Η ζωή μας με δυο λιοντάρια

Η ζωή μας με δυο λιοντάρια Facebook Twitter
0

Το 1970 στην Σοβιετική Ένωση υπήρχε μια οικογένεια που για κατοικίδιά της είχε λιοντάρια και όλοι μαζί ζούσαν σε ένα μικρό διαμέρισμα στην πόλη Baku (σημερινό Azerbaijan). Ο «αρχηγός» της οικογένειας, ο Leo -τι ειρωνεία-, ήταν ένας απλός αρχιτέκτονας που μια μέρα αποφάσισε να πάρει ένα λιονταράκι από τον ζωολογικό κήπο. Το λιονταράκι είχε απορριφθεί από την μαμά λιονταρίνα και οι άνθρωποι στο ζωολογικό δεν είχαν καμία ελπίδα να το αναθρέψουν μόνοι τους. Έτσι, ο Leo πήρε το νεογέννητο στο σπίτι του. Αυτή ήταν και η αρχή μιας μεγάλης χαρούμενης ιστορίας με πραγματικά τραγική κατάληξη. Και δεν έγινε αυτό που πιστεύεις πως έγινε.

Η ζωή μας με δυο λιοντάρια Facebook Twitter

Κατάφεραν να μάθουν να ταΐζουν το λιονταράκι. Το ζώο άρχισε να μεγαλώνει στο μικρό διαμέρισμα του Leo. Ήταν μια φυσιολογική τετραμελής οικογένεια. Ο Leo, η γυναίκα του και τα δύο παιδιά τους.

Δείτε τη συνέχεια στο ΓΚΡΕΚΑ.

Διάφορα
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ