Στο σημερινό «Α μπα»: αυτό το σύμπαν

Στο σημερινό «Α μπα»: αυτό το σύμπαν Facebook Twitter
128

__________________

1.


Και θα ήθελα να νιώσω,
πως θες κάθε σπιθαμή του κορμιού σου να γίνει δικιά μου.
Και αυτά που θέλω να σου πω,
και αυτά που θες εσύ να μου πεις,
να μην τα κρατάει πια ο φόβος.

Να βγω από το σκοτάδι
και να φέρω το σώμα μου και τη ψυχή μου
στου φωτός τον ήλιο,
να γίνω καθαρός μπροστά σου.

Δες με, είμαι εδώ μπροστά σου,
αμήχανος σε κοιτάζω.

Δες με να σε γδύνω με τα μάτια μου,
να σε αγκαλιάζω σφιχτά
και να σε παίρνω από το χέρι για βόλτες και ταξίδια,
να κάθομαι μαζί σου
σε ένα βαγόνι ενός τραίνου
με γλώσσες γύρω μας που δεν τις μιλάμε.

Δες με δευτερόλεπτα πριν σηκωθώ
να σε πάρω για να σε κυλήσω
σε όλο το γρασίδι της ηπείρου αυτής.

Να σου δώσω τόπο ασφαλή να αναπτυχθείς,
να γίνεις ο άνθρωπος αυτός που θες να γίνεις,
χωρίς να φοβάμαι πως αυτό που θα γίνεις
δεν θα το φτάσω.

Δες με να σε κοιτάζω καθώς τη μέρα σου περνάς,
καθώς βιβλία διαβάζεις και νέους κόσμους δημιουργείς.

Μα πάνω από όλα δες με όταν τις λέξεις αυτές
δεν θα με πιάνει ντροπή να τις γράψω.

Όταν η αγάπη θα πλημμυρίσει
το κόσμο σου και τον κόσμο μου
και θα πλύνει κάθε ψεγάδι ντροπής.

ΧΑ! Τα πα και ξελάφρωσα γιατί μου 'χε γιατί κάπου έπρεπε να βγει όλο αυτό. Από περιέργια, τι κατάλαβες από αυτά; :)
-Βασίλης


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Βασίλη, η ανάλυση ποίησης ήταν από τα χειρότερα μου στο σχολείο, ούτε τότε καταλάβαινα, ούτε τώρα. Πρέπει να είναι τρομερά προφανές για να το πιάσω. Δες πώς γράφω, λες να είμαι του υπονοούμενου; Αυτό που κατάλαβα εν τούτοις είναι ότι κάποιος αγαπάει κάποιον, και ο άλλος κάποιος του προκαλεί δέος, κάτι πολύ κοινό στον έρωτα, για να μην πω, απαραίτητο για να δημιουργηθεί έρωτας. Αν είναι δικό σου νομίζω ότι έχει ωραίο ρυθμό, αλλά ξαναλέω, από ποίηση δεν έχω ιδέα. Θα μας πουν περισσότερα πιο σχετικοί στα σχόλια.

__________________
2.


Αγαπητή Αμπα, σε παρακαλώ αν μπορέσεις απάντησε, έχω ξαναπροσπαθησει να σου μιλήσω. Στην ερώτηση 5 στις 28/ 2, ανακάλυψα πως βιωνω στο περιπου το ίδιο πράγμα με την κοπέλα. Είναι ένα παιδί που υπάρχει φλερτ, εγώ δεν έχω κάνει κίνηση να το δείξω, γιατι φοβάμαι μήπως απομακρυνθεί από εμένα.. Στο τέλος της λες ότι το σύμπαν μπορεί και να μην συνωμοτεί όταν θέλουμε κάτι πραγματικά.. Δεν ξέρω με απογοήτευσε κάπως αυτό, σαν να μου έκοψε τη φόρα, την ελπίδα.Τι να κάνω? Το πιστεύεις όντως αυτό που είπες? Να συνεχίσω να προσπαθώ?
- #ΜπερδεμένεςΚαταστάσεις#


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αν πιστεύεις ότι το σύμπαν συνωμοτεί για να γίνει αυτό που θέλεις, τότε για ποιο λόγο πρέπει να προσπαθείς και να βασανίζεσαι κι από πάνω; Τι σοφό σύμπαν είναι αυτό (σύμπαν, ναι; Με τις μαύρες τρύπες και τους γαλαξίες και όλα αυτά) που δεν μπορεί να συνωμοτήσει να γίνει η δουλειά εφόσον το θέλεις τόσο πολύ, γιατί να σε βάζει να ανησυχείς; Πού να ζητούσες και τίποτα πιο δύσκολο, ας πούμε βγει η Ελλάδα από τα μνημόνια.


Αν η ελπίδα σου γενικότερα βασίζεται στη στήριξη από κάτι ανώτερο, αποφάσισε αν πιστεύεις στο Θεό και κάνε τα κουμάντα σου με εκείνη την φιλοσοφία. Είναι έτοιμη, είναι γερή, έχει επιβιώσει πάρα πολλά χρόνια και έχει πολλές απαντήσεις για τη ματαίωση των προσδοκιών αν δεν το πολυψάχνεις με τη συνέπεια. Όμως στο όνομα του μεγάλο Μακαρονοτέρατος, μην βασίζεσαι στα σοβαρά σε τσιτάτα του Κοέλιο.


Στα πιο σοβαρά ακόμα, δεν μπορείς να προσπαθήσεις να αρέσεις σε κάποιον. Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία τι θα πεις και πώς θα το πεις και τι θα κάνεις. Θα απομακρυνθεί αν δεν του αρέσεις για να αποφύγει την αμηχανία, ίσως. Όλο αυτό είναι εντελώς πέρα από τον έλεγχο σου (ούτε στον έλεγχο του Σύμπαντος είναι πάντως). Το μόνο που μπορείς να ελέγξεις – ίσως – είναι η αντίδραση σου σε περίπτωση που φας χυλόπιτα. Εκεί αξίζει να επικεντρωθείς πραγματικά, και όχι στην αυθόρμητη αντίδραση ενός «παιδιού».

__________________
3.

Είναι δύσκολο να καταλάβω το 'δεν είχα(ν) καταλάβει' που ακούω αλλά και διαβάζω πολύ συχνά. Για παράδειγμα διαβάζω για φόνους, βιασμούς, ξυλοδαρμούς κλπ και ότι οι γείτονες δεν είχαν καταλάβει τίποτα. Δεν έχω δει κανένα άρθρο ή έρευνα για το αν έχει καταλάβει ο άνθρωπος που ζει και έχει παιδιά με αυτόν που έχει κάνει φόνο, βιάσει, δείρει κλπ. Κανείς δεν ενδιαφέρεται για το εάν αυτός που ζει μαζί του είναι συμμέτοχος ή αμέτοχος. Είναι δυνατόν να μην καταλαβαίνει κανείς;
- είναι;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δε νομίζω ότι είναι αξιόπιστες αυτές οι απαντήσεις. Αν οι γείτονες πουν «κάτι είχαμε καταλάβει» θα τους ρωτήσουν «τότε γιατί δεν κάνατε κάτι». Η ερώτηση «είχατε καταλάβει κάτι» από μόνη της εκεί οδηγεί. Μπορεί να είχαν καταλάβει, αλλά όχι ακριβώς, και πάλι δεν ήθελαν να ανακατευτούν, και δεν ήξεραν αν είναι δουλειά τους ή όχι, και τα λοιπά. Για τις συζύγους δε η δήλωση άγνοιας είναι αναγκαία για να μην τιμωρηθούν. Αν το είχαν καταλάβει και για κάποιους λόγους δεν είχαν μιλήσει, λες να κολλήσουν στο να πουν ψέματα μετά στην αστυνομία; (Φυσικά και υπάρχει ενδιαφέρον αν αυτός που ζούσε εκεί ήταν συμμέτοχος ή αμέτοχος. Γίνονται ξεχωριστές δίκες για αυτούς. Πάντα υπάρχει σχετική αναφορά.)


Επειδή αυτή η απάντηση είναι η πιο συχνή, θα ήθελα εδώ να πω για τα γενναία παιδιά του parkland που έχουν βρεθεί στην επικαιρότητα μετά από τα τραγικά γεγονότα που δεν μπορώ καν να βάλω σε λέξεις, είναι μια περίπτωση που όλοι μαζί, μαθητές και γείτονες, λένε ότι είχαν προειδοποιήσει  για την βίαιη και επικίνδυνη συμπεριφορά του δολοφόνου και δεν λένε ότι «έπεσαν από τα σύννεφα».

__________________
4.


Αγαπητή Α,μπα,
Νομίζω πως θέλω να κάνω παιδιά. Λέω νομίζω, γιατί πως μπορείς να είσαι σίγουρη οτι θέλεις κάτι, άμα δεν το έχεις δοκιμάσει πρώτα, να δεις πως είναι; Μπορεί τελικά να μην σου αρέσει, εκ των υστέρων. Πάντως νιώθω την επιθυμία πολύ έντονα, βλέπω πλέον και όνειρα ότι μένω έγκυος και νιώθω υπέροχα μέσα σε αυτά. Το συζητάω με το φίλο μου (αυτός 31, εγώ 30, είμαστε μαζί ενάμιση χρόνο και είναι υπέροχος) και αυτός δεν το νιώθει τόσο, θέλει λέει, αλλά όχι ακόμα. Ένα από τα πράγματα που λέει πως τον τρομάζουν είναι η ιδέα πως δεν έιναι αρκετά σοφός, και τι θα έχει να διδάξει στο παιδί. Εγώ πάλι σκέφτομαι πως ένα σωρό βιβλία έχουν γραφτεί, υπάρχουν θέατρα, αεροπλάνα να μπεις να ταξιδέψεις, σχολεία, σεμινάρια, κλπ, οπότε δε χρειάζεται ένα παιδί να τα μάθει όλα από τους γονείς του. Μπορεί να έχει και άλλες πηγές, και ο ρόλος σαν γονιός είναι να προσπαθήσεις να τις παρέχεις στο παιδί σου, όσο μπορείς. Αλλά μήπως έχει δίκιο και δεν είμαστε αρκετά ώριμοι να μεγαλώσουμε παιδί; Και πως το καταλαβαίνεις αυτό; Και ο βαθύτερος φόβος, άμα ο σύντροφός σου λέει πως θέλει παιδί, αλλά όχι ακόμα, σε λίγα χρόνια, αλλά εσύ τότε θα είσαι 30-φεύγα, και πότε θα κάνεις τα 3 παιδιά που θες, και τι θα γίνει αν αποδειχτεί πως τελικά ήταν αργά και δεν μπορείς να κάνεις; Πως θα ζήσεις με τον εαυτό σου και με τη σχέση σου μετά; Μήπως έπρεπε να είχες δράσει νωρίτερα; Χμ. Καταιγισμός ερωτήσεων, το αντιλαμβάνομαι. Αν θα μπορούσες να απαντήσεις έστω και σε μια θα ήμουν πραγματικά ήδη πολύ χαρούμενη. Γεια!!
- ρολογόπληκτη


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Συμφωνώ στο ότι οι γονείς δεν χρειάζεται- δεν γίνεται- να είναι εξοπλισμένοι με όλες τις απαντήσεις του σύμπαντος, αυτό που μπορούν να κάνουν, όσο μπορούν, είναι να δώσουν όσα περισσότερα εφόδια μπορούν για να γίνουν τα παιδιά ανεξάρτητα και να ψάξουν μόνα τους τις απαντήσεις που θέλουν. Για τα υπόλοιπα, δεν πολυκαταλαβαίνω τις δηλώσεις θέλω ένα παιδί, δύο παιδιά, τρία παιδιά. Καταλαβαίνω την επιθυμία, αλλά δεν την καταλαβαίνω κι όλας. Είναι από τα πράγματα που δεν μπορείς να σχεδιάσεις τόσο πολύ μέχρι τέλους. Ξεκίνα με το ένα και θα δεις. Θα γίνει; Και αν γίνει, πώς θα είναι; Αλλά δεν χρειάζεται να πείσεις εμένα, με τον αραβωννιάρη πρέπει να τα πεις αυτά. Αυτός έχει το όραμα των τριών παιδιών;


Δεν χρειάζεται να αποφασίσετε αν είσαστε αρκετά ώριμοι για να κάνετε παιδί, αλλά αν είσαστε αρκετά ώριμοι ώστε να είσαστε σε θέση να βάλετε τον εαυτό σας σε δεύτερη μοίρα. Για πάντα. Χωρίς διάλειμμα. Συνεχόμενα, για όσο ζείτε. Πρέπει να τα έχετε βρει μαζί του για να μπορείτε να του το κάνετε αυτό.


__________________
5.

Γεια σου Αμπα,
Τα Χριστούγεννα έγινε κάτι που με προβλημάτισε. Είχαμε βγει με την ξαδέλφη μου και τους κουμπάρους της για καφέ/ποτό (ήταν γύρω στις εννιά το βράδυ, έχει σημασία αυτό). Οι κουμπάροι είχαν φέρει και των 4 μηνών τότε μπέμπη τους, τον οποίο η ξαδέλφη μου θα βαφτίσει το καλοκαίρι. Η καφετέρια ήταν σχετικά μικρή, ο εξαερισμός ανύπαρκτος, το μαγαζί ντουμάνι από τα τσιγάρα και είχε την αναμενόμενη φασαρία (δυνατή μουσική, ομιλίες κλπ). Εμείς είχαμε καθίσει σε ένα σημείο στην άκρη, κοντά στην πίσω πόρτα, που άνοιγε αραιά και πού και παίρναμε λίγο και τον αέρα μας, αλλά όπως και να το κάνεις, θεωρώ πως το περιβάλλον ήταν το πλέον ακατάλληλο για ένα μωρό. Η μητέρα του το τάισε και το άλλαξε (πάνω στον καναπέ) στην καφετέρια. Ο μικρός ήταν πολύ ήσυχος, κοιτούσε τριγύρω με ορθάνοιχτα μάτια, αλλά όταν γύρισαν σπίτι μας είπαν ότι είχε υπερένταση και γκρίνιαζε. Ρε συ Αμπα τον λυπήθηκα τον μπέμπη. Eίναι ηλικία αυτή για να τον τραβολογάνε στις καφετέριες; Το θέμα είναι ότι δεν το κάνουν πρώτη φορά, ενώ οι γονείς τους είναι νέοι και δεν έχουν κανένα πρόβλημα να τον κρατήσουν για λίγο. Το κόλλημα είναι δικό τους και ειδικά της μάνας, που δε θέλει να τον αφήνει πουθενά. Έχει καταντήσει όμως πολύ κουραστικό αυτό, γιατί σκέψου ότι όταν πήγαμε για καφέ ασχολούμασταν όλη την ώρα με το παιδί – και τώρα που έχει μεγαλώσει, είναι χειρότερα γιατί διεκδικεί ακόμα περισσότερο την προσοχή της μάνας του και γκρινιάζει. Αυτό το φαινόμενο όμως, το να παίρνουν τα παιδιά μαζί τους στις καφετέριες το χειμώνα, που είναι κλειστός ο χώρος, είναι πλέον πολύ συχνό στην περιοχή (μένουμε σε κωμόπολη). Δεν ξέρω τι γίνεται στην Αθήνα ή στις άλλες πόλεις, αλλά εδώ έχει γίνει μόδα. Ρώτησα τη μάνα μου τι έκανε με εμάς όταν ήμασταν πιο μικρά (γιατί οι γονείς μου παντρεύτηκαν νέοι κι έβγαιναν συχνά με τις παρέες τους) και μου είπε ότι μας άφηναν στις γιαγιάδες και ποτέ δε μας έπαιρναν μαζί τους. Η ξαδέλφη μου πάλι λέει ότι δεν της φαίνεται περίεργο, ότι έτσι κάνουν όλοι τώρα και να μην κρίνουμε γιατί δεν ξέρεις τι θα κάνουμε εμείς (από ότι κατάλαβα σκοπεύει να κάνει τα ίδια). Δεν είναι ότι αντιπαθώ τα παιδιά και δεν τα θέλω μαζί, όμως μου φαίνεται πολύ λάθος όλο αυτό. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τα ταλαιπωρούν τόσο και το κυριότερο, γιατί ταλαιπωρούν τους εαυτούς τους, αφού το πιο πιθανό είναι να τους περιμένει αγρυπνία το βράδυ. Ποια είναι η άποψή σου για το θέμα; Τι κάνουν εκεί που είσαι εσύ (γιατί κάπου είδα ότι στη Σκανδιναβία αφήνουν τα καρότσια έξω στο κρύο); Τι πιστεύετε κι εσείς οι αναγνώστες / σχολιαστές;
- Ας ακουστεί και η άλλη πλευρά


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν την είχα υπόψη μου αυτή τη μόδα. Είναι όντως μόδα, ή έχεις βγάλει συμπεράσματα από τον στενό σου κύκλο; Πείτε μας στα σχόλια.


Η άποψη μου για το θέμα είναι να μην σχολιάζω τι κάνουν άλλοι με τα παιδιά τους (αν δεν τίθεται θέμα κακοποίησης φυσικά) εκτός αν με επηρεάζει άμεσα, και αν με επηρεάζει άμεσα, τότε και πάλι δεν σχολιάζω, αλλά παίρνω τα μέτρα μου. Το μόνο αντικειμενικό θέμα γιατί τίθεται θέμα προστασίας ανηλίκου, είναι το ντουμάνι από τα τσιγάρα. Τι νόημα έχει να το σχολιάζουμε εμείς εδώ μεταξύ μας; Ίσως θα έπρεπε να προστατεύονται τα παιδιά από καπνό τσιγάρου με νόμο, αλλά το κάπνισμα σε καφετέριες είναι υποτίθεται παράνομο έτσι κι αλλιώς, οπότε τι να προσθέσουμε; Σε αυτή τη μορφή είναι απλώς κουτσομπολιό.

__________________
6.


Ξεκίνησα να διαβάζω Μουρακάμι. Ρε συ Λένα πολύ φλύαρος δεν είναι; Μου είπαν ότι το τέλος του βιβλίου θα με δικαιώσει οπότε το συνεχίζω (Νορβηγικό δάσος) αλλά με έχει κουράσει πολύ αυτή η ακατάσχετη πολυλογία που περιγράφει όλες τις ασήμαντες λεπτομέρειες της κάθε ημέρας και του κάθε χώρου. Ρωτάω γιατί φαντάζομαι ότι για να έχει τόσο hype, κάτι πολύ καλό υπάρχει εκεί μέσα που μου διαφεύγει. Αλλά μπορεί να είναι και θέμα γούστου.
- τόρουβατανάμπε


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δηλαδή μπορεί και να μην είναι;

_________________
7.

Λένα εσύ σε αυτή την φράση
«Όταν θέλεις κάτι πολύ, όλο το σύμπαν συνωμοτεί ώστε να το αποκτήσεις»
βάζεις πάντα το ΔΕΝ και ναι είμαι μαζί σου σε αυτό μπορώ να πω, όμως μια κοπέλα με μπέρδεψε κάπως πάνω σε αυτό και έχω αρχίσει να το πιστεύω κατά τον τρόπο που μας το ανέλυσε.
Είμαι καινούρια στον χώρο της δουλειάς γενικότερα και αρκετά νέα οπότε ίσως και λίγο αφελής. Λοιπόν βρεθήκαμε να κάνουμε διάλειμμά αυτή η κοπέλα, ένας συνάδελφος που ή της την πέφτει ανοιχτά ή μπορεί και να το κάνουνε στην πλάκα, μια άλλη κοπέλα και εγώ. Ο τύπος άρχισε να ρίχνει υπονοούμενα τύπου «θα σε αποκτήσω, θα με βοηθήσει το σύμπαν» με εκείνη να ανταπαντά «όσο και να το θέλεις ,το σύμπαν σου δουλειά δεν θα κάνει». Αυτός απάντησε «το σύμπαν είναι άπειρο, θα κάνει δουλειά» κι εκείνη είπε «τότε όλοι μας θα'χαμε κερδίσει το τζόκερ αφού το θέλουμε τόσο πολύ».
Όταν αυτός έφυγε και μείναμε μόνες μας οι 3 κοπέλες η άλλη κοπέλα που ήταν εκεί την ρωτάει «αυτό με το σύμπαν ούτε καν το πιστεύεις, έτσι; » κι εκείνη να απαντά «το πιστεύω με την μεταφορική του έννοια και όχι με την κυριολεκτική του» κι εγώ λέω «δηλαδή» με εκείνη να μου απαντά «το σύμπαν που αναφέρεται σε αυτή την φράση είμαστε εμείς ως άτομο, οπότε αν εμείς κάτι το θέλουμε πραγματικά πολύ τότε θα κάνουμε τα πάντα για να το αποκτήσουμε, ουσιαστικά θα συνωμοτήσουν οι σκέψεις μας με τις πράξεις μας ώστε να έχουμε το αποτέλεσμα που θέλουμε» και ρωτάει η άλλη κοπέλα πάλι «κι αν τελικά δεν το αποκτήσουμε ποτέ; Τότε τι σημαίνει;» με εκείνη και πάλι να απαντά «δυο πράγματα. Ή ότι αυτό που θέλαμε τελικά δεν το θέλαμε αρκετά ή ότι μας φρέναρε το υποσυνείδητο μας γιατί τελικά δεν ήτανε σωστό αυτό που θέλαμε».
Και κάπως έτσι άρχισα να πιστεύω Λένα μου αυτή την φράση .Και εντάξει δεν ρωτάω αν την θεωρείς μια σωστή άποψη αφού ο κάθε άνθρωπος διαφέρει και για τον καθένα οι απόψεις του είναι κάτι προσωπικό αλλά ποια η γνώμη σου για όλη αυτή την άποψη; Γιατί εμένα καλώς ή κακώς μου στέκει κάπως όμως δεν μου αρέσει να γίνομαι αντίγραφο των άλλων αλλά αυτή την κοπέλα δεν θα σου κρύψω ότι την ψιλοθαύμασα λιγάκι.
- Συμπαντική Συνομωσία


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

*βαθύς αναστεναγμός*


Η κοπέλα αυτή ζει στον υπέροχο κόσμο της μεσαίας/ανώτερης τάξης όπου το «θέλω κάτι πάρα πολύ» με επείγοντα τρόπο κυμαίνεται μεταξύ του «θέλω τον Τάκη» και «θέλω να πετύχω πάρα πολύ και να με αναγνωρίζουν στο δρόμο χωρίς να ξέρω αν έχω κάποιο ταλέντο ή να κάνω σοβαρή προσπάθεια να το ανακαλύψω». Ε, τότε μπορεί και μας φρέναρε το υποσυνείδητο που τελικά βαρεθήκαμε. Ή μπορεί και να φταίει ο χαρακτήρας μας, γενικώς, ας πούμε.


Για πες αυτή τη φράση σε ανθρώπους που έχουν πραγματικά προβλήματα. Πραγματικά προβλήματα όμως. Θάνατο. Προσφυγιά. Ανίατες αρρώστιες. Αγιάτρευτη, συστημική φτώχια. Ρατσισμό, βία, κοινωνική απομόνωση. Ελπίζω να καταλαβαίνεις έστω και λιγάκι.


128

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
#4.Το τι θέλετε τώρα έχει σημασία.Και τώρα δε θέλετε τα ίδια πράγματα.Μπορεί να τα θέλετε στο μέλλον;Ίσως.Φοβάσαι όμως,ότι μπορεί να μην το θελήσει και ποτέ.Και να έχεις φτάσεις στα 33 πχ και να αισθάνεσαι,ότι έχει αρχίσει και σε πιέζει ο χρόνος.Το προσωπικό σου πλάνο για τη ζωή να ματαιώνεται όσο είσαστε μαζί.Να πρέπει να ξεκινήσεις απ'την αρχή να βρεις τότε κάποιον άλλο,που να θέλετε τα ίδια.Και πότε θα τον βρεις και θα αγαπηθείτε τόσο,που να θέλετε να είσαστε μαζί και να μεγαλώσετε παιδιά;Την επόμενη μέρα;Και ίσως να χρειαστεί μερικές προσπάθειες παραπάνω να γίνετε γονείς.Όλο και ψαλιδίζεται το όνειρο.Δεν ξέρω,αν όντως το βλέπεις έτσι,αλλά όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ,η ερώτηση είναι: να φύγω όσο είναι καιρός ή να μείνω με το ρίσκο,ότι μπορεί να ματαιωθεί το προσωπικό μου όραμα για τη ζωή μου;Κι είναι δύσκολο,γιατί ποιος ξέρει,αν θα συναντήσει κάποιον,που να θέλει να μοιραστεί το ίδιο όραμα;Και πρέπει να απορρίψει κάτι,που αυτή τη στιγμή είναι δεδομένο.Το να είναι μαζί με έναν άνθρωπο,που θέλει το μαζί και υπάρχει αγάπη.Έχεις δύσκολη απόφαση μπροστά σου και καμιά εγγύηση.Δε νομίζω,ότι μπορεί κάποιος να σου πει κάνε το ένα ή το άλλο.Με το χέρι στην καρδιά θα αποφασίσεις.Υγ.Μιας και είναι μέρα τσιτάτων:έρωτας είναι να κάνεις παιδιά.Αν και δε μου αρέσει να βλέπω τα πράγματα απόλυτα και τόσο γενικευμένα,καμιά φορά αισθάνομαι,ότι αυτή η κουβέντα έχει και μια δόση αλήθειας.
Απο προσωπική εμπειρία πρέπει να αποφασισει με το χέρι στο μυαλό και οχι στην καρδιά. Επιπλέον ας αναλογιστεί και το πόσο καίγεται αυτός για πάρτη της. Παιδιά και δέσμευση δε θελει τώρα ακόμα λέει αλλα δεν μπορεί να το προσδιορίσει μεσομακροπρόθεσμα το πότε....συνήθως βράστα κι άστα.
#3 αν και δεν απαντώ 100% σε αυτό που ρωτάς δες εδω https://en.wikipedia.org/wiki/Murder_of_Kitty_Genoveseστην περίπτωση του φόνου της κοπέλας αναφέρθηκε "....38 witnesses saw or heard the attack, but none of them called the police. The incident prompted inquiries into what became known as the bystander effect or "Genovese syndrome"."Επίσης διάβαζα πρόσφατα ότι η γυναίκα του OJ Simpson είχε καλέσει 60τόσες φορές αστυνομία για κακοποίηση από τον τότε συζυγό της, παρ' όλα αυτά εκείνος συνέχιζε να κυκλοφορεί ανενόχλητος έως τη μοιραία κατάληξη. Τώρα σε αυτό που ρωτάς. Είναι τεράστια κουβέντα που δεν απλοποιείται με ένα "ήξεραν/δεν ήξεραν" και ολόκληροι κλάδοι της επιστήμης έχουν αφιερωθεί σε αυτό.
#1 παρότι η στενή συναναστροφή με δύο τρεις επίδοξους πλην όμως εξαιρετικά ατάλαντους και ψωνισμένους τάχαμου ποιητές, με έχει κάνει πολύ επιφυλακτική έως ειρωνική απέναντι στην άγνωστη ποίηση, αυτό μου άρεσε. Είναι δικό σου ή μετάφραση; #2, 7 κάθε φορά που ακουω για το σύμπαν θέλω να ουρλιάξω. Δεν μπορώ να το περιγράψω αλλιώς αυτο που με πιάνει. Στα όρια της υστερίας με φτάνει αυτή η έκφραση. Και όλο και πιο πολύ το ακούω γύρω μου. Πόσο ψώνιο μπορεί να είσαι αλήθεια; μία δε από τις φίλες μου, με την οποία λόγω διαφορετικής αντίληψης των πραγμάτων έχουμε απομακρυνθεί αρκετά, με κοιτούσε με θλίψη που δεν μπορούσα να κατανοήσω το πως λειτουργεί όλο αυτό. Με θεωρούσε στενόμυαλη. Και μου σύστησε να δω μία ταινία που γι'αυτήν είναι ακριβώς πως λειτουργεί αυτό και είναι η αγαπημένη της. Σας τη συστήνω αν θελήσετε να σπάσετε την παλιά σας τηλεόραση. Serendipity με τον John Cusack.
Όταν λέμε ότι η μέση σαχλογκόμενα παίρνει μηνύματα από τις rom com και κατόπιν φυραίνει ο εγκέφαλός της και πάπαλα αυτά εννοούμε. Αυτά έπρεπε να είναι προϊόντα με καταναλωτική οδηγία επάνω: "Προσοχή, η αλόγιστη κατανάλωση μπορεί να φέρει υπακτικτό αποτέλεσμα στα εγκεφαλικά σας κύτταρα."(Εν τω μεταξύ αν θέλει κάποια ντε και καλά να πάρει μηνύματα από τις rom com τουλάχιστον ας διάλεξει καμμιά καλή σαν το Breakfast Club ας πούμε. Τις σάχλες πρέπει να αντιγράφει; Πράγμα που με κάνει να πιστεύω ότι την σάχλα την έχουν ήδη μέσα τους και αφορμή περιμένουν να τους την δικαιολογήσει κάποιος.)
#5. Αν και συμφωνώ με το να έχουν τα παιδιά σταθερο πρόγραμμά οι ενστάσεις μου ειναι δύο. Η σημαντικότερη εχει να κανει με το να κρατάει το παιδι η γιαγιά. Το ζευγάρι πρέπει να εχει ανεξαρτησία απο γονεις για να χαράσσει το δρόμο του. Με το που ζητάς εξυπηρέτηση απο γιαγιάδες αποκτάς αφεντικό με άποψη. Και όλοι ξέρουμε την ελληνίδα μάνα /πεθερά ! Καλυτερα να απαιτηθεί η εφαρμογή του νόμου για το κάπνισμα αν δεν μπορεις να εμπιστευτείς ή να πληρώσεις γυναίκα παρά να εχεις αγά στο κεφάλι σου. Εξάλλου το ζευγάρι θα ξενυχτήσει μετα απο την υπερένταση του μωρού οποτε δική τους και η απόφαση. Αν δουν οτι δεν το αντέχουν υα αναθεωρήσουν για τις προτεραιότητες περί διασκέδασης
Είναι άλλο να έχεις τη γιαγιά ως καθημερινή μπέιμπι σίτερ κι άλλο να αφήσεις το παιδί μια φορά στις τόσες για μια έξοδο. Μια μικρή ανάπαυλα χρειάζεται και στους δύσμοιρους γονείς δεν είναι έγκλημα ούτε εγκατάλειψη ανηλίκου. Συμφωνώ απολύτως στα περί καπνίσματος θα έπρεπε να εφαρμόζεται η απαγόρευση τελεία και παύλα.
Απο τη μεχρι τωρα εμπειρία μου παντως με τρια παιδιά κανένα δεν μπορει Να μείνει μια στο τόσο βραδι σε γιαγιά εαν αυτή δεν εχει σχεδόν καθημερινή τριβή μαζι του. Δεν τη γνωρίζει ούτε αυτη αλλα και η γιαγιά δεν ξέρει τις συνήθειες του. Για να μείνει μωρό με τρίτο πρόσωπο θα πρέπει αυτο να ειναι φροντιστής του παρα πολυ συχνά. Εδω μιλαμε για μωρά κατω του έτους και θα μου φαινόταν περίεργο να μπορούν να κάτσουν με κάποιον άλλο....εκτος αν ειναι / ήταν στραβά μονο τα δικά μου??
Απο τη μεχρι τωρα εμπειρία μου παντως με τρια παιδιά κανένα δεν μπορει Να μείνει μια στο τόσο βραδι σε γιαγιά εαν αυτή δεν εχει σχεδόν καθημερινή τριβή μαζι του. Δεν τη γνωρίζει ούτε αυτη αλλα και η γιαγιά δεν ξέρει τις συνήθειες του. Για να μείνει μωρό με τρίτο πρόσωπο θα πρέπει αυτο να ειναι φροντιστής του παρα πολυ συχνά. Εδω μιλαμε για μωρά κατω του έτους και θα μου φαινόταν περίεργο να μπορούν να κάτσουν με κάποιον άλλο....εκτος αν ειναι / ήταν στραβά μονο τα δικά μου??
Σε αυτό θα συμφωνήσω πως είναι λίγο δύσκολο, αλλά μιλάμε για μια έξοδο 2-3 ωρών για ένα καφέ ή ποτό νωρίς, δεν είναι τόσο δύσκολο και σίγουρα η γιαγιά δεν είναι εντελώς άγνωστο πρόσωπο.
#6Υπάρχουν βιβλία που όντως είναι πάρα πολύ καλά (η τριλογία της Ορέστειας, ή η Άννα Καρένινα, η Λολίτα κλπ) από όλες τις πιθανές απόψεις κι υπάρχουν βιβλία που μας μιλούν προσωπικά σε μας, βαθιά μέσα μας. Και κάποτε οι δύο κατηγορίες επικαλύπτονται. Δεν είναι όμως πάντοτε απαραίτητο!
Ελάτε ομολογείστε το βιβλιόφιλοι φίλοι της στήλης: Βάλατε αρνητικές επειδή συμπεριέλαβα τη Λολίτα! Κι όμως είναι από τα καλύτερα μυθιστορήματα του 20ου αιώνα κι εμφανίζεται δικαίως πλειστάκις σε ανάλογες λίστες. Το γράψιμο του Ναμπόκοφ είναι μαγικό. (Διαβάστε και τα Πρόσκληση σ'εναν αποκεφαλισμό και την Άμυνα του Λούζιν)
Εδιαβάσθη κι απηλαύσθη! Το Κουτσό όχι ακόμα. Όπως είπα παραπάνω έπιασα το Confiteor τώρα το οποίο τυχαίνει να το διαβάζω παράλληλα με το (ξαναδιαβαζόμενο) Κοιμητήριο της Πράγας. Έχουν και μια κοινή ρίζα θεματολογίας...κάνω μια μικροέρευνα.
#5Nα πω λοιπόν άποψη αφού ερωτήθημεν."Έχει καταντήσει όμως πολύ κουραστικό αυτό, γιατί σκέψου ότι όταν πήγαμε για καφέ ασχολούμασταν όλη την ώρα με το παιδί – και τώρα που έχει μεγαλώσει, είναι χειρότερα γιατί διεκδικεί ακόμα περισσότερο την προσοχή της μάνας του και γκρινιάζει."Η ενόχληση είναι προσωπική. Προσωπικότατη. Και επικαλείσαι το μωρό επειδή νιώθεις μια μικροενοχή, ακριβώς, που ενοχλείσαι, επειδή το μωρό είναι ιερό και ως ιερή αγελάδα πρέπει να του φερόμαστε όλοι. Το κάπνισμα σε κλειστούς χώρους ασφαλώς και δεν είναι το κατάλληλο περιβάλλον για ένα μωρό! Στη θέση σου εκεί θα εστίαζα όμως. Αν όλοι επιβάλλαμε να τηρείται ο κανονισμός περί μη καπνίσματος σε κλειστούς χώρους, κανείς δεν θα είχε πρόβλημα να πάρει και το μωρό του μαζί κατόπιν. (Είναι λίγο όπως όταν λέμε "ναι υπάρχουν φακελάκια στα νοσοκομεία αλλά δεν θ'αλλάξω εγώ το σύστημα". Κι όμως εσύ θα το αλλάξεις όταν δεν προθυμοποιείσαι να τα δώσεις)Το οποίο μωρό δεν έχω καταλάβει για ποιό λόγο είναι τόσο καλύτερα να παρκάρεται σε παππουδογιαγιάδες και να μην ακολουθεί τους γονείς σε περισσότερες δραστηριότητες στα μέτρα του λογικού. Βέβαια και το παρκάρισμα έχει την χάρη του. Να τα λέμε κι αυτά!Όταν έκανα το πρώτο μου, ας πούμε, έκανα 2.5 χρόνια για να πάω για ΠΡΩΤΗ φορά για καφέ με κάποιον άνθρωπο (εννοώ ΚΑΙ με το μωρό μαζί!) και όταν πια άφησα το μωρό στα 3 μια φορά για να πάω για καφέ με μια φίλη έξω ένιωσα ότι μπήκα στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ....Αν δεν φας το κλείσιμο που τρώει μια νέα μάνα δεν μπορείς ποτέ των ποτών να το κατανοήσεις αυτό. Κι αυτό θα μειώσει και την προσωπική σου ενόχληση για τις άλλες μανάδες που κουβαλούν τα μωρά τους μαζί. Γι'αυτές αυτή η έξοδος είναι τόσο τεράστια υπόθεση που θα ανέβαιναν το Κιλιμάντζαρο και θα έφερναν κομμάτια παρθένου απάτητου χιονιού για να έχουν αυτή την ευκαιρία και θα το συζητούν μια βδομάδα μετά... Φυσικά δεν είναι ανάγκη να βαδίσει κάποια στα δικά μου παρανοϊκά χνάρια και να κοντέψει να φλιπάρει. Βασικά γι'αυτό τα γράφω για να σας αποτρέψω. Τότε δεν ήξερα, επικαλούμαι το ακαταλόγιστο της πρωτάρας. Παρεμπιπτόντως, στο εξωτερικό θεωρείται απολύτως φυσιολογικό να κυκλοφορούν μωρά παντού και άνευ περιορισμών "μην τυχόν γκρινιάξουν" (και παρατηρώ ότι γκρινιάζουν και πολύ λιγότερο από τα δικά μας, άραγε γιατί;). Μόνο στα σικ εστιατόρια και τα ενήλικα θεάματα υπάρχει ενόχληση κι απαγόρευση και απολύτως λογικά πιστεύω.
Αναφορικα με τον αντικαπνιστικο νομο, οσο δεν είναι ελογος, δηλαδη με δηλωση (και διαφορετικη φορολογηση και κανονες λειτουργίας) να μπορουν να υπάρχουν μαζαγια καπνιστων και μη καπνιστων η πλειοψηφία των μαγαζιων θα είναι παρανόμως καπνιστων. Αλλα ακομα και ετσι υπάρχουν μαγαζια μη καπνιστων που μπορουν να πανε, το ακουμπαω τα λεφτα μου σε καπνιστων μαγαζια και μετα παραπονιεμαι δεν το δεχομαι και είναι κατι που ακουω πολυ συχνα.Ο τωρινος αντικαπνιστικος νομος ακομα και αν τηρηθει αυτο που θα γίνει είναι η επαναλειτουργία των τεκεδων που αντι για χασισι θα καπνιζουν εργοστασιακα τσιγαρα.Ο λογος που δεν τηρηται ο νομος είναι η ολοκληρωτικη του απαγορευτικη διαθεση σε νομιμο εμπορευσιμο αγαθο, φανταζεσαι να επιτρεπεται η αγορα και καταναλωση του αλκοολ αλλα όχι σε μαγαζια; οι νομοι πρεπει να είναι και λογικοι.
Ο λογος που δεν τηρειται ο νόμος είναι αφ ενός η ατιμωρισία ,αφ ετερου οτι οι πελάτες των μαγαζιων που ειναι καπνιστές εχουν μια γλωσσάρα 15 πιθαμές.Και τι τη θες τη δηλωση ποκοπίκε ,ετσι κι αλλιώς σε ολα τα μαγαζιά καπνίζουν απροκάλυπτα εκτος απο ελάχιστα που διατηρουν θαραλέα μια άλλη πολιτικη.Η επαρχιακή πόλη που μένω ειναι μια όαση σε αυτό το θέμα.Ο νομίατρος πολύ αυστηρός και η αστυνομία έχει λιώσει τα μαγαζιά στους ελέγχους.Αποτέλεσμα?Τα περισσοτερα έχουν υποδομή για ημιυπαίθριο χωρο,παντελώς αξιοποιήσημο το χειμωνα και μέσα δεν καπνίζουν σχεδόν πουθενά.Υπέροχο περιβάλλον και πολλά καρότσια!Τα ακούω βερεσέ τα ποσο αδικος είναι ο νόμος.Σε ένα σωρο μερη του κοσμου εφαρμόζεται αυτο το μοντέλο.Τα χριστούγεννα έκανα δουλειά που απαιτούσε πολύωρη παραμονή σε ταβερνα στην οποια επιτρεπόταν το κάπνισμα .Οσο δουλευα ,το αφεντικο με καποιους πελατες συζητουσαν ποσο δεν αντεχουν το καθεστώς απαγορευσης του καπνίσματος στην πολη μας.Και λεει το αφεντικο :"απαράδεκτο!δηλαδη θα εχω μια ωραία συζητηση και θα καταπιεστώ να διακοψω για να βγω εξω να καπνίσω?" .Και γω χρυσέ μου μερικές φορες που έχω μια ωραία συζήτηση μου ερχεται να αμολήσω αρκετές ζουμερες κλανιτσες ,να τις καταπιεσω?
Είναι γεγονός ότι υπάρχουν κενά και παραλογισμοί σε πάμπολλους νόμους στην Ελλάδα (πιθανολογώ επειδή υπάρχουν συνεχώς τροπολογίες και αλλαγές ανά κυβέρνηση;) επομένως γιατί όχι κι ο αντικαπνιστικός. Από κει βέβαια μέχρι το πάω εν πλήρη συνειδήσει σε μαγαζί καπνιστών με το μωρό παραμάσχαλα έχει διαφορά. Σ'αυτό το σημείο έχεις δίκιο. Υπάρχει όμως κι η περίπτωση τα ελάχιστα μαγαζιά σε ένα μικρό μέρος να προσπαθούν να κρατήσουν πελατεία κάνοντας τα στραβά μάτια (στους παρανομούντες καπνίζοντες) με αποτέλεσμα την έλλειψη επιλογών για τους μη καπνίζοντες. Δεν γνωρίζω κατά πόσον η ιδέα του σύγχρονου τεκέ είναι καλή ή κακή. Θα πρέπει να το σκεφτώ περισσότερο (οι θέσεις εργασίας θα οφείλουν να καταληφθούν από καπνιστές ας πούμε προς προστασία της υγείας των μη καπνιστών υποψηφίων ή θα συνιστά αυτό discrimination;)
Είναι αλήθεια πως τα παιδιά μονοπωλούν την κουβέντα. Α τι γλυκούλιιιιι. Α μωρε γιατί κλαίει; και τότε έκανε κακά και τότε το ένα και τότε το άλλο. Αυτό έίναι γεγονός και δεν γίνεται να το αρνηθούμε. Προσωπικώς δεν με ενοχλεί κι ευτυχώς γιατί καθως όλοι οι φίλοι μου έχουν παιδιά θα κατέληγα να μη βγαίνω με κανέναν. Τώρα, μόδα δε θα το έλεγα αλλά πάντως βγαίνουν οι νέοι άνθρωποι με τα παιδιά τους έξω και δεν τα αφήνουν στους γονείς τους. Θεωρώ πως γίνεται επειδή οι γονείς ήδη τα κρατούν μάλλον όσο το ζευγάρι δουλεύει. Παλιότερα δε δούλευε η γυναίκα οπότε για μία έξοδο το άφηνε. Όμως, το να παίρνεις το παιδί σε τέτοιο περιβάλλον θεωρώ πως είναι γαϊδουριά τεράστια. Στο εξωτερικό τα παίρνουν τα παιδιά διαρκώς μαζί τους γιατί η νταντά κοστίζει και οι παππούδες δεν είναι το ίδιο διαθέσιμοι αλλά δεν καπνίζει κανείς σε κλειστό χώρο. Επίσης η μουσική δεν είναι όπως στην ελλάδα σε ένταση κλαμπ. Βέβαια έχει τύχει να δω σε καφετέρια μωράκι που φαινόταν να έχει έρθει κατευθείαν από το μαιευτήριο. Άντε να ήταν δύο τριών ημερών. Εκεί μου κακοφάνηκε. Το λυπήθηκα το καημένο. Όσο να πεις ο θόρυβος θα το τάραξε. Από την άλλη, τι ξέρω κιόλας;
Αυτό το με το λεχούδι το είδα κι εγώ σε πρόσφατο ταξίδι σε μυστηριώδη πόλη του εξωτερικού και μου έκανε κι εμένα μάλλον αρνητική εντύπωση. Βέβαια είναι αδύνατον να κρίνω επειδή δεν ξέρω τις συνθήκες που "απαίτησαν" τη συγκεκριμένη έξοδο.
Εγώ πάντως είχα πάει τη μικρή μου κόρη 20 ημερών στην παράσταση μπαλέτου της αδερφής της. Η μικρή κοιμόταν απολαυστικά σε όλη τη διάρκεια , λίγο στο διάλειμμα κουνήθηκε και αυτό ήταν όλο. Η μουσική και η φασαρία την νανούριζαν.
Συμφωνώ ότι το πρόβλημα είναι ότι δεν εφαρμόζεται ο αντικαπνιστικος νόμος κι έτσι σχεδόν σε οποιοδήποτε κλειστό χώρο κι αν πας, θα έχει ντουμανι κι αυτό φέρνει βηχα και τσουξιμο στα μάτια σε μένα, πόσο μάλλον σε ένα μωρό. Το ότι η μαμά φέρνει μαζί της το μωρό δεν το βρίσκω μεμπτο. Ούτε είναι σίγουρο πως οι παππούδες θα έχουν την δυνατότητα να το κρατήσουν, ούτε ότι οι γονείς θα έχουν έξτρα χρήματα για babysitter. Είναι καλό το παιδί να γνωρίζει κι άλλους χώρους πέρα από το σπίτι του και την απόλυτη ηρεμία, έτσι θα μάθει σιγά σιγά να προσαρμοζεται. Βέβαια είναι εντελώς διαφορετικό να το πάρεις μια φορά μαζί σου όταν πας για καφέ και διαφορετικό να το κουβαλάς κάθε βράδυ σε κλαμπακια και μπουζούκια. Όσο για την Σκανδιναβία που ανάφερε η κοπέλα, μιας και ζω σ' αυτήν, θα πω ότι όντως τα αφήνουν τα καροτσακια έξω (βέβαια τα παιδιά είναι ντυμενα με πολύ κατάλληλα ρούχα και επίσης δεν υπάρχει ο φόβος να στο κλέψουν άμα γυρίσεις ένα λεπτό το βλέμμα σου αλλού) αλλά όχι για πολύ και σίγουρα όχι άμα τα παιδιά δεν κοιμούνται. Στις περισσότερες περιπτώσεις τα παίρνουν μέσα μαζί τους. Φυσικά δεν υπάρχει ούτε ίχνος τσιγαρου σε κανέναν κλειστό χώρο (εκτός από την ελληνική πρεσβεία), αλλά ούτε και πολύ δυνατή μουσική. Και θα συμφωνήσω ότι κι εγώ έχω παρατηρήσει ότι εδώ τα παιδάκια γκρινιάζουν ελάχιστα σε σχέση με την Ελλάδα.
Påskeegg, είχα έναν καθηγητή στο Οσλο κάποτε, που σε σχόλιο μιας Ιταλίδας συμφοιτητριας σε στυλ «σαν πολλά μωρά δεν έχετε εδώ;», είχε απαντήσει «δεν έχουμε περισσότερα μωρά από σας, απλά δεν τα κλείνουμε στο σπιτι» :) Ανεξαρτητως καιρού φυσικα (και μιλάμε για χιόνια και θερμοκρασίες -15. Πολύ υγιές μου είχε φανεί, και δεν ξερω αν είναι «μόδα» αλλα μου αρέσει που το βλέπω κι εδώ.Νομίζω παντως ότι η ερωτηση αφορά δυο κάπως διαφορετικά θέματα: από τη μια προφανώς είναι ανθυγιεινό και ανεπίτρεπτο να παίρνεις το μωρό σε χώρους με κάπνα. Ειμαι καπνίστρια, αλλα δεν διανοούμαι να ανάψω τσιγάρο σε χωρο με παιδιά, εκτος αν είμαστε εξω (και προσέχω να μην ειμαι κοντά τους).Από την άλλη, στο μετρο που την παραξενεύουν τα μωρά παρεα με τους γονεις, προσωπικά δεν βλέπω κανένα προβλημα σε αυτό, εφόσον φυσικα δεν πρόκειται για ακατάλληλο περιβάλλον (καπνιστών ενννοω κυρίως). Προσωπικά μου αρέσει πολύ να βλέπω νέους γονεις να παίρνουν τα παιδιά τους σε συναυλίες κλπ αντί να τα αφήνουν σε γονεις. Καταλαβαίνω ότι κάποιες φορες η επιλογή βασίζεται σε πρακτικούς λόγους, αλλα αν οι ίδιοι οι γονεις θέλουν να τα έχουν μαζί τους, γιατί όχι. Τωρα το αν η κοπέλα της ερώτησης ενοχλείται επειδή η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από το μωρό και όχι γύρω από τα γκομενικά (της) ή ο,τι άλλο, είναι εντελώς άλλο θεμα, και προφανώς δεν σχετίζεται με το ενδιαφέρον της για την υγεία του μωρού.
Πάντα πίστευα ότι τα μικρά στην Αγγλία είναι απόλυτα εξοικειωμένα με την ιδέα της εξόδου και διαφορετικού περιβάλλοντος με άλλους κανόνες από του σπιτιού, ακριβώς επειδή οι γονείς τα παίρνουν μαζί τακτικά. Επομένως όχι τόσο γκρινιάρικα και με την ικανότητα να καθήσουν ήσυχα για μια-δυο ώρες, αν τα απασχολήσεις δημιουργικά. Σίγουρα με τον σύντροφό μου δεν έχουμε την ευκολία της γιαγιάς να κρατήσει το μωρό. Οπότε αν θέλουμε να βγούμε θα το πάρουμε μαζί. Στην Ελλάδα, δεν θα το πάρουμε σε κλειστό χώρο, λόγω τσιγάρου, θα βγούμε αλλά θα καθήσουμε έξω. Πραγματικά είναι πάντα ζεστότερα από ό,τι εδώ, που τη βγάζω βόλτα συνέχεια, ανάλογα ντυμένη - ακόμη και στο καταχείμωνο είναι σαν αγγλικό φθινόπωρο!ΑΛΛΑΔεν σημαίνει ότι θα ακολουθεί το μωρό το δικό μου πρόγραμμα. Ευτυχώς της αρέσει το καρότσι και νανουρίζεται. Οπότε για να βγω θα ακολουθήσω εγώ το δικό της. Την ώρα ύπνου θα γίνει μια σύντομη διαδικασία ύπνου, κανονικά με πιτζάμες και υπνόσακο, και θα πάει για ύπνο. Θα κοιμηθεί όσο είμαστε έξω, θα προσπαθήσω να την πάω με τα πόδια σπίτι αν γίνεται αλλά μια χαρά μεταφέρεται και στο κάθισμα αυτοκινήτου χωρίς να ξυπνήσει τελείως, και μετά κατευθείαν στο κρεβάτι της στο σπίτι. Εννοείται ότι δεν θα πάω για clubbing και γενικώς εδώ δεν παίζει μουσική στο τέρμα σε μέρη που βγαίνουμε. Επίσης από την αρχή μου είχαν συστήσει η μαίες να τη συνηθίσω να κοιμάται σε θορυβώδη περιβάλλοντα, να παίζει μουσική σε νορμάλ επίπεδο, να μιλάμε κανονικά γύρω της όταν κοιμάται. Γενικώς ότι αν συνηθίσεις κάποιον στην ησυχία θα θέλει πάντα ησυχία για να κοιμηθεί, ενώ η βαβούρα τα νανουρίζει κιόλας. Ακόμη, το βράδυ θέλει χαμηλή μουσική για να αποκοιμηθεί, ή να της διαβάζω. Και ναι, υπάρχει τακτική και συνήθεια που βοηθούν, αλλά αναγνωρίζω ότι είμαι πολύ τυχερή επίσης.
Εκτός του ότι η βαβούρα πράγματι τα νανουρίζει, είναι γεγονός ότι στα βρέφη αρέσουν οι θόρυβοι. Τα καθησυχάζουν καθώς τους θυμίζουν το περιβάλλον της μήτρας, το οποίο είναι θορυβώδες, επειδή βρίσκεται κοντά στην αορτή και δεν θυμάμαι που αλλού, όπου υπάρχει θόρυβος. Δεν είναι τυχαίο ότι σχεδόν όλα ησυχάζουν με τον θόρυβο από τις λεγόμενες λευκές συσκευές (πλυντήριο, απορροφητήρας κλπ), πιστολάκι μαλλιών κλπ
Ο τεκες παντα θα υπαρχει όταν κατι είναι παρανομο, για τους εργαζόμενους; γιατί να μην αντιμετωωπιστουν ως ανθυγιηνη εργασία, να μπουν επιπλεον προδιαγραφες για εξαερισμους στα καπνιστων, ειδικο τελος κτλ. Δεν είμαι εναντια στο να πληρωνω πιο ακριβα τον καφε, ποτο, φαγητό μου αμα θελω τσιγάρο αλλα και πουθενα ποτε είναι μια αδιαλαξία και μιση που μεχρι τωρα στοιχιζει στους μη καπνιστες.Η μεση λυση δεν θα ευννοήσει τους καπνιστες αλλα τους μη καπνιστες, βεβαια θα στερήσει στους αντι καπνιστες το λογο να ωρυονται(ειμουν σιγουρος ότι το εγραψα λαθος αλλα για καποιο λογο ο γουγλης ετσι μου τον επιβεβαιωσε...) αλλα αυτους δεν τους φοβαμαι κατι αλλο θα βρουν να διαμαρτυρωνται εντονως.
Οι μητέρες είναι υστερικές μανουλίτσες και οι μη καπνιστές είναι γκρινιάριδες.Εσύ αναρωτιέμαι τι είσαι όταν δηλώνεις οτι νταξει μωρέ αν ο νομος δεν υπηρετεί τα καπρίτσια μου ,τοσο το χειρότερο για αυτόν.Όποιος νόμος και να μπεί δεν πρόκειται να εφαρμοστεί γιατί η ατιμωρισία και η γαιδουριά περισσέυουν .Νομίζω οτι άν αρχίζαμε με αντιστροφή των προστίμων και συχνες εφοδους ,τα πραγματα θα πηγαιναν καλύτερα.μεχρι τώρα ειναι μια πεντακοσαρα για το μαγαζί και κατι ψίχουλα για τον καπνιστή.Αν καποιος ήξερε οτι η πεντακοσάρα θα έπεφτε στην κεφάλα του,σουζα θα ήταν.Γιατί και για τους μαγαζάτορες ειναι δύσκολο να χαλάσουν ταψχατήρια στους πελάτες τους,τους κατανοω, πραγματικά .Ας πάρουν αυτοι που παρανομούν την ευθύνη γιατι προς το παρόν πινουν ειςψυγειαν του κοροιδου.
Οι μητέρες είναι υστερικές μανουλίτσες και οι μη καπνιστές είναι γκρινιάριδες.Εσύ αναρωτιέμαι τι είσαι όταν δηλώνεις οτι νταξει μωρέ αν ο νομος δεν υπηρετεί τα καπρίτσια μου ,τοσο το χειρότερο για αυτόν.Όποιος νόμος και να μπεί δεν πρόκειται να εφαρμοστεί γιατί η ατιμωρισία και η γαιδουριά περισσέυουν .Νομίζω οτι άν αρχίζαμε με αντιστροφή των προστίμων και συχνες εφοδους ,τα πραγματα θα πηγαιναν καλύτερα.μεχρι τώρα ειναι μια πεντακοσαρα για το μαγαζί και κατι ψίχουλα για τον καπνιστή.Αν καποιος ήξερε οτι η πεντακοσάρα θα έπεφτε στην κεφάλα του,σουζα θα ήταν.Γιατί και για τους μαγαζάτορες ειναι δύσκολο να χαλάσουν ταψχατήρια στους πελάτες τους,τους κατανοω, πραγματικά .Ας πάρουν αυτοι που παρανομούν την ευθύνη γιατι προς το παρόν πινουν ειςψυγειαν του κοροιδου.
Ποκοπίκο οι αντικαπνιστές δεν ψάχνουν λόγους να ωρύονται. Μπορείς ωραιότατα να καπνίσεις έξω, γιατί πρέπει σώνει και ντε να καπνίζεις μέσα; Ειδικά στην Ελλάδα που και τον χειμώνα με μια σόμπα μια χαρά μπορείς να κάτσεις. Ε, κι αν κάνει πολύ κρύο δεν έγινε και κάτι αν βγεις έξω δυο λεπτά και καπνίσεις.Στη μυστηριώδη χώρα που ζω (Ισπανία) μια ροπή να καταπατούν τους νόμους υπάρχει όμως ακόμα κι εδώ κανείς δεν καπνίζει μέσα. Ακόμα και οι καπνιστές είναι πραγματικά αντίθετοι γιατί δεν θέλουν να μυρίζουν τσιγαρίλα τα ρούχα και μαλλιά τους. Καπνίζουν έξω ωραιότατα και οταν τους λέω οτι στην Ελλάδα καπνιζουν μέσα κι ας απαγορεύται με κοιτούν σαν εξωγήινη. Και οι Ισπανοί καπνίζουν αρκετά και πριν αρκετά χρόνια κάπνιζαν όλοι μέσα όμως πλέον έχουν δει τα ωφέλη του να μην καπνίζουν μέσα. Γι αυτό εξάλλου τα μαγαζιά που επιτρέπουν το κάπνισμα είναι μετρημενα στα δάχτυλα, γιατί και οι ίδιοι οι καπνιστές δεν θέλουν να πηγαίνουν εκεί. Προτιμούν να βγουν δυο λεπτά να καπνίσουν απ το να τσούζουν τα μάτια τους, να κλείνει η φωνή τους, να βρωμάνε τσιγαρίλα και το κυριότερο να μην υποβάλλουν τους υπόλοιπους σε αυτό το μαρτύριο.Και για να δώσω μια εναλλακτική αν σώνει και ντε θες να καπνίζει μέσα: ηλεκτρονικό τσιγάρο
Αγαπητο 5, δεν είναι θεμα περι "τραβολογήματος" είναι περι τι μαγαζια κανουν για καθε ηλικεια, ενα μωρο δεν το πας σε ενα βαβουρικο μαγαζι που καπνιζουν, οπως δεν θα πηγαινες σε κλαμπ με πενταχρονο παιδι. Υπάρχουν καθε λογης μαζαγια για πολυ σωστους λογους. Εμενα αυτο που με ενοχλει είναι η επιβολη του "εφερα το παιδι μου σε ακαταλληλο μερος και θα το σεβαστήτε όλοι σας"
Πως σου επιβάλλονται ποκοπίκε?τι σου κάνουν?Δωσε μου ενα παράδειγμα του πως σου επιβάλλονται.Μαλλον εννοεις οτι απαιτουν να μην καπνίζεις και θίγονται τα δικαιώματα των καπνιστούληδων βρε παιδιά!Αχ πονάει η ψυχή μου,καημενούληδες,ποιον θα ντουμανιάζουν τώρα.Η φασαρία είναι ένα πράγμα αλλα λόγω του τσιγάρου ,μια μεγαλη μερίδα ανθρώπων με παιδιά κλειδαμπαρώνονται σπίτι.Σε τί σε ενοχλεί το μωρο στο καροτσι η το παιδάκι που παίζει σε ενα τραπέζι καφετέριας?Και ποιό ειναι το ακατάλληλο μέρος?Η καφετέρια?Τι κάνουν στις καφετεριες και είναι ακατάλληλες για παιδιά ,ειδικά σε ώρες που αυτά δεν θα επρεπε να κοιμουνται?Που θα έπρεπε να πάνε οι γονεις με τα παιδακια τους?Μηπως σε πανάκριβους παιδότοπους για να ντουμανιάζουν οποιο χώρο θέλουν οι καπνιστές με την ησυχία τους?
Θα συμφωνήσω εδώ με τον Μίλτο, τα παιδιά μπορούν να πάνε σε αρκετα μέρη χωρίς να έχουν πρόβλημα (καφετέριες, εστιατόρια κλπ) αρκεί να μην απειλείται η υγεία τους. Το θέμα είναι πως αντιμετωπίζει η κοινωνία τα παιδί σε δημόσιους χώρους. Αν θεωρήσουμε ότι είναι μικροί άνθρωποι, τότε μπορούν να πάνε σε αρκετα μέρη αρκεί να τους έχουν μάθει οι γονείς τα στοιχειώδη της κοινωνικοποίησης, αλλά και να υπάρχει χώρος για τις ανάγκες τους (βλέπε τουαλέτες για μητέρες να αλλάξουν τις πάνες των μωρών τους, πάρκινγκ για καροτσάκια, ειδικά καθίσματα για να ταισουν τα μωρά κλπ). Ουσιαστικά είναι μια μεγάλη συζήτηση, που περιλαμβάνει το ρόλο της γυναίκας σαν μάνας σε δημόσιους χώρους (βλεπε δημοσιος θηλασμός) αν πρέπει να μένει σπίτι ή να περνάει το παιδί στη δουλειά, και φυσικά η εικόνα πατεράδων να κάνουν όλα τα παραπάνω δημοσίως χωρίς να στιγματίζονται από την κοινωνία. Συγνώμη για το σεντόνι, απλά πιστεύω ότι είναι πολύπλοκο θέμα με προεκτάσεις σε όλη την κοινωνία.
Μαλλον δεν σου εχει πει μανουλιτσα απο διπλανο τραπεζι που ηρθε μετα απο εσενα, "μπορείτε να μιλατε πιο σιγα γιατι αναστατώνεται το παιδακι", πολυ θα ήθελα να απαντησω "όχι, αμα δεν σ'αρεσει παρτο και πηγαινε σε ησυχαστήριο" αλλα δεν μπορω, μπορω; αναφορικα με το τσιγάρο, ποσες φορες σε ανοιχτο μαγαζι οι μανουλίτσες δεν εχουν κατσει διπλα σε καπνιστες (προσοχη μιλάμε ΑΝΟΙΧΤΟ χωρο) χωρις να κοιταξουν πρωτα δεξια αριστερα και αρχισαν τα "ξερετε...." εδω αυτα τα κανουν οι "ααχχχ ο καπνος σου με ενοχλει", δεν υπολογισες μαλλον ότι στους ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΥΣ χωρους εννοω π.χ. τους ΝΟΜΙΜΟΥΣ περι καπνισματος.Κανεις λογικα αλματα και βιαζεσαι να βγάλεις συμπεράσματα, η μανουλίτιδα είναι μια ασθενεια οπως και η υγιητιτιδα. Ο εχων το παιδι θα δυσκολευτει, ο εχων υποχορδισμο θα δυσκολευτει, εγω αμα ποναει το κεφάλι μου δεν θα παω σε καταμεστη καφετερια και θα γκρινιαξω για την οχλαγωγία, γιατί εγω εχω το προβλημα.Αλλο προβλημα, η φρασεολογία, μεταξυ εντονων συζητησεων ή επιτραπεζίων οι φιλοι πειραζονται...εχω ακουσει παραπονο "να εκφραζεστε πιο κοσμια σας παρακαλω" που είπα σε φιλο "α ρε καρμιρη που πας να τα βαλεις μ'εμενα" επειδη επιτελους μετα απο μια ωρα ηττων των νικησα μια φορα. Αυτο το "σας παρακαλω" είναι κεκαλυμενη passive aggresive απαιτηση.Αλλη ακαταλληλη καφετερια για γονεις με παιδια; οι καφετεριες που κυριαρχουνται απο 16-20 χρονων.Εχεις προσεξει ότι όλοι οι εξωτερικοι δημοσιοι χωροι είναι ασυναισθητα διαχωρισμενοι αναλογα με την ηλικεία; αλλη η πλατεια με τις γιαγιαδες/εγγονια, αλλη για τους εφηβους, αλλη για τους ενηλικους,αλλη για χασικλιδες κτλ, το ίδιο στα καφε, στα μπαρ κτλ. Θα πας με το μωρο μεσημεριατικα σε εφηβικο καφε μετα το σχολασμα και θα πεις τι; σας παρακαλω μην μπαλαμουτιαζεστε σεβαστητε το παιδι μου; ή θα πας ως μη καπνιστης σε κωλομπαρο και θα πεις με ενοχλει ο καπνος; υπάρχει νομος που με προστατευει! Δεν εχεται παρει χαμπαρι ότι ακριβως επειδη ο νομος αντιμετωπίζει το καπνισμα ολοκληρωτικα η κοινωνία τον αγνωεί.Εγω θελω να πιω ουισκι, με ξηροκαρπια και τσιγαρο, αμα δεν υπάρχει νομιμος χωρος τοτε πολυ απλα θα παρανομησω, κι αν ερθει νομοταγης σε χωρο που στεγαζει την παρανομία μου προφανως και θα του πω, δεν εχεις θεση εδω. Στην Ελλαδα το χασισι είναι παρανομο, αλλα υπάρχουν τεκεδες, θα πηγαινες σε τεκε για καφε και θα ελεγες "απαγορευετε το καπνισμα σε εσωτερικους χωρους;"Ολο αυτο το μπαχαλο εχει δημιουργηθει επειδη οι αντι-καπνιστες δεν μπορουν να μην σκεφτουν με ολοκληρωτισμο και την πληρώνουν ποιοι; οι μη-καπνιστες που είναι διαφορετικοι απο τους αντι-καπνιστες. Για μενα το ρεστα αυτης της καταστασης θα πρεπει οι μη- να τα ζητησουν απο τους ξεροκεφαλους αντι-.Το προβλημα δεν το εχουν η πλειοψηφία των γονιων με μικρα παιδια αλλα αυτη η καρμιρικη μειοψηφία με τα μωρα-ιερες αγελαδες που εγραψε καποιος. "ακουσατε; εχω μωρο, μην το ενα, μην το αλλο, κανε εκεινο και το αλλο γιατι εχω μωρο! Σεβαστητε ΜΕ, εεε το μωρο ΜΟΥ ηθελα να πω". Μην υποκρινομαστε ότι η Ελληνιδα Μανα δεν συμπεριφερετε σαν τι αλλο; Ελληνιδα Μανα με το μονακριβο της που η ανθρωποτητα δεν εχει ματαξαναδει.Εγω τον σεβασμο μου τον επιδεικνυω με το να μην πηγαινω εκει που κυριαρχουν οι μαναδες με τα καροτσια, αλλα όταν μια στο τοσο μια απο αυτες παραστρατει με το καροτσι και βρίσκεται εκει που εγω συχναζω εμ δεν θα κατσω να σεβαστω το παιδι που ο ίδιος ο γονιος του δεν το νοιαζεται.Μιλτος, ΥΠΑΡΧΟΥΝ μη καπνιστων μπαρ, καφε κτλ, στο χερι σας είναι να αυξηθουν με το να τα προτιματε. Ειμαι καπνιστης και εχω παει σε δεκαδες μη- καπνιστων αλλα οι μη-καπνιστες ολως τυχαίως δεν μπορουν να τα βρουν....ελα τωρα. Δεν είναι ουτε θεμα υγειας ουτε τιποτα, είναι ξεκαθαρα θεμα εγωκεντρικης εξουσιας σε τρίτους για την ψευδαισθηση του "καλου ανθρωπου". Εδω το χωριο μου εχει καφενειο μη- καπνιστων.
Κατεβατο,για να μας πεις τελικα...δεν ειμαι εγωιστης που δεν εφαρμοζω το νομο επειδη δεν με βολευει,εσεις ειστε περιεργοι...Κλασσικος ελληναρας.Ελπιζω τουλαχιστον να εισαι μεγαλος σε ηλικια,μηπως κ τελειωνουμε σιγα σιγα μ αυτες τις νοοτροπιες
Το βρίσκω τραγικό το οτι αναφέρεσαι στις "μανουλίτσες" ως κατι το χαζο,υστερικό και σπαστικό.Αυτά τα παιδιά "μπαμπακούληδες" δεν εχουν?Η μήπως όταν κάποιος αντρας βγάζει το παιδί του για καφέ είναι κανένα ιερό φαινόμενο και οφειλουμε να το σεβαστουμε αλλα οταν η μανουλιτσα το βγαζει ,ειναι μια απαιτητική αλοπαρμένη ζαβη?Tα παραδείγματα σου τα θεωρώ ακραία,οσο για το οτι υπερσπίζεσαι τη μη τήρηση του νομου εις βάρος των πολιτών που δεν καπνίζουν,δεν ειναι κάτι που με εκπλήσσει .Βρωμάει ο τόπος.Τα μαγαζιά δεν είναι γκέτο,όπου θέλουν θα πηγαίνουν οι γονεις με τα παιδια οπως πας και συ και θελεις ταξηροκάρπια και το τσιγαράκι σου.
Ποκοπίκο συμφωνώ με τη ligaria, απόλυτα και θα ηθελα να σταθώ σε δύο σημεία. "εχουν κατσει διπλα σε καπνιστες (προσοχη μιλάμε ΑΝΟΙΧΤΟ χωρο) χωρις να κοιταξουν πρωτα δεξια αριστερα και αρχισαν τα "ξερετε...." εδω αυτα τα κανουν οι "ααχχχ ο καπνος σου με ενοχλει" Πηγή: www.lifo.gr" Το οτι ο χώρος είναι ανοιχτός δεν σου δίνει το δικαίωμα να φυσάς τον καπνό σου στην μούρη των διπλανών, κάπνιζε ελεύθερα αλλά έχε το τσιγάρο σου στην προς την πλευρά της παρέας και του τραπεζιού. Επειδή δεν θες να πηγαίνει ο καπνός στη δική σου μούρη ή της παρέας σου πρέπει να κρατάς το χέρι σε διάταση για να ντουμανιάζονται οι γύρω; (ελπίζω να μην το κάνεις αυτό, αναφέρομαι γενικά σε καπνιστές όχι σε σένα προσωπικά αλλά για χάριν ευκολίας αναφέρομαι σε δεύτερο πρόσωπο)Είναι το ίδιο οταν οι μανουλίτσες αφήνουν τα καμάρια τους ελεύθερα να τρέχουν και σε ενοχλού, ε κάνεις το ίδιο με τον καπνό."Θα πας με το μωρο μεσημεριατικα σε εφηβικο καφε μετα το σχολασμα και θα πεις τι; σας παρακαλω μην μπαλαμουτιαζεστε σεβαστητε το παιδι μου Πηγή: www.lifo.gr" Το μπαλαμούτιασμα δεν προσβάλλει μόνο το μωρό αλλά όλους. Υπάρχει κάτι που λέγεται σεβασμός και δημόσια αιδώς. Επειδή συχνάζουν έφηβοι σε μια καφετέρια και βράζει το αίμα τους δεν θα το κάνουν και μπροστά μου, ας πάνε σπίτι τους να το κάνουν μπροστά στους γονείς τους! Οι ίδιοι έφηβοι μεγαλώνοντας δεν σέβονται τους άλλους και νομίζουν οτι οι δημόσιοι χώροι τους ανήκουν. Γίνονται ενήλικοι που μιλάνε για να τους ακούσουν τρεις δρόμους παραπέρα, βρίζουν ασύστολα σε δημόσιο χώρο, καπνίζουν παντού ακόμα και νοσοκομεία και ωρύονται για το πόσο άδικο είναι να βάλουν πόρτες στο μετρό.Ελπίζω να είπες όσα είπες εν βρασμώ ψυχής γιατί με ξαφνιάζει που όντας τακτικός αναγνώστης και σχολιαστής της στήλης έχεις αυτές τις απόψεις.
Φυσικά και υπάρχουν μη καπνιστών μπαρ (στο facebook να ενημερωσω οσους δεν γνωριζουν υπαρχει ομαδα "Ψυχαγωγία χωρίς καπνό" που υπαρχει σε εφαρμογη ολα τα μαγαζια σε ολη την Ελλαδα που τηρούν το νόμο). Ναι λοιπόν τα στηρίζουμε αλλα αυτο γινεται μονο σε 3-4 μεγαλες πολεις που υπαρχουν επιλογές στις υπόλοιπες 30 πολεις της επαρχιας τι θα κανουμε;Ο νομος πρεπει να ειναι ξεκαθαρος και καθολικος. Ισως σε μαγαζια σπο καποια τ.μ και πανω να μπορουν να διαχωριστούν πλήρως σε καπνιστων και μη στα υπολοιπα δεν γινεται γιατι αν βαλουμε τους μαγαζοτορες να διαλεξουν θα τα κανουν φυσικα καπνιστων για το κερδος. Το προβλημα ειναι οτι ο νομος δεν εφαρμόζεται και δεν υπαρχει τιμωρια στην Ελλαδα. Ολοι αυτοι οι καπνιστες που παραπονιουνται (όπου στις περισσοτερες πολεις 6 μηνες το χρονο μπορουν να καθονται εξω λογω θερμοκρασιας) οταν πανε στο εξωτερικο πως μπορουν και βγαινουν στο κρυο;Ειδαμε και οταν αρχισαν οι ελεγχοι, οι μαγαζατορες μετα τις 12 ελεγαν οκ τωρα δεν ερχεται ελεγχος καπνιστε!ή υπαρχει και το αλλο το πρωτοτυπο, μαγαζιά σου λενε οτι αν παραπονεθει καποιος θα πουμε στον καπνιστη να το σβησει. Δηλαδη θα σε βαλει ο μαγαζατορας σε διαμαχη με τον αλλο πελατη;ειμαστε σοβαροι.Τελος, είναι και θέμα νοοτροπίας, εγω σε παρεες που η μειοψηφια καπνιζει, το κανουν ολοκήρο θεμα αν παμε σε μαγαζι που τηρεί το νόμο, ενώ γιατί πρεπει πάντα οι μη καπνιστες να κανουν πίσω;
Ρε Ποκοπίκο, ρε Ποκοπίκο!!Τι γράφεις, καταλαβαίνεις?Ναι, το μωρό στο μπαρ είναι άκυρο. Αλλά εγώ ας πούμε έχω αλλεργία αναπνευστικού. Κ είμαι 30 χρόνων. Κ έχω χάσει άπειρα καλέσματα κ εξόδους στη ζωή μου, διότι τον χειμώνα μου είναι σχεδόν ΑΔΥΝΑΤΟΝ να βγω έξω για καφέ / φαγητό / ποτό, γιατί αν το κάνω θα πρέπει να αρχίσω εισπνεόμενα κορτιζονούχα μετά.Μου λες λοιπόν να κλειστώ στο σπίτι 6 μήνες τον χρόνο, γιατί εσύ κ κάμποσοι άλλοι θέλετε ΤΟ ΟΥΙΣΚΑΚΙ ΣΑΣ ΜΕ ΤΟ ΤΣΙΓΑΡΑΚΙ ΣΑΣ; Γιατί δεν κάθεστε εσείς σπίτι σας να το απολαύσετε τότε, να μη σας ενοχλούμε εμείς οι "υποχόνδριοι";
Πως δικαιωνωμαι, το καπνισμα είναι νομιμο σε ανοιχτους χωρους. Το οτι ο χώρος είναι ανοιχτός δεν σου δίνει το δικαίωμα να φυσάς τον καπνό σου στην μούρη των διπλανών, Πηγή: www.lifo.grΠρωτον, υπερβολη, "φυσσας τον καπνο στα μουτρα του αλλου", δευτερον ουτε εκει το ανεχεστε.Εγω το ξανα λεω την αδιαλλαξία να βρεθει μεση λυση για όλους την χρεωνονται οι αντι-καπνιστες και την πληρωνουν οι μη-καπνιστεςΠοτε δεν είπα, "να καπνιζω οπου γουσταρω" αλλα γιατί να μην οριστουν με νομιμες αδειες μαγαζια που να μπορω; είναι αυτο εγωισμος; Στο λατρεμενο σας Αμστερνταμ υπάρχουν μαγαζια που εισπνεουν καμενα φυλα...νομιμα, του παλυ εγωιστες.Το δεν θα καπνιζει κανεις πουθενα επειδη μπορω να βρεθω περαστικος απο εκει είναι το ίδιο ακοινωνιτες συμπεριφορες με το θα καπνιζω όπου βρεθω.Ο καπνος ειναι ΝΟΜΙΜΟ αγαθο, και θελω νομιμους τροπους να το καταναλώνω.Ποσο δυσκολη είναι η λογικη ΔΕΝ είναι ολα τα μερη για όλους; που το προβλημα με μαγαζια με σημανση καπνιστων και μη; καθιστε φατε τα ντουμανια μας, γιατί μεχρι τωρα ουτε την περιφημη υγεια σας προστατευετε και λυση δεν δίνεται.Αληθεια το χασισι αμα νομιμοποιηθει που θα το καπνιζουν οι ανθρωποι; παλι στα αθεατα;Υ.Γ. οι πατερουλιδες αγαπητε Μιλτο είναι παρεα με τους πατερουλιδες των μανουλες του Internet που κοροιδευουν ακομα και εδω στη Lifo. Μην πας να μου υπερασπιστεις την παθογενια της Αγιας Ελληνιδας Μανας με εμμεση αναφορα σε σεξισμο τυπου "για τους πατεραδες γιατι δεν λες". Ή υπάρχει η παθογενεια της Αγιας Ελληνιδας Μανας ή όχι, η υστερια με τα μωρα παραδοσίακα (αλλα όχι στο 100%) είναι της μανας, η παραδοσιακη παθογενεια τους Σοφου Ελληνα Πατρος εκδηλωνεται διαφορετικα. Ολοι οι σχολιαστες ασυναισθητα μιλανε συγκεκριμενα "για μανες με παιδια" και πας να μου χρεωσεις εμενα "γιατι τα βαζεις με τις μανες και όχι και με τους πατεραδες";Οπως είπα, όταν περασει η αδιαλαξία και επανελθει τροποποιημενος ο προηγουμενος νομος με διαχωρισμο χωρων/μαγαζιων τοτε να ξανασυζητησουμε, μεχρι τότε καλα ντουμανια και μιρλα (και μην μου φερει κανενας επιχειρημα "δηλαδη και τα νοσοκομεια; εεε; και αυτα;").
Γιατι τα μπάρ μη καπνιστών μετριούνται στα δάχτυλα του ενος χεριού.Σε επαρχιακές πόλεις απλά δεν υπάρχουν .Στη θεσσαλονίκη δεν έχω υπ οψιν μου στο κέντρο κάποιο after hour μερος που να μην καπνίζουν.Αλλα ναι ,οι μη καπνιστες πρεπει να περιοριστουν στο 1 στα 100 μπαρ που δεν καπνίζουν και να λένε και φχαριστω γιατι προς θεου μην χάσετε το τσιγαράκι σας και το ουισκάκι σας .Ο καπνος ειναι νομιμος αλλά τα μερη εστιασης ειναι δημοσιοι χώροι ,στο σπιτι σας καντε οτι σας κατέβει.
#6 Δεν έχω διαβάσει τον συγκεκριμένο συγγραφέα, αλλά σίγουρα είναι υποκειμενικό το γούστο. Μου έχει τύχει να διαβάσω best sellers που δεν με ενθουσίασαν και κάποια μάλιστα τα παράτησα στα πρώτα κεφάλαια.
Έχω διαβάσει μόνο το 1Q84 και τρελάθηκα παρότι με απογοήτευσε λίγο ο τρόπος που χειρίστηκε το τέλος. Σαν να του τέλειωσε η έμπνευση μου φάνηκε. Αν κάποιος έχει διαβάσει και τα δύο δεν μπαίνει στον κόπο να μας πει αν μοιάζουν στο στυλ; Από την άλλη είναι σαφώς θέμα γούστου το βιβλία. Εγώ ας πούμε, να πω την αμαρτία μου, δεν μπόρεσα ποτέ να δω τον μεγάλο έρωτα του χίθκλιφ και της κάθριν. Ένα βαθιά κακό και κατεστραμένο άνθρωπο είδα. Κι όποτε ακούω για τα ανεμοδαρμένα ύψη εκνευρίζομαι. ( μη βαρέσετε πολύ)
Luckystrike, συμφωνώ τόσο πολύ για τα "Ανεμοδαρμένα Υψη"! Κατά τη γνώμη μου πρόκειται για το αυτοκαταστροφικό ντελίριο δύο εγωιστών, στα όρια της παράνοιας. Είναι εκνευριστικό αλλά κι ενδιαφέρον από λογοτεχνική άποψη γιατί σε καθηλώνει ο πυρετώδης τρόπος αφήγησης της Μπροντέ. Μόνο για αυτό αξίζει να το διαβάσει κανείς.Μιλάμε όμως για σαράντα πυρετό, όχι αστεία. Ευτυχώς, είναι περαστικά :)
luckystrike με όσα είπες ταυτίζομαι. Επιτέλους κατάφερα να διαβάσω τα Ανεμοδαρμένα Ύψη μετά από πάμπολλες φορές που το άφησα στο δεύτερο κεφάλαιο. Έτσι σαν άσκηση συγκέντρωσης. Τον μίσησα τον Heathcliffe και λυπήθηκα με όλη την ιστορία. Καταραμένοι οι άνθρωποι, όχι απλά ο έρωτας... Ευτυχώς που ήταν σύντομο, το έκλεισα και ανέπνευσα!Όσο για το Μουρακάμι έχω διαβάσει κάποια του μέχρι τώρα. Επειδή μου αρέσει ο Μαρκές μου τον σύστησαν. Με κάποια ενθουσιάστηκα: 1Q84, μέχρι πριν το τέλος αλλά και μετά το πήρα απόφαση ότι καλά έκανε και το τέλειωσε έτσι γιατί αλλιώς τι; Kafka on the ShoreHard-boiled Wonderland & the End of the World (πολύ)Blind Willow, Sleeping WomanΕκνευρίστηκα πολύ με το The Wind-Up Bird Chronicle, ήθελα να το πετάξω στον τοίχο Χρειάστηκα να αφήσω 3-4 φορές το Norwegian Wood, που διάβαζα παράλληλα με άλλο, το εκτίμησα μόνο όταν ανακάλυψα ότι είχε σχέση με ένα από τα διηγήματα που μου άρεσε. Γενικώς βρε παιδιά δεν είναι μονολιθικό το θέμα με τα βιβλία. Δεν γίνεται να έχεις έρωτα με ένα συγγραφέα και να σου αρέσουν εξίσου όλα τα βιβλία που έγραψε. Ακόμη και αυτά που έχω χιλιοδιαβάσει, ακόμη και οι μακροσκελείς σειρές, έχουν σκαμπανεβάσματα. Επιτρέψτε στο κριτικό σας φίλτρο μια αυτονομία από τα μπεστ σέλερ. Πιο σημαντικό, προσπαθήστε να αναλύσετε για τον εαυτό σας τι ήταν αυτό που σας άρεσε ή/και δεν σας άρεσε στη διάρκεια, αλλά και μετά, από κάθε βιβλίο.
Δεν θα πιάσω τον Μουρακάμι αλλά βρε παίδες τα Ανεμοδαρμένα Ύψη; Το κατ'έξοχήν ρομαντικό ανάγνωσμα με την πλήρη έννοια του όρου; (καταραμένο/σκοτεινό/διεθφαρμένο/απόλυτο/αυτοκαταστριφικό);;; Τς τς τς.... Έχετε πατώσει στο ρομαντικόμετρο. :D[Σοβαρά τώρα: Δεν είναι ανάγκη να ταυτιστούμε με τον ήρωα/την ηρωΐδα για να εκτιμήσουμε ένα πραγματικά καλο μυθιστόρημα. ΠΙστεύω πολύς κόσμος χαλιέται να διαβάζει για ήρωες που θα'θελε να τους πλακώσει στα μπατσίδια σαν καλή ώρα αυτούς της Μπροντέ -εξαίρεση η Νέλλυ.Νομίζω αυτός είναι ο λόγος πάντως που η -καταπληκτικής γραφής- Λολίτα δεν λαμβάνει της ευρύτερης προσοχής που αξίζει. Όπως και κάτι άλλα.]
Καραβάν' και ποιός σου είπε ότι είμαστε όλες ρομαντικές ψυχές; ;-)Η γραφή είναι παραστατική και βαθιά συναισθηματική, αυτό δεν με συναρπάζει όμως, με ανταριάζει. Αν με εννοείς. Μπορεί να είναι αριστούργημα, όμως δεν ευχαριστήθηκα το διάβασμά του. Το ίδιο έπαθα και με το Τρυφερή Είναι η Νύχτα του Φιτζέραλντ, που απηύδησα και παράτησα, αλλά παθιάστηκα με το Μεγάλο Γκάτσμπι. Ας μην έχω διαβάσει ένα κλασικό ακόμη, τι να κάνουμε...
Δεν βαράμε καθόλου.Συμφωνώ με την Καραβαν πάντως.Μ άρεσαν πολύ τα ανεμοδαρμένα ύψη.Η Λολίτα επίσης ωραία,αλλά,λόγω διαστάσεων που έχει πάρει το φαινόμενο θα δίσταζα πολύ να το προτείνω.Οι Λατινοαμερικάνοιείναι πολλοί και πολύ καλοί παιδιά.Μιλάμε για ανεξάντλητο κατάλογο.Απειροι πολύ καλοί συγγραφείς.Νυχτερινές ικεσίες(Γκαμπόα)Ο ήχος των πραγμάτων όταν πέφτουν(Βάσκεθ)2666(Μπολάνιο)Το κουτσό(Κορτάσαρ)Η Κλάρα στο μισοσκόταδο(Σομόθα)Η θεωρία των χορδών(Σομόθα)Confiteor(Cabre,Ισπανός) κ.τ.λ.
#1Καλό είναι. Να το στείλεις. Μου άρεσε εκεί με το τραίνο που κάθεστε κι ακούτε γύρω τις γλώσσες που δεν καταλαβαίνετε. :)#2"Είναι ένα παιδί που υπάρχει φλερτ, εγώ δεν έχω κάνει κίνηση να το δείξω, γιατι φοβάμαι μήπως απομακρυνθεί από εμένα. [...] Να συνεχίσω να προσπαθώ;"Τι να προσπαθείς ακριβώς; Να υπάρχεις με την βιολογική έννοια; Γιατί αυτό κάνεις στο προκείμενο. Αν θες να περάσεις 8 χρόνια με εφιάλτες κι όνειρα για το τι θα μπορούσε να είχε γίνει αλλά δεν έγινε συνέχισε έτσι ακριβώς. Αν θες να μάθεις δείξτε του σαφώς (σαφέστατα) το ενδιαφέρον σου. Το χειρότερο που μπορεί να σου συμβεί είναι μια απόρριψη. Η ζωή είναι γεμάτη τέτοιες, επομένως δες το ως γυμναστική.
Τι να προσπαθείς ακριβώς; Να υπάρχεις με την βιολογική έννοια;Είναι το λεγόμενο φλερτ της αμοιβαδας καλέ, δεν το ξέρετε; Στέκεσαι εκεί δίπλα στον άλλο σαν αγγούρι διατηρώντας μόνο απλές βιολογικές λειτουργίες, εξ ου και η αμοιβαδα, και το σύμπαν συνωμοτεί ώστε ο άλλος να πέσει μόνος του. Ανενημερωτους σας βρίσκω!
#5 Έχω πετύχει πολλές φορές γονείς να σέρνουν μικρά παιδιά σε καφετέριες και μάλιστα σε χώρους όπου επιτρέπεται το κάπνισμα. Πρώτα από όλα είναι τελείως ανθυγιεινό για το παιδάκι να αναπνέει όλη αυτή την κάπνα. Από εκεί και πέρα ένα πολύ μικρό παιδάκι σε έναν κλειστό χώρο που όλοι κάθονται είναι απόλυτα λογικό να βαρεθεί και να γκρινιάζει. Αν θέλουν οι γονείς να βγουν για λίγο και δεν υπάρχει πρόβλημα από τη μεριά των παππούδων, μπορούν να τους το αφήσουν για λίγο και σίγουρα δεν θα πάθει κάτι με το να μείνει λίγο και με τους παππούδες.
Έχω συνάδελφο που καπνίζει αρειμανίως στο γραφείο της, ενώ δεν επιτρέπεται το κάπνισμα στο κτήριο πουθενά. Κάποιες φορές φέρνει στο γραφείο την κόρη της, αν τύχει και δεν έχει σχολείο και δεν έχει που να την αφήσει. Η μικρή κάθεται δίπλα της σε μια καρέκλα και ζωγραφίζει, και η συνάδελφος καπνίζει αρειμανίως μέσα στη μούρη του παιδιού. Φαντάσου τι γίνεται σπίτι τους!
Συννεφιά, και δεν της έχει κάνει κανείς παρατήρηση; Πόσο στα @@ της η τύπισσα!Παλιότερα σε συζήτηση με ιδιοκτήτη μπαρ στο εξωτερικό, αναρωτιόμασταν γιατί να μη δηλώνει κάθε επιχείρηση αν θέλει να είναι καπνιστών/αντικαπνιστών ή να έχει κάποιους χώρους που να επιτρέπεται και να είναι απομονωμένοι κλπ. Μας είχε πει ότι στην Ιρλανδία τουλάχιστον το κράτος λαμβάνει υπόψη του και την υγεία των εργαζομένων του μπαρ που θα εκτίθενται στους καπνούς, οπότε η απόφαση της επικείμενης απαγόρευσης θα ήταν συνολική.
#1 "Το παιδί μας έπεσε κάτω από τη βέσπαΝταμπαντου, νταμπα νταμπα ντουΚι έσπασε το πόδι του, κενωνία ψεύτραΝταμπαντου, νταμπα νταμπα ντου"Υ.Γ. 1. Εκατό χιλιάδαι δίσκοι.2. Στην διπλανή πόρτα, βρε παλικάρι! Εκεί που λέει "Εξομολογήσεις".
#4 Τι εννοείς "νομίζω ότι θέλω να κάνω παιδιά"; Κι εγώ νομίζω ότι πάχυνα. Ένα παιδί δεν είναι παίξε γέλασε και άπαξ και το φέρεις στον κόσμο δεν μπορείς να πεις ότι τελικά δεν σ' αρέσει. Ή θέλεις ή δε θέλεις.
Καθόλου δεν είναι έτσι. Και μου άρεσε και πολυ το σχόλιο του Ποκοπίκου. Όσο δε μεγαλώνεις νομίζω τόσο πιο πολύ δεν είσαι βέβαιος καθώς έχεις καλύτερη συνείδηση των αδυναμιών σου
Ενώ ισχύει το "δεν είναι παίξε γέλασε" και το "δεν υπάρχει επιστροφή στο ταμείο" ωστόσο ως μάνα ακριβώς σου επιβεβαιώνω αυτά που σου λένε ο Ποκοπίκος και η Luckystrike. Ποτέ δεν είσαι σίγουρος 100%. Μην σου πω και αφού τα κάνεις αναρωτιέσαι καμμιά φορά "ρε μπας και δεν ήμουν κατάλληλος να γίνω γονιός;" σε στιγμές μεγάλου υπαρξιακού άγχους. Ακριβώς επειδή όλοι συνειδητοποιούμε την τεράστια ευθύνη που σημαίνει "μεγαλώνω ένα παιδί".
#3 Αυτό που κανείς δεν ξέρει τίποτα είναι η πιο αισχρή δικαιολογία που υπάρχει για κάποια θέματα. Ακούμε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας με χρόνια κακοποίηση, συζυγοκτονίες, παιδοκτονίες κλπ και οι γείτονες κάνουν ότι πέφτουν απ' τα σύννεφα, αλλά τις περισσότερες φορές απλά σιωπούν και γίνονται συνένοχοι με τη σιωπή τους. Υπάρχουν, βέβαια, και περιπτώσεις που σιωπούν λόγω του ότι ο δράστης θεωρείται ευυπόληπτο μέλος της κοινωνίας, όπως ο παπάς στην Κύπρο. Κάποια στιγμή θα ήθελα να υπάρξει ένας εισαγγελέας που θα αναλάβει όλους αυτούς που ξέρουν και δε μιλούν.
#1 Συμπάσχω με τη Λένα. Παρότι είμαι και από θεωρητική την ανάλυση κειμένων δεν την μπορούσα. Είναι και λίγο (έως πολύ) χάλια ο τρόπος που διδάσκεται και αν δεν είναι κάτι πολύ προφανές, δεν με νοιάζει να ασχοληθώ με το τι θέλει να πει ο ποιητής. Οι υπόλοιποι ας μας πουν τι ακριβώς θέλει να μας πρι ο συγκεκριμένος ποιητής εδώ πέρα.
#3 Είναι ελάχιστοι οι άνθρωποι που επεμβαίνουν όταν βλέπουν ότι κάτι δεν πάει καλά. Υπάρχει φόβος, αδιαφορία, πολλά πράγματα. Πρόσφατα ήμασταν στο αυτοκίνητο με τον φίλο μου και στη γωνία του δρόμου ένας νεαρός χτυπούσε μια κοπέλα. Χαστούκια, κλωτσιές, το κεφάλι στο κάγκελο και τέτοια. Ήταν σοκαριστικό. Το πιο σοκαριστικό ήταν ότι κανένας δεν σταμάτησε έστω και μέσα από το αμάξι να φωνάξει κάτι για να τον σταματήσει. Ο φίλος μου που είναι άλλης πάστας άνθρωπος κατέβηκε αμέσως και τους χώρισε. Ομολογώ ότι και μένα η πρώτη μου σκέψη ήταν "πού πας; κινδυνεύεις" . Ακόμα δεν έχω αποφασίσει ποια είναι η ενδεδειγμένη αντίδραση. Κάποιος είχε φωνάξει την αστυνομία τελικά και ήρθε πολύ γρήγορα, αλλά μπορούσε να πάθει μεγάλη ζημιά η κοπέλα σε αυτά τα λίγα λεπτά.Αυτό που θέλω να πω είναι ότι όταν δεν υπάρχει αντίδραση σε αυτό που βλέπεις μπροστά σου, λίγοι θα αντιδράσουν σε κάτι που υποψιάζονται ότι δεν πάει καλά.
#6. Δεν είναι πάντα θεμα γούστου, δηλαδη μπορεί να μη σου αρέσει η μουσική του Μοτσαρτ, αλλά ήταν μουσική ιδιοφυία είτε σου αρέσει είτε όχι. Όταν το έργο κάποιου είναι ευρέως αναγνωρισμένο, συνήθως κάτι έχει να πει, κι ίσως όταν δε σου αρέσει να είναι επειδή δεν το καταλαβαίνεις, γι' αυτό και η ερώτηση. Όχι ότι ο Μουρακάμι είναι τόσο αναγνωρισμένος ή ότι τον συγκρίνω με το Μότσαρτ απλά είμαι περιεργη γιατί αρέσει τόσο, μηπως κάτι μου διαφεύγει. (Τελείωσα το Νορβηγικό δάσος, ένα βάσανο ηταν, δε μου άρεσε).
Αχ, ούτε εμένα μ' αρέσει ο Μουρακάμι παιδιά, τον βρίσκω πολύ κουραστικό. Το ποιημα του Βασίλη από το #1 το βρήκα πιο ενδιαφέρον (το λέω χωρίς ειρωνική διάθεση).
#3. Αγαπητή/ε ξαδέλφη/ε είναι ζόρικο αυτό που λές. Και μάλλον φοβάμαι ότι το λές εκ του ασφαλούς: ακόμα και αν οι γείτονες καταλάβουν κάτι, τι ακριβώς μπορούν να κάνουν; Και να στο θέσω πιο απλά σε ανάλογες περιπτώσεις στην δική μου πολυκατοικία, ενημερώναμε την αστυνομία αλλά ακόμα και όταν ερχόταν και τους μάζευε αν το θύμα δεν έμπαινε στην διαδικασία να κάνει καταγγελία τότε συνήθως επιστρέφουν σπίτι τους μετά από το τμήμα για δεύτερο γύρο. Φαντάζομαι ότι κάποιος νομικός μπορεί να εξηγήσει καλύτερα πόσο δύσκολο είναι να κάνεις μια ουσιαστική παρέμβαση σε τέτοιες περιπτώσεις. Δεν είναι εύκολο να ανακατευτείς σε τέτοια υπόθεση και πολλές φορές η επίκριση στους γείτονες είναι άδικη (εκτός φυσικά από περιπτώσεις που μιλάμε για ακραία εγκλήματα που τα συγκαλύπτουν)
#5 Δεν είναι μόδα αυτό. Μάλλον είναι κάτι που επειδή συμβαίνει στον δικό σου κύκλο στην μικρή πόλη που ζεις, το έχεις γενικεύσει. Σε μια πόλη 4 εκατομυρίων όπως η Αθήνα, συμβαίνει και αυτό συχνά αλλά δεν θα το έλεγα μόδα σε καμιά περίπτωση. Έχω δει καρότσι με μωρό (το οποίο ήταν όχι πάνω από 6 μηνών) στο Terra Vibe σε συναυλία των Linkin Park. Βαρούσαν ανελέητα οι Funeral For A Friend και το μωρό κοιμόταν ανενόχλητο στο μαύρο stokke του! :) Και παρόμοιο θέαμα το είδα πολλές φορές. Κι άλλα μικρά παιδάκια και καρότσια με μωρά, σε συναυλίες. Στους Depeche Mode, στους Placebo, στους Black Keys.. Πολλά παιδάκια. Αλλά δεν θα το έλεγα μόδα. Σύμφωνώ ότι η καφετέρεια-κλειστός χώρος είναι το ΠΛΕΟΝ ακατάλληλο μέρος για ένα νεογνό! Αφενός γιατί ακόμα είναι σχεδόν ανεμβολίαστο, αφετέρου γιατί ο καπνός από τα τσιγάρα είναι τραγικός για τα μικρά πνευμόνια του και κυρίως γιατί η φασαρία και οι θόρυβοι είναι ότι χειρότερο για το νευρικό του σύστημα. Πως να μην έχει υπερένταση μετά? Όντως κάποιοι θεωρούν ότι το παιδί τους πρέπει να ακολουθεί τον τρόπο ζωής τους. Απλά μερικοί από αυτούς δεν έχουν την πρόθεση να αλλάξουν τίποτα σε αυτόν όταν έρθει το παιδί και επιμένουν να θέλουν να κάνουν ότι ακριβώς έκαναν πριν, με όποιες συνέπειες έχει αυτό.Κι εμένα μια φίλη μου όσο ήταν έγκυος μου έλεγε "δεν θα πάω να πιω εγώ τα ποτάκια μου? θα κάθεται στο καρότσι, θα κοιμάται και μια χαρά!" Εγώ που έχω αντίθετη άποψη φυσικά (το μωρό πρέπει να κοιμάται στην άνεση του κρεββατιού του στην ηρεμία του δωματίου του και όχι σε ένα μπαρ με δυνατή μουσική και φασαρία, στριμωγμένο σε ένα καρότσι) σκεφτόμουν ότι η φίλη μου τα λεει αυτά γιατί δεν έχει χωνέψει τις επερχόμενες αλλαγές που θα γίνουν με την έλευση του μωρού και θέλει να καθυσηχάσει τον εαυτό της ότι δεν θα είναι ριζικές. Και όταν έρθει η ώρα θα αναθεωρήσει επί του πρακτέου. Κι όμως. Το έκανε αυτό. Το μωρό 10 μηνών πέρασε ένα ολόκληρο καλοκαίρι καθηλωμένο σε ένα καρότσι-ομπρέλα (φορητό.. ξερετε σπαστό που είναι σαφώς πιο άβολο) και γύρισε όλα τα υπαίθρια μπαρ των Αθηνών και της Άνδρου! Θέλω να σας πω ότι τώρα που έχει φτάσει τα 4 ακόμα δεν μπορεί να κοιμηθεί το βράδυ νωρίς.
Δεν ξέρω αν μπορούμε να το πούμε μόδα αλλά παρατηρώ στο Χαλάνδρι ας πούμε ότι όλες οι καφετέριες (ειδικα Κυριακές) είναι γεμάτες νέους γονείς με πολύ μικρά μωρά.
Στο εξωτερικό πάντως (στα καλά εξωτερικά) όπου παίρνουν τα μωρά μαζί τους σε χώρους με θόρυβο,(όχι καπνό τσιγάρου) έχω δει που τους φοράνε ειδικά ακουστικά για ηχομόνωση τύπουhttp://headphonescompared.com/best-earplugs-for-babies/
#2 #7 Ποιόν να πρωτοεξυπηρετήσει και αυτό το σύμπαν; Τι να προκάμει; Και αν εσύ θέλεις τον Τάκη αλλά τον θέλει και η Ρίτσα ποιανής χατήρι κάνει το σύμπαν; Πώς μπορείς να έχεις βύσμα; Πρωτοξάδερφη νεφελώματος; Μια συνάδελφος το πίστευε πολύ αυτό για το αντικείμενο του πόθου της. Και να το συμπαν και να το κάρμα και να η θετική σκέψη που θα οδηγήσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα, τελικά λάβαμε προσκλητήριο γαμο/βάφτισης από τον κύριο και ησυχάσαμε όλοι. Τώρα το σύμπαν συνωμοτεί για να βρούμε το τέλειο δώρο. Ας συνέλθουμε λίγο. Θα είμαστε αισιόδοξοι και θα κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε. Δεν μπορούμε τίποτα περισσότερο.