Άσχημες, χοντρές και απεριποίητες σε θάλασσες κι ακτές

Άσχημες, χοντρές και απεριποίητες σε θάλασσες κι ακτές Facebook Twitter
Από παιδάκια οι γυναίκες μαθαίνουν να έχουν ενοχές που είναι ανθρώπινοι άνθρωποι και όχι κουκλίτσες.
18

Κάθε καλοκαίρι ξεκινάει μια κουβέντα για τις «χοντρές», τις «απεριποίητες» και τις «παχουλούλες». Ουσιαστικά, είναι μια κουβέντα για τις γυναίκες που «δεν είναι όπως θα έπρεπε να είναι». Πάντα τέτοιον καιρό κάποια γυναίκα που περνάει το τεστ ή κάποιος άντρας που δεν υποβλήθηκε σε κανένα τεστ θα σου εξηγήσουν τι προετοιμασία να κάνεις για να βγεις στην παραλία ή απλώς έξω απ' το σπίτι σου. Έτσι, άλλο ένα καλοκαίρι θα γίνει η ευκαιρία το σώμα σου να συζητηθεί και να βγει σκάρτο. Δεν λέω ότι όσοι τα λένε αυτά έχουν οπωσδήποτε κακή πρόθεση. Λέω ότι σου πετάνε στα μούτρα μια αναλυτική περιγραφή του πώς θέλουν (άλλοι) να είσαι (εσύ).


Οι χοντρούλες, οι ρυτιδωμένες, οι αξύριστες, οι ανδροπρεπείς, οι γερασμένες, ενοχλούν. Είναι «απεριποίητες». Δεν βρήκαν τον χρόνο, τα χρήματα και το κουράγιο να κρύψουν την ανθρώπινη φύση τους και να ικανοποιήσουν αισθητικά το ανδρικό βλέμμα. Δεν ενοχλούν αν κάνουν παρέα μόνο μεταξύ τους. Δεν ενοχλούν αν δηλώνουν με κάθε ευκαιρία ότι προσπαθούν ν' αλλάξουν. Δεν ενοχλούν αν πάνε για μπάνιο σε τίποτα κρυφά βράχια ή αν καθίσουν στο σπίτι με το κλιματιστικό. Δεν ενοχλούν αν δείχνουν την αυτο-απέχθειά τους με το να μη μιλάνε, να μη φλερτάρουν, να μην κάνουν σεξ και να μη βγαίνουν απ' το σπίτι.

Αλλά όχι και να διεκδικούν ένα αγόρι ή ένα κορίτσι και τη σχετική υπόσχεση προσωπικής ευτυχίας. Όχι και να περιμένουν ότι δεν θα τις κοιτάμε στην παραλία. Όχι και να θέλουν σε μια επαγγελματική συνάντηση ή παρουσίαση να έρθουν απροκάλυπτα άβαφες, χοντροκώλες και χωρίς ενυδατική καλοκαιριάτικα. Άλλωστε, μια πολύ χοντρή γυναίκα δεν μπορεί παρά να είναι αποτυχημένη επαγγελματίας, όλοι το ξέρουν αυτό.

Οι χοντρούλες, οι ρυτιδωμένες, οι αξύριστες, οι ανδροπρεπείς, οι γερασμένες, ενοχλούν. Είναι «απεριποίητες». Δεν βρήκαν τον χρόνο, τα χρήματα και το κουράγιο να κρύψουν την ανθρώπινη φύση τους και να ικανοποιήσουν αισθητικά το ανδρικό βλέμμα.


Τσαλαβουτάμε χωρίς ντροπή στα νερά επικίνδυνων συσχετισμών: το σώμα ενός ανθρώπου καθρεφτίζει την αξία. Όλοι αξίζουμε, αλλά οι όμορφοι περισσότερο. Ενώ ποτέ δεν θα έκρινα (με ποιο δικαίωμα;) με ποιον προτιμά να κάνει κανείς παρέα, σεξ ή σχέση, δεν μπορώ παρά να νιώθω κάπως άβολα με τις αποπνικτικές δυναμικές που αναπτύσσονται κοινωνικά όποτε κάποιος δεν δείχνει αρτιμελής, πανέμορφος, καλοχτενισμένος και αστραφτερός, που σκάει από υγεία (ανεξαρτήτως φύλου).


Φυσικά, όλοι ενστικτωδώς κρίνουμε τους άλλους απ' την εμφάνιση. Και κάπου θα υπάρχουν διάφοροι που θα 'χουν γράψει πόσο σχετίζεται αυτό με την εξέλιξή μας απ' τους πιθήκους και τις αγέλες. Αλλά, συγγνώμη, από ευλογοφανείς δικαιολογίες σκάσαμε. Η καταπίεση του γυναικείου σώματος και της γυναικείας σεξουαλικότητας φτάνει συχνά σε νοσηρά επίπεδα, ακόμα και για το ανθρώπινο ζώο που, ως γνωστόν, είναι μοχθηρό. Το καλοκαίρι το κράξιμο για την κακή εμφάνιση παραπάει.

Σκέφτομαι τι ακούω για πενηντάρες κι εξηντάρες. Αν θέλουν να μείνουν σπίτι και να κάνουν τις γριές, όλα καλά. Αν θέλουν να βγουν, πρέπει, καλοκαιριάτικα, να κρύβουν το ζαρωμένο δέρμα τους, τις ουλές από πιθανές εγχειρήσεις και τις ρυτίδες τους.

Ό,τι υποδηλώνει πως οι μεγαλύτερες γυναίκες δεν έχουν στεγνώσει από κάθε ζωτική ορμή κατακρίνεται ως αφύσικο. Αφύσικο να ερωτεύονται ‒ ειδικά νεότερους ανθρώπους (παρ' ότι είναι το πλέον εύλογο). Αφύσικο να βγαίνουν μόνες και να φλερτάρουν. Αφύσικο να είναι σέξι. Αφύσικο να μας τρίβουν στα μούτρα το σώμα τους. Αν το προσέχουν, είναι περίεργες που ψάχνουν σεξ. Αν «αφέθηκαν», καλύτερα να κρυφτούν.

 
Από παιδάκια οι γυναίκες μαθαίνουν να έχουν ενοχές που είναι ανθρώπινοι άνθρωποι και όχι κουκλίτσες. Γι' αυτό, πιστεύω, η κατάστασή μας βελτιώνεται όταν αρνούμαστε να παραστήσουμε τα διακοσμητικά αντικείμενα. Φυσικά, αυτό θέλει θάρρος. Όμως υπάρχουν ανάμεσά μας πολύ σπουδαίες γυναίκες.

Βρήκα μια τέτοια στο μετρό. Είχε το θάρρος να επιβιβαστεί όπως είναι αληθινά. Χωρίς μαλλιά. Έβρεχε, αλλά είχε και ζέστη. Το βαγόνι ήταν φίσκα. Λογικά, θα της φάνηκε τρελή ταλαιπωρία να φορέσει περούκα, καπέλο, μαντίλι ή κάτι άλλο. Ήταν καλοντυμένη, με υπέροχο σώμα. Έδειχνε όμορφη και ήρεμη. Δεν κοίταζε κάτω. Ούτε στο κινητό της. Στεκόταν. Δεν έμοιαζε να ντρέπεται, ούτε να απολογείται. Έπαιρνε απλώς το μετρό. Δεν κλείστηκε σπίτι της. Δεν πήρε ταξί.


Δεν ξέρω αν η γυναίκα χωρίς μαλλιά φοβάται τους ανθρώπους και την κακία τους. Αν φοβάται, δεν το 'δειξε. Σίγουρα θα έχει ακούσει κι αυτή τις διαφημίσεις που σε κάνουν να θες να κρύψεις ουλές, κυτταρίτιδα, παχάκια και δυσμορφίες. Θα έχει υποψιαστεί τα κακά σχόλια που επιφυλάσσονται για τους διαφορετικούς. Θα ξέρει τι θεωρείται όμορφο και τι πρέπει να κρύβεται. Οι καταπιεστικές περιγραφές για την ιδανική γυναικεία ομορφιά θα την βρήκαν κάπου. Σίγουρα, δεν θα γλίτωσε τα λογύδρια για το «πόσο σημαντικά είναι τα μαλλιά στη γυναίκα».

Θα έχει περάσει κι άλλα πολλά και δύσκολα και γι' αυτά εγώ δεν έχω ιδέα. Έχω, όμως, αυτήν εδώ την ευκαιρία να μνημονεύσω το θάρρος της που με συγκίνησε και το αίσθημα σεβασμού κι ευγνωμοσύνης που μου ενέπνευσε. Η γυναίκα χωρίς μαλλιά μού υπενθύμισε πόσο δύσκολο είναι να είμαστε αληθινές. Μου φύτεψε, όμως, μια ακαταμάχητη ελπίδα ότι κι αυτό θα αλλάξει.   

Στήλες
18

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Κάθε σημείο του γυναικείου κορμιού είναι ονοματισμένο από έναν άντρα. Μήπως να το αλλάξουμε;

Ιδέες / Κάθε σημείο του γυναικείου κορμιού είναι ονοματισμένο από έναν άντρα. Μήπως να το αλλάξουμε;

Από τις σάλπιγγες μέχρι τον δουγλάσειο χώρο, κάθε μέλος και όργανο του γυναικείου σώματος έχει βαφτιστεί από έναν άντρα. Όμως, η αρσενική γλώσσα της ιατρικής δεν τελειώνει εκεί... Έχει αυτό καμιά σημασία; Προφανώς!
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

11 σχόλια
Σίγουρα τα πράγματα στην Ελληνική κοινωνία είναι καλύτερα από ό,τι ήταν και υπάρχει μεγαλύτερη ανοχή στη διαφορετικότητα του καθενός. Όχι ότι δεν υπάρχουν κατάλοιπα τα οποία είναι πολύ έντονα σε συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες ή χώρους. Στη δουλειά μου για παράδειγμα έχω την ατυχία να βρίσκομαι στον ίδιο όροφο με άντρες που ανήκουν σε μια συγκεκριμένη επαγγελματική ομάδα (δεν θα πω ποια) και οι οποίοι μας περνούν από άτυπο καθημερινό casting. Αν έχουμε στραβοκοιμηθεί το σχολιάζουν, αν έχουμε πάρει ή χασει 2 κιλά το βλέπουν και το επισημαίνουν πριν από όλους. Και εννοείται ότι χαρακτηρισμοί όπως "κωλόχοντρη" ή "χοντροκώλα" ή "μπάζο" ακούγονται δυνατά για κοπέλες που απλά δεν τους δίνουν σημασία ή που είναι λίγο ατημέλητες. Οι συμπεριφορές αυτές λοιπόν μια χαρα κρατούν. Αλλά θα συμφωνήσω ότι το άρθρο είναι σε πολλά σημεία υπερβολικό. Δεν αποτελείται ολόκληρη η κοινωνία μας από τέτοια ζώα.
Οι άξεστοι, οι αγενείς και οι εγκληματίες υπάρχουν σε όλες τις κοινωνικές ομάδες. Δεν είναι νίκη του φεμινισμού να πει ένας άλλος ακροατής, κόφτε το είναι γελοίο, είναι απλή λογική.Αυτό δεν καταλαβαίνουν μερικοί συμπολίτες μας, που έχουν δυνατές φωνές & πληκτρολόγιο φωτιά.
Εεε, ειλικρινά ούτε ξέρω με ποιον κάνει παρέα ο καθένας ούτε τι είδους συζητήσεις λαμβάνουν χώρα στον μικρόκοσμο του καθενός.Την συζήτηση για τις "παχουλές" και τα λοιπά περί χονδροφοβίας εγώ τα βλέπω κάθε χρόνο τέτοια εποχή μόνο στα φεμινίζοντα ΜΜΕ. Πουθενά αλλού. Ούτε μου έχει τύχει ποτέ να ακούσω ειρωνικά σχόλια για μία ή έναν που κάνει χημειοθεραπεία.Ίσως ζω σε έναν αποστειρωμένο μικρόκοσμο υπερβολής ευγένειας. Αλλά δεν μπορώ να μην δω ότι όσοι ή όσες εγείρουν αυτήν την συζήτηση (κάθε Ιούνιο) έχουν πολύ συγκεκριμένα πράγματα που λένε. Ξανά και ξανά τα ίδια. Περί πατριαρχίας και άλλων δεινών. Λες και οι άνδρες δεν κάνουν χημειοθεραπείες ή δεν δέχοντια περιπαικτικά σχόλια οι παχουλοί ή οι χοντροί.Δεν θέλω να επεκταθώ σε άλλα λογικά παρελκόμενα διότι ο αντίλογος σε αυτά τα πράγματα, αξιώματα, δεν γίνεται ανεκτός. Η ποικιλία που είναι τόσο αρεστή αφορά μόνο στα κιλά και το βάρος. Όχι στις απόψεις.
Όλα καλά με το κείμενο ώσπου "Ήταν καλοντυμένη, με υπέροχο σώμα"...Τι προσθέτει στην περιγραφή της αυτό? Τι σημαίνει το "υπέροχο σώμα"?Μήπως γράφουμε κείμενα γιατί ξέρουμε πως το καλοκαίρι είναι έτσι κι αλλιώς μια πολύ triggering εποχή για άτομα με διαφορετικά εξωτερικά χαρακτηριστικά από αυτά που υοαγορευουν οι κοινωνικές επιταγές?Σορρυ αλλά δεν αρκεί να επισημαίνεις το πρόβλημα, όπως γίνεται σε αυτό το κείμενο, θα πρέπει πρώτα να αποβαλλουμε από μέσα μας αυτή τη νοοτροπία του "υπέροχου σώματος". Γιατί αυτή η νοοτροπία ακόμη κι αν δεν σε φέρει στο σημείο να κοροϊδέψεις άτομα στην παραλία, θα σε φέρει στο σημείο να τα αγνοήσεις γιατί απλά κάθεσαι και θαυμάζεις ή ζηλεύεις τα "υπέροχα σώματα"
Ωραίο το κείμενό σας αλλά δεν λέει και τίποτα. Η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων - και ειδικά των Ελλήνων και των Ελληνίδων, απέχουν πολύ από τα πρότυπα ομορφιάς. Ο μέσος όρος των λουομένων σε οποιαδήποτε στιγμή και σε οποιαδήποτε παραλία, τα έχει τα κιλάκια του. Ενήλικες, παιδιά και βρέφη, τα τρων τα κεφτεδάκια τους στην Ελλάδα. Λοιπόν, δεν βλέπω να υπάρχουν τέτοια προβλήματα. Επίσης σχεδόν όλοι οι άνθρωποι έχουν κάποιον συγγενή ή φίλο που έχει περάσει καρκίνο γιατί ο καρκίνος θερίζει, άρα το να κοροϊδεύεις κάποιον που κάνει χημειοθεραπείες δεν μου φαίνεται και τόσο σύνηθες,δεδομένων των συνθηκών. Επειδή πάντα υπάρχουν μερικοί κάφροι άνθρωποι που θα βρουν κάτι να πουν για να προσβάλουν τους άλλους, είναι αυτό τα παχάκια τους, είναι αυτό οι ουλές τους ή η καράφλα τους, αυτό δε σημαίνει ότι όλος ο γυναικείος (ή/και ο ανδρικός) πληθυσμός πρέπει να πέσει τ' ανάσκελα και να κλαίγεται ότι τα "πρότυπα" μας φάγανε. Δεν ισχύει.
Η κύρια κριτική που δέχονται οι γυναίκες είναι κυρίως από άλλες γυναίκες και μάλιστα έχει περισσότερη βαρύτητα από το ίδιο φύλο. Οπότε ας αφήσουμε λίγο τον σεξισμό, τα φύλα, την αντικειμενικοποίηση, τον πατριαρχισμό και τον μισογυνισμό στην άκρη γιατί τότε πρέπει να απαντήσουμε για την πίεση που δέχονται οι άντρες να βγάζουν πολλά χρήματα, να μη μένουν ποτέ άνεργοι για πάνω από ένα χρόνο, να έχουν αμάξι ώστε να σας πηγαινοφέρνει παντού, από τα μολ μέχρι τα νησιά το καλοκαίρι, να θεωρούνται λιγότερο άντρες άμα περιποιούνται τον εαυτό τους ή είναι πιο κουλτουριάρηδες, να θεωρούνται άξεστοι αν δεν έχουν πολλά ενδιαφέροντα ..... take it easy
Όλα όσα περιγράφετε είναι συμπτώματα της πατριαρχικής αντίληψης. Αλλά ΟΛΑ όμως. Ποιος είπε ότι οι άνδρες δε βγαίνουν κι αυτοί συχνά χαμένοι -ή έστω απίστευτα πιεσμένοι- από τα πατριαρχικά πρότυπα; Ποιος είπε ότι οι γυναίκες δε μπορούν να είναι 100% φορείς της πατριαρχίας; Αν νομίζετε ότι φεμινισμός σημαίνει "οι γυναίκες είναι καλές, αθώες και πάντα αποκλειστικά θύματα" και "οι άντρες είναι κακοί, καταπιεστικοί και πάντα μόνο θύτες" απλώς δεν έχετε καταλάβει τίποτα από τον φεμινισμό.
Αγαπητή συν-σχολιάστρια, χωρίς καμμία πρόθεση να κρίνω με τον οποινδήποτε τρόπο τα γραφόμενά σας, θα σας παρακαλούσα αν έχετε την καλοσύνη να εξηγήσετε συνοπτικά ποιά είναι η πατριαρχική αντίληψη. Επειδή φαίνεται να ξέρετε από φεμινισμό, θα ήθελα να καταλάβω (έστω και σε πολύ γενικές γραμμές) τη θεωρία πίσω από το σχόλιό σας.
Δεν ξέρω, ομολογουμένως, ποιο είναι το νόημα στο να εξηγήσω εγώ τα ήδη γνωστά - ούτε η απόλυτη ειδήμων είμαι ούτε είναι και ανάγκη στην εποχή του ίντερνετ, όπου η πληροφορία (για όποιον όντως επιθυμεί να κάνει έρευνα) είναι διάχυτη, δωρεάν και εύκολα προσβάσιμη. Αλλά πάντως μπορώ να πω, σε *πολύ* γενικές γραμμές, το εξής: πατριαρχία είναι η απόδοση διακριτών ρόλων στα φύλα, όπου για παράδειγμα ο άντρας πρέπει να είναι έξυπνος (ή/και χεροδύναμος), δυναμικός και κουβαλητής, και η γυναίκα όμορφη, καρτερική και νοικοκυρά. Αυτοί οι ρόλοι δεν είναι εξ ορισμού κακοί για όποιον άνθρωπο θα τους επέλεγε αυθόρμητα, αλλά εξόχως περιοριστικοί όταν επιβάλλονται (από τις κοινωνικές νόρμες) άκριτα στο ήμισυ του πληθυσμού. Και δεν είναι μόνο δυνάμει εξόχως περιοριστικοί πχ. για τη γυναίκα που είναι δυναμική και ανεξάρτητη, είναι και πιεστικοί/αγχωτικοί για τον άνδρα που είναι συγκρατημένος, εσωστρεφής ή ντροπαλός. Ή θηλυπρεπής. Ή άπορος. Θεωρώ ότι είναι σαφές ότι όταν ένας άνδρας λέει «μια γυναίκα που έχει πάει με πάνω από τρεις είναι τσούλα» είναι φορέας της πατριαρχίας, και όταν μια γυναίκα λέει την ίδια φράση είναι κι αυτή εξίσου φορέας της πατριαρχίας (ακόμη και στις περιπτώσεις που τα κίνητρα για να φέρεται έτσι είναι διαφορετικά από του άνδρα).Τέλος, δεν αμφισβητώ ότι οι ρόλοι αυτοί είχαν μια πρώτη βάση σε μερικά βιολογικά χαρακτηριστικά – δεν πιστεύω δηλαδή ότι οι άνδρες συνωμότησαν κρυφά πριν πολλές χιλιετίες και ίδρυσαν τους κανόνες με σαφή σκοπό τον περιορισμό του γυναικείου φύλου, ξέρω’γω. Αλλά αναπτύχθηκαν σε ένα περίπλοκο σύστημα που σύντομα ξεπέρασε την στενή ανάγκη εξυπηρέτησης των όποιων βιολογικών διαφορών. Το κυριότερο, ή εξέλιξη τόσο της τεχνολογίας όσο και των κρατικών και πολιτικών οντοτήτων συνέβαλαν τα μέγιστα στην εξάλειψη πολλών διακρίσεων με βάση το φύλο. Ωστόσο πολλοί (και πολλές) συνεχίζουν να είναι πεισματικά προσκολλημένοι/ες στα παραδοσιακά πρότυπα που είχαν διδαχτεί, προσπαθώντας να διατηρήσουν ένα status quo μόνο επειδή το συνήθισαν/τους βολεύει/το θεωρούν μεταφυσικά «σωστό», κάπως σαν την θρησκεία.
Κυρία Στεργίου το κείμενό σας είναι μαχητικό και σωστό. Δυστυχώς υπάρχει αυτή η πίεση προς τις γυναίκες αλλά προσωπικά έχω γνωρίσει και γυναίκες που δε δίνουν δεκάρα για το τι νομίζουν οι άλλοι για την εμφάνισή τους και πιστεύω κάνουν πολύ καλά.Απλώς δεν θα έπρεπε να υπάρχει ντροπή στους ανθρώπους για την εξωτερική τους εμφάνιση κι επειδή ζούμε σε έναν κόσμο που δυστυχώς δεν θα πάψει ποτέ να θυμίζει τις ατέλειες κάθε ανθρώπου, θα πρέπει εμείς προσωπικά να παλέψουμε με τις φοβίες και τις ανασφάλειές μας και να σταματήσουμε να δίνουμε αξία στα λόγια ή στα βλέμματα του κάθε κακεντρεχούς ανθρώπου. Δύσκολο το ξέρω αλλά αξίζει η προσπάθεια.Οι παραλίες αλλά και γενικά όλα τα μέρη αυτού του κόσμου είναι για όλους μας.Υ.Γ: Θέλω να σας πω συγχαρητήρια για τη συλλογή διηγημάτων ''Μπλε υγρό'' που έχετε γράψει. Παρακολούθησα και την παράσταση της Πειραματικής Σκηνής που έγινε στο τέλος Μαϊου στο Εθνικό κι ήταν βασισμένη στο βιβλίο σας και ήταν εξαιρετική.
Συμμερίζομαι τον θαυμασμό για τη γυναίκα που απέμεινε χωρίς μαλλιά μετά από χημειοθεραπεία και δεν ντρέπεται να εμφανιστεί απροσποίητη, χωρίς περούκα, κόντρα στις αισθητικές απαιτήσεις των συνεπιβατών της. Αλλά γιατί μονίμως τα θύματα του σεξισμού είναι γυναίκες; Αυτό δεν μπορώ να καταλάβω... Με ξεπερνάει. Πώς θα σχολιάζαμε αντίστοιχα τον άνδρα, που δεν ντρέπεται να εμφανιστεί στην πλαζ μετά από ορμονοθεραπεία για προστάτη και τις καταστροφικές για το σώμα του παραμορφώσεις, όπως την ντροπιαστική για κάθε άντρα γυναικομαστία; Δείτε τις εικόνες στο site που ακολουθεί και θα καταλάβετε γιατί πολλοί, μεσήλικοι κυρίως άντρες, δεν πλησιάζουν καν στην πλαζ το καλοκαίρι.https://healthsaveblog.com/need-understand-gynaecomastia-man-boobs/
Του σεξισμού πρόβλημα είναι αυτό που αναφέρετε. Επειδή κάποιοι άντρες (και χωρίς ορμονοθεραπεία) έχουν στήθος σχεδόν γυναικείο έχουν πρόβλημα, αντίθετα με τις τεράστιες μπυροκοιλιές κανείς σχεδόν δεν αισθάνθηκε άβολα.Επιπλέον, το στήθος της γυναίκας είναι ποινικοποιημένο και επισύρει πρόστιμο για προσβολή δημόσιας αιδούς αν πέσεις σε τρελό. Δεν έχουν αντίστοιχο πρόβλημα οι αντρες
Εγώ πάντως έχω δει πολλές και πολλους(άπειρες και άπειρους) με "προβλήματα εμφανησης" να κυκλοφορούν στις παραλίες χωρίς να ντρέπονται, η τουλάχιστον να δείχνουν πως ντρέπονται. Ούτε εγώ είμαι πολύ καλύτερος άλλωστε. Προτιμώ πάντα να "εστιάζω" σε οτιδήποτε μου φαίνεται ωραίο και το βρίσκω πολύ ανθρώπινο αυτό. Δε μ'αρεσει να κουτσομπολευω τα προβλήματα των άλλων, μόνο να συζητώ με τις παρέες μου τις ομορφιές που επίσης κυκλοφορούν γύρω μου.Νομίζω πως σε μεγάλο βαθμό, βρίσκεται στο μυαλό μας το πρόβλημα. Εάν οι ίδιοι νοιώθουμε καλά με τον εαυτό μας το ζήτημα έχει ήδη τελειώσει. Γιατί να σκέφτομαι τι σκέφτονται οι άλλοι για μένα? Αρκούμαι σε ότι σκεφτομσι ο ίδιος και ησυχαζω. Και το ξαναλέω χωρίς να ντραπω: εστιάζω στο ωραιο(για μένα εννοείται ωραίο) και δεν ασχολούμαι με οτιδήποτε άλλο. Εύχομαι να κάνουν και οι άλλοι το ίδιο. Εάν όχι άλλωστε, πρόβλημα τους!
Καλησπέρα. Υπέροχο Κείμενο κ δυστυχώς κάτι που θα έπρεπε να θεωρείται Αυτονόητο ( να Απολαμβάνει κάθε άνθρωπος τα νερά της Θάλασσας κ όλα Τα Δημόσια Αγαθά ) δυστυχώς υπάρχει μια Ψυχοπαθής Αξιακή κοινωνική Αντίληψη αισθητικής η οποία είναι Εντελώς Λαθος. Είμαι ένας ψηλός εμφανίσιμος άντρας με μεγάλη απήχηση στο γυναικείο Φύλο. Ποτε Δεν κατάλαβα γιατί μια γυναίκα που μου αρέσει πρέπει να έχει κ μια -αποδοχή- του « κοινού» για να έρθει μαζί μου στην θάλασσα η σε ένα μπαρ η οπουδήποτε. Δεν υπάρχουν Ωραίοι ούτε κ Άσχημοι Άνθρωποι. Υπάρχουν ακόμη δυστυχώς Κομπλεξικοί κ Ψυχοπαθείς η Κοινωνιοπαθεις που ακόμη ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ότι δεν έχουν δικαίωμα να Κρίνουν Κανέναν πέραν του εαυτού τους. Αυτούς κ Αυτές όπου τους βρίσκετε να τους Προσβάλλετε για την αρρωστημένη τους συνήθεια να δημιουργούν πρόβλημα σε ευαίσθητους ανθρώπους. Εγώ στον κύκλο μου έχω κάνει Σαφές ότι Δεν Δέχομαι Παρατηρήσεις & Κριτική από Κανέναν. Γιατί πολύ απλά Δεν κάνω σε κανέναν ?Καλό Καλοκαίρι σε Όλους κ Όλες ! Κ τα Chubby κορίτσια να Ξέρουν ότι είναι οι Πιο Sexy από όλες ... τις Ψάχνουμε κ Δεν τις Βρίσκουμε. Να είναι Καλά η Kim Kardashian που έστειλε την Kate Moss στο χρονοντούλαπο
Γιατί κάποιος πρέπει αναγκαστικά να στείλει κάποιον στο χρονοντούλαπο; Απλά έχει περάσει η εποχή που ο συγκεκριμένος σωματότυπος ήταν must ας πούμε.
"Η αποδοχή του κοινού", πολύ σωστά το θέτεις. Εξάλλου τα chubby κορίτσια ξέρουμε πολύ καλά ότι τα πράγματα αλλάζουν άρδην, όταν πρόκειται για συναντήσεις κεκλεισμένων των θυρών...