Από το Τόκιο στο Κιότο και πάλι πίσω: Στο φακό του Ιωάννη Μαλέκου Facebook Twitter
© Ιωάννης Μαλέκος

Από το Τόκιο στο Κιότο και πάλι πίσω: Στο φακό του Ιωάννη Μαλέκου

1

Πακετάρεις και τρέχεις στο αεροδρόμιο να προλάβεις την πτήση για Ιαπωνία. Φτάνεις εκεί και παίρνεις το λεωφορείο για Τόκιο, φωτογραφίζοντας καθοδόν τα τρένα και τα φορτηγά. Στη Shinjuku ρωτάς τον δρόμο στους περαστικούς, κανένας δεν σε καταλαβαίνει γιατί κανένας δεν μιλά τη γλώσσα σου.

Περιδιαβάζεις για μέρες μέσα στην Ginza, την Asakusa, την Akihabara κοιτώντας τους περαστικούς. Ποιοι είναι, από τι είναι φτιαγμένοι; Η ζέστη είναι αφόρητη στο τέλος του Ιουλίου.

Μετά παίρνεις την ταχεία shinkansen για το Κιότο. Ακολουθείς τους προσκυνητές στον ένα ναό μετά τον άλλο. Η πόλη είναι γεμάτη ποδήλατα. Η ζέστη εδώ είναι πιο ξηρή. Παίρνεις το shinkansen πίσω για το Τόκιο.

Ενώ η πόλη φαίνεται να λειτουργεί άψογα, καθαρή, λαμπερή, κομψή να σε καλωσορίζει, είναι όμως τόσο απόμακρη, απρόσιτη. Οπωσδήποτε πρέπει να μιλάς τη γλώσσα τους.

Με γοητεύουν τα μεγάλα αστικά κέντρα, οι άνθρωποι και οι τρόποι τους, το πόσο διαφορετικοί είμαστε αλλά και οι κρυφοί τρόποι που μοιάζουμε χωρίς ποτέ να έχουμε βρεθεί.

Έφτασα στο Τόκιο όπου έμεινα μερικές μέρες, μετά έφυγα στο Κιότο και πάλι πίσω στο Τόκιο. Εξού και ο τίτλος της έκθεσης ΤόκιοΚιότοΤόκιο, είναι η διαδρομή. Δεν είναι ότι δεν θα ήθελα να επισκεφτώ την υπόλοιπη Ιαπωνία, είναι που δεν χόρτασα το Τόκιο.


Πιστεύω πως αυτό που πάντοτε μένει είναι οι πρώτες εντυπώσεις, μόλις βγεις από το αεροδρόμιο, μόλις φτάσεις στην πόλη, πριν ακόμα συνηθίσεις έστω και λίγο. Μένει η χαρά μπροστά στο απόλυτα καινούργιο και σχεδόν εντελώς άγνωστο. Και σε ένα τέτοιο ταξίδι πολλές από τις φωτογραφίες είναι πρώτες εντυπώσεις.


Με γοητεύουν τα μεγάλα αστικά κέντρα, οι άνθρωποι και οι τρόποι τους, το πόσο διαφορετικοί είμαστε αλλά και οι κρυφοί τρόποι που μοιάζουμε χωρίς ποτέ να έχουμε βρεθεί.


Συγκεκριμένα το μέρος όπου ταξίδεψα είναι ένας εξαιρετικά φιλικός και ευχάριστος τόπος που οι άνθρωποι πασχίζουν να σε βοηθήσουν. Μια φορά, όταν κόλλησε το εισιτήριο μου σε μηχάνημα στο μετρό του Τόκιο και πριν προλάβω να σκεφτώ τι να κάνω, ήρθε ένας υπάλληλος κυριολεκτικά τρέχοντας, απολογήθηκε γιατί χάλασε το μηχάνημα, το άνοιξε και μου έδωσε μου εισιτήριο μου και έκατσε να το φτιάξει.


Οι Ιάπωνες είναι πιο ανοιχτοί από τους Ευρωπαίους αλλά ίσως λίγο πιο κλειστοί από άλλες χώρες της Ασίας, όπως η Ταϊλάνδη. Μην ξεχνάμε ότι οι σύγχρονες φωτογραφικές μηχανές είναι σχεδόν αποκλειστικά ιαπωνική υπόθεση, άρα έχουν μια οικειότητα. Όταν τους πλησιάσεις με χαμόγελο, φιλικά, συνήθως δέχονται να φωτογραφηθούν.

Από το Τόκιο στο Κιότο και πάλι πίσω: Στο φακό του Ιωάννη Μαλέκου Facebook Twitter
© Ιωάννης Μαλέκος


Μεγάλωσα σε σπίτι όπου η φωτογραφία ήταν κεντρικό ζήτημα. Ο πατέρας μου, Ανδρέας Μαλέκος, ασχολήθηκε σοβαρά με τη φωτογραφία και αρκετοί φίλοι ήταν φωτογράφοι επίσης. Παρ' όλα αυτά μου πήρε αρκετά χρόνια μέχρι να πάρω τη φωτογραφική μηχανή στα χέρια μου.

Με έλκει η εικόνα που θέλω να καταγράψω, η σκηνή στον δρόμο που θέλω να αποτυπώσω – κυρίως κάνω street photography. Εν τέλει βιώνω τα γεγονότα και τα αντικείμενα μέσα από τη φωτογράφισή τους, μέσα από μια απεικόνιση που αποδίδει αυτό που εγώ αισθάνθηκα εκείνη τη στιγμή.

Χρησιμοποιώ αποκλειστικά ψηφιακές μηχανές, αν και έχω στη διάθεση μου τις αναλογικές του πατέρα μου. Η ταχύτητα αντίδρασης, η ακρίβεια αλλά και η ποιότητα μιας σύγχρονης επαγγελματικής ψηφιακής μηχανής σε συνδυασμό με τις δυνατότητες διορθώσεων μετά τη λήψη κάνουν την ψηφιακή φωτογραφία ένα μέσο που επιτρέπει να αποδώσεις με ακρίβεια την εικόνα που θέλεις.

Φωτογραφίζω το καθημερινό, το κοινότυπο και προσπαθώ μέσα από τις εικόνες μου να δείξω την ομορφιά του. Νομίζω πως η ομορφιά της ζωής είναι γύρω μας, δεν είναι ανάγκη να ψάξουμε μακριά.

Από το Τόκιο στο Κιότο και πάλι πίσω: Στο φακό του Ιωάννη Μαλέκου Facebook Twitter
© Ιωάννης Μαλέκος
Από το Τόκιο στο Κιότο και πάλι πίσω: Στο φακό του Ιωάννη Μαλέκου Facebook Twitter
© Ιωάννης Μαλέκος
Από το Τόκιο στο Κιότο και πάλι πίσω: Στο φακό του Ιωάννη Μαλέκου Facebook Twitter
© Ιωάννης Μαλέκος
Από το Τόκιο στο Κιότο και πάλι πίσω: Στο φακό του Ιωάννη Μαλέκου Facebook Twitter
© Ιωάννης Μαλέκος
Από το Τόκιο στο Κιότο και πάλι πίσω: Στο φακό του Ιωάννη Μαλέκου Facebook Twitter
© Ιωάννης Μαλέκος
Από το Τόκιο στο Κιότο και πάλι πίσω: Στο φακό του Ιωάννη Μαλέκου Facebook Twitter
© Ιωάννης Μαλέκος
Από το Τόκιο στο Κιότο και πάλι πίσω: Στο φακό του Ιωάννη Μαλέκου Facebook Twitter
© Ιωάννης Μαλέκος
Από το Τόκιο στο Κιότο και πάλι πίσω: Στο φακό του Ιωάννη Μαλέκου Facebook Twitter
© Ιωάννης Μαλέκος
Από το Τόκιο στο Κιότο και πάλι πίσω: Στο φακό του Ιωάννη Μαλέκου Facebook Twitter
© Ιωάννης Μαλέκος
Από το Τόκιο στο Κιότο και πάλι πίσω: Στο φακό του Ιωάννη Μαλέκου Facebook Twitter
© Ιωάννης Μαλέκος
Από το Τόκιο στο Κιότο και πάλι πίσω: Στο φακό του Ιωάννη Μαλέκου Facebook Twitter
© Ιωάννης Μαλέκος
Από το Τόκιο στο Κιότο και πάλι πίσω: Στο φακό του Ιωάννη Μαλέκου Facebook Twitter
© Ιωάννης Μαλέκος
Από το Τόκιο στο Κιότο και πάλι πίσω: Στο φακό του Ιωάννη Μαλέκου Facebook Twitter
© Ιωάννης Μαλέκος
Από το Τόκιο στο Κιότο και πάλι πίσω: Στο φακό του Ιωάννη Μαλέκου Facebook Twitter
© Ιωάννης Μαλέκος
Από το Τόκιο στο Κιότο και πάλι πίσω: Στο φακό του Ιωάννη Μαλέκου Facebook Twitter
© Ιωάννης Μαλέκος

Ιnfo

Ο Ιωάννης Μαλέκος κατάγεται από την Κύπρο. Έχει κάνει σπουδές μηχανικού πληροφορικής και χρηματοπιστωτικών και εργάζεται στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή εδώ και 22 σχεδόν χρόνια.

Η έκθεση με τίτλο «TokyoKyotoTokyo» που παρουσιάζεται όλο τον Νοέμβριο στον χώρο τέχνης Ισμός είναι η δεύτερη φωτογραφική έκθεση που κάνει μέχρι στιγμής.

Η πρώτη με τίτλο «Αστικά Στιγμιότυπα» (Urban Snapshots) έγινε το '14 στη Λευκωσία με φωτογραφίες από την Αθήνα και τη Βραζιλία. Δείτε περισσότερα για τον ίδιο εδώ.

 

Χώρος Τέχνης -ισμός (Ευπατρίδων 17 & Τριπτολέμου, Γκάζι)

Η έκθεση θα είναι ανοιχτή τα Σάββατα και Κυριακές του Νοεµβρίου από 18:00 έως 22:00 και την Παρασκευή, 2 Νοεμβρίου.

 

Φωτογραφία
1

Μερόπη Κοκκίνη

Η Μερόπη Κοκκίνη γεννήθηκε στην Κύπρο. Άρχισε να δημοσιογραφεί στο περιοδικό «01». Ανήκει στην συντακτική ομάδα της LIFO.
Email: [email protected]
ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΗ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μπερτ Χάρντι: Μια έκθεση για έναν σπουδαίο λησμονημένο φωτορεπόρτερ

Φωτογραφία / Μπερτ Χάρντι: Μια έκθεση για έναν σπουδαίο, λησμονημένο φωτορεπόρτερ

Χάρη στην αυτοπεποίθηση και το θάρρος του, δημιούργησε κάποιες από τις πιο εμβληματικές εικόνες πολέμου του 20ού αιώνα αλλά και σουρεαλιστικές, πνευματώδεις φωτογραφίες δρόμου. Είναι περισσότερο γνωστός για τη ζεστή και ανθρώπινη αποτύπωση της καθημερινής Βρετανίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πηνελόπη Γερασίμου

Οι Αθηναίοι / Πηνελόπη Γερασίμου: «Βαρεθήκαμε στα υπόγεια, η διασκέδαση πρέπει να στραφεί προς το φως»

Η μουσική είναι απόλυτα συνδεδεμένη με τη δουλειά της, τα τελευταία χρόνια καταγράφει με τον φακό της μερικά από τα πιο σημαντικά events της Aθήνας. Η φωτογράφος που γνωρίζει καλά πώς κινείται η νύχτα της πόλης ξέρει πως πια παίζουν και πάρτι στα οποία δεν «χωράει», γιατί εκείνοι που τα διοργανώνουν δεν θέλουν να τα μάθει.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
PhotoΒiennale 2023: 13 επιλογές από τη μεγάλη φωτογραφική διοργάνωση της Θεσσαλονίκης

Φωτογραφία / 13 εκθέσεις που ξεχωρίζουν στη PhotoΒiennale 2023 της Θεσσαλονίκης

Τα γυμνά του Man Ray, τα αυτοπορτρέτα του Martin Parr, μια μεγάλη κεντρική έκθεση με τίτλο «Το φάντασμα του λαού» και πλήθος ακόμα ατομικών και ομαδικών φωτογραφικών εκθέσεων περιλαμβάνονται σε μια καλλιτεχνική πρόταση διάρκειας τεσσάρων μηνών που διοργανώνει το MOMus.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Δεν έχω πολλά χρόνια ακόμα»: Η Nan Goldin για την τελευταία, ίσως, αναδρομική της έκθεση

Φωτογραφία / «Δεν έχω πολλά χρόνια ακόμα»: Η Nan Goldin για την τελευταία, ίσως, αναδρομική της έκθεση

Εγκαινιάστηκε στο Άμστερνταμ η μεγάλη αναδρομική έκθεση της σπουδαίας φωτογράφου, εικαστικού και ακτιβίστριας με τον σαρκαστικά μοιρολατρικό τίτλο «This Will Not End Well».
THE LIFO TEAM

σχόλια

1 σχόλια