γνώση είναι δύναμη. Κυρίως γιατί απομυθοποιειται η έννοια του θανάτου. Μαζί με αυτήν όμως, απομυθοποιουνται και οι γιατροί οι ίδιοι. Γιατι Αναστασία μου, 7 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ, ο θείος μου κατέρριψε όλα τα δεδομένα και ζει ακόμα! Ζει και το παλεύει και θα το παλεύει μέχρι την τελευταία στιγμή.Υπάρχουν σύγχρονοι φιλόσοφοι (Λιαντινης) όπου μετά από ενα σημείο, επέλεξαν τον θάνατο. Και όχι, δεν είχε αυτοκτονικές τάσεις. Δεν λέω ότι είναι το θεμιτό, αλλά ένας τόσο διαβασμένος άνθρωπος, ίσως απομυθοποίησε κάπως την έννοια του θανάτου. Όπως και να χει, να ξερεις αυτό το κείμενο που έγραψες έχει χαραχθεί μέσα μου. Και σε θαυμάζω πολύ.
Δεν θα πεθάνεις Αναστασία, θα αλλάξει ο τρόπος που θα υπάρχεις. Ίσως γίνεις ενέργεια, ίσως έχεις μια άλλη μορφή συνειδητότητας, Ίσως περάσεις σε ένα άυλο σύμπαν που δεν ανακαλύψαμε ακόμη. Δεν θα είσαι με φυσικό τρόπο κοντά στους δικούς σου αλλά θα σε αντιλαμβάνονται. Η ζωή ξέρουμε πως είναι όμορφη γιατί την αντιλαμβανόμαστε, το μετά την ζωή θα 'ναι όμορφο κι αυτό, μόνο που εν ζωή δεν έχουμε την αντίληψή του.Μπορεί να ζήσεις τελικά για 1 βδομάδα, για μήνες ή και για χρόνια, όμως όπως σου γράφω και με τα παραπάνω, ξέρω πως ποτέ δεν θα πεθάνεις.
Aναστασία να σου πω και εγώ πως οι άνθρωποι που αγαπάς δεν ξεχνιούνται ποτέ ,ειδικά αυτοί που έδωσαν μάχη για να κρατηθούν στη ζωή με τόση αξιοπρέπεια .Να μη φοβάσαι για το τέλος είναι για όλους μας το ίδιο ,άλλη χρονική στιγμή με άλλο τρόπο αλλά πάντα για όλους η κατάληξη είναι μια .Μακάρι με όλη τη δύναμη της ψυχής μου οι προβλέψεις των γιατρών να είναι λάθος ,μακάρι αν υπάρχει δυνατότητα έστω για ένα θαύμα να είναι για σένα .Μείνε δυνατή ως το τέλος δεν έφταιξες σε τίποτα για να πληγώσεις κάποιον .Μακάρι ρε Αναστασία να γίνει ένα θαύμα μακαρι....
Να ξέρεις ρε συ Αναστασία, οτι κάπου υπάρχει ένας περίεργος τύπος χωμένος μέχρι το λαιμό στα βιβλία, τους αριθμούς και τη βαρετή ζωή του. Αυτός ο τύπος θυμάται πολλές βλακειες που ποτέ δεν του χρησίμευσαν σε τίποτα. Εσένα όμως θα σε θυμάται για πάντα. Είσαι πολύ πιο πολύτιμη για εκείνον από όλη τη γνώση και τη δύναμη του κόσμου. Κι ας μη σε ξέρει, ας μη σε έχει δει ποτέ. Και υποσχέθηκε σήμερα ότι θα κάνει ό, τι περνάει από το χέρι του για να μην υπάρξει ξανά άλλος άνθρωπος στη θέση σου.Θα τα ξαναπούμε μικρή!
Πραγματικά μετά από αυτό το σχόλιο εγώ ένιωσα πολύ όμορφά και μια ελπίδα γεννήθηκε ότι ναι ρε γαμώτο υπάρχουν και αυτοί οι άνθρωποι!!!Αρκουδίνε πραγματικά μόνο ΘΑΥΜΑΣΜΟΣ και ΠΙΣΤΗ σε ανθρώπους σαν εσένα !
Δεν θα ξεχαστεις ποτε, θα εισαι παντα στη ζωη αυτων που σε αγαπανε, προσπαθησε να μοιραστεις με αυτους τους ανθρωπους τις στιγμες σου και να μεταφερεις τη σοφια και τη γνωση που μονο εσυ κατεχεις αυτη τη στιγμη. Να ξερεις οτι ολοι οι ανθρωποι που σου γραφουν τωρα σου δινουμε την αγαπη μας, σε συμποναμε και σου στελνουμε οτιδηποτε θετικο εχεις αναγκη και δεν θα σε ξεχασουμε γιατι μας χαραξες. Ζησε με γαληνη οσο μπορεις το μεγαλειο και την ιεροτητα αυτων των στιγμων σου.
Κουράγιο <3Πάλεψε με όλη τη δυναμη της ψυχής σου και ειμαι σιγουρη, ότι στο τέλος θα βγεις ξανά νικήτρια και θα κερδισεις αυτή τη μάχη. Σου το εύχομαι ολόψυχα.
Αναστασία μου κι εγώ θα προσευχηθώ για σένα, ώστε να μην φοβάσαι. Προσεύχομαι για σένα, για μένα, για όλους, όταν θα τελειώσει αυτό το μικρό κομμάτι που ζούμε εδώ, να τελειώσει όλος ο πόνος και να ξαναβρεθούμε με αυτούς που αγαπάμε και να νιώσουμε πλήρεις άσχετα από το τι προλάβαμε να ζήσουμε ή όχι σε αυτό το μικρό κομμάτι πάνω στη γη.

Σεισμός