Ασφάλεια αεροδρομίου: Είναι η εξονυχιστική μέθοδος των ισραηλινών ο καλύτερος τρόπος;

Ασφάλεια αεροδρομίου: Είναι η εξονυχιστική μέθοδος των ισραηλινών ο καλύτερος τρόπος; Facebook Twitter
Κατά πόσο μπορούμε να αυξήσουμε τα μέτρα ασφαλείας χωρίς να παραβιάσουμε σοβαρά τις ελευθερίες που είναι θεμελιώδεις για τις ζωές μας;
13

Όσο οι ταξιδιώτες ανά τον κόσμο χωνεύουν τις επιπτώσεις των τρομοκρατικών επιθέσεων της Τρίτης στο αεροδρόμιο των Βρυξελλών και τον σταθμό του μετρό στο Maelbeek, οι φωνές που καλούν σε βελτίωση των ελέγχων ασφαλείας στα αεροδρόμιο για την πρόληψη μελλοντικών επιθέσεων αυξάνονται. 

Ήδη στα μεγάλα διεθνή αεροδρόμια της Ευρώπης, των Ηνωμένων Πολιτειών και στον υπόλοιπο κόσμο έχει αυξηθεί η αστυνομική και στρατιωτική παρουσία λόγω των τρομοκρατικών επιθέσεων και οι ταξιδιώτες καλούνται να προσέρχονται νωρίτερα για την διεξαγωγή των πιο εντατικών και χρονοβόρων ελέγχων ασφαλείας πριν την διαδικασία επιβιβάσεως.

Αυτή είναι η συνήθης αντίδραση έπειτα από οποιαδήποτε τρομοκρατική επίθεση σύμφωνα με τον ειδικό αεροπορικής ασφαλείας Richard Bloom. Αυτό όμως δεν είναι η απάντηση για την πρόληψη μελλοντικών επιθέσεων.  

Η ανίχνευση των απειλών πολύ πριν φθάσουν στο αεροδρόμιο είναι κλειδί.

"Οι ΗΠΑ και το Ισραήλ διαθέτουν δύο από τα καλύτερα συστήματα και διαδικασίες αεροπορικής ασφάλειας παγκοσμίως" σύμφωνα με τον Bloom, ο οποίος είναι ο συντονιστής και διευθυντής των μελετών τρομοκρατίας, πληροφόρησης και ασφάλειας του Αεροναυτικού Πανεπιστημίου Embry-Riddle.

"Ένας ένοπλος φρουρός σε κάθε πόρτα και είσοδο ανά τον κόσμο; Αυτό εκτός από αδύνατον, είναι ακριβώς η υπερβολική αντίδραση που θέλει να προκαλέσει το Ισλαμικό Κράτος."

"Πραγματοποιούν επιχειρήσεις συλλογής πληροφοριών και ταυτοποίησης ανθρώπων που αποτελούν απειλή πολύ πριν εκείνοι πλησιάσουν οποιοδήποτε αεροδρόμιο" λέει. "Όσο πιο μακρυά αντιμετωπίσετε την απειλή και την εξουδετερώσετε, τόσο το καλύτερο." 

Η ασφάλεια αεροδρομίου δεν είναι τρομερά περίπλοκη υπόθεση λέει ο Bloom, ο οποίος συμβουλεύει αεροδρόμια σχετικά με θέματα ασφαλείας. Συμβουλεύει τους πελάτες του σχετικά με την αναγκαιότητα της συλλογής και της ανάλυσης δεδομένων σχετικά με τις πιθανές απειλές και να μελετούν τα αδύναμα σημεία των εγκαταστάσεων τους και να αξιολογούν τον κίνδυνο που αποτελούν για το αεροδρόμιο. 

Βασιζόμενοι στον κίνδυνο αυτό και τους διαθέσιμους πόρους οι κυβερνήσεις και οι αρχές των αεροδρομίων πρέπει να λάβουν αποφάσεις σχετικά με τον καταμερισμό των δαπανών σε ανθρώπινες και τεχνολογικές επιλογές για την ασφάλεια. 

Ο χρυσός κανόνας της ασφάλειας αεροδρομίων είναι η περίπτωση του Ισραήλ, χώρας που ζει σε κατάσταση σύρραξης με πολλούς από τους γείτονες του στην περιοχή της Μέσης Ανατολής. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι διαδικασίες ελέγχου στα αεροδρόμια να είναι εξονυχιστικές και μάλιστα ξεκινούν από την στιγμή που οι ταξιδιώτες αγοράζουν αεροπορικά εισιτήρια για να ταξιδέψουν από και προς την χώρα.

Επιπλέον της συλλογής πληροφοριών και του εξονυχιστικού ελέγχου στον οποίο υποβάλλονται αλλά δεν αντιλαμβάνονται οι ταξιδιώτες, υπάρχουν και έλεγχοι ασφαλείας στον δρόμο που οδηγεί στο μεγαλύτερο αεροδρόμιο του Ισραήλ, το Διεθνές Αεροδρόμιο Τελ Αβίβ Μπεν Γκουριόν. 

Υπάρχει ένας ακόμα έλεγχος πριν οι ταξιδιώτες εισέλθουν στον αεροσταθμό και όταν περνάνε τον έλεγχο ασφαλείας που απαιτείται σε όλα τα αεροδρόμια παγκοσμίως.  Ωστόσο η υιοθέτηση αντίστοιχων μέτρων σε άλλα μέρη του κόσμου είναι ένα ζήτημα που εν μέρει εξαρτάται από το κόστος και την κλίμακα. Το αεροδρόμιο των Βρυξελλών μόνο πέρυσι φιλοξένησει 23,4 εκατομμύρια επιβάτες σύμφωνα με τα στοιχεία του Διεθνούς Συμβουλίου Αεροδρομίων, της παγκόσμιας επαγγελματικής αρχής αεροδρομίων.

Στο Ισραήλ πέρυσι περίπου 16,3 εκ. επιβάτες πέταξαν από και προς το Μπεν Γκουριόν όπως δείχνουν τα στοιχεία του ΔΣΑ.

 

Με αμερικανικές αερογραμμές ταξιδεψαν περίπου 800 εκατομμύρια επιβάτες σύμφωνα με τα στοιχεία των αρμόδιων αμερικανικών αρχών. Οι ΗΠΑ διαθέτουν 485 πολιτικά αεροδρόμια συμφωνα με το Διεθνές Συμβούλιο Αεροδρομίων, το οποίο αντιπροσωπεύει πάνω από τα μισά. 

Για τον λόγο αυτό η εφαρμογή του ισραηλινού συστήματος ελέγχων στις ΗΠΑ θα ήταν απαγορετική από άποψη κόστους σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του συμβούλου αεροπορικής ασφάλειας Jeff Price.

"Αν θέλουμε να κάνουμε ότι κάνει το Ισραήλ, το κόστος θα ήταν εξωφρενικό" λέει ο Price. "Οι προϋπολογισμοί θα ήταν τουλάχιστον 10 φορές υψηλότεροι."


Το οικονομικό εμπόδιο όμως δεν είναι το μοναδικό προκειμένοι να υιοθετηθούν πιο αυστηροί ορατοί και αόρατοι κανόνες αεροπορικών ελέγχων ασφαλείας. 

Τόσο το Ισραήλ όσο και οι ΗΠΑ έχουν επικριθεί για φυλετική διάκριση στις διαδικασίες ασφαλείας στα αεροδρόμια.  

Πέρυσι, το Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ αρνήθηκε να απαγορεύσει την δημιουργία προφίλ βάσει φυλετικών χαρακτηριστικών σε μια υπόθεση που έφερε προς εκδίκαση η Ένωση Πολιτικών Δικαιωμάτων του Ισραήλ, Το δικαστήριο άφησε όμως ανοιχτό το ενδεχόμενο να υποβάλλει μελλοντικά η ΕΠΔΙ αγωγή.  

Η Αρχή Ασφαλείας Μεταφορών των ΗΠΑ, η οποία ιδρύθηκε μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, υπερηφανεύεται για την εξέλιξη της από "προσέγγιση μίας λύσης για τους ελέγχους ασφαλείας σε φορέα στρατηγικής βασισμένης σε πληροφορίες και την αξιολόγηση των κινδύνων." 

Ωστόσο η στρατηγική αυτή, η οποία συμπεριλαμβάνει ένα πρόγραμμα Ανίχνευσης Συμπεριφοράς και Ανάλυσης που σύμφωνα με την αρχή είναι επιστημονικά τεκμηριωμένο αλλά έχει δεχθεί επί μακρόν τις επικρίσεις των επιβατών, των αναλυτών ασφαλείας και των υπερασπιστών των πολιτικών ελευθεριών ως λανθασμένο και βάση διακρίσεων. Η Αμερικανική Ένωση Πολιτικών Ελευθεριών κατέθεσε αγωγή το 2015 ζητώντας πρόσβαση σε αρχεία για να αξιολογήσουν την αποτελεσματικότητα του προγράμματος. 

 

Στην Ευρώπη κάθε έθνος διαχειρίζεται την αεροπορική ασφάλεια του όπως επιθυμεί, με τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κάποιες άλλες χώρες συνοδοιπόρους να λειτουργούν υπό την σκέπη κανόνων που εισήγαγε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή το 2002.  

Η εφαρμογή αυτών των προτύπων όμως ποικίλλει ακόμα και μέσα στις ευρωπαϊκές χώρες από αεροδρόμιο σε αεροδρόμιο λέει ο Price, αρνούμενος να κατονομάσει συγκεκριμένα αεροδρόμια.  


Εντωμεταξύ οι ειδικοί προβλέπουν δραματική αύξηση των μέτρων ασφαλείας στα αεροδρόμια παγκοσμίως. Οι περισσότεροι από τους απλούς ταξιδιώτες δεν θα τα προσέξουν καν, καθώς πρόκειται για μέτρα αύξησης της συλλογής πληροφοριών, αύξηση του αριθμού ανίχνευσης εκρηκτικών και τυχαίοι έλεγχοι των υπαλλήλων των αεροπορικών εταιριών και του αεροδρομίου.  

Ο Brendan Koerner, συνεργαζόμενος συντάκτης του Wired και συγγραφέας του βιβλίου "The Skies Belong to Us," στο οποίο περιγράφονται οι αεροπειρατείες των 1960s και 1970s που οδήγησαν στην αύξηση της ασφάλειας στα αεροδρόμια των ΗΠΑ προσδοκά μια "συνολική επανεξέταση του που θα τοποθετείται το παραπέτασμα ασφαλείας, αν μπορούμε να το αποκαλέσουμε έτσι, στα αεροδρόμια". 

 

"Τώρα φυσικά και μπορεί κανείς να σταματήσει το αυτοκίνητο του μπροστά στο πεζοδρόμιο όλων των μεγάλων αεροδρομίων, λίγα μέτρα μακρυά από τις πόρτες που οδηγούν στα γκισέ των εισιτηρίων" λέει ο Koerner.

Πιστεύει ότι περισσότερα εμπόδια ανάμεσα στα σημεία αποβίβασης από τα αυτοκίνητα και τις εισόδους των κτηρίων θα μειώσουν τις πιθανότητες πυροδότησης αυτοσχέδιων εκρηκτικών μηχανισμών σε οχήματα. 

Αλλά σύμφωνα με τους ειδικούς είναι αδύνατον να προλάβει κανείς όλες τις επιθέσεις.

 

"Δεν γνωρίζω κατά πόσο μπορούμε να αυξήσουμε τα μέτρα ασφαλείας χωρίς να παραβιάσουμε σοβαρά τις ελευθερίες που είναι θεμελιώδεις για τις ζωές μας" δηλώνει ο Koerner.

"Ένας ένοπλος φρουρός σε κάθε πόρτα και είσοδο ανά τον κόσμο; Αυτό εκτός από αδύνατον, είναι ακριβώς η υπερβολική αντίδραση που θέλει να προκαλέσει το Ισλαμικό Κράτος."

Κι ακόμα κι αυτό μπορεί να μην αποδειχθεί 100% αποτελεσματικό.

"Ακόμα κι όταν τα κάνεις όλα σωστά, συμβαίνουν άσχημα πράγματα" όπως είπε κι ο Bloom.

Στοιχεία από το CNN

13

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πώς είναι η καθημερινότητα ενός τριαντάρη στο ψηλότερο χωριό των Βαλκανίων;

Γειτονιές της Ελλάδας / Πώς είναι η καθημερινότητα ενός τριαντάρη στο ψηλότερο χωριό των Βαλκανίων;

Ο Άρης Αβέλλας περιγράφει τη ζωή του στη Σαμαρίνα, σε ένα μέρος που τραβάει την προσοχή ξένων αλπινιστών, σε έναν τόπο όπου όταν λιώνουν τα χιόνια μπορεί κανείς να βολτάρει σε καταρράκτες, να θαυμάσει άγρια ζώα, να δροσιστεί σε βάθρες.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η καθημερινή ρουτίνα ενός πλοίου της γραμμής τον χειμώνα

Ταξίδια / Η καθημερινή ρουτίνα ενός πλοίου της γραμμής τον χειμώνα

Πήραμε το πλοίο της γραμμής για να κάνουμε το δρομολόγιο που κάνουν οι ναυτικοί μετ’ επιστροφής, χωρίς να κατέβουμε σε κάποιο λιμάνι. Η διαδρομή μας ήταν Πειραιάς – Κύθνος – Σέριφος – Σίφνος – Κίμωλος – Μήλος και πίσω, ενώ άλλες μέρες προστίθενται κάποιοι ακόμα προορισμοί, με τερματικό λιμάνι εκείνο της Σαντορίνης. Στις περίπου 17 ώρες προσπαθήσαμε να δούμε και να καταγράψουμε τη ζωή τον χειμώνα μέσα σε ένα από τα πολλά πλοία που ταξιδεύουν αδιάκοπα στις ελληνικές θάλασσες.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Adrère Amellal: Μια μέρα στο ξενοδοχείο που φωτίζεται με κεριά στην όαση της Σίβα

Ταξίδια / Adrère Amellal: Μια μέρα στο ξενοδοχείο που φωτίζεται με κεριά στην όαση της Σίβα

Σε έναν αλλόκοτο υπερμεγέθη όγκο που ορθώνεται στην έρημο θυμίζοντας σεληνιακό τοπίο λειτουργεί ένα οικολογικό και απόλυτα μίνιμαλ αισθητικής ξενοδοχείο χωρίς ίντερνετ, ούτε τηλέφωνο, ούτε καν ερ-κοντίσιον.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο τόπος μου, ο Κάμπος της Χίου

Γειτονιές της Ελλάδας / H ζωή μου στον Κάμπο της Χίου, εκεί που οι λαλάδες κοκκινίζουν τη γη

Η Μάρω Χατζελένη περιγράφει την καθημερινότητά της στον τόπο που μεγάλωσε και επέστρεψε, σε ένα μέρος όπου αρχοντικά, περιβόλια και στέρνες με πηγάδια συνυπάρχουν μαγικά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο τόπος μου, η Καλοσκοπή

Γειτονιές της Ελλάδας / Mπορεί να ξαναζωντανέψει ένα χωριό είκοσι ατόμων στο βουνό της Γκιώνας;

Μια ομάδα κατοίκων φιλοδοξεί να αναζωογονήσει ένα ορεινό χωριό με άπλετο πράσινο, με άφθονα τρεχούμενα νερά και πηγές, την Καλοσκοπή Φωκίδας που βρίσκεται μόλις δυόμιση ώρες μακριά από την Αθήνα. Και δείχνει να τα καταφέρνει!
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο τόπος μου, οι Λειψοί

Γειτονιές της Ελλάδας / Η ζωή μου στους ακριτικούς Λειψούς, εκεί που σταματά ο χρόνος

Ο Κωνσταντίνος Μπουράκης μας μιλά για τη ζωή στο νησί που κερδίζει την υπογεννητικότητα και αποτελεί έναν από τους πιο ποιοτικούς οικολογικούς προορισμούς της Ελλάδας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο τόπος μου, η Βίνιανη

Γειτονιές της Ελλάδας / Βίνιανη: Πώς ένας καθηγητής προσπαθεί να ξαναδώσει ζωή σ' ένα χωριό στα Άγραφα

Μια συζήτηση με τον Νίκο Μπελαβίλα, καθηγητή Πολεοδομίας και Ιστορίας της Πόλης στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, που προσπαθεί να κάνει ακριβώς αυτό για το ιστορικό χωριό Βίνιανη των Αγράφων.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ

σχόλια

4 σχόλια
Το μόνο που θα καταφέρουν είναι να αναπροσαρμόσουν τα σημεία στόχων των εκάστοτε τρομοκρατών. Αν δεν είναι τα αεροδρόμια τότε σίγουρα κάποιος άλλος δημόσιος χώρος.
Δεν έχει κανένα νόημα αυτή η κουβέντα. Το θέμα είναι να τους εξαρθρώσουν. Αν κάποιος έχει αποφασίζει να ζωστεί δυναμίτη και να τα πεθάνει, η λογική έχει πάει πια περίπατο. Αν ασφαλιστούν επαρκώς τα αεροδρόμια, θα πάνε σε πλατείες, σε σουπερμάρκετ Σάββατο μεσημέρι, σε γεμάτα κλαμπ, σε γήπεδα. Έχει πραγματικά νόημα που, αν είναι να σκοτώσουν κόσμο; Μόνο ψυχολογικό είναι το όφελος για τους πολίτες.
Ας έρχονταν σε σένα, να σου έπαιρναν το σπίτι σου, να σε αναγκάσουν να γίνεις πρόσφυγας (σε Λίβανο - Ιορδανία) και θα βλέπαμε πως θα αντιδρούσες μέσα στην απελπισία σου!!! Το Ισραήλ είναι κράτος τρομοκράτης, εξοπλισμένο σαν αστακός και λειτουργεί σαν τραμπούκος στην περιοχή (Γάζα - υψίπεδα Γκολάν - Δυτική όχθη). Όλα αυτά τα αγνοείς?
Τραμπούκος είναι το Ισραήλ και οι υπόλοιπες αραβικές χώρες είναι άσπροι κύκνοι; Αν δεν εξοπλιστούν σαν αστακοί απλά θα τους σβήσουν οι Αραβες από το χάρτη.Για λούζερ τους έχεις τους Εβραίους;Φιλικά & Καλά μυαλά!υγ. πριν γραψεις για Γκολάν...διάβασε λίγο για το πόλεμο του γιομ κιπούρ και ποιος τον προκάλεσε: https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CF%82_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%93%CE%B9%CE%BF%CE%BC_%CE%9A%CE%B9%CF%80%CE%BF%CF%8D%CF%81
σκύλος, δεν μου λες τίποτα. Το κράτους του Ισραήλ δημιουργήθηκε αρπάζοντας τη γη των Παλαιστινίων. ΤΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΥΛΑ. Τώρα από εδώ και πέρα, ενώ έχουν υποσχεθεί ανεξάρτητο Παλαιστινιακό Κράτος ούτε αυτό δεν αφήνουν να φτιαχθεί. Η Γάζα είναι μια ανοιχτή φυλακή. Στη Δυτική όχθη συνεχίζουν τους εποικισμούς ...Τον πόλεμο των 6 ημερών τον έκανε το Ισραήλ καταλαμβάνοντας Σινά-Γάζα, Δ.όχθη και υψίπεδα του Γκολάν. Αυτά τα λέει η ιστορία.Οι δαντέλες της Κιοπέογλου, εδώ λέει για 900 σπίτια. Μην προσπαθείς να δημιουργήσεις εντυπώσεις. Στο κάτω -κάτω τι σχέση έχουν με αυτό οι Παλαιστίνιοι? Το ολοκαύτωμα το έκανε ο Χίτλερ όχι ο Αραφάτ. Εχεις ακούσει τίποτα για τις σφαγές στους προσφυγικούς καταυλισμούς του Λιβάνου, Σάμπρα και Σατίλα? Δεν μπορείς να βάζεις στην ίδια μοίρα μια ρουκέτα που γκρεμίζει μια μάντρα με την ισοπέδωση των στοιχειωδών υποδομών στη Γάζα από την Ισραηλινή αεροπορία!!!
σκύλος, " Η Αίγυπτος και η Συρία πέρασαν τις γραμμές κατάπαυσης του πυρός στο Σινά στο Νότο και τα Υψώματα του Γκολάν στο Βορρά αντίστοιχα, εδάφη που αμφότερα κατέχονταν από το Ισραήλ από το 1967 και τον Πόλεμο των Έξι Ημερών"ΑΥΤΑ. ΑΝΟΙΞΕ ΤΑ ΜΑΤΑΚΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΟΜΠΗ ΣΟΥ
Οι Παλαιστίνιοι είναι η τελευταία τρύπα του ζουρνά στη μεση ανατολή. Θεωρούνται πολίτες β κατηγορίας και αντιμετωπίζονται εχθρικά τόσο από τους Ισραηλινούς όσο και από τους άλλους Άραβες (δες φράχτη στην Αίγυπτο,σφαγές μελών PLO από Χουσείν στην Ιορδανία, κ.α.. Η αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη από Άραβες, Τουρκους, κ.α. είναι μια πρόφαση για να επιτεθούν διπλωματικά ή στρατιωτικά στο Ισραήλ. Η δε αριστερή αλληλεγγύη στους παλαιστινίους ιστορικά εντάσσονταν στον αντιμερικανισμό (δες σχέσεις ΗΠΑ-Ισραήλ).Από την άλλη δεν θα διαφωνήσω ότι χρειάζεται ένα κράτος φυσιολογικό για τους παλαιστινίους. Απλά με το μπάχαλο που υπάρχει στην μεση ανατολή και την Χαμας σαν κυρίαρχη δύναμη...δεν το βλέπω!Έχω μια ερώτηση: Με αναφορά τη γενοκτονία ποντίων, Μικρασιατών, και τις εκκαθαρίσεις των ελληνικών πληθυσμών σε Κων/πολη (Σεπτεμβριανά 55, )θα δικαιολογούσες αντίστοιχα Έλληνες να εκπυρσοκροτούνται σε καφετέριες στην Πόλη;Φιλικά
@σκυλοςΓια σένα οι Παλαιστίνιοι, είναι πολίτες β κατηγορίας? Αυτό έχει σημασία. Το ότι είναι για το Ισραήλ το ξέρω.Οσο για τον λεκτικό ακροβατισμό που κάνεις "Έχω μια ερώτηση: Με αναφορά τη γενοκτονία ποντίων, Μικρασιατών, και τις εκκαθαρίσεις των ελληνικών πληθυσμών σε Κων/πολη (Σεπτεμβριανά 55, )θα δικαιολογούσες αντίστοιχα Έλληνες να εκπυρσοκροτούνται σε καφετέριες στην Πόλη; " ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΕΙΣ: Αν σου πάρουν το σπίτι και σε απελάσουν από την πατρίδα σου...τότε τι κάνεις? Αυτό έκαναν στους Παλαιστίνιους. Η ιστορία δεν ξεκινάει το 1973. Τα γεγονότα είναι πολύ παλαιότερα. Μην τα αποσιωπάς.