ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

πληγωνομαι πολυ ευκολα..ειμαι πολυ κλειστο σαν ατομο και ευαισθητη.επισης εχω και καποια θεματα με τη καταθλιψη..ειχε χρειαστει για καποιο διαστημα να παρω αντικαταθληπτικα..δεν τα παιρνω πια.η ψυχολογια μου πεφτει με το παραμικρο και κανω συνεχως πολυ ασχημες σκεψεις.τσακωνομαι με τους γονεις μου καθε μερα ακομη και για το παραμικρο.δεν χανουν ευκαιρια να με μειωσουν.η μονη ευχαριστηση που εχω ειναι οταν παιρναω χρονο με το αγορι μου(οταν δεν μαλωνουμε) και το γυναστηριο..εχω τασεις φυγεις.δεν ειναι εφικτο να φυγω απο το σπιτι μιας και δεν εχω δουλεια οποτε ουτε χρηματα και αυτο μου το κανει ωρες ωρες πολυ ποιο δυσκολο γιατι σκεφτομαι τον οριστικο προορισμο..βλεπω ατομα απο τον περιγυρο μου που δεν τους νοιαζει τιποτα,συνεχως με το χαμογελο..ετσι θελω να ειμαι..φρασεις οπως "οχι αγαπη μου δεν θα κατσω να σκασω για κανεναν και για τιποτα".. τετοια θελω να λεω και να τα νιωθω.