Άρης Δημοκίδης
Υπήρχε μεγάλο δίλημμα τα πρώτα χρόνια της γιγάντωσης της Χρυσής Αυγής:
1. «Να τους παίζουμε ώστε να τους ξεμπροστιάσουμε ως ναζί και φασίστες, ώστε να μην τους ψηφίσει κανείς»
ή
2. «Να μην τους παίζουμε ώστε να μην αποκτήσουν ακροατήριο»
Και οι δύο εκδοχές είχαν τα προβλήματά τους. Αν τους παίζαμε όντως αποκτούσαν ακροατήριο και μπορεί να έπειθαν κόσμο. Αν δεν τους παίζαμε θα γίνονταν «μάρτυρες» και «θύματα λογοκρισίας» και θα αποκτούσαν ακόμα μεγαλύτερο κοινό – με δυο λόγια θα ηρωοποιούνταν.
Το δεύτερο πίστευαν το 2016 οι περισσότεροι, όταν ο Milo Yiannopoulos ήταν τότε στην κορυφή του κόσμου χάρη στη δημοσιότητα που είχαν οι ακραίες απόψεις του. Ότι αν τα social media τον μπλόκαραν για τα κηρύγματα μίσους του αυτός θα ηρωοποιούνταν.
Κι όμως, τελικά έγινε το αντίθετο. Τρία χρόνια μετά, χωρίς social media, ο Yiannopoulos είναι απολυμένος από παντού, με τεράστια χρέη και χωρίς καμία απολύτως δύναμη!
Και παρακαλάει να του ξαναδώσουν τους λογαριασμούς του σε Twitter και Facebook μπας και ξαναβρει πλατφόρμα για να διαδίδει στις μάζες τις απόψεις του – ταυτόχρονα απειλεί με εμφύλιο πόλεμο:
Wild Geerters on Twitter
2016: “Deplatforming Milo is only going to make him more popular. You’re just giving him what he wants.” 2019: Milo is broke and desperate and calling for a civil war to get his Twitter and Facebook accounts back
Ναι, τελικά το να περιθωριοποιείς τους ακραίους απ’ τα social media πιάνει (και δε τους δίνει απαραίτητα αυτό που θέλουν.)
Στην Ελλάδα και σε ό,τι αφορά στην Χρυσή Αυγή, ποτέ δεν ακολουθήθηκε στιβαρά μία απ’ τις δύο εκδοχές, αλλά ένας συνδυασμός κατά το δοκούν.
Κάθε τόσο λέγαμε «αυτό ήταν, σταματάμε να ασχολούμαστε μαζί τους» αλλά μετά έκαναν κάτι εξωφρενικό που δε μπορούσες να μην το καταδικάσεις και τελικά τους έδινες πάλι βήμα απ’ την πίσω πόρτα. Κι απ’ την άλλη όταν ο Άρειος Πάγος τους επιτρέπει να ψηφιστούν και υπάρχουν 500.000 άνθρωποι που τους βάζουν στη Βουλή πώς γίνεται να κάνεις ότι δεν υπάρχουν, ειδικά όταν απειλούν τη Δημοκρατία;
Πάντως γενικά, μέχρι πριν κάποια χρόνια η Χρυσή Αυγή είχε κανονικότατη παρουσία και σε κάποια ΜΜΕ και στις ιντερνετικές πλατφόρμες των social media. Αυτό έχει μειωθεί και πρόσφατα, όμως ακόμα και τώρα υπάρχουν πισωγυρίσματα.
Διαβάστε το Η Χρυσή Αυγή στα κανάλια – Μια υπουργική απόφαση υποχρεώνει τους σταθμούς να τη διαφημίζουν για τις εκλογές και θα καταλάβετε. Όταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ βγάζει τέτοια απόφαση (8/5/19) μετά μένει στους σταθμούς να επιλέξουν αν θα παρανομήσουν και να πρέπει να υποστούν συνέπειες. Επίσης, μπορεί ο δήμος Αθηναίων να αποφάσισε φέτος να μην παραχωρήσει περίπτερο στο κόμμα, όμως κυβερνητική αποκεντρωμένης διοίκησης Αττικής ανέτρεψε την απόφαση και τους δίνει χώρους!
Μετά την απόφαση του Facebook να μπλοκάρει οριστικά την Χρυσή Αυγή κρίνοντας το περιεχόμενο της σελίδας της ως ρατσιστικό, και ακατάλληλο ίσως το παράδειγμα του Milo Yiannopoulos να δείχνει το δρόμο και στις υπόλοιπες πλατφόρμες.
Δύο σχόλια: ο milo πήρε την κατιούσα μετά τις δηλώσεις για σεξ. Συνεύρεση ανηλίκων. Μία μέρα πρίν θυμίζω το βιβλίο του είχε κάτι εκατομμύρια προ-παραγγελιες.
Έπειτα, σαφώς και τίθεται ένα θέμα του ποιός αποφασίζει τον ορισμό του “ακραίος”
Σίγουρα δεν είναι εύκολη απόφαση. Στην εποχή μας, όσο ποιο αντισυστημικός παρουσιάζεσαι τόσο ποιο πολύ γοητεύεις ένα συγκεκριμένο ακροατήριο. Έτσι, αφαιρώντας το βήμα από τη ΧΑ ίσως την ισχυροποιείς περισσότερο. Ίσως και το χαστούκι στην Κανέλλη να σχεδιάστηκε για αυτό τον σκοπό. Άσε που βάζεις σε κίνδυνο το δικαίωμα έκφρασης, ποιος ξέρει ποιος άλλος μπορεί να κατηγορηθεί σαν ακραίος αύριο – μεθαύριο. Ενώ από την άλλη, τα επιχειρήματα τους είναι τόσο σαθρά που θα μπορούσαν να υποδομηθούν πολύ εύκολα. Και δεν θα είχαμε καν αυτή την ανάγκη αν είχαμε σωστή παιδεία (η Αγωγή του Πολίτη που κάναμε στο σχολείο για… Διαβάστε περισσότερα »
Ναι όμως το χαστούκι στην Κανέλλη δεν θα είχε προβληθεί αν δεν τους καλούσαν συνεχώς στην τηλεόραση. Ήδη έπεφταν τα ποσοστά τους κι αυτό τους ξανανέβασε. Βέβαια όταν κάνουν κάθε δυο και λίγο φασαρίες στην ίδια τη Βουλή -πράγμα που τους δίνει τεράστια και δωρεάν διαφήμιση- είναι δύσκολο να τους κρύψεις.
Όλα τα άκρα πρέπει να απομονώνονται.
Βέβαια η κορεκτιλα και η υποκρισία ης εποχής δεν επιτρέπει να απομονώνεται και η άκρα αριστερά.
Ειναι ακόμα μόδα να το παίζεις επανάστατης και ανατροπή με iphone και porsche.
Ετσι ειναι.Το ακρο πρεπει να μπαινει στο περιθωριο με συγκεκριμενα μεσα.Εγω,παντως,δε θα εδινα βημα ουτε στο ΣΥΡΙΖΑ. Τους θεωρω εξισου επικινδυνους και φασιστες.(βλεπε προληπτικες προσαγωγες πολιτων).Η διαφορα τους με τη Χρυση Αυγη ειναι οτι οι Χρυσαυγιτες παραδεχονται οτι ειναι φασιστες.