Πριν από λίγες μέρες ο Nick Cave έδωσε μια ιστορική συναυλία στην Αθήνα που θα συζητιέται για πολύ καιρό. Αμέσως μετά πήγε στο Ισραήλ και έκανε δύο sold-out εμφανίσεις που προκάλεσαν τις επικριτικές, αλλά αναμενόμενες αντιδράσεις διαφόρων καλλιτεχνών και της οργάνωσης που μάχεται για τα δικαιώματα των Παλαιστινίων. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες για την κατάσταση των δύο λαών, είναι γνωστά πάνω-κάτω όλα.
Το πρόβλημα όμως με τον Cave είναι ότι υπερασπίστηκε την άποψή του, εξηγώντας σε μια συνέντευξη Τύπου την απόφασή του να πραγματοποιήσει τις συναυλίες αντί να τις ακυρώσει, όπως έκαναν οι Young Father και ο Neil Young όταν βρέθηκαν στη θέση του. Μέχρι εδώ όλα καλά, αλλά αυτά που είπε νομίζω ότι δεν τον τιμούν και πάρα πολύ και λογικά προκάλεσαν την έντονη κριτική των Brian Eno, Roger Waters, Mike Leigh και Ken Loach, μεταξύ άλλων.
Κανείς δεν θα πει σε οποιονδήποτε μουσικό πώς να χειριστεί την καριέρα του, αλλά δεν ξέρω από πότε έγινε κακό να διαφωνείς με κάποιες επιλογές, ειδικά όταν αγγίζουν λεπτά όρια.
Δήλωσε, λοιπόν, ότι αν κάποιος μουσικός επιλέξει να κάνει συναυλίες στο Ισραήλ, πρέπει να αντιμετωπίσει τον δημόσιο
εξευτελισμό από τον Roger Waters και την παρέα του και συνέχισε: «Μετά από αρκετή σκέψη, τηλεφώνησα στους ανθρώπους μου και τους είπα: "Θα κάνουμε μια ευρωπαϊκή περιοδεία και θα πάμε και στο Ισραήλ". Ξαφνικά αισθάνθηκα ότι πρέπει να πάρουμε θέση ενάντια σε αυτούς που προσπαθούν να φιμώσουν, να κάνουν bullying, να λογοκρίνουν και να εκμηδενίσουν τους μουσικούς».
Μετά είπε ότι αγαπάει το Ισραήλ και ότι θα πολεμήσει με κάθε τρόπο τη λογοκρισία και τη φίμωση των μουσικών. Στη συνέχεια, αναφέρθηκε στην οργάνωση BDS που διαμαρτύρεται για την κατάσταση με τους Παλαιστίνιους στο Ισραήλ: «Τελικά, θα μπορούσες να πεις με έναν τρόπο ότι το BDS με έκανε να θέλω να παίξω στο Ισραήλ». Καταρχάς, πρέπει να του εξηγήσει κάποιος τη διαφορά μεταξύ λογοκρισίας που προέρχεται από την κριτική και διαμαρτυρίας.
Οι Radiohead κατακρίθηκαν για τον ίδιο λόγο το καλοκαίρι. Σε αντίθεση με τον Cave όμως, ο Thom Yorke, αν και τσαντισμένος, απάντησε ψύχραιμα στον Ken Loach που πήρε ξεκάθαρα θέση ενάντια στην κυβέρνηση του Ισραήλ. Είχε κάνει ένα τουίτ που έλεγε: «Δεν υποστηρίζουμε τον Νετανιάχου, όπως ούτε και τον Τραμπ, ωστόσο εξακολουθούμε να παίζουμε στην Αμερική. Η μουσική και οι τέχνες είναι για να περνούν τα σύνορα, όχι για να τα χτίζουν, είναι για ανοιχτά μυαλά, για να μεταδίδουν την ιδέα του ανθρωπισμού, του διαλόγου και της ελευθερίας της έκφρασης. Ελπίζω να είμαι σαφής, Ken».
Κανείς δεν θα πει σε οποιονδήποτε μουσικό πώς να χειριστεί την καριέρα του, αλλά δεν ξέρω από πότε έγινε κακό να διαφωνείς με κάποιες επιλογές, ειδικά όταν αγγίζουν λεπτά όρια. Όλη αυτή η κατάσταση δημιουργεί προβληματισμό σχετικά με τον κόσμο στον οποίο ζει ο Nick Cave και ας ελπίσουμε ότι δεν έχει το ναρκισσιστικό υπόβαθρο που απέκτησε ο Morrissey τελευταία.
Δεν καταλαβαίνω εν τέλει πόση ζημιά του κάνει η στοχοποίηση εκ μέρους του BDS. Δεν νομίζω ότι είναι τόσο μεγάλο το κακό, αν σκεφτεί κανείς ότι οι συναυλίες του είναι σχεδόν sold-out σε όλο τον κόσμο. Δεν θα αναφερθώ καν στο τι λέει ο Roger Waters, που είναι και ο πιο προκλητικός από τους επικριτές του Cave και έχει φάει το περισσότερο κράξιμο για τις απόψεις του, αλλά σε αυτό που ρωτάει ο Ken Loach και ενοχλεί τόσο από ηθικής πλευράς. «Είσαι με τους δυνάστες ή με τους καταπιεζόμενους;».
Από τη στιγμή που ένας καλλιτέχνης μπαίνει σε γκρίζες ζώνες οφείλει να ξεκαθαρίσει την άποψή του ακριβώς λόγω της πολιτιστικής ιστορίας που κουβαλάει. Δεν γίνεται να είσαι απολιτίκ όποτε σε συμφέρει, ειδικά στους περίεργους καιρούς που ζούμε. Aξίζει επίσης να διαβαστεί τι του απαντάει ο Brian Eno.
Σίγουρα η απόφαση του Cave να παίξει στο Ισραήλ δεν θα μου χαλάσει τον ύπνο ή την ευχαρίστηση που αντλώ κάθε φορά που ακούω τη μουσική του και ίσως συνεχίσω να πηγαίνω στις συναυλίες του. Όσα είπε σχετικά με λογοκρισία, όμως, θα με κάνουν να αμφισβητήσω τον επόμενο που θα μου πρήξει τον έρωτα λέγοντάς μου πόσο σπουδαίος καλλιτέχνης είναι. Απλώς, ξενέρωμα!
ασε που η μουσικη ενωνει εμπνεει κ καμια φορα ξεσηκωνει{δεν αλλαζει κ τη κατασταση}
κιολλας θα λεγα...δε ξερω ποσο ξεσηκωτικη η μουσικη του για τα της... ζωης
κ πόσο νοιάζεται είς το σύνολο!ομως και ο λαος οι νεες γενιες εχουν δικαιωμα παραθυρου στις ηλιαχτιδες στο φως της τεχνης κ του πολιτισμου. ισως και να εμπνευστουν κ να θελησουν να αλλαξουν καποια δεδομενα!!ισως λεμε ισως το πολιτισμικο κ οποιο κοινωνικο εμπαργκο να γινει μοχλος για κατι τετοιο.....τωρα ως προς τα της μπιζνας του θεαματος κ φραγκα ...ποιοος ξερει κ αν του ταξανε ποσά για να παει κ να πει αυτα.{ παντως μια "εκστρατια τεχνης κ πολιτισμου εις το λαο τη νεολαια της εν λογο χωρας ισως κ να βοηθαγε περισσοτερο στα πραματα..
Κι εκτός από το θέμα που θίγει ο thom yorke για την τέχνη και τη μουσική γενικά, ή το επιχείρημα πως αν παίζω live π.χ. σε κλαμπ συμφερόντων του MEGA CHANNEL δεν σημαίνει ότι στηρίζω τη διαπλοκή (ναι άστοχη η αναλογία αλλά καταλαβαίνετε τι θέλω να πω), υπάρχει και το ζήτημα του γενικού πληθυσμού: ποιός είσαι εσύ που θα αποκλείσεις τον γενικό πληθυσμό από πρόσβαση σε πολιτιστικό προϊόν επειδή αυτοί που τον κυβερνούν είναι διεφθαρμένοι ή ακόμα και δολοφόνοι;
Τέλος, αντιλαμβανόμαστε άραγε πως με αυτές τις λογικές, και εστιάζοντας μάλιστα ο καθένας στο θέμα που τον αγγίζει περισσότερο, δεν θα έπρεπε να γίνεται live πουθενά στον κόσμο;; Είμαι ο Κεν Λόους και είμαι αντίθετος στον πόλεμο του Βιετνάμ, ΚΑΜΙΑ συναυλία στις ΗΠΑ. Είμαι ο Κεν Λόουτς και με ενοχλεί ο πόλεμος στο Ιρακ, καμία συναυλία στις ΗΠΑ. Είμαι ο Κεν Λόουτς και είμαι ευαίσθητος στο πρόβλημα της σεξουαλικής πορνείας ανηλίκων, καμία συναυλία στην Ταϋλάνδη. Είμαι ο Κεν Λόουτς και διαφωνώ με την καταπάτηση των δικαιμάτων και τις διώξεις ομοφυλοφίλων, καμία συναυλία σε Ρωσία, Τουρκία, Τσετσενία, Αζερμπαϊτζάν. Είμαι ο Κεν Λόουτς και.... να συνεχίσω;;
Υπάρχει ένα ρεύμα (μία μόδα, δηλαδή) περί Παλαιστίνης και Παλαιστινίων από πλευράς αριστεριζόντων καλλιτεχνών (ο Waters είναι κάργα αριστερός). Στην Ελλάδα την μόδα καθιέρωσε ο Παπανδρέας και τα κολλητιλίκια του με τον Αραφάτ.
Όπως λέει σχολιαστής πιο κάτω, καμμία πλευρά δεν είναι άγια. Κι ο Cave κι ο Yorke και ο κάθε καλλιτέχνης οφείλει πρωτίστως να ικανοποιήσει το κοινό του και ουχί τις ιδεοληψίες του ενός και του άλλου.
Ρότζερ και Μπράιαν, αγαπήστε τους παλαιστινίους όσο τραβάει η ψυχή σας, αλλά αφήστε τους άλλους καλλιτέχνες να κάνουν την δουλειά τους. Νισάφι πια με τον ιδεολογικό τραμπουκισμό.
Αν και εξακολουθώ να τον θεωρώ μεγάλο performance και μου αρέσει η μουσική που γράφει με τον Warren Ellis για το σινεμά, αυτή η Καραμπογιά ρε παιδί μου δεν την μπορώ.
Ας πει στο Μήτσο να το σπάσει λίγο
https://www.youtube.com/watch?v=zobm-D9grWc
δεν ηταν ποτε στρατευμενος καλιτεχνης, δεν εκανε σχολια κοινωνικα κ πολιτικα
ουτε περιμενω στα 60 του να ειναι ο ιδιος που ηταν στα 20.
ο cave ειναι ενας σουπερ σταρ (ο τι κ αν σημαινει αυτο) παγκοσμιου φημης κ μοιαζει να το διαχειριζεται καλα.
το ποια ειναι η θεση του για ενα πολιτικο θεμα, το αν με βρισκει συμφωνη ή οχι,
σιγουρα δεν με ξενερωνει ουτε ακυρωνει στο ελαχιστο κ με τιποτα τη συνεπεια που δειχνει ολα αυτα τα χρονια απεναντι στην τεχνη που διαλεξε να υπηρετει.
τον cave δεν τον γνωριζουμε κ δεν ειναι δυνατον να ανταποκρινεται στις προσδοκιες του καθενα.
δεν ειναι καν υποχρεωμενος. τη δουλεια του την κανει παραπανω απο καλα
κ ευχομαι η μουσικη του να αγγιζει πολλους ακομα σε οποιοδηποτε σημειο του πλανητη κ εαν βρισκονται.
Έχει ακούσει ο δανδής Νικ τις λέξεις Σάμπρα και Σατίλα;
Θα τρελαθώ, θα πηδηχτώ από το παράθυροοοοοο!!!!!!
"Aς ελπίσουμε ότι δεν έχει το ναρκισσιστικό υπόβαθρο που απέκτησε ο Morrissey τελευταία."
Ο Morrissey δεν έχει κανένα νεοαποκτηθέν ναρκισσιστικό υπόβαθρο. Οποιοσδήποτε έχει παρακολουθήσει έστω και λίγο την σταδιοδρομία του από τον καιρό των Smiths γνωρίζει πως όχι μόνο το είχε ανέκαθεν, αλλά και πως πάντα χαρακτήριζε την περσόνα του, τη μουσική του και την αλληλεπίδραση με τους υπόλοιπους Smiths και το κοινό του...
Brant Bjork
Το Ισραήλ είναι η μόνη δημοκρατική χώρα στη Μέση Ανατολή. Αν δε πήγαινε να τραγουδήσει εκεί, πού να πάει; Στη Σαουδική Αραβία, στο Ιράν ή στα εδάφη της Παλαιστινιακής Αρχής όπου κυβερνά η Χαμάς; Αρκετούς Ισραηλινούς αθώους πολίτες έχουν σκοτώσει οι φίλοι της Παλαιστίνιοι τούς οποίους υποστηρίζει. Φτάνει πια με αυτήν την ανόητη "παλαιστινιολαγνεία". Από πού και ως πού πρέπει να υποστηρίζουμε μόνο αυτούς τους φανατικούς μουσουλμάνους; Αν η κα Παππά αντιπαθεί τους Ισραηλινούς, πρόβλημά της. Αλλά δε θα υποδείξει στον κάθε καλλιτέχνη πού θα τραγουδήσει.
Οπως δήλωσαν, κάθε ισραηλινός μπορεί να παέι σε αυτές τις περιοχές (και δεν θα του έκανε κακό μια επίσκεψη), ενώ αντίθετα οι Παλαιστίνιοι είναι συχνά αποκλεισμένοι ακόμα και από την απλή είσοδό τους στις κυρίως ισραηλινές περιοχές.
Επιπλέον, ενισχύουν την οικονομία των χειμαζόμενων παλαιστινιακών εδαφών
α) ηταν καλη η συναυλια του Κειβ στο Ισραηλ; Κι ε αυτου δεν εχω αποψη γιατι δεν ειμουν εκει.
β) ηταν σωστο να παει στο Ισραηλ; Κι εφω μπαινει η γνωση που εχει κανεις πανω στο θεμα Ισραηλ - Παλαιστινη καθως και στην πολιτικη τοποθετηση του καθε κριτη, οχι με το τι επρεπε, η οχι, να κανει ο Κειβ.
Απλο δεν ειναι;