Τις εξεγέρσεις δεν τις κάνουνε πάντα οι «διαβασμένοι» κύριε Μακρόν

Τις εξεγέρσεις δεν τις κάνουνε πάντα οι «διαβασμένοι» κύριε Μακρόν Facebook Twitter
62

Aυτό το άρθρο γράφτηκε στις 20/06.2018... Αναδημοσιεύεται γιατί αναδρομικά απέκτησε νέο νόημα.

«Πάρε πτυχίο, βρες δουλειά και μετά κάνε την επανάστασή σου» (και μάθε να σέβεσαι τους μεγαλύτερους, ειδικά άμα είναι υψηλοί κρατικοί λειτουργοί), ήταν το απόσταγμα του... δημόσιου κατσαδιάσματος που επεφύλαξε ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν σε έφηβο που τόλμησε να τον χαιρετίσει προσφωνώντας τον με το μικρό του όνομα και μάλιστα το «χαϊδευτικό» του στη διάρκεια των εκδηλώσεων για τον εορτασμό της 18ης Ιουνίου στο Μον Βαλεριάν – μια ιστορική μέρα εφόσον στις 18/6/1940 ο στρατηγός Ντε Γκολ είχε απευθύνει από εκεί έκκληση στους ηττημένους Γάλλους να συνεχίσουν την αντίσταση στους ναζί.

Δεν ξέρω αν ο εθνικός ήρωας της νεότερης Γαλλίας είχε συμβουλέψει τότε τους νεαρότερους να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους πριν στρατευτούν στους Maquis, από εξεγερμένους φοιτητές πάντως ήταν που παραλίγο να υποχρεωθεί να εγκαταλείψει τον προεδρικό θώκο και τη χώρα σχεδόν τριάντα χρόνια αργότερα, στο αποκορύφωμα του Μάη του '68!

Οι «Αβράκωτοι» των φτωχών παρισινών προαστίων, που δεν είχανε βέβαια καμία πανεπιστημιακή μόρφωση ήταν η «μαγιά» της Γαλλικής Επανάστασης του 1789, χάρη στην οποία οι αστοί σαν και του λόγου σου γίνανε έκτοτε η κυρίαρχη κοινωνική τάξη – διαφορετικά, πιθανό να «ανήκες» ακόμα οικογενειακώς σε κάποιο φέουδο.

Οι «Αβράκωτοι» των φτωχών παρισινών προαστίων, που δεν είχανε βέβαια καμία πανεπιστημιακή μόρφωση ήταν η «μαγιά» της Γαλλικής Επανάστασης του 1789, χάρη στην οποία οι αστοί σαν και του λόγου σου γίνανε έκτοτε η κυρίαρχη κοινωνική τάξη – διαφορετικά, πιθανό να «ανήκες» ακόμα οικογενειακώς σε κάποιο φέουδο.

«Οι Αβράκωτοι, η κύρια δύναμη κρούσης των επαναστατών ήταν παθιασμένοι με την ισότητα, δε αποκαλούσαν ποτέ κάποιον "κύριε" αλλά "πολίτη" και δεν χρησιμοποιούσαν ποτέ πληθυντικό», διαβάζω. Αλλά και την Κομμούνα του Παρισιού (1871) αγράμματοι προλετάριοι την είχαν σε μεγάλο βαθμό στελεχώσει – οι πιο αφοσιωμένοι επαναστάτες είναι βλέπεις συνήθως εκείνοι που δεν έχουν τίποτα να χάσουν, μήτε σπουδές, μήτε δουλειές, μήτε πλούτη, μήτε αξιώματα, παρεξόν ίσως τις αλυσίδες τους.

Και αλήθεια, τι άραγε θα έλεγε ο Γάλλος πρόεδρος αν είχε μπροστά του ένα άλλο διάσημο αυθάδη Γάλλο νεαρό, τον Αρθούρο Ρεμπό, να τσακιστεί να πάει να βγάλει κάποια σχολή προτού αρχίσει να γράφει τη «Μια Εποχή στην Κόλαση» και τις «Εκλάμψεις»;

Ή μήπως ο ίδιος ο Μακρόν περίμενε να αποφοιτήσει προτού κάνει τη δική του καθ' όλα σεβαστή προσωπική επανάσταση, να ερωτευθεί δηλαδή όντας ακόμα έφηβος την 24 χρόνια μεγαλύτερη – ήδη παντρεμένη και με παιδιά - καθηγήτριά του με την οποία, παρά τις σφοδρές οικογενειακές αντιδράσεις, εντέλει παντρεύτηκαν και είναι σήμερα η Πρώτη Κυρία της χώρας;

Υπόψη ότι και το καθολικό του βάπτισμα το είχε κάνει 12 χρονών ύστερα από δική του απαίτηση, δεν είχε γονείς θρησκευόμενους ούτε περίμενε να βγάλει τουλάχιστον το γυμνάσιο.


Θα μου πεις και τι να έκανε, να έλεγε του πιτσιρικά «κόλλα το», take five; Δεν θα φαινόταν κάτι τέτοιο «λαϊκίστικο», «δήθεν»; Πιθανόν, θα ήταν όμως μια ανθρωπινότερη αντίδραση. Το ήθος και το ύφος μεσήλικα χουντικού γυμνασιάρχη εποχής που επέδειξε είναι μάλλον αταίριαστο με το άνετο, νεανικό, μοντέρνο προφίλ που πλασάρει, ίσως όμως κοντύτερα σε αυτό που πραγματικά είναι άμα ανασκάψεις λίγο την ποπ επιφάνεια: ένα σνομπ νεοσυντηρητικό κολεγιόπαιδο της τεχνοκρατικής γαλλικής ελίτ.

Ίσως πάλι περισσότερο κι από τον ενικό του πιτσιρικά να τον ενόχλησε η Διεθνής που λέγεται ότι σιγοτραγουδούσε ο «ένοχος» - αφότου ανέλαβε «εργολαβία» να βάλει τη Γαλλία στο «σωστό δρόμο» της εργασιακής απορρύθμισης, της σκληρής λιτότητας, των γενναίων περικοπών μισθών και επιδομάτων και του κοινωνικού δαρβινισμού, έννοιες που στο νεοφιλελεύθερο λεξιλόγιο ταυτίζονται με την ανάκαμψη, την πρόοδο, την ανάπτυξη και την παραγωγή ακόμα περισσότερου πλούτου για ακόμα λιγότερους – αυτά που ζούμε κι εδώ δηλαδή από τα χρόνια που ο τωρινός Γάλλος πρόεδρος έκανε τον επενδυτικό τραπεζίτη στη Ρότσιλντ.

Αποτέλεσμα οι κοινωνικές αναταραχές, οι απεργίες και οι διαδηλώσεις να έχουν γίνει σύνηθες σκηνικό στη Γαλλία, άσχετα που τέτοιες ειδήσεις τις περνάνε συνήθως «στα ψιλά».

Όσο για το «φάντασμα» του Μάη του '68, οι διεκδικήσεις του οποίου «δεν αφορούν τη σύγχρονη γαλλική κοινωνία, ούτε συνάδουν με τις ανάγκες της σύγχρονης παγκοσμιοποιημένης οικονομίας», καθώς αποφάνθηκε ο Μανωλάκης ο Μακρόν σαν πιέστηκε να αναφερθεί στη φετινή του επέτειο, φαίνεται ότι παρά ταύτα εξακολουθεί, μισόν αιώνα μετά, να κάνει ανήσυχο τον ύπνο των κρατούντων ακόμα και σαν απόηχος ενός σαρκαστικού γέλιου.

Ακόμα κι αν αυτοί δεν είναι τίποτα παλαιών αρχών υπερσυντηρητικοί, «ξινοί γέροι» σαν τον Ντε Γκολ τού '68 αλλά νέοι, ωραίοι και γυαλιστεροί «εκσυγχρονιστές» σαν τον μεσιέ Μακρόν που μπορεί στα νιάτα τους να άκουγαν μέχρι και Daft Punk αλλά που ουδέποτε θα μπορούσαν να είναι πραγματικοί πανκ.

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΙΣ 20.6.2018

Casus Belli
62

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ένας Αλβανός «λάθρο» εξομολογείται

Ο ελληνικός ρατσισμός / Ένας Αλβανός «λάθρο» εξομολογείται

Η αλβανική μετανάστευση στην Ελλάδα και το αντίκτυπό της σε Έλληνες κι Αλβανούς μέσα από τη συγκινητική αυτοβιογραφία του Φατός Ρόσα «Εγώ, ο Λαθρομετανάστης» (εκδ. Ελεύθερος Τύπος), μια μαρτυρία δυνατή που καθηλώνει με την παραστατικότητα, την αμεσότητα και την ευστοχία της
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η αθώωση των αστυνομικών που συμμετείχαν στην εκκένωση του Συντάγματος το '11 έχει πολλές σημασίες

Casus Belli / Γιατί η αθώωση των αστυνομικών που συμμετείχαν στην εκκένωση του Συντάγματος το '11 έχει πολλές σημασίες

Η αθωωτική απόφαση των δεκαοκτώ αστυνομικών που κατηγορούνταν για βιαιότητες κατά την επιχείρηση εκκένωσης της κατειλημμένης πλατείας Συντάγματος τον Ιούλιο του ’11 δεν εξέπληξε κανέναν και απογοήτευσε όποιον τυχόν έλπιζε σε ένα νέο ύφος και ήθος από πλευράς εξουσίας
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Tι πρέπει να διδαχτούμε από την περιπέτεια της Ηριάννας και του Περικλή

Casus Belli / Tι πρέπει να διδαχτούμε από την περιπέτεια της Ηριάννας και του Περικλή

Κάθε άνθρωπος που δίκαια διασώζεται από τα νύχια ενός συστήματος εξουσίας βαθιά διεφθαρμένου, αυταρχικού κι ανάλγητου είναι κέρδος για την κοινωνία, αλλά τι θα συμβεί αν στην περίπτωσή της Ηριάννας και του Περικλή βρεθούν κάποιοι λιγότερο νέοι και ωραίοι;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η προοπτική αναδοχής παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια και ο συντηρητισμός του πολιτικού συστήματος

Casus Belli / Η προοπτική αναδοχής παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια και ο συντηρητισμός του πολιτικού συστήματος

Σκέψεις σχετικά με το επίμαχο νομοσχέδιο αναδοχής για τα ζευγάρια που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης, με αφορμή την 6η Γιορτή Οικογενειών Ουράνιο Τόξο στην Ακαδημία Πλάτωνος
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσο πιθανό είναι το σενάριο ενός Γ' Παγκοσμίου Πολέμου;

Casus Belli / Πόσο πιθανό είναι το σενάριο ενός Γ' Παγκοσμίου Πολέμου;

Από την κεντρική Αφρική ως την Αραβική χερσόνησο, από την Άπω ως τη Μέση Ανατολή κι από τον Καύκασο ίσαμε τη «δικιά μας» γειτονιά μυρίζει μπαρούτι. Πόσο πιθανός είναι άραγε ένας μεγάλος, τοπικός ή και παγκόσμιος πόλεμος και τι μορφή θα έχει; Κι αν έχει ήδη ξεκινήσει;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Μεροληπτεί η ελληνική δικαιοσύνη υπέρ της ακροδεξιάς;

Αρχείο / Μεροληπτεί η ελληνική δικαιοσύνη υπέρ της ακροδεξιάς;

Κρίνουν άραγε οι δικαστές τους κατηγορούμενους για πολιτική βία και τρομοκρατικές ενέργειες ισότιμα κι αντικειμενικά ή ανάλογα, εν πολλοίς, με την ιδεολογική τους προέλευση; Δύο ευαισθητοποιημένοι στα κοινά δικηγόροι και ο πρώην γ.γ. Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταθέτουν την άποψή τους
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Μερικές ασυναγώνιστες χοντράδες που έχει πει κατά καιρούς ο Κυριάκος Μητσοτάκης

Casus Belli / Μερικές ασυναγώνιστες χοντράδες που έχει πει κατά καιρούς ο Κυριάκος Μητσοτάκης

Ο Τσίπρας έχει επίσης βέβαια κάνει μεγάλες γκάφες, όμως ο Κυριάκος που πλασάρεται ως πιο σπουδαγμένος, πιο εκλεπτυσμένος και πιο σοβαρός τερματίζει το «γκαφόμετρο»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Εξοπλίζοντας εγκληματίες πολέμου: σκέψεις περί «ηθικής» στο εμπόριο όπλων

Casus Belli / Εξοπλίζοντας εγκληματίες πολέμου: σκέψεις περί «ηθικής» στο εμπόριο όπλων

Το να εξοπλίζεις ένα καθεστώς όπως το (θεωρητικά σύμμαχο) σαουδαραβικό, που εμπλέκεται σε εγκλήματα πολέμου στην Υεμένη, είναι κραυγαλέα ανήθικο, έστω κι αν αποδειχθεί καθ΄όλα νόμιμο
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ποιος είναι τελικά ο «ανώμαλος»;

Casus Belli / Ποιος είναι τελικά ο «ανώμαλος»;

Οι εννέα ομοφυλόφιλοι πολίτες που μήνυσαν τον Καλαβρύτων Αμβρόσιο για κατάχρηση εκκλησιαστικού αξιώματος καθώς και δημόσια υποκίνηση βίας και μίσους ευελπιστούν σε μια καταδίκη-ανάχωμα στον μισαλλόδοξο λόγο που συχνά διατυπώνουν με περισσή χολή όχι μόνο κάποιοι αφιονισμένοι ρασοφόροι αλλά και η ίδια η επίσημη Εκκλησία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Μια «ακτινογραφία» της υπόθεσης του μικρού Αμίρ και μερικά άβολα συμπεράσματα

Στήλες / Μια «ακτινογραφία» της υπόθεσης του μικρού Αμίρ και μερικά άβολα συμπεράσματα

Η «κλεμμένη» σημαία, το φασιστικό χτύπημα, η προπαγάνδα του ψέματος και μια πρωθυπουργική πρωτοβουλία που θα ήταν θαυμάσια αν είχε την ανάλογη συνέχεια και συνέπεια
ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΟΔΩΡΗ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟ
Περί σεξουαλικής παρενόχλησης, εφηβικού ερωτισμού και άλλων δαιμονίων

Στήλες / Περί σεξουαλικής παρενόχλησης, εφηβικού ερωτισμού και άλλων δαιμονίων

Μερικές ενδεχομένως ανόσιες σκέψεις πάνω στην ερωτική επιθυμία -από την αθωότερη ως την απεχθέστερη εκδοχή της- καθώς και τις κοινωνικές νόρμες με αφορμή το πρόσφατο «Χόλιγουντγκεϊτ»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Και εγένετο ταυτότητα φύλου!: Τι αποκόμισα από ένα διήμερο στα θεωρεία της Βουλής

Lgbtqi+ / Και εγένετο ταυτότητα φύλου!: Τι αποκόμισα από ένα διήμερο στα θεωρεία της Βουλής

Πέρα απ' όσα συγκινητικά, γελοία ή εξοργιστικά έζησε η ελληνική κοινωνία το τελευταίο 48ώρο, εκείνο που τώρα οφείλουμε να σεβαστούμε, είναι το ατομικό δικαίωμα, επιτρέποντας του να δοκιμαστεί επιτέλους ελεύθερα στην πίστα της ζωής
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

20 σχόλια
Το αρθρο δινει μια εντελως μονόπλευρη αποψη χωρις να εξεταζει κανενα στοιχείο-που υπαρχει πληθωρα-για το υποβαθρο πχ της Γαλλικης επαναστασης, του Μαη '68 κτλ κτλ. Ειναι ωραιοα που ο δημοσιογραφος εχει μια αντιθετη αποψη-ετσι πρεπει σε μια δηοκρατια-αλλα η ιστορικη πραγματικοτητα απεικνευει οτι οι επαναστασεις οργανωνονται ιδεολογικα απο τους μορφωμενους-και ο λαος ακολουθει η δν ακολουθει. Πχ η ελληνικη επανασταση δν εγινε ετσι ξαφνικα επε ο λαος αποφασισε οτι δν ηθελε τους Οθωμανους... Υπηρχαν οι "μορφωμενοι" που τουε υπεθυμισαν κομματια τις ελληνικης ταυτοτητας την οποια κατα βαση ειχαν ξεχασειη απλως τους ηταν αδιαφορο να τη θυμουουνται. Και τα οσα λετε για τη γαλλικη ιστορια και τιε επαναστασεις τους παλι μισα τα λετε.. Φυσικα και υπηρχε καθοδηγησει απο μορφωμενους και παιδευμενους ανθρωπους που πηραν στοιχεια απο το Αμερικανικο Κινημα Δικαιωματων και τα προσαρμοσαν στα δικα τουε δεδομενα και θελω. Και εκει πχ στις ΗΠΑ, δν βγηκε ο Κινγκ και αρχισε μονος του να αντιδρα. Ειχε διδακτοριμκο και ειχε ενα επιτελειο μορφωμενων ανθρωπων που εξεταζαν τις συλλογικη ταυτοτητα καιπρος τα που μπορουν να κινητοποιησουν το λαο αναλογα με ταην τοπικη κουλτουρα και πραγαμτικοτητα. Ειναι αμετρητα τα παραδειγματα που αποδεικνυουν οτι τις επανασταδεις τις οργανωνουν οι επονομαζομενοι μορφωμενοι και τις συιζουν οι ολοκληρωμουν οι "αμορφωτοι".... Τι ασχημο που ακουγεται ε?? Οι ταμπελες μας εφαγαν... Οι ξερολοιαση και η ημιμαθεια... Τονπροβλημα ειναι οτι ο Μακρον τ ειπεα να παρι στο πανεπιστημιο?? Οτι δλδ πιατευει οτι η χωρα του αξιζει νεα γενια με περιααοτερα οραματα? Που πως να το κανουμε δδεν τα βρισκεις στο κωλοποδοαφαιρο των ανεγκεφαλων αλλα μεταξυ αλλων και στο πανεπιστημιο. Καλο θα ειναι πριν λεμε κατι να το εχουμε διαβασι και οχι απλως να μεταψερουμε μιση την πληροφορια... Οταν μας το κανουν αυτο (πχ οι πολιτικοι μας) δεν μας αρεσει αλλα εμεις μη χασουμε... Μιμητες της μετριοτητας. Δν ειδα ομως ο δημοσιογραφος να υπερασπιζεται οαους με κοπο και δουλευονταε χαμαλικα πηραν διδακτορικα και διαπρεπουν και εδω κ εξω.... Να υμνησει δλδ οσους παλευουν για κατι ου θελει μοχθο κανντας 2 κ3δουλειες. Σαε παρακαλω τετοτια ανθρωποι τοτε μην πατε τα παιδια σας στο σχολειο και μην ειστε οινορωτοι που θα το ατεικουν φροντιστηριο για να παρει ενα πτυχιο... Γιατι εσεις ειατε οι πρωτοι που το κανετε (το ξερετε και εσεις και εγωαπλως εγω το λεω ενεω εσεις απλως δν το παραδεχεστε).Αντι επιλογου:καλυτρρα να ξαναβαλουμε τουε καθρεπτες στα σπιτια με να βλεπουμε που κ που ποιοι ειμαστε... Αν αντεχουμε...
Όποιος ονειρεύεται αγράμματους "Jacquou le Croquant" ("Ζακού το χωριατόπαιδο") ως ηγέτες ή επαναστάτες στην Ευρώπη του 2018 μάλλον είναι άσχετος ως προς την πραγματικότητα και με εντελώς ξεπερασμένες ιδέες. Ειδικότερα, εάν είναι (επιπλέον) και Έλληνας, και έχει δει τα χάλια μας με τον Τσίπρα, τότε ομοιάζει ενοχλητικά με τους Βουρβώνους οι οποίοι "δεν ξέχασαν τίποτα αλλά ούτε και έμαθαν τίποτα" (Ταλεϋράνδος). Ή όπως είπε κάποιος άλλος Γάλλος, "Personne n'est corrigé; personne n'a su ni rien oublier ni rien apprendre": "Ουδείς εδιορθώθη (καθότι) ουδείς εγνώριζε ούτε πως να ξεχνά το παραμικρό ούτε πως να μαθαίνει κάτι" (με πολλαπλές πλεοναστικές αρνήσεις για λόγους έμφασης).
Οι επαναστάσεις συνηθως ξεκινουν απ τις ελιτ, απο καποιες εμπνευσμενες μειοψηφιες οι οποες με τη δυναμη που διαθετουν μπορουν να αλλαξουν πραγματα και ενιοτε για να πετυχουν χρησιμοποιουν και τις μαζες που μπορει να ειναι εξαθλιωμενες εξαγριομενες κλπ.Αυτες οι Ελιτ μπορει να ειναι ειτε πολιτικες, ειτε πνευματικες ειτε οικονομικες ειτε στρατιωτικες ειτε συνδιασμος αυτων. Οι παρατηρησεις τωρα του Μακρον προς το νεαρο ειχαν το χαρακτηρα της νουθεσιας και καθόλου της επιδηξης δυναμης ενος ισχυρου ανδρα απεναντι σε εναν εφηβο. Η αυθεδεια και η αλλαζονεια των νεων αλλωστε εχει απασχολησει κατα καιρους πολλους ανθρωπους του πνευματος απο την εποχη του Σωκρατη μεχρι την εποχη μας. Το "παρε πρωτα πτυχιο φερε λεφτα στο σπιτι και μετα κανε την επανασταση σου" εχει την εννοα γινε υπευθυνος ανθρωπος δειξε σεβασμο τουλαχιστον στους θεσμους και μετα κανε την οποια επανασταση σου η οποια μπορει να ειναι απο μικρη και αημαντη εως τεραστια. Απο μια σταση ζωης , μια ανακαλυψη ,μια νεα ιδεα, μεχρι την ανατροπη ενος κατεστημενου..Καλα εκανε λοιπον ο Γαλλος προεδρος και συνετησε τον αυθαδη νεαρο
Στη χωρα που ζω μιλανε ολοι στον ενικο, εκτος του βασιλικου ζευγους που υποτιθεται ελπροσωπει τους θεσμους της χωρας. Ολα στον ενικο και με μικρο ονομα, ο σεβασμος δειχνεται με αλλον τροπο, οχι με πληθυντικους! Ουτε μπορει καποιος να απαιτησει σεβασμο απο εναν αξεστο, η οταν δεν το αξιζει. Αστειο οτι ο προεδρος της Γαλλιας ανοιξε μια τετοια συζητηση. Σχετικα με την επανασταση: Μεγαλη κουβεντα, θελει συζητηση τι εννοουμε εμεις με τη λεξη...
Πολυ σωστα μιλησε ο Μακρον. Σημερα τις επαναστασεις τις κανουν οι σπουδαγμενοι που εργαζονται, αυτοι που αλλαζουν εστω και λιγο την καθημερινοτητα μας με μια εφευρεση, ενα λογισμικο ή εναν νεο τροπο να σκεφτομαστε και να βλεπουμε τα πραγματα. Αυτα δεν μπορει να τα κανει ενας Αβρακωτος.Και γενικως, ας θυμηθουμε που κατεληγαν παντα οι επαναστασεις που εκαναν οι κατα καιρους Αβρακωτοι. Ο Χριστιανισμος κατεληξε στην Ιερα Εξεταση του Μεσαιωνα, ο Κομμουνισμος στον Σταλινισμο και η Γαλλικη Επανασταση στην Τρομοκρατια. Οι ανα τους αιωνες Αβρακωτοι παντα ειχαν ενα δικαιο συνθημα για να κινητοποιησουν τις μαζες, βασικα ομως ηθελαν να γινουν οι ιδιοι Βεζυρηδες στη θεση του Βεζυρη.
Δεν ξέρω ποιος φούρνος γκρεμίστηκε αλλά πρώτη φορά μου συμβαίνει να συμφωνώ με τον συγκεκριμένο συντάκτη. Με το γενικό πνεύμα της σκέψης του πάνω στο θέμα δηλαδή, γιατί και ανακρίβειες υπάρχουν στο κείμενο [επισημάνθηκαν από ορισμένους προηγούμενους σχολιαστές] και άστοχες βρίσκω κάποιες συγκρίσεις του [«ήθος χουντικού γυμνασιάρχη». Είπαμε ότι βρήκε την ευκαιρία να προβεί σε ένα παλιομοδίτικο κήρυγμα με δασκαλίστικο ύφος, αλλά δηλαδή σιγά βρε άνθρωπέ μου, εσύ έβγαλες και χουντικό όποιον αρέσκεται να μας σηκώνει το δάχτυλο για να εκστομίσει την σοφή παπαριά του... από πού κι ως πού; Eχμ, λίγο υπερβολική η απόπειρα συσχέτισης, δεν βρίσκεις;], και κάπως αποτυχημένες μου φάνηκαν ορισμένες ρητορικές ερωτήσεις του [Τί σχέση έχει το τι θα προσφέρεις στο μέλλον ή τι έχεις προσφέρει στο παρελθόν στην Ανθρωπότητα; Δηλαδή ένας πολίτης που δεν έχει προσφέρει σημαντικό Έργο στην Ανθρωπότητα είναι ανάξιος να απολαμβάνει από εσένα το ίδιο ύφος όταν του απευθύνεσαι με κάποιον που έχει; Τί διακρίσεις είναι αυτές; Θεωρώ πως δεν συνάδουν έστω και ως αντίστροφο επιχείρημα.]. Λοιπόν κι εγώ το βρήκα παππουδίστικο (αισθητικά ξεπερασμένης εποχής), μα και υπεροπτικό κυρίως το ύφος του Μακρόν στο ατυχές περιστατικό που εξαιτίας του τελευταίου συζητάμε ενώ δεν θα έπρεπε - ένας ηγέτης δεν απομακρύνει το πλήθος με την ..πολλή στάση του. Αντιθέτως οφείλει να τείνει να καλεί τον κόσμο κοντά του ισότιμα, και ας μην είναι πάντα εφικτό (εκ των πραγμάτων). Όχι από λαϊκίστικη πρόθεση, όχι με λαϊκές φανφάρες και αντίστοιχες επιτηδευμένες προσθήκες στην εικόνα και στη ρητορική του. Αλλά από αξιοπρέπεια και ταπεινή συναίσθηση της λαϊκής βάσης που υπηρετεί, όπερ εστί με ουσιαστική απλότητα και προσιτή στάση. Αυτός είναι ο προσανατολισμός ενός δημοκρατικά εκλεγμένου άρχοντα επί της ουσίας άλλωστε (έκρινα σκόπιμο να το εξηγήσω γιατί έχουν κακοποιηθεί οι έννοιες - φυσικά και από τους ίδιους τους πολιτικούς κατά κύριο λόγο).Δεν αρμόζει αυτό το ύφος που επέδειξε ο Μακρόν απέναντι σε έναν νεαρό, απλά επειδή εκείνος τον χαιρέτισε κάνοντας χρήση του ονομαστικού του υποκοριστικού. Δεν αρμόζει όχι επειδή είναι αυστηρό (μπούρδες αυστηρό είναι, είπε μια ανοησία για επαναστάσεις με πτυχία, κάτι που του ήρθε για να την «πει» σε έναν εκκολαπτόμενο σοσιαλιστή τέλος πάντων). Αλλά επειδή μιλάει από τη θέση που μιλάει. Όταν έχεις εξουσία, δεν φροντίζεις να κάνεις τον συνομιλητή σου να νιώσει ακόμα πιο άβολα από όσο ήδη αισθάνεται δίπλα σου σε ένα τετ-α-τετ (= πρόσωπο με πρόσωπο) λόγω της διαφοράς της θέσης σας, δεν κοιτάς πώς να τον μειώσεις ή να τον κάνεις να αισθάνεται ανάλογα, δεν στοχεύεις στο να του την «πεις» επιδεικτικά τέλος τέλος. Όταν υπάρχουν και κάμερες, πολλώ δε μάλλον (οπότε το αίσθημα της άβολης απόστασης αυξάνεται στον μη-έχοντα την εξουσία σου λόγω της επίγνωσης του μεγέθους της έκθεσης). Όταν αυτός που βρίσκεται μπροστά σου θεωρητικώς έχει και την ηλικία του παιδιού σου, ακόμα περισσότερο. Αυτό το ύφος δείχνει έπαρση και κακή αίσθηση του σεβασμού που υποτίθεται ότι απαιτείς, δίχως να έχεις καταφέρει ο ίδιος να τον εμπνεύσεις, κατά πως φαίνεται.Στην προκειμένη δεν αρμόζει και για έναν επιπρόσθετο λόγο· της ευγένειας! Επειδή ο νεαρός, κατόπιν της πρώτης (ορθής) υπόδειξης του Μακρόν, απολογήθηκε. Όμως ο Μακρόν συνέχισε... Άκομψο και ακατάλληλο ύφος λόγου (επίδειξη ισχύος) και άκαιρη στιγμή για πατρικές τάχα μου συμβουλές, για έναν σχετικά νέο πολιτικό άρχοντα που μάλιστα επικοινωνιακά προωθεί μια διαφορετική εικόνα για τον εαυτό του. Αρκούσε η σύσταση πως «Στους κατέχοντες θεσμική θέση, όταν τους συναντάς, οφείλεις να απευθύνεσαι στον πληθυντικό και με τον τίτλο τους, επειδή εκπροσωπούν τους θεσμούς της Δημοκρατίας μας. Το αυτό λοιπόν σου συστήνω να κάνεις και προς εμένα. Διότι κατ'αυτόν τον τρόπο αποτίνεις τον σεβασμό σου όχι προς εμένα προσωπικά αλλά προς τον ίδιο τον θεσμό που τη δεδομένη στιγμή εκπροσωπώ εγώ ως αιρετός.» και με καλοπροαίρετο ή έστω τυπικό ύφος. Τα υπόλοιπα ήταν για το θέαμα και για το Εγώ του.
Παρόλο που ο Σιράκ ήταν μεγάλο λαμόγιο (με καταδικαστική απόφαση της γαλλικής δικαιοσύνης), ήταν ταυτόχρονα και άτομο με αταλάντευτες αρχές σε ορισμένα ζητήματα και τρομερή αίσθηση του χιούμορ και ετοιμότητα λόγου. Ετσι (δεδομένου ότι η γαλλική γλώσσα δεν έχει πτώσεις και, για λέξεις όπως η ονομαστική "μαλάκας" και η αιτιατική ή η κλητική "μαλάκα" θα χρησιμοποιήσει απλά την ίδια λέξη "connard"), όταν κάποιος του απευθύνθηκε με αυτήν την προσφώνηση, του έτεινε το χέρι και του είπε: "χαίρω πολύ, Ζακ Σιράκ, Πρόεδρος της Δημοκρατίας". Ο τύπος δεν ήξερε που να κρυφτεί και αυτός κέρδισε τις εντυπώσεις... Η αλαζονεία, είτε πνίγει, είτε επισκιάζει την εξυπνάδα και ο Μακρόν ενδέχεται σύντομα να πέσει θύμα αυτής ακριβώς της αλαζονείας του.
Η σοβαρότητα ενέχει κάποιας μορφής σεβασμό. Τι δεν καταλαβαίνεις;Κανένας σεβασμός = καμία σοβαρότητα.Γι' αυτό και αυτό το άρθρο όλοι το έχουμε πάρει πιο σοβαρά από ότι του πρέπει. Δεν είναι σοβαρό άρθρο διότι δεν έχει σεβασμό. Ούτε "διάβασμα".Let the revolution begin. Κι ας νικήσει ο δυνατότερος.
Πολλές φορές -όχι πάντα φυσικά- η σοβαρότητα μπορεί να είναι η μάσκα που καλύπτει το κενό, τη βλακεία ή πονηρούς σκοπούς. Τότε βέβαια είναι σοβαροφάνεια, αλλά πολύ εύκολα συγχέονται αυτά τα δύο. Ας θυμηθούμε τον "Ηγεμόνα εκ Δυτικής Λιβύης" του καβάφη...
Το "Let the revolution begin. Κι ας νικήσει ο δυνατότερος."Την λάτρεψα αυτή τη φράση γραμμένη από σένα. Αν κι εγώ δεν είμαι επαναστάτης, είμαι ριζοσπαστικός οικολογικός εναλλακτικός μεταρρυθμιστής με ολίγη από ελευθεριακές αποχρώσεις.
Ρε μαυρογατε, stay focused μάνα μου.Άσε τα καμιά φορά ή τα πολλές φορές. Η σοβαρότητα είναι σοβαρότητα και το καραγκιοζιλικι καραγκιοζιλικι. Υπάρχουν εξαιρέσεις; Ναι. Αλλά ο κανόνας δεν είναι η εξαίρεση. Ημαρτον πια.ΥΓ Αν ξεκινησει η επανάσταση και πρόκειται να κερδίσει ο δυνατότερος μην γκρινιάζεις αν σε δέρνει ο Κασιδιάρης, νταξει; Διότι εγώ είμαι με την αστική δημοκρατία. Εκεί που με το υστέρημα των φόρων μας φτιανουμε αστυνομία και δικαστήρια να πιάνουν τους Κασιδιαρέους. Διότι εγώ είμαι φλωρος να τα βάλω απευθείας μαζί του. Εσύ που'σαι ο γιος του Κόναν όρμα.
Αναφορικά με το Υστερόγραφο του τελευταίου Γράφοντα:Φυσικά, η φράση μου είχε έναν ελαφρά ειρωνικό χαρακτήρα: ένας σοβαρός συντηρητικός αστός όπως εσύ και να λες "Let the revolution begin" ;Λάθος μου ωστόσο, μεγάλο μου λάθος...Γιατί για μένα (υποθέτω και για ιδιαίτερα σημαντικό ποσοστό συμπολιτών μου), η λέξη "Επανάσταση" παραπέμπει συνειρμικά στη Γαλλική πανάσταση, στο κύμα των ευρωπαϊκών επάναστάσεων του 1848, στην Κομούνα, στη Ρώσικη Επανάσταση, στην Κουβανική Επανάσσταση, κλπ...Ομως, για σένα, ο πρώτος συνειρμός που σου ήρθε με την λέξη "Επανάσταση" ήταν η Χρυσή Αυγή και ο Κασιδιάρης...Πολλές φορές οι συνειρμοί μας αποκαλύπτουν πολλά πράγμα για μας. Βασική αρχή της χυχολογίας. Σκέψου το λιγάκι...Φυσικά, δεν σε αποκαλώ φασίστα, δεν μου αρέσουν οι εύκολες ρετσινιές και οι γρήγορες γενικεύσεις, ούτε και οι δίκες προθέσεων. Ωστόσο, θα μπορούσε -ενδεχομένως- να υποθέσει κανείς ότι συμμερίζεσαι υποσυνείδητα μια ιστορική τάση της αστικής τάξης: κάθε φορά που τα πράγματα ζορίζουν για τα συμφέροντά της από το λαϊκό κίνημα και την επαναστατική προοπτική, βλέπει ως χειρότερο κακό την ακροδεξιά εκτροπή, βάζοντας για "λίγο" (σε Ισπανία και Πορτογαλία αυτό το "λίγο" ισοδυναμούσε με δύο γενιές) τις φιλελέθευρες αξίες της (τις οποίες εγώ συμμερίζομαι και θα ήθελα να διευρύνω και να επεκτείνω στο έπακρο).
Η γαλλική επανάσταση έλαβε χώρα το 1789. Σοβαρά είναι το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό;Όταν λέμε 'μια ωραία γυναίκα' εσύ σκέφτεσαι την Εύα; Πως και δεν σου έρχεται η Ένδοξη Επανάσταση του 1688 που δεν είχε αίμα; Αυτό με το υποσυνείδητο όντως να το κοιτάξεις.https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7"Με τον όρο Επανάσταση χαρακτηρίζεται η ενέργεια του "επανίστασθαι" δηλαδή της γενικευμένης εξέγερσης που μπορεί να συμβεί για διάφορους λόγους είτε θρησκευτικούς, είτε πολιτικούς, ή ακόμα ο συνδυασμός και των δύο, (π.χ. ιρανική επανάσταση) με απώτερο σκοπό είτε την επιβολή ενάντια του κράτους, είτε την ανατροπή του καθεστώτος."Για να ξέρουμε για ποιο πράγμα μιλάμε.Θα ήθελα να πάμε για έναν καφέ να τα πούμε ανθρωπινά:- Φιλελεύθερες ιδέες δεν μπορεί να είναι αυτές που όπου έχουν εφαρμοστεί ο θάνατος έχει ακολουθήσει: από τον Ροβεσπιέρο στον Στάλιν και από τον λιμό της Ουκρανίας στον Πολ Ποτ.Η ουτοπία είναι ό,τι λέει η λέξη "ανύπαρκτος τόπος". Πάλεψε για να βελτιώσεις αυτό που έχεις. Όχι για να το σκοτώσεις και στη θέση του να βάλεις μια τυραννία. - Αυτό το "λίγο" έχει κρατήσει από το 1974 την Ελλάδα σε ομηρία μέχρι σήμερα. Μια εμμονή της αριστεράς να διεκδικεί την εξουσία με αντιδημοκρατικά μέσα. Διότι με τα δημοκρατικά μέσα αυτοί που κυμαίνονται μεταξύ 0,15% και 8% κάνουν λες και είναι η πλειοψηφία. Ε, όχι. Δεν είναι.- Στο άκουσμα της λέξης "επανάσταση" μου έρχεται η Φάρμα των Ζώων. Η Αραβική Άνοιξη που κατέληξε στους Αδερφούς Μουσουλμάνους. Η Επανάσταση, όπως λέγαν και οι χουνταίοι την 21η Απρίλη. Ο Ροβεσπιέρος. Όλοι όσοι ΔΕΝ πιστεύουν στην κυρίαρχη βούληση του λαού έτσι όπως εκφράζεται δημοκρατικά και ειρηνικά με τις εκλογές βαφτίζουν το θέλω τους "λαϊκό κίνημα" και προβάλλουν τις δικές τους εμμονές ως "φιλελεύθερες ιδέες" σε βάρος των άλλων που είναι ή "συντηρητικοί" ή "φασίστες" ή "δεξιοί" (σ.σ. όταν είσαι στο αριστερό άκρο είναι λογικό όλοι να σου φαίνονται δεξιά σου). Αν πεθάνουν μερικά εκατομμύρια στο δρόμο δεν φταίει η ιδέα αλλά η συγκεκριμένη εφαρμογή της.Ξέρεις κάτι; Από το σχολείο και μετά δεν με πειράζει πως θα με αποκαλέσουν. Μόνο αν έχουν δίκιο ή άδικο.
Δηλαδη την πρωτη κυρια (που του ριχνει πανω κατω τα ιδια χρονια που ριχνει αυτος στον πιτσιρικα) με πληθυντικο την εβγαλε γκομενα στα 17 του?
Και btw ο Μακρον του συμπεριφερθηκε ως εκ τοι πραγμασοι ισοτιμος του, η ελευθερια σημαινει ταυτοχρονα και ευθυνες.Ειναι πολύ πιο ισοτιμο λοιπον και ΜΗ πατερναλιστικο του πως του μιλησε παρα ενα χαιδεμα "ασε το παιδι" ή την εφηβολατρεια (που καταληγει ενας νεογερος 40 χρονων να προσπαθησει να εφαρμοσει ιδεες που πεθαναν 50 χρονια πριν)
1) Έξεστι Κλαζομενίοις ασχημονείν.2) "ένα σνομπ νεοσυντηρητικό κολεγιόπαιδο της τεχνοκρατικής γαλλικής ελίτ": όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια...Ο Μακρόν μεγάλωσε σε άθεη οικογένεια αλλά βαφτίστηκε στα 12 του με δικιά του απαίτηση. Στα 22 του έκανε editing στα γραπτά του φιλοσόφου Πολ Ρικέρ (που σημαίνει ότι μπορούσε να κάνει editing, να διασταυρώσει δυο πληροφορίες κτλ), στα 30 του ήδη δούλευε στην Κομισιόν, στα 31 του για κορυφαία τράπεζα, στα 35 του ως Γενικός Γραμματέας της Γαλλικής Δημοκρατίας, στα 37 του Πρόεδρος της Γαλλίας. Είναι 25 χρόνια με μια γυναίκα. Ξέρει τι πάει να πει δουλειά, πίστη και αφοσίωση.Ας κάτσουν οι μάγκες του Εξωστρεφή, του Ρακουμέλ και του Βοξ να τον βγάλουν σαπάκι κι ότι είναι "φασίστας"... Οι δημοκράτες της κουκούλας.3) https://www.youtube.com/watch?v=jrFZSbllv2A : Η επανάσταση αρχίζει από πάνω προς τα κάτω, οι μπουρζουάδες κάνουν την επανάσταση4) Η Γαλλία από την εποχή του Ντεριντά και μετά ηγείται της μαλακίας. Ηγείται και σε καλά πράγματα (πχ έχει φοβερές ταινίες ερωτικού περιεχομένου) αλλά να το πούμε: ηγείται της αποδόμησης κάθε λογικής και κάθε δομής στη σκέψη, κάθε θεσμού και κάθε πολιτιστικής αξίας. Ίσως ο "Μανώλης" να θέλει να πει το δικό του ΦΤΑΝΕΙ!!5) Ω ήλιε 26, και μυρσίνη εσύ δοξαστική...
"Ξέρει τι πάει να πει δουλειά, πίστη και αφοσίωση."ξέρει όμως πολύ καλά και από κολλητηλίκια, κυκλώματα, βύσμα,καριερισμό, πέρα από το ότι είναι είναι όντως εξαιρετικά έξυπνος Πολύ χαρακτηριστικό το άρθρο¨"Τα παλιά ρούχα ενός καινούργιου πολιτικού"http://monde-diplomatique.gr/?p=2032
Ντάξ ρε μαυρόγατε, νάρθουν οι "γεια σου ρε Μανωλιό" να κυβερνήσουν.Κι αυτοί που δουλεύουν νάναι στην απέξω και να τους χλευάζουν. Κατηγορείς έναν πολιτικό για δημόσιες σχέσεις ή μου φαίνεται; Πάνε στο Φεστιβάλ Αθηνών να δεις τη δουλειά του Μηλιού ή γίνε εθελοντής στη Διεθνή Αμνηστία να είσαι δωρεάν εργαζόμενος του Σακελλαρίδη. Να μην πω για τις προ διετίας άπειρες διαφημίσεις του θεάτρου Μεταξουργείο στην ΕΡΤ. 'Η για το διορισμό του συντρόφου της συντρόφισσας στην ΕΥΔΑΠ;Όλοι χωρίς μια γνωριμία τα κατάφεραν αυτά. Με αποστολή βιογραφικών. Μα θα ξεχάσουμε κι αυτά που ξέραμε...
Προς Γράφοντα:Αν σου περισσεύει χρόνος, διάβασε το άρθρο αν και είναι μεγάλο, πολύ μεγάλο για τα ελληνικά δεδομένα.Εκεί θα δεις ότι -όσο κι αν η πολιτική είναι συνυφασμένη με τις δημόσιες σχέσεις, τις γνωριμίες, τα κυκλώματα, το "σπρώξιμο"- ο Μακρόν είναι πραγματικός μαιτρ στο είδος. Γι' αυτό και αναρριχήθηκε τόσο γρήγορα. Μπροστά του, άλλοι έμπειροι πολιτικοί είναι απλά... γατάκια που μόλις άνοιξαν τα μάτια. Κι αφού κι εσύ το ξέρεις -εξίσου καλά με εμένα- πως η πολιτική σήμερα (όπως και ανέκαθεν) είναι επίσης (αν όχι κυρίως ή αποκλειστικά) δημόσιες σχέσεις, τι τις θέλεις τις μεγαλοστομίες του τύπου "Ξέρει τι πάει να πει δουλειά, πίστη και αφοσίωση" ;Στοχοπροσηλωμένος, αφοσιωμένος, δουλευταράς είναι σίγουρα: στην καριέρα του... Πάντως, για να λέμε του... Μακρόν το δίκιο, σε ένα σημείο υποκλίνομαι: σε μια κοινωνία που αποθεώνει τον πολιτικό "υπεράντρα" που έχει στο πλαί του διακοσμητικές μικρούλες, αυτός έχει το τρομερό τσαγανό να κυκλοφοράει με μια γυναίκα με εντονότατη προσωπικότητα που είναι κατά πολύ μεγαλύτερή του! Επίσης, είναι εξαιρετικά έξυπνος και πολύ καλός τακτικιστής. Αυτό όμως δεν σημαίνει απαραίτητα καλό ηγέτη για ένα έθνος...
Για όνομα του Χριστού και της Παναγιας.Ποιο είναι το θέμα συζήτησης; Ειλικρινά!Το ερώτημα είναι αν στη ζωή είναι πιο χρήσιμος ένας Μακρόν από έναν "ανέμελο κι ανέφελο" νέο, προκειμένου να κυβερνηθεί μια χώρα.Όχι αν θα ψήφιζες εσύ Μακρόν. Όχι αν είναι ο πολιτικός της επιλογής σου. Όχι αν πήγε στη ζωή του μπρος με τον σταυρο στο χέρι.Σε κάθε περίπτωση και once and for all: όταν κάτι δεν είναι αρκετά καλό το διορθώνεις ή ζητάς τη βελτίωση σου. Δεν το αντικαθιστάς με κάτι χειροτερο του.Κακή δημοκρατία vs δικτατορία του προλεταριάτου (ή του πεφωτισμένου ηγέτου ή του κόμματος ή του Ντούτσε ή του Φύρερ ή ή ή) σημειωσατε ένα. Η δημοκρατία βελτιώνεται το άλλο όχι.Μακρόν vs τύπος "γεια σου Μανώλη" σημειωσατε ένα δαγκωτο. Κι έχει και χαμηλή απόδοση γιατί είναι στανταράκι.Άνθρωποι που θέτουν στόχους και μπορούν να τους υλοποιήσουν vs "χαλαρά, η ζωή είναι ωραία" σημειωσατε ένα, αν μιλάμε για ΠτΔ. Αλλιώς κι εγώ με τον νεαρό του άρθρου να πάμε για μια μπυριτσα. Αμέ...Αλλά σε παρακαλώ, όταν συζητιέται κάτι μην το χαωνεις πηδώντας από θέμα σε θέμα επειδη πιάστηκες από μια λέξη. Κοίτα την Κεντρική Ιδέα που λέγαμε και όταν κάναμε Όμηρο στο σχολείο.
Προς τελευταίο σχόλιο του ΓράφονταΔεν "πιάστηκα" από μια λέξη, αλλά από ολόκληρη φράση, η οποία είναι ενδεικτική της τάσης να μιλάμε με μεγαλοστομίες, κοινοτοπίες και κλισέ ουσιαστικά κενά περιεχομένου, νομίζοντας ότι αποτελούν πραγματικά και αποστομωτικά επιχειρήματα.Οσο για το ποιός βγαίνει εντελώς εκτός θέματος, λυπάμαι αλλά είσαι εσύ: Εδώ μιλάμε για Μακρόν, πολιτική επικοινωνία, σαβουάρ βιβρ για μια περίπτωση της γαλλικής πολιτικής σκηνής και εσύ πετάς τη μπάλα στην εξέδρα μιλώντας για Μηλιούς, για "γειά σου Μανώλη (αλήθεια ποιοί είναι αυτοί;) και λοιπά άσχετα. Αρα...
Δεν είναι κοινοτοπία να πεις ότι είναι έλλειψη τρόπων να απευθύνεται ένα πιτσιρικι στον ΠτΔ λέγοντας του "καλά Μανώλη";Όπως βλέπεις από το ίδιο το άρθρο δεν είναι καθόλου κοινός τοπος η αναγνώριση της αγένειας σε μια τέτοια συμπεριφορά.Αυτό είναι το θέμα και κάθε παρέκκλιση του τύπου "ναι αλλά ο Μακρόν έχει δημόσιες σχέσεις" είναι η μπάλα στα περιστέρια.
Σίγουρα οι επαναστάσεις δεν ξεκινούν παντα από αυτούς που έχουν πτυχίο. Συγνωμη δηλ. αυτο που έκανε ο μικρός ήταν επανάσταση?Ας κάνει μια επανάσταση να αλλάξει τη ζωή πολλών ανθρώπων να του πούμε και μπράβο!Αυτό ήταν καθαρά αγένεια ! Κακώς δηλ. θιχτηκε ο Μακρόν? Δηλ. αν ο αρθρογράφος ήταν γυμνασιάρχης και τον έλεγαν Δημήτρη θα ήθελε να του λένε οι μαθητές του "Γεια σου ρε Μήτσο "?! Οχι, έτσι να του λενε γιατί αν θιχτεί θα είναι "χουντικος γυμνασιάρχης "!
Οπότε μιλάμε για τους καρπούς της εξουσίας;Έχω αποκαλέσει πολλούς ανθρώπους σε δουλειές "κε Διευθυντά" ή "κε Προϊστάμενε" και το μόνο που καταλάβαινα είναι ερεθισμός και σηκωμάρες απ' τους κατέχοντες την καρέκλα.
θελω να παρατηρήσω οτι τα παράδειγμα που αναφέρει ο αρθρογράφος με τον Ρεμπώ κτλ ειναι απο μια εποχή που η πρόσβαση στην παιδεία δεν ηταν το ιδιο εύκολη με σημερα!
Μετά την όχι σωστή πρώτη φράση η μετέπειτα παρουσία του παιδιού δεν ήταν προσβλητική και αυτό δεν το έλαβε καθόλου υπ όψιν ο Μακρόν. Αρα τον ενδιέφερε περισσότερο να συνεχίσει το σόου μπροστά στην κάμερα γιατι αν μιλήσουμε με όρους "εκπαιδευτικούς" όπως θέλησε ο ίδιος η συμπεριφορά και η συγγνώμη ενός μετράει περισσότερο ακόμα και από μια αρχικά ατυχή του έκφραση.
Συμφωνω απολυτα με τον αρθρογραφο.Οταν πρωτοδιαβασα την ειδηση σκεφτηκα τους μοντερνους γονεις που ειμαστε φιλαρακια με τα παιδια μας, τους λεμε τα "αντιεξουσιαστικά" μας κατορθωματα στο σχολειο κλπκαι ξαφνικα στραβωνουμε οταν αυτα τολμανε κατι αναλογο
Σαφώς δεν είναι απαραίτητο να είναι κάποιος "σπουδαγμένος" για να κάνει επανάδταδη. Καλό είναι, όμως, να κατανοεί τί είναι αυτό ενάντια στο οποίο επαναστατεί και ποιές είναι οι ρεαλιστικές επιλογές για την επόμενη μέρα. Ναι, των επαναστάσεων του παρελθόντος ηγήθηκαν τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα αλλά πλέον η στοιχειώδης παιδεία και η πρόσβαση στην πλουραλιστική πληροφορία είναι διαθέσιμα σχεδόν στο σύνολο του πληθυσμού, τουλάχιστον στις "δυτικές χώρες". Εν έτει 2018, η επανάσταση πρέπει να οργανώνεται από ανθρώπους που κατανοούν πολιτική και οικονομία, ειδάλλως καταλήγεις με επαναστάσεις τύπου Αγανακτισμένων και οπορτουνιστές κυβερνήτες.
Διαπιστώνω συστηματικά ότι κι εδώ στη LIFO περνάνε πολλές ειδήσεις συνήθως «στα ψιλά».Πολλά σχόλια δε, αποσιωπώνται σκοπίμως.Επίσης, από πότε η στοιχειώδης ευγένεια και η ευπρέπεια στο δημόσιο διάλογο θεωρούνται παλιομοδίτικα και δασκαλίστικα, κατά τον αρθρογράφο, χαρακτηριστικά; Εκτός κι αν προτιμάτε την χοντροκοπιά, την αναίδεια και την απρέπεια.
Πλήρης αριστερή ισοπέδωση...Πολύ καλά του είπε. Και το ότι ασχολήθηκε να του πει δυο πράγματα, είναι προς τιμήν του, θα μπορούσε απλώς να τον είχε προσπεράσει, σα σκαμνί.Εδώ έχουμε προ πολλού ξεχάσει τί θα πει σεβασμός και ευγένεια - το ότι είναι νεαρός δεν σημαίνει αυτομάτως ότι του συγχωρούνται τα πάντα. Ο πληθυντικός δεν είναι ούτε δουλεπρέπεια ούτε χουντικό κατάλοιπο, είναι ευγένεια. Αυτός που έχει απέναντί του δεν είναι παλιόφιλος, είναι ο πρόεδρος της χώρας του. Μιας χώρας που του παρέχει πλείστα δικαιώματα, ελευθερίες, δημοκρατία. Αυτά, οφείλει να τα εκτιμά και να τα σέβεται.
Ο πληθυντικός είναι για τους πολλούς.Η ευγένεια και ο σεβασμός δεν έχει να κάνει με τον πληθυντικό. Μπορείς να είσαι ευγενικός και χωρίς πληθυντικό, αλλά βλέπεις, εκεί έχουμε θέμα, οπότε βάζουμε τον "πληθυντικό" και ησυχάζουμε και ξαφνικά θεωρούμαστε "ευγενικοί".