Η Έλενα Δομαζάκη είναι μια ωραία περίπτωση στο ελληνικό internet. H @sanelfath όπως είναι το όνομα της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όταν ξέσπασαν οι πυρκαγιές του Αυγούστου μετέτρεψε τον προσωπικό της λογαριασμό στο instagram σε πλατφόρμα επικοινωνίας και αλληλεγγύης κάτι που ειλικρινά με έκανε να την εκτιμήσω και να σκεφτώ πώς αν υπάρχει ένας σωστός τρόπος να χρησιμοποιήσεις τα social media σε μια στιγμή κρίσης είναι αυτός. Αυτό που καταλαβαίνεις παρακολουθώντας την είναι ότι άνθρωπος που οι κεραίες του είναι ανοιχτές. Τι θέλω να πω με αυτό; Αληθινή σπιρτάδα, μπόλικη ενσυναίσθηση και ευαισθησία, έχει ένα ύφος πολύ δικό της. Σκέφτηκα ότι η Μέρα της Γυναίκας είναι μια καλή ευκαιρία για ένα small talk μαζί της,
— Πες μας δύο λόγια για σένα.
Είμαι Κρητικιά μέχρι το κόκαλο. Γεννήθηκα και μεγάλωσα εκεί. Έχω ζήσει αρκετά χρόνια της ενήλικης ζωής μου στην Νέα Υόρκη και η ψυχή μου έχει πολύ και από τα δυο. Όταν πατάω στην Κρήτη αγαλλιάζει η ψυχή μου. Όταν ζούσα στην Αμερική και άκουγα πεντοζάλη έκλαιγα και όταν διαβάζω σιχαμένα εγκλήματα κρητικών είναι σα να μαχαίρωσαν εμένα.
— Με τι ασχολείσαι;
Δημιούργησα με άπειρη αγάπη και φροντίδα την δική μου εταιρεία παραγωγής και consulting σε brands που τιμώ και πιστεύω. Νιώθω ευλογημένη, όταν τα projects που κάνουμε στηρίζουν μηνύματα που μπορούν να κάνουν τον κόσμο πιο όμορφο. Αν είμαι κομμάτι αυτής της απόφασης, αν βοήθησα έστω και λίγο, τότε κάθε φορά νιώθω ότι βρίσκω τον λόγο που κατέβηκα στην γη.
Το μυστικό είναι να αποδεχτούμε πρώτα εμείς οι γυναίκες την φύση μας, την ιερότητα της ένωσης μας με όλες τις άλλες γυναίκες και με κάθε πλάσμα στη γη και μετά να κάνουμε όλους όσοι είναι κοντά να το εμπεδώσουν. Γιατί η δύναμή μας δεν είναι μόνο το στερεότυπο της φυσικής δύναμης. Γιατί διαφορετικά καταρρίπτουμε ένα στερεότυπο, γεννώντας ένα άλλο.
— Έχεις βιώσει τον σεξισμό;
Όταν ξεκίνησα να ζω στην Αμερική (είχα μετακομίσει εκεί λόγω σπουδών πάνω στο digital marketing), η ελευθερία έκφρασης, η αμεσότητα και η ευγένεια στο φλερτ με έκανε να νιώσω ότι γίνομαι άδικη ή ego freak, όταν με προσεγγίζει κάποιος. Μου άρεσε όταν ένιωσα ότι δεν θέλω να ευνουχίζω όποιον με προσεγγίζει. Έλεγα «μα κοίτα, τους μπερδεύουμε. Τους λέμε “μίλα” και μετά τους λέμε “σκάσε”». Επειδή οι παρέες μου είναι γεμάτες άντρες, στρέιτ και γκέι, που υποκλίνομαι στο μεγαλείο τους, κατανόησα πολύ αργά πόσο δεν έδινα σημασία σε σεξιστικά σχόλια γύρω μου. Τελευταία, βλέποντας με καρδιά ραγισμένη τον αριθμό των γυναικοκτονιών να αυξάνεται με τέτοια ταχύτητα και κάνοντας άπειρα μαθήματα για την σεξουαλικότητα, την αρσενική και θηλυκή ενέργεια άρχισα υποσυνείδητα να αντιδρώ για πρώτη φορά σε σεξιστικά σχόλια. Στα πιο απλά πράγματα, πχ. στον δρόμο που περπατάμε. Ο κόσμος κρύβεται πίσω από την ασφάλεια της ταχύτητας. Περνώντας με ένα μηχανάκι και φωνάζοντας μια λέξη που δε του δίνει καμία δύναμη.
— Πότε συνειδητοποίησες ότι έχεις ένα παραπάνω εμπόδιο να υπερπηδήσεις, λόγω φύλου;
Δε θα αναφερθώ στο πρώτο μου προσωπικό εμπόδιο που έζησα ούσα γυναίκα, ερχόμενη από τη Νέα Υόρκη στο τοπ σημείο διαμόρφωσης της καριέρας μου σε μια οικογενειακή εταιρία στην Ελλάδα. Το να είσαι τόσο “loud” όσο εγώ και να πρέπει να αποδεικνύεις συνεχώς ότι δε σε φύτεψαν, ότι αξίζεις κάθε ρανίδα του μισθού σου, ότι αν γίνεις CEO είναι επειδή έχεις το φως και το ταλέντο της ηγεσίας, ότι θα πληρώνεσαι το ίδιο με το αρσενικό board σου (!), ότι όταν λείπεις δεν κάνεις αναγκαστικά νύχια και ότι αν κανείς νύχια πολύ καλά κάνεις και τα κάνεις. Ότι δεν φαίνεται η δύναμη σου αν δεν έχεις ζωή και ότι είναι ΟΚ να πηγαίνεις με το φακιόλι στα μαλλιά και απεριποίητη στο γραφείο σου. Θα σου μιλήσω για κάτι μαγικό που περνάμε κάθε μήνα όλες με ένα πρόσφατο περιστατικό. Είχα προπόνηση και ήταν εκεί και ένας τύπος που δεν γνωριζόμασταν. Πριν ξεκινήσω είπα στον προπονητή: “Εχω πρώτη μέρα περίοδο και ζορίζομαι.” (Ήδη περήφανη γιατί είχα ξεπεράσει τον εαυτό μου- μέχρι πρόσφατα πίστευα ότι στην περίοδο η απόδοση δεν πρέπει να πέφτει. Ότι εγώ είμαι για τα άκρα. Ότι μόνο έτσι δείχνεις δύναμη). Πετάγεται, λοιπόν, ο άγνωστος και λέει «καλά, το βρήκαμε τώρα. Έχουμε περίοδο, ωραία δικαιολογία!». Έχω σχεδόν είκοσι χρόνια περίοδο και πρώτη φορά με τράνταξε τέτοιο σχόλιο. Είναι κάτι πέρα από ένα σεξιστικό, πατριαρχικό ή φεμινιστικό σχόλιο. Είναι σα να λες σε έναν άντρα που αιμορραγεί 4 ημέρες, «σήκω ρε ψηλέ, σιγά! Βγες έξω, τρέξε, γυμνάσου, βούτα στη θάλασσα, κάνε σεξ!». Ένα λάθος που έκανα εγώ πρώτα στον εαυτό μου χρόνια τώρα. Χαίρομαι που μεγαλώνοντας υμνώ εγώ πρώτα το αγρίμι που έχω μέσα μου, αλλά και τον άγγελο που παλεύει για αναγέννηση σε κάθε πράγμα που αναπνέει. Το μυστικό είναι να αποδεχτούμε πρώτα εμείς οι γυναίκες την φύση μας, την ιερότητα της ένωσης μας με όλες τις άλλες γυναίκες και με κάθε πλάσμα στη γη και μετά να κάνουμε όλους όσοι είναι κοντά να το εμπεδώσουν. Γιατί η δύναμή μας δεν είναι μόνο το στερεότυπο της φυσικής δύναμης. Γιατί διαφορετικά καταρρίπτουμε ένα στερεότυπο, γεννώντας ένα άλλο.
— Ποια τα σχέδια σου και τι εύχεσαι για τον εαυτό σου στο μέλλον;
Δεν θα σου πω για την ώρα τι προσπαθώ να χτίσω γιατί θέλω να είμαι συνεπής. Θα σου πω, όμως, ότι υπόσχομαι να δημιουργώ βιωματικά υλικά που θα τραντάζουν τόσο ώστε να φέρνουν μια αλλαγή στον κόσμο. Εύχομαι να έχω την πολυτέλεια μέσα από τη δουλειά μου να επικοινωνώ έργο που φωτίζει την πλάση. Εύχομαι να μπορώ να καταρρίπτω στερεότυπα, ταμπέλες σεξουαλικότητας, ταμπού. Όχι εγώ. Όλοι μαζί.
Να ενώνουμε σπουδαίες ιδέες όχι για να είμαστε politically correct αλλά γιατί είμαστε όλοι μέρος του ίδιου πράγματος. Απέναντι από την ελευθερία είναι ο φόβος. Απέναντι από τον φόβο είναι η αγάπη. Κ η αγάπη πολλαπλασιάζεται μόνο όσο τη μοιράζεσαι.
Γι’ αυτό, εύχομαι να μπορώ να μοιράζομαι τόση αγάπη ώστε μόνο να πολλαπλασιάζεται ένα σύμπαν χωρίς κριτική, χωρίς ετεροκαθορισμό, χωρίς να θέλει ο ένας να σβήσει το φως από την καρδιά του αλλού.
— Τι είναι αυτό που σου δίνει δύναμη;
Οι άνθρωποι. Υπάρχει κάτι πιο ζωντανό από μια γεμάτη καρδιά; Από μια συζήτηση που όντως ακούμε χωρίς να περιμένουμε να τελειώσει ο άλλος για να ξεράσουμε απλά μια άποψη; Που δεν στεκόμαστε για να ζυγίσουμε την εξουσία, αλλά για να εκτοξεύσουμε έμπνευση, σεβασμό και φως. Κατανόηση και ελευθερία. Ο άνθρωπος και η φύση, λοιπόν. Ο άνθρωπος και η ποίηση. Ο άνθρωπος και το φαγητό που μοιράζεσαι. Ο άνθρωπος και οι άνθρωποι του. Ο άνθρωπος και εγώ. Γιατί ο πρώτος άνθρωπος που μαθαίνω να ακούω χωρίς να του πω πια να σκάσει, είμαι εγώ. Νιώθω ευλογημένη για τους ανθρώπους μου που φροντίζουν και νοιάζονται, που απελευθερώνονται και τιμούν την σχέση με τον εαυτό τους. Γι’ αυτό με δυναμώνει να φροντίζω και εμένα με την ίδια λαχτάρα και το ίδιο φως που φροντίζω ό,τι αγαπώ. Εκείνους.
INFO: https://www.instagram.com/sanelfath/
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
