Ο Νίκος Πατρελάκης αφηγείται τη ζωή του στη LiFO Facebook Twitter
Η μουσική μού έχει χαρίσει πολλές ώρες προσωπικής διασκέδασης, περνάω πάρα πολύ καλά, ηρεμώ. Δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να κάνω κάτι άλλο, υπάρχει μια ψυχαναγκαστική σχέση με τη μουσική. Φωτο: Andreas S. (Smile) / LiFO

Ο Νίκος Πατρελάκης αφηγείται τη ζωή του στη LiFO

0

Γεννήθηκα στα Ιλίσια. Ξεκίνησα να σπουδάζω κλασική κιθάρα όταν ήμουν 8 και σταμάτησα στα 16 μου. Έγραφα μουσική από πιτσιρικάς. Μετά μπήκα στο πανεπιστήμιο, στο Μαθηματικό, το οποίο σταμάτησα επειδή βαριόμουν. Παραήταν θεωρητικό και δεν είχε μεγάλο ενδιαφέρον. Αν δεν είχα ασχοληθεί με την παραγωγή της μουσικής, θα ήθελα να ήμουν σκηνοθέτης. Και η σκηνοθεσία είναι σαν να γράφεις ένα τραγούδι: μια ιστορία περιγραφική, κοινή, προσωπική...

• Παρ' όλο που ξεκίνησα με μπάντες, δεν κατάφερα να έχω σταθερές προδιαγραφές για να πραγματοποιήσω αυτό που είχα στο μυαλό μου. Για πολλά χρόνια έγραφα μόνος μου. Τελείως. Η μοναχικότητα μου έχει μείνει και δεν ισχύει μόνο για τη μουσική. Κάνω πολύ καλή παρέα με την πάρτη μου, επειδή αγαπάω πάρα πολλά πράγματα.

• Η μουσική μού έχει χαρίσει πολλές ώρες προσωπικής διασκέδασης, περνάω πάρα πολύ καλά, ηρεμώ. Δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να κάνω κάτι άλλο, υπάρχει μια ψυχαναγκαστική σχέση με τη μουσική. Πιστεύω ότι εάν αυτό που κάνεις το κάνεις με αγάπη, το ίδιο το πράγμα σε ζεσταίνει, κάνει έναν κύκλο αναγκαστικά. Η αγάπη διαχέεται και στα πράγματα και στις καταστάσεις, στο ενδιαφέρον με το οποίο αντιμετωπίζεις τη ζωή σου.

Οι φίλοι μου έχουν επηρεάσει πάρα πολύ τη δημιουργική μου πορεία. Θέλω να πιστεύω ότι η μουσική μου δίνει σε κάποιον τρίτο το καθαρό μου συναίσθημα. Και το καθαρό μου συναίσθημα διαμορφώνεται πάρα πολύ από τους φίλους μου. Η ζωή μου ορίζεται κατά πολύ απ' αυτούς. Είμαι εδώ εξαιτίας των φίλων μου, κάνω αυτά που κάνω εξαιτίας τους.

• Μου τη σπάει να γράφω για κάτι που δεν υπάρχει λόγος. Γράφω για τα ταξίδια μου σε μια βάση πιο ελλειπτική, γράφω για εικόνα, για τους έρωτές μου. Όταν είσαι ερωτευμένος, έχεις μια τρελή διάθεση να πεις σε δεύτερο πρόσωπο διάφορα πράγματα τα οποία έχεις μια εφηβική ανάγκη να εξωτερικεύσεις, έχεις θύελλα στον εγκέφαλο. Δεν γίνεται αλλιώς, ο έρωτας είναι η κινητήρια δύναμη.

• Ο Φρόιντ το είπε λίγο πιο μηχανικά: «Πιστεύω ότι η αγάπη κινεί τον κόσμο». Η αγάπη κι η έλλειψή της, όχι το σεξ και η έλλειψή του. Το σεξ είναι μια ανάγκη που είναι βασική, αλλά η αγάπη είναι που δείχνει την αντίληψή μας. Οι έξυπνοι άνθρωποι είναι οι άνθρωποι που ξέρουν ν' αγαπούν. Το σεξ είναι μηχανικό μέρος, είναι φυσιολογία. Το να φας ένα ωραίο δείπνο ή να κάνεις σεξ περιέχουν μέσα αντίληψη, αλλά το να ξέρεις να αγαπάς είναι μόνο αντίληψη. Δεν έχει ένστικτο. Είναι μόνο σκέψη και συναίσθημα, που το ένα παράγει το άλλο.

Ο Νίκος Πατρελάκης αφηγείται τη ζωή του στη LiFO Facebook Twitter
Με ενοχλεί η αγένεια. Ο Αριστοτέλης έλεγε ότι η ευγένεια είναι συνήθεια, πρέπει να μάθεις να κάνεις τώρα αυτά που θα έκανες αν ήσουν καλός άνθρωπος. Φωτο: Andreas S. (Smile) / LiFO

• Οι φίλοι μου έχουν επηρεάσει πάρα πολύ τη δημιουργική μου πορεία. Θέλω να πιστεύω ότι η μουσική μου δίνει σε κάποιον τρίτο το καθαρό μου συναίσθημα. Και το καθαρό μου συναίσθημα διαμορφώνεται πάρα πολύ από τους φίλους μου. Η ζωή μου ορίζεται κατά πολύ απ' αυτούς. Είμαι εδώ εξαιτίας των φίλων μου, κάνω αυτά που κάνω εξαιτίας τους. Η αγάπη που νιώθω για τους φίλους μου συντηρεί την καθημερινότητά μου και ο μεγάλος μου φόβος είναι η απώλειά τους. Θεωρώ ότι, αν μου λείψουν για κάποιο λόγο, θα χάσω το έρεισμα.

• Ήμουν πάντα πολύ μαχητικός και για τους ανθρώπους γύρω μου και για τον εαυτό μου, για να μπορώ να ενσωματώνομαι. Ίσως να κατάφερα να το πετύχω με λίγο καλύτερη ποιότητα και λίγο καλύτερες ιδέες, αλλά δεν κατάφερα να βγάλω χρήματα και να γίνω mainstream. Ίσως και να μη με πολυενδιέφερε. Προτίμησα να χειραφετηθώ οικονομικά με κάποιον άλλο τρόπο, ο οποίος θα μου κοστίσει λιγότερο συναισθηματικά στο τέλος της ημέρας. Παρ' όλα αυτά, κάποιοι με αντιμετωπίζουν σαν ποπ, με την κακή έννοια της ποπ. Οι πιο πολλοί είναι άνθρωποι που δεν με έχουν καν ακούσει.

• Οι ηλίθιοι γύρω σου τείνουν να σε ενσωματώσουν. Η πρώτη αντίδραση είναι να σε πολεμήσουν και μετά να σε κάνουν κι εσένα ηλίθιο, ώστε να κινδυνεύουν λιγότερο.

• Δεν έχω μετανιώσει για τίποτα από αυτά που έχω κάνει και τα έχω ευχαριστηθεί όσο γινόταν. Απ' την άλλη, δεν θα έκανα τίποτα ίδιο, ούτε μια στιγμή ξανά. Σκέφτομαι τι θα έκανα τώρα αν ήμουν 25 χρονών κι αμέσως λέω, Παναγιά μου, δεν θα ήθελα να ήμουν 25 χρονών! Δεν μπορείς να σβήσεις πράγματα χωρίς να αλλοιώσεις το τελικό αποτέλεσμα. Και τους κακούς φίλους και τις κακοτοπιές και τους εργοδότες και όλες τις περιπέτειες και τις αποτυχίες. Ευτυχώς, σε μια κρίσιμη ηλικία που είχα επιθετικότητα, ό,τι κακό ήταν να κάνω το έκανα στον εαυτό μου.

Ο Νίκος Πατρελάκης αφηγείται τη ζωή του στη LiFO Facebook Twitter
Δεν έχω μετανιώσει για τίποτα από αυτά που έχω κάνει και τα έχω ευχαριστηθεί όσο γινόταν. Απ' την άλλη, δεν θα έκανα τίποτα ίδιο, ούτε μια στιγμή ξανά. Φωτο: Andreas S. (Smile) / LiFO

• Τον Paul McCartney τον συνάντησα στο στούντιο του ενορχηστρωτή του Andrew Lloyd Weber, σε μια έπαυλη στο νότιο Λονδίνο, στην εξοχή, κάτι σαν το Gosford Park, με λιβάδια και ποταμάκια. Ήταν μια σπουδαία εμπειρία. Την εποχή που γράψαμε το «Voice» ήταν 60 χρονών, ο πιο πλούσιος, ο πιο διάσημος μουσικός στον πλανήτη, με μια ιστορία τεράστια. Ήρθε στο στούντιο στις 10 η ώρα το πρωί και έμεινε μέχρι τις 9 το βράδυ κι όταν του είπα «τελειώσαμε», μου απάντησε, «είσαι σίγουρος, μήπως θέλεις να δοκιμάσουμε κάτι άλλο;».

Μετά από 11 ώρες δουλειάς! Στον τελευταίο μου δίσκο κάλεσα μια πολύ γνωστή και καλή Ελληνίδα τραγουδίστρια, η οποία είχε συμφωνήσει να κάνει φωνητικά σε ένα τραγούδι. Δώσαμε ραντεβού στο στούντιο, περιμέναμε, και δεν εμφανίστηκε ποτέ. Δεν με πήρε ούτε καν τηλέφωνο να μου εξηγήσει.

Οι φίλοι μου έχουν επηρεάσει πάρα πολύ τη δημιουργική μου πορεία. Θέλω να πιστεύω ότι η μουσική μου δίνει σε κάποιον τρίτο το καθαρό μου συναίσθημα.

  

• Η Μαλβίνα είχε απαγγείλει ένα απόσπασμα από τον Μικρό Πρίγκιπα του Εξιπερί στο «Time». Σκεφτόμασταν να κάνουμε και κάτι άλλο μαζί. Να ηχογραφήσουμε το «La Vie En Rose» της Edith Piaf, αλλά δεν το προλάβαμε. Ήταν ένα συγκλονιστικό πρόσωπο η Μαλβίνα, ήταν η ίδια η ζωή. Με αγάπες, έρωτες, μίση, απίστευτα κείμενα, ταξίδια, ανθρώπους, με ζωή, με άρωμα. Ένα λαμπερό μυαλό και μια μεγαλειώδης προσωπικότητα στην εξέλιξή της.

• Η νέα γενιά δεν έχει διάθεση να ανοιχτεί, ούτε λεκτικά ούτε συναισθηματικά. Φταίει η αποστασιοποίηση, παίρνει τη λάμψη και το μυστήριο από την εποχή. Συναντάς ένα νέο παιδί που έχει απόλυτη ελευθεριότητα για το σεξ, αλλά το ίδιο το σεξ δεν το ενδιαφέρει καθόλου. Όλα τα νέα παιδιά είναι αμφισεξουαλικά, αλλά η αμφισεξουαλικότητά τους δεν ορίζεται από τη σεξουαλική πρακτική.

Στην πραγματικότητα δεν έχουν καμία σεξουαλική επαφή, δεν είναι ούτε ομοφυλόφιλοι ούτε ετεροφυλόφιλοι, είναι περίεργο. Μιλάς με έναν άνθρωπο και όσο και να τον γουστάρεις, δεν γίνεται τίποτα. Σεξ δεν γίνεται γιατί δεν τίθεται ζήτημα, όχι γιατί δεν θέλεις, αλλά είναι λίγο βαρετό, εξαντλείται στη θεωρία. Στην ουσία δεν είναι ασέξουαλ, κι όμως καταλήγουν να είναι.

Ο Νίκος Πατρελάκης αφηγείται τη ζωή του στη LiFO Facebook Twitter
Για πολλά χρόνια έγραφα μόνος μου. Τελείως. Η μοναχικότητα μου έχει μείνει και δεν ισχύει μόνο για τη μουσική. Κάνω πολύ καλή παρέα με την πάρτη μου, επειδή αγαπάω πάρα πολλά πράγματα. Φωτο: Andreas S. (Smile) / LiFO

• Με ενοχλεί η αγένεια. Ο Αριστοτέλης έλεγε ότι η ευγένεια είναι συνήθεια, πρέπει να μάθεις να κάνεις τώρα αυτά που θα έκανες αν ήσουν καλός άνθρωπος. Η επανάληψη αυτή θα σε κάνει τελικά καλό. Ουσιαστικά αυτός ο κώδικας είναι ο μόνος που μας συντηρεί σαν κοινωνία. Πρέπει να αντιλαμβανόμαστε ότι κι οι άλλοι άνθρωποι γύρω μας είναι ίδιοι με μας.

Άνθρωποι με επιδιώξεις, όνειρα, με επιτυχίες, με ευαισθησίες, με προβλήματα. Κάποια στιγμή που είχα ένα σοβαρό πρόβλημα είχα ανέβει στον Υμηττό και κοίταζα την Αθήνα: χιλιάδες διαμερίσματα. Άκουγα μερικά εκατομμύρια σκέψεις και προβλήματα, το ίδιο ή ακόμα πιο σοβαρά απ' το δικό μου, κι εκεί συνειδητοποίησα ότι δεν είμαι ο μόνος που τραβάω ζόρι...

Οι Αθηναίοι
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Γιώργος Αρβανίτης: «Έλεγα "είμαι καλύτερος" και δεν με πήρε η φτώχεια από κάτω»

Οι Αθηναίοι / Γιώργος Αρβανίτης: «Πείσμωνα για να γίνω ο καλύτερος και δεν με πήρε η φτώχεια από κάτω»

Από μια νιότη γεμάτη αντιξοότητες, ο τροχός για εκείνον γύρισε, η ζωή του στράφηκε στο φως και έγινε βιβλίο. Η Ευρώπη τον ανακάλυψε από τις ταινίες του Αγγελόπουλου, στις ιστορίες του πρωταγωνιστούν ο Φίνος, ο Μαστρογιάνι και ο Κουροσάβα. Ο πολυβραβευμένος διευθυντής φωτογραφίας που ήταν «πάντα την κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο μέρος» είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Κρίστη Στασινοπούλου: «Έχω φάει τη νύχτα με το κουτάλι, προτιμώ πια να κάθομαι σπίτι»

Οι Αθηναίοι / Κρίστη Στασινοπούλου: «Έχω φάει τη νύχτα με το κουτάλι, προτιμώ πια να κάθομαι σπίτι»

Όλοι τη ρωτούν για τον Παύλο Σιδηρόπουλο όμως έχει ζήσει περισσότερα δίπλα στην Αλίκη Βουγιουκλάκη. Έχει εκπροσωπήσει την Ελλάδα στην Eurovision, αισθάνεται περήφανη που μεγαλώνοντας κατέληξε να κάνει μόνο πράγματα που της αρέσουν. Έχει γυρίσει τον κόσμο με τον Στάθη Καλυβιώτη και τη μουσική τους, μόλις κυκλοφόρησε ένα βιβλίο για τα ταξίδια τους που μετράνε πια 25 χρόνια.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ριάνα Κούνου

Οι Αθηναίοι / Ριάννα Κούνου: «Τους βλέπεις όλους να φοράνε μαύρα γιατί φοβούνται να ξεχωρίσουν»

Η σχεδιάστρια πίσω από το πολυτελές και ανερχόμενο brand Rianna+Nina, που έμαθε κάποτε στην Αθήνα τι πάει να πει «designer vintage», έχει μια περιπετειώδη ζωή να αφηγηθεί. Και όσο της αρέσει να είναι ανώνυμη στο Βερολίνο όπου ζει, τόσο απολαμβάνει το να κάθεται στην Ηροδότου στο Κολωνάκι και να τους χαιρετάει όλους.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Σωκράτης Σωκράτους

Εικαστικά / Σωκράτης Σωκράτους: «Δεν έχω αίσθηση του φόβου, δεν καταλαβαίνω Χριστό άμα είναι να κάνω κάτι»

Μετακόμισε στην Αθήνα των '90s και δεν θέλησε να μείνει πουθενά αλλού, έβαλε τα κλάματα την πρώτη φορά που είδε από κοντά έργο του Τσαρούχη. Έχει σκηνογραφήσει πολύ για το ντόπιο θέατρο του οποίου δεν ήταν φαν κάποτε, έχει εκπροσωπήσει την Κύπρο στη Μπιενάλε της Βενετίας. Βρίσκεται στη μόνιμη συλλογή του Πομπιντού, συμφώνησε να συνεργαστεί με την Hermès για έναν χρόνο και το έκανε για δεκαπέντε. Κι είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT
Από το Μπανγκλαντές ως τη Μόρια και την Αθήνα: Η απίστευτη ιστορία της τρανς πρόσφυγα Oliveya Myrah

Οι Αθηναίοι / Μπανγκλαντές / Μόρια / Αθήνα: Η απίστευτη ιστορία της τρανς πρόσφυγα Ovileya Myrah

«Για πολύ καιρό ο κόσμος μόνο έπαιρνε από μένα. Τώρα προσπαθώ κι εγώ να κερδίσω πράγματα, να νιώσω ότι έχω μια θέση»: Η διερμηνέας και ακτιβίστρια ανθρωπίνων δικαιωμάτων στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα και σερβιτόρα στο Shamone είναι η Αθηναία της εβδομάδας. (Προσοχή: Το κείμενο περιλαμβάνει περιγραφές σεξουαλικής κακοποίησης και αυτοτραυματισμού.)
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Μανώλης Παπουτσάκης

Οι Αθηναίοι / Μανώλης Παπουτσάκης: «Νομίζεις ότι το χαίρεται ο εστιάτορας που αγοράζει και πουλάει ακριβά;»

Χαρούπι και Δέκα Τραπέζια στη Θεσσαλονίκη, Pharaoh στην Αθήνα. Ένας σεφ με μεγάλες επιτυχίες στο παλμαρέ του μιλά για το τώρα της γαστρονομίας, εξηγεί γιατί η ελληνική κουζίνα σήμερα δεν έχει σχέση με αυτό που ήταν κάποτε και ανοίγει το θέμα που συζητάνε οι foodies: Το sitting στα εστιατόρια.
M. HULOT
Κ.atou: «Kάποιοι χαλάνε λεφτά για να βγουν έξω ένα βράδυ, μην τους το χαλάς»

Οι Αθηναίοι / Κ.atou: «Kάποιοι ξοδεύουν λεφτά για να βγουν έξω ένα βράδυ, μην τους το χαλάς»

Η DJ που έχει δει στο Ντιτρόιτ να ακούνε το set της δυο κουνέλια έμαθε πρόσφατα τι πάει να πει «τέκνο με κ», ενώ η πόλη που πιστεύει ότι έχει την καλύτερη ηλεκτρονική σκηνή τώρα δεν είναι το Βερολίνο. Έχοντας ταξιδέψει σε τόσα μέρη, είναι χαρούμενη που ζει στην Αθήνα, αλλά δεν μπορεί να μείνει στο κέντρο της.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Cara Hoffman, συγγραφέας, δημοσιογράφος

Οι Αθηναίοι / Cara Hoffman: Από κράχτης σε ξενοδοχείο του Σταθμού Λαρίσης, συγγραφέας best-seller

Γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη, ζει στα Εξάρχεια. Εγκατέλειψε το σχολείο για να γυρίσει τον κόσμο και στα δεκαεννέα έφτασε στον σιδηροδρομικό σταθμό της Αθήνας απένταρη, πιστεύοντας ότι θα πιάσει δουλειά σε ελαιώνες. Αυτή η πόλη την έκανε «καπάτσα», «της πιάτσας», της έμαθε πώς να γράψει ένα μυθιστόρημα, τους «Κράχτες» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Gutenberg.
M. HULOT
Πηνελόπη Γερασίμου

Οι Αθηναίοι / Πηνελόπη Γερασίμου: «Βαρεθήκαμε στα υπόγεια, η διασκέδαση πρέπει να στραφεί προς το φως»

Η μουσική είναι απόλυτα συνδεδεμένη με τη δουλειά της, τα τελευταία χρόνια καταγράφει με τον φακό της μερικά από τα πιο σημαντικά events της Aθήνας. Η φωτογράφος που γνωρίζει καλά πώς κινείται η νύχτα της πόλης ξέρει πως πια παίζουν και πάρτι στα οποία δεν «χωράει», γιατί εκείνοι που τα διοργανώνουν δεν θέλουν να τα μάθει.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Αντώνης Βαβαγιάννης: Ο κομίστας πίσω από τα «Κουραφέλκυθρα», που δεν είναι καν λέξη

Οι Αθηναίοι / Κουραφέλκυθρος: «Αν δεν σε μισήσουν οι φασίστες, τι κάνεις σε αυτήν τη ζωή;»

Ο Αντώνης Βαβαγιάννης, ο κομίστας πίσω από τα «Κουραφέλκυθρα», που κάποτε τα είχαν απορρίψει όλα τα έντυπα ενώ τώρα έγιναν ταινία στο Cinobo, λαμβάνει για τα πολιτικά του σκίτσα μηνύματα σύμφωνα με τα οποία κάθε εβδομάδα τα παίρνει από άλλο κόμμα.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ