Ρικάρντο Νταρίν: To αργεντίνικο σινεμά ξέρει να αφηγείται «μικρές» ιστορίες

Ρικάρντο Νταρίν: To αργεντίνικο σινεμά ξέρει να αφηγείται «μικρές» ιστορίες Facebook Twitter
Νομίζω πως κάνουμε μια χαρά δουλειά και στην Αργεντινή. Σίγουρα τα μεγέθη δεν είναι συγκρίσιμα, οικονομικά μιλώντας. Αλλά μπορούμε να κάνουμε ταινίες για τις οποίες να είμαστε υπερήφανοι. Φωτο: La Nación
0

Δεν είναι πως βλέπουμε τον Ρικάρντο Νταρίν συχνά στον ισπανόφωνο κινηματογράφο. Δηλαδή, συχνά τον βλέπουμε, αλλά ποτέ σε κακή ταινία. Θυμάστε μια παλαιότερη εποχή που λέγαμε: «Α, εδώ παίζει ο τάδε ηθοποιός, η ταινία πρέπει να είναι καλή!». Ε, αυτό μοιάζει να έχει χαθεί από τότε που ο Νίκολας Κέιτζ επέλεξε να παίξει στον «Βράχο».

Δεν υπάρχουν, με άλλα λόγια, τα προπύργια, οι σταθερές, τουλάχιστον στο αμερικανικό σινεμά. Ο Ρικάρντο Νταρίν όμως είναι μια τέτοια σταθερά και σημειώστε πως, παρά τις προτάσεις που έχει δεχτεί, δεν πρόκειται να τον δείτε σύντομα σε αμερικανική ταινία. Τουλάχιστον αυτό μου είπε όταν τον συνάντησα πέρσι, στις Κάννες, με αφορμή τον «Πρόεδρο» του Σαντιάγκο Μίτρε που κυκλοφόρησε χθες στις αίθουσες. Παρεμπιπτόντως, είναι μια πολύ καλή ταινία.

Ένα άγχος το είχα, αν θα τα καταφέρναμε εννοώ. Σκεφτείτε το, σου λέει κάποιος «θα ενσαρκώσεις τον Πρόεδρο της χώρας σου». Υπάρχει πάντα ο φόβος της μεγαλομανίας του ηθοποιού που μπορεί να σε καταπιεί ολόκληρο. Η ταινία αυτή όμως λέει κάτι με το οποίο συμφωνώ απολύτως.

Συνέντευξη στον Άκη Καπράνο

 

— Κύριε Νταρίν, ενσαρκώνετε τον Πρόεδρο της Αργεντινής και έχει ενδιαφέρον αυτό, καθώς ο ίδιος είστε κάτι σαν πρεσβευτής του αργεντίνικου κινηματογράφου και γενικότερα του ισπανόφωνου, αν μου επιτρέπετε.

Είμαι ηθοποιός, αυτή είναι η δουλειά μου. Νομίζω τα φουσκώνετε λίγο.

— Κάπου διάβασα πως ο Τόνι Σκοτ σας ζήτησε προσωπικά για τον ρόλο του «κακού» στο «Man on fire» το 2004.

Ισχύει, αλλά ποτέ μου δεν βρήκα έναν καλό λόγο για να ταξιδέψω μέχρι το Χόλιγουντ.

— Οι Αμερικανοί παραγωγοί, πάντως, αγοράζουν συχνά τα δικαιώματα ταινιών στις οποίες έχετε πρωταγωνιστήσει.

Ψάχνουν ιστορίες σε όλο τον κόσμο. Οι δικές μας μπορεί και να τους έρχονται πιο φτηνά. Αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί το κάνουν. Συνήθως τις καταστρέφουν. Δεν ξέρω... Είδατε τι έκαναν με τις «Εννιά Βασίλισσες»; (σ.σ. αναφέρεται στην ταινία «Criminal»).

Ρικάρντο Νταρίν: To αργεντίνικο σινεμά ξέρει να αφηγείται «μικρές» ιστορίες Facebook Twitter
Νομίζω πως το αργεντίνικο σινεμά ξέρει να αφηγείται «μικρές» ιστορίες πολύ καλά, ακόμα και στην περίπτωση του «Προέδρου».

— Να σας πω την αλήθεια, ούτε που το θυμόμουν.

Ε, να σας το θυμίσω εγώ: τοποθέτησαν τη δράση στο Λος Άντζελες. Από κει και μόνο καταλαβαίνει κανείς πως δεν δίνουν δεκάρα για το πρωτότυπο υλικό. Ξέρετε πως υπήρχε όρος στο συμβόλαιο που απαγόρευε στον Μπιελίνσκι (σ.σ. σεναριογράφος και σκηνοθέτης του πρωτoτύπου) να βρίσκεται στο set των γυρισμάτων; Όχι απλώς δεν ήθελαν τη βοήθεια του, του το απαγόρευαν κιόλας!

— Σας αποθάρρυνε γενικότερα αυτό;

Νομίζω πως κάνουμε μια χαρά δουλειά και στην Αργεντινή. Σίγουρα τα μεγέθη δεν είναι συγκρίσιμα, οικονομικά μιλώντας. Αλλά μπορούμε να κάνουμε ταινίες για τις οποίες να είμαστε υπερήφανοι.

— Είστε ικανοποιημένος με τον «Πρόεδρο»;

Ναι. Είναι και δύσκολο θέμα, εύκολα θα μπορούσαμε να είχαμε αποτύχει. Μου αρέσει και ο ήρωας, ένας Πρόεδρος, ένα φανταστικό πρόσωπο που ταυτόχρονα έχει τις προσωπικές του διαμάχες, όπως αυτή με την κόρη του, η οποία αντιμετωπίζει μια κατάσταση έντονα φορτισμένη συναισθηματικά, και καταλαμβάνει μεγάλο μέρος της ταινίας. Έχει ένα παράδοξο ως χαρακτήρας: είναι ένας Πρόεδρος που δεν έχει πολλά προνόμια ούτε στη χώρα του αλλά ούτε και στον υπόλοιπο κόσμο. Αυτό από μόνο του ήταν αρκετά ενδιαφέρον για να με τραβήξει, να με κάνει να πω το «ναι» στον ρόλο.

— Είστε δύσκολος γενικά;

Περιμένω να δω αν θα με «χτυπήσει» στο στομάχι ένα σενάριο και μετά παίρνω τις αποφάσεις μου. Είπα το «ναι» πολύ σύντομα, επειδή είχα εμπιστοσύνη στον σκηνοθέτη, τον Σαντιάγκο Μίτρε. Παρ' όλα αυτά, ένα άγχος το είχα, αν θα τα καταφέρναμε εννοώ. Σκεφτείτε το, σου λέει κάποιος «θα ενσαρκώσεις τον Πρόεδρο της χώρας σου». Υπάρχει πάντα ο φόβος της μεγαλομανίας του ηθοποιού που μπορεί να σε καταπιεί ολόκληρο. Η ταινία αυτή όμως λέει κάτι με το οποίο συμφωνώ απολύτως.

 

 Το τρέιλερ της ταινίας.

— Και ποιο είναι αυτό;

(παύση) Ξέρετε, έχω την αίσθηση ότι οι δημοκρατίες της Λατινικής Αμερικής είναι πολύ νέες κι έχουν πολύ δρόμο ακόμα να διανύσουν μέχρι να μάθουν να περπατούν. Μερικές φορές ο Πρόεδρος της ταινίας δεν καταλαβαίνει από πού προέρχονται αυτά που αφηγείται η κόρη του, αν είναι αλήθεια ή όχι. Μοιάζει λίγο με τη «θολούρα» που σου προκαλεί η εξουσία. Προχθές θυμήθηκα μια κινεζική παροιμία που λέει: «Αν θες να δεις την αλήθεια ενός ανθρώπου, δώσε του απόλυτη εξουσία για πέντε λεπτά».

— Τα καταφέρατε, λοιπόν, εδώ;

Θεωρώ πως κατορθώσαμε να αποτυπώσουμε ένα μεγάλο μέρος της λατινοαμερικάνικης κοινωνίας, τη ματιά της, τον τρόπο που αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα. Πιστέψαμε πολύ σε αυτή την ταινία. Συζητούσαμε διαρκώς με τον Σαντιάγκο, προσθέταμε και αφαιρούσαμε ψηφίδες του χαρακτήρα μέχρι να φτάσουμε στο τελικό αποτέλεσμα. Δεν στηριχτήκαμε σε παιχνίδια και ψέματα αλλά στο κείμενο και στο πώς θα το αποδώσουμε.

Αυτό κάνω πάντα άλλωστε, περιμένω να πατήσω πάνω στο σενάριο και να μπορέσω να φτάσω στο ύψος που απαιτείται. Τις περισσότερες φορές είμαι τυχερός, όπως με το «Μυστικό στα μάτια τους». Είμαι πολύ περήφανος γι' αυτή την ταινία.

— Να τολμήσω να ρωτήσω αν έχετε δει το αμερικανικό ριμέικ;

Δεν το έχω δει ακόμα και δεν με ενδιαφέρει καθόλου. Ορίστε, κάτι τέτοια λέω και άντε μετά να μου κάνουν πρόταση από το Χόλιγουντ (γέλια). Ίσως θα έπρεπε να αγοράσουμε εμείς τα δικαιώματα του «Ταξιτζή» για να κάνουμε μια δική μας βερσιόν ‒ έχει κι αυτός άλλωστε τις πολιτικές του προεκτάσεις.

Ρικάρντο Νταρίν: To αργεντίνικο σινεμά ξέρει να αφηγείται «μικρές» ιστορίες Facebook Twitter
Είπα το «ναι» πολύ σύντομα, επειδή είχα εμπιστοσύνη στον σκηνοθέτη, τον Σαντιάγκο Μίτρε.

— Σας αφορά αυτό; Εννοώ η πολιτική κατεύθυνση μιας ταινίας;

Όχι τόσο η κατεύθυνση όσο οι πιθανότητες που προκύπτουν από την ιστορία της. Και είναι σημαντικό για εμένα να μπορώ να απελευθερώνομαι πλήρως όταν δουλεύω έναν ρόλο – ειδικά τώρα αυτόν του Προέδρου. Οι δημοσιογράφοι της χώρας μου με ρωτούσαν διαρκώς σε ποιο πολιτικό πρόσωπο έχω βασίσει την ερμηνεία μου και τους έλεγα πολύ απλά «σε κανέναν, πρόκειται για μυθοπλασία». Την ίδια στιγμή, όμως, η πλοκή, αυτά που συμβαίνουν δηλαδή, κουβαλούν έναν γνήσιο ρεαλισμό σε σχέση με την πραγματικότητα που ζούμε. Σας λέω, ήταν πολύ δύσκολο!

— Τι είναι, τελικά, αυτό που κάνει ιστορίες τόσο εθνοκεντρικές όσο αυτές των ταινιών σας να βρίσκουν τέτοια απήχηση σε χώρες όπως η Ελλάδα;

Νομίζω πως το αργεντίνικο σινεμά ξέρει να αφηγείται «μικρές» ιστορίες πολύ καλά, ακόμα και στην περίπτωση του «Προέδρου». Όταν, λοιπόν, αφηγείσαι ιστορίες ανθρώπων, αυτό που θα ανακαλύψεις εκεί αφορά τον καθένα.

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Με φεγγάρι και μπίρες: Τα τέσσερα θερινά φεστιβάλ κινηματογράφου της Αθήνας

Οθόνες / Με φεγγάρι και μπίρες: Τα τέσσερα θερινά φεστιβάλ κινηματογράφου της Αθήνας

Όπως κάθε καλοκαίρι, έτσι και το φετινό, μικρά ή μεγαλύτερα κινηματογραφικά φεστιβάλ καλούν τους Αθηναίους να απολαύσουν και να επανεκτιμήσουν παλιές ταινίες σε αγαπημένες γωνιές της πόλης
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Δέκα ταινίες που θέλουμε να δούμε φέτος το καλοκαίρι

Οθόνες / Δέκα ταινίες που θέλουμε να δούμε φέτος το καλοκαίρι

Μεγάλα χολιγουντιανά μπλοκμπάστερ, πολυαναμενόμενα σίκουελ και οι πρώτες αφίξεις από τις φετινές Κάννες θα μας κρατήσουν συντροφιά στα θερινά και τις κλιματιζόμενες αίθουσες της πόλης μέχρι το τέλος Αυγούστου.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Ρίτσαρντ Τσάμπερλεϊν στα 90: Ο βασιλιάς της τηλεόρασης ζει εδώ και χρόνια χωρίς μυστικά

Οθόνες / Ο Ρίτσαρντ Τσάμπερλεϊν στα 90: Ο βασιλιάς της τηλεόρασης ζει εδώ και χρόνια χωρίς μυστικά

Διάσημος ανά τον πλανήτη από το «Σογκούν» και «Τα πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας», ο Αμερικανός ηθοποιός αποφάσισε πριν από είκοσι χρόνια να αποκαλύψει την σεξουαλική του ταυτότητα και να κερδίσει την ελευθερία του
THE LIFO TEAM
Η αποδόμηση του greek dream στις ταινίες του Νίκου Παπατάκη

Οθόνες / Η αποδόμηση του greek dream στις ταινίες του Νίκου Παπατάκη

Ο εμιγκρές που κατάφερε να δει διεισδυτικά και βαθιά στην ελληνική ψυχή, ο «μοναχικός αναρχικός» με την πολύ μικρή σε μέγεθος φιλμογραφία αλλά την τεράστια σε καλλιτεχνική αξία. Από τον Παπατάκη μέχρι τον Λάνθιμο, η απόσταση είναι μικρότερη απ' όσο φανταζόμαστε.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
10 σπουδαίες κινηματογραφικές ερμηνείες του Κίλιαν Μέρφι

Οθόνες / Από τα ζόμπι του Ντάνι Μπόιλ ως τον Κεν Λόουτς: Δέκα σπουδαίες ερμηνείες του Κίλιαν Μέρφι

Ο φετινός νικητής του Όσκαρ α' ανδρικού ρόλου είναι ένας αυθεντικός καρατερίστας, αλλιώτικος και απόκοσμος, συγκινητικός στα όρια της συντριβής. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η Apple πετάει τόσα πολλά χρήματα σε παραγωγές που δεν βλέπει σχεδόν κανείς;

Οθόνες / Γιατί η Apple πετάει τόσα πολλά χρήματα σε παραγωγές που δεν βλέπει σχεδόν κανείς;

Ο τεχνολογικός γίγαντας έχει την πολυτέλεια να ξοδεύει μυθικά ποσά για περιεχόμενο υψηλού κύρους αλλά χαμηλής ανταπόκρισης. Είναι αυτό μέρος μιας στρατηγικής ή απλά έχει λεφτά για πέταμα;
THE LIFO TEAM
Αλέν Ντελόν: Οι τραγικές τελευταίες σελίδες της ζωής ενός μεγάλου σταρ

Οθόνες / Αλέν Ντελόν: Οι τραγικές τελευταίες σελίδες της ζωής ενός μεγάλου σταρ

Ένα πικρό φινάλε σε μια λαμπερή ζωή, με ιστορίες μίσους μεταξύ των παιδιών του, μια περιουσία που έχει διανεμηθεί «άδικα» και κατηγορίες για χειραγώγηση και κακοποίηση.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Tα «Αδέσποτα Κορμιά» δεν είναι μόνο η πολυσυζητημένη αφίσα τους

The Review / Tα «Αδέσποτα Κορμιά» δεν είναι μόνο η πολυσυζητημένη αφίσα τους

Ο Γιάννης Βασιλείου και η Τίνα Μανδηλαρά αναλύουν την ταινία που συζητήθηκε περισσότερο από όλες στο 26ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, τα «Αδέσποτα Κορμιά» της Ελίνας Ψύκου, με αφορμή την κυκλοφορία της στις αίθουσες από 28 Μαρτίου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Κέιτ Μπλάνσετ: «Οι κοινωνίες σπρώχνουν τις συλλογικές τους αποτυχίες κάτω από το χαλί»

Αποκλειστική συνέντευξη / Κέιτ Μπλάνσετ: «Οι κοινωνίες σπρώχνουν τις συλλογικές τους αποτυχίες κάτω από το χαλί»

Με αφορμή το «Νέο Αγόρι», μια ταινία του συμπατριώτη της Γουόρικ Θόρντον στην οποία ανέλαβε την παραγωγή και πρωταγωνιστεί, η σπουδαία ηθοποιός συζητά με τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο. Αποκαλύπτει ένα δύσκολο παιδικό βίωμα, μιλά για τις έννοιες του θαύματος και του σωτήρα, θυμάται πώς γνώρισε τον Χρήστο Νίκου και τι την έλκει στο σινεμά που αυτός οραματίζεται. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Πολ Σάιμον δεν ακούει καθόλου πλέον από το ένα αυτί αλλά η μουσική παραμένει βαθιά εντός του

Daily / Ο Πολ Σάιμον δεν ακούει καθόλου πλέον από το ένα αυτί αλλά η μουσική παραμένει βαθιά εντός του

Το ντοκιμαντέρ «In Restless Dreams: The Music of Paul Simon» αποτελεί μια συναρπαστική αναδρομή στη μακρά πορεία του σπουδαίου δημιουργού, από τους Simon and Garfunkel μέχρι σήμερα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η «Αιώνια Λιακάδα ενός Καθαρού Μυαλού» έγινε 20 χρονών

Οθόνες / Έρωτας και μνήμη: Η «Αιώνια Λιακάδα ενός Καθαρού Μυαλού» έγινε 20 χρονών

Η δημοφιλής ρομαντική ταινία με τον Τζιμ Κάρεϊ και την Κέιτ Γουίνσλετ συμπλήρωσε μια εικοσαετία από την αμερικανική της πρεμιέρα. Με αφορμή αυτή την επέτειο, την επισκεπτόμαστε ξανά και εξετάζουμε γιατί παραμένει αγαπητή μέχρι σήμερα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Τρία ελληνικά ντοκιμαντέρ του 26ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης που πρέπει να δείτε οπωσδήποτε

Οθόνες / Γιατί τα ελληνικά ντοκιμαντέρ είναι στο σύνολό τους καλύτερα από τις ταινίες μυθοπλασίας - Τρία παραδείγματα

Τα πολυσυζητημένα «Αδέσποτα Κορμιά», ένα ερωτικό προσκύνημα στη Σαπφώ και ένα στοιχειωμένο σκακιστικό καφενείο στην καρδιά του αθηναϊκού κέντρου: Τρεις ταινίες που ξεχώρισαν στο 26ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Υπάρχει άνθρωπος που δεν έκλαψε με το «One Day» του Netflix;

The Review / Υπάρχει άνθρωπος που δεν έκλαψε με το «One Day» του Netflix;

Ο Γιάννης Βασιλείου και η Ναταλία Πετρίτη συζητούν για τα συν και τα πλην της παραγωγής του Netflix, για τους λόγους που δέθηκαν οι θεατές μαζί της και για άλλες πρόσφατες παραγωγές που θα έκαναν ακόμα και μια πέτρα να κλάψει.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Πάθη, μίση, ανταλλαγή εραστών και ατέλειωτοι καβγάδες: Το μυστικό παρασκήνιο πίσω από τις βελούδινες ταινίες του Τζέιμς Άιβορι

Οθόνες / Πάθη, μίση, ατέλειωτοι καβγάδες: Το παρασκήνιο πίσω από τις βελούδινες ταινίες του Τζέιμς Άιβορι

Ένα νέο ντοκιμαντέρ για το ντουέτο του παραγωγού Ισμαήλ Μέρτσαντ και του σκηνοθέτη Τζέιμς Άιβορι καθιστά σαφές ότι τα υποβόσκοντα πάθη στις ταινίες τους δεν ήταν τίποτα σε σύγκριση με ό,τι συνέβαινε πίσω από την κάμερα.
THE LIFO TEAM
Lee Grant: «Η εξορία μου από το Χόλιγουντ ήταν η καλύτερη εκπαίδευση που θα μπορούσα να φανταστώ»

Οθόνες / Λι Γκραντ: Μια «ακυρωμένη» ηθοποιός, μια ακόμα ενεργή και αξιόλογη σκηνοθέτιδα

To τρομερό ταλέντο που έκανε μπαμ από μακριά και το Χόλιγουντ κατέστρεψε χωρίς αιτία βρίσκεται πια στην κορυφή της λίστας με τους μεγαλύτερους (σε ηλικία) εν ζωή σκηνοθέτες. Η ιστορία της ζωής και της καριέρας του κοριτσιού με την κλεμμένη νεότητα είναι συγκλονιστική.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ