ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αν ήμουν στην θέση σου θα έκανα έκτρωση. Συγνώμη που το λέω ωμά, προφανώς δεν σε συμβουλεύω να κάνεις το ίδιο, απλά εγω δεν θα μπορούσα να γυρίσω πίσω στους δικους μου για κανέναν λόγο, απο κει και έπειτα, καλή τύχη σε ότι απόφαση κι αν πάρεις ;)

Κοπελια και συγνωμη δηλαδη......εισαι 28 δηλαδη με μυαλο στο κεφαλι σου και ζητας για ενα τετοιο προβλημα να σου πουν καποιοι αγνωστοι το τι θα κανανε?και αν σου πουμε τι?θα κανεις και εσυ το ιδιο?και κατι που για εμενα ειναι σωστο και λεω π.χ να το κρατησεις αν για εσενα ειναι λαθος?το ξερεις?Αλλο να θες να πεις καπου το προβλημα σου και αλλο να ζητας γνωμες βρισκοντας την λυση.Εσυ εισαι αυτη που πρεπει να απαντησεις σε ολα αυτα τα ερωτηματα και κανενας αλλος ειδικα σε ενα τοσο σοβαρο θεμα.Εισαι ετοιμη να γινεις μανα η ισως εισαι ετοιμη?γιατι σε αυτα δεν χωρανε ισως.ειναι η ναι η οχι.οποτε κατσε εσυ και σκεψου τι ειναι καλυτερα να κανεις και μην ρωτας αλλους γιατι αυτο που θα σου πει ο καθε ενας μπορει να ειναι καλο γι αυτον αλλα πολυ κακο για εσενα.αποφασισε εσυ με οποιο κοστος και να εχει η αποφαση που θα παρεις και να εισαι συγουρη γι αυτο που θα αποφασησεις.

Αν το πάρω σε πρακτικό επίπεδο, ένα παιδί σημαίνει αυξημένα έξοδα, φροντίδες, υποχρεώσεις, εμπόδια σε προσωπικό επίπεδο ως μητέρα (και είσαι μικρή ακόμη), πιθανόν να πρέπει να γυρίσεις Ελλάδα και μάλιστα στους γονείς σου (οπισθοδρόμηση επομένως τρόπον τινά), έλλειψη και των δύο γονέων για το παιδί με ό,τι αυτό συνεπάγεται (αφού δε θα παντρευτείς τον πατέρα). Από την άλλη, φέρνεις μία ζωή στον κόσμο, με όλα τα καλά και προβλήματα που συνεπάγεται το μεγάλωμά του στον κόσμο, και πλέον ζεις για δυο αντί για τον εαυτό σου μόνο γευόμενη τη χαρά της μητρότητας, κορυφαία διαδικασία για μία γυναίκα. Τι να σου πω τώρα να διαλέξεις και μάλιστα στην ηλικία σου που έχεις ζωή ολόκληρη μπροστά σου; ίσως αν ήσουν σε άλλη ηλικία να μπορούσα να πάρω μία πιο ξεκάθαρη θέση....

Αυτο που αντιμετωπιζεις ειναι φοβος ως προς το αγνωστο. Θα προσπαθησω να ειμαι οσο αντικειμενικη μπορω, με βαση τις πληροφοριες που εχω, μηπως σου δωσω τροφη για σκεψη. Η τελικη αποφαση δικη σου.Πιθανο σεναριο Νο1 κρατας το παιδι.Γεννιεται και μεγαλωνει και ο πατερας, περα απο τη διατροφη, εχει δικαιωματα στη διαπεδαγωγηση του. Αν απο τωρα τσακωνεστε φαντασου τι εχει να γινει αργοτερα. Και κυριως σκεψου οτι θα εχει το δικαιωμα να το κραταει καποιες μερες. Αρα δε το μεγαλωνεις μονη σου. Σκεφτεσαι λοιπον εαν θα ηταν καλος πατερας και αν θα ειχατε κοινα θελω ως προς το μελλον του παιδιου.Η μητερα σου απαξ και αρχισει να σε "ταϊζει" θα αρχισει να εκφερει αποψη περι του θεματος, ισως και κρητικη ειδικα εαν ειχε τοποθετηθει ωστε να μη χωρισεις τον πρωην ή κατι παρομοιο. Ακομη πιο πιθανο το τι θα πει ο κοσμος να ειναι θεμα συζητησης οσο η κοιλα σου μεγαλωνει. Βεβαια, δεν εισαι η μοναδικη γυναικα που θα ξαναφτιαξει τη ζωη της αργοτερα εχοντας ενα παιδι. Οποτε φροντιζεις να μη σπασει μεχρι τοτε η ψυχολογικη σου ισορροπια γιατι μετα το εχασες το τραινο και εισαι ακομη μικρη.Πιθανο σεναριο Νο2 πας να ριχνεις το παιδι.Το εχεις ηδη βαρος στη συνειδηση σου και θα το εχεις για πολλα πολλα χρονια. Κυριως εχεις τυψεις που αφησες τον εαυτο σου απροστατευτο και φερθηκες επιπόλαια. Όμως αυτο θα ειναι το μοναδικο που εχεις να αντιμετωπισεις μελλοντικα. Ενδεχομενος λιγο τα ενστικτα της μανας, λιγο οι ορμωνες, και οσοι ηδη το μαθουν και σου πουν να μη το ριξεις, να θες να ικανοποιησεις την απαιτηση τους αυτη και καταβαθος να μη θες να ριξεις μια ψυχη πριν ακομη δημιουργηθει ομως θυμισου οτι ο ρολος του γονεα ειναι να αποφασιζει το ΚΑΛΥΤΕΡΟ που ο ιδιος πιστευει οτι ειναι ιδανικο για το παιδι του. Καλη δυναμη σε οτι και να αποφασισεις..

Εδώ έχω μια δουλειά, ίσα για να βγαίνω πέρα, το ενοίκιο, τα έξοδα μου, στην άκρη μένουν λίγα για ώρα ανάγκης. Ο πατέρας θα συμβάλει με τη διατροφή όπως ορίζει ο νόμος. Συζητάμε και για συγκατοικηση αλλά σαν σχέση δεν έχουμε μέλλον, είμαστε και οι δύο πολύ ιδιαίτεροι χαρακτήρες, εσωστρεφεις,χωρίς παρέες, μας αρέσει η μοναξιά και η συναναστροφη με τον εαυτό μας. Ήρθε στο σπίτι μου και μείναμε κάποιο διάστημα και πέρα από το ερωτικό κομμάτι και κάποιες πολύ ωραίες συζητήσεις που είχαμε, έχουμε ήδη τσακωθει χοντρά 5 φορές, για μένα αλλά κ γι'αυτόν είναι πολύ, σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Ότι και να πούμε ξέρω ότι τελικά μόνη θα το μεγαλώσω το μωρό και μάλιστα δε θα είμαστε καν κοντά, θα το βλέπει στις διακοπές. Στην Ελλάδα πάλι, δε ξέρω καν αν θα βρω δουλειά απευθείας, και αν, όταν βρω, τα λεφτά θα είναι πενιχρα σίγουρα και ξέρω ότι με ένα μωρό θα πρέπει να ζήσω με τη μητέρα μου, η οποία ζει μόνη επίσης. Αυτό είναι πολύ μεγάλη αλλαγή για μένα καθώς από τα 18 επισκέπτομαι τη μητέρα μου μόνο για διακοπές, δε ξέρω αν μπορούμε να μείνουμε μαζί. Αλλά θα αναγκαστουμε. Εδώ θα έχω κάποια επιδόματα από το κράτος αλλά πως θα είμαι με ένα μωρό μόνη... Χρειάζομαι βοήθεια και εδώ δεν έχω κανενα. Σας ευχαριστώ πολύ που διαβάσατε τη καταχώρηση μου, ήθελα κάπου να το πω.

Mήν το ρίξεις!! Σε παρακαλώ μην το ρίξεις!!Κανείς δεν θα σε κατακρίνει! Αν και θα υπάρξουν δυσκολίες η ζωή σου θα αλλάξει προς το καλύτερο!! Ρώτα όσες μαμάδες θές θα το επιβεβαιώσουν! Πές το στη μαμά σου σίγουρα θα σε καταλάβει!Απλά αν μπορείς μην το ρίξεις! πλιζ!! <3

Αν ήμουν στη θέση σου θα το κραταγα ,εχει δυσκολίες αλλά τις ξεπερνάς ,ειδικά όταν θα το κρατάς στα χέρια σου κ θα σου χαμόγελα ,δεν θα αισθάνεσαι κούραση πόνο τίποτα απλά ευτυχία :) όμως εσύ θα επιλέξεις τι θες πραγματικά !