Ναι
- Μπορείτε να φάτε σούσι είτε με τα χέρια είτε με τσοπ στικς (το σασίμι όμως, οπωσδήποτε με τσοπ στικς). Το βασικό είναι να μην πιάνετε με τα χέρια σας άμεσα το ψάρι.
- Βουτήξτε το ψάρι –και όχι το ρύζι- στη σάλτσα σόγιας.
- Φάτε το σούσι με μία μπουκιά, αν είναι nigiri με την πλευρά του ψαριού προς τα κάτω.
- Όταν μοιράζεστε φαγητό με άλλους, χρησιμοποιήστε την άλλη άκρη των τσοπ στικς.
- Όταν δεν χρησιμοποιείτε τα τσοπ στικς, ακουμπήστε τα παράλληλα με τον πάγκο, είτε πάνω στο πιάτο είτε στο ειδικό σκεύος.
Όχι
- Μην τρίβετε τα τσοπ στικς μεταξύ τους, είναι τεράστια αγένεια. Επίσης ιδανικά τα τσοπ στικς δεν έρχονται σε επαφή με το εσωτερικό του στόματος. Σε κάθε περίπτωση μην γλείφετε ηδονικά τις άκρες τους. Μην ακουμπάτε μόνο τις άκρες στο πιάτο και μην τα βάζετε ολόκληρα σε μπολ με τις άκρες να εξέχουν.
- Ποτέ μην ανακατεύετε το γουασάμπι με τη σάλτσα σόγιας. Κανονικά η ποσότητα του γουασάμπι είναι καθορισμένη από τον sushi chef για κάθε κομμάτι. Αν θέλετε να προσθέσετε κι άλλο, τότε πάνω στο ψάρι.
- Μην ανακατεύετε το τζίντζερ με το σούσι. Το τζίντζερ στην άκρη είναι για να τρώγεται μεταξύ των μπουκιών.
- Αν κάθεστε σε μπαρ, ποτέ μη δίνετε λεφτά στον sushi chef. Θεωρούνται ακάθαρτα (είναι) και απαγορεύεται να τα πιάνει.
Και σε εικόνες:
Πώς το σούσι μου έσωσε τη ζωή
Μου πήρε περίπου έξι μήνες να μάθω αρκετά kanji (γύρω στα χιλιάδες σύμβολα) για να μπορέσω να διαβάσω εφημερίδες. Όταν αισθάνθηκα έτοιμος να διαβάσω κάτι μεγαλύτερο, πήγα σε ένα βιβλιοπωλείο κοντά στο σταθμό Tokyo και αγόρασα τις Ιστορίες Kanda Tsuruhachi σούσι. Στο εξώφυλλο ήταν τέσσερα κομμάτια nigiri σε μία ξύλινη υποδοχή και τράβηξε το μάτι μου. Ήταν μία αυτοβιογραφία του Yukio Moro-oka (ενός διάσημου σεφ σούσι) όπου περιέγραφε όσα έμαθε από τους μέντορές του – όχι μόνο από τον πατέρα του αλλά και από άλλους σεφ, με τους οποίους δούλεψε. Ας πούμε, οι μεγαλύτεροι του είπαν ότι το σούσι δε θα έπρεπε ποτέ να τρώγεται με τσοπ στικς. «Το σούσι φτιάχνεται με τα χέρια, κι έτσι θα έπρεπε να τρώγεται με τα χέρια», έλεγε ο πατέρας του Moro-oka. Σε ένα εξαντλητικά αναλυτικό κεφάλαιο με τίτλο «το ιδανικό μέγεθος και σχήμα του nigiri» ο Moro-oka εξηγεί ότι το ψάρι πρέπει να είναι κομμένο έτσι, ώστε όταν το βλέπεις από το πλάι, το κομμάτι να μοιάζει με κλειστή χάρτινη βεντάλια. Η άποψή του για το μέγεθος είναι ακόμα πιο περίπλοκη. Αν ο πελάτης δε μπορεί να φάει ένα κομμάτι σούσι με μία μπουκιά, το λάθος είναι του σεφ που δεν κατάφερε να προσαρμόσει το μέγεθος στο στόμα του πελάτη. Όμως, υπάρχουν και όρια. Ο σεφ δεν πρέπει να κάνει ποτέ το σούσι τόσο μεγάλο ή τόσο μικρό που να διαταράξει την εύθραυστη ισορροπία μεταξύ του ψαριού και του ρυζιού. Ο Moro-oka λέει ότι η μοναδική πληροφορία που δε μπορεί να δώσει είναι η αναλογία του αλατιού/ξιδιού στο μαρινάρισμα του ρυζιού, γιατί ο πατέρας του είπε κάποτε ότι αυτή η αναλογία είναι αυτό που κάνει το σούσι κάτι παραπάνω από ψάρι με ρύζι. Οπότε, για να συνοψίσω αυτό που λέει ο Moro-oka σε τριακόσιες σελίδες, είναι ότι το ρύζι είναι σημαντικό και το ψάρι είναι σημαντικό, αλλά το πιο σημαντικό απ’ όλα είναι η σχέση μεταξύ του ψαριού και του ρυζιού. Αλλά δε νομίζω ότι κατάλαβα για τι πράγμα μιλούσε μέχρι να δοκιμάσω το σούσι στο εστιατόριο του Hamako. Ακόμα και τότε, δεν ήξερα για τι πράγμα ακριβώς μιλούσα. Είπα στον σεφ: «Μου αρέσει το ψάρι σου. Μου αρέσει το ρύζι σου. Αλλά αυτό που μου αρέσει πραγματικά είναι ότι μπορώ να αισθανθώ την σχέση μεταξύ του ψαριού σου και του ρυζιού σου.» Ο σεφ διέκοψε τις κινήσεις του. Άφησε το μαχαίρι του και γύρισε προς το μέρος μου και με κοίταξε με προσοχή. Συστήθηκε: «Το όνομά μου είναι Tetsuo,» είπε. Δείχνοντας τη σερβιτόρα, συμπλήρωσε: «αυτή είναι η γυναίκα μου, Junko>’ Η Junko τώρα μου χαμογελούσε φιλικά. «Χάρηκα για τη γνωριμία.»
(Από το βιβλίο «The Ramen King and I» του Andy Raskin)
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
