Το άρθρο της Βασιλικής Σιούτη με τίτλο «Η έξοδος του Καμμένου: Μια προδιαγεγραμμένη μη κρίση» δημοσιεύτηκε στο LIFO.gr την Κυριακή, λίγο μετά την ανακοίνωση παραίτησης του υπουργού Εθνικής Άμυνας και την αποχώρηση των Ανεξάρτητων Ελλήνων από το σχήμα της κυβέρνησης. Ο/Η ms12 σχολιάζει: «Κατηγορεί ως αντισυνταγματική τη διαδικασία, αλλά ευχαριστεί και την κυβέρνηση. Είναι πατριώτης, δεν ψηφίζει τη Συμφωνία των Πρεσπών, αλλά δεν μπορεί να ρίξει αριστερή κυβέρνηση, ενώ είναι μέλος ημιακροδεξιού κόμματος. Ωστόσο, ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν. Ξέρουν τα αυτοκαταστροφικά αντανακλαστικά μας. Υπάρχουν θεατές για το τσίρκο (γι' αυτό σε κάθε επίσκεψη Γερμανού αξιωματούχου πετάμε και κάτι γερμανικές αποζημιώσεις). Γενικά, είμαστε πολύ προβλέψιμοι».
☛ Οι τρεις μετανάστες ψαράδες που έλαβαν τιμητικά την ελληνική ιθαγένεια για την εθελοντική διάσωση δεκάδων πυρόπληκτων κατά τη διάρκεια της τραγωδίας στο Μάτι το περασμένο καλοκαίρι μίλησαν αποκλειστικά στον Θοδωρή Αντωνόπουλο για τη ζωή τους και θυμήθηκαν τις δραματικές στιγμές που έζησαν. (Το) βλαχάκι επισημαίνει, απαντώντας σε σχόλια περί «εντολών» που δόθηκαν στους ψαράδες από τους καπετάνιους τους: «Οι 170 άνθρωποι στων οποίων τη διάσωση βοήθησαν προφανώς δεν σώθηκαν χάρη στην "απλή" διεκπεραιωτική διάθεση των τριών αυτών ανθρώπων. Διότι "εντολή" μπορεί να πάρεις, το τι θα κάνεις όμως είναι ένα άλλο θέμα και από το να δράσεις άκρως επιφυλακτικά μέχρι να κινδυνεύσεις να πνιγείς (να καείς ή να πεθάνεις από τις αναθυμιάσεις) ο ίδιος υπάρχει μεγάλη απόσταση».
☛ «Τι θα έλεγε, άραγε, ο Χατζιδάκις για όλα αυτά που μας συμβαίνουν;» αναρωτιόταν ο Δημήτρης Πολιτάκης με αφορμή τη συμπλήρωση φέτος 25 ετών από τον θάνατο του συνθέτη. Ο Γράφων απαντά: «Ο πάντα ρηξικέλευθος νους του Χατζιδάκι νομίζω ότι σήμερα θα έκανε ένα τεράστιο κωλοδάχτυλο στην πολιτική ορθότητα, η οποία είναι η φενάκη του φασισμού, επιδιώκοντας αυθεντική και μη νομικά επιβεβλημένη ευγένεια». Ο Άρης Κωνσταντινίδης σημειώνει: «Φοβάμαι πως και να ζούσε και να μίλαγε, την ίδια τύχη με τότε θα είχε. Ας είμαστε ειλικρινείς: πόσοι Έλληνες παρακολουθούσαν τα λεγόμενά του και πόσοι τον χλεύαζαν; Ξεχνάμε τις "ένδοξες" εποχές του αυριανισμού, τότε που με απίστευτη χυδαιότητα δεχόταν καθημερινές επιθέσεις, με την απόλυτη πλειοψηφία του πολιτικού κόσμου να συντάσσεται με τη φυλλάδα; Ο μέσος Έλληνας τον αποκαλούσε φασίστα ή αδερφή ή, ακόμα χειρότερα, και τα δύο μαζί. Παρόμοια απαξίωση θα αντιμετώπιζε και σήμερα, είμαι σχεδόν σίγουρος. Η αθλιότητα και ο λαϊκισμός ανθούν σε τούτο τον τόπο, και σήμερα και πάντα». Ο Μαύρος Γάτος θυμάται: «Ένα κείμενό του που με είχε εντυπωσιάσει ιδιαίτερα είχε δημοσιευτεί στο περιοδικό "Τετάρτο" και συμπύκνωνε με τον καλύτερο τρόπο την άποψή του για τη νεοελληνική κοινωνία. Ο τίτλος του ήταν περίπου "Γιατί δεν θέλω να αναπαράγω τη νεοελληνική κοινωνία"».
☛ «Ο Κουφοντίνας στο Κολωνάκι» ήταν ο τίτλος του άρθρου του guest editor Κωστή Παπαϊωάννου με αφορμή τις άδειες του Δημήτρη Κουφοντίνα από τη φυλακή και τις αντιδράσεις που προκαλούν. Ο/Η Double Helix γράφει: «Ο Κουφοντίνας είναι αμετανόητος δολοφόνος που δεν παύει να δικαιολογεί οποιαδήποτε πράξη του, πράγμα που δημιουργεί εύλογα την αντίληψη ότι αν μπορούσε ίσως και να την επαναλάμβανε. Για ποιον λόγο να απολαμβάνει άδειες σε τακτά χρονικά διαστήματα, δεδομένου ότι δεν έχει δείξει μεταμέλεια ή διάθεση σωφρονισμού;». Ο GreyAgainstWolf επισημαίνει: «Δεν αδειοδοτεί ο νόμος τον κ. Κουφοντίνα αλλά το πειθαρχικό συμβούλιο. Θα περίμενε κάποιος ότι θα απέρριπτε το αίτημα ενός αμετανόητου εγκληματία που έχει καταδικαστεί 11 φορές σε ισόβια ως επίφοβου για τη διάπραξη νέων αδικημάτων κατά την άδειά του». Ο/Η WLGFQ καταλήγει: «Το ζήτημα εδώ και χρόνια σε όλες τις παρόμοιες περιπτώσεις δεν είναι αν εφαρμόστηκε σωστά ή όχι ο νόμος αλλά αν ο νόμος ανταποκρίνεται στο κοινό περί δικαίου αίσθημα της κοινωνίας».
☛ «Μια πρόποση για τη Ραχάφ που, δραπετεύοντας από τη Σαουδική Αραβία, αλλάζει (λίγο) τον κόσμο» έκανε ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος, με αφορμή την είδηση της άφιξης στον Καναδά της 18χρονης που αποκήρυξε το Ισλάμ. Η Scotland for Holidays εύχεται: «Μπράβο, κοριτσάκι μου. Καλή τύχη. Και καλή αρχή στην καινούργια σου ζωή. Καλή τύχη και σε όλες τις γυναίκες του κόσμου που τρώνε ξύλο, που αστυνομεύονται σε κάθε τους κίνηση, που δεν ζουν όπως θα ήθελαν. Και σε όλα τα άτομα που ένα θρησκευτικό, καταπιεστικό και απάνθρωπο καθεστώς τούς στερεί ανθρώπινα και πολιτικά δικαιώματα. Η ιστορία της Ραχάφ μόνο ελπιδοφόρα είναι».
