Στο σημερινό ‘Α, μπα’: ο πόλεμος των φύλων πρέπει να σταματήσει

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: ο πόλεμος των φύλων πρέπει να σταματήσει Facebook Twitter
67


________________
1.

Τη γνώμη σου για Stephen Colbert, Bill Maher, Louis CK, και John Stewart! Stalking tips για να τους γνωρίσω εκεί στα ξένα και να τους αναγκάσω να γίνουν φίλοι μου;- Κωστής

Δεν έχω ιδέα, αλλά αν τα καταφέρεις, θα σε αναγκάσω εγώ να γίνεις φίλος μου.

________________
2.


ρε αμπα, τελικα πολυ ερωτας πεφτει ολοι νομιζουν οτι η σωτηρια ειναι εκει .. (ερώτηση 4)

Η απαντηση σου και η ερωτηση στο παραπανω ειναι λαθος, περναω ιδια περιπτωση και υποφερω που δεν μπορω να βγω να μιλησω να ζω οπως πριν... Τα θα τον χασω τα γραφω κανονικα και το τι θα κανει αυτη αφου πρωτα εμενα μου εχει μαμησει τη ζωη επισης... Οταν και καλα αγαπας θες να ζεις καλα με καποιον αλλιως μεινε με τον εαυτο σου και το καθρεφτη σου.. Ακου λεει κανε κατι για εσενα για να μη χασεις τον αλλο... Ξερεις τι ειναι να μη μπορεις να πας για καφε με ενα φιλο? Γιατι δεν απαντας την αληθεια οτι ειναι μια ανωριμη που δεν βρηκε ακομα καποιον που θα τη ταραξει μεταφορικα στις φαπες μπας και καταλαβει?

Το τι συμβαινει στο μυαλο του καθενος ειναι δικο του θεμα οχι του αλλουνου... Μη χρυσωνεις χαπια γιατι γινεσαι πιο Μπουκαι οσο δεν παει....

Οταν η αλλη εχει μαθει να ειναι το κεντρο του κοσμου οτι και να κανεις δεν μπορεις να το αλλαξεις.. Υπαρχει κριση ο κοσμος πειναει η ζωη για να την χτισεις εχει μπελα θα κατσουμε να ασχολουμαστε με πριγκηπισσες τωρα? Ειπαμε δυο τρεις δεκατρεις την αγαπαμε τι αλλο θελει?

Οι πραξεις συμβαδιζουν με τα λογια τελος ..Αντε κοπελα μου στο μπαμπα σου αυτον ψαχνεις ετσι και αλλιως...

Εγώ μοιάζω στον Μπουκάι όσο εσύ μοιάζεις με συνομιλητή που έχει άνεση στην έκφραση και θεωρεί σημαντικό να είναι σαφής και κατανοητός.

________________
3.


Αγαπητή Α, μπα,
Μιας και είσαι και συ Ελληνίδα του εξωτερικό, έχεις παρατηρήσει αν οι έλληνες στο εξωτερικό γίνονται πιο συντηρητικοί και ξιπασμένοι ή είναι μόνο πρόβλημα των φίλων μου; (φιλικό ζευγάρι που μετακόμισαν πριν ένα χρόνο στη Βρετανία για σπουδές και δουλειά και τους επισκέφτηκα πρόσφατα) Το καταλαβαίνω ότι τους λείπει η Ελλάδα, άλλα πως ένα άτομο που δεν είχε πάει ποτέ μπουζούκια και τα σνομπάριζε όλα αυτά, περιμένει πότε θα κάνει μάζωξη η ελληνική κοινότητα για να ακούσει Τερλέγκα για να διασκεδάσει επιτέλους λίγο; Στην δε ελληνική κοινότητα το κουτσομπολιό ούτε στο χωριό του παππού μου. Η δε μανία να μου δείξουν ότι τώρα ήρθαν στην Βρετανία και τα ρούχα τους είναι British, γιατί έτσι ντύνονται εδώ όχι όπως στην Ελλάδα και ότι οι τρόποι τους είναι British, γιατί έτσι συμπεριφέρονται εδώ όχι όπως στην Ελλάδα, μου προκάλεσε αναγούλα. Και για να μην παρεξηγηθώ, καλά κάνουν και μιλάνε έτσι στην γραμματέα της σχολής, αλλά εγώ δεν είμαι η γραμματέας της σχολής. Να σημειώσω ότι θεώρησαν σημαντικό στην ξενάγηση να με πάνε και από την ορθόδοξη εκκλησία της πόλης. Πήγα εκκλησία πρόπερσι το Πάσχα, δεν χρειάζεται τους είπα. Ε, τι ήρθες εδώ και δεν θα ανάψεις ένα κερί; Απλά έμεινα κάγκελο, γιατί ήξερα ότι ο φίλος μου ήταν ψιλοάθεος. Μήπως τα βλέπω εγώ στραβά;- ΟΠΕΡΑΣΑΧΑΛΙΑ

Πρώτα πρώτα προσπαθώ να μην διαβάσω και να μην σχολιάσω το αρχίζεις να μιλάς για όλους τους Έλληνες του εξωτερικού ενώ μιλάς για ΔΥΟ ΦΙΛΟΥΣ ΣΟΥ. Που ΕΙΝΑΙ ΖΕΥΓΑΡΙ.

Γιατί, γιατί μου το κάνετε αυτό;


Τέλος πάντων.


Δεν ξέρω αν έχει ενδιαφέρον να κουτσομπολέψουν δύο άγνωστοι δύο αγνώστους για να το διαβάσει πολύς κόσμος. Μάλλον ξέρω, δεν έχει. Έχω δει διάφορες περιπτώσεις. Όμως αυτοί πρέπει να ομολογήσεις ότι συνδυάζουν κάτι αρκετά πρωτότυπο: έχουν παθιαστεί και με την Αγγλία, και με την Ελλάδα. Φοράνε Μπούρμπερη, ανάβουν και κεράκι στην εκκλησία. Μπορεί και να μην είναι πρωτότυπο όμως. Δεν ξέρω.

________________
4.


Τι θεωρείται one-night-stand?
Θέλω μια αντικειμενική άποψη γιατί διαφωνούμε με κάτι φίλους.
Οι μισοί λενε πως είναι να γνωρίσεις κάποιον/α ένα βράδυ, που δεν τον έχεις ξαναδεί ποτέ και δεν ξέρεις τίποτα γι'αυτόν, να κανετε σεξ εκείνο το βράδυ και να μην ξαναβρεθείτε ποτέ.
Οι άλλοι μισοί, πως one night stand είναι γενικά το σεξ της μιας βραδιάς που δεν πρόκειται να έχει συνέχεια - μπορεί όμως να είναι κ με κάποιον γνωστό σου, ή γνωστό γνωστού, κάποιον που έχεις τις τυπικές συναναστροφές και θα πείτε κι ένα γεια άμα τον ξαναδείς.
Υπάρχει ορισμός?

Σύμφωνα με το έγκυρο urban dictionary, είναι «μια βραδιά σεξ χωρίς δεσμεύσεις με κάποιον που ελπίζεις να μην ξαναδείς ποτέ». Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να είναι γνωστός ή μπορεί και να μην είναι, και ότι ελπίζεις να μην τον ξαναδείς, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι η ελπίδα σου θα πραγματοποιηθεί. Μπορεί μόνο να το ελπίζεις, αλλά να τον πετύχεις κάπου, ή να μην σου γυρίζει τα άντερα όταν τον βλέπεις και να λες ένα γεια.


Οπότε συμφωνώ με αυτούς που πιστεύουν ότι το καθοριστικό είναι η «μία βραδιά», όπως λέει και ο όρος, και όχι η προηγούμενη σχέση των παρτενέρ, ούτε το πώς θα εξελιχθεί αυτή η σχέση στη συνέχεια (εκτός αν η συνέχεια περιλαμβάνει σεξ.)

________________
5.


Μία γυναίκα στα νιάτα της πάει με ένα παντρεμένο (είτε για ένα βράδυ, είτε έχει σχέση μαζί του για κάποιο χρονικό διάστημα).
Και, όταν μετά από χρόνια παντρευτεί και απατηθεί από τον άντρα της (αντίστοιχα, είτε για ένα βράδυ, είτε εκείνος έχει παράλληλη σχέση) γίνεται έξαλλη, πέφτει σε κατάθλιψη, αποκαλεί την ερωμένη του <<ανήθικη>>(το γράφω κομψά...) και τον άντρα της γουρούνι.
Και ερωτώ: γιατί τέτοια αντίδραση; Aφού στο παρελθόν είχε προκαλέσει και αυτή πόνο σε μια άλλη γυναίκα, δεν της αξίζει τώρα να την κάνει μία άλλη γυναίκα να πονέσει και αυτή;- Φωτεινή

Δεν μου αρέσει πολύ το «της αξίζει» γιατί έχει κάτι καρμικό που δεν μου αρέσει και στο οποίο δεν πιστεύω. Αυτό που πιστεύω είναι ότι κάποιος που απατάει συστηματικά είναι πιο πιθανό να σχετιστεί με κάποιον που επίσης απατάει συστηματικά, οπότε ναι, αυτός που κάνει είναι πιο πιθανό να το πάθει.


Έπειτα, δεν θα έβαζα στην ίδια κατηγορία τη μία βραδιά με μια παράλληλη σχέση που κρατάει ένα διάστημα.
Στη συνέχεια, δεν θα έβαζα στο ίδιο καζάνι τους κατ' εξακολούθηση άπιστους με αυτούς που το έκαναν μια φορά και μετά πέθαναν από τις τύψεις – ή πολλές φορές αλλά μετά σταμάτησαν, ή δεν ξέρω τι άλλο. Δεν είναι όλοι οι άπιστοι ίδιοι.


Και τώρα στο ερώτημα: υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να δουν τον κόσμο μόνο μέσα από τα δικά τους μάτια, χωρίς να θέλουν να αναλάβουν την ευθύνη της ύπαρξής τους. Όπως κάνουν τα παιδιά που κάνουν ό,τι τους κατέβει επειδή είναι μικρά, αλλά και επειδή αδιαφορούν (επειδή θα τα ξελασπώσει η μαμά και δεν θα τα μαλώσει ποτέ). Αυτά τα παιδιά μεγαλώνουν χωρίς να αλλάξουν, και γιατί να αλλάξουν άλλωστε. Ένας τέτοιος ενήλικας που απατά δεν βλέπει κάτι πολύ κακό στην απάτη, επειδή – πολύ απλά – περνάει πολύ ωραία. Αν τον απατήσουν θα πάθει την πλάκα του, γιατί –πολύ απλά – δεν περνάει καθόλου ωραία.

________________
6.


Συζώ με το φίλο μου κάποιους μήνες και ψάχνουμε για έπιπλα λίγο πιο επίσημα. Μέχρι τώρα ζούσε μόνος του καθένας μας και είχαμε εργένικα έπιπλα. Θα ακολουθήσει και γάμος σε μερικούς μήνες. Το πρόβλημα είναι το εξής: Η αδερφή του φίλου μου όπως και ο σύζυγός της έχουν στο σπίτι τους πολύ βαριές αντίκες.. σε σημείο που μόλις μπαίνεις σου 'ρχεται να κάνεις το σταυρό σου και να ανάψεις κερί! πολύ βαριά έπιπλα σαν μοναστηριακά. Ωραία είναι γιατί έχουν και μια άλφα κουλτούρα (διδακτορικά, καθηγητές σε πανεπιστήμιο κλπ) και είναι και βαθιά θρησκευόμενοι. Μιλάνε συνέχεια για τις καλές οικογένειες της Αθήνας με τα νεοκλασσικά με τις βίλες και τους πίνακες ζωγραφικής όλο τέτοια. Προσωπικά με ενοχλεί που είναι τόσο θρησκευόμενοι και ταυτόχρονα τόσο ψώνια με τη κουλτούρα. Δεν με πείραζε όμως όμως γιατί προσωπικά δεν με ενόχλησαν ως τώρα. Το ζεύγος αυτό λοιπόν θέλει να πάρω τα ίδια έπιπλα για το δικό μου σπίτι. Ο καλός μου έχει άριστη συναισθηματική σχέση μαζί τους και τον βλέπω να στέκεται κλαρίνο μπροστά τους. Τους λατρεύει και νομίζω ότι έχει ψαρώσει και μ αυτά που λένε για τις τέχνες και τις νηστείες και τα μοναστήρια που τρέχουν. Εγώ πολύ ευγενικά λέω ότι ''το σπίτι σας ταιριάζει πολύ με την προσωπικότητά σας αλλά εμείς δεν έχουμε την ίδια αγάπη για την αρχαιότητα και την ίδια κουλτούρα και αν πάρουμε τέτοια έπιπλα θα γελοιοποιηθούμε!'' Πετάνε ένα ''Ότι θέλετε εσείς θα πάρετε αλοίμονο''. Αλλά με έχουν γυρίσει σε όλα τα παλαιοπωλεία όλες τις αντίκες της Αθήνας συν τα γύφτικα στο Ζεφύρι που τα φέρνουν από Γαλλία.

Ο φίλος μου είναι ολοφάνερο ότι είναι ψαρωμένος, σαν να τον βλέπω και να μην τον αναγνωρίζω! Δε λέω, είναι ωραία κάποια αντικείμενα πιο συλλεκτικά σε ένα σπίτι αλλά όχι και ''κοιμητήριο'' το σπιτάκι μου. Πως τους το κόβω ευγενικά και με ''καλούς τρόπους'' και πως το τονίζω στο φίλο μου χωρίς να θίξω την αδερφή του;

 

Υ.Γ. Προσωπική άποψη : άνθρωποι με παρωπίδες. Ο φίλος μου μοιάζει με αλήτης μπροστά τους.
ΥΓ2: Ο κουνιάδος μου καθηγητής πανεπιστημίου σε φιλολογία θεολογία όταν τον ρώτησα τι ξέρει για τον Κάφκα, μου είπε ότι είναι καταθλιπτικός....συμπέρασμα: δεν τον έχει διαβάσει και λέει αυτά που λέγαμε εμείς φοιτήτριες πρίν τον διαβάσουμε.

Να σημειώσω τέλος ότι κι εγώ έχω σπουδάσει ένα τει αλλά νιώθω ένα τίποτα όταν είμαστε μαζί τους, και ο φίλος μου έχει τελειώσει ένα τει και πάρα πολύ καλή δουλειά.

Ζητώ συγνώμη για το σεντόνι όμως ήθελα να σε ξεναγήσω σε όλο το περιβάλλον της οικογένειας για να καταλάβεις τι ζω.

Ευχαριστώ εκ των προτέρων!

 

Πολύ μου άρεσε η ιστορία σου. Όχι αυτό που περνάς, η ιστορία σου από μόνη της. Είναι πολύ ενδιαφέρουσα.


Από τον τρόπο που τα γράφεις νομίζω ότι έχεις πολύ καλή αντιμετώπιση και θα τα πας μια χαρά. Αυτό το ''το σπίτι σας ταιριάζει πολύ με την προσωπικότητά σας αλλά εμείς δεν έχουμε την ίδια αγάπη για την αρχαιότητα και την ίδια κουλτούρα και αν πάρουμε τέτοια έπιπλα θα γελοιοποιηθούμε!'' είναι τρομερά πετυχημένο, δε μπορώ να σκεφτώ κάτι καλύτερο: δεν τους απορρίπτεις, λες ότι «δεν είσαι αντάξια» όπως είναι αυτοί – αυτό πώς να το απορρίψουν; Είναι τρελά ανεβαστικό, θα θέλουν να το ακούν πολλές φορές.


Αυτό που θα έκανα επιπλέον είναι να έχω έτοιμες αντιπροτάσεις, τις οποίες θα τις κάνεις μόνο στο φίλο σου. Βρες τον καναπέ, το φωτιστικό, τον διακόπτη που θέλεις, μάθε τιμή/παράδοση, και φέρτο ως δεδομένο. «Κοίτα, αυτός ο καναπές σε τάδε ύφασμα τάδε τιμή ταιριάζει τέλεια με το αρχαίο σεντούκι από τη Γεσθημανή που πήραμε με την Ευταλία, σου αρέσει, θέλεις να το παραγγείλω;» Χρειάζεται αντεπίθεση με συγκεκριμένες προτάσεις, αλλιώς θα πήξετε στα μανουάλια.


(Συμφωνώ απολύτως – αποκλείεται να έχει διαβάσει Κάφκα).


________________
7.

Ρε συ Α,μπα λύσε μου μια απορία σε παρακαλώ.
Υπάρχουν ορισμένες γυναίκες, αντικειμενικά όχι ιδιαίτερα ελκυστικές και σε κάποιες περιπτώσεις κάτω από το μέσο όρο. Αυτές οι γυναίκες λοιπόν αν τύχει και συναντήσουν γοητευτκούς έως πολύ ωραίους άντρες, όχι μόνο το θεωρούν εφικτό να τους έχουν, αλλά σε πολλές φορές έχουν την εντύπωση ότι οι συγκεκριμένοι άντρες τους επιστρέφουν το ενδιαφέρον. Όταν βέβαια προσπαθούν να τους προσεγγίσουν περαιτέρω και βλέπουν ότι τελικά δεν ανταποκρίνονται, θεωρούν ότι είναι χαζοί και δεν πιάνουν τα μηνύματα που τους στέλνουν και ότι νομίζουν ότι τους θέλουν για φίλους.

Έχω κανα δυο τέτοιες φίλες και δε θα έλεγα ότι απλά έχουν μεγάλη αυτοπεποίθηση.
Γιατί εθελοτυφλούν; Λένε ψέματα στον εαυτό τους ή στους άλλους; Και τέλος, όταν ρωτάν τη γνώμη μου, τι πρέπει να λέω;

Υ.Γ. Φυσικά οι άντρες το κάνουν αυτό σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό, αλλά προσωπικά έχει τύχει να το δω μόνο από γυναίκες φίλες. Ας μας πουν οι αναγνώστες στα σχόλια, αν θέλουν, περιπτώσεις ανδρών που εθελοτυφλούν.

Α, επίσης ένα άλλο ερώτημα είναι το εξής: Γιατί οι γυναίκες κάνουν πιο εύκολα εκπτώσεις στα στάνταρ τους αναφορικά με θέματα εμφάνισης, απ'ό,τι οι άντρες; Εκτός κι αν είναι ιδέα μου.

Ευχαριστώ :)

Αυτά τα «οι γυναίκες κάνουν έτσι και οι άντρες κάνουν αλλιώς» θα τα έλεγα με μεγάλη προσοχή. Το να λες ότι οι γυναίκες αμείβονται κατά μέσο όρο χειρότερα από τους άντρες για τις ίδιες ικανότητες και ότι οι γυναίκες είναι πιο συχνά θύματα ενδοοικογενειακής βίας δεν είναι το ίδιο με το να λέμε ότι οι γυναίκες εθελοτυφλούν και ότι οι άντρες «το κάνουν ακόμη περισσότερο φυσικά».

Αυτές οι συζητήσεις έχουν κάπως νόημα αν πίνουμε ποτά και λέμε το μακρύ μας και το κοντό μας, αλλά πρέπει να έχουμε στο νου μας ότι δεν είναι σοβαρά πράγματα. Εκτός και αν θέλεις να ρωτήσεις «έχω δύο φίλες που μπλα μπλα και αναρωτιέμαι πώς δεν το καταλαβαίνουν» οπότε θα σου έλεγα ότι καταρχάς, ΕΣΥ ισχυρίζεσαι ότι αυτές οι δύο συγκεκριμένες «είναι αντικειμενικά όχι ιδιαίτερα ελκυστικές», εγώ γιατί πρέπει να το δεχτώ αυτό ως δεδομένο; Δεν τις έχω δει. Δεν ξέρω τα κριτήριά σου. Μπορεί και να μην είναι ιδιαίτερα ελκυστικές «αντικειμενικά», αλλά να είναι γοητευτικές ή να έχουν χαρακτήρα, ζεστασιά, θετική αυτοπεποίθηση, τον τρόπο τους τέλος πάντων. Αν όλα κρέμονταν από την εμφάνιση... Ελάχιστοι θα ζευγάρωναν.


Και πες ότι σε πιστεύω, γιατί έτσι είναι. Πρέπει να δεχτώ ότι οι άντρες στους οποίους αναφέρεσαι είναι γοητευτικοί έως πολύ ωραίοι, αλλά ούτε αυτούς τους έχω δει. Δεν ξέρω τι θα έλεγα αν τους έβλεπα. Και πες ότι θα έλεγα ότι είναι καταπληκτικοί. Πώς ξέρεις πόσους έχουν προσεγγίσει και πόσοι τις έχουν απορρίψει; Μπορεί το ποσοστό τους να είναι καλό, και γι' αυτό να παίρνουν θάρρος και να συνεχίζουν.


Όλα αυτά τα έγραψα για να επιχειρηματολογήσω για το πώς το προσωπικό το κάνουμε γενικό και μετά καθολικό. Φέρνεις δεδομένα τα οποία είναι εντελώς αυθαίρετα, και δεν σου περνάει καν από το μυαλό ότι είναι αυθαίρετα, επειδή δεν νοείσαι να αμφισβητήσεις τα μάτια σου: αφού σου φαίνονται άσχημες, είναι σίγουρα – και αντικειμενικά – άσχημες. Όμως το πρώτο που πρέπει να αμφισβητήσεις ΕΙΝΑΙ τα μάτια σου. Πριν καταλήξεις, δες τες μέσα από τα μάτια των άλλων. Ή καλύτερα, μην καταλήξεις πουθενά. Από μερικές γνωστές δεν θα βγάλεις συμπέρασμα για το «οι γυναίκες εθελοτυφλούν».


Οι διαφορές μεταξύ των αντρών και των γυναικών, αν προκύπτουν άμεσα και σαφώς από τη δομή της κοινωνίας μας, ίσως είναι ένα θέμα για κουβέντα. Για παράδειγμα: συμφωνώ ότι οι γυναίκες κάνουν – θεωρητικά -πιο εύκολα εκπτώσεις στο θέμα της εμφάνισης από τους άντρες, γιατί αυτό πηγάζει κατευθείαν από την πατριαρχική κοινωνία: η γυναίκα εξαναγκάζεται να είναι το «ωραίο φύλο» και η εμφάνισή της είναι πάρα πολύ, αν όχι πρωταρχικό, προσόν (αν δεν ασχολείται με αποτρίχωση/κομμωτήριο/τακούνια, αλίμονο της! Μήπως είναι λεσβία;) Ο άντρας είναι αυτός που θα φέρει τα σκοτωμένα ελάφια στο σπίτι, οπότε το βασικό του προσόν πρέπει να είναι ο δυναμισμός και κυριαρχία, όχι η ομορφιά – για την επιλογή συντρόφου με μέλλον, όχι για τη διασκέδαση της εβδομάδας. Και οι μεν και οι δε βασανίζονται από αυτά τα άφταστα πρότυπα, και αντί να πολεμήσουν ενωμένοι την πατριαρχική κοινωνία, τα βάζουν ο ένας με τον άλλον.

67

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
Καλά της τα πες για τους Έλληνες του εξωτερικού που είναι και φίλοι της.Δώσε θάρρος στον χωριάτη να σου ανέβει το κρεβάτιΔεν φτάνει που την προσκάλεσαν και την φιλοξενούν… εκτός αν ήρθε απροσκάλεστη. Γίνονται κι αυτά.Λοιπόν οι περισσότεροι Έλληνες του εξωτερικού που δεν έρχονται για τουρισμό ή ντούτσε βλίτα ενώ οι γονείς πληρώνουν, θέλουν να αγαπήσουν αυτά που νομίζουν ότι είναι τα καλύτερα της χώρας που τους φιλοξενεί, χωρίς να έχουν ξεχάσει τα καλύτερα της πατρίδας που άφησαν. Μερικά από αυτά που δεν θέλουν να χάσουν στα ξένα είναι η μουσική, η γλώσσα τους και η θρησκεία των γονιών τους. Η μοναδική Ελληνική εκκλησία στην ξενιτειά είναι πολύ περισσότερη σημαντική στην ζωή του Ομογενή από τις πολλές εκκλησίες στην Ελλάδα. Είναι ένα κομμάτι της πατρίδας που είναι μαζί μας. Ευτυχώς που καταλαβαίνει η ΟΠΕΡΑΣΑΧΑΛΙΑ ότι κάτι δεν καταλαβαίνει. Μετά από ένα εξάμηνο ή χρόνο στην ξενιτειά αν το έχει μέσα της θα της είναι όλα τόσο ξεκάθαρα … ελπίζω.
#7 1ον:Δεν υπάρχει "αντικειμενική ομορφιά" ,τα πάντα είναι θέμα προσωπικού γούστου. Ας πούμε,μια φίλη μου κάθε φορά μού λέει "Κοίτα έναν κούκλο!" και της απαντάω "Ευτυχώς δεν θα τσακωθούμε ΠΟΤΕ για το ποιά θα τον πρωτοδιεκδικήσει!" !2ον:Ακόμα και αν υπήρχε "αντικειμενική ομορφιά", τί να το κάνεις ένα ωραίο περιτύλιγμα χωρίς περιεχόμενο; Υπάρχουν σκέτα περιτυλίγματα, σκέτα περιεχόμενα, ή και συνδυασμοί αυτών. Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και ξεχωρίζει με τον δικό τουμοναδικό τρόπο.Μπορεί ας πούμε μια γαμψή μυτούλα να συνδυάζεται με ένα γλυκό προσωπάκι και μια θεσπέσια προσωπικότητα, που, χωρίς την γαμψή μυτούλα όλο αυτό θα σού φαινόταν ατελές,γιατί θα χαλούσε η μοναδικότητα.3ον: Και πες ότι βρίσκω κάποιον που είναι και όμορφος,κατά τα κριτήρια πολλών[και ιδίως εμού] και έχει και προσωπικότητα.Αν δεν δένει το γλυκό τί να το κάνω;Μην πάει το μυαλό σας [μόνο] στο πονηρό, εννοώ, ότι παίζει ρόλο και το αν σε ελκύει ο άλλος και σωματικά και πνευματικά. Νομίζω τελικά ότι αυτό είναι το πιο βασικό.Αν μού φέρνατε τώρα τον Brad Pitt,θα σάς τον έστελνα επιστροφή με την καρτούλα αλλαγής, για τον Δημητράκη το κόλλημά μου που δεν είναι "αντικειμενικά όμορφος" αλλά μού κολλάει στα χείλη αυτό το χαζό χαμόγελο.Δεν θέλω τίποτα άλλο.Και όταν ρωτούν "Μα πώς κυκλοφορεί αυτός ο κούκλος με αυτή την κοντή;" ή "πώς κυκλοφορεί τέτοια κοπέλα με αυτόν;" , σκάμε στα γέλια μαζί.Μα πότε θα καταλάβετε επιτέλους ότι ο καθένας από εμάς έχει μια διαφορετική "αντικειμενική εικόνα" που όμως τελικά είναι τόσο υποκειμενική όσο δεν πάει; Άσε τις φίλες να κάνουν την δουλειά τους και κοίτα εσύ να διεκδικείς αυτό που θες, ακόμα και αν δεν είσαι και η naomi campbell. E,και;
ειναι ωραιο να εισαι γυναικα και να λες "να πολεμησουμε τη πατριαρχικη κοινωνια". αν ηταν μητριαρχικη κοινωνια, θα το λεγατε αυτο;αν βρισκατε ανδρα ο οποιος δεν εχει τα χαρακτηριστικα που του εχει ορισει η πατριαρχια, θα τον αποδεχοσασταν ή θα ξενερωνατε; η εμπειρια μου, μου λεει το αντιθετο...
Δεν νομίζω ότι εννοεί αυτό όταν μιλάει για πρότυπα πατριαρχικής κοινωνίας. Δεν έχει να κάνει μόνο με τις γυναίκες δηλαδή, και οι άντρες πλήττονται προσπαθώντας να είναι πάντα σκληροί γιατί όταν δεν είναι "θα χάσουν τον ρόλο τους". Την ίδια φοβία έχουν και οι γυναίκες με την εμφάνιση,επειδή "έτσι πρέπει". Η Α,μπα προτείνει να καταργήσουμε αυτά τα "έτσι πρέπει" και να επικοινωνούμε καλύτερα βασιζόμενοι στην αποδοχή, όχι στα στερεότυπα.Και τα 2 φύλα αντίστοιχα.Ή τουλάχιστον εγώ έτσι το εξέλαβα.
@ βασιλης βασιλειαδης Δε βολεύονται όλοι οι άνθρωποι (ανεξαρτήτως φύλου) με μια κοινωνική πραγματικότητα μόνο και μόνο επειδή στους ίδιους δίνεται η δυνατότητα να πλεονεκτούν ιδιοτελώς σ' αυτήν. Αυτό θα μπορούσε να είναι μια απάντηση στη θεωρητικό και υποθετικό σου ερώτημα περί μητριαρχικής κοινωνίας.Ως προς το δεύτερο ερώτημά σου, με βάση τα ελληνικά δεδομένα και την ελαφρώς έως αρκετά ανατολίτικη κουλτούρα που διατρέχει από γενιά σε γενιά τη νοοτροπία των Ελλήνων και των Ελληνίδων σε ζητήματα έμφυλων διακρίσεων, αλλά και ατομικών (και κοινωνικών) δικαιωμάτων ευρύτερα, εν πολλοίς, έχεις δίκιο. Για τις χώρες της βορειδυτικής Ευρώπης, η απάντηση θα ήταν εντελώς διαφορετική.
Πριν λιγο συναντησα μια παλια γνωστη μου. Κατσαμε για καφε. Ειχα χρονια να τη δω. Παντρευτηκε. Ο αντρας της "αντικειμενικα" πολυ ωραιος. Η ιδια εχει παχυνει. Πολυ. Κατι μου ψιθυρισε καποια στιγμη για εξωσωματικες, δεν το πολυαναλυσαμε. Σημασια εχει οτι απο την ωρα που αρχισε να μιλαει, εγινε το κεντρο της παρεας. Ακτινοβολουσε, πως να σας το πω. Μπριο, ατακες, ωραια κουβεντα. Ο αντρας της την κοιτουσε στα ματια. (Και ο δικος μου, για να τα λεμε ολα!) Δε θελω να καταληξω καπου, απλα περιγραφω μια εικονα που συμπληρωνει οσα αψογα ειπε παραπανω ο De La Net.
Μήπως θα μπορούσε κάποιος να μου εξηγήσει την 2η ερώτηση γιατί σοβαρά δεν κατάλαβα τίποτα;;;Για τους έλληνες του εξωτερικού το μόνο που έχω παρατηρήσει εγώ, από συγγενείς μου κυρίως, είναι το ότι με το που έρχονται αρχίζουν να γκρινιάζουν για την οργάνωση, τους νόμους, τις συνήθειες των εδώ ελλήνων γενικότερα με αποτέλεσμα να κάνουν εμένα που τα παραδέχομαι και με το παραπάνω όλα αυτά τα στραβά της χώρας και των κατοίκων της, αντιδραστική και έτοιμη να υπερασπιστώ μέχρι και τις πανελλήνιες - και μετά να ξεπλύνω το στόμα μου με σαπούνι.
Λοιπόν, στο 2, ο τυπάς γκρινιάζει επειδή σε παλιότερη ερώτηση μια κοπέλα (όχι πολύ φορτωμένη με υποχρεώσεις) έγραφε ότι ζηλεύει σαν τρελή τον λίγο μεγαλύτερό της γκόμενο, ότι πλάθει σενάρια στο μυαλό της και του κάνει σκηνές άνευ λόγου. Η Λένα της είπε να βρει κάτι να ασχολείται, να γεμίσει το χρόνο της με δρστηριότητες, για αν μη σκέφτεται τέτοια.Και λέει ο τωρινός επιστολογράφος ότι θα έπρεπε βασικά να της τα χώσει χοντρά, όχι απλώς να την παρακινήσει να βρει μια ασχολία. Κι αυτό επειδή ο ίδιος έχει καεί από γκόμενα (με την οποία δεν ξέρω αν είναι ακόμη μαζί) που προφανώς από τρελή ζήλεια ελέγχει κάθε του κίνηση, δεν τον αφήνει να κουνήσει ρούπι κλπ. Ο ίδιος πιστεύει ότι το κάνει γιατί είναι κακομαθημένη κι έχει μάθει να είναι το κέντρο του κόσμου.Κι εγώ παραπάνω του απάντησα να την παρατήσει, αν δεν το έχει ήδη κάνει, γιατί οι υστερικά ζηλιάρηδες μόνο έτσι καταλαβαίνουν. Κι αυτή τον έχει συγχύσει τόσο, που δε μπόρεσε να γράψει ούτε μια νορμάλ παράγραφο από τη φούρια του να τα χώσει στις ζηλιάρες.
#6 παιδιά, ενταξει, έτοιμο σενάριο για ταινία Woody Allen!πάντως, πέρα από την πλάκα, για να πω και την ταπεινή και ενδεχομένως αχρείαστη άποψή μου, κατανοώ ότι είναι λεπτή η θέση της ερωτούσας όμως όλα λύνονται όταν υπάρχει καλή επικοινωνία στο ζευγάρι. Δεν είσαι εσύ εναντίον αυτών, είσαι εσύ και ο σύντροφός και μέλλων σύζυγος και η επίπλωση του σπιτιού σας, είναι κάτι που αφορά εσάς και αποκλειστικά εσας.Συζήτησέ το μαζί του, εκφρασε τους προβληματισμούς σου έτσι όμορφα και πολιτισμένα όπως τα λες εδώ (καλά, μερικές εκφράσεις μπορείς με τακτ να τις παραλείψεις!!) και υιοθετήστε μια κοινή γραμμή αντιμετώπισης των συγγενων. Σημερα είναι οι δικοί του, αύριο μπορεί να είναι οι δικοί σου ή κάποιος άλλος. Να μια καλή αφορμή για να βαθύνετε την επικοινωνία σας!
#7 γενικά συμφωνώ με την απάντηση της Α,μπα αλλά μου κάνει εντύπωση γιατί οι γυναίκες ψαρώνουμε πολύ συχνότερα με άντρες που εμφανισιακά μπορεί να μη λένε μία, αλλά επειδή είναι μορφωμένοι, ενδιαφέροντες, με κουλτούρα κλπ κατ'ευθείαν θα τους θεωρήσουμε γοητευτικούς και θα μας ελκύουν. Με άντρες αυτό συμβαίνει απειροσπάνια (να δουν δηλαδή μια όχι και τόσο ωραίο γυναίκα και να "πέσουν" λόγω του πνεύματος της). Απορίες...
No3 Ζω και εγώ στη Βρετανία αρκετά χρόνια και απο τέτοιους που περιγράφεις έχει γεμίσει ο τόπος!! Δεν ξέρω τι παθαίνουν. Και εδώ κλαίγονται όλη μέρα για την Ελλάδα, φέρνουν ακόμα και νέσκαφε από Ελλάδα γιατι κάνει καλυτερο αφρό στο φραππέ (αν έχεις το Θεό σου!) και στην Ελλάδα παριστάνουν τους Βρετανούς, με sorry και thank you και αναπολώντας το afternoon tea και την τάξη. Μόνο ελπίζω μην έχω ΚΑΤΑΝΤΗΣΕΙ σαν αυτόυς.
Η ατάκα των σημερινών απαντήσεων:''Κοίτα, αυτός ο καναπές σε τάδε ύφασμα τάδε τιμή ταιριάζει τέλεια με το αρχαίο σεντούκι από τη Γεσθημανή που πήραμε με την Ευταλία, σου αρέσει, θέλεις να το παραγγείλω;''Γεσθημανή, σεντούκι, Ευταλία...Α ρε μπα..τι ωραία που ταίριαξες, λίγο από θρησκευτικό, λίγο από παλιατσαρία, λίγο από συντηρητικούρα.Άσε το πώς γέλασα όταν το διάβαζα!Μα Γεσθημανή;
#3: Αγαπητή ΟΠΕΡΑΣΑΧΑΛΙΑ, οι Έλληνες του εξωτερικού είναι από όλα, όπως όλοι οι Έλληνες και άνθρωποι γενικότερα. Άλλοι θέλουν να το παίξουν κάτι παραπάνω από αυτό που είναι, άλλοι θέλουν να νιώσουν ξεχωριστοί και ανώτεροι, άλλοι είναι χαλαροί, άλλοι γκρινιάζουν, άλλοι ζουν ευτυχισμένες ζωές, άλλοι πιάνονται από θρησκείες κλπ κλπ. Το μόνο κοινό νομίζω είναι ότι μας λείπει η οικογένειά μας, οι φίλοι μας, ο ήλιος και η θάλασσα!υγ: 4 χρόνια (όχι πολλά) στο εξωτερικό και ακόμα βγάζω σπυριά με τα μπουζούκια...
Σήμερα οι ερωτήσεις είχαν πλάκα ή μου φάνηκε; Οι #3 και #6 είχαν κάτι από έναν Δημήτριο Ψαθά, έναν Κώστα Ταχτσή, ένα μπρίο, μία ζωντάνια, μια τσαχπινιά, μία έμμεση περιπαικτική ωδή στον "Μανταμσουσουδισμό" και στην "Οικογένεια Βλαμμένου". Η αποθέωση του μεγαλοπιάσματος. Καθηγητές Βυζαντινολογίας (τί άλλο ταιριαστό άραγε;) που διαθέτουν "μιαν άλφα κουλτούρα" και "ψαρώνουν" τον λαουτζίκο με "μανουάλια μες στα σπίτια" και πρώην ψιλοάθεοι που ανάβουν κεράκια στην ορθόδοξη εκκλησία της Γηραιάς Αλβιώνος φορώντας τον Μπούρμπερη και την Κάρεν την Μίλλεν...χαχαχα, θεϊκές ερωτήσεις, γεμάτες διδακτικά υπονοούμενα και τροφή για κοινωνικό σχολιασμό.
Πραγματικά,αν μπορούσες να το κάνεις αυτό κάθε μέρα εγώ θα ήμουν οκ.Μια μίνι περίληψη με αναφορές εννοώ.Δεν ξέρω αν είναι φταίει ο τρόπος που έγραψες ή όντως αυτή η υπερσυμπύκνωση των παραπάνω τα κάνει να φαίνονται αστεία.Ή και τα δύο.Cheers
Τα φαινόμενα απατούν συχνά. Αυτή είναι η ζωή. Όλες οι "ξανθές" δεν είναι ξανθές, όλα τα μανουάλια δεν είναι θρησκευτικά αντικείμενα αλλά υπάρχουν και τα κηροπήγια, και όλοι οι ψιλοάθεοι δεν είναι τόσο άθεοι.
#3 Aρχικά να σου πω ότι βρήκα αστεία (όχι γελοία, μη με παρεξηγήσεις, εννοώ ότι μου άρεσε) την περιγραφή της ιστορίας, αν φυσικά δεν είναι θλιβερή και απογοητευτική για την εξέλιξη της σχέσης σας. Είναι όντως από φοβερά αμήχανο έως σοκαριστικό να συνειδητοποιείς μια αδικαιολόγητη (ή δικαιολογημένη) μετάλλαξη σε περισσότερο ή λιγότερο κοντινούς σου, ιδιαίτερα όταν τους γνώριζες καλά και βιωματικά και είσαι σίγουρος για τη διαπίστωση της καταφανούς αλλαγής τους. Έχω κι εγώ δικές μου ανάλογες εμπειρίες με (πρώην για αυτόν ακριβώς το λόγο) φίλους και φίλες - δεν είναι ανάγκη να είναι ζεύγος, συμβαίνει και ατομικά. Αν είναι ακριβώς όπως τα περιγράφεις και δεν τα μεγαλοποιείς ή δεν παραλείπεις σημαντικές παραμέτρους της συμπεριφοράς τους (όπως πχ. μια διαβρωτική αίσθηση χιούμορ ή λεπτού χλευασμού κάτω από την πρώτη ανάγνωσή της) που θα μπορούσαν να ανατρέψουν την εντύπωση που δίνεις για το ύφος τους, τότε η γνώμη μου είναι πως οι φίλοι σου την έχουν ψωνίσει κανονικότατα, την έχουν ψωνίσει μέχρι τις φτέρνες (just show off!). To να αναζητήσεις λόγους, αιτίες ή αφορμές που έγινε αυτό ή να προσπαθήσεις να τους επαναφέρεις στην πρότερη κατάσταση δε θα αλλάξει κάτι, οπότε αν δε γουστάρεις επιδεικτικά άτομα για φίλους, κάν' τους πέρα. Τόσο απλά. #6 Εφόσον οι συγγενείς του αγοριού σου, όπως περιγράφεις, δεν εμπλέκονται χωρίς την ενθάρρυνσή του στο θέμα που σε αφορά (στο γράμμα σου), δε βλέπω πως και γιατί να τους το ξεκόψεις, όπως λες. Το πιθανότερο είναι να σου απαντήσουν ότι σας βοηθάνε εκφράζοντας τις απόψεις τους και τη δική τους αισθητική αντίληψη των πραγμάτων. Και θα έχουν δίκιο, αν όντως δεν επεμβαίνουν παρά μόνο όταν τους ζητείται από τον κουνιάδο/αδερφό τους ή, τέλος πάντων, όταν ο ίδιος τους αφήνει με τον τρόπο του το περιθώριο να το κάνουν. Αν, τώρα, θέλεις να τονίσεις τη γνώμη σου και τη θέση σου στο αγόρι σου, όπως πάλι λες, χωρίς να θίξεις τους συγγενείς του, κάν' το. Δε διαβλέπω ακριβώς τη δυσκολία ως προς το να ξεκαθαρίσεις ωραία και καλά την άποψή σου και τις επιθυμίες σου στον άντρα με τον οποίον δεσμεύεσαι, χωρίς να θίξεις κανέναν - εκτός κι αν υπάρχει πρόβλημα ελλιπούς επικοινωνίας και κατανόησης μεταξύ σας (σ' αυτή την περίπτωση, θεωρώ ότι η επίπλωση του σπιτιού είναι δευτερεύον θέμα μέχρι να λυθεί το ουσιώδες, δηλαδή ένα θεμελιώδες πρόβλημα της μεταξύ σας σχέσης). Τί πιο απλό από το να έχεις γνώμη για το κοινό σας σπίτι και να τη συζητάς μαζί του (υποθέτω ότι θα στο ζητάει κι ο ίδιος εξάλλου); Επίσης, τί πιο απλό να του ζητήσεις (ή να του δηλώσεις, αν έτσι αισθάνεσαι) να μην ξανασυζητήσει/διαπραγματευτεί το θέμα της επίπλωσης και της διακόσμησης, και γενικά της διαμόρφωσης του σπιτιού σας, με τρίτους ή/και ειδικά με αυτούς τους ανθρώπους, διότι σε κάνει να δυσφορείς και σε φέρνει σε δύσκολη θέση, καθώς διαφωνείς με το γούστο τους; Δεν είναι απαραίτητο να έχει λόγο κανένας άλλος πέρα από το ζευγάρι για ζητήματα που ενδιαφέρουν και αφορούν το ίδιο το ζευγάρι.Αλλά αν το πρόβλημα εντοπίζεται στο ότι δεν υποφέρεις την οικογένεια του ανθρώπου με τον οποίον συζείς/θα συζήσεις (ή έστω μόνο αυτά τα δυο μέλη της), φοβάμαι ότι είναι συνθετότερο. Θα πρέπει να το χειριστείς έξυπνα, διακριτικά αλλά και αποφασιστικά και εκείνος που κυρίως θα πρέπει να αναλάβει δράση σ' αυτό το σημείο είναι το αγόρι σου. Μίλα του και αντιμετωπίστε το πρόβλημα από κοινού - είναι κοινό, εξάλλου. Ένα ζευγάρι μοιράζεται όλα τα προβλήματα που προκύπτουν στον έναν ή στον άλλον (αυτό συνιστά τη συντροφικότητα).
*6 Συμβουλη μιας αγνωστης σ' εσενα και στο φιλο σου: Αφου θα ακλουθησουν γαμος και συνεπως παιδια, μη βαλετε σρο σπιτι σας τιποτα ακριβοτερο απο επιπλα ΙΚΕΑ. Σου μιλαει η πικρη πειρα.Υ.Γ. Νομιζω οτι ξερω τον κουνιαδο σου (η καποιον που του μοιαζει. Η σχολη Κωνσταντινου Καντακουζηνου ειναι πολυπληθης).
Αγαπητή νο.7Λυπάμαι κούκλα που θα σε στεναχωρήσω αλλά η ερώτηση σου είναι απαράδεκτη. Ακόμα και να προσδιορίσουμε τα αντικειμενικά κριτήρια που αξιολογούν την εμφάνιση του καθενός μας, η αυτοπεποίθηση δεν στηρίζεται μόνο σε αυτά, αλλά και σε αρκετούς ακόμα παράγοντες.Με την ερώτηση σου τι θέλεις να πείς, ότι μια "αντικειμενικά κάτω του μετρίου" γυναίκα δεν μπορεί να βρίσκεται με έναν "αντικειμενικά άνω του μετρίου" άντρα; Δηλαδή μια πχ γεματούλα δεν μπορεί να τα έχει με έναν ωραίο η αντίστροφα; Δεν είναι λίγο άσχημο αυτό;Πάντως για να απαντήσω στην ερώτηση σου θα σου έλεγα ότι καλά κάνουν. Προφανώς και δεν πρέπει να ξεφεύγεις στο μυαλό γιατί μπορείς να γίνεις γελοίος (εγώ πχ έχω λίγα κιλά έξτρα, δεν μπορώ να το παίζω μοντέλος) αλλά δεν πρέπει να υποτιμάς τον εαυτό σου. Μια γεματούλα κοπέλα ντυμένη κατάλληλα μπορεί να γίνει ιδιαίτερα ποθητή και ερωτική.Τέσπα, καλά κάνουν οι φίλες σου αρκεί να μην ξεφεύγουν από την πραγματικότητα. Και που ξέρεις, μπορεί και στο τέλος να έχουν δίκιο.
Είναι όντως πολύ άσχημο να κρίνεις και να προδικάζεις ζευγάρια με βάση την εγωτερική τους εμφάνιση. Μπορεί, βέβαια, η πραγματική ερώτησή της να είναι: "Πώς γίνεται οι άσχημες φίλες μου να βρίσκουν πιο ωραίους απ'ότι εγώ που είμαι και πιο όμορφη;"
#7Αντικειμενικά, οι γυναίκες που λένε για τις φίλες τους "ρε συ πώς μπορεί να...", το σχολιάζουν επειδή δεν το κάνουν οι ίδιες. Δεν κάθονται όλες στο σκαμπό με τεντωμένη πλάτη κοιτώντας αφ'υψηλού το κοινό, περιμένοντας αυτόν που θα τις αναδείξει. Αντίθετα και πάλι αντικειμενικά, τα ακομπλεξάριστα άτομα είναι αυτά που κερδίζουν, στη χειρότερη περίπτωση, τη συμπάθεια.
Madeline: Εάν έγραφε αυτό το σχόλιο, για το ποιά είναι η πραγματική ερώτηση, άνδρας υπήρχε μεγάλη πιθανότητα να τον θεωρούσαν φαλλοκράτη/μισογύνη και διάφορα άλλα κοσμιτικά επίθετα...Παρόλα αυτά είναι ένα αρκετά πιθανό σενάριο ειδικά εάν ψάχνει και η ίδια να βρει σύντροφο αρκετό καιρό ή ως χαρακτήρας είναι αρκετά ανταγωνιστική.
#7Το μοναδικό που μπορώ να σκεφτώ είναι ότι πολύς κόσμος, έχει ανάγκη να ομαδοποιεί και να γενικεύει για να απλοποιεί τη ζωή του. Το να πω δηλαδή ότι αυτό που ξέρω ότι κάνει ένας φίλος, είναι αυτό που κάνουνε όλοι οι άντρες είναι πιό απλό από το να προσπαθήσω να καταλάβω τον συγκεκριμένο άνθρωπο. Σύμφωνοι, δε λέω,αλλά είναι λίγο λάθος. Και άδικο. Σχετικά με την τελευταία απορία, καλό είναι οι άνθρωποι να προσπαθούν να φροντίζουν και το μέσα τους και το έξω τους. Επειδή μια γυναίκα είναι με έναν κατώτερό της-επιφανειακά κι εμφανισιακά-άνδρα, αυτό δε σημαίνει ότι είναι κατώτερός της γενικά. Μπορεί ξέρωγω να είναι καλός στο σεξ. Ή να της αρέσει ο τρόπος της.
7: Με έχει κουράσει να ακούω αυτές τις σαχλαμάρες:Πως είναι αυτός ο κούκλος με αυτή την κακάσχημη; Πως μπορεί αυτός ο ψηλός με αυτή την τάπα; Πως μπορεί αυτή η πιτσιρίκα με τον γέρο; Πως είναι δυνατόν να του αρέσουν οι άνδρες; Πως την κοιτάν αφού έχει παραπανίσια κιλά; Μα πως γίνεται να του αρέσει η μαύρη; κτλ κτλ κτλΤο ζευγάρωμα δεν ακολουθεί του κανόνες που έχετε μόνο εσείς στο μυαλό σας. Όλοι έχουν διαφορετικά γούστα. Δεν έχετε ίδια γούστα ούτε με τον πιο κολλητό σας. Αν έχετε, προσέξτε το - έχετε πιθανό πρόβλημα - θα το φάτε το κέρατο. ΕΠΙΣΗΣ: Η ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ και μετά την πρώτη γνωριμία ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ. Πάρτε το χαμπάρι, υπάρχει κάποιος για όλους. Στην πραγματικότητα υπάρχουν πολλοί κάποιοι για τον καθένα μας. Το ζήτημα είναι να τους βρούμε. Μην σταματήσετε να την πέφτετε σε ανθρώπους που σας ελκύουν όσο και να σας λένε οι φίλοι σας πως είναι πέρα από τις δυνατότητες σας. Θα φάτε και μερικές πίτες... ε και; Όλοι τρώνε χυλόπιτες. Δεν είναι δυνατόν να αρέσουμε σε όλους. Αν δεν δοκιμάσετε τα όρια σας, πως θα τα βρείτε και μετά θα τα ξεπεράσετε - σε πείσμα όλων.
Μπράβο βρε De La Net. Όπως λέω και σε μια φίλη μου που περνάει δύσκολα τώρα (όπως μου είχε πει κι εκείνη όταν εγώ περνούσα δύσκολα), δεν ταιριάζουμε μόνο με έναν στην ζωή, ταιριάζουμε με πολλούς, απλώς δεν ψάχνουμε αιωνίως τον επόμενο ταιριαστό, κάποια στιγμή μένουμε κάπου. Και αν φάμε απόρριψη, δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει άλλος/η. Και βασικά, ευτυχώς που δεν έχουμε τα ίδια γούστα όλοι, φαντάζεστε τον ανταγωνισμό; Άσε που θα ήταν και βα-ρε-τό!
Nanina Zola το θράσος είναι απαραίτητο. Καλώς η κακώς βομβαρδιζόμαστε με μηνύματα για άντρες και γυναίκες πάνω και κάτω του μέσου όρου. Όταν πηγαίνεις με χαμηλό ηθικό ποντάροντας στο pityfuck είναι σχεδόν βέβαιο ότι και θα αποτύχεις και θα γίνεις ρόμπα.