ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση. Ο γιος μου 39 χρονών έχει παντρευτεί μια γυναίκα 42 χρονών, που συνέχεια δημιουργεί προβλήματα και φασαρίες. Συνέχεια προκαλεί μιλά με ασέβεια κι εγώ δεν απαντώ για να μη δημιουργήσω αντιπαράθεση και πρόβλημα στο γιο μου. Συνέχεια λέει προκλητικά ότι έχει παιδί και δεν έχει ανάγκη άλλο παιδί, καθώς είναι παντρεμενοχωρισμένη κι έχει ένα παιδάκι 17 ετών. Ο γιος μου δεν έχει παιδί βέβαια. Δεν με απασχολεί αυτό ιδιαίτερα, αν και στην αρχή είχα πόνο, γιατί το παιδί μου θα ασχολιόταν με υποχρεώσεις που δεν του αναλογούν. Όμως και πάλι τους ενδοιασμούς μου δεν έδειξα ποτέ εχθρικότητα, γιατί ήθελα να είμαι διακριτική και καλοπροαίρετη.Το θέμα είναι ότι αυτή η γυναίκα συνέχεια με προσβάλει μπροστά σε κόσμο και σε οικογενειακές συγκεντρώσεις, έχω φτάσει σε σημείο να σκύβω το κεφάλι για να μην τη βρίσω, γιατί δε θέλω να φτάσει εκεί το επίπεδό μου.Το προηγούμενο Σάββατο άρχισε να μου ουρλιάζει και να γκαρίζει μπροστά σε κόσμο υποκρινόμενη ένα γεγονός, ότι την είχα δει στη θάλασσα που πάω με τον άντρα μου ισχυριζόμενη ότι δεν τη χαιρέτησα. Ενώ είχε γίνει το αντίθετο,εκείνη μας κοίταζε ψυχρά και δεν μας μίλησε ενώ εγώ χαιρέτησα εκείνη, το παιδάκι της και το γιο μου, για να δείξω σεβασμό. Όταν είχα πάει να τους ευχηθώ στη γιορτή της, όταν έφευγα, άρχισε να ουρλιάζει σε όλη τη γειτονιά δήθεν ότι εγώ δεν την είχα χαιρετήσει και λέγοντας ψέματα. Κι εγώ δεν απαντούσα ενώ ήδη είχε ανέβει το αίμα στο κεφάλι μου. Προσπάθησα να κρατήσω ένα επίπεδο, κι άλλη φορά επίσης μού ούρλιαζε σε γιορτή που είχα στο σπίτι μου μπροστά σε φίλους και συγγενείς μου.Πλέον αποφάσισα να μην την ξαναδεχτώ στο σπίτι μου γιατί δεν αντέχω άλλο τη συμπεριφορά της, καθώς είμαι μεγαλύτερή της και δεν με σέβεται καθόλου.