ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
16.8.2018 | 16:49

"Αδειασμα λογω γαμου"????

Εχουμε σχεδη δυο χρονια, μενουμε μαζι κ ειναι 6 χρονια μικρότερος μου. Γνωριστηκαμε σε κοινη παρεα, με διεκδίκησε κ καναμε σχεση. Ειναι η δευτερη σχεση που κανω. Αρχικα ημουν αρκετα συγκρατημενη γιατι ειχα πληγωθει απ την προηγουμενη σχεση. Τον πρωτο χρονο τσακωνομασταν γιατι η οικογενεια του "δεν με εγκρινει" κ μας δημιουργουσε διαρκως προβληματα. Παρολα αυτα το αγορι μου θελει να κρατησει επαφες κ ετσι καθε Κυριακη πηγαινουμε να τους δουμε, παρολο που αισθανομαι τοσο αβολα. Δεν μπορω να δεχτω οτι το προβλημα τους ειναι η διαφορα ηλικιας. Εχω σπουδασει, δουλευω πανω στο αντικειμενο μου κ ειμαι ανεξαρτητη. Το αγορι μου δεν εχει ολοκληρωσει τις βασικες σπουδες κ δυσκολευεται πολυ να βρει μια δουλειά. Παρολα αυτα η δικη μου οικογενεια δεν εχει δημιουργησει καποιο θεμα. Χθες του ζητησα να παμε στο πατρικο μου γιατι γιορταζε η μητερα μου κ αρνηθηκε λεγοντας οτι δεν θελει να εχει επαφες με τους δικους μου (πρωτη φορα θα πηγαιναμε στο πατρικο μου) κ οτι "δεν χρειαζεται να πηγαινουμε παντου μαζι γιατι δεν ειμαστε κ παντρεμενοι...Μια απλη σχεση εχουμε κ δεν σου υποσχομαι τιποτα αλλο. " Εχασα την γη κατω απ τα ποδια μου στο ακουσμα ολων αυτων! Ειναι τοσο οξύμωρο, ολο αυτο τον καιρο να μου λεει οτι θα ηθελε να κανουμε οικογενεια γιατι ειμαι τα παντα γι αυτον κ χθες να με αδειαζει με αυτον τροπο. Οταν του ζητησα να μου εξηγησει τι εννοει, μου ειπε οτι εχουμε τσακωθει αρκετες φορες στο παρελθον (εξαιτιας των δικων του) κ δεν ξερει αν μπορει να τα ξεχασει ολα αυτα!!!! Wtf???? Κ δεν ξερει αν μπορει να μου δωσει "αυτα που θελω" κ αν θελω να κανω οικογενεια θα πρεπει να το βγαλω απ το μυαλο μου. Το τρελο ειναι πως ποτε δεν εχω θιξει το συγκεκριμενο θεμα. Ειμαι αρκετα συναισθηματικη κ εσωστρεφης. Ειμαι ερωτευμενη μαζι του κ τον αγαπω! Στην παρουσα φαση ομως νιωθω κενη. Δεν θελω να πιστεψω οτι απλα περναει την ωρα του, οτι τα αισθηματα μου δεν εχουν κανενα ειλικρινες αντικρισμα ... Θεωρειται οτι πρεπει να συζητησω κατι μαζι του για να ξεκαθαρισω τι εννοει κ τι θελει? Χρειαζομαι την αποψη σας!
8
 
 
 
 
σχόλια
Χμ, κάποιον σα να μου θυμίζει η ιστορία σου. Εκείνο που σου είπε δείχνει ότι δεν εκτιμάει την προσπάθεια που κάνεις να τον ευχαριστήσεις πηγαίνοντας στους γονείς του παρά τα όσα σας έκαναν. Κατ' επέκταση, δε σέβεται εσένα. Στα δυο χρόνια ανακάλυψα κι εγώ τον πραγματικό του χαρακτήρα. Όχι νωρίτερα, δυστυχώς. Αυτό που αποφάσισα να κάνω, ήταν να σταματήσω να πηγαίνω στους γονείς του τόσο συχνά μέχρι που έγινε "πολύ σπανια" αλλά δεν άλλαξε τίποτα ουσιαστικά, απλά δεν ένιωθα τόσο βλακας. Εσυ θα πρέπει να αναρωτηθείς αν σου αρέσει να κάνεις τετοιες υποχωρήσεις για το υπόλοιπο της ζωής σου-αν τελικά καταδεχθεί να σε παντρευτει-αν κι εδώ που τα λέμε, ελπίζω εσύ να μην το καταδεχτεις. Όταν είμαστε ερωτευμένοι δεν "ακουμε" τα καμπανάκια και το ένστικτο μας, και πιστεύουμε ότι με υπομονή και υποχωρήσεις μπορούμε να αλλάξουμε τα κακώς κείμενα του άλλου σε μια σχεση. Δε λαμβάνουμε υπόψη μας όμως ότι δεν εξαρτάται από εμάς, αλλά από τη διάθεση και το χαρακτήρα του άλλου. Το κενό που μας κάνουν να νιώθουμε όταν κάτι που δε μας αρέσει συμβαίνει για πρώτη φορα, τις περισσότερες φορές μεγαλώνει, αντί να μικραίνει. Και ακολουθούν κι αλλα, κι αλλα. Εύχομαι να τα ζυγισεις όλα, και τελικά να πάρεις την απόφαση που θα σε πονέσει λιγότερο.
Σιγα την διαφορα που εχετε.Μαλλον είναι επηρεασμενος απο τους δικους του, μπορει και να του λενε οτι θα σταματησουν να τον βοηθουν οικονομικα εαν ειναι μαζι σου.Αφου δεν ηρθε στο σπιτι σου, μην πας και συ στους δικους του.Νομιζω πρεπει να υπερασπιζεται περισσοτερο την σχεση σας, αν δεις να απομακρυνεται και αλλο, φυγε.
Προσωπικά δεν θα έκανα σχέση με κάποιον ούτε μήνα μικρότερό μου. Αλλά άσε με εμένα στην άκρη. Φυσικά θα νιώθει κατώτερός σου μιας που εξαρτάται οικονομικά από τους γονείς του και μη ξεχνάς πως σίγουρα του επηρεάζουν τις αποφάσεις, εξ ου και η απότομη αλλαγή στις υποσχέσεις του. Έξι χρόνια διαφοράς είναι πρόβλημα και επίσης αναφέρεις πως ακόμα αυτός είναι σπουδαστής και συ ανεξάρτητη. Δεν συμβαδίζουν αυτά τα δύο, δεν είστε σε ίδιες φάσεις. Προς Θεού, όχι δεν υπάρχει χάσμα γενεών φυσικά αλλά πιστεύω πως θα σου ταίριαζε ένας άντρας πιο κατασταλαγμένος να ταιριάζουν οι δρόμοι σας. Εσύ τώρα τον έχεις ερωτευθεί και σου είναι δύσκολο να ξεκόψεις.
Λοιπόν, θα μπω κατευθείαν στην ουσία: τα έξι χρόνια μικρότερος είναι πρόβλημα, ό,τι και να πιστεύεις, και θα φανεί μεσομακροπρόθεσμα το πρόβλημα της διαφοράς. Αλλά ας πούμε ότι αυτό ξεπερνιέται, πες ότι δεν φαίνεται η διαφορά, πες ότι δεν έχει πρόβλημα εκείνος, και τελικά παύουν να του κάνουν κουδούνι το κεφάλι η οικογένειά του που είσαι μεγάλη. Ξέρεις ποιο θα είναι σε βάθος χρόνου το πιο μεγάλο πρόβλημα; το ότι εσύ φαντάζεις ''ανώτερή του'' (ούσα ανεξάρτητη ενώ εκείνος φυτοζωεί), αυτό θα στο βγάλει κάποια στιγμή με άσχημο τρόπο.
Εγώ δε θα θίξω το συναισθηματικό κομμάτι γιατί δε ξέρω τι να σκεφτώ πραγματικά,αλλά το σίγουρο είναι ότι από την στιγμή που δεν είναι ανεξάρτητος οικονομικά (υποθέτω) λογικό είναι η εξάρτηση στους γονείς να είναι πάσης φύσεως. Επηρεάζεται από τα λεγόμενα τους. Επίσης, τι διαφορά έχετε; Πχ άλλο 40-34 ,άλλο 19-25.. 19 χρονών τι οικογένεια να κάνει; Αυτό που θα πρότεινα σε πρώτη φάση είναι να σταματήσεις να πηγαίνεις στους γονείς του. Μου φαίνεται είναι μικρός και το λέω γιατί σε πιο μεγάλες ηλικίες το θέμα γονείς μπαίνει όταν είναι σοβαρά τα πράγματα. Αν αυτός οποία είχε την γνώριζε στους γονείς του..τι να πω. Σταματα να πηγαίνεις και αν σου πει τίποτα εξήγησε του ότι αν δε το βλέπει σοβαρά, δεν καταλαβαίνεις γιατί πρέπει να εμπλέκονται γονείς. Πάντως από όσα μας περιγράφεις δεν τον κόβω για τύπο που θα πάρει αποφάσεις και πρωτοβουλίες. Μάλλον μαμακιας είναι. Μακρυά.

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ