ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
2.6.2016 | 17:58

Αναισθησία (;)

Αισθάνομαι ότι δεν μου λείπει ο άνθρωπος. Φεύγω για μερικούς μήνες εξωτερικό. Μιλάω στο ίντερνετ με την οικογένειά μου (μία στο τόσο) και κανα δύο φίλες μου σχεδόν καθημερινά. Με ρωτάνε αν μου λείπει η οικογενειά μου και τους απαντάω οχι. Όταν τα λέω αυτά σε κάθε διαφορετικό άνθρωπο με κοιτάζει με απορία και να λένε φρικάρντας "τι;;;;; δεν σου λείπουν;;;;;" κτλ. Μία φορά με είχε ρωτήσει μία θεία μου γι' αυτό και της απάντησα αρνητικά. Από τότε, κάθε φορά που συναναστρέφεται κάποιον άνθρωπο και πάει η κουβέντα σε αυτό το θέμα, λέει σε όλους ότι δεν μου λείπει καθόλου η οικογένειά μου, ούτε την αγαπάω κτλ, αλλά τα μόνα άτομα που μου λείπουν είναι οι φίλες μου. Τίποτα όμως από όλα αυτά ισχύουν. Εντάξει όταν βρίσκομαι μακριά, αισθάνομαι ότι δεν μου λείπει η οικογένειά μου μα ούτε και οι φίλες μου. Δεν αισθάνομαι όμως ότι δεν αγαπώ την οικογένειά μου ούτε η οικογένειά μου εμένα. Φυσικά και την αγαπώ και δεν μπορώ να φανταστώ τι θα γινόταν αν συνέβαινε κάτι κακό σε αυτούς. Απλά εγώ σαν άτομο μπορεί να περάσουν και μήνες να μιλήσω μαζί τους. Δεν μου φαίνεται περίεργο κι αν μιλήσουμε θα πουμε τα τυπικά και βασικά και θα κλείσουμε σε ένα λεπτό. Ούτε εκείνοι επικοινωνούν μαζί μου αλλά ούτε κι εγώ το κάνω. Σε αντίθεση με τις φίλες μου όμως μπορεί να μιλάμε καμιά ώρα στο τηλέφωνο. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι αγαπώ και νοιάζομαι περισσότερο τις φίλες μου παρά την οικογένειά μου. Απλά αναρωτιέμαι γιατί βλέπω άλλα άτομα που μιλάνε με τους δικούς τους (γονείς, αδέρφια) σχεδόν σε καθημερινή βάση, έχοντας να πουν κάποιο νέο, σαν να είναι φίλοι και να συζητάνε πολλά και διάφορα πράγματα μεταξύ τους. Αυτό μάλλον συμβαίνει επειδή είμαστε μία πολύ παραδοσιακή οικογένεια, κάτι που με βρίσκει απολύτως αντίθετη με αυτά, γενικά δεν έχουμε μιλήσει ποτέ για το σεξ ή τις ερωτικές σχέσεις και κάθε φορά που βλέπουμε μία ταινία που τυχαίνει και έχει μία ερωτική σκηνή πρέπει από σεβασμό να αλλάξουμε κανάλι. Αν και κάποιες φορές συμφωνώ με αυτό γιατί έρχομαι κι εγώ σε μεγαλη αμηχανία (όπως και οι γονείς φαντάζομαι) να βλέπω με τους γονείς ερωτικές σκηνές. Τέλος πάντων, είμαστε μία οικογένεια που μένει στο χωριό και ενώ δείχνουμε στον έξω κόσμο ότι είμαστε ενωμένοι και αγαπημένοι με τους συγγενείς μας, αλλά στην ουσία μέσα στο σπίτι μας χωρίς να γνωρίζουν οι έξω φυσικά, θάβουμε ο ένας τον άλλον.