ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
23.1.2023 | 20:35

προσέγγιση γιατρού

Τον τελευταίο καιρό μου αρέσει πολύ ενας ειδικευόμενος σε αλλη ειδικότητα απο αυτή των γιατρων που με παρακολουθούν στο νοσοκομείο που πηγαίνω για τις θεραπείες μου. Δεν είμαι καμια γιαγιά:) Ειμαι 35. Νομίζω οτι "του ριχνω" δυο -τρια χρονάκια. Όταν τον είδα έπαθα την πλάκα μου και δεν μου συμβαίνει καθόλου συχνά. Είμαι κοσμάρα με τους άντρες... Αλλα αυτός ειναι ο άντρας των ονείρων μου εμφανισιακά. Δυστυχώς ομως ασκεί επαγγελμα μεγάλου κύρους και νιωθω λίγη. Φοβάμαι ακόμα και να του χαμογελάσω, ενώ μού βγαίνει, τόσο κούκλος που είναι. Αχ ξανθούλη μου! Είναι όμως ΠΟΛΥ βαρύ πεπόνι οπότε σκούρα τα πράγματα:( Τί να κάνω πείτε μου.
33
 
 
 
 
σχόλια

Να του μιλήσεις, μη μασάς. Ούτως ή άλλως αν ολοκληρώσεις τις θεραπείες σου και δεν βγείτε, είναι μάλλον απίθανο να τον συναντήσεις ξανά.
Όταν κάποια στιγμή έκανα μια “θητεία” σε νοσοκομεία έβλεπα τακτικά μια ασκούμενη που όπως και στην περίπτωση σου δεν είχα επαφές γιατί ανήκε σε άλλη ειδικότητα. Υπήρχε όμως κάτι από μεριάς της, δεν ήταν ιδέα μου και το μετάνιωσα οικτρά που δεν της μίλησα ποτέ χαχα Ήταν απερίγραπτα όμορφη…
Εύχομαι το καλύτερο για την υγεία σου και καλή επιτυχία για τον έρωτα σου :)

Όταν τον δεις πες του
" Γιατρέ έχω έναν πόνο εδώ..χαμηλά!' :)
Αστειεύομαι. Στον χώρο εργασίας του μπορείς να του πιάσεις κουβέντα για κάτι σχετικό με το αντικείμενο του και αν ανταπόκριθει στο τέλος ζητά του την επαγγελματική του κάρτα
σε περίπτωση που τον χρειαστείς στο μέλλον.

Τοσα χρονια τρωω στη μαπα τους γιατρους.
Πιστεψε με, ουτε ζωγραφιστους δεν τους αντεχω.
Τον συγκεκριμενο αντρα και στο δρομο να τον εβλεπα θα ελιωνα.
Δυστυχως ομως αν κρινω απο τα σχόλια, αν το βλεπει και αυτος ετσι οπως και εσεις, τοτε δυσκολο να γινει κατι.

Πόσο μας έχουν καλλιεργήσει την ιδέα από παιδιά να γίνουμε γιατροί ή να "πάρουμε" γιατρό, ώστε να καταλήγουμε να μην ξέρουμε αν πρόκειται για συνειδητή επιλογή τελικά και στις δυο περιπτώσεις. To δεύτερο φαίνεται ξεκάθαρα από αυτή σου την πρόταση: "Δυστυχώς ομως ασκεί επαγγελμα μεγάλου κύρους και νιωθω λίγη". Δεν τον θες επειδή είναι ξανθούλης και κούκλος, αλλά επειδή είναι γιατρός. Ένα παραπάνω που βρίσκεσαι στην "ευάλωτη θέση" του ασθενούς και όλο αυτό διογκώνεται κι άλλο στο μυαλό σου βλέποντας το γιατρό στην "ισχυρή θέση". Σε κάθε περίπτωση, δε νομίζω ότι στο εργασιακό του περιβάλλον- ακόμα και να ενδιαφερόταν για κάτι- θα έκανε ή θα ανταποκρινόταν σε κάποια κίνηση.
Όλα να πάνε καλά με τις θεραπείες σου κι αν ποτέ συναντήσεις την αντίστοιχη περίπτωση σε γυναίκα, δηλαδή την πιο όμορφη και γλυκιά γιατρό από όλες όσες θα έχεις δει ποτέ, να της πεις ότι ο Νεφεληγερέτης της δεν την ήθελε επειδή ήταν γιατρός, αλλά επειδή ήταν απλώς εκείνη.
Υ.Γ. Όπως θα κατάλαβες δεν είναι κακό που και που να παθαίνει κανείς την πλάκα του και μάλιστα- ανεξαρτήτως κατάληξης- σου δίνει κίνητρο να προχωράς.

@24.1.2023 | 07:57

Καθόλου πατρονάρισμα δεν είναι.
Αν ο τύπος ήταν υπαλληλάκος δεν θα τον κοίταζε καν λόγω έλλειψης στάτους. Λέει είναι στην κοσμάρα της με τους άνδρες, λες και μέχρι τώρα στα 35 δεν γνώρισε άλλον να 'πάθει την πλάκα της'. Απλά δεν έτυχε να είναι γιατρός ή κάτι ανάλογο.
Τα ψιλά γράμματα αυτό λένε.

Ε οκ, δεν είναι κατακριτέο αυτό και το επάγγελμα παραγοντας έλξης είναι, γιατί πέρα από την υποτιθέμενη αίγλη του συγκεκριμένου επαγγέλματος δείχνει και τις ικανότητες ενός ανθρώπου. Ε και οι ικανότητες σ έναν άνθρωπο είναι ελκυστικές, πως να το κάνουμε;
Πιστεύω πως και οι άντρες το κοιτάνε πλέον αυτό το κομμάτι, όχι μόνο γυναίκες. Θυμάμαι πριν χρόνια είχα γνωρίσει έναν τύπο, μου κόλλαγε και μου είχε ομολογήσει πως ένας από τους λόγους που τον τράβηξα ήταν και η δουλειά που έκανα. Δεν θα αναφέρω την δουλειά για ευνόητους λόγους, πάντως είναι αρκετά γκλάμουρατη. Και ενώ στην αρχή μου είχε κακοφανεί, μετά που έκατσα και το σκέφτηκα, μάλλον είχε δίκιο. Είναι ένα σύνολο πραγμάτων που μας τραβάνε στον άλλον. Δεν είναι μόνο η εμφάνιση, μόνο ο χαρακτήρας, μόνο η δουλειά. Είναι ένας συγκερασμός ολων αυτών.
Να σημειώσω βέβαια πως είναι υποκειμενικά όλα αυτά. Την εξ, ίσως την τραβάνε γενικότερα οι γιατροί, μια άλλη μπορεί να την τραβάνε οι αστυνομικοί, άλλη οι δικηγόροι κλπ. Αλλά μας αρέσει δεν μας αρέσει, η δουλειά που επιλέγουμε φανερώνει πράγματα για την προσωπικότητα μας.

@25.1.2023 | 08:37

Ικανότητες έχει και πχ ένας υδραυλικός όμως. Οπότε μην προσπαθείς να δικαιολογήσεις τα αυτονόητα.

Υ.Γ. Όποιος χρησιμοποιεί την λέξη ''γκλάμουρ' για να περιγράψει την δουλειά του/της, με πιάνει πολύ cringe. Ακόμα περισσότερο όταν κάποιος-α έλκεται από κάτι τέτοιο. Τέρμα επιφανειακοί άνθρωποι.

Dude, είπα πως είναι κάτι υποκειμενικό για τον καθένα. Εννοείται πως και ο υδραυλικός και ο ηλεκτρολόγος και ο οποιοσδήποτε μπορεί να έχει κάποιες ικανότητες που να μας γοητεύουν. Εσύ όμως έσπευσες να σχολιάσεις πως η εξ γουστάρει τον συγκεκριμένο επειδή είναι γιατρός, κάτι που μπορεί να ισχύει μπορεί και όχι. Και να ισχύει όμως που είναι το κακό; ο κάθε άνθρωπος έχει τα στάνταρ του, εσύ γιατί τον κρίνεις;Αν έγραφε πως γουστάρει έναν δημόσιο υπάλληλο, θα το έκανες αυτό το σχόλιο; Άρα μήπως υποβοσκει κάποιο σύμπλεγμα;
Αν εγώ χαρακτήριζα την δουλειά που κάνω ενδιαφέρουσα και όχι γκλάμουρατη θα φαινόταν λιγότερο gringe;

@26.1.2023 | 06:32
Συγγνώμη που παρεμβαίνω, αλλά έχουμε διαβάσει όλ@ την ίδια εξομολόγηση, η οποία τιτλοφορείται "προσέγγιση γιατρού"; Η ιδιότητα που αναφέρεται ήδη στον τίτλο- εξαιρουμένων των λόγων εντυπωσιασμού- πού ακριβώς αποσκοπεί;
Ρητορικά τα ερωτήματα μου, βέβαια, γιατί αν επρόκειτο για "προσέγγιση δημοσίου υπαλλήλου" δε θα αναφερόταν όχι απλά στον τίτλο, αλλά ούτε καν στο περιεχόμενο της εξομολόγησης. Επομένως, σε άλλους/ες υποβόσκουν συμπλέγματα και εξουσιολαγνεία.

Προς: 26.1.2023 | 10:54
Τα εχεις λάθος στο μυαλο σου. Λυπάμαι.
Ο λογος που εβαλα τον τιτλο αυτό, δεν ειναι επειδη ειμαι εξουσιολάγνα, αλλα επειδη ο χωρος προσεγγισης του συγκεκριμενου ανθρώπου μπορεί να λάβει χωρα μόνο στον χωρο του νοσοκομείου. Δυστυχώς δεν εχω αλλη επιλογη. Μακαρι να είχα!!
Δεν ξερω καν αν θα τον ξαναδω. Τον εχω δει 3-4 φορες μονο. Και επειδη ο συγκεκριμενος χωρος ειναι πολύ δυσκολος εβαλα τον τιτλο αυτό για να λαβω ιδέες και συμβουλές πανω σε κατι που με δυσκολευει.
Δεν ειναι μια δημοσια υπηρεσια που πας και "την πεφτεις" -επιτρεψε μου- ετσι στεγνά στον αλλον..!
Εδω μιλαμε για χωρο ιδιαιτερα φορτισμένο με καποια σοβαροτητα οπου οι παρευρισκομενοι πασης φυσεως χρειαζονται την ησυχια τους. Καταλαβαινεις;

@28.1.2023 | 09:36
Αγαπητή,
δε σε γνωρίζω προσωπικά για να σε χαρακτηρίσω εξουσιολάγνα ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο. Γενικώς, δε μπαίνω σε τέτοιες διαδικασίες, το επέσημανα και παρακάτω. Το σχόλιο, στο οποίο έκανα λόγο για εξουσιολαγνεία, ήταν η απάντηση στη σχολιάστρια που μιλούσε για "γκλαμουράτες" δουλειές και με το που αναφέρθηκε ο υδραυλικός από τον έτερο σχολιαστή, έσπευσε να τον αποκαλέσει συμπλεγματικό. Εσύ γενικώς γιατί βάλλεσαι τόσο εύκολα, χωρίς να μπαίνεις στη διαδικασία να σκεφτείς πρώτα όσα- με κάθε καλή διάθεση- σου έγραψα;
Kατάλαβα πολύ καλά το θέμα σου, σε πληροφορώ, και σου έγραψα εμμέσως πλην σαφώς ότι εισέπραξα υποσυνείδητα "μηνύματα" ότι όντως τον γουστάρεις επειδή είναι γιατρός, χωρίς αυτό αρχικά να είναι κάτι μεμπτό(σε αντίθεση με τα όσα κατάλαβαν οι ένθερμες υποστηρίκτριες σου). Νομίζω ότι αναφέρθηκε και άλλος σχολιαστής σ`αυτό ότι είναι το λεξιλόγιο που χρησιμοποιείς, το οποίο εσένα μπορεί να σου φαίνεται "τυχαίο", αλλά δεν είναι. Για παράδειγμα, δε μας έγραψες "προσέγγιση σε χώρο νοσοκομείου", αλλά "προσέγγιση γιατρού". Δε μας έγραψες "δεν ξέρω πως να τον πλησιάσω", αλλά "νιώθω λίγη επειδή ασκεί επάγγελμα κύρους", κάτι που ουδεμία σχέση έχει με τον ιδιαίτερα σοβαρό και φορτισμένο χώρο, για τον οποίο κάνεις λόγο στο σχόλιο σου τώρα.
Αφού, λοιπόν, στο επεσήμανα αυτό και στο αρχικό μου σχόλιο, σου είπα τη γνώμη μου, σου ευχήθηκα ό,τι καλύτερο για τις θεραπείες σου και μοιράστηκα μάλιστα και την προσωπική μου εμπειρία με γιατρό(που μου έβγαλε την ψυχή για να μου πει τι δουλειά κάνει, γιατί μου έλεγε δουλεύω στο χώρο της υγείας- βλέπεις τη διαφορά πάλι;), αλλά όλα αυτά τα προσπέρασες και επέλεξες να με κατηγορήσεις για πατρονάρισμα. Τα συμπεράσματα, λοιπόν, δικά σου.

@25.1.2023 | 08:37
Το ότι ένας άνθρωπος ασκεί ένα συγκεκριμένο επάγγελμα δε σημαίνει αυτομάτως ότι έχει και τις ανάλογες ικανότητες. Μπορεί να διαθέτει πολύ περισσότερες ή πολύ λιγότερες. Κοινώς, το ότι κάποιος/α είναι γιατρός δε σημαίνει ούτε ότι είναι κατάλληλος/η γι`αυτή τη δουλειά(ουκ ολίγοι/ες την επιλέγουν για τα λεφτά και το κύρος), ούτε φανερώνει απαραίτητα πράγματα για την προσωπικότητα του/της (εκτός κι αν μιλάμε για τους/τις προαναφερθέντες/είσες). Το ίδιο ισχύει και για ένα μπαρίστα φερ`ειπείν.
Γενικώς, αντιλαμβάνομαι ότι η πλειοψηφία τα έχει λίγο κάπως μπερδεμένα στο μυαλό της. Δεν είσαι η δουλειά σου! Είσαι απλώς ένας άνθρωπος που για 8, 10, 15 ώρες την ημέρα ασχολείσαι με κάτι συγκεκριμένο που μπορεί να σε γεμίζει, μπορεί και όχι. Από`κει και πέρα, μπορείς να είσαι χίλια δυο άλλα πράγματα, τα οποία δε σχετίζονται με τη δουλειά σου.
Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι ο έρωτας είναι ένα τόσο αγνό και όμορφο συναίσθημα για να επιλέγεις ποιον/α/o θα "ερωτευτείς" και είναι θλιβερό που και αυτός καταλήγει στις μέρες μας να "θυσιάζεται" στο βωμό των χρημάτων και του φαίνεσθαι. Εν τω μεταξύ, όλα αυτά τα "επαγγέλματα κύρους" στην Ελλάδα είναι συνήθως τόσο κακοπληρωμένα και ταυτόχρονα σου τρώνε τόσο (προσωπικό) χρόνο και ενέργεια, ώστε να απαιτείται τελικά κάποιος/α σύντροφος που να μπορεί να το αντέξει και να το υποστηρίξει όλο αυτό. Αλλά όταν έχεις επιλέξει κάποιον/α επειδή είναι γιατρός, δικηγόρος, CEO, κ..ο.κ. μετά σου κακοφαίνεται που ξημεροβραδιάζεσαι μόνος/η στο σπίτι και καταλήγουμε πάλι σε άλλες καταστάσεις, οι οποίες δε θα είχαν προκύψει αν ο κόσμος ερωτευόταν απλώς τον άνθρωπο πίσω από την ιατρική ποδιά, τα κουστούμια ή τη στολή του αστυνομικού, και έχω την εντύπωση ότι αυτό σπανίως συμβαίνει πλέον.

Νεφεληγερετη, μιας και πιάσαμε τους γιατρούς, γνωρίζεις φαντάζομαι πως για να μπεις στην ιατρική είναι από μόνο του κάτι εξαιρετικά δύσκολο. Να την τελειώσεις ακόμα πιο δύσκολο, συν ότι τρως και πάρα πολλά χρόνια από την ζωή σου στο διάβασμα. Ακόμα και σε συγκεκριμένες χώρες του εξωτερικού που πάνε κάποιοι που δεν καταφέρνουν να περάσουν εδώ, και είναι αντικείμενα χλευασμόυ από κάποιους, και εκεί είναι πάρα πολύ δύσκολα. Άρα το να καταφέρει κάποιος να τελειώσει την ιατρική, σημαίνει πως διαθέτει ικανότητες οι οποίες είναι αδιαμφισβητητες.
Από εκεί και πέρα, εννοείται πως δεν είναι όλοι οι γιατροί καλοί, και πως αρκετοί όντως το επιλέγουν λόγω πρεστίζ και χρημάτων. Γιατί όμως να είναι κάτι κακό αυτό και κατακριτέο; Ειλικρινά δεν το καταλαβαίνω. Γιατί ένας άνθρωπος άμα έχει την δυνατοτητα(δυστυχώς δεν την έχουμε όλοι) να κάνει μια δουλειά που θα τον ανεβάσει και οικονομικά και κοινωνικά να μην τη κάνει; Γιατί η φιλοδοξία σ έναν άνθρωπο δαιμόνο ποιείται;
Φυσικά και δεν είσαι μόνο η δουλειά σου, αλλά είσαι ΚΑΙ η δουλειά σου. Και η δουλειά που επιλέγεις να κάνεις, έχει εν μέρει και κάποια στοιχεία της προσωπικότητας σου. Το πιστεύω ακράδαντα αυτό.
Τέλος, όλες οι δουλειές και όλοι οι άνθρωποι έχουν το κοινο τους, ειδάλλως μόνο αυτοί με τα ελιτίστικα επαγγέλματα θα έκαναν σχέσεις, οικογενειακλπ

@26.1.2023 | 07:03
Θα ξεκινήσω από το τέλος λέγοντας σου ότι προφανώς και δεν κάνουν μόνο τα "ελιτιστικά" επαγγέλματα σχέσεις και οικογένεια, αλλά δεν είναι καθόλου κλισέ το ότι συνήθως ο γιατρός καταλήγει σε σχέση με γιατρό, ο δικηγόρος παντρεύεται τη δικηγόρο κ.ο.κ. Φυσικά υπάρχουν και εξαιρέσεις και εννοείται ότι πολλοί/ες από αυτούς/ες που το κάνουν αυτό, το κάνουν (και) για κοινωνικούς λόγους ή για λόγους image. Ζευγάρι γιατρών ή γόνος γιατρών φερ`ειπείν, πόσο ουάου μας ακούγεται!
Ωστόσο, θεωρώ ότι οι λόγοι που οι άνθρωποι καταλήγουν συνήθως να συνάπτουν σχέσεις με ανθρώπους από τον ίδιο κλάδο(εν προκειμένω εξακολουθώ να αναφέρομαι στα "ελιτιστικά" επαγγέλματα) είναι αφενός επειδή γνωρίζουν εξίσου τη φύση και τις δυσκολίες της δουλειάς(κάτι πχ. που δε γνωρίζει η εξ. για το γιατρό που της φαίνεται ένας ξανθός άγγελος, αλλά στην πραγματικότητα μετά από εφημερία μπορεί να είναι σα να τον έχει καταλάβει ο λούσιφερ) ή βρίσκονται στον ίδιο χώρο εργασίας και περνούν πολλές ώρες μαζί και αφετέρου επειδή θέλουν να "αποφύγουν" ανθρώπους που τους βλέπουν ακριβώς όπως ο τύπος που σου "κολλούσε".
Από`κει και πέρα, προσωπικά δε χλευάζω ούτε τους/τις γιατρούς που σπούδασαν στο πρώην Ανατολικό Μπλοκ, αλλά ούτε και θεωρώ κανένα γιατρό- απόφοιτο οποιουδήποτε πανεπιστημίου- "ανώτερο" από έναν υδραυλικό. Άξιο σεβασμού δε σε καθιστά (μόνο) το διάβασμα, αλλά κυρίως το ποιόν σου ως άνθρωπος. Δε δαιμονοποίησε, λοιπόν, κανείς τη φιλοδοξία, αλλά τον τρόπο σκέψης (και δράσης) πολλών ανθρώπων που θα έκαναν ακόμα και τούμπες για να τα "φτιάξουν" με γιατρό, την ίδια στιγμή που το πρωί μπορεί να παραγγέλνουν τον καφέ τους και να μη λένε καν καλημέρα στο "φτωχό" και "πλεμπαίο" μπαρίστα, ο οποίος παρεμπιπτόντως στις μέρες μας μπορεί να έχει φάει εξίσου τα χρόνια του στο διάβασμα, αλλά δυστυχώς να κατέληξε να φτιάχνει καφέδες.
Υ.Γ. Τελειώνοντας την ιατρική(ή και άλλες "ελιτιστικές" σχολές) δε διαθέτεις καμία αδιαμφισβήτητη ικανότητα, πέραν του ότι μπορεί να είσαι πολύ καλός/η στο διάβασμα ή/και στην απομνημόνευση.

@24.1.2023 | 07:57
Και επειδή βλέπω τα πας καλά με τους ορισμούς- χαρακτηρισμούς(αλλά όχι και τόσο με τον αντίλογο), θα ήθελα να σε ρωτήσω πώς λέγεται μια γυναίκα(ειδάλλως δε θα έκανες λόγο για "πατρονάρισμα" εξ'ορισμού, σωστά;) που της αρέσει κάποιος απλά και μόνο επειδή κατέχει κάποια θέση εξουσίας, διαθέτει κύρος ή είναι "γκλαμουράτος", όπως έγραψε και άλλη σχολιάστρια παρακάτω.
Τουλάχιστον να είστε λίγο ειλικρινείς με τον εαυτό σας μερικές και μερικοί. Αυτό.

Νεφεληγερετη, θα πεταχτώ πάλι σαν την τσουτσου και θα σου πω την δική μου γνώμη.
Μία γυναίκα που γουστάρει έναν άντρα που έχει εξουσία, πρεστίζ, γκλάμουριες η όπως θες πες το, δεν χαρακτηρίζεται η καλό θα ήταν να μη χαρακτηρίζεται έτσι όπως αφήνεις να εννοηθεί. Κρύβει έναν μισογυνισμο αυτός ο τρόπος σκέψης και μη ξεχνάς πως υπάρχουν και αρκετοί άντρες που έλκονται απ αυτά τα χαρακτηριστικά.
Αλήθεια αυτούς πως τους χαρακτηρίζεις;
Ο έρωτας, η έλξη γενικά δεν είναι αυτό το απλοϊκό, αγόρι ερωτευεται κορίτσι, κορίτσι ερωτευεται αγόρι έτσι γενικά και αόριστα όπως μας πασάρουν με διάφορους τρόπους στα παιδικά μας χρόνια και μεγαλώνουμε με την εντύπωση πως είναι κάτι απλό και αυτονόητο. Δυστυχώς είναι κάτι αρκετά περίπλοκο, και κάτι μέσω του οποίου ανακαλύπτεις τις δικές σου ελλειψεις και πας να καλύψεις μέσω του ανθρώπου που ερωτεύεσαι.
Με πολύ απλά λόγια, ερωτεύεσαι κάτι που διαθέτει ο άλλος και που θα επιθυμούσες να έχεις και εσύ. Αν σου λείπει η κοινωνική αναγνώριση και την επιθυμείς, θα ερωτευτείς καποιον/α που την διαθέτει. Αν σου λείπουν τα λεφτά και τα επιθυμείς, θα ερωτευτείς αυτον/η που τα διαθέτει. Αν είσαι υποτονικός χαρακτήρας και θα επιθυμούσες να είσαι πιο δυναμικος/η, θα ερωτευτείς αυτον/η που διαθέτει έντονη και ισχυρή προσωπικότητα. Αν ο κρυφός σου πόθος ήταν να γίνεις γιατρός, αρχιτέκτονας, οικοδόμος, ζωγράφος, ηθοποιός και ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό και για κάποιον λόγο δεν τα κατάφερες, θα ερωτευτείς αυτόν /η που έχει την επαγγελματική ιδιότητα των ονείρων σου.
Δεν λειτουργεί βέβαια πάντα έτσι ο έρωτας, αλλά νομίζω στις περισσότερες περιπτώσεις κάπως έτσι είναι. Τα οποια κενά έχεις, προσπαθείς να τα καλύψεις μέσω του άλλου.

@27.1.2023 | 02:23
Κατηγορήθηκα για πατρονάρισμα και τώρα και για μισογυνισμό από άνθρωπο που δηλώνει ευθαρσώς ότι ερωτευόμαστε για να καλύψουμε τα κενά μας. Τίποτα άλλο δε θέλω να σχολιάσω. Επιπλέον, ξαναδιάβασε καλύτερα ποιος χαρακτηρίζει ποιον, γιατί εγώ δε μπαίνω και ούτε πρόκειται να μπω σε τέτοια διαδικασία.
Και μια τελευταία επισήμανση: ουδέποτε εξαιρώ τους άντρες από την κουβέντα για να το κάνω τώρα, αλλά όταν γίνεται λόγος για πατρονάρισμα εξ`ορισμού αφορά σε γυναίκα/γυναίκες. Το έγραψα και παραπάνω στην παρένθεση.

Νεφεληγερετη, θα σου συνιστούσα να διαβάσεις λίγη ψυχολογία. Θα σου λυθούν πολλές απορίες. Δηλαδή σοβαρά τώρα, από εμένα ακούς πρώτη φορά πως ένας άνθρωπος, προσπαθεί να καλύψει τα κενά του μέσω της ερωτικής αλληλεπιδράσης; Από τα πιο επιφανειακά, λχ ένας κοντός άντρας επιδιώκει να κάνει σχέση με ψηλές γυναίκες, ένας αμόρφωτος άνθρωπος με ανθρώπους με ανώτερη μόρφωση, ένας φτωχός με ευκαταστατους κλπ, μέχρι τα βαθειά. Δεν τα έχεις κάνει και ο ίδιος έστω και ασυναίσθητα η δεν τα έχεις δει στον περίγυρο σου;
ΟΙ επιλογές που κάνουμε, δεν είναι ποτέ τυχαίες πάντα υπάρχει υπόβαθρο από κάτω.
ΟΙ άντρες που δίνουν σε μια γυναίκα που έλκεται από χρήμα και εξουσία τον γνωστό και συγκεκριμένο χαρακτηρισμό, είναι μισογυνιδες. Όπως έγραψα και παραπάνω, ο καθένας δικαιούται να έχει τα γούστα του. Τώρα αν εσύ έθεσες το ερώτημα για να την βγεις στην άλλη που σου έγραψε περί πατροναρισματος, κατά τη γνώμη μου και πάλι είσαι φάουλ.
Και για να σου απαντήσω και στο άλλο σου σχόλιο, μπερδεύεις την ακαδημαϊκή μόρφωση με την ποιότητα του χαρακτήρα. Ο γιατρός σε επίπεδο μόρφωσης είναι σκάλες ανώτερος σε σχέση με έναν υδραυλικό. Αυτό δεν σημαίνει πως είναι κακός άνθρωπος ο γιατρός και καλός άνθρωπος ο υδραυλικός. Ούτε και το αντίθετο βέβαια. Κακοί και αγενείς άνθρωποι υπάρχουν σε όλες τις τάξεις και σε όλα τα επαγγέλματα. Και το λέω αυτό γιατί διέκρινα στο σχόλιο σου ένα τσουβάλιασμα πως ο ανώτερος κοινωνικά άνθρωπος θα φερθεί υποτιμητικά στον κατώτερο, κάτι που ίσως συμβαίνει με κάποιους, αλλά σε καμία περίπτωση με όλους. Όπως έχω δει αγενεστατατους γιατρούς άλλο τόσο έχω δει και αγενεστατα γκαρσόνια. Η κοινωνική παιδιά, η ευγένεια και οι καλοί τρόποι δεν έχουν να κάνουν καθόλου με την ανώτερη ακαδημαϊκή μόρφωση η με την έλλειψη αυτής.

@27.1.2023 | 05:54
Η ψυχολογία που μου συνιστάς να διαβάσω λέει κιόλας ότι φροντίζουμε να εντοπίζουμε, να καλύπτουμε τα κενά μας και να γινόμαστε αυθύπαρκτοι αντί να φορτωνόμαστε σε κάποιον άλλον περιμένοντας να τα καλύψει, αλλά μάλλον διαβάζετε άλλα βιβλία ψυχολογίας εσείς.
Κατά τα άλλα, το σχόλιο σου εμπεριέχει άπειρα αυθαίρετα συμπεράσματα για το άτομο μου, με τα οποία δε θα μπω καν στη διαδικασία να ασχοληθώ. Πού ξέρεις ότι είμαι άντρας και πού ξέρεις τι κάνω ασυναίσθητα εγώ στις σχέσεις μου;
Τέλος, πουθενά δε μπέρδεψα τη μόρφωση με την ποιότητα του χαρακτήρα. Αν κάτι τέτοιο κατάλαβες, ξαναδιάβασε καλύτερα. Όλη η κουβέντα περιστρέφεται γύρω από αυτό που κάνετε όλες ότι δε θέλετε να καταλάβετε· ότι η εξομολογούμενη "ερωτεύτηκε" το γιατρό λόγω ιδιότητας, αφού καμία άλλη αφορμή δεν της δόθηκε από μέρους του για να μπορεί να πει ότι ερωτεύτηκε πραγματικά. Ποιος εκλογικεύει λοιπόν τον έρωτα ή ακόμα καλύτερα ποιος τον αμαυρώνει μιλώντας για εξουσίες, ελίτ και κενά που έρχεται να γεμίσει;

Οι επιλογές που κάνουμε έχουν υπόβαθρο και ναι, λένε πολλά, όπως για το χαρακτήρα μας, την προσωπικότητα μας, τις απόψεις, τις αντιλήψεις, τα πιστεύω, τη στάση απέναντι στη ζωή. Συνεπώς, πτυχή/ες της επιλογής σου σε εκφράζουν. Εάν κάποιος επιμένει να γνωρίζει και να κάνει σχέση με χειριστικούς, κτητικούς, ψεύτες, με άτομα που μόνο τον μειώνουν, μετά από ένα σημείο θα αρχίσει να γίνεται ίδιος. Βέβαια, υπάρχουν και αυτοί που έχουν από μόνοι τους όλα τα παραπάνω. Αλήθεια εδώ πως θα χαρακτήριζες κάποιον που λέει συνεχώς ψέμματα για το πιο απλό (πχ ηλικία) μέχρι το πιο σημαντικό, που μπλέκει συνεχώς σε τέτοιες καταστάσεις, τι φανερώνει για την όποια προσωπικότητα έχει; Εδώ δεν είναι κατακριτέα η διαφορά ηλικίας (και να μην είναι) όπως και σε άλλες περιπτώσεις έξω από δω, όπου γυναίκες μιας ηλικίας πλησιάζουν μικρότερους με διάφορα πάνω από 10-12 χρόνια. Κάποτε σε εμένα και σε έναν άλλο σχολιαστή, μια σχολιάστρια μας είχε επιτεθεί λέγοντας μας ότι υπάρχουν θεματικά. Εδώ, τι έχεις να πεις; Εξακολουθείς τους ανθρώπους έξω από εδώ, που προσεγγίζουν μικρότερους να τους χαρακτηρίζεις ως "προβληματικούς"; Οι τοποθετήσεις σου, η γλώσσα γραφής, βγάζει επιφανειακό (όπως ειπώθηκε) χαρακτήρα, ρηχό άνθρωπο. Δε θέλεις να μπεις σε βάθος, δε σε ενδιαφέρει η ουσία. Προφανώς και βρήκες τοίχο, γιατί ο άνθρωπος έχει διαφορετική αντίληψη για τον έρωτα και την αγάπη από εσένα, σεβαστό. Εξάλλου το ίδιο ακριβώς είχε συμβεί και με εμένα και κλασικά μου άρχισε η επίθεση. Για εσένα ή για άλλους έρωτας, αγάπη που είναι πιο βαριά έννοια, μεταφράζεται ως κάθε εβδομάδα ερωτεύομαι/αγαπάω άλλον, μέχρι να βρω έναν. Πετάω και ένα σ αγαπώ και όλα καλά. Παρατηρώ κάτι σημαντικό, την έλλειψη στοργής/αγάπης. Τα κενά τα γεμίζουμε με στόκο, όχι με το να χρησιμοποιούμε τους γύρω μας για να μας καλύψουν σε οτιδήποτε ή σε συγκεκριμένες περιόδους της ζωής μας. Μου θυμίζεις μια γυναίκα που γνώρισα και περνώντας ο καιρός και παρατηρώντας τις αντιδράσεις, απόψεις, εκφράσεις που χρησιμοποιούσε, με έκανε να πω καλύτερα που έμεινε έτσι. Αρχικά, χρειάζεσαι εσωτερική/ψυχική ηρεμία, γαλήνη, είναι κάτι που σου λείπει. Βρες αυτόν που θέλεις πραγματικά στη ζωή σου. Και ναι, κάποιους ανθρώπους δε θέλεις ούτε να τους ξαναδείς.

@28.1.2023 | 10:30
Φίλτατε(ή και φίλτατη, δεν ξέρεις ποτέ), άδικα προσπαθείς κι εσύ. Όταν εκφράζονται απόψεις του στυλ ότι κάποια μπορεί να την "τραβάνε" οι γιατροί και οι δικηγόροι αντί να μας πουν πχ. ότι μπορεί να της αρέσουν οι πνευματώδεις και καλλιεργημένοι άντρες(που μπορεί να μην είναι όμως γιατροί και δικηγόροι), όταν γίνεται λόγος για "γκλαμουράτες" δουλειές και για πλούσιους άντρες(ή και γυναίκες) που έρχονται να καλύψουν το κενό της φτώχειας σου, τότε που θα μπορούσε να καταλήξει αυτή η κουβέντα; Και να σκεφτείς ότι έχω μπει άπειρες φορές σε αντιπαράθεση με άλλον σχολιαστή(τζουτζούκο αν με διαβάζεις, εσένα λέω), ο οποίος έλεγε τέτοια πράγματα για τη νοοτροπία πολλών γυναικών(και αντρών ενίοτε) και αρνούμουν να το δεχτώ. Τελικά, είχε δίκιο. Αν κρίνω από την εξομολόγηση, ζουν ανάμεσα μας και προσπαθούν να "πάρουν" γιατρό, όπως σύμβουλευαν κάτι "καπάτσες" θειάδες κατά το παρελθόν, όταν βέβαια και η θέση της γυναίκας στην κοινωνία ήταν άλλη και όντως ο γιατρός μπορεί να την έσωζε από τη φτώχεια και τη δυστυχία της. Εν έτει 2023 με τη γυναίκα να μπορεί να κάνει και να γίνει κυριολεκτικά τα πάντα, εκείνη να έχει όνειρο να γίνει μια άλλη Βουγιουκλάκη στα "χτυποκάρδια στο θρανίο" και να παντρεύεται τον καθηγητή ιατρικής, Παπαμιχαήλ, μου φαίνεται πραγματικά σα να είναι βγαλμένο από ταινία. Γιατί αν το λάβω υπόψη με οποιονδήποτε άλλο τρόπο, είναι το λιγότερο θλιβερό.

10:30,σε ποιον απευθύνεσαι μ αυτό το σχόλιο; Ποιον αποκαλείς ρηχό και επιφανειακό; Γράφεις ένα κατεβατό με ακαταληπτα, τουλάχιστον σε εμένα πράγματα, χωρίς να προσδιορίζεις σε ποιον απευθύνεσαι. Επειδή εγώ ίσως είμαι βραδυνους, κάνε τον κόπο αν θες και πες μου σε ποιον απευθύνεσαι.
Όσο για σένα Νεφεληγερετη δεν έχεις καταλάβει ούτε μια λέξη απ αυτά που λέω. Ξεκίνησες να κρίνεις την εξ ότι γουστάρει τον τύπο, μόνο και μόνο επειδή είναι γιατρός και εγώ επί τοις ουσίας το μόνο που είπα εξ αρχής, είναι πως ο κάθε ο άνθρωπος έχει δικαίωμα να γουστάρει όποιον θέλει και με οποία κριτήρια θέλει, χωρίς να πρέπει να απολογείται η να χαρακτηρίζεται γι αυτό.
Κρίμα πραγματικά.

@28.1.2023 | 04:32
Περιμένω ακόμα να μου υποδείξεις το σημείο, όπου χαρακτήρισα κάποιον/α. Εσύ που διαβάζεις και ψυχολογία πώς λέγεται όταν αυτά που λες ή κάνεις ο ίδιος/η ίδια τα "αντικατοπτρίζεις" στους άλλους;
Πάντως, συμφωνούμε σε ένα σημείο· κρίμα, όντως, για τις νοοτροπίες που κουβαλάτε μερικές και μερικοί και είστε και νέοι άνθρωποι.

Αν ο κρυφος σου πόθος είναι να γίνεις κλέφτης η εγκληματίας θα ερωτευτείς έναν κατάδικο. Πόσες φορές έχει συμβεί άλλωστε αυτό.
Μου αρεσει που προσπαθείτε να το εκλογικευσετε όταν είναι γνωστό ότι η λογική δεν χωραει στον έρωτα.
Και εννοειται οτι μπορείς κάλλιστα να ερωτευτείς κάποιον ακριβώς επειδή έχει τα ίδια χαρακτηριστικά με εσένα κι όχι αυτα που δεν διαθέτεις

Απαντηση στον:
26.1.2023 | 04:58.

Εγώ ημουν αυτή που μίλησε για πατρονάρισμα.
Η εξομολογούμενη.
Η φίλη ή ο φίλος που έγραψε τα μεγαλύτερα σχόλια και μπήκε στον κόπο να προσπαθήσει να συνεννοηθεί μαζι σου, έκανε μεν μια φιλότιμη προσπάθεια αλλα βρήκε τοιχο.
Δεν εξεπλάγην όμως καθόλου, πρέπει να ομολογήσω.

@27.1.2023 | 09:52
Η φίλη ή ο φίλος που έγραψε τα μεγαλύτερα σχόλια μπήκε τουλάχιστον στη διαδικασία να επιχειρηματολογήσει υπέρ της θέσης της/του και δεν έσπευσε να μου σβήσει τα σχόλια που δεν της/του άρεσαν. Βλέπεις τη διαφορά;
Δεν εξεπλάγην ούτε εγώ πάντως από την επιλογή σου να με "φιμώσεις", γιατί πολλοί/ες έχετε αλλεργία στην αλήθεια. Θα σεβαστώ το πρόβλημα υγείας σου και θα το κλείσω έδω το θέμα.

Στο χώρο εργασίας του είναι, αν δεν ήταν βαρύ πεπόνι όπως γράφεις δεν θα ήταν καλός στη δουλειά του.
Εκδήλωσε απλά το ενδιαφέρον σου,
Πες του ότι σου αρέσει.
Καλά αποτελέσματα στις θεραπείες σου.
Βάλε του να ακούσει αυτό το τραγούδι:
https://youtu.be/zKgKi0JlNng